przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zainteresowani (zwani dalej „Małżeństwem” lub „Małżonkami”) w 1994 r. nabyli prawo użytkowania wieczystego działki niezabudowanej o powierzchni 5507 m, kw. (zwana dalej „Działką”). Decyzją z 1998 r. – wydaną na wniosek Małżeństwa – przekształcono niniejsze prawo w prawo własności nieruchomości.

Małżonkowie są obecnie w podeszłym wieku i zamierzają zbyć Działkę. Przez cały okres posiadania Działki, czyli od 1994 r., nie była ona w żaden sposób użytkowana przez Małżonków, a także inne osoby lub podmioty. Nie była wydzierżawiona, wynajęta lub użyczona. Na Działkę nie ma żadnego wjazdu z drogi publicznej. Na Działce znajduje się ogromna hałda ziemi, która została usypana około 50 lat temu w czasie remontu pobliskiej ulicy. Aby zacząć użytkować działkę, należałoby najpierw wywieźć znajdującą się na Działce ziemię. Działka nie będzie również wykorzystywana w żaden sposób do dnia jej zbycia. Małżonkowie w czasie posiadania Działki, czyli od 1994 r., nie wnosili o zmianę przeznaczenia działki ani o doprowadzenie do niej mediów (wody, kanalizacji, gazu, energii elektrycznej). Między Małżonkami istnieje od początku zawarcia małżeństwa ustrój wspólnoty majątkowej. Działka jest także majątkiem wspólnym Małżonków. Działka zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego jest przeznaczona w części pod zabudowę usługową, a w części pod drogę publiczną.

W uzupełnieniu wniosku w odniesieniu do podatku dochodowego od osób fizycznych, podano, co następuje.

Zainteresowany nie prowadzi działalności gospodarczej. Nie zamierza jej także prowadzić w przyszłości. Zainteresowana obecnie – z uwagi na zły stan zdrowia – ma zawieszoną działalność gospodarczą, którą wcześniej prowadziła w ramach handlu płytami wiórowymi. Zamierza zlikwidować tę działalność w najbliższym czasie.

Małżonkowie nabyli prawo użytkowania wieczystego Działki na podstawie umowy sprzedaży.

Małżonkowie nabyli prawo do Działki w celu realizacji potrzeb osobistych, tj. wybudowania obiektu zamieszkania dla siebie i swojej rodziny. Jednak z przyczyn osobistych nie zrealizowali tego celu.

Działka została nabyta przez Małżonków do ich majątku prywatnego.

Działka nie była, nie jest i nie będzie związana z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Małżonków lub przez któregoś z nich. Nie była, nie jest i nie będzie wprowadzona do ewidencji środków trwałych Małżonków lub przez któregoś z nich.

Małżonkowie nie zamierzają we własnym zakresie podejmować żadnych działań marketingowych w celu sprzedaży Działki.

Małżonkowie mają nadzieję znaleźć osobę zainteresowaną nabyciem Działki w wyniku działań pośrednika, z którym zamierzają zawrzeć umowę pośrednictwa w tym zakresie. Obecnie Małżonkowie nie znaleźli osoby zainteresowanej nabyciem Działki.

Małżonkowie, oprócz Działki, posiadają jeszcze inną nieruchomość (składającą się z dwóch działek), którą chcą sprzedać w najbliższym czasie. Jest to nieruchomość, na której Wnioskodawczyni prowadziła działalność gospodarczą przez prawie 30 lat. Obecnie ta działalność jest zawieszona (z uwagi na zły stan zdrowia Wnioskodawczyni) i wkrótce zostanie zlikwidowana z uwagi na osiągnięcie przez Wnioskodawczynię wieku emerytalnego, chorobę i zamiar przejścia na emeryturę. W ocenie Małżonków sprzedaż tej nieruchomości, z uwagi na fakt jej związania w przeszłości z działalnością gospodarczą, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz spowoduje powstanie obowiązek rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu jej sprzedaży.

Małżonkowie nie dokonywali wcześniej sprzedaży nieruchomości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych.

Czy uzyskany przez Małżonków przychód ze sprzedaży Działki będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Zainteresowanych, w odniesieniu do podatku dochodowego od osób fizycznych, w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r., źródłami przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2 (nie ma zastosowania w niniejszej sprawie), nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r., ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową: a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową, b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż, c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych - prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym wszystkie ustawowe przesłanki do zastosowania zwolnienia zostały zachowane, tzn. odpłatne zbycie Działki nie będzie następować w wykonaniu działalności gospodarczej oraz zbycie Działki ma nastąpić po upływie terminu wskazanego w cytowanym wyżej przepisie.

W świetle przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego działania Małżonków nie miały w zakresie nabycia, posiadania ani zbycia, znamion prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. Zatem uzyskany przez Małżonków przychód ze sprzedaży Działki nie będzie przychodem podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w odniesieniu do podatku dochodowego od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Treść powyższego przepisu wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w powyższej ustawie bądź, od których zaniechano poboru podatku.

Przepis art. 10 ww. ustawy zawiera katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Wyliczenie tytułów powstawania źródeł przychodów ma na celu ich pogrupowanie według odpowiedniego charakteru, co w konsekwencji prowadzi do odmiennego traktowania tychże źródeł.

Klasyfikacja przychodu do danego źródła przychodów powoduje określone konsekwencje podatkowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ww. ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w pkt 3 i pkt 8 tego przepisu odpowiednio:

• pozarolnicza działalność gospodarcza,
• odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
  1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
  2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
  3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
  4. innych rzeczy,
  - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.
  
  

Norma art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, że – dokonane poza działalnością gospodarczą – odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie skutkuje powstaniem przychodu. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana z tego zbycia w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Stosownie do treści art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

1. środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,
3. składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
4. składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

‒ wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Ze zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku i jego uzupełnieniu wynika, że Małżonkowie zamierzają zbyć Działkę, do której prawo własności nabyli do majątku wspólnego w roku 1998 r., na skutek przekształcenia nabytego przez nich w roku 1994 prawa użytkowania wieczystego tejże Działki. Zbycie nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, że na gruncie przedstawionego zdarzenia przyszłego zamierzone zbycie Działki nie zostanie objęta normą art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, do odpłatnego zbycia Działki zastosowanie znajdzie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, należy stwierdzić, że przedmiotowa sprzedaż Działki nabytej przez Małżonków na własność w roku 1998 nie będzie stanowiła źródła przychodu do opodatkowania podatkiem dochodowym, ponieważ zostanie dokonana po upływie pięcioletniego okresu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym, kwota uzyskana przez Małżonków z tego zbycia w ogóle nie będzie stanowiła przychodu (z którego dochód podlegałby opodatkowaniu), wobec czego nie będzie opodatkowana podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.