Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-1.4012.681.2020.3.JO
z 28 lutego 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 grudnia 2019 r. (data wpływu 5 grudnia 2019 r.) uzupełnione pismem Strony z dnia 28 stycznia 2020 r. (data wpływu 4 lutego 2020 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 22 stycznia 2020 r. (skutecznie doręczone Stronie w dniu 24 stycznia 2020 r.) oraz pismem Strony z dnia 19 lutego 2020 r. (data wpływu 26 lutego 2020 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 12 lutego 2020 r. (skutecznie doręczone Stronie w dniu 17 lutego 2020 r.) o wydanie interpretacji przepi-sów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania za czyn-ność opodatkowaną wykonania nakazu odstrzału sanitarnego dzików oraz sposobu dokumento-wania ww. czynności – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 grudnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania za czynność opodatkowaną wykonania nakazu odstrzału sanitarnego dzików oraz sposobu dokumentowania ww. czynności. Wniosek został uzupełniony pismem Strony z dnia 28 stycznia 2020 r. (data wpływu 4 lutego 2020 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 22 stycznia 2020 r. znak: 0114-KDIP1-1.4012.681.2019.1.JO oraz pismem Strony z dnia 19 lutego 2020 r. (data wpływu 26 lutego 2020 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 12 lutego 2020 r. znak: 0114-KDIP1-1.4012.681.2019.2.JO.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Koło Łowieckie (…), działające na podstawie ustawy z dnia 13 października 1995 r. - Prawo łowieckie, będące czynnym podatnikiem VAT, zostało zobowiązane nakazem wydanym przez Wojewodę (…), w oparciu o art. 46 ust. 3 pkt 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt wraz z późniejszymi zmianami (Dz. U. z 2018 r., poz. 1967), do dokonywania odstrzału sanitarnego zwierząt - dzików.

Zgodnie z art. 47a pkt 2 tej ustawy, podmiotowi, który poniósł koszty związane z realizacją nakazu odstrzału sanitarnego zwierząt, wprowadzonego w przepisach wydanych na podstawie art. 45 ust. 1 pkt 8, art. 46 ust. 3 pkt 8 albo art. 47 ust. 1, przysługuje ze środków budżetu państwa zryczałtowany zwrot kosztów za każdą sztukę odstrzelonego zwierzęcia, zwany dalej „ryczałtem”.

Koło Łowieckie (…), po dokonaniu odstrzału sanitarnego na podstawie wyżej wymienionych przepisów, stosownie do Rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 15 listopada 2018 roku w sprawie wysokości ryczałtu za wykonanie odstrzału sanitarnego dzików, wystawia noty obciążeniowe z tytułu zwrotu kosztów odstrzału i obciąża nimi właściwe Powiatowe Inspektoraty Weterynarii. Odstrzelone tusze dzików po przeprowadzonym badaniu przez lekarza weterynarii, są sprzedawane myśliwym, co dokumentowane jest fakturą VAT z właściwą stawką VAT 5% lub utylizowane.

Otrzymany, zgodnie z art. 47a pkt 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt (Dz. U. z 2018 r., poz. 1967), zwrot kosztów za odstrzał sanitarny Koło Łowieckie przekazuje w części określonej w pkt 3 art. 47a tej ustawy (czyli 80%) poszczególnym myśliwym, jako zwrot poniesionych przez nich kosztów

W ocenie Wnioskodawcy ww. czynności nie mieszczą się w katalogu czynności, określonych w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, stąd w opisanej sytuacji nie istnieje zdaniem Wnioskodawcy obowiązek wystawiania faktur VAT.

W piśmie z dnia 28 stycznia 2020 r. oraz z dnia 19 lutego 2020 r. Wnioskodawca informuje, że:

• Koło Łowieckie (…) jest czynnym podatnikiem VAT, zarejestrowanym pod numerem (…),
  

• Koło nie ma oddzielnej umowy na odstrzał sanitarny dzików, odstrzał ten jest wykonywany na podstawie nakazu wydanego Rozporządzeniem Nr (…) Wojewody (…) z dnia 19 czerwca 2019 r., opublikowanego w Dzienniku Urzędowym Województwa (…) pod pozycją (…), potwierdzeniem wykonania odstrzału jest dokument dochodzenia epizodycznego w zakresie danych dotyczących odstrzelonego/martwego dzika, zatwierdzony przez Powiatowego Lekarza Weterynarii oraz sumaryczne zestawienie strzelonej zwierzyny w danym okresie,
  

• wysokość kwoty wypłaconego ryczałtu została ustalona Rozporządzeniem Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 15 listopada 2018 r. zmieniającym Rozporządzenie w sprawie wprowadzenia w 2018 r. na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej „Programu mającego na celu wczesne wykrycie zakażeń wirusem wywołującym afrykański pomór świń i poszerzenie wiedzy na temat tej choroby oraz jej zwalczanie”,
  

• na wysokość kwoty ryczałtu składają się w szczególności zryczałtowane koszty:
  
  • polowania i bioasekuracji myśliwego podczas polowania;
  • pobrania próbek, transportu upolowanych dzików oraz dojazdu myśliwego na obszar zagrożenia i obszar objęty ograniczeniami;
  • przetrzymywania dzików w kontenerach chłodniczych;
  • unieszkodliwienia patrochów dzików;

• kwoty ryczałtu za wykonanie czynności odstrzału dzików Koło otrzymuje od Powiatowego Lekarza Weterynarii.
  
  
  

Należy dodać, że kwota ryczałtu jest wypłacana w tej samej wysokości kołom łowieckim, które nie są czynnymi podatnikami VAT, więc nałożenie na czynnych podatników VAT obowiązku odprowadzenia od otrzymanych kwot tego podatku stwarzałoby sytuację nierównego traktowania przez prawo.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy stanowisko Koła Łowieckiego (…) polegające na wystawianiu not obciążeniowych nie podlegających opodatkowaniu VAT na kanwie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT na zwrot kosztów z tytułu odstrzału sanitarnego, zamiast faktur VAT jest prawidłowe?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Jak wyżej wskazano ww. czynności nie mieszczą się w katalogu czynności, określonych w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, stąd w opisanej sytuacji nie istnieje zdaniem Wnioskodawcy obowiązek wystawiania faktur VAT. Wnioskodawca stoi na stanowisku, że zwrot kosztów odstrzału sanitarnego nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT zgodnie z zasadą, że opodatkowaniu nie podlega zwrot „kosztów wyłożonych” - poniesionych w czyimś imieniu i na czyjąś rzecz zgodnie z art. 79 Dyrektywy 2006/112/ WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. Ponadto w myśl zasady unikania podwójnego opodatkowania - oznaczającej dążenie do jednokrotnego opodatkowania tej samej fazy obrotu, należy stwierdzić, że opodatkowanie podatkiem VAT następuje już w momencie sprzedaży odstrzelonych tusz myśliwym, co stanowi już opodatkowanie sprzedaży odstrzelonych tusz dzików. Opodatkowanie zwrotu kosztów za odstrzał spowodowałoby podwójne opodatkowania tej samej fazy obrotu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Jak wynika z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Przepis art. 8 ust. 1 ustawy jest niejako dopełnieniem art. 7 ust. 1 ustawy i ma na celu objęcie opodatkowaniem każdej transakcji wykonywanej w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, która nie stanowi dostawy towarów, przez co realizowana jest w ten sposób zasada powszechności opodatkowania.

Z powyższego wynika, że usługa jest takim świadczeniem, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, beneficjent świadczenia odnoszący z niego korzyść. Ponadto, świadczenie jest opodatkowane, jeżeli jest odpłatne, czyli odbywa się za wynagrodzeniem. Przy czym musi istnieć związek pomiędzy świadczeniem a otrzymanym wynagrodzeniem, tj. ze stosunku prawnego musi wynikać korzyść otrzymującego świadczenie i związane z tą korzyścią wynagrodzenie. Przy czym związek pomiędzy otrzymaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć związek bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Zatem dla uznania, że dostawa towarów oraz świadczenie usługi podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bezwzględnym warunkiem jest „odpłatność” za daną czynność, co wynika z ww. przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.

Powyższa analiza prowadzi do wniosku, że istotną cechą wynagrodzenia jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług i otrzymaną zapłatą.

Należy w tym miejscu wskazać, że kwestia odpłatności była wielokrotnie przedmiotem rozstrzygnięć Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

I tak, w wyroku z dnia 15 lipca 1982 r. w sprawie Hong-Kong Trade Development Council (C-89/81), TSUE stwierdził, że wskazane w sprawie czynności podlegają opodatkowaniu jedynie wtedy, gdy zostały wykonane odpłatnie. Analizując głębiej ten problem Trybunał Sprawiedliwości UE w wyroku z dnia 8 marca 1988 r. w sprawie C-102/86 Apple and Pear Development Council stwierdził, że czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem).

Pojęcie „odpłatności” pojawiło się również w orzeczeniu z dnia 5 lutego 1981 r. C-154/80, które zapadło na tle przepisów I Dyrektywy VAT z dnia 11 kwietnia 1967 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w zakresie podatków obrotowych (67/227/EWEC). Trybunał wskazał, że termin „zapłata” stanowi integralną część przepisów prawa wspólnotowego, które nie odwołuje się do prawa państw członkowskich dla ustalenia jego znaczenia i zakresu. Stąd też wykładnia tego wyrażenia nie może być pozostawiona dyskrecjonalnemu władztwu każdego państwa członkowskiego. Ponadto Trybunał przypomniał, że świadczenie podlega opodatkowaniu jedynie w wypadku, gdy podstawę opodatkowania stanowi świadczenie wzajemne otrzymane przez świadczącego usługę. Musi również istnieć możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego. W końcu – jak wskazał Trybunał – świadczenie wzajemne musi stanowić pewną wartość subiektywną, gdyż podstawą opodatkowania jest świadczenie wzajemne rzeczywiście otrzymane, nie zaś wartość otrzymana według kryteriów obiektywnych.

Na uwagę zasługuje tutaj orzeczenie w sprawie C-16/93 pomiędzy R. J. Tolsma a Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden (Holandia), gdzie Trybunał zauważył, że czynność „podlega opodatkowaniu wyłącznie wtedy, gdy istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne, przy czym wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy”.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy lub świadczenia usług w świetle art. 8 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług musi być wykonana przez podatnika.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W świetle art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Z opisu sprawy wynika, że Koło Łowieckie, działające na podstawie ustawy z dnia 13 października 1995 r. - Prawo łowieckie, będące czynnym podatnikiem VAT, zostało zobowiązane nakazem wydanym przez Wojewodę, w oparciu o art. 46 ust. 3 pkt 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt wraz z późniejszymi zmianami (Dz. U. z 2018 r., poz. 1967), do dokonywania odstrzału sanitarnego zwierząt - dzików. Koło Łowieckie po dokonaniu odstrzału sanitarnego na podstawie wyżej wymienionych przepisów, stosownie do Rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 15 listopada 2018 roku w sprawie wysokości ryczałtu za wykonanie odstrzału sanitarnego dzików, wystawia noty obciążeniowe z tytułu zwrotu kosztów odstrzału i obciąża nimi właściwe Powiatowe Inspektoraty Weterynarii. Odstrzelone tusze dzików po przeprowadzonym badaniu przez lekarza weterynarii, są sprzedawane myśliwym, co dokumentowane jest fakturą VAT z właściwą stawką VAT 5% lub utylizowane.

Koło nie ma oddzielnej umowy na odstrzał sanitarny dzików, odstrzał ten jest wykonywany na podstawie nakazu wydanego Rozporządzeniem Nr (…) Wojewody (…) z dnia 19 czerwca 2019 r., opublikowanego w Dzienniku Urzędowym Województwa (…) pod pozycją (…), potwierdzeniem wykonania odstrzału jest dokument dochodzenia epizodycznego w zakresie danych dotyczących odstrzelonego/martwego dzika, zatwierdzony przez Powiatowego Lekarza Weterynarii oraz sumaryczne zestawienie strzelonej zwierzyny w danym okresie,

Wysokość kwoty wypłaconego ryczałtu została ustalona Rozporządzeniem Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 15 listopada 2018 r. zmieniającym Rozporządzenie w sprawie wprowadzenia w 2018 r. na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej „Programu mającego na celu wczesne wykrycie zakażeń wirusem wywołującym afrykański pomór świń i poszerzenie wiedzy na temat tej choroby oraz jej zwalczanie”,

Na wysokość kwoty ryczałtu składają się w szczególności zryczałtowane koszty:

1. polowania i bioasekuracji myśliwego podczas polowania;
2. pobrania próbek, transportu upolowanych dzików oraz dojazdu myśliwego na obszar zagrożenia i obszar objęty ograniczeniami;
3. przetrzymywania dzików w kontenerach chłodniczych;
4. unieszkodliwienia patrochów dzików;
   
   

Kwoty ryczałtu za wykonanie czynności odstrzału dzików Koło otrzymuje od Powiatowego Lekarza Weterynarii.

Wątpliwości Wnioskodawca dotyczą kwestii, wystawiania not obciążeniowych zamiast faktur VAT na zwrot kosztów z tytułu odstrzału sanitarnego jako czynności nie podlegających opodatkowaniu VAT na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy o VAT.

Odnosząc się do opisanego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego należy w pierwszej kolejności stwierdzić, że opodatkowaniu podatkiem VAT podlega czynność czyli dostawa towarów lub świadczenie usług.

Za czynność podlegającą opodatkowaniu VAT uważane mogą być takie sytuacje, w których:

• istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne,
  

• wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy,
  

• istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem,
  

• istnieje możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego.
  
  
  

Na świadczoną usługę odstrzału dzików, jak wskazał Wnioskodawca w opisie sprawy, składa się szereg usług (polowanie i bioasekuracja myśliwego podczas polowania; pobrania próbek, transport upolowanych dzików oraz dojazd myśliwego na obszar zagrożenia i obszar objęty ograniczeniami; przetrzymywanie dzików w kontenerach chłodniczych; unieszkodliwienie patrochów dzików), za które przysługuje ustalone wynagrodzenie stanowiące zwrot kosztów ponoszonych z tytułu świadczonej usługi. Zatem, pomiędzy Powiatowymi Inspektoratami Weterynarii mającymi dokonać zwrotu kosztów odstrzału dzików, a Wnioskodawcą istnieje świadczenie wzajemne, gdyż można wskazać podmioty będące bezpośrednimi beneficjentami tego zobowiązania, czyli Powiatowe Inspektoraty Weterynarii. Wnioskodawca zaś w związku z wykonaniem usług odstrzału otrzymuje wynagrodzenie w formie ryczałtu. Wysokość kwoty ryczałtu została w drodze rozporządzenia ustalona tak aby uwzględniała koszty: polowania i bioasekuracji myśliwego podczas polowania, pobrania próbek, transportu upolowanych dzików dojazdu, przetrzymywania dzików w kontenerach chłodniczych; unieszkodliwienia patrochów dzików. Tym samym zwrot kosztów (kwoty ryczałtu) dokonywany przez Powiatowego Lekarza Weterynarii na rzecz Wnioskodawcy (który realizuje nakaz odstrzału dzików) stanowi wynagrodzenie za świadczoną usługę, o której mowa w art. 8 ust. 1 ustawy.

W konsekwencji wynagrodzenie, które otrzyma Wnioskodawca za wykonaną usługę odstrzału sanitarnego dzików będzie opodatkowane podatkiem VAT w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 8 ust. 1 ustawy.

W związku z powyższym Wnioskodawca powinien wystawić fakturę za sanitarny odstrzał dzików, gdyż świadczy na rzecz Powiatowych Inspektoratów Weterynarii usługę polegającą na odstrzale dzików, za którą otrzymuje wynagrodzenie w określonej kwocie.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy, że zwrot kosztów odstrzału sanitarnego nie podlega opodatkowaniu, stąd nie istnieje obowiązek wystawienia faktur VAT jest nieprawidłowe.

Ponadto Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy, które nie zostały objęte pytaniem, w tym kwestia określenia wysokości stawki podatku VAT dla odstrzału sanitarnego, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
   
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.