UZASADNIENIE

W dniu 5 listopada 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 30 grudnia 2019 r. oraz 17 stycznia 2020 r., o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie możliwości zastosowania ulgi termomodernizacyjnej.

We wniosku tym, po uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Od dnia 18 lipca 2019 r. (podpisanie aktu notarialnego) Wnioskodawca jest współwłaścicielem domu jednorodzinnego w zabudowie bliźniaczej, oddanego do użytkowania w dniu 4 lipca 2019 r. Wnioskodawca poniósł koszty zakupu usługi montażu kotła gazowego kondensacyjnego i armatury dodatkowej, udokumentowane fakturą VAT z dnia 25 kwietnia 2019 r. Obecnie w domu trwają prace związane z montażem systemu wentylacji mechanicznej z odzyskiem ciepła z powietrza wywiewanego, a wydatki z wyżej wskazanego tytułu zostaną udokumentowane fakturą VAT wystawioną do końca 2019 r.

Wskazane wydatki związane z termomodernizacją budynku zostały i zostaną poniesione z własnych środków finansowych Wnioskodawcy i nie zostały, ani nie zostaną Wnioskodawcy zwrócone (w całości lub części) ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej lub wojewódzkich funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej, ani zwrócone w żadnej innej formie. Wskazane wydatki związane z termomodernizacją nie zostaną zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i nie zostaną odliczone od przychodów na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub uwzględnione przez Wnioskodawcę w związku z korzystaniem z ulg podatkowych w rozumieniu ustawy Ordynacja podatkowa. Przy czym Wnioskodawca jest podatnikiem prowadzącym działalność gospodarczą rozliczającym się według stawki liniowej, tj. 19%.

W uzupełnieniu wniosku złożonym w dniu 30 grudnia 2019 r., wskazano, że data 25 kwietnia 2019 r. jest dniem zakupu usługi montażu kotła i armatury dodatkowej. Wskazaną usługę montażu wykonano 19 grudnia 2019 r. Na fakturze jest jedna pozycja dotycząca łącznej wartości usługi. Z uwagi na opóźnienia w realizacji prac wykończeniowych nie poniesiono jeszcze żadnego wydatku, ani nie wystawiono faktury na montaż systemu wentylacji mechanicznej wraz z odzyskiwaniem ciepła z powietrza wywiewnego. Usługa montażu systemu wentylacji mechanicznej wraz z odzyskiwaniem ciepła z powietrza wywiewnego zostanie zakończona w 2020 r.

W uzupełnieniu złożonym dnia 17 stycznia 2020 r. Wnioskodawca doprecyzował natomiast, że na fakturze z dnia 25 kwietnia 2019 r. została ujęta jedna pozycja: „Usługa montażu kotła i armatury dodatkowej, …”. Kocioł i armatura zostały zakupione przez hydraulika w kwietniu 2019 r. ˗ z uwagi na korzystną cenę sprzedaży, a przez Wnioskodawcę została w tym czasie zakupiona od niego usługa montażu kotła gazowego i armatury dodatkowej wraz z dostarczeniem wyżej wskazanego kotła i armatury. Z uwagi na trwające w zakupionym budynku prace wykończeniowe i brak możliwości wykonania tej usługi w całości od razu, kocioł został faktycznie zamontowany i uruchomiony dopiero w grudniu 2019 r. Jedyną fakturą jaką Wnioskodawca posiada (dotyczącą wskazanego kotła) jest wskazana faktura z dnia 25 kwietnia 2019 r. Na niniejszej fakturze wskazano: datę wystawienia: 25 kwietnia 2019 r., datę sprzedaży 25 kwietnia 2019 r., termin płatności 2 maja 2019 r., nie widnieje na niej data 19 grudnia 2019 r.

W związku z powyższym opisem sformułowano następujące pytanie.

Czy pomimo tego, że Wnioskodawca nie jest współwłaścicielem wyżej wskazanego domu przez cały rok podatkowy, jest uprawniony do skorzystania za rok 2019 z ulgi termomodernizacyjnej, wynikającej z art. 26h ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991 r. (tj. Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, ze zm.), tj. czy Wnioskodawca ma prawo odliczyć od podstawy obliczenia podatku wydatek na zakup usługi montażu kotła gazowego kondensacyjnego i armatury dodatkowej, udokumentowany fakturą VAT z dnia 25 kwietnia 2019 r., oraz wydatek na zakup usług montażu systemu wentylacji mechanicznej z odzyskiem ciepła z powietrza wywiewanego udokumentowany fakturą VAT wystawioną do końca 2019 r.?

Przedstawiając własne stanowisko Wnioskodawca wskazał, że jest uprawniony do skorzystania z ulgi termomodernizacyjnej za rok podatkowy 2019 r., ponieważ jest współwłaścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego (w ocenie Wnioskodawcy nie ma znaczenia, że Wnioskodawca nie jest współwłaścicielem nieruchomości przez cały rok podatkowy) oraz poniósł (i poniesie) we wskazanym okresie rozliczeniowym wyżej wskazane wydatki związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w tym budynku, udokumentowane fakturami VAT.

Wnioskodawca podkreślił, że z brzmienia przepisu art. 26h ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy wnioskować, że podatnik ma prawo do ulgi termomodernizacyjnej, jeśli jest współwłaścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego najpóźniej na dzień dokonania odliczenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 26h ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), podatnik będący właścicielem lub współwłaścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego ma prawo odliczyć od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2, wydatki poniesione w roku podatkowym na materiały budowlane, urządzenia i usługi, związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w tym budynku, określone w przepisach wydanych na podstawie ust. 10, które zostanie zakończone w okresie 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

W myśl powyższego przepisu adresatami ulgi termomodernizacyjnej są podatnicy podatku dochodowego opłacający podatek według skali podatkowej, 19% stawki podatku oraz opłacający ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, będący właścicielami lub współwłaścicielami jednorodzinnych budynków mieszkalnych, ponoszący wydatki na realizację przedsięwzięć termomodernizacyjnych. Ponadto, odliczenie przysługuje pod warunkiem zakończenia przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w okresie do 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

Z uwagi na powyższe należy wskazać, że zgodnie z art. 5a pkt 18b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, budynek mieszkalny jednorodzinny, o którym mowa w treści art. 26h ust. 1 wymienionej ustawy, to budynek mieszkalny jednorodzinny w rozumieniu art. 3 pkt 2a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. ˗ Prawo budowlane (Dz. U. z 2019 r., poz. 1186, z późn. zm.).

Stosownie do treści art. 3 pkt 2a ustawy Prawo budowlane, ilekroć w ustawie jest mowa o budynku mieszkalnym jednorodzinnym ˗ należy przez to rozumieć budynek wolno stojący albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego o powierzchni całkowitej nieprzekraczającej 30% powierzchni całkowitej budynku.

Jak stanowi natomiast art. 3 pkt 6 przytoczonej wyżej ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o budowie ˗ należy przez to rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego.

Artykuł 5a pkt 18c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych definiuje przedsięwzięcie termomodernizacyjne jako przedsięwzięcie termomodernizacyjne w rozumieniu ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów (Dz. U. z 2020 r., poz. 22).

W myśl art. 2 pkt 2 ustawy o wspieraniu termomodernizacji i remontów użyte w ustawie określenia oznaczają przedsięwzięcia termomodernizacyjne ˗ przedsięwzięcia, których przedmiotem jest:

1. ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie zapotrzebowania na energię dostarczaną na potrzeby ogrzewania i podgrzewania wody użytkowej oraz ogrzewania do budynków mieszkalnych, budynków zbiorowego zamieszkania oraz budynków stanowiących własność jednostek samorządu terytorialnego służących do wykonywania przez nie zadań publicznych,
2. ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie strat energii pierwotnej w lokalnych sieciach ciepłowniczych oraz zasilających je lokalnych źródłach ciepła, jeżeli budynki wymienione w lit. a), do których dostarczana jest z tych sieci energia, spełniają wymagania w zakresie oszczędności energii, określone w przepisach prawa budowlanego, lub zostały podjęte działania mające na celu zmniejszenie zużycia energii dostarczanej do tych budynków,
3. wykonanie przyłącza technicznego do scentralizowanego źródła ciepła, w związku z likwidacją lokalnego źródła ciepła, w wyniku czego następuje zmniejszenie kosztów pozyskania ciepła dostarczanego do budynków wymienionych w lit. a),
4. całkowita lub częściowa zamiana źródeł energii na źródła odnawialne lub zastosowanie wysokosprawnej kogeneracji.

Katalog wydatków podlegających odliczeniu znajduje się natomiast w załączniku do rozporządzenia Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia 21 grudnia 2018 r. w sprawie określenia wykazu rodzajów materiałów budowlanych, urządzeń i usług związanych z realizacją przedsięwzięć termomodernizacyjnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 2489).

Odliczeniu podlegają wydatki na materiały budowlane i urządzenia, m.in. poniesione na:

• kocioł gazowy kondensacyjny wraz ze sterowaniem, armaturą zabezpieczającą i regulującą oraz układem doprowadzenia powietrza i odprowadzenia spalin (ust. 1 pkt 3 wykazu),
• materiały budowlane składające się na system wentylacji mechanicznej wraz z odzyskiem ciepła lub odzyskiem ciepła i chłodu (ust. 1 pkt 15 wykazu).

Powyższym odliczeniem objęte są również wydatki poniesione na następujące usługi (m.in.):

• montaż kotła gazowego kondensacyjnego (ust. 2 pkt 8 wykazu)
• montaż systemu wentylacji mechanicznej z odzyskiem ciepła z powietrza wywiewanego (ust. 2 pkt 12 wykazu).

Dodać również należy, że w myśl art. 26h ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwota odliczenia nie może przekroczyć 53.000 zł w odniesieniu do wszystkich realizowanych przedsięwzięć termomodernizacyjnych w poszczególnych budynkach, których podatnik jest właścicielem lub współwłaścicielem.

Stosownie do art. 26h ust. 3 cytowanej ustawy, wysokość wydatków ustala się na podstawie faktur wystawionych przez podatnika podatku od towarów i usług niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku. Jeżeli poniesione wydatki były opodatkowane podatkiem od towarów i usług, za kwotę wydatku uważa się wydatek wraz z podatkiem od i usług, o ile podatek ten nie został odliczony na podstawie ustawy o podatku od towarów i usług (art. 26h ust. 4 cytowanej ustawy).

Natomiast zgodnie z art. 26h ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odliczeniu nie podlegają wydatki w części, w jakiej zostały:

1. sfinansowane (dofinansowane) ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej lub wojewódzkich funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej lub zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie;
2. zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub uwzględnione przez podatnika w związku z korzystaniem z ulg podatkowych w rozumieniu Ordynacji podatkowej.

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono wydatki ˗ art. 26h ust. 6 wyżej wymienionej ustawy.

Artykuł 26h ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi, że kwota odliczenia nieznajdująca pokrycia w rocznym dochodzie podatnika podlega odliczeniu w kolejnych latach, nie dłużej jednak niż przez 6 lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

Natomiast, w myśl art. 26h ust. 8 powyższej ustawy, podatnik, który po roku, w którym dokonał odliczeń, otrzymał zwrot odliczonych wydatków na realizację przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, jest obowiązany doliczyć odpowiednio kwoty poprzednio odliczone do dochodu za rok podatkowy, w którym otrzymał ten zwrot. W przypadku niezrealizowania przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w terminie, o którym mowa w ust. 1, podatnik dolicza kwoty poprzednio odliczone do dochodu za rok podatkowy, w którym upłynął ten termin (art. 26h ust. 9 cytowanej ustawy).

We wniosku wskazano, że Wnioskodawca dnia 18 lipca 2019 r. stał się współwłaścicielem domu jednorodzinnego w zabudowie bliźniaczej. Nieruchomość została oddana do użytkowania w dniu 4 lipca 2019 r.

Przedstawiony stan faktyczny odnosi się natomiast m.in. do kosztów zakupu usługi montażu kotła gazowego kondensacyjnego i armatury dodatkowej ˗ koszty te zostały udokumentowane fakturą VAT z dnia 25 kwietnia 2019 r. Wskazana data (dzień 25 kwietnia 2019 r.) jest dniem zakupu przytoczonej usługi. Kocioł i armatura w kwietniu 2019 r. zostały zakupione przez usługodawcę, (Wnioskodawca w tym czasie zakupił od niego usługę montażu wskazanych ruchomości wraz z ich dostarczeniem). Jedyną fakturą jaką Wnioskodawca posiada jest faktura z dnia 25 kwietnia 2019 r. Na niniejszej fakturze wskazano: datę wystawienia: 25 kwietnia 2019 r., datę sprzedaży: 25 kwietnia 2019 r., termin płatności: 2 maja 2019 r.; nie widnieje na niej data wykonania usługi, tj. 19 grudnia 2019 r. Faktura zawiera jedną pozycję dotyczącą łącznej wartości usługi.

Analiza wyżej przytoczonych norm prowadzi do wniosku, że ulga termomodernizacyjna przysługuje Podatnikowi, który:

• w roku podatkowym poniósł wydatki ściśle związane z termomodernizacją istniejącego budynku mieszkalnego jednorodzinnego,
• posiada tytuł prawny do tej nieruchomości – odpowiednio pełne prawo własności bądź prawo do określonej jej części na zasadzie współwłasności.

Dodatkowo ˗ stosownie do wcześniejszych ustaleń ˗ zauważyć należy, że Podatnik może skorzystać z odliczenia m. in. wtedy, gdy wynikiem realizowanego przedsięwzięcia termomodernizacyjnego jest:

1. ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie zapotrzebowania na energię dostarczaną na potrzeby ogrzewania budynku, lub
2. ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie strat energii, lub
3. wykonanie przyłącza technicznego, w wyniku czego następuje zmniejszenie kosztów pozyskania ciepła, w tym również
4. zamiana źródeł energii na źródła odnawialne lub zastosowanie wysokosprawnej kogeneracji

• tj. przedsięwzięcia, które powodują określone zmiany w dotychczasowym użytkowaniu budynku.

Przepisy normujące ulgę termomodernizacyjną nie odwołują się w swej treści do nowo budowanego budynku jednorodzinnego. Z tego względu wydatki poniesione na materiały budowlane, urządzenia i usługi związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w budynku mieszkalnym jednorodzinnym będącym w budowie nie mogą być przez Podatników uwzględniane w ramach rzeczonej ulgi.

Przywołana wyżej ustawa ˗ Prawo budowalne ˗ „oddaniem do użytkowania” określa moment zakończenia procesu budowy i możliwości przystąpienia przez budującego do użytkowania budynku. Zatem, utożsamia ten fakt z formalnym zakończeniem danej budowy (wybudowaniem określonego budynku).

Z powyższych względów, dla celów zastosowania przedmiotowej ulgi konieczne jest powiazanie wydatku związanego z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego z budynkiem, który już istnieje – wzgląd na art. 3 pkt 2a ustawy Prawo budowlane.

Odwołując się wprost do dyspozycji art. 26h ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy więc stwierdzić ˗ zgodnie z twierdzeniem Wnioskodawcy ˗ że dla celów stosowania przedmiotowej ulgi wystarczające jest by Podatnik był współwłaścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego na dzień dokonania odliczenia, gdyż (zgodnie z wyżej wskazanymi regulacjami) ulga termomodernizacyjna przysługuje za rok podatkowy, w którym właściciel (współwłaściciel) nieruchomości poniósł wydatki na materiału budowlane, urządzenia lub usługi związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego.

Należy zatem uznać, że Wnioskodawca wypełnił ˗ w zakresie przedstawionego stanu faktycznego ˗ przesłanki warunkujące zastosowanie omawianej ulgi, gdyż status budynku, a więc i uzyskanie prawa własności, należy badać na dzień dokonania odliczenia.

W konsekwencji Wnioskodawcy przysługuje prawo do uwzględnienia rzeczonych wydatków (poniesionych na montaż kotła gazowego kondensacyjnego wraz z armaturą dodatkową) w ramach niniejszej ulgi.

W kontekście przedstawionego zdarzenia przyszłego Wnioskodawca podał natomiast, że w przedmiotowej nieruchomości (obecnie) trwają prace związane z montażem systemu wentylacji mechanicznej z odzyskiem ciepła z powietrza wywiewanego. Z uwagi na opóźnienia w realizacji prac wykończeniowych nie poniesiono jeszcze żadnego wydatku oraz nie wystawiono faktury z tego tytułu.

Jak wskazano powyżej Wnioskodawca pierwszy wydatek na realizację przedsięwzięcia termomodernizacyjnego poniósł w dniu 25 kwietnia 2019 r. Usługa montażu systemu wentylacji mechanicznej z odzyskiem ciepła z powietrza wywiewanego została wymieniona w załączniku do rozporządzenia Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia 21 grudnia 2018 r. w sprawie określenia wykazu rodzajów materiałów budowlanych, urządzeń i usług związanych z realizacją przedsięwzięć termomodernizacyjnych. Z tego względu, jeżeli ˗ wskazane w opisie zdarzenia przyszłego ˗ przedsięwzięcie termomodernizacyjne zostanie przez Wnioskodawcę zakończone w okresie 3 kolejnych licząc od końca 2019 r., to Wnioskodawca będzie uprawniony do odliczenia wydatków poniesionych na usługę montażu systemu wentylacji mechanicznej z odzyskiem ciepła z powietrza wywiewanego w ramach ulgi termomodernizacyjnej.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie wydatków poniesionych w ramach ulgi termomodernizacyjnej należało uznać za prawidłowe zarówno w odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego, jak i zdarzenia przyszłego.

Zastrzec jednak należy, że organ wydający interpretację przepisów prawa podatkowego nie prowadzi postępowania, ani nie podejmuje rozstrzygnięć zastrzeżonych dla innego typu orzekania, w tym kontroli podatkowej, czy postępowania podatkowego prowadzonego w oparciu o konkretną dokumentację i zebrane dowody. Ewentualną weryfikację, czy zakres przeprowadzonych prac i użytych materiałów budowlanych odpowiada zakresowi wskazanemu w przepisach będą przeprowadzały inne organy.

Interpretacja dotyczy przedstawionego przez Wnioskodawcę zaistniałego stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów–w art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko˗Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.