Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-2.4012.679.2019.2.MR
z 7 lutego 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 listopada 2019 r. (data wpływu 29 listopada 2019 r.) uzupełnionym pismem z dnia 24 stycznia 2020 r. (data wpływu 29 stycznia 2020 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odliczenia podatku naliczonego związanego z realizacją projektu pn. „(…)” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 listopada 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odliczenia podatku naliczonego związanego z realizacją projektu pn. „(…)”. Wniosek uzupełniono w dniu 29 stycznia 2020 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Szpital (…) (Wnioskodawca) w okresie od dnia 10 kwietnia 2012 r. do dnia 30 stycznia 2015 r. realizował umowę jaka została zawarta dnia 29 maja 2014 r. z „Instytucją Zarządzającą” Województwa (…) o dofinansowanie projektu pn. „(…)”, współfinansowanego z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Osi priorytetowej – 4 Rozwój, restrukturyzacja i rewitalizacja miast”. Działanie 4.2. – „Rewitalizacja miast” Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007-2013.

Całkowita wartość projektu wyniosła 5.688.360,74 zł, z czego 1.016.282,95 zł to podatek VAT. Wysokość dofinansowania stanowiła 58,69% kwoty wydatków kwalifikowalnych ogółem, tj. 3.259.193,59 zł.

Przedmiotem przedsięwzięcia była przebudowa i zmiana sposobu użytkowania części pomieszczeń istniejącego budynku na potrzeby Oddziału (…) i Oddziału (…) oraz na potrzeby administracji. Projekt obejmował również prace dodatkowe, w tym wymianę pokrycia dachu, wymianę stolarki okiennej i drzwiowej, modernizację instalacji technicznych, przebudowę szybu windowego i klatki schodowej w sposób umożliwiający komunikację Oddziału (…) i Oddziału (…) z innymi komórkami i oddziałami szpitalnymi. W skład inwestycji wchodził remont i adaptacja ostatnich kondygnacji budynku bryły A i B, adaptacja pomieszczeń na sale chorych, pomieszczenia socjalne i sanitarne, modernizacja instalacji technicznych, remont szybu windowego i klatki schodowej oraz zakupu niezbędnego sprzętu medycznego i wyposażenia. Podstawowym celem projektu było podniesienie standardów obsługi pacjenta i organizacji szpitala poprzez zastosowanie nowoczesnych rozwiązań oraz poprawa komunikacji z pozostałymi komórkami organizacyjnymi szpitala.

Na mocy zawartej umowy Szpital został zobowiązany do dostarczenia pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego stwierdzającej brak możliwości odzyskania podatku VAT w zakresie realizowanego projektu, składanej na koniec trwałości projektu.

Podstawowym przedmiotem działalności Szpitala wg Polskiej Klasyfikacji Działalności jest udzielanie świadczeń zdrowotnych i promocja zdrowia – PKD 8610Z – Działalność szpitali. Usługi te zgodnie z art. 43 ustawy o podatku od towarów i usług są zwolnione od VAT.

Poza przychodami z tytułu świadczenia usług zdrowotnych Szpital osiąga przychody z tytułu najmu wolnych powierzchni, które są opodatkowane podatkiem VAT.

Pomieszczenia wykorzystane na potrzeby opisanego powyżej projektu położone są na górnej kondygnacji budynku bryły głównej Szpitala i nie są przedmiotem wynajmu i dzierżawy.

Generalnie Szpital dzierżawi pomieszczenia znajdujące się w innych budynkach, na parterze jednak w budynku, w którym ma miejsce powyższa inwestycja znajdują się pomieszczenia, które w roku 2009 zostały wydzierżawione firmie zewnętrznej na okres 15 lat. Stanowią one 9,4362% całkowitej powierzchni budynku.

W ww. sprawie wydano interpretację indywidualną (…).

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że:

1. Szpital jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.
2. Ponoszone w ramach realizacji projektu pn. „(…)” wydatki są udokumentowane fakturami wystawionymi na Szpital.
3. Szpital ma możliwość wyodrębnienia wydatków dotyczących wyłącznie działalności opodatkowanej lub wyłącznie działalności zwolnionej ponoszonych w związku z realizacją ww. projektu.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Szpital miał możliwość odliczenia podatku VAT w zakresie zrealizowanego projektu?

Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę, że realizowane przedsięwzięcie służy świadczeniu usług w zakresie ochrony zdrowia, Szpital nie ma możliwości odliczenia podatku VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane w ramach działalności leczniczej przez podmioty lecznicze.

Przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.), wyrażona została generalna zasada określająca prawne możliwości odliczenia podatku naliczonego zapłaconego przy nabyciu towarów i usług. Przepis ten stanowi, iż w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Podstawową zasadą dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego od podatku należnego jest więc istnienie związku tegoż podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi. Skoro więc Szpital jako podatnik VAT, realizując przedsięwzięcie nabywa towary i usługi, które nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu to nie przysługuje mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony.

Niemniej jednak Szpital realizując projekt, w ramach prac dodatkowych, dokonuje wymiany pokrycia dachowego na całym budynku, co pośrednio łączy realizowany projekt z czynszem z najmu (sprzedażą opodatkowaną). Wartość kosztorysowa tego elementu wynosi 603.743,34 zł (netto), co stanowi 26,22% wartości zadania z zakresu branży budowlanej, tj. kwoty 2.302.485,99 zł określonej w umowie zawartej z wykonawcą inwestycji. Powierzchnia dzierżawiona w tym budynku wynosi 697,9 m2, co stanowi 9,4362% całej powierzchni budynku.

W tej sytuacji Szpital ma prawo do odliczenia 9,4362% podatku VAT z wydatków poniesionych na wymianę dachu co stanowi:

603.743,34 zł x 23% podatku VAT = 138.860,97 zł – podatek VAT od wymiany dachu

138.860,97 zł x 9,4362% = 13.103,20 zł – podatek VAT podlegający odliczeniu.

Taki sposób rozliczenia, w sposób najbardziej zbliżony do rzeczywistości oddaje wykorzystanie poniesionych wydatków dla celów najmu. Ponadto przedstawiona proporcja jest proporcją stałą, gdyż umowa dzierżawy została zawarta do roku 2024.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Przepis ten wprowadza zasadę bezpośredniej alokacji kwot podatku naliczonego do poszczególnych grup czynności.

Reasumując, poza wyliczoną kwotą 13.103,20 zł podatku VAT podlegającego odliczeniu, Szpital nie miał możliwości odliczenia podatku w pozostałym zakresie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W związku z tym, że wniosek dotyczy stanu faktycznego, który zaistniał w latach 2012-2015 niniejszą interpretację wydaje się na podstawie stanu prawnego obowiązującego w tym czasie.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Do dnia 31 grudnia 2013 r. przepis art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy miał następujące brzmienie: „Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

1. z tytułu nabycia towarów i usług,
2. potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one
3. z powstaniem obowiązku podatkowego,
4. od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

– z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.”

Z dniem 1 stycznia 2014 r. ww. przepis otrzymał następujące brzmienie: „Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.”
   
   

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi. W każdym przypadku należy więc dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Zgodnie z art. 88 ust. 4 ustawy – w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2013 r. – obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Natomiast w oparciu o art. 88 ust. 4 ustawy – w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r. – obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Stosownie do art. 86 ustawy, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych – jak stanowił przepis art. 15 ust. 2 ustawy do dnia 31 marca 2013 r.

Natomiast działalność gospodarcza – w myśl art. 15 ust. 2 ustawy obowiązującego od dnia 1 kwietnia 2013 r. – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. (art. 15 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 12 lit. a) ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. (Dz. U. 2013.35) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 kwietnia 2013 r.).

Z opisu sprawy wynika, że Szpital będący czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług w latach 2012-2015 realizował projekt pn. „(…)”, współfinansowanego z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Osi priorytetowej – 4 Rozwój, restrukturyzacja i rewitalizacja miast”. Działanie 4.2. – „Rewitalizacja miast” Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007-2013. Przedmiotem przedsięwzięcia była przebudowa i zmiana sposobu użytkowania części pomieszczeń istniejącego budynku na potrzeby Oddziału Neurologicznego i Oddziału Udarowego oraz na potrzeby administracji. Podstawowym przedmiotem działalności Szpitala wg Polskiej Klasyfikacji Działalności jest udzielanie świadczeń zdrowotnych i promocja zdrowia – PKD 8610Z – Działalność szpitali. Usługi te zgodnie z art. 43 ustawy o podatku od towarów i usług są zwolnione od VAT. Poza przychodami z tytułu świadczenia usług zdrowotnych Szpital osiąga przychody z tytułu najmu wolnych powierzchni, które są opodatkowane podatkiem VAT. Pomieszczenia wykorzystane na potrzeby opisanego powyżej projektu położone są na górnej kondygnacji budynku bryły głównej Szpitala i nie są przedmiotem wynajmu i dzierżawy. Generalnie Szpital dzierżawi pomieszczenia znajdujące się w innych budynkach, na parterze jednak budynku, w którym ma miejsce powyższa inwestycja znajdują się pomieszczenia, które w roku 2009 zostały wydzierżawione firmie zewnętrznej na okres 15 lat (stanowią one 9,4362% całkowitej powierzchni budynku). Ponoszone w ramach realizacji ww. projektu wydatki są udokumentowane fakturami wystawionymi na Szpital. Szpital ma możliwość wyodrębnienia wydatków dotyczących wyłącznie działalności opodatkowanej lub wyłącznie działalności zwolnionej ponoszonych w związku z realizacją ww. projektu.

W związku z tak przedstawionym opisem sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą określenia, czy miał on prawo do odliczenia w związku ze zrealizowanym w latach 2012-2015 projektem.

Jak wynika z opisu sprawy, w ramach projektu poniesione zostały wydatki związane z rozbudową i modernizacji budynku Szpitala, który w niewielkiej części (9,4362% całkowitej powierzchni budynku) został oddany w dzierżawę, a w pozostałej części wykorzystywany jest do działalności gospodarczej zwolnionej od podatku VAT.

Zatem, rozbudowywany i modernizowany budynek wykorzystywany jest zarówno do działalności gospodarczej zwolnionej od podatku VAT, jak i do działalności opodatkowanej podatkiem VAT, z uwagi na dzierżawioną część budynku. Szpital ma możliwość wyodrębnienia wydatków dotyczących wyłącznie działalności opodatkowanej lub wyłącznie działalności zwolnionej ponoszonych w związku z realizacją ww. projektu.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane w ramach działalności leczniczej przez podmioty lecznicze.

W myśl art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Stosownie do ust. 2 powyższego artykułu, jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Na podstawie ust. 3 tego artykułu, proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

W oparciu o ust. 4 ww. artykułu, proporcję, o której mowa w ust. 3 określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

Do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych podatnika – używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności (art. 90 ust. 5 ustawy).

W myśl postanowień ust. 10 omawianego artykułu, w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

1. przekroczyła 98% oraz kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu, wynikająca z zastosowania tej proporcji, w skali roku, była mniejsza niż 500 zł – podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 100%;
2. nie przekroczyła 2% – podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0%.
   
   

Stwierdzić należy, że na podstawie art. 90 ust. 1 ustawy, występuje obowiązek wyodrębnienia podatku naliczonego związanego z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje.

W sytuacji, gdy nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot podatku związanego z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do proporcjonalnego rozliczenia podatku naliczonego, zgodnie z art. 90 ust. 2 i następne ustawy.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz treść powołanych przepisów prawa należy stwierdzić, że skoro dokonane zakupy związane z realizacją projektu dotyczą budynku Szpitala, którego pomieszczenia znajdujące się na parterze są przedmiotem dzierżawy, a Szpital – jak wynika z treści wniosku – jest w stanie przyporządkować kwoty podatku naliczonego związanego ze sprzedażą opodatkowaną i zwolnioną, to poza wyliczoną kwotą podlegającą odliczeniu, Szpital nie ma możliwości odliczenia podatku naliczonego w pozostałym zakresie.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie przedstawionego stanu faktycznego należało uznać za prawidłowe.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy oraz własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności kwestii odzyskania podatku VAT poniesionego w związku z realizacją projektu oraz poprawności wyliczeń kwot podatku podlegających odliczeniu.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.