Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4013.280.2019.2.MK
z 14 lutego 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 2 grudnia 2019 r. (data wpływu 10 grudnia 2019 r.), uzupełnionym pismem z 10 lutego 2020 r. (data wpływu 12 lutego 2020 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie zwolnienia od akcyzy wyrobów węglowych wykorzystywanych przez zakład energochłonny stanowiący zorganizowaną cześć przedsiębiorstwa – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 grudnia 2019 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie zwolnienia od akcyzy wyrobów węglowych wykorzystywanych przez zakład energochłonny stanowiący zorganizowaną cześć przedsiębiorstwa w zakresie zwolnienia od akcyzy energii elektrycznej. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 10 lutego 2020 r. (data wpływu 12 lutego 2020 r.), stanowiącym odpowiedź na wezwanie Organu z 30 stycznia 2020 r. znak: 0111-KDIB3-3.4013.280.2019.1.MK.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (ostatecznie sprecyzowane po uzupełnieniu wniosku):

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na […]. Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykorzystuje znaczne ilości ciepła.

Przedmiotowe ciepło pozyskiwane jest z kotłowni węglowej, która stanowi własność Zakładu (dalej: Kotłownia). Kotły parowe znajdujące się w Kotłowni zasilane są miałem węglowym sklasyfikowanym pod kodem CN 2701. Spółka nabywa przedmiotowe wyroby węglowe na terytorium kraju od zewnętrznego dostawcy z akcyzą uwzględnioną w cenie wyrobów. Spółka nie dokonuje sprzedaży, dostawy wewnątrzwspólnotowej, nabycia wewnątrzwspólnotowego, importu ani eksportu wyrobów węglowych. Biorąc pod uwagę powyższe, Spółka jest obecnie finalnym nabywcą węglowym w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 23c ustawy o podatku akcyzowym.

Energia cieplna produkowana w Kotłowni wykorzystywana jest przez Spółkę zarówno do celów produkcyjnych jak i administracyjnych - ogrzewanie pomieszczeń.

Spółka wskazuje, że udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej Kotłowni w roku 2018 wyniósł ponad 48%, a w roku 2019 wyniósł ponad 50%. Przez wartość produkcji sprzedanej Kotłowni Wnioskodawca rozumie wartość energii cieplnej wytworzonej przez Kotłownię i wykorzystanej na potrzeby Spółki.

Działalność prowadzona przez Kotłownię, polegająca na produkcji ciepła jest działalnością całkowicie odrębną od podstawowej działalności prowadzonej przez Spółkę. Tym samym, w praktyce konieczne było dokonanie wyodrębnienia Kotłowni jako niezależnego działu.

Kotłownia została wyodrębniona w strukturze organizacyjnej Spółki jako oddzielny dział podległy bezpośrednio pod mistrza technicznego. Do Kotłowni został przypisany wyspecjalizowany personel składający się z kilku osób. Tylko pracownicy posiadający odpowiednie uprawnienia mogą wykonywać zadania związane z działalnością Kotłowni. Zgodnie z instrukcją obsługi kotów parowych osoba obsługująca kotły musi mieć odpowiednie kwalifikacje, gwarantujące dostateczną fachowość działania. Pracownik obsługujący kotły musi posiadać uprawnienia do zajmowania się eksploatacją urządzeń energetycznych wydanych na podstawie egzaminu przed komisją kwalifikacyjną o której mowa w § 8 Rozporządzeniu Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 28 kwietnia 2003 r. Zgodnie z instrukcją do zadań operatora kotła należy obsługa, nadzór i konserwacja parowej instalacji kotłowej i prowadzenie książki kotła.

W zakładzie zostały także wdrożone instrukcje stanowiskowe dla palaczy, mistrza technicznego w których opisane zostały wskazane zadania, uprawnienia i zakres odpowiedzialności na poszczególnych stanowiskach.

Spółka pragnie również podkreślić, że wskazuje ona w swoich księgach ponoszone przez siebie koszty świadczeń pracowniczych, a całość kosztów wynagrodzeń pracowników przypisywana jest do odrębnego miejsca powstawania kosztów - „Kotłownia”.

Jak wskazano powyżej Kotłownia posiada własne miejsce powstawania kosztów (dalej: MPK). Na koncie Kotłowni uwzględniane są koszty: wynagrodzeń, ubezpieczeń społecznych, innych kosztów osobowych, amortyzacji, zakupu mediów (np. energia elektryczna), wytworzenia mediów (woda, ścieki), remontów, materiałów (w tym zakup węgla), usług, podatków i ubezpieczeń majątkowych. Dzięki wyodrębnieniu MPK Kotłowni Spółka może określić wszystkie koszty, należności i zobowiązania, które dotyczą wyłącznie Kotłowni.

Wspomniane powyżej koszty, należności i zobowiązania wynikają z umów nabycia wyrobów węglowych, umów nabycia innych surowców, umów serwisowych itp., które są przypisane bezpośrednio do Kotłowni, jako związane wyłącznie z jej działalnością.

Do wyodrębnionego działu jako „Kotłownia” zostały przypisane zarówno składniki materialne (jak m.in. budynek kotłowni, budowle przypisane do kotłowni (komin), stacja uzdatniania wody, instalacja odpylania spalin centralna stacja odgazowywania wody kotły parowe, sprężarki, spycharki, przenośniki taśmowe, pompy, składowiska opału, składowisko żużla, wymienniki ciepła, sieci ciepłownicze, system kontroli tlenku węgla, budynki), jak również składniki niematerialne (jak przykładowo przypisanie określonych pracowników, określonych instrukcji stanowiskowych). Zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, składające się na Kotłownię mogłyby zasadniczo stanowić samodzielne, niezależne przedsiębiorstwo realizujące zadania związane z wytwarzaniem ciepła.

Podsumowując, prowadzona przez Kotłownię produkcja ciepła jest zdecydowanie odmienna od pozostałej działalności Spółki tj. […]. Składniki wchodzące w skład Kotłowni przeznaczone są do podstawowego celu realizowanego przez Kotłownię, tj. produkcji energii cieplnej. Produkcja energii cieplnej jest skoncentrowana właśnie w Kotłowni i nie odbywa się w innych jednostkach Spółki.

Dodatkowo, Wnioskodawca, działając w celu wypełnienia przepisów prawa ochrony środowiska oraz jako podmiot, który jest aktywny w zakresie społecznej odpowiedzialności biznesu również w zakresie ochrony środowiska, wdrożył w swojej organizacji System Zarządzania Środowiskowego potwierdzony przez niezależną i uprawnioną w tym zakresie jednostkę akredytującą certyfikatem ISO 14001:2015 (dalej: ISO 14001). System ten obejmuje również część zakładu produkcyjnego Wnioskodawcy - Kotłownię wraz ze wszystkimi instalacjami w których wyroby węglowe zużywane są do celów opałowych.

Jednocześnie Wnioskodawca oświadcza, w przypadku sprzedaży wyrobów węglowych na rzecz Wnioskodawcy z zastosowaniem zwolnienia z akcyzy w oparciu o art. 31a ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku akcyzowym, będą spełnione odpowiednie warunki o których mowa w art. 31a ust. 3-3g ustawy o podatku akcyzowym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym Kotłownia może stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumianą jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania, w rozumieniu art. 31a ust. 7 ustawy o podatku akcyzowym?
2. Czy Kotłownia spełnia przesłanki uznania jej za zakład energochłonny w rozumieniu art. 31a ust. 7 ustawy o podatku akcyzowym?
3. Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, przy założeniu że Spółka otrzyma odpowiedź twierdzącą na pytania nr 1 i 2, będzie uprawniona do korzystania ze zwolnienia wyrobów węglowych zużywanych w Kotłowni, na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku akcyzowym?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. W opisanym zdarzeniu przyszłym Kotłownia może stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumianą jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania, w rozumieniu art. 31a ust. 7 ustawy o podatku akcyzowym.
2. Kotłownia spełnia przesłanki uznania jej za zakład energochłonny w rozumieniu art. 31a ust. 7 ustawy o podatku akcyzowym.
3. W przedstawionym zdarzeniu przyszłym, przy założeniu że Spółka otrzyma odpowiedź twierdzącą na pytania nr 1 i 2, będzie uprawniona do korzystania ze zwolnienia wyrobów węglowych zużywanych w Kotłowni, na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku akcyzowym.
   
   

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:

1. Węgiel jako wyrób akcyzowy

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, ustawa ta określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym, wyroby akcyzowe oznaczają wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do tej ustawy.

Do wyrobów energetycznych ustawa o podatku akcyzowym zalicza m.in. wyroby węglowe. Zgodnie, bowiem z art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy o podatku akcyzowym, przez wyroby węglowe rozumie się wyroby energetyczne określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy. W poz. 19 załącznika nr 1 do ustawy o podatku akcyzowym wymieniono węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych (kod CN ex 2701). Przeznaczenie wyrobów węglowych do celów opałowych - jak wynika z cyt. powyżej poz. 19 załącznika nr 1 do ustawy - pozwala zaliczyć je do wyrobów akcyzowych.

Tym samym węgiel zużywany przez Spółkę jest wyrobem akcyzowym. Analizy wymaga zatem kwestia jego opodatkowania.

2. Opodatkowanie wyrobów węglowych akcyzą

Zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu;
   
2. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego;
   
3. import wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego;
   
4. użycie wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy;
   
5. użycie wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego:
   
   1. nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 31 a ust. 1, do celów innych niż zwolnione na podstawie tego przepisu, przy czym za takie użycie uznaje się również naruszenie warunków, o których mowa w art. 31 a ust. 3, a także sprzedaż, eksport lub dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego zamiast użycia ich do celów, o których mowa w art. 31 a ust. 1,
      
   2. uzyskanych w sposób inny niż w drodze nabycia,
      
   3. jeżeli nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży wyrobów węglowych finalnemu nabywcy węglowemu, a w wyniku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony w należnej wysokości;
6. użycie lub sprzedaż wyrobów węglowych uzyskanych w drodze czynu zabronionego pod groźbą kary;
   
7. powstanie ubytków wyrobów węglowych.
   
   
   

Zgodnie z art. 9a ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym za sprzedaż finalnemu nabywcy węglowemu wyrobów węglowych uznaje się ich:

1. sprzedaż, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r. poz. 1025, 1104, 1629, 2073 i 2244 oraz z 2019 r. poz. 80);
   
2. zamianę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;
   
3. wydanie w zamian za wierzytelności;
   
4. wydanie w miejsce świadczenia pieniężnego;
   
5. darowiznę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;
   
6. wydanie w zamian za dokonanie określonej czynności;
   
7. przekazanie lub wykorzystanie na potrzeby reprezentacji albo reklamy;
   
8. przekazanie przez podatnika na potrzeby osobiste podatnika, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, a także zatrudnionych przez niego pracowników oraz byłych pracowników;
   
9. użycie na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.
   
   
   

Kluczowe w tym miejscu jest zatem ustalenie sytuacji prawnopodatkowej Spółki.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 23c ustawy o podatku akcyzowym, za finalnego nabywcę węglowego uznaje się podmiot, który:

1. nabywa na terytorium kraju, importuje lub nabywa wewnątrzwspólnotowo wyroby węglowe, lub
2. posiada uzyskane w sposób inny niż w drodze nabycia wyroby węglowe

-niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym.

Natomiast art. 2 ust. 1 pkt 23a ustawy o podatku akcyzowym stanowi, iż pośredniczący podmiot węglowy to podmiot mający siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju:

1. dokonujący sprzedaży, dostawy wewnątrzwspólnotowej, nabycia wewnątrzwspólnotowego, importu lub eksportu wyrobów węglowych, lub
2. używający wyrobów węglowych do celów objętych zwolnieniem od akcyzy i do celów nieobjętych zwolnieniem od akcyzy, lub
3. używający wyrobów węglowych do celów objętych zwolnieniem od akcyzy i do celów niepodlegających opodatkowaniu akcyzą

-który pisemnie powiadomił właściwego naczelnika urzędu skarbowego o tej działalności.

Obecnie spółka nie dokonuje sprzedaży, dostawy wewnątrzwspólnotowej, nabycia wewnątrzwspólnotowego, importu ani eksportu wyrobów węglowych. Nie używa wyrobów węglowych do celów objętych zwolnieniem od akcyzy i do celów nieobjętych zwolnieniem od akcyzy.

Biorąc pod uwagę powyższe, Spółka jest obecnie finalnym nabywcą węglowym i nie dokonuje czynności opodatkowanych akcyzą, a w konsekwencji nabywa wyroby węglowe od zewnętrznego dostawcy z akcyzą uwzględnioną w ich cenie.

3. Zwolnienie wyrobów węglowych z akcyzy

Zgodnie z art. 31a ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku akcyzowym, zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby węglowe przeznaczone do celów opałowych przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby węglowe, w którym wprowadzony został w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.

W myśl art. 31a ust. 7 przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby węglowe rozumie się podmiot, u którego udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi nie mniej niż 10% w roku poprzedzającym rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział. Zakład energochłonny wykorzystujący wyroby węglowe nie może być mniejszy niż zorganizowana część przedsiębiorstwa rozumiana jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Jak stanowi art. 31c ustawy o podatku akcyzowym za system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej, o którym mowa w art. 31a ust. 1 pkt 8, uznaje się:

1. Europejski System Handlu Emisjami zgodny z ustawą z dnia 12 czerwca 2015 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1201 i 2538 oraz z 2019 r. poz. 730 i 1501) i przepisami wydanymi na podstawie art. 25 ust. 4 i art. 29 ust. 1 tej ustawy
2. system EMAS, o którym mowa w ustawie z dnia 15 lipca 2011 r. o krajowym systemie ekozarządzania i audytu (EMAS) (Dz. U. poz. 1060);
3. uzyskiwanie i umarzanie świadectw efektywności energetycznej, o których mowa w ustawie z dnia 15 kwietnia 2011 r. o efektywności energetycznej (Dz. U. z 2019 r. poz. 545), przez podmioty obowiązane na podstawie tej ustawy do uzyskania i przedstawienia do umorzenia świadectw efektywności energetycznej lub uiszczenia w zamian opłaty zastępczej;
4. system zarządzania środowiskowego potwierdzony przez niezależną i uprawnioną w tym zakresie jednostkę akredytującą certyfikatem ISO 14001;
5. system zarządzania energią potwierdzony przez niezależną i uprawnioną w tym zakresie jednostkę akredytującą certyfikatem ISO 50001.
   
   

Tym samym, aby Spółka była uprawniona do korzystania ze zwolnienia wyrobów węglowych z akcyzy musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

1. zużywać wyroby węglowe do celów opałowych,
2. być zakładem energochłonnym w rozumieniu definicji ustawowej zawartej w art. 31a ust. 7 ustawy o podatku akcyzowym,
3. w tym zakładzie energochłonnym powinien być wprowadzony w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.
   
   

I. Wyroby węglowe zużywane do celów opałowych

Wyroby węglowe zużywane w Kotłowni zużywane są wyłącznie na cele opałowe. Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, Kotłownia składa się z kotłów parowych, opalanych węglem. Wyroby węglowe nabywane przez Spółkę spalane są w kotłach w Kotłowni w celu wytworzenia energii cieplnej.

Tym samym, warunek zużywania wyrobów węglowych na cele opałowe w opinii Spółki pozostaje spełniony.

II. Zakład energochłonny

Zgodnie z art. 31a ust. 7 ustawy o podatku akcyzowym, przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby węglowe rozumie się podmiot, u którego udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi nie mniej niż 10% w roku poprzedzającym rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział.

Jednocześnie, zakład energochłonny wykorzystujący wyroby węglowe nie może być mniejszy niż zorganizowana część przedsiębiorstwa rozumiana jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Tym samym, aby można było określić czy Kotłownia stanowi zakład energochłonny wykorzystujący wyroby węglowe, należy zweryfikować czy stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Kotłownia jako zorganizowana część przedsiębiorstwa

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, Spółka posiada na terenie swojego zakładu wyodrębnioną jednostkę w postaci Kotłowni, której zadaniem jest produkcja energii cieplnej, na potrzeby własne Spółki.

a. Zespół składników materialnych i niematerialnych

Aby dana jednostka mogła być uznana za zorganizowaną część przedsiębiorstwa musi stanowić zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań.

W tym zakresie warto podkreślić, że do Kotłowni zostały przypisane zarówno składniki materialne jak i niematerialne wskazane w opisie zdarzenia przyszłego. W związku z tym, w ocenie Wnioskodawcy Kotłownia stanowi zespół składników materialnych i niematerialnych.

b. Wyodrębnienie organizacyjne

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podmiotu jako dział, wydział, oddział itp. (np. Interpretacja indywidualna z dnia 2 listopada 2016 r. wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach sygn. 2461-IBPP4.4513.283.2016.1.MK).

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego Kotłownia została wyodrębniona jako oddzielny dział.

c. Wyodrębnienie finansowe

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza całkowitej samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa (tak np. Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 24 lutego 2016 r. sygn. IPPP1/4512-84/16-3/MK).

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, Kotłownia posiada wyodrębnione MPK, dzięki czemu Spółka jest w stanie wyodrębnić koszty Kotłowni (takie jak: wynagrodzenia, ubezpieczenia społeczne, inne koszty osobowe, amortyzacja, zakupy mediów (np. energia elektryczna), wytworzenie mediów (woda, ścieki), remonty, materiały (w tym zakup węgla), usługi, podatki i ubezpieczenia majątkowe).

d. Wyodrębnienie funkcjonalne

Kolejną przesłanką jest wyodrębnienie funkcjonalne, oznaczające, że zespół składników wchodzących w skład danej jednostki jest przeznaczony do realizacji określonych działań gospodarczych (np. Interpretacja indywidualna z dnia 11 lutego 2014 r. wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi sygn. IPTPP2/443-939/13-2/AW).

Tę ostatnią przesłankę rozumie się zasadniczo jako potencjalną zdolność (zorganizowanej części przedsiębiorstwa) do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielnego podmiotu gospodarczego i to jeszcze w ramach istniejącego przedsiębiorstwa. Winno ono mieć również zdolność zaistnienia jako niezależne przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1145 z późn. zm.). Stosownie do tego przepisu, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

• oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
• własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
• prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
• wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
• koncesje, licencje i zezwolenia;
• patenty i inne prawa własności przemysłowej;
• majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
• tajemnice przedsiębiorstwa;
• księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
  
  

W zakresie wyodrębnienia funkcjonalnego Kotłowni należy wskazać, że prowadzona w jej ramach działalność gospodarcza jest zdecydowanie odmienna od pozostałej działalności Spółki tj. […]. Tym samym, w praktyce konieczne było dokonanie wyodrębnienia Kotłowni.

Składniki wchodzące w skład Kotłowni przeznaczone są do podstawowego celu realizowanego przez Kotłownię, tj. produkcji energii cieplnej. Produkcja energii cieplnej jest skoncentrowana właśnie w Kotłowni i nie odbywa się w innych jednostkach Spółki. Do Kotłowni przypisani są także konkretni pracownicy, umowa nabycia surowców oraz aktywa pozwalające na realizację celu, jakim jest produkcja i dostarczanie energii cieplnej (na potrzeby procesów produkcyjnych i ogrzewania pomieszczeń i wytwarzania ciepłej wody użytkowej).

W zakładzie zostały także wdrożone instrukcje stanowiskowe dla palaczy oraz mistrza technicznego, w których opisane zostały zadania, uprawnienia i zakres odpowiedzialności na poszczególnych stanowiskach.

Mając na względzie powyższe oraz przedstawiony opis zdarzenia przyszłego, w ocenie Wnioskodawcy przesłanka wyodrębnienia funkcjonalnego będzie w przypadku Kotłowni spełniona.

Udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej Kotłowni (próg energochłonności).

Jak Spółka wskazuje w opisie zdarzenia przyszłego, w 2018 r. udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej Kotłowni w roku 2018 r. wyniósł ponad 48%.

Tym samym, warunek aby udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej wynosił nie mniej niż 10 % w roku poprzedzającym rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział został spełniony.

III. System prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, Spółka działając w celu wypełnienia przepisów prawa ochrony środowiska oraz jako podmiot, który jest aktywny w zakresie społecznej odpowiedzialności biznesu również w zakresie ochrony środowiska, wprowadziła System Zarządzania Środowiskowego potwierdzonego przez niezależną i uprawnioną w tym zakresie jednostkę akredytującą certyfikatem ISO 14001, który obejmuje m in. Kotłownię.

Tym samym warunek wprowadzenia w Spółce w życie systemu prowadzącego do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej został spełniony.

Stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie także w interpretacjach podatkowych wydanych w oparciu o zbliżone zdarzenia przyszłe. W szczególności należy tu przytoczyć interpretację Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: Organ) z dnia 6 lutego 2018 r. o sygn. 0111-KDIB3-3.4013.273.2017.2.MAZ, w której Organ potwierdził, że stanowisko wnioskodawcy, dotyczące możliwości zwolnienia z opodatkowania akcyzą wyrobów węglowych zużywanych w kotłowni zakładowej wnioskodawcy, będącej zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa i jednocześnie zakładem energochłonnym jest prawidłowe.

3. Podsumowanie

Biorąc pod uwagę wskazane powyżej informacje, w opinii Spółki, Kotłownia stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 31a ust. 7 zd. 2 ustawy o podatku akcyzowym.

Ponadto, udział kosztów wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej Kotłowni przekracza 10%, a Kotłownia została objęta certyfikowanym system ISO 14001.

W konsekwencji powyższego Kotłownia stanowi zakład energochłonny w rozumieniu art. 31a ust. 7 ustawy o podatku akcyzowym i będzie uprawniona do korzystania ze zwolnienia wyrobów węglowych z akcyzy, o którym mowa w art. art. 31a ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku akcyzowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 864 z późn. zm.; zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o podatku akcyzowym”), ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W poz. 19 załącznika nr 1 do ustawy pod kodem CN ex 2701 wymieniono węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych.

Przeznaczenie wyrobów węglowych do celów opałowych – jak wynika z cyt. powyżej poz. 19 załącznika nr 1 do ustawy – pozwala zaliczyć je do wyrobów akcyzowych.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 23a ustawy pośredniczący podmiot węglowy to podmiot mający siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju:

1. dokonujący sprzedaży, dostawy wewnątrzwspólnotowej, nabycia wewnątrzwspólnotowego, importu lub eksportu wyrobów węglowych, lub
2. używający wyrobów węglowych do celów objętych zwolnieniem od akcyzy i do celów nieobjętych zwolnieniem od akcyzy, lub
3. używający wyrobów węglowych do celów objętych zwolnieniem od akcyzy i do celów niepodlegających opodatkowaniu akcyzą

-który pisemnie powiadomił właściwego naczelnika urzędu skarbowego o tej działalności.

Z kolei w myśl art. 2 ust. 1 pkt 23c ustawy finalny nabywca węglowy to podmiot, który:

1. nabywa na terytorium kraju, importuje lub nabywa wewnątrzwspólnotowo wyroby węglowe, lub
2. posiada uzyskane w sposób inny niż w drodze nabycia wyroby węglowe

-niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym;

W przypadku wyrobów węglowych, zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy, przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu;
   
2. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego;
   
3. import wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego;
   
4. użycie wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy;
   
5. użycie wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego:
   
   1. nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 1, do celów innych niż zwolnione na podstawie tego przepisu, przy czym za takie użycie uznaje się również naruszenie warunków, o których mowa w art. 31a ust. 3, a także sprzedaż, eksport lub dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego zamiast użycia ich do celów, o których mowa w art. 31a ust. 1,
      
   2. uzyskanych w sposób inny niż w drodze nabycia,
      
   3. jeżeli nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży wyrobów węglowych finalnemu nabywcy węglowemu, a w wyniku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony w należnej wysokości;
6. użycie lub sprzedaż wyrobów węglowych uzyskanych w drodze czynu zabronionego pod groźbą kary;
   
7. powstanie ubytków wyrobów węglowych.
   
   
   

Jeżeli w stosunku do wyrobów węglowych powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej – art. 9a ust. 3 ustawy.

Obowiązek podatkowy powstaje z dniem wykonania czynności lub zaistnienia stanu faktycznego podlegających opodatkowaniu akcyzą, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej – art. 10 ust. 1 ustawy.

Obowiązek podatkowy z tytułu sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju powstaje z dniem wydania wyrobów węglowych, w tym także przewoźnikowi, a w przypadkach, o których mowa w art. 9a ust. 2 pkt 2-9, z dniem wykonania tych czynności – art. 10 ust. 1a ustawy.

Jeżeli sprzedaż wyrobów węglowych jest potwierdzona fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z dniem wystawienia faktury, nie później niż w 7. dniu od dnia wydania wyrobów węglowych – art. 10 ust. 1b ustawy.

W myśl art. 13 ust. 1 pkt 11 ustawy podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą, w tym podmiot będący finalnym nabywcą węglowym - w przypadku, o którym mowa w art. 9a ust. 1 pkt 5.

Na podstawie art. 31 ust. 1 pkt 8 ustawy zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby węglowe przeznaczone do celów opałowych przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby węglowe, w którym wprowadzony został w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.

Zgodnie natomiast z art. 31a ust. 3 ustawy warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, jest:

1. w przypadku sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu:
   
   1. wystawienie przez sprzedawcę wyrobów węglowych faktury albo
      
   2. sporządzenie przez sprzedawcę wyrobów węglowych listy finalnych nabywców węglowych uprawnionych do odbioru deputatu węglowego
   - oraz uzyskanie od finalnego nabywcy węglowego oświadczenia, że nabywane wyroby węglowe są przeznaczone do celów uprawniających do zwolnienia od akcyzy;
   
2. w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego zużywającego wyroby węglowe przeznaczone do celów uprawniających do zwolnienia od akcyzy - udokumentowanie nabycia wewnątrzwspólnotowego dokumentem handlowym wystawionym przez sprzedawcę wyrobów węglowych i określającym przeznaczenie tych wyrobów;
   
3. w przypadku importu wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego zużywającego wyroby węglowe przeznaczone do celów uprawniających do zwolnienia od akcyzy - udokumentowanie importu dokumentami wymaganymi przez przepisy prawa celnego.
   
   
   

Faktura, o której mowa w ust. 3 pkt 1 lit. a, zawiera pozycję CN wyrobów węglowych oraz ich ilość wyrażoną w kilogramach – art. 31 ust. 3a ustawy.

W myśl art. 31a ust 3c ustawy oświadczenie, o którym mowa w ust. 3 pkt 1, zawiera:

1. w przypadku nabywcy będącego:
   
   1. osobą prawną, jednostką organizacyjną niemającą osobowości prawnej oraz osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą - nazwę, adres siedziby lub zamieszkania oraz numer identyfikacji podatkowej (NIP),
      
   2. osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej - imię i nazwisko, adres zamieszkania, numer dowodu osobistego lub nazwę i numer innego dokumentu stwierdzającego tożsamość oraz numer PESEL, jeżeli został nadany;
2. określenie ilości, rodzaju oraz przeznaczenia nabywanych wyrobów węglowych;
   
3. datę i miejsce złożenia oświadczenia oraz czytelny podpis składającego oświadczenie.
   
   
   

Oświadczenie, o którym mowa w ust. 3 pkt 1, dołącza się odpowiednio do faktury albo listy, o których mowa w tym przepisie. Oświadczenie może być złożone na wystawionej fakturze, jeżeli zostanie czytelnie podpisane – art. 31a ust. 3d ustawy.

Oświadczenie, o którym mowa w ust. 3 pkt 1, może być zastąpione oświadczeniem złożonym w okresowej umowie zawartej między sprzedawcą a finalnym nabywcą węglowym, które wywiera skutek jedynie w stosunku do nabywanych wyrobów węglowych w ilości wynikającej z tej umowy, pod warunkiem potwierdzenia każdej sprzedaży tych wyrobów fakturą – art. 31a ust. 3e ustawy.

Dokumenty, o których mowa w ust. 3 pkt 1, oraz umowa, o której mowa w ust. 3e, powinny być przechowywane do celów kontroli przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym zostały sporządzone – art. 31a ust. 3f ustawy.

Przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby węglowe rozumie się podmiot, u którego udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi nie mniej niż 10% w roku poprzedzającym rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział. Zakład energochłonny wykorzystujący wyroby węglowe nie może być mniejszy niż zorganizowana część przedsiębiorstwa rozumiana jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania – art. 31a ust. 7 ustawy.

Przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby węglowe uznaje się także podmiot rozpoczynający działalność gospodarczą z wykorzystaniem wyrobów węglowych lub podmiot prowadzący działalność gospodarczą, który uruchamia nową instalację wykorzystującą wyroby węglowe, pod warunkiem złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego oświadczenia o planowanym osiągnięciu w pierwszym roku działalności procentowego udziału, o którym mowa w ust. 7 – art. 31 ust. 8 ustawy.

Zgodnie z art. 31c ustawy za system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej, o którym mowa w art. 31a ust. 1 pkt 8 i art. 31b ust. 1 pkt 5, uznaje się:

1. system handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych, o którym mowa w ustawie z dnia 12 czerwca 2015 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1201 i 2538 oraz z 2019 r. poz. 730 i 1501) i przepisach wydanych na podstawie art. 25 ust. 4 i art. 29 ust. 1 tej ustawy;
2. system EMAS, o którym mowa w ustawie z dnia 15 lipca 2011 r. o krajowym systemie ekozarządzania i audytu (EMAS) (Dz. U. poz. 1060);
3. uzyskiwanie i umarzanie świadectw efektywności energetycznej, o których mowa w ustawie z dnia 20 maja 2016 r. o efektywności energetycznej (Dz. U. z 2019 r. poz. 545), przez podmioty obowiązane na podstawie tej ustawy do uzyskania i przedstawienia do umorzenia świadectw efektywności energetycznej lub uiszczenia w zamian opłaty zastępczej;
4. system zarządzania środowiskowego potwierdzony przez niezależną i uprawnioną w tym zakresie jednostkę akredytującą certyfikatem ISO 14001;
5. system zarządzania energią potwierdzony przez niezależną i uprawnioną w tym zakresie jednostkę akredytującą certyfikatem ISO 50001.
   
   

Mając na uwadze powyższe przepisy w pierwszej kolejności wskazać należy, że co do zasady podmiotem korzystającym ze zwolnienia jest pośredniczący podmiot węglowy dokonujący sprzedaży wyrobów węglowych finalnemu nabywcy węglowemu. W sytuacji zaś gdy sprzedaż wyrobów węglowych została dokonana zgodnie z wszystkimi warunkami uprawniającymi sprzedawcę do zastosowania zwolnienia z akcyzy, a wyroby węglowe zostały przez finalnego nabywcę węglowego zużyte do celów innych niż objęte zwolnieniem podatnikiem podatku akcyzowego, zgodnie z art. 13 ust. 1 pkt 11 w zw. z art. 9a ust. 1 pkt 5 lit. a ustawy, stanie się finalny nabywca węglowy.

W dalszej kolejności wskazać należy, że podmiot ubiegający się o prawo do nabycia w zwolnieniu wyrobów węglowych w oparciu o art. 31a ust. 1 pkt 8 ustawy oprócz przeznaczenia tych wyrobów węglowych do celów opałowych i spełnienia warunków o których mowa w art. 31a ust. 3-3g ustawy winien stanowić również zakład energochłonny o którym mowa w art. 31a ust. 7 ustawy oraz winien posiadać wprowadzony w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.

Zakładem energochłonnym w myśl art. 31 ust. 7 ustawy może być całe przedsiębiorstwo lub też jedynie zorganizowana część przedsiębiorstwa (rozumiana jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania), w którym udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi nie mniej niż 10% w roku poprzedzającym rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział.

W tym miejscu zwrócić należy uwagę na pojęcie zorganizowanej części przedsiębiorstwa o której mowa w art. 31a ust. 7 ustawy, a która w kontekście analizowanej sprawy ma kluczowe znaczenie. Stosownie do tego przepisu, zorganizowana część przedsiębiorstwa rozumiana jest jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące "część przedsiębiorstwa" powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w "istniejącym przedsiębiorstwie", a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Tą ostatnią przesłankę rozumie się zazwyczaj jako potencjalną zdolność (zorganizowanej części przedsiębiorstwa) do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielnego podmiotu gospodarczego i to jeszcze w ramach istniejącego przedsiębiorstwa. Winno ono mieć również zdolność zaistnienia jako niezależne przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 1145 z późn. zm).

Stosownie do tego przepisu, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

5. koncesje, licencje i zezwolenia;

6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;

7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

8. tajemnice przedsiębiorstwa;

9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykorzystuje znaczne ilości ciepła, które pozyskiwane jest z Kotłowni, która stanowi własność Zakładu. Kotły parowe znajdujące się w Kotłowni zasilane są miałem węglowym sklasyfikowanym pod kodem CN 2701. Spółka nabywa przedmiotowe wyroby węglowe na terytorium kraju od zewnętrznego dostawcy z akcyzą uwzględnioną w cenie wyrobów jako finalny nabywca węglowy.

Energia cieplna produkowana w Kotłowni wykorzystywana jest przez Spółkę zarówno do celów produkcyjnych jak i administracyjnych - ogrzewanie pomieszczeń.

Udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej Kotłowni w roku 2018 wyniósł ponad 48%, a w roku 2019 wyniósł ponad 50%.

Przedmiotowa Kotłowania została wyodrębniona w strukturze organizacyjnej Wnioskodawcy jako niezależny i odrębny dział podległy bezpośrednio pod mistrza technicznego.

Do Kotłowni został przypisany wyspecjalizowany personel składający się z kilku osób.

Spółka pragnie również podkreślić, że wskazuje ona w swoich księgach ponoszone przez siebie koszty świadczeń pracowniczych, a całość kosztów wynagrodzeń pracowników przypisywana jest do odrębnego miejsca powstawania kosztów - „Kotłownia”. Kotłownia posiada własne miejsce powstawania kosztów (dalej: MPK). Na koncie Kotłowni uwzględniane są koszty: wynagrodzeń, ubezpieczeń społecznych, innych kosztów osobowych, amortyzacji, zakupu mediów (np. energia elektryczna), wytworzenia mediów (woda, ścieki), remontów, materiałów (w tym zakup węgla), usług, podatków i ubezpieczeń majątkowych. Dzięki wyodrębnieniu MPK Kotłowni Spółka może określić wszystkie koszty, należności i zobowiązania, które dotyczą wyłącznie Kotłowni.

Ww. koszty, należności i zobowiązania wynikają z umów nabycia wyrobów węglowych, umów nabycia innych surowców, umów serwisowych itp., które są przypisane bezpośrednio do Kotłowni, jako związane wyłącznie z jej działalnością.

Do wyodrębnionego działu jako „Kotłownia” zostały przypisane zarówno składniki materialne (jak m in. budynek kotłowni, budowle przypisane do kotłowni (komin), stacja uzdatniania wody, instalacja odpylania spalin centralna stacja odgazowywania wody kotły parowe, sprężarki, spycharki, przenośniki taśmowe, pompy, składowiska opału, składowisko żużla, wymienniki ciepła, sieci ciepłownicze, system kontroli tlenku węgla, budynki), jak również składniki niematerialne (jak przykładowo przypisanie określonych pracowników, określonych instrukcji stanowiskowych). Zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, składające się na Kotłownię mogłyby zasadniczo stanowić samodzielne, niezależne przedsiębiorstwo realizujące zadania związane z wytwarzaniem ciepła.

Składniki wchodzące w skład Kotłowni przeznaczone są do podstawowego celu realizowanego przez Kotłownię, tj. produkcji energii cieplnej. Produkcja energii cieplnej jest skoncentrowana właśnie w Kotłowni i nie odbywa się w innych jednostkach Spółki.

Wnioskodawca wdrożył w swojej organizacji System Zarządzania Środowiskowego potwierdzony przez niezależną i uprawnioną w tym zakresie jednostkę akredytującą certyfikatem ISO 14001:2015 (dalej: ISO 14001). System ten obejmuje również część zakładu produkcyjnego Wnioskodawcy - Kotłownię wraz ze wszystkimi instalacjami w których wyroby węglowe zużywane są do celów opałowych.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że w przypadku sprzedaży wyrobów węglowych na rzecz Wnioskodawcy z zastosowaniem zwolnienia z akcyzy w oparciu o art. 31a ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku akcyzowym, będą spełnione odpowiednie warunki o których mowa w art. 31a ust. 3-3g ustawy o podatku akcyzowym.

Mając na względzie powyższe oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy ustawy o podatku akcyzowym stwierdzić należy, że opisaną we wniosku Kotłownię uznać należy za zorganizowaną część przedsiębiorstwa (wypełniającą przesłanki zawarte w art. 31a ust. 7 ustawy), stanowiącą zespół powiązanych ze sobą składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, mogących stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące działania związane z produkcją energii cieplnej.

Biorąc równocześnie pod uwagę, że z treści przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca spełnia kryterium udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej, wprowadził w życie jeden z systemów prowadzących do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej, który obejmuje wszystkie instalacje Kotłowni oraz w przypadku sprzedaży wyrobów węglowych będą spełnione odpowiednie warunki o których mowa w art. 31a ust. 3-3g ustawy, stwierdzić należy że przedmiotowa Kotłownia spełnia przesłanki do uznania jej za zakład energochłonny o którym mowa w art. 31a ust. 7 ustawy, a w konsekwencji Wnioskodawca będzie uprawniony do nabycia wyrobów węglowych z zastosowaniem zwolnienia od podatku akcyzowego, zgodnie z treścią art. 31a ust. 1 pkt 8 ustawy.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie wyznaczonym pytaniami, uznać należy za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, jak również w przypadku zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2019 r, poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.