2020.02.21 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0111-KDIB3-2.4012.779.2019.2.EJU

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-2.4012.779.2019.2.EJU
z 21 lutego 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 14 listopada 2019 r. (data wpływu 21 listopada 2019 r.) uzupełnione pismem z 29 stycznia 2020 r. (data wpływu 30 stycznia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania „Wydziału Mechanicznego” za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT oraz wyłączenia z opodatkowania podatkiem VAT planowanej transakcji – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 listopada 2019 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania „Wydziału Mechanicznego” za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT oraz wyłączenia z opodatkowania podatkiem VAT planowanej transakcji. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 29 stycznia 2020 r. (data wpływu 30 stycznia 2020 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 21 stycznia 2020 r. znak: 0111-KDIB3-2.4012.779.2019.1.EJU.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/ zdarzenie przyszłe (doprecyzowane pismem z 29 stycznia 2020 r.):

Wnioskodawca jest producentem urządzeń elektronicznych (…) (zwany całej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”). Wnioskodawca posiada wieloletnie doświadczenie w projektowaniu i produkcji urządzeń o złożonej technologii. Ponadto Spółka prowadzi sprzedaż produktów własnych oraz obcych bezpośrednio oraz przez sieć dealerów i dystrybutorów. Jako wyspecjalizowany producent Wnioskodawca projektuje, konstruuje i produkuje szeroką gamę urządzeń, a marka Spółki jest rozpoznawalna na rynku.

Wnioskodawca posiadając duże doświadczenie w zakresie produkcji elektroniki jest także tzw. „producentem kontraktowym”, tj. kieruje swą ofertę do podmiotów trzecich. Oferta ta dotyczy: produkcji urządzeń, podzespołów elektronicznych, podzespołów mechanicznych. Produkcja na zlecenie a zgodnie z przekazanym projektem z wykorzystaniem wiedzy i doświadczenia oraz technologii Wnioskodawcy.

Wnioskodawca jest spółką akcyjną oraz zarejestrowanym podatnikiem VAT i CIT.

Struktura organizacyjna Spółki oparta jest na 4 pionach i Biurze Zarządu. Struktura Organizacyjna określona w Regulaminie Organizacyjnym została wprowadzona na podstawie uchwały Zarządu Spółki realizującej wytyczne określone uchwałą Rady Nadzorczej. Aktualnie oprócz Biura Zarządu wydzielono organizacyjnie: Pion Finansowy, Pion Operacyjny, Pion Handlowy oraz Pion Badań i Rozwoju. Generalnie poszczególne Piony podlegają wskazanym w Strukturze Organizacyjnej członkom Zarządu oraz kierowane są przez Dyrektorów Pionów. Ponadto w Spółce oprócz Pionów występują następujące jednostki organizacyjne: Wydział, Biuro, Dział, Zespół w ramach działu oraz samodzielne stanowiska pracy.

W aktualnej strukturze organizacyjnej Wnioskodawcy w Pionie Operacyjnym umiejscowiono Wydział Mechaniczny (oprócz tego w ramach Pionu Operacyjnego można wyodrębnić między innymi następujące jednostki organizacyjne: Wydział Elektroniczny, Dział Planowania, Dział Zakupów, Dział Technologiczny, Magazyn Handlowy oraz Magazyn Produkcyjny, Dział Przygotowania Produkcji Kontraktowej, Laboratorium, Utrzymanie Ruchu, Kontrola Jakości oraz Nadzór spawalniczy i BHP).

Pion Operacyjny, kierowany przez Dyrektora Operacyjnego podlega bezpośrednio pod Wiceprezesa Zarządu. Pracą Wydziału Mechanicznego kieruje zaś Kierownik. Zgodnie z Regulaminem Organizacyjnym Kierownicy poszczególnych komórek organizacyjnych kierują całością prac swojej jednostki zgodnie z obowiązującym prawem i ponoszą odpowiedzialność za podjęte działania oraz wyniki tych działań. Rola Kierownika polega na nadzorze w osiąganiu przez kierowaną jednostkę organizacyjną założonych celów i powierzonych zadań, zgodni z interesami Spółki.

Osoba pełniąca stanowisko Kierownika w Spółce sprawuje swoją funkcję przez wykorzystanie uprawnień decyzyjnych i kontrolnych w zakresie merytorycznym działania danego wydziału. Uprawnienie to dotyczy także Kierownika Wydziału Mechanicznego. Kierownik podlega bezpośrednio Dyrektorowi danego Pionu, tak więc Kierownik Wydziału Mechanicznego podlega bezpośrednio Dyrektorowi Operacyjnemu.

Zgodnie z Regulaminem Organizacyjnym Kierownik powinien zabezpieczyć: właściwy nadzór nad powierzonym mieniem oraz ochronę interesów Spółki w obszarze działania podległej komórki organizacyjnej, nadzór nad przestrzeganiem dyscypliny pracy oraz przepisów bhp, sprawiedliwe, uzasadnione premiowanie oraz zgodne z przepisami wnioskowanie kar i wyróżnień w stosunku do podległych pracowników, przestrzeganie tajemnicy służbowej.

Wykorzystanie uprawnień decyzyjnych i kontrolnych przez Kierownika polega zgodnie z Regulaminem Organizacyjnym na: odpowiednim planowaniu i podziale zadań, konsekwentnej kontroli przebiegu realizacji powierzonych zadań, odpowiednim doborze i stosowaniu instrumentów motywacyjnych wobec podwładnych, zapewnieniu podwładnym odpowiednich warunków pracy, zgodnych z wymogami bhp i przepisami prawa pracy, właściwej organizacji pracy własnej, dbałości o podnoszenie kwalifikacji zawodowych i ogólnych podległych pracowników, wykazywanie inicjatywy zmierzającej do poprawy efektywności Spółki.

Jak wskazano powyżej Wydział Mechaniczny posiada Kierownika oraz pracowników przyporządkowanych do tego Wydziału. W Spółce oprócz księgowości finansowej (zgodnie z przepisami o rachunkowości) prowadzona jest także na cele rozliczeń wewnętrznych rachunkowość zarządcza (controling), w ramach której ustanowione są odrębne centra kosztów (MPK– miejsca powstawania kosztów). Rachunkowość zarządcza (controlingowa) wykorzystywana jest do monitorowania efektywności poszczególnych jednostek organizacyjnych, w tym na potrzeby tworzenia i realizacji budżetu rocznego Spółki i poszczególnych jednostek organizacyjnych. Wydział Mechaniczny stanowi odrębne Centrum Kosztów i przyporządkowane są mu odpowiednie numery MPK. W ramach Wydziału Mechanicznego budżetowaniu podlegają koszty oraz następuje ich stały monitoring po „MPK”; budżetowane są także przychody osiągane od podmiotów trzecich (sprzedaż kontraktowa).

Stosowanie w ewidencji księgowej numerów MPK umożliwia więc identyfikowanie kosztów i przychodów związanych z Wydziałem Mechanicznym (oraz innymi jednostkami organizacyjnymi). Aktualnie kluczowym zakresem działalności Wydziału Mechanicznego jest produkcja podzespołów do produkcji realizowanej przez E. oraz produkcja kontraktowa na rzecz podmiotów trzecich (Wydział Mechaniczny uzyskuje samodzielnie przychody). Istotnym jest, że w ramach Spółki Wydział Mechaniczny posiada pewną samodzielność wynikającą z wykonywania funkcji na rzecz innych wydziałów/działów oraz możliwość pozyskiwania zleceń zewnętrznych.

Do Wydziału Mechanicznego przyporządkowano pracowników oraz przyporządkowane są maszyny i urządzenia posadowione w jednym z budynków przynależnych do Spółki. Majątek przypisany Wydziałowi Mechanicznemu daje się także zidentyfikować w księgach majątkowych. Nie jest prowadzona odrębna ewidencja należności i zobowiązań przypisanych do Wydziału Mechanicznego, ale jest możliwość ich identyfikacji. Obecnie na potrzeby przyszłej transakcji przeniesienia Wydziału Mechanicznego do odrębnej Spółki (100% spółki córki) planowane jest formalne wydzielenie Wydziału Mechanicznego na podstawie uchwały Zarządu jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa (ZCP) działającej w ramach Spółki. Podjęcie uchwały przez Zarząd jest zgodne z regulacjami wewnętrznymi obowiązującymi w Spółce.

W uchwale o wydzieleniu ZCP aktualnie istniejące składniki majątku Wydziału Mechanicznego zostaną przyporządkowane do ZCP, co będzie dotyczyć także należności i zobowiązań oraz pracowników. W konsekwencji w przypadku planowanego formalnego wydzielenia jako ZCP na podstawie uchwały Zarządu istniejącego Wydziału Mechanicznego oraz planowanej transakcji (aport lub sprzedaż do spółki córki) jej przedmiotem byłyby: maszyny i urządzenia oraz narzędzia i pracownicy (art. 231 kodeksu pracy), umowa leasingu, stany magazynowe, należności i zobowiązania oraz środki finansowe, baza klientów i inne składniki majątkowe. Po dokonaniu transakcji zawarte zostałyby umowy dotyczące ustanowienia tytułów prawnych do korzystania z nieruchomości Wnioskodawcy. Nieruchomości, tj. budynek i grunty na których realizowana jest produkcja nie byłyby wydzielone z przyczyn formalnych do ZCP. Dodatkowo zostałyby zawarte umowy na świadczenie usług przez Wnioskodawcę dotyczące korzystania z systemów informatycznych, świadczenia usług kontroli jakości, utrzymania ruchu i innych jak też w zakresie udostępnienia technologii.

Ponadto z Wnioskodawcą byłaby zawarta umowa o produkcję kontraktową (część produkcji przyporządkowanej do Wydziału Mechanicznego nie byłaby prowadzona w Spółce po wydzieleniu i przeniesieniu do 100% spółki córki). Przedmiotem wydzielenia byłby więc aktualny majątek Wydziału Mechanicznego (materialny i niematerialny, a w tym należności i zobowiązania) oraz jego pracownicy. Dla Zorganizowanej Części Przedsiębiorstwa pod nazwą Wydział Mechaniczny byłaby prowadzona odrębna ewidencja księgowa oparta na aktualnym systemie MPK oraz dokonywano by wydzielenia należności i zobowiązań Wydziału Mechanicznego oraz ustalano by jego wynik finansowy. Na czele ZCP stał będzie Kierownik. W przyszłości, tj. po upływie pewnego okresu po wydzieleniu, Wnioskodawca dokonałoby opisanej powyżej transakcji aportu (wkładu niepieniężnego) lub sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa (ZCP – Wydział Mechaniczny) do 100% spółki córki.

W uzupełnieniu wniosku wskazał, że

1. W Regulaminie Organizacyjnym (przyjętym uchwałą przez Zarząd) Wydział Mechaniczny został wyodrębniony jako odrębna komórka organizacyjna w ramach Pionu Produkcji i Logistyki. W konsekwencji powyższego do Wydziału Mechanicznego przyporządkowani zostali pracownicy, którymi bezpośrednio kieruje Kierownik oraz do Wydziału jest przyporządkowany majątek służący do realizacji zadań Wydziału. W prowadzonej w systemie komputerowym ewidencji pracowników w kartotece każdego pracownika znajduje się informacja o przypisaniu do odpowiedniej komórki organizacyjnej, a w tym do Wydziału Mechanicznego. Identyfikacja i przypisanie następuje poprzez wpisanie w kartotece pracownika symbolu danej komórki organizacyjnej. Wydział Mechaniczny ma nadany odrębny symbol.

Podkreślenia wymaga, że Wydział Mechaniczny ze względu na dokonane wyodrębnienie realizuje zadania własne w postaci produkcji podzespołów do produkcji realizowanej przez inne jednostki organizacyjne Spółki oraz tzw. produkcję kontraktową (sprzedaż) dla podmiotów trzecich.

2. Działalność realizowana przez Wydział Mechaniczny jest wyodrębniona finansowo w ramach E. albowiem sporządzany jest w ramach budżetu Spółki odrębny budżet Wydziału, w zakresie kosztów i przychodów zewnętrznych (produkcja kontraktowa). Wydział Mechaniczny stanowi bowiem odrębne centrum kosztów i przyporządkowane są mu odpowiednie numery MPK (Miejsce Powstawania Kosztów). W konsekwencji powyższego w ramach Wydziału Mechanicznego budżetowaniu podlegają koszty oraz następuje ich stały monitoring po „MPK”; budżetowane są także przychody osiągane od podmiotów trzecich (sprzedaż kontraktowa). Stosowanie w ewidencji księgowej numerów MPK umożliwia więc identyfikowanie kosztów i przychodów związanych z Wydziałem Mechanicznym oraz daje możliwość ustalenia należności wynikających z zafakturowanej produkcji kontraktowej i zobowiązań związanych z kosztami przyporządkowanymi do Wydziału.

Ponadto w prowadzonej ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych na podstawie kartoteki danego środka trwałego poprzez nadany symbol danej komórce organizacyjnej można ustalić przyporządkowanie środka trwałego do danej komórki organizacyjnej, a w tym przyporządkowanie danego środka trwałego do Wydziału Mechanicznego. Informacja ta jest umieszczana w kartotece w polu lokalizacja. Wydział Mechaniczny ma nadany odrębny symbol.

Dodatkowo po planowanym podjęciu przez Zarząd Spółki uchwały o formalnym wydzieleniu zorganizowanej części przedsiębiorstwa Wydział pozostanie nadal wyodrębniony finansowo w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy (nastąpi formalne potwierdzenie istniejącego wyodrębnienia), a dodatkowo nastąpi wyodrębnienie Wydziału Mechanicznego w księgach rachunkowych (oprócz istniejącego wyodrębnienia na cele rachunkowości zarządczej/budżetowania).

Reasumując wskazać należy, że aktualna ewidencja przy zastosowaniu MPK (budżetowania) umożliwia identyfikowanie kosztów i przychodów związanych z Wydziałem Mechanicznym, a ponadto na podstawie istniejących zapisów w księgach można poprzez MPK dokonać identyfikacji należności i zobowiązań związanych z Wydziałem Mechanicznym.

3. Wnioskodawca potwierdza, że składniki majątkowe Wydziału Mechanicznego pozostają ze sobą w relacjach funkcjonalnych i organizacyjnych, które czynią z nich całość zdolną do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielny podmiot.

Do Wydziału Mechanicznego przyporządkowani są bowiem pracownicy wraz z Kierownikiem oraz przyporządkowane są maszyny i urządzenia posadowione w budynku będącym własnością Wnioskodawcy, które służą do produkcji podzespołów dla produkcji realizowanej przez inne jednostki organizacyjne oraz do realizacji tzw. „produkcji kontraktowej” (sprzedaży) dla podmiotów trzecich. Wydział posiada możliwość pozyskiwania nowych Klientów oraz środków finansowych z realizowanej produkcji.

4. Wnioskodawca potwierdza, że celem wyodrębnienia Wydziału Mechanicznego i planowanej transakcji zbycia Zorganizowanej Części Przedsiębiorstwa – Wydziału Mechanicznego, jest umożliwienie potencjalnemu Nabywcy prowadzenia działalność w takim samym zakresie jak działalność realizowana aktualnie przez Wydział Mechaniczny w ramach E.

Istotnym jest bowiem, że Wydział posiada pełne zdolności do realizacji samodzielnej działalności gospodarczej, a w tym odpowiednie składniki majątkowe, personel oraz portfel zamówień, w ramach E. oraz od podmiotów trzecich. Na bazie mającego podlegać zbyciu majątku Nabywca będzie mógł kontynuować dotychczasową działalność oraz dokonać jej ewentualnego rozszerzenia.

W przypadku planowanej transakcji (aport lub sprzedaż do 100% spółki córki) jej przedmiotem byłyby składające się na Wydział Mechaniczny – ZCP: maszyny i urządzenia oraz narzędzia, pracownicy (art.231 Kodeksu Pracy), umowy leasingu, stany magazynowe, należności i zobowiązania oraz środki finansowe, baza klientów i inne składniki majątkowe. Ponadto po realizacji transakcji zawarte zostałyby umowy dotyczące ustanowienia tytułów prawnych do korzystania z nieruchomości E. (nie byłyby wydzielone ze względów formalno-prawnych) oraz umowy na świadczenie usług przez Wnioskodawcę dotyczące korzystania z systemów informatycznych, świadczenia usług kontroli jakości, utrzymania ruchu i innych jak też w zakresie udostępnienia technologii. Dodatkowo z Nabywca zawrze z E. umowę o produkcję kontraktową (produkcję podzespołów do produkcji realizowanej przez E.).

5. Wnioskodawca potwierdza, że Nabywca w oparciu o składniki majątku Wydziału Mechanicznego, pomiędzy którymi zostaną zachowane funkcjonalne związki, będzie mógł po dokonanej transakcji zbycia/nabycia prowadzić działalność gospodarczą.

Celem wyodrębnienia i zbycia Wydziału Mechanicznego jest bowiem przeniesienie części działalności E. do innego/nowego podmiotu. Istotnym jest ponadto, że działalność E. przenoszona wraz z mającym podlegać zbyciu Wydziałem Mechanicznym – ZCP do Nabywcy nie będzie kontynuowana w ramach E.

W związku z powyższym w zakresie podatku od towarów i usług zadano następujące pytanie:

Czy opisany w stanie faktycznym dotyczącym niemniejszego wniosku będący przedmiotem planowanej transakcji tj. aportu lub sprzedaży do spółki córki „Wydział Mechaniczny” stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa („ZCP”) w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług i w związku z tym planowana transakcja (aport lub sprzedaż ZCP) nie skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług, na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy opisany w stanie faktycznym dotyczącym niniejszego wniosku będący przedmiotem planowanej transakcji, tj. aportu lub sprzedaży do spółki córki, „Wydział Mechaniczny” stanowi zorganizowaną część: przedsiębiorstwa („ZCP”) w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług („ustawa o VAT”) i w związku z tym planowana transakcja (aport lub sprzedaż ZCP) nie skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług, na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT. Stanowisko to jest uzasadnione także ze względu na planowane dokonanie formalnego wydzielenia Wydziału Mechanicznego jako zorganizowana część przedsiębiorstwa na podstawie uchwały Zarządu Spółki.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o VAT przepisów tej ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W art. 2 pkt 27e ustawy o VAT podano zaś następującą definicję zorganizowanej części przedsiębiorstwa: „ rozumie się przez to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.” Zgodnie ze wskazaną definicją zorganizowanej części przedsiębiorstwa będziemy mieli do czynienia z ZCP, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania;
zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;
składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;
zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

W przypadku opisanego w stanie faktycznym Wydziału Mechanicznego, który na podstawie planowanej uchwały Zarządu będzie konstytuował Zorganizowaną Część Przedsiębiorstwa (ZCP) powyżej wskazane przesłanki będą zdaniem Wnioskodawcy spełnione w następujących przyczyn.

1. Istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania – W przypadku Wydziału Mechanicznego mamy do czynienia ze zorganizowanym zespołem składników, które aktualnie w Spółce stanowią wyodrębnioną funkcjonalnie i organizacyjnie całość. Do istniejącego Wydziału Mechanicznego są bowiem przyporządkowane składniki majątku służące prowadzonej działalności. Po podjęciu przez Zarząd formalnej uchwały o wydzieleniu ZCP składniki te będą przyporządkowane także do ZCP, co będzie dotyczyć także wyodrębnienia należności i zobowiązań oraz pracowników. Nie ma przy tym znaczenia, że przedmiotem wydzielenia z przyczyn formalnych nie będzie nieruchomość (budynek i grunt), na której prowadzi działalność Wydział Mechaniczny, gdyż majątek ten może być w przyszłości wynajmowany, a wyłączenie nie pozbawia wydzielonego kompleksu majątkowego cech przedsiębiorstwa.

2. Zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie – Aktualnie w Regulaminie Organizacyjnym (przyjętym przez Zarząd) Wydział Mechaniczny jest wyodrębniony. Pracownicy są przyporządkowani do Wydziału Mechanicznego. Poza tym dla Wydziału sporządzany jest w ramach budżetu Spółki odrębny budżet, w zakresie kosztów (MPK) i przychodów zewnętrznych (produkcja kontraktowa). Wydział ten posiada także własne kierownictwo (Kierownika). Po podjęciu uchwały przez Zarząd o wydzieleniu ZCP pozostanie on nadal wyodrębniony organizacyjnie i finansowo w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy (nastąpi formalne potwierdzenie istniejącego wyodrębnienia). Ponadto po podjęciu uchwały nastąpi dodatkowe wyodrębnienie Wydziału Mechanicznego w księgach Wnioskodawcy, oprócz istniejącego już wyodrębnienia na cele rachunkowości zarządczej poprzez MPK (MPK umożliwia więc identyfikowanie kosztów i przychodów związanych z Wydziałem Mechanicznym).

3. Składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych – Aktualnie i w przyszłości składniki majątku Wydziału Mechanicznego przeznaczone są i będą do produkcji podzespołów dla innych wydziałów Wnioskodawcy oraz realizacji tzw. „produkcji kontraktowej” dla podmiotów trzecich (zleceń zewnętrznych). Tym samym wydzielony kompleks majątkowy służy do określonej działalności w ramach Spółki, która po jego ewentualnym przeniesieniu do innego podmiotu nie byłaby w Spółce prowadzona.

4. Zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze – Można przyjąć, że Wydział Mechaniczny ze względu na aktualne wyodrębnienie funkcjonalne i majątkowe posiada możliwość funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy, został bowiem w ramach przedsiębiorstwa Wnioskodawcy wydzielony organizacyjnie i funkcjonalnie (w Regulaminie Organizacyjnym) oraz częściowo finansowo (realizuje zlecenia własne dla podmiotów trzecich), jak też realizuje zadania gospodarcze dla Wnioskodawcy. Ma więc możliwość pozyskiwania nowych Klientów oraz środków finansowych z aktualnej produkcji. Po formalnym wydzieleniu na podstawie uchwały Zarządu nastąpi zwiększenie samodzielności Wydziału Mechanicznego oraz przyporządkowanie i ewidencja oprócz przychodów i kosztów także jego należności i zobowiązań (będzie prowadzona szczegółowa ewidencja księgowa dla Wydziału). W tym względzie, dla potwierdzenia prawidłowości powyżej sformułowanego stanowiska, można odwołać się do interpretacji indywidualnej z dnia 1 maja 2018 r. wydanej przez Dyrektora KIS o sygnaturze 0111-KDIB3-3.4012.79.2018.1.MAZ, w której wskazał on: „(...) przedmiotem zbycia do nowoutworzonej spółki będzie Dział CE. Wnioskodawca wskazał, że w wyniku transakcji na nabywcę Działu CE zostaną przeniesione składniki materialne oraz niematerialne, zobowiązania (w stopniu w jakim wierzyciele wyrażą zgodę na tę czynność), tytuły prawne do korzystania z nieruchomości, a także prawa i obowiązki z umów dotyczących funkcjonowania działu. Do nabywcy przejdą również, na mocy stosownych przepisów Kodeksu pracy, pracownicy działu. Zatem należy stwierdzić, że przedmiotem sprzedaży Działu CE będzie zorganizowana część przedsiębiorstwa i w konsekwencji do czynności takiej znajdą zastosowanie przepisy art. 6 pkt 1 ustawy. Wobec powyższego transakcja sprzedaży Działu CE nie spowoduje powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług”. W przypadku planowanego formalnego wydzielenia jako ZCP na podstawie uchwały Zarządu istniejącego Wydziału Mechanicznego oraz planowanej transakcji (aport lub sprzedaż do 100% spółki córki) jej przedmiotem byłyby składające się na Wydział – ZCP: maszyny i urządzenia oraz narzędzia, pracownicy (art.23/1 KP), umowy leasingu, stany magazynowe, należności i zobowiązania oraz środki finansowe, baza klientów i inne składniki majątkowe. Ponadto po realizacji transakcji zawarte zostałyby umowy dotyczące ustanowienia tytułów prawnych do korzystania z nieruchomości Wnioskodawcy (nie byłyby wydzielone ze względów formalno-prawnych) oraz umowy na świadczenie usług przez Wnioskodawcę dotyczące korzystania z systemów informatycznych, świadczenia usług kontroli jakości, utrzymania ruchu i innych jak też w zakresie udostępnienia technologii. Dodatkowo z Wnioskodawcą byłaby zawarta umowa o produkcję kontraktową. Tym samym nie ma zdaniem Wnioskodawcy wątpliwości, że wydzielony na podstawie planowanej uchwały Zarządu jako zorganizowana część przedsiębiorstwa (ZCP).

Wydział Mechaniczny będzie spełniał definicję określoną w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, jako kompleks majątkowy posiadający cechy przedsiębiorstwa, ze względu na jego wyodrębnienie organizacyjne i finansowe, realizację określonych zadań gospodarczych oraz możliwość samodzielnego funkcjonowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego/ zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem” podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy o VAT przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ustawodawca w ww. przepisie nie zdefiniował, co należy rozumieć pod pojęciem „transakcji zbycia”. Uwzględniając zakres przedmiotowy ustawy o podatku od towarów i usług pojęcie to należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, powinien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Przepis art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, że pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako podmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacji i funkcjonowania, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisanych przedsiębiorstwu.

Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie, które winno zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział, itp. Przy czym w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Powyższe oznacza, że przez ZCP można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne, niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Oznacza to, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne rozumiane jest jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa.

Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część musi – obiektywnie oceniając posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

W związku z powyższym w rozumieniu przepisów podatkowych, aby określony zespół składników majątkowych mógł zostać uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące w takich wzajemnych relacjach, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27 ustawy o VAT.

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania,
zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 27 listopada 2003 r. sprawa C-497/01, Zita Modes Sarl stwierdził, że celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie – nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu – do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów.

Mając na uwadze powyższe orzeczenie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości należy stwierdzić, że zawarta w art. 2 pkt 27e ustawy definicja legalna zorganizowanej części przedsiębiorstwa musi być interpretowana przez pryzmat treści art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE i w powiązaniu z rozumieniem pojęcia „przekazania całości lub części majątku”, wyłożonym przez Trybunał w ww. orzeczeniu. Trybunał Sprawiedliwości główny nacisk kładzie na badanie konkretnego przypadku, dopuszczając w pewnych przypadkach zbycie samych składników rzeczowych. Tym samym, w myśl orzecznictwa Trybunału, składniki niematerialne nie stanowią konstytutywnego elementu uznania części majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w każdym przypadku. Trybunał uznał, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

Natomiast w wyroku C-444/10 z dnia 10 listopada 2011 r. Finanzamt Lűdenscheid v. Christel Schriever TSUE wywiódł, że jeżeli działalność gospodarcza tego nie wymaga, przedmiotem zbycia nie muszą być wszystkie składniki z nią związane, aby czynność ta wyłączona była z opodatkowania na podstawie art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy. W tym zakresie Trybunał uznał, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej. Trybunał rozpatrujący sprawę uznał, że przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu wspólnotowych regulacji VAT wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej.

Należy podkreślić, iż własność nieruchomości lub prawa wynikające z umowy najmu lub dzierżawy nie muszą stanowić elementu zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Przykładowo w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 maja 2011 roku (sygn. akt III SA/Wa 2982/10) stwierdzono, „że brak nieruchomości wśród będącego przedmiotem obrotu zorganizowanego zespołu składników materialnych/niematerialnych nie wyklucza istnienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa.” Także w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 19 października 2011 roku (sygn. akt I SA/Gd 761/11) Sąd stwierdził, iż „Sąd w składzie rozpoznającym niniejszą sprawę podziela pogląd wyrażony w wyroku z dnia 24 listopada 2009 r., I SA/Gd 494/09 że zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, niezawierający praw do nieruchomości, może stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie wykonujące te zadania. Również zorganizowana część przedsiębiorstwa nie musi w dniu jej wniesienia jako aportu mieć lokalizacji wynikającej z prawa do dysponowania nieruchomością. Możliwe jest ponadto uzupełnienie tego zespołu składników w drodze kolejnych (odrębnych) czynności prawnych (...).”

Należy zauważyć, że o tym czy zbycie składników majątku winno być do celów podatku od towarów i usług traktowane jako zbycie przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy, decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretna transakcją.

Zbycie przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy, ma miejsce wówczas, gdy cały majątek przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, przechodzi na własność nabywcy, który kontynuuje działalność gospodarczą zbywcy. Podkreślenia wymaga, że kontynuacja działalności przez nabywcę jest warunkiem wyłączenia spod działania ustawy zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części.

Wnioskodawca w opisie sprawy wskazał, że jest spółką akcyjną oraz czynnym podatnikiem VAT.

Planowane jest formalne wydzielenie Wydziału Mechanicznego na podstawie uchwały zarządu jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa działającej w ramach Spółki.

W aktualnej strukturze organizacyjnej Wnioskodawcy w Pionie Operacyjnym umiejscowiono Wydział Mechaniczny.

Obecnie na potrzeby przyszłej transakcji przeniesienia Wydziału Mechanicznego do odrębnej Spółki (100% spółki córki) planowane jest formalne wydzielenie Wydziału Mechanicznego na podstawie uchwały Zarządu jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa (ZCP) działającej w ramach Spółki. Podjęcie uchwały przez Zarząd jest zgodne z regulacjami wewnętrznymi obowiązującymi w Spółce.

Przedmiotem wydzielenia byłby aktualny majątek Wydziału Mechanicznego (materialny i niematerialny, a w tym należności i zobowiązania) oraz jego pracownicy. Dla zorganizowanej części przedsiębiorstwa pod nazwą Wydział Mechaniczny byłaby prowadzona odrębna ewidencja księgowa oparta na aktualnym systemie MPK oraz dokonywano by wydzielenia należności i zobowiązań Wydziału Mechanicznego oraz ustalano by jego wynik finansowy. Na czele ZCP stał będzie Kierownik. W przyszłości, tj. po upływie pewnego okresu po wydzieleniu, Wnioskodawca dokonałoby opisanej powyżej transakcji aportu (wkładu niepieniężnego) lub sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa (ZCP – Wydział Mechaniczny) do 100% spółki córki.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą wyłączenia z opodatkowania podatkiem VAT aportu/sprzedaży „Wydziału Mechanicznego” jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Rozpatrując kwestię czy do aportu/sprzedaży „Wydziału Mechanicznego” znajdują zastosowanie przepisy ustawy o VAT z uwagi na brzmienie art. 6 pkt 1 tej ustawy, należy przeanalizować, czy zespół składników materialnych i niematerialnych składających się na „Wydział Mechaniczny” mający być przedmiotem planowanej transakcji stanowi ZCP, skutkiem czego transakcja ta nie będzie na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy, czynnością podlegającą opodatkowaniu.

Jak już wyjaśniono, zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jak o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa w momencie przekazania określonych składników majątkowych (na ile stanowią w nim w tym momencie, wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Z treści wniosku na dzień przeniesienia Wydziału Mechanicznego do spółki córki, zespół składników majątkowych i niemajątkowych go stanowiący będzie wyodrębniony funkcjonalnie, organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie Spółki.

Za wyodrębnieniem organizacyjnym przemawia fakt, że w Regulaminie Organizacyjnym (przyjętym uchwałą przez Zarząd) Wydział Mechaniczny został wyodrębniony jako odrębna komórka organizacyjna w ramach Pionu Produkcji i Logistyki. W konsekwencji powyższego do Wydziału Mechanicznego przyporządkowani zostali pracownicy, którymi bezpośrednio kieruje Kierownik oraz do Wydziału jest przyporządkowany majątek służący do realizacji zadań Wydziału. Podkreślenia wymaga, że Wydział Mechaniczny ze względu na dokonane wyodrębnienie realizuje zadania własne w postaci produkcji podzespołów do produkcji realizowanej przez inne jednostki organizacyjne Spółki oraz tzw. produkcję kontraktową (sprzedaż) dla podmiotów trzecich.

O wydzieleniu finansowym świadczy fakt iż w ramach budżetu Spółki sporządzany jest odrębny budżet Wydziału, w zakresie kosztów i przychodów zewnętrznych (produkcja kontraktowa). Wydział Mechaniczny stanowi bowiem odrębne centrum kosztów i przyporządkowane są mu odpowiednie numery MPK (Miejsce Powstawania Kosztów). W konsekwencji powyższego w ramach Wydziału Mechanicznego budżetowaniu podlegają koszty oraz następuje ich stały monitoring po „MPK”; budżetowane są także przychody osiągane od podmiotów trzecich (sprzedaż kontraktowa). Stosowanie w ewidencji księgowej numerów MPK umożliwia więc identyfikowanie kosztów i przychodów związanych z Wydziałem Mechanicznym oraz daje możliwość ustalenia należności wynikających z zafakturowanej produkcji kontraktowej i zobowiązań związanych z kosztami przyporządkowanymi do Wydziału. Po planowanym podjęciu przez Zarząd Spółki uchwały o formalnym wydzieleniu zorganizowanej części przedsiębiorstwa Wydział pozostanie nadal wyodrębniony finansowo w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy (nastąpi formalne potwierdzenie istniejącego wyodrębnienia), a dodatkowo nastąpi wyodrębnienie Wydziału Mechanicznego w księgach rachunkowych (oprócz istniejącego wyodrębnienia na cele rachunkowości zarządczej/budżetowania). Jak wskazał Wnioskodawca aktualna ewidencja przy zastosowaniu MPK (budżetowania) umożliwia identyfikowanie kosztów i przychodów związanych z Wydziałem Mechanicznym, a ponadto na podstawie istniejących zapisów w księgach można poprzez MPK dokonać identyfikacji należności i zobowiązań związanych z Wydziałem Mechanicznym.

Natomiast za wyodrębnieniem funkcjonalnym przemawia fakt, że w przypadku planowanej transakcji (aport lub sprzedaż do 100% spółki córki) jej przedmiotem byłyby składające się na Wydział Mechaniczny – ZCP: maszyny i urządzenia oraz narzędzia, pracownicy (art. 231 Kodeksu Pracy), umowy leasingu, stany magazynowe, należności i zobowiązania oraz środki finansowe, baza klientów i inne składniki majątkowe. Ponadto po realizacji transakcji zawarte zostałyby umowy dotyczące ustanowienia tytułów prawnych do korzystania z nieruchomości E. (nie byłyby wydzielone ze względów formalno-prawnych) oraz umowy na świadczenie usług przez Wnioskodawcę dotyczące korzystania z systemów informatycznych, świadczenia usług kontroli jakości, utrzymania ruchu i innych jak też w zakresie udostępnienia technologii. Dodatkowo z Nabywca zawrze z E. umowę o produkcję kontraktową (produkcję podzespołów do produkcji realizowanej przez E.).

Składniki majątkowe Wydziału Mechanicznego pozostają ze sobą w relacjach funkcjonalnych i organizacyjnych, które czynią z nich całość zdolną do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielny podmiot. Do Wydziału Mechanicznego przyporządkowani są pracownicy wraz z Kierownikiem oraz przyporządkowane są maszyny i urządzenia posadowione w budynku będącym własnością Wnioskodawcy, które służą do produkcji podzespołów dla produkcji realizowanej przez inne jednostki organizacyjne oraz do realizacji tzw. „produkcji kontraktowej” (sprzedaży) dla podmiotów trzecich. Wydział posiada możliwość pozyskiwania nowych Klientów oraz środków finansowych z realizowanej produkcji. Nabywca Wydziału Mechanicznego będzie miał możliwość korzystania z nieruchomości na podstawie odrębnych umów dotyczących ustanowienia tytułów prawnych do korzystania z nieruchomości Wnioskodawcy.

Fakt, że nieruchomości tj. budynek i grunty na których realizowana jest produkcja nie byłyby wydzielone z przyczyn formalnych do ZCP, a Nabywca będzie korzystał z nieruchomości Wnioskodawcy, pozostaje bez wpływu na zakwalifikowanie zespołu składników jako zorganizowanej część przedsiębiorstwa w myśl art. 6 pkt 1 ustawy o VAT. Kluczowa jest bowiem okoliczność, że nabywca Wydziału Mechanicznego będzie miał możliwość korzystania z nieruchomości na podstawie odrębnych umów.

Podkreślenia wymaga, że Wydział Mechaniczny ze względu na dokonane wyodrębnienie realizuje zadania własne w postaci produkcji podzespołów do produkcji realizowanej przez inne jednostki organizacyjne Spółki oraz tzw. Produkcję kontraktową (sprzedaż) dla podmiotów trzecich.

Z opisu sprawy wynika także, że celem wyodrębnienia Wydziału Mechanicznego i planowanej transakcji zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa – Wydziału Mechanicznego, jest umożliwienie potencjalnemu Nabywcy prowadzenia działalność w takim samym zakresie jak działalność realizowana aktualnie przez Wydział Mechaniczny w ramach E. Wydział posiada pełne zdolności do realizacji samodzielnej działalności gospodarczej, a w tym odpowiednie składniki majątkowe, personel oraz portfel zamówień, w ramach E. oraz od podmiotów trzecich.

Wnioskodawca podał, że Nabywca w oparciu o składniki majątku Wydziału Mechanicznego, pomiędzy którymi zostaną zachowane funkcjonalne związki, będzie mógł po dokonanej transakcji zbycia/nabycia prowadzić działalność gospodarczą. Celem wyodrębnienia i zbycia Wydziału Mechanicznego jest bowiem przeniesienie części działalności E. do innego/nowego podmiotu. Ponadto, działalność E. przenoszona wraz z mającym podlegać zbyciu Wydziałem Mechanicznym – ZCP do Nabywcy nie będzie kontynuowana w ramach E.

Konfrontując zaprezentowany opis sprawy z powołanymi regulacjami prawnymi, zdaniem Organu w opisanej sytuacji zostały spełnione wszystkie wskazane wcześniej przesłanki do uznania zespołu składników majątku tworzących Wydział Mechaniczny za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

W konsekwencji uznania Wydziału Mechanicznego za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, planowana czynność przeniesienia tego majątku do Spółki córki, która będzie kontynuowała dotychczasową działalność Wnioskodawcy realizowaną z wykorzystywaniem Wydziału Mechanicznego, będzie zgodnie z cytowanym powyżej art. 6 pkt 1 ustawy o VAT wyłączona spod działania ustawy i nie będzie skutkowała powstaniem obowiązku podatkowego.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin