Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-3.4010.595.2019.2.PC
z 21 lutego 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 20 grudnia 2019 r. (data wpływu 24 grudnia 2019 r.), uzupełnionym 18 lutego 2020 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy:

• wydatki sfinansowane w całości lub części z dotacji stanowić będą dla Spółki wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą w rozumieniu § 6 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych, stanowiące podstawę do wyliczenia dopuszczalnej wielkości zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych;
• środki otrzymane przez Wnioskodawcę w ramach dofinansowania będą pomniejszać kwoty zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ww. ustawy, udzielonego Spółce w związku z realizacją inwestycji strefowej

–jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 grudnia 2019 r. wpłynął do tut. Organu wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy:

• wydatki sfinansowane w całości lub części z dotacji stanowić będą dla Spółki wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą w rozumieniu § 6 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych, stanowiące podstawę do wyliczenia dopuszczalnej wielkości zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych;
• środki otrzymane przez Wnioskodawcę w ramach dofinansowania będą pomniejszać kwoty zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ww. ustawy, udzielonego Spółce w związku z realizacją inwestycji strefowej.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 11 lutego 2020 r., Znak: 0111-KDIB1-3.4010.595.2019.1.PC, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 18 lutego 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujący zdarzenie przyszłe:

Spółka z o.o. (dalej: „Wnioskodawca”, „Spółka”) posiada zezwolenie na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej w oparciu o zezwolenie nr ... z dnia 5 lipca 2013 r. zgodnie z treścią ww. zezwolenia Spółka zobowiązana jest do:

• poniesienia na terenie strefy wydatków inwestycyjnych, w rozumieniu § 6 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych w wysokości co najmniej 18.000.000 pln w terminie do 31 grudnia 2017 r.
• zwiększenia poziomu zatrudnienia w Spółce poprzez utworzenie co najmniej 5 nowych miejsc pracy na terenie strefy w terminie do 31 grudnia 2017 r. i utrzymanie zatrudnienia na terenie strefy na poziomie co najmniej 117 pracowników do dnia 30 września 2020 r.
• zakończenia inwestycji w terminie do 31 grudnia 2017 r.
  
  

Decyzją nr ... z dnia 15 kwietnia 2019 r. Minister Przedsiębiorczości i Technologii zmienił Spółce zezwolenie nr ... w ten sposób, że ww. terminy przedłużył do 31 grudnia 2021 r. Tym samym Wnioskodawca, na wywiązanie się z obowiązków nałożonych na niego treścią zezwolenia nr ... ma czas do: 31 grudnia 2021 r. w odniesieniu do poniesienia wydatków kwalifikowanych oraz zakończenia inwestycji i do 31 grudnia 2021 r. na utworzenie nowych miejsc pracy i utrzymanie zatrudnienia na poziomie 117 pracowników do 30 września 2025 r.

Na dzień złożenia wniosku Spółka nie prowadzi jeszcze działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Jednocześnie jednak na terenie SSE realizowana jest już inwestycja polegająca na budowie nowej hali produkcyjnej i powierzchni biurowej. Zezwolenie nr ... zostało wydane Spółce na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (dalej: „SSE”), rozumianej jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa, w zakresie następujących wyrobów wytworzonych na terenie strefy:

C.16.16.2 - wyroby z drewna, korka, słomy i materiałów w rodzaju stosowanych do wyplatania (z wyłączeniem wyrobów z korka).

Według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług Głównego Urzędu Statystycznego.

Ponadto, w dniu 29 maja 2019 r. Spółka wystąpiła do Urzędu Marszałkowskiego z wnioskiem o dofinansowanie projektu z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach osi priorytetowej 1 Regionalnego Programu Operacyjnego – L... 2020. Zgodnie z ww. wnioskiem Spółka ubiegała się o pomoc de minimis w postaci bezzwrotnej dotacji. Dnia 27 marca 2018 r. Spółka zawarła umowę o dofinansowanie projektu pt.: Wzrost konkurencyjności firmy … sp. z o.o. w wyniku wdrożenia trzech innowacji procesowych.

Zgodnie z treścią tej umowy:

• całkowita wartość projektu wynosi: 11.520.180,00 pln

Całkowite wydatki kwalifikowane projektu wynoszą:

• w tym: 9.366.000,00 pln.

Kwota wydatków kwalifikowanych na regionalną pomoc inwestycyjną wynosi:

• 9.361.000,00 pln.

Kwota wydatków kwalifikowanych na pomoc de minimis wynosi:

• 5.000,00 pln

Dofinansowanie przyznane Spółce, w tym środki pochodzące z europejskiego funduszu rozwoju regionalnego wynosi:

• 4.214.700,00 pln.

W ramach dofinansowania w kwocie 4.214.700,00 pln Spółka otrzymała 4.212.450,00 pln w ramach regionalnej pomocy inwestycyjnej, udzielonej na podstawie rozporządzenia Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia 3 września 2015 r. w sprawie udzielania regionalnej pomocy inwestycyjnej w ramach celu tematycznego 3 w zakresie wzmacniania konkurencyjności mikroprzedsiębiorców, małych i średnich przedsiębiorców w ramach regionalnych programów operacyjnych na lata 2014 - 2020 oraz 2.250,00 pln w ramach pomocy de minimis udzielonej na podstawie rozporządzenia Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia 19 marca 2015 r. w sprawie udzielania pomocy de minimis w ramach regionalnych programów operacyjnych na lata 2014 - 2020.

W ramach realizacji projektu Spółka zobowiązała się do wdrożenia trzech innowacji procesowych w wyniku budowy nowoczesnej hali produkcyjnej oraz zakupu specjalistycznej, wysoko zaawansowanej infrastruktury technologicznej i nowatorskiego systemu informatycznego. Dzięki temu Spółka zyska możliwość rozwoju prowadzonej działalności gospodarczej i podniesienia poziomu innowacyjności przedsiębiorstwa, a ponadto wzmocni pozycję konkurencyjną i zyska możliwość pozyskania nowych rynków zbytu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy wydatki sfinansowane w całości lub części z dotacji stanowić będą dla Spółki wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą w rozumieniu § 6 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 465, z późn. zm., dalej: „rozporządzenie w sprawie pomocy”), stanowiące podstawę do wyliczenia dopuszczalnej wielkości zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 865 z późn. zm., dalej: „ustawa o CIT”)?
2. Czy środki otrzymane przez Wnioskodawcę w ramach dofinansowania będą pomniejszać kwoty zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT, udzielonego Spółce w związku z realizacją inwestycji strefowej?
   
   

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki poniesione przez niego na nabycie składników majątku, sfinansowane w całości lub części ze środków pochodzących z dofinansowania, będą stanowiły dla niego wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą, stanowiące podstawę do wyliczenia dopuszczalnej wielkości zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że zgodnie z treścią art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT, wolne od podatku są dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1010 z póżn. zm. dalej: „usse”). Stosownie natomiast do art. 12 usse, dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 usse, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego na zasadach określonych w ustawie o CIT.

Zgodnie z treścią art. 16 ust. 1 usse, zezwolenie określa m.in. kwotę i termin poniesienia przez przedsiębiorcę uzyskującego zezwolenie nakładów inwestycyjnych. Co istotne, za nakłady inwestycyjne uznaje się wyłącznie te wydatki, które zostały poniesione przez podatnika po dniu uzyskania zezwolenia i zostały wymienione w § 6 ust. 1 rozporządzenia w sprawie pomocy.

W myśl § 6 ust. 1 rozporządzenia w sprawie pomocy, za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione na terenie strefy w trakcie obowiązywania zezwolenia, będące:

1. ceną nabycia gruntów lub prawa ich użytkowania wieczystego;
2. ceną nabycia albo kosztem wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych, pod warunkiem zaliczenia ich, zgodnie z odrębnymi przepisami, do składników majątku podatnika;
3. kosztem rozbudowy lub modernizacji istniejących środków trwałych;
4. ceną nabycia wartości niematerialnych i prawnych związanych z transferem technologii przez nabycie praw patentowych, licencji, know-how lub nieopatentowanej wiedzy technicznej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3;
5. kosztem związanym z najmem lub dzierżawą gruntów, budynków l budowli - pod warunkiem że okres najmu lub dzierżawy trwa co najmniej 5 lat, a w przypadku małych i średnich przedsiębiorców - co najmniej 3 lata, licząc od przewidywanego terminu zakończenia nowej inwestycji;
6. ceną nabycia aktywów innych niż grunty, budynki i budowle objęte najmem lub dzierżawą, w przypadku gdy najem lub dzierżawa mają postać leasingu finansowego oraz obejmują zobowiązanie do nabycia aktywów z dniem upływu okresu najmu lub dzierżawy.
   
   

Przytoczone powyżej przepisy wskazują, że aby dany wydatek zakwalifikować do objęcia pomocą, spełnione muszą zostać następujące warunki:

• wydatek musi być kosztem inwestycji,
• wydatek musi być faktycznie poniesiony w trakcie obowiązywania zezwolenia strefowego,
• wydatek musi być poniesiony w związku z realizacją inwestycji na terenie strefy,
• wydatek musi być przeznaczony na cele określone w § 6 ust. 1 rozporządzenia w sprawie pomocy,
• wydatki muszą być zaliczone do wartości początkowej środków trwałych, przy czym należy przyjąć, że przez koszty inwestycji należy rozumieć koszty „nowej inwestycji”, o której mowa w § 3 ust. 4 rozporządzenia w sprawie pomocy.
  
  

Co istotne, ani przepisy usse ani też przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie tej ustawy, nie uzależniają możliwości zaliczenia nakładów poniesionych na zakup poszczególnych składników majątku w poczet wydatków kwalifikowanych od tego, czy zakup nastąpił ze środków własnych podatnika. Jedyne ograniczenie w zakresie pozyskiwania zewnętrznego finansowania wynika z § 3 ust. 2 rozporządzenia w sprawie pomocy. Zgodnie z tym przepisem warunkiem udzielenia pomocy z tytułu nowej inwestycji jest udział środków własnych przedsiębiorcy rozumianych jako środki, które nie zostały uzyskane w ramach udzielonej mu pomocy, wynoszących co najmniej 25% całkowitych kosztów kwalifikowanych inwestycji. Innymi słowy ustawodawca uzależnił status wydatku kwalifikowanego od tego, na co został on poniesiony, nie zaś od tego jakie jest źródło jego finansowania, jednakże pod warunkiem zachowania określonego w przepisach minimalnego udziału własnego.

Jak wskazano w zdarzeniu przyszłym, wartość otrzymanej przez Spółkę pomocy publicznej nie naruszy warunku określonego w § 3 ust. 2 rozporządzenia w sprawie pomocy, stanowiącego, że warunkiem udzielenia pomocy z tytułu nowej inwestycji jest udział środków własnych przedsiębiorcy rozumianych jako środki, które nie zostały uzyskane w ramach udzielonej mu pomocy, wynoszących co najmniej 25% całkowitych kosztów kwalifikowanych inwestycji.

Pomimo faktu, iż kwestia łączenia pomocy publicznej jest z punktu widzenia przedsiębiorców niezwykle istotna, jedynym przepisem, który reguluje kwestię łączenia pomocy publicznej, jest § 3 ust. 8 rozporządzenia w sprawie pomocy. Zgodnie z tym przepisem: pomoc publiczna, o której mowa w ust. 1, może być udzielana łącznie z inną pomocą na nowe inwestycje lub tworzenie nowych miejsc pracy, bez względu na jej źródło i formę, pod warunkiem, że łącznie wartość tej pomocy nie przekroczy dopuszczalnej pomocy określonej w § 4 (tzn. maksymalnej intensywności regionalnej pomocy inwestycyjnej). W myśl przywołanego przepisu pomoc publiczna udzielana jest natomiast w formie zwolnień podatkowych. Aby zatem doszło do sytuacji wskazanej w powyższym przepisie - tj. do łączenia pomocy publicznej - musi ona pochodzić z dwóch źródeł. W przypadku Wnioskodawcy, jest to zwolnienia podatkowe z tytułu prowadzenia działalności w sse oraz środki pochodzące z dofinansowania.

Jednocześnie w opinii Wnioskodawcy, z treści zacytowanego przepisu nie wynika, ażeby wydatki sfinansowane ze środków pochodzących z dofinansowania nie mogły stanowić wydatków kwalifikowanych, o których mowa w treści posiadanego przez Spółkę zezwolenia. Tym bardziej, iż ani w przepisach usse, ani też w aktach wykonawczych do tej ustawy nie wskazano katalogu dopuszczalnych źródeł finansowania wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną. jedynym warunkiem wskazanym przez ustawodawcę jest, aby stanowiące pomoc publiczną zwolnienie z opodatkowania podatkiem dochodowym powiększone o pomoc publiczną uzyskaną z innych źródeł nie przekroczyło maksymalnej intensywności regionalnej pomocy inwestycyjnej (tj. maksymalnej kwoty pomocy).

W tym miejscu należy jednocześnie zaznaczyć, iż w myśl § 1 rozporządzenia w sprawie pomocy, winno być ono zgodne z rozporządzeniem komisji 651/2014. Zgodnie z art. 14 ust. 13 powyższego rozporządzenia, każda inwestycja początkowa rozpoczęta przez tego samego beneficjenta (na poziomie grupy) w okresie 3 lat od daty rozpoczęcia prac nad inwestycją objętą pomocą w tym samym regionie na poziomie 3 wspólnej klasyfikacji jednostek terytorialnych do celów statystycznych jest uznawana za część jednostkowego projektu inwestycyjnego. Należy zatem podkreślić, iż nakłady związane z koniecznością poniesienia wydatków w określonej wysokości w związku z uzyskaniem przez Spółkę zezwolenia strefowego oraz na potrzeby uzyskanej dotacji celowej z Ministerstwa stanowić będą w rozumieniu przepisów o pomocy publicznej jeden projekt inwestycyjny.

Jednocześnie, w myśl art. 8 ust. 3b rozporządzenia komisji 651/2014 pomoc, w przypadku której można wyodrębnić koszty kwalifikowalne, można kumulować z wszelką inną pomocą państwa w odniesieniu do tych samych - pokrywających się częściowo lub w całości - kosztów kwalifikowalnych tylko wówczas, gdy taka kumulacja nie powoduje przekroczenia najwyższego poziomu intensywności pomocy lub kwoty pomocy mających zastosowanie do tej pomocy na mocy niniejszego rozporządzenia.

Powyższe oznacza, iż przepisy polskiego rozporządzenia są w tym zakresie zgodne z przepisami unijnymi. W opinii Wnioskodawcy należy więc uznać, że dla ustawodawcy źródło pozyskania środków poniesionych w celu dokonania nakładów inwestycyjnych w ramach projektu strefowego nie jest istotne - mogą to być zarówno środki własne podatnika, jak i pożyczki, kredyty czy dotacje (zgodnie z odrębnymi przepisami wkład środków własnych podatnika nie może być niższy niż 25% wydatków kwalifikowanych). Tym samym wydatki te będą mogły stanowić wydatki kwalifikowane, o których mowa w § 6 rozporządzenia w sprawie pomocy (pozwalając tym samym na wypełnienie obowiązków ciążących na spółce), lecz po przekroczeniu progu maksymalnej intensywności regionalnej pomocy inwestycyjnej nie będą one stanowiły podstawy do kalkulacji zwolnienia z opodatkowania, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 updop.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w indywidualnej interpretacji podatkowej z dnia 27 marca 2017 r. wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (1462-IPPB3.4510.34.2017.1.MS).

Ad. 2

W opinii Wnioskodawcy, środki otrzymane z dofinansowania będą pomniejszać kwotę zwolnienia podatkowego udzielonego Spółce w związku z realizacją inwestycji strefowej, o ile suma obydwu tych kwot przekroczy wartość przysługującej Spółce maksymalnej pomocy publicznej, o której mowa w § 4 rozporządzenia w sprawie pomocy.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że w ramach jednego projektu inwestycyjnego przedsiębiorca może korzystać z różnych źródeł pomocy publicznej, nie tylko ze zwolnienia z podatku dochodowego, ale również m.in. z dotacji unijnych, grantów rządowych, dofinansowania utworzenia nowych miejsc pracy czy zwolnienia z podatku od nieruchomości.

Zgodnie z obowiązującymi przepisami, na przedsiębiorcy otrzymującym pomoc publiczną ciąży obowiązek kumulacji pomocy otrzymanej z różnych źródeł w związku z danym projektem inwestycyjnym, w taki sposób, aby kumulacja tych środków nie doprowadziła do przekroczenia maksymalnej intensywności pomocy publicznej.

Obowiązek kumulacji pomocy publicznej nałożony został na Spółkę zarówno przepisami prawa krajowego (tj. § 3 ust. 8 rozporządzenia w sprawie pomocy), jak i przepisami prawa wspólnotowego (tj. art. 8 rozporządzenia komisji 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 traktatu), do którego treści odwołuje się rozporządzenie w sprawie pomocy.

Zgodnie z § 3 ust. 8 rozporządzenia w sprawie pomocy, pomoc publiczna udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnień podatkowych może być udzielana łącznie z inną pomocą na nowe inwestycje lub tworzenie nowych miejsc pracy, bez względu na jej źródło i formę, pod warunkiem że łącznie wartość tej pomocy nie przekroczy dopuszczalnej wielkości pomocy (tj. przewidzianej dla danego przedsiębiorcy maksymalnej intensywności regionalnej pomocy inwestycyjnej).

Obliczając zatem wysokość przysługującego Spółce zwolnienia z podatku dochodowego z tytułu prowadzenia działalności na terenie SSE, Spółka powinna uwzględnić zarówno wartość przysługującej jej maksymalnej intensywności regionalnej pomocy inwestycyjnej, jak i wysokość pomocy publicznej uzyskanej z innych źródeł (w tym przypadku dotacji).

Należy mieć na uwadze, że zgodnie z przepisem art. 14 ust. 13 rozporządzenia komisji 651/2014, każdy projekt inwestycyjny, ubiegający się o dofinansowanie z regionalnej pomocy inwestycyjnej (rpi), rozpoczęty w okresie trzech lat od daty rozpoczęcia prac nad inną inwestycją objętą pomocą w tym samym regionie na poziomie 3 wspólnej klasyfikacji jednostek terytorialnych dla celów statystycznych (np. w tej samej lokalizacji, przykładowo SSE), należy traktować jako jednostkowy projekt inwestycyjny (tj. jedną inwestycję). w związku z tym, każdy nowy projekt inwestycyjny Spółki, wnioskujący o dofinansowanie z ww. źródła, a spełniający powyższe warunki, będzie traktowany jako jeden projekt razem z inwestycją strefową.

Nie będzie podlegać temu ograniczeniu inwestycja w aktywa trwałe, planowana do realizacji w ramach projektu ubiegającego się o wsparcie z regionalnej pomocy inwestycyjnej po upływie 3 lat od dnia rozpoczęcia inwestycji objętej zezwoleniem strefowym oraz dofinansowaniem.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, otrzymanie dofinansowania będzie skutkować pomniejszeniem kwoty przysługującego zwolnienia podatkowego, udzielonego Spółce w związku z realizacją inwestycji strefowej, o ile suma kwoty zwolnienia podatkowego oraz pozostałych form przyznanej pomocy przekroczy dopuszczalną maksymalną pomoc publiczną. Analogiczna sytuacja będzie miała miejsce, jeśli w przyszłości składane będą wnioski o dofinansowanie dla projektów realizowanych w SSE, w ramach których Wnioskodawca będzie ubiegać się o uzyskanie wsparcia w ramach regionalnej pomocy inwestycyjnej (np. w formie dotacji na wydatki inwestycyjne czy też zwolnienia z podatku od nieruchomości).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.