Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-3.4014.117.2019.2.JKU
z 25 lutego 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 oraz art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2019 r., poz. 900, ze zm.) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Zainteresowanych przedstawione we wniosku wspólnym z 19 grudnia 2020 r. (data wpływu – 31 grudnia 2019 r.), uzupełnionym 07 lutego 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy sprzedaży prawa użytkowania wieczystego oraz własności obiektów na nim posadowionych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 grudnia 2019 r. wpłynął do Organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy sprzedaży prawa użytkowania wieczystego oraz własności obiektów na nim posadowionych. Wniosek uzupełniono 07 lutego 2020 r.

We wniosku złożonym przez:

• Zainteresowanego będącego stroną postępowania: A. GmbH („Kupujący”),
• Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania: C. mbH („Sprzedający”)

przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

A GmbH (dalej: „A. GmbH”) działająca na rzecz funduszu A. (dalej: „Zainteresowany będący stroną postępowania” lub „Nabywca”) jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością (niem. AIF-Kapitalverwaltungsgesellschaft) utworzoną na podstawie prawa niemieckiego w rozumieniu art. 1 ust. 16 w zw. z art. 17 niemieckiej ustawy o inwestycjach kapitałowych (niem. Kapitalanlagegesetzbuch) (dalej: „NUIK”), mającą siedzibę Niemczech. A. GmbH działa w swoim imieniu lecz na rzecz niemieckiego specjalnego funduszu inwestycyjnego (niem. Spezial-AIF mit festen Anlagebedingungen) zwanego A. (dalej: fundusz A). Aktywa należące do funduszu A. pozostają formalnie własnością A. GmbH, która zarządza nimi na rachunek funduszu A. w charakterze powiernika jego jednostek uczestnictwa.

Nabywca zamierza nabyć budynek biurowy wraz z wszelkimi urządzeniami, instalacjami i przynależnościami (dalej: „Budynek”), jak i z prawem użytkowania wieczystego działek gruntu o numerach ewidencyjnych 1 i 2 (dalej: „Grunt”), na których znajduje się Budynek; dla Gruntu oraz Budynku Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą (Budynek i Grunt dalej łącznie jako: „Nieruchomość”).

Właścicielem Nieruchomości jest C. mbH działająca na rzecz funduszu C. (dalej: „C. mbH” lub „Zbywca”). C. mbH jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością utworzoną na podstawie prawa niemieckiego, z siedzibą w Republice Federalnej Niemiec. Na podstawie niemieckiej ustawy o inwestycjach, która stanowi podstawowy akt prawodawstwa niemieckiego regulujący zasady wspólnego inwestowania, Zbywca ma status spółki zarządzającej (Kapitalanlagegesellschaft). C. mbH działa w swoim imieniu lecz na rzecz niemieckiego specjalnego funduszu inwestycyjnego (niem. Spezial-AIF mit festen Anlagebedingungen) zwanego C. (dalej: „fundusz C.”). Aktywa należące do funduszu C. pozostają formalnie własnością C. mbH, która zarządza majątkiem funduszu C. w charakterze powiernika jego jednostek uczestnictwa.

Zbywca jest zarejestrowany w Polsce jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. Jednocześnie Zbywca nie prowadzi w Polsce ksiąg rachunkowych (prowadzi natomiast księgi podatkowe niezbędne do ustalenia dochodu do opodatkowania w Polsce).

1. Opis przedmiotu Transakcji

Zbywca nabył Nieruchomość na podstawie umowy sprzedaży zawartej w formie aktu notarialnego z 15 grudnia 2016 r. Transakcja została zaklasyfikowana jako sprzedaż zespołu składników majątkowych (tzw. asset deal) niestanowiących przedsiębiorstwa ani jego zorganizowanej części, co zostało potwierdzone w interpretacjach indywidualnych.

Obecnie Nabywca oraz Zbywca są na etapie negocjacji, których przedmiotem jest wspomniany wyżej zespół składników majątkowych (dalej: „Transakcja”), w tym w szczególności przeniesienie za wynagrodzeniem prawa własności Nieruchomości.

Zbywca nie ponosił wydatków na ulepszenie Budynku, które przekroczyłyby 30% wartości początkowej Budynku. Przed planowaną Transakcją Zbywca nie zamierza przeprowadzać prac remontowych/modernizacyjnych/adaptacyjnych, których wartość (łącznie z uprzednio poniesionymi nakładami) przekroczyłaby 30% wartości początkowej Budynku.

Obecnie Budynek stanowi przedmiot najmu na rzecz osób trzecich, dlatego większość powierzchni budynku jest wynajmowana. Niemniej nie można wykluczyć sytuacji, w której umowy najmu, których termin obowiązywania upływa przed nabyciem przedmiotu Transakcji przez Nabywcę, nie zostaną przedłużone przez najemców i wygasną. Wówczas, część powierzchni Budynku przeznaczona pod wynajem nie będzie wynajęta w dacie planowanej Transakcji. Podsumowując, w dacie planowanej Transakcji Budynek będzie wykorzystywany (przez najemców lub Zbywcę dla jego celów własnych) przez okres przekraczający 2 lata.

W wyniku planowanej Transakcji:

• Nabywca wstąpi z mocy prawa (na podstawie art. 678 ustawy Kodeks cywilny) w miejsce Zbywcy w stosunki najmu dotyczące Budynku, w tym nastąpi przeniesienie na Zbywcę praw i zobowiązań takich jak np. kaucje gwarancyjne i depozyty zapłacone przez najemców na poczet należytego wykonania umów najmu wraz z wierzytelnościami je zabezpieczającymi,
  
• Zbywca przeniesie na Nabywcę Grunt, Budynek oraz prawa i obowiązki ściśle związane z Nieruchomością, tj. m.in.:
  
  • prawa i obowiązki związane z budową Budynku, w tym prawa (roszczenia) z tytułu udzielonych przez wykonawców robót budowlanych gwarancji i z tytułu rękojmi za wady wraz z wierzytelnościami nimi zabezpieczonymi, o ile występują,
  • prawa własności intelektualnej ściśle związane z Nieruchomością (w tym: prawa autorskie do projektów architektonicznych dotyczących Nieruchomości, prawa autorskie do logo „P.”, o ile będą przysługiwały Zbywcy przed Transakcją),
  • prawa do domeny internetowej,
  • licencje dotyczące systemów zainstalowanych w Budynku,
  • ruchomości związane z Budynkiem,
  • prawa do znaku towarowego „P.”,
  (dalej łącznie: „Przedmiot Transakcji”).
  
  

Jak wskazano powyżej, Nabywca wstąpi z mocy prawa w miejsce Zbywcy w stosunki najmu oraz stanie się stroną umów z najemcami o świadczeniu usług i opłatach eksploatacyjnych (umowy regulujące terminy, warunki i inne kwestie odnoszące się do stosunku najmu). Wspomniane umowy o świadczeniu usług i opłatach eksploatacyjnych, mimo że zostały spisane jako osobne umowy, stanowią de facto integralną część istniejących umów najmu (i są załącznikiem do tych umów).

Dodatkowo, w związku z zawarciem Transakcji, Nabywca jako współdzierżawca przystąpi do umowy dzierżawy zawartej przez Zbywcę jako dzierżawcę oraz Zarząd Dróg jako wydzierżawiającego, której przedmiotem jest teren stanowiący drogę serwisową o powierzchni 234 m² zlokalizowaną bezpośrednio przed Budynkiem (dalej: „Umowa Dzierżawy”), przy czym po zawarciu Transakcji Zbywca przestanie być stroną Umowy Dzierżawy, a jedynym dzierżawcą na jej mocy pozostanie Nabywca. Zamiast przystąpienia do Umowy dzierżawy możliwe jest także przeniesienie na Nabywcę, przed zawarciem Transakcji, praw i obowiązków przysługujących Zbywcy na podstawie Umowy dzierżawy. W razie gdyby Zarząd Dróg nie wyraził zgody na przystąpienie Nabywcy do Umowy Dzierżawy w charakterze współdzierżawcy lub też na przeniesienie na Nabywcę praw przysługujących Zbywcy z ww. umowy przed zawarciem Transakcji – Umowa Dzierżawy zostanie rozwiązana przez Zbywcę, a Nabywca zawrze nową umowę dzierżawy w tym zakresie.

Prawa i obowiązki wynikające z umów serwisowych oraz umów o dostawy mediów (o ile w dacie zawarcia Transakcji umowy te będą nadal obowiązywać) zostaną przejęte przez Nabywcę w toku planowanej Transakcji, tj.:

• umowa na dostawę ciepła,
• umowa na dostawę energii elektrycznej,
• umowa na dostawę wody,
• umowa na pielęgnację zieleni,
• umowa dotycząca usług zarządzania systemami technicznymi budynku i obsługą eksploatacyjną,
• umowa na podłączenie i monitorowanie systemu sygnalizacji pożaru,
• umowa na serwis i konserwację maszyn,
• umowa ramowa obsługi i konserwacji urządzeń,
• umowa o utrzymanie czystości i porządku.
  
  

Jednocześnie należy zaznaczyć, że planowanej Transakcji nie będzie towarzyszyć przeniesienie szeregu składników majątkowych niemających bezpośredniego związku z Nieruchomością.

Przedmiotem Transakcji będzie jedynie Nieruchomość, natomiast szereg umów związanych z obsługą przedmiotowej Nieruchomości oraz procesu najmu, nie zostanie przeniesionych w ramach planowanej Transakcji. W szczególności, nie jest planowane przeniesienie – w ramach Transakcji – następujących składników majątkowych Zbywcy:

• należności oraz zobowiązań Zbywcy (w tym należności od najemców oraz zobowiązań względem dostawców towarów i usług) za okresy poprzedzające przeniesienie praw do Nieruchomości,
  
• praw i obowiązków wynikających z umów serwisowych (o ile w dacie zawarcia Transakcji umowy te będą nadal obowiązywać) np.:
  
  • umowy o wykonywanie usług ochrony fizycznej i mienia,
• umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych, praw i obowiązków wynikających z umowy o zarządzanie nieruchomością,
  
• środków pieniężnych Zbywcy, w walucie krajowej oraz zagranicznej, zgromadzonych na rachunkach bankowych i w kasie,
  
• dokumentacji innej niż bezpośrednio związana z procesem budowlanym (np. dokumentacja finansowa i księgowa),
  
• ksiąg podatkowych Zbywcy i innych dokumentów (np. handlowe, korporacyjne) związanych z prowadzeniem przez Zbywcę działalności gospodarczej,
  
• wartości niematerialnych i prawnych składających się na wartość firmy, takich jak: know-how, reputacja firmy, ustalone procesy biznesowe, listy klientów, kontakty w branży budowlanej, dostęp do rynków, kontakty z instytucjami finansowymi,
  
• umów dotyczących finansowania inwestycji.
  
  
  

Jak podkreślili Zainteresowani, nową umowę dotyczącą finansowania inwestycji Nabywca zawrze z podmiotem udzielającym obecnie finansowania Zbywcy (Podmiot P.). Niemniej, warunki finansowania (oprocentowanie) oraz okres zapadalności będą się różniły względem oferty jaką od banku otrzymał uprzednio Zbywca. Decyzja o zawarciu umowy z tym konkretnym bankiem jest podyktowana względami biznesowymi.

Zbywca nie zatrudnia żadnych pracowników, a tym samym sprzedaż Nieruchomości nie będzie się wiązać z przejściem pracowników Zbywcy w ramach tzw. przejścia zakładu pracy (art. 231 Kodeksu cywilnego).

Zarówno Zbywca, jak i Nabywca będą w dacie zawarcia Transakcji zarejestrowanymi, czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług. Strony Transakcji podjęły wspólną decyzję o zamiarze wyboru opodatkowania Transakcji podatkiem od towarów i usług i złożą, najpóźniej na dzień poprzedzający dzień dokonania dostawy Przedmiotu Transakcji, wspólne oświadczenie, o którym mowa w art. 43 ust. 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

Dodatkowo należy podkreślić, że intencją Zbywcy oraz Nabywcy jest objęcie planowaną Transakcją wybranych składników majątkowych (Nieruchomości i innych ściśle związanych z nią składników), a nie całego przedsiębiorstwa Zbywcy, czy też zorganizowanej części tego przedsiębiorstwa (zespołów majątkowych).

Zespół składników majątku będący przedmiotem planowanej Transakcji nie jest wyodrębniony formalnie jako oddział lub inna jednostka organizacyjna Zbywcy.

Po nabyciu Nieruchomości, Nabywca będzie przy jej wykorzystaniu prowadził działalność gospodarczą, polegającą na wynajmie powierzchni biurowych, powierzchni sprzedaży detalicznej, powierzchni magazynowych, powierzchni technicznych a także związanych z nimi powierzchni parkingowych, tj. będzie wykorzystywał Nieruchomość (jeśli zostanie nabyta) dla celów sprzedaży podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Nabywca zamierza prowadzić powyższą działalność w oparciu o własne zasoby oraz na podstawie własnego know-how w tym zakresie (względnie, w oparciu o zasoby zatrudnionych przez siebie podwykonawców). Nabywca zamierza nabyć usługi zarządzania nieruchomością od polskiej spółki powiązanej (powiązanie pośrednie) zwanej A. Sp. z o.o., będącej jedną ze spółek z grupy A. Ponadto, dyrektor zarządzający A. GmbH jest jednocześnie członkiem zarządu A. Sp. z o.o. Umowa o zarządzanie aktywami (nieruchomością) zostanie podpisana przez A. GmbH.

Na dzień składania wniosku, fundusz C. nie zamierza kontynuować działalności na rynku nieruchomości. Po Transakcji C. przestanie działać na rzecz funduszu C., gdyż fundusz C. wygasi swoją działalność (likwidacja funduszu).

Zawarcie ostatecznej umowy sprzedaży przenoszącej tytuł prawny do Nieruchomości wraz z towarzyszącymi elementami oraz wydanie Nieruchomości na rzecz Nabywcy jest planowane, na pierwszą połowę 2020 roku.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Czy w związku z opodatkowaniem Transakcji podatkiem od towarów i usług dla Nabywcy – jako kupującego – nie powstanie zobowiązanie z tytułu podatku od czynności cywilnoprawnych? (pytanie oznaczone we wniosku nr 3).

Zdaniem Zainteresowanych, w związku z faktem, że planowana dostawa Nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki podstawowej, transakcja ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Przywołując treść art. 2 pkt 4 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, Zainteresowani wskazali, że na Nabywcy nie będzie ciążył obowiązek zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu planowanej Transakcji nabycia Nieruchomości.

Z uwagi na zakres niniejszej interpretacji, powyżej przywołano tylko tę część stanowiska Zainteresowanych, która odnosi się do podatku od czynności cywilnoprawnych

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie należy wskazać, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest wyłącznie ocena stanowiska Zainteresowanych zajęta na gruncie podatku od czynności cywilnoprawnych. W zakresie podatku od towarów i usług wydano odrębne rozstrzygnięcie – interpretację z 24 lutego 2020 r. znak: 0114-KDIP1-1.4012.736.2019.2.RR.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2019 r., poz. 1519, ze zm.) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ww. ustawy – podatkowi temu podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.

Stosownie do treści art. 3 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej. W myśl art. 4 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych obowiązek podatkowy – przy umowie sprzedaży – ciąży na kupującym.

W oparciu o art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, podstawę opodatkowania – przy umowie sprzedaży – stanowi wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego, którą określa się na zasadach wskazanych w art. 6 ust. 2 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy stawki podatku wynoszą od umowy sprzedaży:

1. nieruchomości, rzeczy ruchomych, prawa użytkowania wieczystego, własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego oraz wynikających z przepisów prawa spółdzielczego: prawa do domu jednorodzinnego oraz prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym – 2%,
2. innych praw majątkowych – 1%.
   
   

W związku z powyższymi regulacjami należy stwierdzić, że umowa sprzedaży podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tego podatku ciąży na kupującym.

W ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano jednak sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych – nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:

1. w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług,
   
2. jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkiem:
   
   • umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
   • umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.
   
   
   

Z treści art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych wynika, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają generalnie status podatnika podatku od towarów i usług, lecz wyłącznie fakt, że dana czynność (ta konkretna) jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub przynajmniej jedna ze stron tej czynności jest z tego podatku zwolniona. Przy czym, mimo zwolnienia z podatku od towarów i usług, wyłączenie z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie będzie miało miejsca wówczas, gdy czynność będzie dotyczyć m.in. umowy sprzedaży a jej przedmiotem będzie m.in. nieruchomość lub prawo użytkowania wieczystego.

W świetle art. 1a pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, użyte w ustawie określenie podatek od towarów i usług oznacza podatek od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.) lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich.

Ze zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, że A. GmbH zamierza nabyć od C. mbH budynek biurowy wraz z wszelkimi urządzeniami, instalacjami i przynależnościami jak i z prawem użytkowania wieczystego działek gruntu, na których znajduje się Budynek.

W związku z tym należy podkreślić, że jakkolwiek zapytanie Zainteresowanych dotyczy opodatkowania umowy sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz prawa własności budynku biurowego wraz z wszelkimi urządzeniami, instalacjami i przynależnościami podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia czy powyższa transakcja – dokonana pomiędzy wskazanymi we wniosku Stronami – podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia umowy sprzedaży podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Opodatkowanie tej czynności podatkiem od towarów i usług może bowiem skutkować wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W interpretacji indywidualnej z 24 lutego 2020 r. znak: 0114-KDIP1-1.4012.736.2019.2.RR, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził m.in., że:

• planowana Transakcja zbycia składników majątkowych u Zbywcy będzie stanowić dostawę towarów, podlegającą opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust.1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług;
• do Transakcji sprzedaży Budynku znajdzie zastosowanie zwolnienie z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy;
• dostawa prawa użytkowania wieczystego działek gruntu o numerach 1 i 2, na których posadowiony jest Budynek podlegać będzie zwolnieniu z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 przedmiotowej ustawy;
• w przypadku wyboru opcji opodatkowania dostawy prawa użytkowania wieczystego Gruntu wraz z posadowionym na nim Budynkiem, Transakcja będzie opodatkowana stawką podstawową w wysokości 23%.
  
  

Zatem, skoro omawiana we wniosku transakcja sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz własności budynku biurowego wraz z wszelkimi urządzeniami, instalacjami i przynależnościami będzie faktycznie w całości opodatkowana podatkiem od towarów i usług (nie będzie z tego podatku zwolniona, ponieważ strony złożą oświadczenie o rezygnacji ze zwolnienia), to do opisanej transakcji znajdzie zastosowanie wyłączenie zawarte w art. 2 pkt 4 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W takim przypadku opisana transakcja sprzedaży będzie wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Wobec powyższego, stanowisko Zainteresowanych należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Zainteresowanych w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.