Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3.4012.140.2019.2.JK
z 26 lutego 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 grudnia 2019 r. (data wpływu 30 grudnia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia dla nabywanych od Wykonawcy usług w zakresie montażu i uruchomienia Instalacji – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 grudnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia dla nabywanych od Wykonawcy usług w zakresie montażu i uruchomienia Instalacji.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

„Gmina” lub „Wnioskodawca”) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca będzie realizować inwestycje w zakresie odnawialnych źródeł energii polegającej na zakupie montażu instalacji fotowoltaicznych, zestawów solarnych, pomp ciepła oraz kotłów na biomasę (dalej łącznie jako: „Instalacje”) w/na/przy budynkach stanowiących własność mieszkańców Gminy (dalej: „Mieszkańcy” lub „Właściciele nieruchomości”).

Co do zasady elementy Instalacji będą zainstalowane na dachach budynków należących do Mieszkańców. W jednostkowych przypadkach, gdy montaż Instalacji na dachach tych budynków byłby nieuzasadniony lub niemożliwy, dopuszcza się techniczną możliwość zainstalowania Instalacji zakotwiczonych do budynków. Instalacje zainstalowane na dachach i zakotwiczone do ściany budynku stanowić zatem będą instalacje wykonywane w obrysie budynku mieszkalnego.

Budynki mieszkalne objęte przedmiotową inwestycją (na których zamontowane zostaną/zostały Instalacje) będą budynkami mieszkalnymi stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11. W budynkach tych nie będzie lokali użytkowych. Ponadto zgodnie z powołaną powyżej klasyfikacją wspomniane budynki stanowią jednorodzinne budynki mieszkalne (sklasyfikowane w PKOB pod grupą 111). Powierzchnia użytkowa rzeczonych budynków nie będzie przekraczać 300 m².

Gdyby montaż Instalacji na dachach budynków mieszkalnych lub zakotwiczenie urządzeń fotowoltaicznych do ich ścian okazały się niemożliwe, mogą się zdarzyć przypadki, że urządzenia fotowoltaiczne zostaną zamontowane na gruncie, bądź też na budynkach gospodarczych znajdujących się na nieruchomościach należących do Mieszkańców.

Zakup i montaż Instalacji będzie realizowany w ramach projektu partnerskiego gmin pn.: „(…)” (dalej: „Projekt”), na którego realizację Gmina ubiega się o otrzymanie dofinansowania z Województwa (…) (dalej: „Instytucja dofinansowująca”) ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa (…) na lata 2014-2020 (dalej: „RPO”).

W związku z realizacją ww. inwestycji Gmina podpisze z Mieszkańcami umowy, których celem będzie ustalenie wzajemnych zobowiązań organizacyjnych i finansowych stron, na podstawie których, Gmina zobowiąże się m.in. do ustalenia harmonogramu realizacji prac dokumentacyjnych i montażowych, sprawowania bieżącego nadzoru nad przebiegiem prac, przeprowadzenia odbiorów końcowych oraz rozliczenia finansowego montażu Instalacji.

Umowy będą przewidywać, że po zakończeniu prac montażowych Instalacje pozostaną własnością Gminy zostaną nieodpłatnie użyczone Mieszkańcom do korzystania na czas trwania umów, a po upływie okresu ich trwania własność Instalacji przejdzie na Mieszkańców na mocy odrębnej umowy. Ponadto, zgodnie z treścią umów Mieszkańcy zobowiążą się do opłacenia wkładu własnego w odpowiedniej wysokości wraz z podatkiem VAT wg odpowiedniej stawki. Brak dokonania przez Mieszkańca wpłaty w ustalonym terminie i wysokości będzie równoznaczny z rezygnacją Mieszkańca i rozwiązaniem Umowy.

Inwestycja będzie realizowana na podstawie kontraktu na roboty z wybranym wykonawcą (dalej: „Wykonawca”), u którego Gmina zakupi Usługę montażu i uruchomienia Instalacji. Wykonawca zostanie przez Gminę wyłoniony w drodze ogłoszonego przetargu. Gmina przewiduje, że Wykonawca zostanie wyłoniony w grudniu 2019 r. Dopiero po zakończeniu przetargu zostanie zawarta odpowiednia umowa z Wykonawcą na świadczenie usług montażu i uruchomienia Instalacji, jak również zostaną wykonane odpowiednie czynności przez Wykonawcę w zakresie realizacji usług. Faktury z tytułu realizacji Inwestycji wystawiane będą każdorazowo na Gminę z podaniem numeru NIP Gminy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina będzie mieć obowiązek zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia w odniesieniu do usług nabywanych od Wykonawcy w zakresie montażu i uruchomienia Instalacji?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie będzie on miał obowiązku zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia w odniesieniu do usług nabywanych do Wykonawcy w zakresie montażu i uruchomienia Instalacji.

Uzasadnienie stanowiska Gminy

W dniu 1 listopada 2019 r. weszła w życie ustawa z dnia 9 sierpnia 2019 r. o zmianie ustawy od podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2019 r., poz. 1751; dalej: „ustawa zmieniająca”).

Przepisem art. 1 pkt 3 ustawy zmieniającej usunięto z systemu prawa podatkowego tzw. „mechanizm odwrotnego obciążenia”, wcześniej uregulowany w art. 17 ust. 1 pkt 7 i 8 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym do 31 października 2019 r., podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, nabywające towary wymienione w załączniku nr 11 do ustawy, z zastrzeżeniem ust. 1c, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. dokonującym ich dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
2. nabywcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny,
3. dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 122.
   
   

Natomiast zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym do 31 października 2019 r., podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 (poz. 2-48) do ustawy o VAT, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
2. usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny,
3. usługodawca świadczy usługi jako podwykonawca, zgodnie z art. 17 ust. 1h tej ustawy.
   
   

Podsumowując, mechanizm odwróconego obciążenia zakładał, że zobowiązanym do rozliczenia podatku należnego od dokonanej czynności podlegającej opodatkowaniu VAT był nabywca towarów lub usług. Mechanizm był wyjątkiem od reguły ogólnej, zgodnie z którą rozliczenia podatku VAT dokonuje sprzedawca, który dokonuje dostawy towarów lub świadczy usługę.

W ocenie Gminy, usługi nabywane przez Gminę od Wykonawcy w ramach realizacji Inwestycji, należy zaklasyfikować do danego grupowania Polskiej Klasyfikacji Wyrobów Usług (dalej: „PKWiU”), wg rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w następujący sposób:

• montaż instalacji solarnej w budynkach jedno i dwurodzinnych – grupowanie PKWiU 43.22.12.0. „Roboty związane z wykonywaniem instalacji cieplnych, wentylacyjnych i klimatyzacyjnych”;
• montaż pomp ciepła w budynkach jedno i dwurodzinnych – grupowanie PKWiU 43.22.12.0. „Roboty związane z wykonywaniem instalacji cieplnych, wentylacyjnych i klimatyzacyjnych”;
• montaż kotłów na biomasę w budynkach jedno i dwurodzinnych – grupowanie PKWiU 43.22.12.0. „Roboty związane z wykonywaniem instalacji cieplnych, wentylacyjnych i klimatyzacyjnych”;
• montaż kompletów paneli fotowoltaicznych na potrzeby gospodarstw domowych – grupowanie PKWiU 33.20.50.0. „Usługi instalowania urządzeń elektrycznych”.
  
  

W związku z powyższym, usługi świadczone na rzecz Gminy przez Wykonawcę w ramach Inwestycji w postaci usług montażu i uruchomienia zestawów solarnych, pomp ciepła oraz kotłów na biomasę, w ocenie Gminy stanowią usługi sklasyfikowane w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy o VAT.

Zarówno Gmina jako usługobiorca, jak również Wykonawca jako usługodawca są podatnikami, o których mowa w art. 15 ustawy o VAT, zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, a Wykonawca nie jest zwolniony od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy. Dodatkowo, zgodnie ze stanowiskiem organów podatkowych wyrażanym w interpretacjach, Wykonawca świadczy wskazane usługi na rzecz Gminy jako podwykonawca. W związku z powyższym, w ocenie Gminy, do takich usług zastosowanie miał art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym do 31 października 2019 r.

Natomiast w przypadku usług montażu paneli fotowoltaicznych, usługi te nie są wymienione w załączniku nr 14 do ustawy o VAT, tak więc w ocenie Gminy nie znajdowały do nich zastosowania przepisy dotyczące mechanizmu odwrotnego obciążenia, w brzmieniu obowiązującym do 31 października 2019 r.

Zgodnie z przepisami przejściowymi, a w szczególności zgodnie z art. 10 ustawy zmieniającej, w przypadku dostaw towarów lub świadczenia usług, wymienionych w załączniku nr 11 lub załączniku nr 14 do ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym, dokonanych:

1. przed dniem 1 listopada 2019 r., dla których obowiązek podatkowy powstał lub faktura została wystawiona po dniu 31 października 2019 r.
2. po dniu 31 października 2019 r., dla których faktura została wystawiona przed dniem 1 listopada 2019 r.

‒ stosuje się przepisy art. 17 ust. 1 pkt 7 i 8, ust. 1c-1h i 2-2b, art. 18c ust. 1 pkt 1, art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. a i b, art. 99 ust. 9, art. 101a, art. 102 ust. 3, art. 106e ust. 1 pkt 18 i ust. 4 pkt 1 oraz art. 108 ust. 4 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym.

Z powyższego wynika, że na zasadach obowiązujących przed 1 listopada 2019 r., tj. przy zastosowaniu mechanizmu odwrotnego obciążenia, powinny być rozliczane dostawy towarów lub świadczenia usług wymienione odpowiednio w załączniku nr 11 lub załączniku nr 14 do ustawy o VAT:

• dokonane przed dniem wejścia w życie ustawy zmieniającej, dla których obowiązek podatkowy powstał lub została wystawiona faktura po wejściu w życie tej ustawy;
• dokonane po wejściu w życie ustawy zmieniającej, dla których wystawiono fakturę przed wejściem w życie ustawy.
  
  

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, Gmina wyłoni Wykonawcę w przetargu już po 1 listopada 2019 r., a więc już po wejściu w życie ustawy zmieniającej. W związku z tym, również po wejściu w życie ustawy zmieniającej będzie mieć miejsce zarówno wykonanie usług, moment powstania obowiązku podatkowego dla usług świadczonych przez Wykonawcę, jak również wystawienie faktury dokumentującej usługi świadczone przez Wykonawcę na rzecz Gminy.

Mając powyższe na uwadze, w ocenie Gminy nie będzie ona zobowiązana do zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia dla usług świadczonych na jej rzecz przez Wykonawcę w ramach Inwestycji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez sprzedaż, zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy, rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Towarami – w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy – są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Jak stanowi art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy – obowiązującym do 31 października 2019 r. – podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
2. usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.
   
   

Jednakże zgodnie z art. 17 ust. 1h ustawy – obowiązującym do 31 października 2019 r. – w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

W świetle art. 17 ust. 2 ustawy – obowiązującego do 31 października 2019 r. – w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Załącznik nr 14 do ustawy obowiązujący do 31 października 2019 r. – zawiera (w poz. 2-48) zamkniętą listę usług identyfikowanych przy pomocy Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) podlegających mechanizmowi odwrotnego obciążenia w przypadku świadczenia tych usług przez podwykonawców.

W myśl art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Zgodnie z art. 106e ust. 4 pkt 1 ustawy faktura nie zawiera, w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 i 8, jest nabywca towaru lub usługobiorca – danych określonych w ust. 1 pkt 12-14.

Dane, które powinna zawierać faktura, zostały wskazane w art. 106e ust. 1 ustawy, gdzie w punktach 12-14 wymieniono:

• stawkę podatku (pkt 12),
• sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku (pkt 13),
• kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku (pkt 14).
  
  

Jednocześnie, zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 18 ustawy faktura powinna zawierać w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi – wyrazy „odwrotne obciążenie”.

Zatem w sytuacji gdy podatnikiem, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy, jest nabywca usług, wówczas podatnik świadczący usługę wystawia na rzecz tego nabywcy fakturę, która nie uwzględnia stawki i kwoty podatku oraz sumy sprzedaży netto, powinna być jednak opatrzona adnotacją „odwrotne obciążenie”.

Przy czym należy zauważyć, że zgodnie z art. 1 pkt 3 lit. a, b i c ustawy z dnia 9 sierpnia 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2019 r. poz. 1751, z późn. zm.), z dniem 1 listopada 2019 r. w art. 17 ustawy w ust. 1 uchyla się pkt 7 i 8 oraz uchyla się ust. 1c-1h oraz w ust. 2 wyrazy „ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8” zastępuje się wyrazami „ust. 1 pkt 4 i 5”. Jednocześnie w myśl art. 1 pkt 31 ww. ustawy zmieniającej uchyla się załączniki nr 13 i 14 do ustawy.

Natomiast, jak stanowi art. 10 ww. ustawy zmieniającej, w przypadku dostaw towarów lub świadczenia usług, wymienionych w załączniku nr 11 lub załączniku nr 14 do ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym, dokonanych:

1. przed dniem 1 listopada 2019 r., dla których obowiązek podatkowy powstał lub faktura została wystawiona po dniu 31 października 2019 r.,
2. po dniu 31 października 2019 r., dla których faktura została wystawiona przed dniem 1 listopada 2019 r.

– stosuje się przepisy art. 17 ust. 1 pkt 7 i 8, ust. 1c-1h i 2-2b, art. 18c ust. 1 pkt 1, art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. a i b, art. 99 ust. 9, art. 101a, art. 102 ust. 3, art. 106e ust. 1 pkt 18 i ust. 4 pkt 1 oraz art. 108 ust. 4 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca – Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów usług. Wnioskodawca będzie realizować inwestycje w zakresie odnawialnych źródeł energii polegającej na zakupie montażu instalacji fotowoltaicznych, zestawów solarnych, pomp ciepła oraz kotłów na biomasę w/na/przy budynkach stanowiących własność mieszkańców Gminy. Co do zasady elementy Instalacji będą zainstalowane na dachach budynków należących do Mieszkańców. Zakup i montaż Instalacji będzie realizowany w ramach projektu partnerskiego gmin pn.: „(…)”, na którego realizację Gmina ubiega się o otrzymanie dofinansowania z Województwa (…) ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa (…) na lata 2014-2020.

Inwestycja będzie realizowana na podstawie kontraktu na roboty z wybranym Wykonawcą u którego Gmina zakupi Usługę montażu i uruchomienia Instalacji. Wykonawca zostanie przez Gminę wyłoniony w drodze ogłoszonego przetargu. Gmina przewiduje, że Wykonawca zostanie wyłoniony w grudniu 2019 r. Dopiero po zakończeniu przetargu zostanie zawarta odpowiednia umowa z Wykonawcą na świadczenie usług montażu i uruchomienia Instalacji, jak również zostaną wykonane odpowiednie czynności przez Wykonawcę w zakresie realizacji usług.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy Gmina będzie mieć obowiązek zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia w odniesieniu do nabywanych od Wykonawcy usług w zakresie montażu i uruchomienia Instalacji.

W tym miejscu podkreślić należy, że jak zostało wskazane we wniosku, Gmina wyłoni Wykonawcę usług w przetargu w grudniu 2019 r., a więc już po wejściu w życie ustawy zmieniającej. W związku z powyższą okolicznością, również po dniu 1 listopada 2019 r. czyli po wejściu w życie ustawy zmieniającej będzie mieć miejsce zarówno wykonanie usług, moment powstania obowiązku podatkowego dla usług świadczonych przez Wykonawcę, jak również wystawienie faktury dokumentującej usługi świadczone przez Wykonawcę na rzecz Gminy.

W związku z powyższym, usługi realizowane przez Wykonawcę na rzecz Gminy nie będą stanowiły usług wykonanych przed dniem 1 listopada 2019 r., dla których obowiązek podatkowy powstał lub faktura została wystawiona po dniu 31 października 2019 r., bądź usług wykonanych po dniu 31 października 2019 r., dla których faktura została wystawiona przed dniem 1 listopada 2019 r.

Jak wynika bowiem z wniosku usługi realizowane przez Wykonawcę na rzecz Gminy będą stanowiły usługi wykonane po dniu 1 listopada 2019 r., faktura zostanie wystawiona również po dniu 1 listopada 2019 r.

Zatem skoro jak wskazano usługi realizowane przez Wykonawcę na rzecz Gminy będą stanowiły usługi wykonane po dniu 1 listopada 2019 r. i faktura zostanie wystawiona również po dniu 1 listopada 2019 r., to mechanizm odwrotnego obciążenia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy, nie znajdzie zastosowania.

W analizowanym przypadku bez znaczenia jest kwestia czy usługi realizowane przez Wykonawcę na rzecz Gminy będą stanowiły usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, czy też nie. Powyższe pozostaje bez wpływu na sprawę z uwagi na to że przedmiotowe usługi będą realizowane przez Wykonawcę na rzecz Gminy po dniu 1 listopada 2019 r. i faktura zostanie wystawiona również po dniu 1 listopada 2019 r.

W konsekwencji powyższego, stwierdzić należy, że Gmina nie będzie miała obowiązku zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia w odniesieniu do usług w zakresie montażu i uruchomienia Instalacji, nabywanych od Wykonawcy po 1 listopada 2019 r.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.