2020.02.17 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-1.4010.531.2019.4.OK
z 17 lutego 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 11 grudnia 2019 r. (data wpływu 19 grudnia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wynagrodzenia wypłacanego kluczowym pracownikom na podstawie umowy o pracę oraz umowy o współpracy - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 grudnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wynagrodzenia wypłacanego kluczowym pracownikom na podstawie umowy o pracę oraz umowy o współpracy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Wnioskodawca”) jest spółką kapitałową będącą polskim rezydentem podatkowym i podatnikiem VAT czynnym.

Wnioskodawca jest częścią międzynarodowej grupy kapitałowej, której przedmiotem działalności jest zarządzanie nieruchomościami.

W organizacji Wnioskodawcy funkcjonują obecnie osoby, których obowiązki obejmują zarówno czynności o charakterze menedżerskim/zarządczym, jak również czynności o charakterze eksperckim/doradczym wymagające wiedzy i specjalistycznych umiejętności posiadanych przez takie osoby (dalej: „Kluczowe Osoby”). Kluczowe Osoby są specjalistami z wieloletnim doświadczeniem na rynku nieruchomości, a obszary ich kompetencji obejmują m.in.:

doradztwo w zakresie zarządzania nieruchomościami,

przeprowadzanie transakcji kupna i sprzedaży nieruchomości,

komercjalizację nieruchomości,

doradztwo na rzecz najemców i właścicieli nieruchomości,

analizę rynku nieruchomości oraz analizę opłacalności inwestycji w nieruchomości,

doradztwo strategiczne związane z inwestycjami w nieruchomości,

doradztwo budowlane,

doradztwo finansowe,

doradztwo księgowe,

pośrednictwo w obrocie nieruchomościami,

doradztwo w zakresie zarzadzania projektami,

doradztwo w zakresie procedur i kontroli wewnętrznej, oraz

doradztwo w zakresie optymalnego ustawienia systemów/programów.

Mając na uwadze dynamicznie zmieniającą się sytuację na rynku pracy, Wnioskodawca planuje wdrożyć nową strategię współpracy z Kluczowymi Osobami. Kluczowe Osoby należą bowiem do grona osób najbardziej istotnych z perspektywy Wnioskodawcy. Wnioskodawca uznał, że rozdzielenie zakresu obowiązków Kluczowych Osób na czynności związane z zarządzaniem oraz czynności związane z doradztwem oraz zaoferowanie Kluczowym Osobom właściwych form współpracy w odniesieniu do poszczególnych czynności pozwoli Kluczowym Osobom na większą elastyczność w działaniu oraz przyczyni się do spełnienia oczekiwań obecnych oraz przyszłych Kluczowych Osób względem zakresu współpracy z Wnioskodawcą.

Zakładane efekty wdrożenia nowej strategii obejmują w szczególności:

ograniczenie odejść Kluczowych Osób (które wpływają destabilizująco na działalność Wnioskodawcy), oraz

zwiększenie motywacji Kluczowych Osób do pracy na rzecz Wnioskodawcy, co powinno pozytywnie wpłynąć na poprawę wyników finansowych Wnioskodawcy.

Zgodnie z zamierzeniami Wnioskodawcy, Kluczowe Osoby będą współpracowały z Wnioskodawcą na podstawie:

umowy o pracę (dalej: „Umowa o pracę"), i jednocześnie

umowy o współpracę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (dalej: „Umowa o współpracę”).

Wynagrodzenie Kluczowych Osób z tytułu Umowy o pracę oraz Umowy o współpracę będzie wypłacane przez Wnioskodawcę. W konsekwencji, to Wnioskodawca poniesie ekonomiczny ciężar zatrudnienia Kluczowych Osób.

Opisany powyżej schemat stanowić będzie element oferty Wnioskodawcy względem Kluczowych Osób już będących pracownikami Wnioskodawcy, jak również względem kandydatów na Kluczowe Osoby (tj. potencjalnych pracowników/współpracowników Wnioskodawcy). Możliwość nawiązania współpracy na podstawie nowej strategii będzie zależała od zakresu i rodzaju czynności danej Kluczowej Osoby (lub kandydata na Kluczową Osobę), jak również od wyrażenia przez daną Kluczową Osobę chęci skorzystania z powyższej formy współpracy.

Powyższy model współpracy z Kluczowymi Osobami polegający na współpracy Kluczowych Osób z Wnioskodawcą jest zgodny z praktyką gospodarczą i jest stosowany również w innych podmiotach z różnych gałęzi gospodarki.

Umowa o pracę

W ramach Umowy o pracę, dana Kluczowa Osoba wykonywałaby swoje obowiązki jako osoba zarządzająca wybranym obszarem działalności Wnioskodawcy (np. działem nadzoru właścicielskiego nad nieruchomościami będącymi własnością Wnioskodawcy czy też działem wewnętrznym zajmującym się sprawami związanymi z księgowością dotyczącą nieruchomości).

W konsekwencji, zakres obowiązków danej Kluczowej Osoby na podstawie Umowy o pracę będzie obejmował wyłącznie pełnienie funkcji zarządczych, w szczególności takich jak:

zarządzanie personelem podległego im departamentu (np. rekrutacja, proces stawiania celów i oceny pracowników, rozdział obowiązków w zespole),

kontrola budżetu departamentu,

czynności administracyjne związane z zarządzaniem departamentem (np. akceptacja faktur i zamówień w ramach przyznanego budżetu),

zarządzanie relacjami Wnioskodawcy z klientami (reprezentowanie Wnioskodawcy wobec klientów w zakresie składania ofert, negocjowania warunków umów, podpisywania umów na podstawie udzielonych pełnomocnictw), oraz

reprezentowanie Wnioskodawcy wobec osób trzecich i prowadzenie spraw Wnioskodawcy (w przypadku Kluczowych Osób będących równocześnie pełnomocnikami Wnioskodawcy).

Umowa o współpracę

Dodatkowo, oprócz obowiązków pracowniczych wykonywanych przez daną Kluczową Osobę na podstawie Umowy o pracę, dana Kluczowa Osoba świadczyłaby na rzecz Wnioskodawcy również usługi doradcze na podstawie Umowy o współpracę zawartej w ramach prowadzonej przez daną Kluczową Osobę działalności gospodarczej (dalej: „Usługi doradcze”).

Umowa o współpracę w sposób szczegółowy będzie określała zakres świadczonych Usług doradczych w zależności od obszaru odpowiedzialności danej Kluczowej Osoby i jego eksperckiej wiedzy/doświadczenia. Niemniej jednak, usługi doradcze nie będą dotyczyły czynności zarządzania, czynności menedżerskich lub innych czynności o podobnym charakterze wykonywanych przez Kluczowe Osoby w ramach Umowy o pracę.

Kluczowe Osoby będą zobowiązane do dostarczania Wnioskodawcy okresowych raportów z opisem Usług doradczych wykonanych w danym okresie rozliczeniowym (zazwyczaj miesięcznym). Wypłata wynagrodzenia na rzecz Kluczowych Osób za świadczenie Usług doradczych będzie uzależniona od akceptacji przez Wnioskodawcę Usług doradczych świadczonych przez Kluczowe Osoby w okresie rozliczeniowym.

Kluczowe Osoby będą samodzielnie decydowały o miejscu i sposobie świadczenia Usług doradczych (chyba, że specyfika danego zlecenia wymaga wykonania tego zlecenia w ustalonym z góry miejscu i czasie) oraz o narzędziach wykorzystywanych dla celów ich świadczenia.

Umowa o współpracę może przewidywać, że Wnioskodawca umożliwi Kluczowym Osobom korzystanie z jej pomieszczeń oraz sprzętu za wynagrodzeniem przewidzianym w odrębnej umowie o świadczenie usług wsparcia na rzecz Kluczowych Osób, przy czym do decyzji Kluczowych Osób będzie należało to, czy zdecydują się świadczyć usługi w pomieszczeniach i za pomocą sprzętu odpłatnie udostępnionego im przez Wnioskodawcę.

Kluczowe Osoby będą również ponosiły wyłączną odpowiedzialność za naruszenie zasad poufności (np. tajemnicy przedsiębiorstwa Wnioskodawcy) oraz naruszenie innych postanowień Umowy o współpracę. Naruszenie Umowy o współpracę może pociągać za sobą odpowiedzialność finansową danej Kluczowej Osoby w formie kary umownej lub odszkodowania na rzecz Wnioskodawcy.

Co więcej, Kluczowe Osoby będą ponosiły wyłączną odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat czynności wykonywanych w ramach Umów o współpracę na zasadach wynikających z przepisów prawa cywilnego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy w związku z wypłatą wynagrodzenia Kluczowym Osobom na podstawie Umów o pracę Wnioskodawca będzie miał obowiązek obliczenia, poboru i wpłaty zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz przekazania Kluczowym Osobom i właściwemu organowi podatkowemu informacji na formularzu PIT-11?
Czy w związku z wypłatą wynagrodzenia Kluczowym Osobom na podstawie Umów o współpracę Wnioskodawca będzie miał obowiązek obliczenia, poboru i wpłaty zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz przekazania Kluczowym Osobom i właściwemu organowi podatkowemu informacji na formularzu PIT-11?
Czy Wnioskodawca będzie mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów kwotę wynagrodzenia wypłacanego Kluczowym Osobom na podstawie Umowy o pracę oraz Umowy o współpracę?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 3 w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych. W zakresie pytań oznaczonych numerami 1-2 odnośnie podatku dochodowego od osób fizycznych wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 3.

Zdaniem Wnioskodawcy, Wnioskodawca będzie mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów kwotę wynagrodzenia wypłacanego Kluczowym Osobom na podstawie Umowy o pracę oraz Umowy o współpracę.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 865, z późn. zm.; dalej: „updop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Praktyka organów podatkowych (por. m.in. interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Izby Skarbowej z 21 grudnia 2018 r., sygn. 0111-KDIB1-1.4010.434.2018.1.BK) wskazuje, że aby dany wydatek poniesiony przez podatnika mógł zostać zakwalifikowany do kosztów uzyskania przychodów, musi on spełnić określone kryteria, tj.:

musi być poniesiony przez podatnika (oznacza to, że w ostatecznym rozrachunku jest on pokryty z zasobów majątkowych podatnika),

jest definitywny (rzeczywisty), co oznacza, że wartość tego wydatku nie została podatnikowi w żaden sposób zwrócona,

pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

został poniesiony w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć na wielkość tych przychodów wpływ,

został właściwie udokumentowany,

nie może znajdować się w katalogu wydatków określonych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

W ocenie Wnioskodawcy, wydatki Wnioskodawcy na wynagrodzenia wypłacana Kluczowym Osobom na podstawie Umowy o pracę oraz Umowy o współpracę będą mogły zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy. Należy bowiem zauważyć, że wydatki te:

będą poniesione przez Wnioskodawcę - tj. będą pokryte z zasobów majątkowych Wnioskodawcy,

będą definitywne - ich wartość nie zostanie Wnioskodawcy w żaden sposób zwrócona, a zatem Wnioskodawca poniesie ekonomiczny ciężar zatrudnienia Kluczowych Osób,

będą udokumentowane - w szczególności, Wnioskodawca będzie posiadał potwierdzenia przekazania wynagrodzenia na rzecz Kluczowych Osób,

będą pozostawały w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą i zostaną poniesione w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów Wnioskodawcy - Kluczowe Osoby należą do grona osób najbardziej istotnych z perspektywy Wnioskodawcy, a działania Kluczowych Osób mają wpływ na sytuację finansową Wnioskodawcy, portfolio jego klientów, efektywność kosztową wewnątrz organizacji Wnioskodawcy itp., oraz

nie znajdują się w katalogu wydatków określonych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

W świetle powyższego, Wnioskodawca stoi na stanowisku że będzie mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów kwotę wynagrodzenia wypłacanego Kluczowym Osobom na podstawie Umowy o pracę oraz Umowy o współpracę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wynagrodzenia wypłacanego kluczowym pracownikom na podstawie umowy o pracę oraz umowy o współpracy (pyt. 3 )- jest prawidłowe.

Zasady kwalifikowania wydatków jako kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2016 r., poz. 1888 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2019 r., poz. 865, z późn. zm., dalej: „updop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę w art. 15 updop ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu, a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowo skutkowy.

Zatem, aby uznać wydatek za koszt uzyskania przychodów, muszą być spełnione łącznie następujące warunki:

wydatek został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika;

pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą;

jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona;

został właściwie udokumentowany;

wydatek nie może znajdować się w katalogu kosztów określonych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ww. ustawy, stanowić mogą koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo–skutkowym z osiąganymi przychodami. Właściwa i zgodna z treścią ustawowej regulacji kwalifikacja kosztów uzyskania przychodów powinna brać pod uwagę:

przeznaczenie wydatku (jego celowość, zasadność dla funkcjonowania podmiotu) oraz

potencjalną możliwość (analizowaną w dacie poniesienia wydatku na podstawie obiektywnych przesłanek) przyczynienia się danego wydatku do osiągnięcia przychodu.

Istotnym jest, że wykazanie związku poniesionych kosztów z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiąganych przychodów, obciąża podatnika.

Dodatkowo zauważyć należy, że w celu wykazania związku pomiędzy kosztem, a przychodem podatnik musi dysponować wymaganymi przez prawo dowodami. W zakresie obowiązków podatnika, jako odnoszącego ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie, w oparciu o zgromadzone dowody, związku pomiędzy poniesieniem kosztu, a uzyskaniem przychodu, zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy.

W tym miejscu należy zauważyć, że kosztami podatkowymi są m.in. tzw. koszty pracownicze, które obejmują nie tylko wynagrodzenia zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie, ale i diety, inne należności za czas podróży służbowej, wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników, świadczenia medyczne. Świadczenie to bowiem jest związane ze stosunkiem pracy łączącym pracownika z pracodawcą.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, Spółka zamierza zreorganizować system wynagradzania kluczowych pracowników, zarówno tych z wieloletnim stażem pracy w firmie oraz kandydatów na to miejsce. Wskutek zmian organizacyjnych przewidywany jest nowy wariant zatrudnienia Kluczowych Osób, w ramach którego kluczowi pracownicy będą wykonywali szczegółowo wymienione przez Wnioskodawcę w treści wniosku określone obowiązki pracownicze na podstawie umowy o pracę oraz na podstawie umów o współpracę na rzecz Spółki w ramach własnej działalności gospodarczej.

W ramach własnej działalności gospodarczej Kluczowe Osoby będą wykonywały na rzecz Spółki usługi doradcze, których zakres nie będzie pokrywał się z zakresem obowiązków pracowniczych w ramach umowy o pracę. Według Wnioskodawcy Usługi doradcze nie będą dotyczyły czynności zarządzania, czynności menedżerskich lub innych czynności o podobnym charakterze wykonywanych przez kluczowych pracowników w ramach umowy o pracę.

Eksperci będą samodzielnie ponosili koszty prowadzenia działalności gospodarczej, przy czym Umowa o współpracę będzie przewidywać, że Wnioskodawca może wyrazić zgodę na ponoszenie przez Wnioskodawcę uzasadnionych kosztów bezpośrednio związanych z Usługami doradczymi świadczonymi przez kluczowych pracowników. Wnioskodawca ustala ramy współpracy Kluczowych Osób, które będą samodzielnie decydowały o miejscu i sposobie świadczenia Usług doradczych (chyba, że specyfika danego zlecenia wymaga wykonania tego zlecenia w ustalonym z góry miejscu i czasie) oraz o narzędziach wykorzystywanych dla celów ich świadczenia. Kluczowe Osoby będą również ponosiły wyłączną odpowiedzialność za naruszenie zasad poufności (np. tajemnicy przedsiębiorstwa Wnioskodawcy) oraz naruszenie innych postanowień Umowy o współpracę. Naruszenie Umowy o współpracę może pociągać za sobą odpowiedzialność finansową danej Kluczowej Osoby w formie kary umownej lub odszkodowania na rzecz Wnioskodawcy. Dodatkowo Kluczowe Osoby będą ponosiły wyłączną odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat czynności wykonywanych w ramach umów o współpracę na zasadach wynikających z przepisów prawa cywilnego.

Wynagrodzenie Kluczowych Osób z tytułu Umowy o pracę oraz Umowy o współpracę będzie wypłacane przez Wnioskodawcę.

Wątpliwości w przedmiotowej sprawie dotyczą możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kwot wypłacanego Kluczowym Osobom na podstawie umowy o pracę oraz o współpracy.

Zdaniem Wnioskodawcy wydatki na wynagrodzenia wypłacane Kluczowym Osobom na podstawie Umowy o pracę oraz Umowy o współpracę będą mogły zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy, gdyż:

będą poniesione przez Wnioskodawcę - tj. będą pokryte z zasobów majątkowych Wnioskodawcy,

będą definitywne - ich wartość nie zostanie Wnioskodawcy w żaden sposób zwrócona, a zatem Wnioskodawca poniesie ekonomiczny ciężar zatrudnienia Kluczowych Osób,

będą udokumentowane - w szczególności, Wnioskodawca będzie posiadał potwierdzenia przekazania wynagrodzenia na rzecz Kluczowych Osób,

będą pozostawały w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą i zostaną poniesione w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów Wnioskodawcy - Kluczowe Osoby należą do grona osób najbardziej istotnych z perspektywy Wnioskodawcy, a działania Kluczowych Osób mają wpływ na sytuację finansową Wnioskodawcy, portfolio jego klientów, efektywność kosztową wewnątrz organizacji Wnioskodawcy itp., oraz

nie znajdują się w katalogu wydatków określonych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, że w niniejszej sprawie istnieje związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy ponoszonymi przez Wnioskodawcę wydatkami na wynagrodzenie wypłacane Kluczowym Osobom (pracownikom) na podstawie umowy o pracę oraz umowy o współpracy. Jak wskazano powyżej kosztami uzyskania przychodów są m.in. tzw. koszty pracownicze, w tym wynagrodzenie wypłacane na rzecz zatrudnionych pracowników. Ponadto zakres czynności wykonywanych przez ww. Kluczowe Osoby w ramach stosunku pracy i w ramach umowy o współpracę będzie różny. Powyższy sposób zatrudnienia będzie miał na celu ograniczenie odejść Kluczowych Osób oraz zwiększenie motywacji Kluczowych Osób do pracy na rzecz Wnioskodawcy. Ww. wynagrodzenia nie mieszczą się także w katalogu nie stanowiącym wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów tj. w art. 16 CIT.

Tym samym za prawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy przyjmujące, że będzie mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów kwotę wynagrodzenia wypłacanego Kluczowym Osób na podstawie Umowy o pracę oraz Umowy o współpracę.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin