Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-2.4011.648.2019.2.JK2
z 10 lutego 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 grudnia 2019 r. (data wpływu 4 grudnia 2020 r.) uzupełnionym pismem z dnia 24 stycznia 2020 r. (data nadania 25 stycznia 2020 r., data wpływu 28 stycznia 2020 r.) na wezwanie Nr 0114-KDIP3-3.4011.648.2019.1.JK2 z dnia 20 stycznia 2020 r. (data nadania 20 stycznia 2020 r., data doręczenia 24 stycznia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania świadczeń otrzymywanych z USA – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 grudnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania świadczeń otrzymywanych z USA.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia z dnia 20 stycznia 2020 r. (data nadania 20 stycznia 2020 r., data doręczenia 24 stycznia 2020 r.) Nr 0114-KDIP3-3.4011.648.2019.1.JK2 wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku.

Pismem z dnia 24 stycznia 2020 r. (data nadania 25 stycznia 2020 r., data wpływu 28 stycznia 2020 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie.

We wniosku i uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni mieszka aktualnie w Polsce, gdzie otrzymuje emeryturę z KRUS. Wnioskodawczyni otrzymała pismo z Ambasady USA (…) z dnia 22 listopada 2019 r., w którym poinformowano, że zostały przyznane Wnioskodawczyni świadczenia wdowie (a nie renta).

W uzupełnieniu Wnioskodawczyni wskazała, że posiada obywatelstwo polskie i amerykańskie. Obecnie przebywa w Polsce, ale planuje zamieszkanie na Florydzie. Od 2013 r. do 2019 r. Wnioskodawczyni zapłaciła podatki od emerytury USA w Polsce. Okazało, że wypłacane przez Social Security Administration odpowiednik polskiego ZUS wypłacał Wnioskodawczyni świadczenia małżeńskie (czyli rodzinne) a nie emeryturę. Po śmierci męża w sierpniu 2019 r. Social Security wypłacał Wnioskodawczyni świadczenia wdowie (rodzinne). Do listopada 2019 r. Wnioskodawczyni płaciła podatki. W tym miesiącu Wnioskodawczyni dowiedziała się, że od świadczeń małżeńskich i wdowich z USA nie ma obowiązku płacenia podatków w Polsce na mocy art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Od grudnia 2019 r. Wnioskodawczyni przestała płacić podatki. Ponadto Wnioskodawczyni prawdopodobnie otrzyma odprawę pośmiertną po śmierci męża, od której na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatek jest zwolniony od zapłaty. Świadczenia, które Wnioskodawczyni otrzymała są wypłacane na podstawie amerykańskich przepisów federalnych odpowiadających świadczeniom wypłacanym w Polsce przez ZUS.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 i art. 21 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych świadczenia małżeńskie, wdowie i zasiłek pogrzebowy (odprawa pośmiertna) wypłacane w USA zwolnione są od podatku w Polsce dotyczących osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawczyni, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 i art. 21 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i wydanych interpretacjach indywidualnych ITPB2/415-335/14/RS,IPPB4/4511-1373/15-2/JK3, ILPB/415-208/13-4/TR, IBPB2-2-2.4511.857.2016.1.JG, świadczenia amerykańskie są zwolnione od podatku w Polsce i nie są opodatkowane w Polsce. Świadczenia wypłacane przez SSA zwolnione są z podatku dochodowego i składania corocznych zeznań podatkowych i PIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

Zgodnie z art. 3 ust. 2a ww. ustawy, osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy)

W świetle art. 4a wyżej cytowanej ustawy, przepis art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Ze stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni mieszka w Polsce i otrzymuje świadczenia małżeńskie, wdowie jako świadczenia rodzinne oraz otrzyma odprawę pośmiertną z USA.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajduje umowa między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisana w Waszyngtonie w dniu 8 października 1974 r. (Dz. U. z 1976 r., Nr 31, poz. 178).

Wskazana Umowa nie zawiera odrębnego artykułu dotyczącego opodatkowania opisanych świadczeń. Oznacza to, że tego rodzaju dochód podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych, zgodnie z postanowieniami art. 5 ww. umowy („Ogólne zasady opodatkowania”).

W myśl art. 5 ust. 1 ww. umowy, osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie może być opodatkowana przez drugie Umawiające się Państwo z tytułu dochodu pochodzącego ze źródeł drugiego Umawiającego się Państwa i tylko z tytułu takiego dochodu, zgodnie ze wszystkimi ograniczeniami zawartymi w niniejszej Umowie.

Jednocześnie, stosownie do art. 5 ust. 2 ww. umowy, postanowienia niniejszej Umowy nie będą w żaden sposób stwarzały ograniczenia wobec włączeń, zwolnień, zmniejszeń, zaliczeń lub innych przywilejów, przyznanych obecnie lub w przyszłości przez:

1. prawo jednego z Umawiających się Państw przy określeniu podatków pobieranych przez to Umawiające się Państwo lub
2. przez każdą inną umowę zawartą pomiędzy Umawiającymi się Państwami.
   
   

W myśl art. 5 ust. 3 ww. umowy, bez względu na postanowienia niniejszej Umowy, z wyłączeniem ustępu 4, Umawiające się Państwo może opodatkować obywatela tego Umawiającego się Państwa lub osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym Umawiającym się Państwie (zgodnie z zasadami artykułu 4), tak jakby niniejsza Umowa nie weszła w życie.

Z przywołanych powyżej przepisów wynika, że Polska ma prawo opodatkować dochód uzyskany z tytułu świadczeń małżeńskich, wdowich i odprawy pośmiertnej wypłacanych ze Stanów Zjednoczonych osobie mającej miejsce zamieszkania na terytorium Polski.

Stosownie natomiast do art. 9 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W świetle art. 11 ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r., przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są odprawy pośmiertne i zasiłki pogrzebowe.

Ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie ww. przepisu korzystają świadczenia mające charakter odprawy lub zasiłku pogrzebowego, których fakt przysługiwania został unormowany w jakikolwiek sposób (w stosownych przepisach, w układzie zbiorowym pracy lub nawet w formie umownej) przed śmiercią pracownika.

Zatem z przepisu tego nie wynika, że ma on zastosowanie wyłącznie do odpraw pośmiertnych uregulowanych w art. 93 ustawy z dnia 26.06.1974 r. Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r., Nr 21 poz. 94, z późn. zm.).

Natomiast według art. 21 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są świadczenia rodzinne otrzymane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, dodatki rodzinne i pielęgnacyjne, zasiłki dla opiekunów otrzymane na podstawie przepisów o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów, świadczenia pieniężne otrzymane w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów, zasiłki porodowe otrzymane na podstawie odrębnych przepisów oraz świadczenie wychowawcze otrzymane na podstawie przepisów o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci.

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny należy zatem stwierdzić, że zgodnie z postanowieniami umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu świadczenia małżeńskie, świadczenia wdowie oraz odprawa pośmiertna otrzymywane przez Wnioskodawczynię z USA podlegają opodatkowaniu w Polsce.

Jednakże, otrzymana przez Wnioskodawczynię odprawa pośmiertna będzie korzystać ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie ww. art. 21 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W przedmiotowej sprawie wobec wskazania Wnioskodawczyni, że otrzymywane świadczenia małżeńskie i wdowie są świadczeniami rodzinnymi, które są wypłacane na podstawie amerykańskich przepisów federalnych odpowiadających świadczeniom wypłacanym w Polsce przez ZUS można uznać, że znajduje zastosowanie zwolnienie z opodatkowania określone w art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wobec powyższego, Wnioskodawczyni nie jest zobowiązana do składania zeznań podatkowych od ww. świadczeń.

Stanowisko Wnioskodawczyni jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.