Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-1.4011.695.2019.2.AP
z 28 lutego 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni – przedstawione we wniosku z dnia 11 grudnia 2019 r. (data wpływu 17 grudnia 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 3 lutego 2020 r. (data wpływu 6 lutego 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych nabycia darowizny ogółu praw i obowiązków od występującego wspólnika Spółki jawnej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 grudnia 2019 r. do tutejszego Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 21 stycznia 2020 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.695.2019.1.AP, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 i § 2 w związku z art. 14h wskazanej ustawy, wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 21 stycznia 2020 r. (data doręczenia 27 stycznia 2020 r.). Wnioskodawczyni uzupełniła powyższy wniosek pismem z dnia 3 lutego 2020 r. (data wpływu 6 lutego 2020 r.), nadanym za pośrednictwem operatora pocztowego w dniu 3 lutego 2020 r.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wspólnikami i osobami uprawnionymi do reprezentacji X Spółki jawnej byli A, B, C i D.

W dniu 31 grudnia 2018 r. zawarto umowę darowizny ogółu praw i obowiązków A na rzecz dzieci i wspólników: D i C. Następnie, w tym samym dniu A, B, C i D podjęli uchwałę o zmianie umowy Spółki, poprzez nadanie jej nowego brzmienia, uwzględniając zmianę w składzie osobowym oraz udziały poszczególnych wspólników.

W art. 10 § 1 i § 2 Kodeksu spółek handlowych (dalej jako: „ksh”) uregulowano przeniesienie ogółu praw i obowiązków na inną osobę, jeżeli umowa spółki tak stanowi i jeśli wszyscy pozostali wspólnicy wyrazili na to zgodę na piśmie.

Spółka jawna dopełniła wymogów określonych w art. 10 ksh, tzn. przewidziała w umowie dopuszczalność zbycia praw i obowiązków wspólnika oraz na ich zbycie wyrażona została zgoda pozostałych wspólników.

Został złożony wniosek o wykreślenie z Krajowego Rejestru Sądowego występującego wspólnika. Sąd Rejonowy odmówił wpisu. Sprawa jest zawisła w II instancji.

W piśmie z dnia 3 lutego 2020 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawczyni wskazała, że ma nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Spółka jawna została zawiązana w dniu 9 listopada 2001 r. Wnioskodawczyni jest wspólnikiem Spółki jawnej od dnia 1 lutego 2016 r. Spółka jawna ma siedzibę na terytorium RP. Spółka ta powstała na skutek przekształcenia ze spółki cywilnej. Spółka jawna prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu artykułami biurowymi. Wnioskodawczyni, zgodnie z umową Spółki, posiada 49% udziału w zyskach, jednak zgodnie z wpisem do KRS 10%. Dochody z działalności opodatkowane są podatkiem liniowym, a Spółka prowadzi księgi handlowe. Ze Spółki jawnej wystąpił wspólnik A, na mocy uchwały z dnia 31 grudnia 2018 r. oraz umowy darowizny. A jest matką Wnioskodawczyni. Umowa darowizny z dnia 31 grudnia 2018 r. podlega przepisom ustawy od spadków i darowizn, a nabycie praw podlegało zwolnieniu od podatku od spadków i darowizn. Sąd Rejonowy odmówił wpisu do KRS uznając, że nie może nastąpić przeniesienie praw z jednego wspólnika Spółki jawnej na dwie osoby w częściach ułamkowych. Wystąpienie wspólnika A nastąpiło bez wynagrodzenia.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy po stronie Wnioskodawczyni, jako wspólnika pozostającego w Spółce jawnej, w momencie wystąpienia innego wspólnika, powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w związku z wystąpieniem innego wspólnika ze Spółki jawnej w chwili podjęcia uchwały wspólników o zmianie umowy Spółki, czy z chwilą wykreślenia wspólnika w Krajowym Rejestrze Sądowym?

Zdaniem Wnioskodawczyni (ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku), po Jej stronie powstanie przychód opodatkowany podatkiem dochodowym od osób fizycznych w związku z wystąpieniem innego wspólnika ze Spółki jawnej od chwili podjęcia uchwały o wystąpieniu wspólnika.

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2017 r., poz. 1577, z późn. zm.; dalej: „k.s.h.”), spółka osobowa to spółka jawna, spółka partnerska, spółka jawna i spółka komandytowo-akcyjna.

Zgodnie z art. 22 k.s.h., spółką jawną jest spółka osobowa, która prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą, a nie jest inną spółką handlową.

Jak stanowi art. 8 § 1 k.s.h., spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana.

W przedmiotowym przypadku, występujący ze Spółki jawnej wspólnik przekazał umową darowizny na rzecz dwóch dotychczasowych wspólników Spółki jawnej całość posiadanych przez siebie udziałów, nie było konieczności spłaty na rzecz występującego wspólnika.

Ponieważ spółka jawna jest osobową spółką prawa handlowego i tym samym nie posiada osobowości prawnej, z punktu widzenia prawa podatkowego podatnikami są poszczególni wspólnicy tej spółki. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w spółce osobowej będzie uzależniony od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem spółki jawnej jest osoba fizyczna - tak jak w przedstawionym przypadku - to dochód z udziału w tej Spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm. dalej: „u.p.d.o.f.”), przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zgodnie z art. 5b ust. 2 u.p.d.o.f., jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3.

By ustalić charakter wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego należy stwierdzić, że Krajowy Rejestr Sądowy został utworzony w oparciu o ustawę z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym (Dz. U. z 2015 r., poz. 1142).

Wpis do Rejestru może mieć charakter konstytutywny lub deklaratoryjny. Wpisem konstytutywnym jest wpis, którego dokonanie stanowi przesłankę konieczną wywołania określonego skutku materialnoprawnego, w konsekwencji powoduje powstanie, zmianę lub ustanie prawa, bądź stosunku prawnego, np. powstanie spółek prawa handlowego (w tym spółki jawnej), czy ich ustanie. Wówczas wpis taki warunkuje powstanie podmiotu, co oznacza, że jeśli dany podmiot nie zostanie wpisany do Krajowego Rejestru Sądowego, w ogóle nie powstanie.

Art. 251 § 1 K.s.h. stanowi, że spółka jawna powstaje z chwilą wpisu do rejestru. Przepis nie wskazuje jednak na charakter dalszych zmian umowy spółki jawnej i przez to nie przesądza o konstytutywnym charakterze zmian umowy spółki.

Wpisem deklaratoryjnym jest wpis ujawniający stan prawny, którego zaistnienie jest niezależne od dokonania wpisu i służy do potwierdzenia powstania, zmiany lub ustania prawa bądź stosunku prawnego. Wpis deklaratoryjny niczego nie tworzy ani nie zmienia, a ma jedynie na celu potwierdzenie istniejącego już stanu prawnego. Przykładem tego rodzaju wpisu jest wpis wspólników osobowych spółek prawa handlowego.

W dniu 31 grudnia 2018 r. podjęto uchwałę, zgodnie z którą od dnia 1 stycznia 2019 r. zmieniły się udziały w zyskach Spółki trzech dotychczasowych wspólników. Wprowadzona zmiana nie została nadal zarejestrowana w Krajowym Rejestrze Sądowym.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że Wnioskodawczyni, jako wspólnik Spółki jawnej, ustalając podatek dochodowym od osób fizycznych powinna uwzględnić dzień podjęcia uchwały o zmianie umowy Spółki.

Momentem, od którego powstaje po stronie Wnioskodawczyni obowiązek podatkowy, nie jest dzień przyszłego wpisu zmian składu osobowego Spółki jawnej do Krajowego Rejestru Sądowego, lecz moment zmiany umowy Spółki, w którym to Wnioskodawczyni posiada 49% udziału Spółki jawnej, tj. dzień 1 stycznia 2019 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zasady działania spółek jawnych regulują przepisy ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2019 r., poz. 505, z późn. zm.).

Zgodnie z definicją zawartą w art. 22 § 1 Kodeksu spółek handlowych, spółka jawna jest spółką osobową, która prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą, a nie jest inną spółką handlową. Stosownie do postanowień art. 8 § 1 ww. ustawy, spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana. Spółka jawna może zatem posiadać własny majątek, który jest odrębny od majątków osobistych jej wspólników.

W myśl art. 65 § 1 Kodeksu spółek handlowych, w przypadku wystąpienia wspólnika ze spółki wartość udziału kapitałowego wspólnika albo jego spadkobiercy oznacza się na podstawie osobnego bilansu, uwzględniającego wartość zbywczą majątku spółki. Udział kapitałowy obliczony w sposób określony w § 1 i § 2 powinien być wypłacony w pieniądzu. Rzeczy wniesione do spółki przez wspólnika tylko do używania zwraca się w naturze (art. 65 § 3 Kodeksu spółek handlowych).

Wystąpienie wspólnika ze spółki jawnej jest sposobem zakończenia łączącego go z pozostałymi wspólnikami stosunku prawnego wynikającego z umowy spółki. Z dniem wystąpienia wspólnika ze spółki jawnej prawo własności wszystkich składników majątkowych wykorzystywanych w prowadzonej w formie spółki jawnej działalności, przechodzi na własność pozostających w spółce wspólników (z zastrzeżeniem formy przeniesienia własności dotyczącej nieruchomości). Natomiast udział w prawie własności składników majątkowych występującego ze spółki wspólnika przekształca się w należność pieniężną.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Spółką niebędącą osobą prawną, zgodnie z art. 5a pkt 26 ww. ustawy, jest spółka niebędącą podatnikiem podatku dochodowego. Spółka jawna, jako osobowa spółka prawa handlowego nie jest osobą prawną. Tym samym, z punktu widzenia prawa podatkowego podatnikami podatku dochodowego są poszczególni wspólnicy tej spółki a nie spółka.

W myśl art. 5b ust. 2 ww. ustawy, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie zaś z art. 14 ust. 2 pkt 8 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej jest również wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczonych zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 125.

Stosownie natomiast do art. 21 ust. 1 pkt 125 ww. ustawy, wolna od podatku dochodowego jest wartość świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczona zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, otrzymanych od osób zaliczonych do I i II grupy podatkowej w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn, z zastrzeżeniem ust. 20.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że wspólnikami i osobami uprawnionymi do reprezentacji Spółki jawnej było 4 wspólników. W dniu 31 grudnia 2018 r. zawarto umowę darowizny ogółu praw i obowiązków jednego ze wspólników na rzecz dzieci i wspólników. Ze Spółki jawnej wystąpił wspólnik, na mocy uchwały z dnia 31 grudnia 2018 r. oraz umowy darowizny. Występujący wspólnik jest matką Wnioskodawczyni. Umowa darowizny z dnia 31 grudnia 2018 r. podlega przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn, a nabycie praw podlegała zwolnieniu od podatku od spadków i darowizn. Wystąpienie wspólnika nastąpiło bez wynagrodzenia. Następnie, w tym samym dniu wspólnicy podjęli uchwałę o zmianie umowy Spółki poprzez nadanie jej nowego brzmienia, uwzględniającego zmianę w składzie osobowym oraz wysokość udziałów poszczególnych wspólników. Spółka jawna dopełniła wymogów określonych w art. 10 ksh, tzn. przewidziała w umowie dopuszczalność zbycia praw i obowiązków wspólnika oraz na ich zbycie wyrażona została zgoda pozostałych wspólników. Został złożony wniosek o wykreślenie z Krajowego Rejestru Sądowego występującego wspólnika. Sąd Rejonowy odmówił wpisu. Sprawa jest zawisła w II instancji.

Wskazać należy, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiują pojęcia „darowizna”, a zatem przy jego interpretacji należy odwołać się do odpowiednich przepisów Kodeksu cywilnego.

Na podstawie art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145), przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku. Z przepisu tego wynika, że podstawową cechą umowy darowizny jest bezpłatne świadczenie darczyńcy na rzecz obdarowanego kosztem jego majątku.

Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego (świadczenie musi wzbogacić obdarowanego) i zobowiązanie darczyńcy musi być zamierzone jako nieodpłatne. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za otrzymane świadczenie. Istotą darowizny – jako czynności nieodpłatnej – jest więc brak po drugiej stronie ekwiwalentu w postaci świadczenia wzajemnego.

Darowizna może polegać zarówno na przesunięciach do majątku obdarowanego określonych przedmiotów majątkowych, jak i na innych postaciach dyspozycji majątkowych darczyńcy prowadzących do zmniejszenia jego majątku, a po stronie majątku obdarowanego do zwiększenia aktywów lub zmniejszenia pasywów.

Przedmiotem darowizny mogą być zarówno rzeczy, jak również prawa majątkowe.

Udział w spółce osobowej, którą jest m.in. spółka jawna, określany jest jako ogół praw i obowiązków wspólnika. Do podstawowych praw i obowiązków wspólników zaliczyć można prawo reprezentowania spółki i prowadzenia jej spraw, prawo do udziału w zyskach spółki, obowiązek ponoszenia odpowiedzialności za zobowiązania spółki oraz obowiązek wniesienia wkładu. Niewątpliwie więc udział w spółce jawnej nosi znamiona prawa majątkowego, w związku z czym może on stanowić przedmiot umowy darowizny.

Z uwagi na treść wniosku wskazać również należy, że w doktrynie prawa handlowego (prawa spółek) podkreśla się, że udział wspólników może być zbyty tylko jako całość, a więc rozumiany jako ogół praw i obowiązków. Zgodnie bowiem z art. 10 § 1 Kodeksu spółek handlowych, ogół praw i obowiązków wspólnika spółki osobowej może być przeniesiony na inną osobę tylko wówczas, gdy umowa spółki tak stanowi. Niedopuszczalne jest rozszczepianie praw i obowiązków, jak również zbycie tylko pojedynczych praw. W przypadku zbycia udziału – tak jak w niniejszej sprawie – na wspólnika pozostającego w Spółce jawnej przechodzi ogół praw i obowiązków w takim zakresie, w jakim przysługiwał on wspólnikowi występującemu w momencie dokonywania czynności przeniesienia. Niedopuszczalne jest więc wydzielenie w ramach praw (oraz obowiązków) wspólnika występującego dwóch (lub więcej) kompleksów praw oraz obowiązków i przeniesienie ich odrębnie na inne podmioty.

Co istotne, zasada ta dotyczy również tzw. udziału kapitałowego, ściśle powiązanego z wkładami wspólników, definiowanego jako określona wartość księgowa wyrażona w pieniądzu i zapisana na koncie wspólnika w księgach handlowych. Udział ten nie może być przedmiotem samodzielnego obrotu i może być przeniesiony na inną osobę w ramach zbycia ogółu praw i obowiązków w spółce.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2019 r., poz. 1813), podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem darowizny, polecenia darczyńcy.

Nabycie przez Wnioskodawczynię ogółu praw i obowiązków w Spółce jawnej niewątpliwe wiązać się będzie z przysporzeniem w Jej majątku. Jak wskazano we wniosku, do nabycia tego doszło w drodze darowizny i podlega regulacjom ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Jak stanowi zaś art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn.

Przepis ten dotyczy sytuacji podatników osiągających dochód (przychód), który co do zasady może podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a który uzyskany został przez nich w sposób nieodpłatny, na podstawie jednego z tytułów wymienionych w art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Jego rolą jest zapobieżenie sytuacji, w której to samo przysporzenie majątkowe powodowałoby powstanie obowiązku podatkowego w dwóch podatkach, czego skutkiem byłoby podwójne opodatkowanie tego samego przysporzenia majątkowego.

Zatem, skoro nabycie ogółu praw i obowiązków w Spółce jawnej podlega przepisom ustawy od spadków i darowizn, to powyższe wyklucza, zgodnie z treścią powołanego art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, możliwość zastosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze opis stanu faktycznego oraz powyższe przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że skoro Wnioskodawczyni otrzymała od występującego wspólnika, będącego jednocześnie Jej matką, prawa i obowiązki w Spółce jawnej w drodze darowizny (nieodpłatnie, a po stronie darującego nie wystąpiło jakiekolwiek przysporzenie majątkowe z tego tytułu), które to nabycie podlegało przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn, do przychodu uzyskanego z tytułu otrzymania tej darowizny nie znajdą zastosowania przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nawet jeśli otrzymana darowizna będzie korzystała ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Jednocześnie wskazać należy, że przedmiotem interpretacji indywidualnej nie jest ocena prawidłowości, czy też dopuszczalności (skuteczności) prawnej wskazanej we wniosku darowizny ogółu (całości lub części) praw i obowiązków w Spółce jawnej, są to bowiem kwestie regulowane przez odrębne przepisy – ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny oraz ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych, niebędące przepisami prawa podatkowego, a tym samym nie mogące być przedmiotem interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, a te nie podlegają ocenie Organu interpretacyjnego.

Wskazać należy również, że interpretacja odnosi się wyłącznie do zagadnień prawa podatkowego w kontekście zadanego pytania i zaprezentowanego przez Wnioskodawczynię stanowiska w sprawie oceny prawnej. Nie rozstrzyga o poprawności dokonywanych zmian w Krajowym Rejestrze Sądowym, bowiem stanowi to element opisu sprawy i nie podlega ocenie w ramach postępowania o wydanie interpretacji indywidualnej. Jednocześnie podkreślenia wymaga, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) nie jest ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania dowodowego okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie się różnił od stanu występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Ponadto wskazać należy, że z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – niniejsza interpretacja dotyczy Wnioskodawczyni. Nie wywołuje skutków prawnych dla pozostałych wspólników Spółki jawnej.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n ww. ustawy, nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.