Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-2.4012.775.2019.2.IR
z 14 lutego 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 października 2019 r. (data wpływu 7 listopada 2019 r.), uzupełnionym pismami z dnia 12 grudnia 2019 r. (data wpływu 18 grudnia 2019 r.) oraz z dnia 4 lutego 2020 r. (data wpływu 11 lutego 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania sprzedaży zespołu składników materialnych i niematerialnych za transakcję zbycia przedsiębiorstwa, która podlega wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 listopada 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania sprzedaży zespołu składników materialnych i niematerialnych za transakcję zbycia przedsiębiorstwa, która podlega wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismami z dnia 12 grudnia 2019 r. oraz z dnia 4 lutego 2020 r. w zakresie doprecyzowania opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (uzupełnione pismami z dnia 12 grudnia 2019 r. oraz z dnia 4 lutego 2020 r.).

Wnioskodawca prowadzi przedsiębiorstwo pn. Hotel ……, adres: …….

Opisywane zdarzenie przyszłe polega na sprzedaży przez Wnioskodawcę Hotelu ….. jako całego zorganizowanego przedsiębiorstwa.

W skład przedsiębiorstwa, które zostanie sprzedane przez Wnioskodawcę wchodzą:

• oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa) tzn. Hotel …………….
  

• Logo Hotelu ………….;
  

• Szczególna cecha czyli HOTEL …..- jeden z niewielu takich hoteli w Polsce;
  

• Serwer hotelowy nr 1 z całą historią marketingowo-sprzedażową Hotel ….. z dyskiem o pojemności 3 TB i bazą danych Gości hotelowych - około 22 000 adresów email gości, którzy zostali zawiadomieni zgodnie z RODO, że Hotel ….. przetwarza ich dane osobowe i nie zgłosili sprzeciwu co do dalszego przetwarzania i przesyłania tym Gościom cyklicznego newslettera hotelowego oraz baza CRM z około 40 000 rekordów Gości hotelowych;
  

• Serwer hotelowy nr 2 z całą bazą wszystkich dotychczasowych gości i kontrahentów firmowych Hotelu …… od roku 2008 w programie rezerwacyjnym …... Przekazanie programów nastąpi po uzyskaniu zgody właściciela programu, jeżeli taka będzie wymagana.
  

• Około 2000 zdjęć związanych z Hotelem ….. i jego działalnością;
  

• Prawo własności domen internetowych i strony internetowej www..…….;
  

• Własność domen internetowych i strony internetowej www………;
  

• Własność domen: …………………….,
  

• Własność domen: …………………….;
  

• Wszyscy zatrudnieni w dacie sprzedaży przedsiębiorstwa pracownicy;
  

• Managerowie zatrudnieni na umowy o świadczenie usług managerskich i kadrowo-płacowych;
  

• Umowy z dostawcami wszelkich mediów, z dostawcami towarów, zaopatrzenia i serwisu;
  

• Rzeczowe środki trwale, maszyny i urządzenia, w tym :
  • własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
  • prawo użytkowania wieczystego działki ….;
    
  • prawo własności budynków i budowli na ww. działce posadowionych.

• Prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
  

• Koncesje, licencje i zezwolenia;
  

• Środki trwałe i wyposażenie w leasingu;
  

• Wartości niematerialne i prawne, oprogramowanie komputerowe;
  

• Księgi, umowy i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej;
  

• Zapasy;
  

• Materiały;
  

• Towary;
  

• Należności;
  

• Rachunki bankowe w bankach przedsiębiorstwa i inwestycje krótkoterminowe, w tym środki pieniężnie na tych kontach zgromadzone;
  

• Wszelkie rezerwacje hotelowe do realizacji w przyszłości, potwierdzone lub nie potwierdzone zadatkami, tak grupowe jak i indywidualne;
  

• Zobowiązania bieżące – krótkoterminowe.
  
  

Kredyt inwestycyjny zaciągnięty w roku 2006 na budowę Hotelu …., nie zostanie przejęty przez kupującego lecz spłacony jednorazowo przez Wnioskodawcę w chwili sprzedaży przedsiębiorstwa.

Potencjalny nabywca Wnioskodawcy przedsiębiorstwa planuje kontynuować działalność hotelarską nabywanego zorganizowanego przedsiębiorstwa pn. Hotel ….., zlokalizowanego w …..

Nadto Wnioskodawca wskazał, że:

• Jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT.
  

• Po sprzedaży przedsiębiorstwa pn. HOTEL …. Wnioskodawca odejdzie na emeryturę (ma 64 lata) i nie będzie już prowadził działalności gospodarczej.
  

• Opisane we wniosku przedsiębiorstwo jest faktycznie jedynym i wyłącznym profilem działalności Wnioskodawcy.
  

• Przedsiębiorstwo będące przedmiotem planowanej sprzedaży na dzień transakcji będzie stanowiło organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie sprawne całościowo przedsiębiorstwo. W jego skład będą wchodziły składniki materialne i niematerialne, w tym zobowiązania (z wyjątkiem długoterminowego kredytu inwestycyjnego z roku 2006, zaciągniętego na budowę hotelu …..). Ten kompletny zespół składników całego przedsiębiorstwa stanowi w dniu dzisiejszym i stanowić będzie na dzień transakcji niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie i całościowo realizujące swoje zadania gospodarcze.
  

W związku z tym, że przedmiotem planowanej sprzedaży jest CAŁE PRZEDSIĘBIORSTWO Wnioskodawca nie przeprowadza dodatkowej analizy dotyczącej czy to wyodrębnienia organizacyjnego, finansowego czy funkcjonalnego, ponieważ przedmiotem transakcji nie będzie wyodrębniona część przedsiębiorstwa tylko jego całość.

• W związku z faktem iż Hotel ….. jest już obiektem 12-sto letnim przyszły nabywca może podjąć decyzję o zaangażowaniu dodatkowych środków finansowych na modernizację wyposażenia lub zakup/wymianę wyeksploatowanych środków trwałych (np. zmodernizować kotłownię) lub rozbudowę obiektu, ale nie jest to konieczne.
  

Przyszły nabywca może też podjąć decyzję o przystąpieniu do sieci hotelowej i/lub przekazać sieci hotelowej obiekt hotelowy w zarządzanie, ale nie jest to konieczne do kontynuowania działalności hotelarskiej. Będą to decyzje przyszłego właściciela od Wnioskodawcy niezależne, które mogą mieć, wydaje się, pozytywny wpływ na przyszłą pozycję Hotelu ……… na polskim rynku hotelarskim.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy planowany do sprzedaży Hotel …… w …… będzie stanowić przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, a zatem jego zbycie nie będzie stanowić czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy VAT? Czy transakcja zbycia całego przedsiębiorstwa pn. Hotel ……, na które to przedsiębiorstwo składają się opisane w poz. 74 składniki, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, transakcja zbycia tego przedsiębiorstwa pn. Hotel ….., na które to przedsiębiorstwo składają się ww. składniki, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie bowiem z art. 6 Ustawy o podatku od towarów i usług, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej jego części.

Według Wnioskodawcy, opisane powyżej składniki całego przedsiębiorstwa pn. Hotel ….., które Wnioskodawca zamierza zbyć, składają się niewątpliwie na przedsiębiorstwo a zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa nie jest opodatkowane podatkiem VAT.

Podsumowując cały wniosek Wnioskodawca pragnie wskazać, że zespół składników będących przedmiotem planowanej transakcji sprzedaży będzie mógł zostać uznany za PRZEDSIĘBIORSTWO w rozumieniu przepisów ustawy o VAT, gdyż wszystkie przesłanki warunkujące istnienie przedsiębiorstwa zostały spełnione. Należy bowiem uznać, że HOTEL ….. stanowi zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym należności i zobowiązań, organizacyjnie i finansowo całkowicie samodzielny, który stanowi niezależne, autonomiczne przedsiębiorstwo, samodzielnie realizujące zadania gospodarcze.

W konsekwencji zbycie tego przedsiębiorstwa hotelowego nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT. Stanowisko Wnioskodawcy znajduje swe potwierdzenie w indywidualnych interpretacjach przepisów prawa podatkowego, np. w:

• interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 7 listopada 2017 r. (nr 0111-KDIB2-1.4010.208.2017.2.MJ);
  

• interpretacji indywidualnej wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 25 sierpnia 2016 r. (nr IBPP3/4512-338/16-1/JP);
  

• interpretacji indywidualnej wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 26 stycznia 2016 r. (nr IPTPP3/4512-553/15-2/MWj);
  

• interpretacji indywidualnej wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 31 grudnia 2015 r. (nr IBPP3/4512-716/15/ASz).
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Przepisy art. 6 ustawy, wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są tutaj wskazane te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów, czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, czynności te – chociaż można je zakwalifikować jako odpłatną dostawę towarów czy też odpłatne świadczenie usług – nie podlegają opodatkowaniu.

I tak, w świetle art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Przy czym należy zaznaczyć, że użyte w cyt. przepisie sformułowanie „transakcje zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Wyłączenie stosowania ustawy o podatku od towarów i usług przewidziane w przepisie art. 6 pkt 1 ustawy, obejmuje jednakże tylko te czynności zrównane z pojęciem dostawy towarów, których przedmiotem jest przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa.

Należy zauważyć, że powyższa regulacja stanowi implementację art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej ((Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady.

W świetle art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady, w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

Z powyższego przepisu wynika, że wprowadza on, tak samo jak ma to miejsce w ustawie o podatku od towarów i usług, możliwość wyłączenia z zakresu opodatkowania przekazania całości lub części majątku przedsiębiorstwa.

Jak stanowi przepis art. 2 pkt 27e ustawy – pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

W świetle tej definicji podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest więc to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązania). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej. Ocena ta musi być dokonana według podstawowego kryterium, tj. ustalenia, jaką rolę składniki majątkowe i związane z nimi prawa materialne odgrywały w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa (na ile stanowiły wyodrębnioną organizacyjnie całość). Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa powinny być w szczególności aktywa obrotowe, ale także czynnik ludzki (pracowniczy).

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Z kolei stosownie do treści art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145, z późn. zm.), przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
   
   

Zgodnie z art. 55² k.c., czynność prawna, mająca za przedmiot przedsiębiorstwo, obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba, że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Przepis ten odgrywa szczególnie istotną rolę, gdyż konstytuuje on zasadę, że przedsiębiorstwo może stanowić przedmiot obrotu prawnego jako jednolita całość.

Należy zauważyć, że powyższa definicja opisuje przedsiębiorstwo w ujęciu przedmiotowym, jako zespół niematerialnych i materialnych składników stanowiący przedmiot prawa w szerokim znaczeniu. Użyte w art. 55¹ k.c. określenie „w szczególności” wskazuje jedynie na przykładowe wyliczenie składników przedsiębiorstwa. Oznacza to, że z jednej strony w jego skład mogą wchodzić inne elementy, niewymienione w tym artykule, a z drugiej, brak któregoś z tych elementów nie pozbawia zespołu rzeczy i praw przymiotu przedsiębiorstwa. O tym, jakie konkretne składniki muszą być przeniesione na nabywcę, aby można było uznać, że nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa, decydują okoliczności faktyczne, których nie można określić apriorycznie.

Zatem, składniki materialne i niematerialne, wchodzące w skład przedsiębiorstwa, powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej. Powyższa definicja opisuje przedsiębiorstwo w ujęciu przedmiotowym jako zespół niematerialnych i materialnych składników stanowiący przedmiot prawa w szerokim znaczeniu. Przedsiębiorstwo jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Nie wszystkie jednak elementy tworzące przedsiębiorstwo są na tyle istotne, aby bez ich zbycia nie można było mówić o zbyciu przedsiębiorstwa. W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji sprzedaży. Jednak nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

W zakresie braku obowiązku opodatkowania czynności zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 27 listopada 2003 r. sprawa C-497/01, Zita Modes Sarl, w którym stwierdził, że celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie – nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu – do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów. TSUE wskazał, że biorąc pod uwagę cel dyrektywy, pojęcia w niej użyte powinny być interpretowane w sposób jednolity i niezależny (autonomiczny), uwzględniając kontekst i cel regulacji. W wyroku tym, dokonując wykładni funkcjonalnej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy, TSUE uznał, że celem wyłączenia zbycia przedsiębiorstwa z opodatkowania jest zapewnienie neutralności podatkowej takiej czynności, która obciążając stronę istotnym zobowiązaniem podatkowym i tak rodziłaby prawo do odliczenia lub zwrotu podatku naliczonego. Trybunał podkreślił, że przeniesienie, o jakim mowa w art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE, dotyczy między innymi części przedsiębiorstwa, a istotne znaczenie ma funkcjonalne powiązanie składników majątkowych umożliwiające realizację określonego zadania gospodarczego.

W wyroku z dnia 10 listopada 2011 r., w sprawie C-444/10 Finanzamt Ludenscheid przeciwko Christel Schriever, TSUE wywiódł, że regulacja art. 5 (8) VI Dyrektywy Rady (obecnie art. 19 Dyrektywy 112) obejmuje przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą, nie obejmuje zaś samego zbycia towarów, jak sprzedaż zapasu produktów. Jak wskazuje Trybunał, stwierdzenie, że nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu art. 19 Dyrektywy 112, wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. W wyroku tym Trybunał wywiódł, że jeżeli działalność gospodarcza tego nie wymaga, przedmiotem zbycia nie muszą być wszystkie składniki z nią związane, aby czynność ta wyłączona była z opodatkowania na podstawie art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy.

Trybunał uznał również, że regulacja art. 19 Dyrektywy 112 może znaleźć zastosowanie także w sytuacji przekazania aktywów przedsiębiorstwa bez prawa własności nieruchomości, jeżeli działalność gospodarcza nie wymaga użytkowania konkretnych pomieszczeń lub pomieszczeń wyposażonych w stałe instalacje konieczne do jej prowadzenia. Oznacza to, zdaniem TSUE, że wspomniany przepis obejmuje również sytuacje, w których lokal handlowy zostanie udostępniony nabywcy w drodze dzierżawy lub jeżeli nabywca dysponuje odpowiednią nieruchomością, do której może przenieść całość przejętych aktywów i gdzie może kontynuować działalność gospodarczą. Doprowadziło to Trybunał do wniosku, że: „przeniesienie własności zapasu towarów oraz wyposażenia sklepu z jednoczesnym oddaniem nabywcy w dzierżawę lokalu handlowego na podstawie umowy na czas nieoznaczony, ale możliwej do rozwiązania przez każdą ze stron z zachowaniem krótkiego terminu wypowiedzenia, stanowi przekazanie całości lub części aktywów w rozumieniu tego przepisu, pod warunkiem iż przekazane aktywa są wystarczające do prowadzenia przez nabywcę w sposób trwały samodzielnej działalności gospodarczej”.

Ponadto, w wyroku z dnia 21 czerwca 2012 r., sygn. I FSK 1586/11 NSA zauważył, że „Sam tylko fakt wyłączenia jakiegokolwiek składnika majątku nie pozwala na stwierdzenie, że już z tego powodu przedmiotem zbycia nie jest zorganizowana część przedsiębiorstwa, bowiem decydującą jest okoliczność, czy przy użyciu tej części można samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. (…) Jeśli wyłączenie określonego składnika nie pozbawi wydzielonego kompleksu majątkowego cech przedsiębiorstwa bądź jego zorganizowanej części, to zbycie w takiej postaci nie podlega podatkowi od towarów i usług”.

O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Analiza okoliczności przedstawionych we wniosku oraz przywołanych przepisów prawa podatkowego wskazuje, że – zgodnie z twierdzeniem Wnioskodawcy – planowana transakcja sprzedaży składników materialnych i niematerialnych, o których mowa we wniosku, będzie wyłączona z opodatkowania w myśl art. 6 pkt 1 ustawy, jako zbycie przedsiębiorstwa.

Jak wynika bowiem z opisu sprawy, przedmiotem sprzedaży będzie całe zorganizowane przedsiębiorstwo pn. Hotel ….., w skład którego wchodzą:

• oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa) tzn. Hotel …….
  

• Logo Hotelu ……;
  

• Szczególna cecha czyli HOTEL ……- jeden z niewielu takich hoteli w Polsce;
  

• Serwer hotelowy nr 1 z całą historią marketingowo-sprzedażową Hotel ….. z dyskiem o pojemności 3 TB i bazą danych Gości hotelowych - około 22 000 adresów email gości, którzy zostali zawiadomieni zgodnie z RODO, że Hotel ….. przetwarza ich dane osobowe i nie zgłosili sprzeciwu co do dalszego przetwarzania i przesyłania tym Gościom cyklicznego newslettera hotelowego oraz baza CRM z około 40 000 rekordów Gości hotelowych;
  

• Serwer hotelowy nr 2 z całą bazą wszystkich dotychczasowych gości i kontrahentów firmowych Hotelu ….. od roku 2008 w programie rezerwacyjnym ….. Przekazanie programów nastąpi po uzyskaniu zgody właściciela programu, jeżeli taka będzie wymagana.
  

• Około 2000 zdjęć związanych z Hotelem …. i jego działalnością;
  

• Prawo własności domen internetowych i strony internetowej www....... ;
  

• Własność domen internetowych i strony internetowej www.............. ;
  

• Własność domen: …….,
  

• Własność domen: ……………….;
  

• Wszyscy zatrudnieni w dacie sprzedaży przedsiębiorstwa pracownicy;
  

• Managerowie zatrudnieni na umowy o świadczenie usług managerskich i kadrowo-płacowych;
  

• Umowy z dostawcami wszelkich mediów, z dostawcami towarów, zaopatrzenia i serwisu;
  

• Rzeczowe środki trwale, maszyny i urządzenia, w tym :
  • własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
  • prawo użytkowania wieczystego działki ……;
    
  • prawo własności budynków i budowli na ww. działce posadowionych.

• Prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
  

• Koncesje, licencje i zezwolenia;
  

• Środki trwałe i wyposażenie w leasingu;
  

• Wartości niematerialne i prawne, oprogramowanie komputerowe;
  

• Księgi, umowy i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej;
  

• Zapasy;
  

• Materiały;
  

• Towary;
  

• Należności;
  

• Rachunki bankowe w bankach przedsiębiorstwa i inwestycje krótkoterminowe, w tym środki pieniężnie na tych kontach zgromadzone;
  

• Wszelkie rezerwacje hotelowe do realizacji w przyszłości, potwierdzone lub nie potwierdzone zadatkami, tak grupowe jak i indywidualne;
  

• Zobowiązania bieżące – krótkoterminowe.
  
  

W okolicznościach niniejszej sprawy nie zostanie przejęty przez kupującego kredyt inwestycyjny zaciągnięty w roku 2006 na budowę Hotelu ……, który spłacony zostanie jednorazowo przez Wnioskodawcę w chwili sprzedaży przedsiębiorstwa. Opisane wyżej przedsiębiorstwo jest faktycznie jedynym i wyłącznym profilem działalności Wnioskodawcy. Przedsiębiorstwo będące przedmiotem planowanej sprzedaży na dzień transakcji będzie stanowiło organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie sprawne całościowo przedsiębiorstwo. Ten kompletny zespół składników całego przedsiębiorstwa stanowi w dniu dzisiejszym i stanowić będzie na dzień transakcji niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie i całościowo realizujące swoje zadania gospodarcze.

Ponadto – jak wskazał Wnioskodawca - nabywca przedsiębiorstwa planuje kontynuować działalność hotelarską nabywanego zorganizowanego przedsiębiorstwa pn. Hotel ….., zlokalizowanego w…...

Mając zatem na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że w rozpatrywanej sprawie ww. zespół składników materialnych i niematerialnych, wchodzących w skład prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej pn. Hotel ….. i mających być przedmiotem zbycia, nie stanowi zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy. W okolicznościach niniejszej sprawy zostaną spełnione wskazane powyżej przesłanki do uznania opisanego – jak wskazał Wnioskodawca – zespołu składników całego przedsiębiorstwa samodzielnie i całościowo realizującego swoje zadania gospodarcze za przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 55¹ k.c. Tym samym, planowana przez Wnioskodawcę transakcja zbycia przedsiębiorstwa będzie stanowić czynność wymienioną w art. 6 pkt 1 ustawy, wyłączoną z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym oceniając stanowisko Wnioskodawcy należało uznać je za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej– rozpatrzone.

Podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zdarzenia przyszłego podanego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego zdarzenia przyszłego.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.