Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4012.553.2019.2.MAZ
z 25 lutego 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2019 r., poz. 900, ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 15 listopada 2019 r. (data wpływu – 19 grudnia 2020 r.), uzupełnionym pismem z 14 lutego 2020 r. (data wpływu – 14 lutego 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie prawa do odliczenia w całości podatku naliczonego z tytułu wydatków związanych z zakupem samolotu lub z poniesionymi opłatami leasingowymi za korzystanie z samolotu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 grudnia 2020 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie prawa do odliczenia w całości podatku naliczonego z tytułu wydatków związanych z zakupem samolotu lub z poniesionymi opłatami leasingowymi za korzystanie z samolotu. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 14 lutego 2020 r. (data wpływu – 14 lutego 2020 r.), stanowiącym odpowiedź na wezwanie organu z 7 lutego 2020 r., znak 0111-KDIB3-3.4012.553.2019.1.MAZ.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest polską spółką z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej także jako: „Spółka”). Zajmuje się m.in. działalnością … .

Spółka rozważa zakup samolotu model … (dalej jako: „Samolot”) na podstawie umowy sprzedaży lub umowy leasingu operacyjnego. Samolot będzie wykorzystywany przez Spółkę w ramach prowadzonej przez nią działalności gospodarczej - Samolot będzie wykorzystywany w celach reklamowych podczas publicznych pokazów oraz zawodów sportowych. Samolot będzie również wykorzystywany do ćwiczeń, celem przygotowania do zawodów i pokazów.

Spółka będzie pobierać opłaty od reklamodawców za umieszczenie reklam na Samolocie. Na Samolocie będą umieszczone reklamy promujące reklamodawców. Wśród reklamodawców mogą być również spółki powiązane ze Spółką. Samolot będzie wykorzystywany przez Wnioskodawcę w działalności polegającej na reklamie, sponsoringu, pozyskiwaniu nowych klientów. Na Samolocie będą również umieszczone reklamy własne Spółki, promujące jej działalność.

Spółka nie zamierza umożliwić nieodpłatnego korzystania z samolotu do celów prywatnych zarządu Spółki (ani ewentualnie innych osób). Samolot jest bowiem jednoosobowy, tj. może w nim przebywać wyłącznie pilot.

Spółka posiada status czynnego podatnika podatku VAT.

Wnioskodawca będzie zawierać osobne umowy (zakazujące wykorzystywania samolotu do celów prywatnych) z pilotami, którzy będą używać samolotu podczas zawodów i pokazów.

Wnioskodawca wskazuje, że w czasie, gdy samoloty nie są wykorzystywane podczas zawodów i pokazów, znajdują się one każdorazowo w miejscach przeznaczonych do ich przechowywania, które nie są własnością osób fizycznych, co dodatkowo potwierdza, że samoloty nie są wykorzystywane do celów innych niż udział w zawodach lub pokazach lub ćwiczeń.

Ponadto Wnioskodawca podkreśla, [że] będzie wykonywał kontrolę nad przestrzeganiem wykorzystania samolotu wyłącznie do celów związanych z działalnością gospodarczą podatnika.

W uzupełnieniu wniosku z 14 lutego 2020 r. Spółka wskazała, że:

• samolot zostanie zakupiony w kraju Unii Europejskiej innym niż Polska, na podstawie umowy sprzedaży;
• Wnioskodawca będzie posiadał fakturę zakupu;
• Wnioskodawca nie będzie rozpoznawał importu usług, lecz WNT;
• Wnioskodawca spełni wymogi z art. 86 ust. l0b pkt 3 Ustawy VAT [ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2020 r., poz. 106, ze zm.)].
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawcy, w świetle art. 86 ust. 1 i ust. 2 Ustawy VAT, przysługiwać będzie prawo do odliczenia w całości VAT naliczonego z tytułu wydatków związanych z zakupem Samolotu?
2. Czy Wnioskodawcy, w świetle art. 86 ust. 1 i ust. 2 Ustawy VAT, przysługiwać będzie prawo do odliczenia w całości VAT naliczonego z tytułu wydatków związanych z poniesieniem opłat leasingowych za korzystanie z Samolotu?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1.

W ocenie Spółki, Wnioskodawcy będzie, w świetle art. 86 ust. 1 i ust. 2 Ustawy VAT, przysługiwać prawo do odliczenia w całości VAT naliczonego z tytułu wydatków związanych z zakupem Samolotu.

Ad 2.

W ocenie Spółki, w świetle art. 86 ust. 1 i ust. 2 Ustawy VAT, Wnioskodawcy przysługiwać będzie prawo do odliczenia w całości VAT naliczonego z tytułu wydatków związanych z poniesieniem opłat leasingowych za korzystanie z Samolotu.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.

Ad 1.

Stosownie do art. 86 ust. 1 Ustawy VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi VAT przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124 Ustawy VAT.

Z kolei w myśl art. 86 ust. 2 Ustawy VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi m.in. suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, albo dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Powyższe przepisy stanowią ogólną regulację w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT i przewidują pełne prawo do odliczenia naliczonego podatku VAT w sytuacji, gdy towar jest wykorzystywany do działalności opodatkowanej. Taką działalnością może być działalność polegająca na reklamie, sponsoringu, pozyskiwaniu nowych klientów, do której podatnik wykorzystuje np. samolot. Działalność reklamowa stanowi rodzaj działalności gospodarczej także w rozumieniu art. 15 Ustawy VAT. Czynności związane ze świadczeniem usług reklamowych podlegają opodatkowaniu VAT i nie korzystają ze zwolnienia przedmiotowego z VAT, gdyż w świetle art. 5 ust. 1 pkt 1, w zw. z art. 8 ust. 1 Ustawy VAT, opodatkowaniu VAT podlegają odpłatna dostawa i odpłatne świadczenie usług. Również świadczenie usługi przez sponsorowanego jest usługą w rozumieniu art. 8 ust. 1 Ustawy VAT, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług tak jak usługa reklamowa.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 Ustawy VAT, do usługi reklamowej, tak jak i do sponsoringu, będzie więc miała zastosowanie podstawowa stawka podatku 23% (por. interpretacja indywidualna z 23.08.2012 r. wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, znak: IPPP2/443-523/12-4/AO).

Jak podkreślił TSUE w wyroku z 4.10.2012 r., w sprawie C-550/11 PIGI Pavleta Dimova ET v. Direktor na Direktsia Obzhalwane I upravlenie na izpalnenieto - Varna pri Tsentralno upravlenie na Natsionalnata agentsia za prihodite (Zb. Orz. 2012): „decydującym kryterium powstania prawa do odliczenia naliczonego podatku VAT jest rzeczywisty lub zamierzony sposób użytkowania nabytych towarów lub usług. Ten sposób użytkowania determinuje bowiem prawo podatnika do dokonanego pierwotnie odliczenia oraz zakres ewentualnych korekt, jakie muszą nastąpić na podstawie art. 185- 187 dyrektywy 2006/112”.

W przypadku samolotów, co do zasady, Ustawa VAT nie wprowadza ograniczenia co do możliwości pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego, tak jak w innych przypadkach np. w przypadku samochodów. Stosownie do art. 86a ust. 1 Ustawy VAT, podatnicy mają prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi w wysokości 50% kwoty podatku. Regulacja ta nie ma zastosowania do samolotów.

Organy podatkowe wskazują, że za działalność opodatkowaną VAT może zostać uznana działalność prowadzona przez podatnika VAT, który wykorzystuje środek transportu do działalności gospodarczej polegającej na reklamie. Przykładowo: „samochód jest narzędziem pracy, umożliwiającym pozyskiwanie nowych klientów, nawiązywanie nowej współpracy, poprawienie konkurencyjności, wizerunku firmy [...]. Pojazd dzięki stałym umowom ze sponsorami przynosi dochody fakturowane (tzw. usługa medialna) (por. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 11 marca 2015 r., sygn. IBPP2/443-1235/14/IK). Podobne stanowisko zostało wyrażone w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 18 kwietnia 2019 r., sygn. 0112-KDIL1-1. 4012.46.2019.2.RW) oraz w orzecznictwie sądów administracyjnych (m.in. wyrok WSA w Krakowie z dnia 6 lipca 2016 r., sygn. akt I SA/Kr 572/16).

Biorąc pod uwagę powyższe okoliczności, w ocenie Wnioskodawcy samolot będzie wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 86 ust. 1 i 2 Ustawy VAT i tym samym Spółce będzie przysługiwać prawo do odliczenia 100% VAT naliczonego z tytułu wydatków związanych z zakupem Samolotu.

Stanowisko zaprezentowane przez Wnioskodawcę znajduje potwierdzenie w wydawanych interpretacjach indywidualnych przepisów prawa podatkowego (m.in. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 11 marca 2015 r., sygn. IBPP2/443-1235/14/IK, interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 18 kwietnia 2019 r., sygn. 0112-KDIL1-1.4012.46.2019.2.RW) oraz w orzecznictwie sądów administracyjnych (m.in. wyrok WSA w Krakowie z dnia 6 lipca 2016 r., sygn. akt I SA/Kr 572/16).

Ad 2.

W ocenie Wnioskodawcy, w świetle art. 86 ust. 1 i ust. 2 Ustawy VAT Wnioskodawcy przysługiwać będzie prawo do odliczenia w całości VAT naliczonego z tytułu wydatków związanych z poniesieniem opłat leasingowych za korzystanie z Samolotu.

Również w przypadku umowy leasingu znajdzie w pełni zastosowanie art. 86 ust. 1 Ustawy VAT, według którego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi VAT przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124 Ustawy VAT.

Odliczenie VAT naliczonego od opłat leasingowych za korzystanie z samolotu nie jest uzależnione od jakichkolwiek dodatkowych warunków (inaczej niż w przypadku samochodów osobowych).

Z punktu widzenia związku podatku naliczonego z działalnością opodatkowaną VAT prowadzoną przez podatnika nie ma znaczenia tytuł prawny, na podstawie którego podatnik użytkuje towary służące działalności opodatkowanej. W całości zatem zasadne są argumenty podatnika, wskazane w pkt 1 powyżej, dotyczące związku wydatków z czynnościami opodatkowanymi. Organy podatkowe wskazują, że za działalność opodatkowaną VAT może zostać uznana działalność prowadzona przez podatnika VAT, który wykorzystuje środek transportu do działalności gospodarczej polegającej na reklamie (por. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 11 marca 2015 r., sygn. IBPP2/443-1235/14/IK). Podobne stanowisko zostało wyrażone w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 18 kwietnia 2019 r., sygn. 0112-KDIL1-1. 4012.46.2019.2.RW) oraz w orzecznictwie sądów administracyjnych (m.in. wyrok WSA w Krakowie z dnia 6 lipca 2016 r., sygn. akt I SA/Kr 572/16). Należy podkreślić, że Samolot nie będzie wykorzystywany do celów innych niż działalność gospodarcza prowadzona przez Wnioskodawcę.

Biorąc pod uwagę powyższe okoliczności, w ocenie Wnioskodawcy samolot będzie wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 86 ust. 1 i 2 Ustawy VAT i tym samym Wnioskodawcy będzie przysługiwać prawo do odliczenia 100% VAT naliczonego z tytułu wydatków związanych z ponoszeniem opłat leasingowych za korzystanie z Samolotu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2020 r., poz. 106, ze zm.; dalej jako: „ustawa” lub „ustawa o VAT”). W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W myśl art. 88 ust. 3a ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy:

1. sprzedaż została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi:
   
   1. wystawionymi przez podmiot nieistniejący,
   2. (uchylona);
2. transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku;
   
3. (uchylony);
   
4. wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne:
   
   1. stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane - w części dotyczącej tych czynności,
   2. podają kwoty niezgodne z rzeczywistością - w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością,
   3. potwierdzają czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego - w części dotyczącej tych czynności;
5. faktury, faktury korygujące wystawione przez nabywcę zgodnie z odrębnymi przepisami nie zostały zaakceptowane przez sprzedającego;
   
6. (uchylony);
   
7. wystawiono faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze - w części dotyczącej tych czynności.
   
   

Przepis ust. 3a stosuje się odpowiednio do duplikatów faktur – art. 88 ust. 3b ustawy.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług, wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik, w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady, status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Treść powołanych przepisów ustawy wskazuje, że za podatnika podatku VAT będzie uznany tylko taki podmiot, który dokonuje czynności zmierzających do wykorzystania nabytych towarów i usług do celów działalności gospodarczej.

Zatem odliczyć można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza jednocześnie możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Podatnik w momencie nabycia towarów lub usług powinien dokonać ich kwalifikacji do określonych rodzajów sprzedaży, z którymi zakupy te są związane. Najistotniejszym warunkiem, umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego, jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Zaznaczyć jednak należy, że ustawodawca nie precyzuje w jakim zakresie i w jaki sposób towary i usługi muszą być wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, aby pozwoliło to podatnikowi na odliczenie podatku naliczonego. Związek ten może być bezpośredni lub pośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą, np. dalszej odsprzedaży (towary handlowe) lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy. Bezpośrednio wiążą się więc z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością przedsiębiorcy można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa – mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganym przez podatnika obrotem opodatkowanym. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością podmiotu, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług, a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika, np. przez ich odsprzedaż, lecz przez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotu.

W prawie zarówno europejskim, jak i krajowym, zasada potrąceń podatku naliczonego stanowi wprost o związku podatku naliczonego ze sprzedażą opodatkowaną. Zgodnie z nią, w stopniu, w jakim nabywane towary i usługi są wykorzystywane do celów transakcji opodatkowanych, podatnik jest uprawniony do odliczenia podatku naliczonego od nabywanych towarów i usług od podatku należnego. Innymi słowy, jeżeli nabywane towary lub usługi są przeznaczone do transakcji opodatkowanych, podatnik będzie mieć prawo do odliczeń z podatku należnego do zapłaty.

Zatem niezbędnym warunkiem odliczenia VAT jest istnienie bezspornego związku pomiędzy zakupami a konkretną transakcją opodatkowaną. Prawo do odliczenia podatku naliczonego powinno przysługiwać podatnikowi w takim zakresie, w jakim działalność podatnika daje to prawo. Aby odliczenie podatku było dopuszczalne, transakcje powodujące naliczenie podatku winny pozostawać w ścisłym związku z transakcjami, które rodzą prawo do odliczenia. W ten sposób prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu towarów i usług zakłada, że poczynione wydatki stanowią element cenotwórczy transakcji obciążonych podatkiem należnym, rodzącym prawo do jego odliczenia.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Spółka rozważa dokonanie wewnątrzwspólnotowego nabycia jednomiejscowego Samolotu lub jego leasing operacyjny. Samolot będzie przez Spółkę wykorzystywany w ramach prowadzonej działalności, w celach reklamowych (reklama, sponsoring, pozyskiwanie nowych klientów) podczas publicznych pokazów oraz zawodów sportowych, a także do ćwiczeń przed tymi pokazami i zawodami. Wnioskodawca będzie pobierał opłaty od reklamodawców. Na Samolocie umieszczane będą również reklamy własne Spółki. Samolot nie będzie wykorzystywany nieodpłatnie do celów prywatnych zarządu Spółki.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest kwestia prawa do odliczenia w całości podatku naliczonego z tytułu wydatków związanych z zakupem Samolotu lub z poniesionymi opłatami leasingowymi za korzystanie z Samolotu.

Jak wynika z opisu sprawy, zakup Samolotu lub jego leasing operacyjny będzie dokonany w celu prowadzenia działań reklamowych podczas pokazów oraz zawodów sportowych. Wykorzystując Samolot Wnioskodawca planuje z jednej strony prowadzenie reklamy i sponsoringu w celu pozyskania nowych klientów, a z drugiej strony będzie świadczył usługi reklamowe na rzecz innych podmiotów (reklamodawców), pobierając od nich opłaty. Powyższe wskazuje na pośredni związek czynności wykonywanych na własną rzecz przy użyciu Samolotu, z działalnością deweloperską, którą prowadzi Wnioskodawca, mający na celu pozyskanie nowych klientów. Z kolei taki pośredni związek dokonanego zakupu lub leasingu Samolotu z działalnością Wnioskodawcy, będzie miał wpływ na funkcjonowanie Spółki, bowiem dzięki pozyskiwaniu nowych klientów przyczyni się do generowania wyższych przychodów. Równocześnie Spółka będzie świadczyła odpłatne usługi umieszczania reklam innych podmiotów na Samolocie, co oznacza wykonywanie czynności opodatkowanych przez Wnioskodawcę. W tym wypadku będzie można mówić o bezpośrednim związku nabywanych towarów i usług (nabytego lub leasingowanego Samolotu) z działalnością Spółki, z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Z kolei zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych przez zarejestrowanego podatnika podatku od towarów i usług. Powyższe prawo do odliczenia podatku powstaje w związku z powstaniem obowiązku podatkowego na podstawie otrzymanej faktury w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Jak wynika z art. 2 pkt 31 ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o fakturze, rozumie się przez to dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie.

Zatem, aby podatnik mógł skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego musi dysponować fakturami, zawierającymi kwoty podatku VAT, które potwierdzają dokonane zakupy. Bowiem to faktury dokumentujące zakup Samolotu, dokonanego jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (WNT) oraz opłaty leasingowe z tytułu leasingu operacyjnego, stanowić będą podstawę do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Zatem, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, Wnioskodawcy będzie przysługiwać prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dotyczących zakupu samolotu lub też podatek VAT zawarty w fakturach obejmujących opłaty leasingowe dot. tego samolotu. Przy czym prawo to będzie przysługiwać, o ile nie wystąpią przesłanki negatywne wymienione w art. 88 ustawy.

Ponadto w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia Samolotu niezbędne jest, aby Wnioskodawca spełnił wymogi zawarte w art. 86 ust. 10b pkt 3 ustawy, tj. uwzględnił kwotę podatku należnego z tytułu transakcji WNT w deklaracji podatkowej, w której jest obowiązany rozliczyć ten podatek, nie później niż w terminie 3 miesięcy od upływu miesiąca, w którym w odniesieniu do nabytych towarów lub usług powstał obowiązek podatkowy.

Zgodnie bowiem z art. 86 ust. 10b pkt 3 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 4 lit. a, b i d - powstaje zgodnie z ust. 10, pod warunkiem że podatnik uwzględni kwotę podatku należnego z tytułu tych transakcji w deklaracji podatkowej, w której jest on obowiązany rozliczyć ten podatek, nie później niż w terminie 3 miesięcy od upływu miesiąca, w którym w odniesieniu do nabytych towarów lub usług powstał obowiązek podatkowy.

Reasumując należy stwierdzić, że wykorzystując Samolot - mający być przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia lub leasingu operacyjnego - do wykonywania czynności opodatkowanych, Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczenia w całości podatku naliczonego z tytułu wydatków związanych z zakupem Samolotu lub z poniesionymi opłatami leasingowymi za korzystanie z Samolotu.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Niniejsza interpretacja stanowi rozstrzygnięcie wyłącznie w kwestii sformułowanych pytań, zatem swoim zakresem nie obejmuje innych zagadnień poruszonych przez Wnioskodawcę we własnym stanowisku, a wykraczających poza treść zadanych pytań.

W postępowaniu zmierzającym do wydania interpretacji, rolą organu jest ocenić stanowisko Wnioskodawcy przez pryzmat zadanego pytania w stosunku do przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Każda interpretacja musi być rozpatrywana indywidualnie, gdyż każdy odmienny element stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego ma istotny wpływ na prawidłowość stanowiska.

Mając powyższe na uwadze, odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych, zauważyć należy, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników. W konsekwencji interpretacje te kształtują niewątpliwie sytuację prawną tych podatników, w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego, co oznacza, że należy je traktować indywidualnie (prawomocny wyrok WSA w Łodzi z 27 marca 2015 r., sygn. akt III SA/Łd 109/15).

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy lub zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych - art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193, ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu złożenia wniosku.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.