Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4012.525.2019.1.MPU
z 14 lutego 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 11 grudnia 2019 r. (data wpływu – 17 grudnia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur VAT dokumentujących zakupy, jakie będą dokonywane w związku z realizacją projektu pn.: ,,(…)”- jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 grudnia 2019 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie braku prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur VAT dokumentujących zakupy, jakie będą dokonywane w związku z realizacją projektu pn.: ,,(…)”

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca – Gmina (…) (dalej jako: ,,Wnioskodawca” lub ,,Gmina”) jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT. Wnioskodawca zamierza zrealizować projekt pod nazwą: ,,(…)”, współfinansowany ze środków pochodzących z budżetu państwa oraz Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa (…) na lata 2014-2020 (dalej: „Projekt” lub „Zadanie”). Projekt realizowany będzie w ramach Osi Priorytetowej VIII Infrastruktura dla usług użyteczności publicznej, Działania 8.5 Rewitalizacja.

Celem ogólnym Projektu jest przeciwdziałanie degradacji przestrzeni zurbanizowanej, pobudzanie rozwoju i zmian jakościowych, prowadzonych wspólnie przez władzę samorządową, społeczność lokalną i innych uczestników. Cel ten zostanie zrealizowany przede wszystkim poprzez zagospodarowanie terenu parku miejskiego, w tym nadanie mu m.in. funkcji uzdrowiskowej, wypoczynkowej i rekreacyjnej.

Cele pośrednie skupiają się wokół pięciu obszarów korzyści:

• Społecznych:
  
  • poprawa jakości życia lokalnej społeczności i możliwości spędzania wolnego czasu,
  • poprawa bezpieczeństwa i estetyki przestrzeni m.in. dzięki zainstalowaniu oświetlenia, uporządkowaniu zieleni, zagospodarowaniu całego parku,
  • powstanie atrakcyjnych miejsc integracji lokalnej społeczności, zwiększenie aktywności mieszkańców w życiu społecznym,
  • wzrost integracji lokalnej społeczności przez włączenie do życia społecznego osób i grup defaworyzowanych,
  • promocja aktywności fizycznej oraz zdrowego stylu życia wśród mieszkańców,
  • stworzenie miejsca o funkcji uzdrowiskowej,
  • rozwijanie zainteresowań,
• Gospodarczych:
  
  • poprawa atrakcyjności obszaru względem cech pożądanych przez przedsiębiorców,
  • nadanie miejscu nowych funkcji, które spowodują zintensyfikowanie liczby odwiedzin parku, co będzie impulsem do prowadzenia na tym terenie adekwatnych punktów usługowych i zakładania/rozwijania działalności gospodarczych,
• Funkcjonalno-przestrzennych:
  
  • poprawa ładu przestrzennego poprzez zagospodarowanie zaniedbanego obszaru, nadanie nowych funkcji - rekreacyjnej, sportowej, uzdrowiskowej, edukacyjnej i animacyjnej,
• Technicznych:
  
  • uzupełnienie obszaru w niezbędne elementy infrastruktury technicznej, poprawiających funkcjonalność obszarów (w tym ciągi piesze, jezdnie, elementy małej architektury, instalacje techniczne),
• Środowiskowych:
  
  • uporządkowanie i dopełnienie istniejącego drzewostanu i zieleni niskiej,
  • stworzenie miejsc do wypoczynku i rekreacji z zachowaniem naturalnego charakteru terenów przyrodniczych parku. Uporządkowanie terenu przyczyni się do zachowania dziedzictwa przyrodniczego i ochrony w aspekcie środowiskowym. Dodatkowym aspektem, pozytywnie wpływającym na środowisko jest montaż energooszczędnych lamp LED.
  
  
  
  

Planowana inwestycja zakłada rewaloryzację parku miejskiego w (…) w szczególności poprzez.:

• budowę ciągów pieszych (alejek parkowych, dojazdów),
• budowę tężni solankowej z instalacją technologiczną,
• budowę wiaty rekreacyjnej,
• budowę instalacji elektroenergetycznej i oświetlenia,
• budowę instalacji wodociągowej i kanalizacyjnej na cele tężni solankowej i toalety publicznej,
• budowę przyłącza elektroenergetycznego na potrzeby zasilania tężni solankowej,
• budowę kanalizacji deszczowej na rewitalizowanym terenie,
• montaż elementów małej architektury (mostek, ogrodzenie, toaleta publiczna itp.), wykonanie wycinki i nasadzeń zieleni, dostosowanie terenu dla potrzeb osób niepełnosprawnych.
  
  

Gmina nadmienia, że na rewitalizowanym obszarze zlokalizowany będzie sklep z pamiątkami. W Projekcie nie uwzględniono wydatków związanych z utworzeniem sklepu - wydatki te będzie ponosił na własny koszt podmiot prowadzący sklep. Kwestia utworzenia sklepu nie była objęta testem pomocy publicznej, gdyż będzie on prowadzony przez odrębny podmiot gospodarczy.

Gmina nie będzie uzyskiwała żadnych przychodów z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej przez ten podmiot, jak również nie będzie pobierać żadnych opłat od podmiotu prowadzącego sklep na obszarze objętym rewitalizacją.

Efekty zrealizowanego Projektu służyć będą wyłącznie czynnościom niepodlegającym opodatkowaniu podatkiem VAT. Wnioskodawca nie planuje pobierać żadnych opłat za korzystanie z efektów realizacji Projektu, które podlegałyby opodatkowaniu podatkiem VAT. Wnioskodawca podkreśla, że faktury związane z przedsięwzięciem będą wystawione na Gminę - beneficjenta Projektu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Gminie przysługuje jakakolwiek możliwość obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur VAT dokumentujących zakupy, jakie będą dokonywane w związku z realizacją projektu pod nazwą: ,,(…)”?

Zdaniem Wnioskodawcy, Gminie nie będzie przysługiwała jakakolwiek możliwość obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur VAT dokumentujących zakupy, jakie będą dokonywane w związku z realizacją projektu pod nazwą: (…).

Uzasadnienie

Stosownie do treści art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega co do zasady odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Jednocześnie, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Z kolei zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostką organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje co do zasady prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ww. ustawy – kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez, podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Dla oceny możliwości skorzystania z prawa do odliczenia, w każdym przypadku istotne jest ustalenie, czy podmiot posiada status podatnika, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT oraz czy towary i usługi, przy zakupie których naliczono VAT pozostają w bezspornym związku z wykonywanymi przez niego czynnościami opodatkowanymi.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Natomiast według art. 15 ust. 2, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody.

Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. W myśl art. 15 ust. 6 omawianej ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Podkreślenia wymaga, że sam fakt zawarcia umowy cywilnoprawnej, jeśli jest ona związana z zadaniami, które są wykonywane przez daną jednostkę jako organ władzy publicznej, nie implikuje założenia, że dana jednostka w odniesieniu do takiej czynności stała się podatnikiem podatku VAT (tak: wyrok NSA z dnia 12 grudnia 2012 roku, sygn. akt: I FSK 1879/13).

Na marginesie należy wskazać, że ustawa o VAT nie zawiera definicji pojęcia organu władzy publicznej, należy więc przyjąć, że pojęcie to obejmuje wszelkie organy państwowe, organy samorządu terytorialnego, jak również wszelkie organy władzy ustawodawczej, wykonawczej i sądowniczej.

Przepis art. 15 ust. 6 ww. ustawy oparty jest na normie wyrażonej w art. 13 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej [(Dz. Urz. UE. L Nr 347) – dalej jako: „Dyrektywa VAT”]. Zgodnie ze wskazaną regulacją, przedmiotowe organy (krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego) nie są uważane za podatników, w odniesieniu do czynności lub transakcji, w których uczestniczą jako organy publiczne, nawet jeżeli w związku z tymi czynnościami lub transakcjami organy te pobierają opłaty, należności lub wynagrodzenie. Aby przepis ten mógł zostać zastosowany, muszą zostać spełnione łącznie dwie określone w nim przesłanki odnoszące się do samego podmiotu oraz podjętego przezeń działania, a mianowicie: działalność musi być wykonywana przez podmiot prawa publicznego i wykonując tę działalność, podmiot ów musi działać jako organ władzy publicznej.

Jak zauważył Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 16 września 2008 roku, sygn.: C-288/07, istotą wyłączenia z grona podatników organów władzy publicznej i innych podmiotów publicznych jest to, że konstrukcja Dyrektywy VAT opierająca się na zasadzie powszechności opodatkowania działalności gospodarczej, przy szerokiej definicji działalności gospodarczej na potrzeby VAT, zakłada, że co do zasady podmioty takie, prowadząc swoją działalność – bez tego specyficznego wyłączenia, podlegałyby opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy każdorazowo badać, czy dana czynność jednostki samorządu terytorialnego związana z działaniem w charakterze organu władzy publicznej, czy działaniem w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT.

W tym miejscu należy odnieść się do przepisów prawa samorządowego istotnych z punktu widzenia przedmiotowej sprawy.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym [(t. j. Dz. U. z 2019 r. poz. 506) - dalej jako: „u.s.g.”], gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 tej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy zgodnie z art. 7 ust. 1 u.s.g. należy zaspakajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. Artykuł ten wśród zadań własnych gminy wymienia m.in. sprawy z zakresu:

• zieleni gminnej i zadrzewień (pkt 12);
• ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej (pkt 1),
• kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych (pkt 10);
• promocji gminy (pkt 18).
  
  

Założenia realizowanego przez Gminę Zadania zbieżne są z wymienionymi wyżej zadaniami własnymi gminy wymienionymi w u.s.g., w szczególności w zakresie turystyki, ładu przestrzennego, ochrony środowiska oraz utrzymywania zieleni gminnej. Należy zatem stwierdzić, że realizując Projekt pod nazwą: ,,(…)”, Gmina działać będzie w wykonaniu zadań o charakterze publicznym, wskazanych w u.s.g.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że Gmina nie będzie miała prawa dokonać odliczenia kwot podatku VAT wynikających z otrzymanych faktur dokumentujących wydatki związane z rewitalizacją parku miejskiego w (…). Powyższe wynika z faktu, że w analizowanej sprawie nie zostaną spełnione przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, tj. Gmina nie będzie działała jako podatnik VAT, a wydatki związane z realizacją Zadania nie będą służyły do wykonywania czynności opodatkowanych tym podatkiem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. 2020 r., poz. 106; dalej jako: „ustawa” lub „ustawa o VAT”). W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług, wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik, w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej – na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy – należy rozumieć wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak stanowi natomiast art. 15 ust. 6 ustawy – nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z2019r. poz. 506 ze zm.) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. W świetle art. 6 ust. 1 tej ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne, w myśl art. 7 ust. 1 pkt 1, 12, 18 ustawy o samorządzie gminnym, obejmują sprawy ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej, kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych, zieleni gminnej i zadrzewień, promocji gminy.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT. Zamierza zrealizować projekt współfinansowany ze środków pochodzących z budżetu państwa oraz Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa. Celem ogólnym Projektu jest przeciwdziałanie degradacji przestrzeni zurbanizowanej, pobudzanie rozwoju i zmian jakościowych, prowadzonych wspólnie przez władzę samorządową, społeczność lokalną i innych uczestników. Cel ten zostanie zrealizowany przede wszystkim poprzez zagospodarowanie terenu parku miejskiego, w tym nadanie mu m.in. funkcji uzdrowiskowej, wypoczynkowej i rekreacyjnej. Planowana inwestycja zakłada rewaloryzację parku miejskiego Gmina nadmienia, że na rewitalizowanym obszarze zlokalizowany będzie sklep z pamiątkami. W Projekcie nie uwzględniono wydatków związanych z utworzeniem sklepu – wydatki te będzie ponosił na własny koszt podmiot prowadzący sklep. Kwestia utworzenia sklepu nie była objęta testem pomocy publicznej, gdyż będzie on prowadzony przez odrębny podmiot gospodarczy. Gmina nie będzie uzyskiwała żadnych przychodów z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej przez ten podmiot, jak również nie będzie pobierać żadnych opłat od podmiotu prowadzącego sklep na obszarze objętym rewitalizacją. Efekty zrealizowanego Projektu służyć będą wyłącznie czynnościom niepodlegającym opodatkowaniu podatkiem VAT. Wnioskodawca nie planuje pobierać żadnych opłat za korzystanie z efektów realizacji Projektu, które podlegałyby opodatkowaniu podatkiem VAT. Wnioskodawca podkreśla, że faktury związane z przedsięwzięciem będą wystawione na Gminę – beneficjenta Projektu.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur VAT dokumentujących zakupy jakie będą wykonanie w związku z realizacją ww. projektu.

Jak wynika z treści wniosku, realizowany przez Wnioskodawcę projekt: pn. ,,(…)” należy do zakresu działania Wnioskodawcy (Gminy). Wnioskodawca wykonując przedmiotowe zadanie nie prowadzi działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. W takim ujęciu Wnioskodawca nie może być uznany za podatnika w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż wykonanie przedmiotowego projektu następuje w ramach realizacji zadań własnych Gminy.

Ponadto jak już wskazano odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Jak wskazano na wstępie, podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT, jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie związek taki nie występuje. Jak wskazał Wnioskodawca realizowany projekt stanowi zadanie własne gminy a efekty zrealizowanego projektu służyć będą wyłącznie czynnościom niepodlegającym opodatkowaniu podatkiem VAT. Wnioskodawca nie planuje pobierać żadnych opłat za korzystanie z efektów realizacji Projektu, które podlegałyby opodatkowaniu podatkiem VAT.

W konsekwencji w związku z tym, iż Wnioskodawca realizując wskazany we wniosku projekt nie działa jak podatnik VAT oraz realizowany projekt nie będzie wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych, Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego VAT wzwiązku z realizacją projektu pn.: ,,(…)”.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z23października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie PUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.