Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-3.4012.38.2020.1.MT
z 5 marca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 stycznia 2020 r. (data wpływu 21 stycznia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• prawa do opodatkowania przez Wnioskodawcę sprzedaży towarów stawką podatku VAT w wysokości 0% na podstawie przedstawionych Wnioskodawcy przez Podróżnych dokumentów, które nie są opatrzone podpisem polskiego funkcjonariusza i stemplem polskich służb celnych, lecz podpisem funkcjonariusza i stemplem służb celnych innego kraju UE przez którego granice towary te opuściły terytorium UE - jest prawidłowe,

• złożenia przez Podróżnego oświadczenia w celu potwierdzenia wywozu towarów, że przedstawiony przez niego dokument TAX FREE jest opatrzony podpisem funkcjonariusza celnego i stemplem służb celnych z innego kraju UE, przez którego granice towary opuściły terytorium UE – jest nieprawidłowe.
  
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 21 stycznia 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwrotu podatku od towaru i usług podróżnym w systemie TAX FREE.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca - spółka (…) Spółka Akcyjna jest wiodącym importerem i dystrybutorem części zamiennych do samochodów osobowych oraz pojazdów użytkowych w Europie Środkowo- Wschodniej.

Wnioskodawca sprzedaje swoje produkty w Polsce również na rzecz osób fizycznych niemających stałego miejsca zamieszkania na terytorium Unii Europejskiej (dalej: „Podróżni”).

Wnioskodawca jest sprzedawcą uprawnionym do zwracania podatku VAT Podróżnym. Podróżni, którzy u Wnioskodawcy dokonali zakupów, przy okazji kolejnego pobytu w Polsce, często zgłaszają się po zwrot VAT z dokumentami wystawionymi przez Wnioskodawcę przy sprzedaży towarów, których treść odpowiada obowiązującym w tym zakresie przepisom (obecnie § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie określenia wzorów: znaku informującego podróżnych o możliwości zakupu w punktach sprzedaży towarów, od których przysługuje zwrot podatku od towarów i usług, oraz stempla potwierdzającego wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, a także określenia niezbędnych danych, które powinien zawierać dokument będący podstawą do dokonania zwrotu podatku podróżnym, zwanego dalej „Rozporządzeniem”).

Zdarza się, że z dokumentów, które przedstawiają Wnioskodawcy Podróżni, wynika, że nabyte u Niego towary opuściły terytorium Unii Europejskiej, jednak przez granicę innego niż Polska kraju należącego do UE (np. Węgry). Takie dokumenty nie są jednak opatrzone podpisem polskiego funkcjonariusza celnego i stemplem polskich służb celnych, lecz podpisem funkcjonariusza celnego i stemplem służb celnych z innego kraju Unii Europejskiej, przez którego granicę towary opuściły terytorium Unii Europejskiej. Stempel służb celnych z innego kraju Unii Europejskiej nie jest zgodny ze wzorem, o którym mowa w polskich przepisach (obecnie załącznik nr 2 do Rozporządzenia).

W przypadku wywozu towaru z Węgier Podróżni przedstawiają Wnioskodawcy dokument TAX FREE, opatrzony stemplem, na którym: w górnej części jest zamieszczone oznaczenie „VAM Customs”, w dolnej części z lewej strony zamieszczone jest oznaczenie „NAV”, które oznacza Węgierski Urząd Skarbowy, zaś z lewej strony widoczny jest graficzny znak nawiązujący do herbu Węgier, który jest zamieszczony również na samym dole strony internetowej Węgierskiego Narodowego Urzędu Celno-Skarbowego dostępnej pod adresem: https://en.nav.gov.hu /intormation_on_customs_matters. Wnioskodawca wielokrotnie zwracał się do naczelników urzędów celno-skarbowych różnej właściwości na terenie Polski z wnioskami o pomoc w potwierdzeniu autentyczności stempli zamieszczonych na określonych dokumentach TAX FREE, które przedstawili im Podróżni, poprzez porównanie rzeczonych stempli z wzorami pieczęci stosowanych przez urzędy celne innych niż Polska państw Unii Europejskiej, jakie stosuje się w celu wydania potwierdzenia wyprowadzenia towarów poza Unią Europejską przez Podróżnych, o tórych to pieczęciach mowa w art. 147 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej.

W odpowiedzi na powyższe wnioski, naczelnicy urzędów celno-skarbowych poinformowali Wnioskodawcę, że nie są w posiadaniu informacji dotyczących wzorów pieczęci obowiązujących w innych niż Polska krajach Unii Europejskiej i wobec powyższego nie są w stanie potwierdzić autentyczności stempli zamieszczonych na załączonych do wniosków dokumentach TAX FREE.

W świetle powyższego. Wnioskodawca zwrócił się również bezpośrednio do zagranicznej administracji celnej na Węgrzech z prośbą o pomoc w potwierdzeniu autentyczności stempli zamieszczonych na określonych dokumentach TAX FREE przedstawionych mu przez Podróżnych.

W odpowiedzi na powyższy wniosek, węgierska administracja celna (Narodowy Urząd Celno-Skarbowy Pion Podatków i Ceł Komitetu Szabolce-Szatmár-Bereg, Departament Straży Granicznej w …) poinformowała Wnioskodawcę, że z uwagi na obowiązującą ją tajemnicę celną nie jest w stanie rozpoznać przedmiotowego wniosku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy dokumenty potwierdzające wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej (nie później niż w ostatnim dniu trzeciego miesiąca następującego po miesiącu, w którym Podróżni dokonali zakupu towarów u Wnioskodawcy), przedstawiane Wnioskodawcy przez Podróżnych, które nie są opatrzone podpisem polskiego funkcjonariusza celnego i stemplem polskich służb celnych, lecz według oświadczenia Podróżnego - są opatrzone podpisem funkcjonariusza celnego i stemplem służb celnych z innego kraju Unii Europejskiej, przez którego granice towary opuściły terytorium Unii Europejskiej, uprawniają do opodatkowania sprzedaży tych towarów stawką podatku od towarów i usług w wysokości 0%?
2. Czy w sytuacji, gdy Wnioskodawca nie ma możliwości dostępu do wzorów pieczęci, jakie stosuje się w innych niż Polska krajach Unii Europejskiej w celu wydania potwierdzenia wywozu towarów przez granicę tych państw (polskie urzędy celno-skarbowe nie są w posiadaniu informacji dotyczących wzorów pieczęci obowiązujących w innych niż Polska krajach Unii Europejskiej, zaś zagraniczne administracje celne odmawiają potwierdzenia autentyczności pieczęci z powołaniem się na obowiązującą je w tym zakresie tajemnicą celną), wystarczającym do potwierdzenia wywozu towarów w ww. przypadku jest oświadczenie Podróżnego, że przedstawiony przez niego dokument TAX FREE jest opatrzony podpisem funkcjonariusza celnego i stemplem służb celnych z innego kraju Unii Europejskiej, przez którego granice towary opuściły terytorium Unii Europejskiej?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 126 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2019 r. poz. 675, 1018, 1495, 1520, 1751, 1818, 2166, 2200), dalej „Ustawa o podatku VAT” osoby fizyczne niemające stałego miejsca zamieszkania na terytorium Unii Europejskiej, zwane dalej „podróżnymi”, mają prawo do otrzymania zwrotu podatku zapłaconego przy nabyciu towarów na terytorium kraju, które w stanie nienaruszonym zostały wywiezione przez nie poza terytorium Unii Europejskiej w bagażu osobistym podróżnego, z zastrzeżeniem ust. 3 oraz art. 127 i 128.

Stałe miejsce zamieszkania, o którym mowa w ust. 1, ustala się na podstawie paszportu lub innego dokumentu stwierdzającego tożsamość (art. 126 ust. 2 Ustawy o podatku VAT).

W myśl art. 128 ust. 1 Ustawy o podatku VAT, zwrot podatku może być dokonany, jeżeli podróżny wywiózł zakupiony towar poza terytorium Unii Europejskiej nie później niż w ostatnim dniu trzeciego miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonał zakupu.

Podstawą do dokonania zwrotu podatku jest przedstawienie przez podróżnego dokumentu wystawionego przez sprzedawcę, na którym urząd celno-skarbowy potwierdził stemplem zaopatrzonym w numerator wywóz towarów. Do dokumentu powinien być przymocowany wystawiony przez sprzedawcę paragon z kasy rejestrującej, o której mowa w art. 111 ust. 1, o czym stanowi art. 128 ust. 2 Ustawy o podatku VAT.

Stosownie do ust. 3 ww. artykułu, urząd celno-skarbowy potwierdza wywóz towaru na dokumencie, o którym mowa w ust. 2, po sprawdzeniu zgodności danych dotyczących podróżnego zawartych w tym dokumencie z danymi zawartymi w przedstawionym paszporcie lub innym dokumencie stwierdzającym tożsamość.

Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio do potwierdzania wywozu z terytorium Unii Europejskiej towarów nabytych przez podróżnego na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju (art. 128 ust. 4 Ustawy o podatku VAT).

W przypadku gdy podróżny opuszcza terytorium Unii Europejskiej z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju, zwrot podatku przysługuje, jeżeli dokument, o którym mowa w ust. 2, został potwierdzony przez urząd celno-skarbowy, przez który towary zostały wywiezione z terytorium Unii Europejskiej (art. 128 ust. 5 Ustawy o podatku VAT).

Zgodnie z art. 129 ust. 1 Ustawy o podatku VAT, do dostawy towarów, od których dokonano zwrotu podatku podróżnemu, sprzedawca stosuje stawkę podatku 0%. pod warunkiem że:

1. spełnił warunki, o których mowa w art. 127 ust. 4 pkt 1 i 4,
2. przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument określony w art. 128 ust. 2. zawierający potwierdzenie wywozu tych towarów poza terytorium Unii Europejskiej;
3. posiada dokumenty, określone odrębnymi przepisami, potwierdzające dokonanie zwrotu kwoty tego podatku - w przypadku gdy zwrot podatku został dokonany w formie polecenia przelewu, czeku rozrachunkowego lub karty płatniczej.
   
   

Z kolei w myśl przepisu art. 129 ust. 2 Ustawy o podatku VAT, otrzymanie przez podatnika dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej w terminie późniejszym niż określony w ust. 1 pkt 2, nie później jednak niż przed upływem 10 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dokonano dostawy, upoważnia podatnika do dokonania korekty podatku należnego od tej dostawy w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym podatnik otrzymał ten dokument.

Natomiast na mocy art. 130 ust. 1 ustawy Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie określenia wzorów: znaku informującego podróżnych o możliwości zakupu w punktach sprzedaży towarów, od których przysługuje zwrot podatku od towarów i usług, oraz stempla potwierdzającego wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, a także określenia niezbędnych danych, które powinien zawierać dokument będący podstawą do dokonania zwrotu podatku podróżnym (Dz. U. Nr 68, poz. 361, z późn. zm.), zwanego dalej „Rozporządzeniem”.

Zgodnie z § 4 pkt 12 Rozporządzenia, dokument, o którym mowa w art. 128 ust. 2 Ustawy o podatku VAT, powinien zawierać co najmniej napis: „Potwierdzam tożsamość podróżnego oraz że towary wymienione w dokumencie zostały wywiezione poza terytorium Unii Europejskiej” oraz miejsce na podpis funkcjonariusza celnego i pieczęć „Polska-Cło”.

Z kolei pkt 13 tegoż paragrafu mówi o miejscu na stempel potwierdzający wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej.

Wzór stempla potwierdzającego wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej zawiera Załącznik nr 2 do Rozporządzenia. Określa on mianowicie kształt stempla, jego wymiary oraz dane jakie stempel powinien zawierać dotyczące identyfikacji urzędu celnego, a w szczególności datę oraz zwrot „VAT-ZWROT”.

Należy jednak podkreślić, że powyższe uregulowania dotyczą wyłącznie sytuacji, kiedy to podróżny przekracza granicę Polski z państwem trzecim.

Jak zostało to szczegółowo przedstawione w opisie stanu faktycznego przedmiotowego wniosku, Podróżni, którzy u Wnioskodawcy dokonali zakupów, przy okazji kolejnego pobytu w Polsce, często zgłaszają się po zwrot VAT z dokumentami wystawionymi przez Wnioskodawcę przy sprzedaży towarów, których treść odpowiada obowiązującym w tym zakresie przepisom. Zdarza się jednak, że z dokumentów, które przedstawiają Wnioskodawcy Podróżni, wynika, że nabyte u Niego towary opuściły terytorium Unii Europejskiej, jednak przez granicę innego niż Polska kraju należącego do UE (np. Węgier). Takie dokumenty nie są opatrzone podpisem polskiego funkcjonariusza celnego i stemplem polskich służb celnych, lecz podpisem funkcjonariusza celnego i stemplem służb celnych z innego kraju Unii Europejskiej, przez którego granicę towary opuściły terytorium UE. Stempel służb celnych z innego kraju Unii Europejskiej nie jest zgodny ze wzorem, o którym mowa w polskich przepisach.

Zdaniem Wnioskodawcy, dokumenty potwierdzające wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, które przedstawiają Podróżni i które nie są opatrzone podpisem polskiego funkcjonariusza celnego i stemplem polskich służb celnych, lecz według oświadczenia Podróżnych są opatrzone podpisem funkcjonariusza celnego i stemplem służb celnych innego kraju Unii Europejskiej, przez którego granicę towary opuściły terytorium Unii Europejskiej, uprawniają do opodatkowania sprzedaży tych towarów stawką 0%.

Jak wskazano wcześniej, Wnioskodawca jako polski podatnik nie ma dostępu do wzorów pieczęci obowiązujących w innych niż Polska krajach, np. na Węgrzech (wzory pieczęci, jakie stosują urzędy celne innych krajów, konkretnie interesujących Wnioskodawcę: Węgry, nie są dostępne polskim podatnikom w żadnym oficjalnym dokumencie ani akcie prawnym). Naczelnicy urzędów celno-skarbowych w Polsce, do których Wnioskodawca wielokrotnie zwracał się z prośbą o potwierdzenie autentyczności stempli zagranicznych służb celnych widniejących na przedstawionych im przez Podróżnych dokumentach TAX FREE odpowiedzieli Wnioskodawcy, że (pomimo, iż do stosownie do art. 147 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, każde państwo członkowskie przekazuje Komisji wzory pieczęci, jakie stosuje się w celu wydania potwierdzenia przez urząd celny, przez który towary zostały wyprowadzone, zaś Komisja powinna przekazać te informacje organom podatkowym w pozostałych państwach członkowskich), oni również nie są w posiadaniu informacji dotyczących wzorów pieczęci obowiązujących w innych niż Polska krajach Unii Europejskiej i wobec powyższego nie są w stanie potwierdzić autentyczności stempli zamieszczonych na załączonych do wniosków dokumentach TAX FREE. Także zwrócenie się przez Wnioskodawcę bezpośrednio do zagranicznej administracji celnej nie pozwala potwierdzić autentyczności stempli zamieszczonych na określonych dokumentach TAX FREE przedstawionych mu przez Podróżnych, ponieważ zagraniczna administracja celna odmawia udzielenia pomocy w tym zakresie z powołaniem się na obowiązującą ją tajemnicę celną.

W tej sytuacji, zdaniem Wnioskodawcy, obowiązujące rozwiązania prawne nie dają w istocie podatnikowi faktycznej możliwości zweryfikowania przedkładanych mu przez podróżnych dokumentów TAX FREE, w tym zweryfikowania autentyczności pieczęci na tych dokumentach. Tym samym, jeżeli autentyczność dokumentów i pieczęci przedstawionych przez Podróżnych nie wzbudza uzasadnionych podejrzeń podatnika (np. w przypadku wywozu z Węgier Podróżni przedstawiają Wnioskodawcy dokument TAX FREE opatrzony stemplem, na którym, na którym: w górnej części jest zamieszczone oznaczenie „VAM Customs”, w dolnej części z lewej strony zamieszczone jest oznaczenie „NAV”, które oznacza Węgierski Urząd Skarbowy, zaś z lewej strony widoczny jest graficzny znak nawiązujący do herbu Węgier, który jest zamieszczony również na samym dole strony internetowej Węgierskiego Narodowego Urzędu Celno-Skarbowego dostępnej pod adresem - https://en.nav.gov.hu/intormation_on_customs_matters), przedmiotowy dokument TAX FREE (który według oświadczeń Podróżnego został opatrzony podpisem funkcjonariusza celnego i stemplem służb celnych z innego kraju Unii Europejskiej, w którym wywieziono zakupiony towar poza granicę Unii Europejskiej, w tym konkretnym wypadku z Węgier) uprawnia Wnioskodawcę do dokonania zwrotu podatku na rzecz podróżnego i zastosowania w stosunku od tej sprzedaży 0% stawki podatku VAT.

Prawidłowość powyższego stanowiska potwierdza interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 11 czerwca 2014 r. sygn. IPPP2/443-308/14-2/KBr, w której organ podatkowy wskazał, że: „(...) należy stwierdzić, że zwrot podatku VAT przysługuje podróżnemu niezależnie od tego, czy wywiózł on towary poza terytorium Unii Europejskiej z terytorium Polski czy też z terytorium innego kraju członkowskiego. Poświadczenia wywozu dokonuje urząd celny kraju, z którego wywóz faktycznie następuje, na podstawie przepisów obowiązujących w danym kraju. W sytuacji, gdy podróżny przedstawi sprzedawcy wystawiony przez niego dokument TAX FREE potwierdzony pieczęcią urzędu celnego obowiązującą według przepisów administracyjnych państwa członkowskiego, z którego podróżny opuszczał terytorium Unii Europejskiej, należy uznać, że zostały spełnione wymagania jakie ustawa o VAT wiąże z obowiązkiem potwierdzenia wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej. (...) W sytuacji, gdy Wnioskodawca nie ma możliwości dostępu do wzorów pieczęci obowiązujących w innych niż Polska krajach, np. Litwie, Łotwie czy Estonii, należy przyjąć, że dokument TAX FREE opatrzony pieczęcią danego kraju oraz podpisem pracownika służb celnych jest dokumentem wiarygodnym, potwierdzającym wywóz towarów poza granice Unii Europejskiej. Autentyczność pieczęci może podlegać weryfikacji w drodze ewentualnego postępowania kontrolnego prowadzonego przez właściwe organy podatkowe. Wnioskodawca nieposiadający dostępu do wzorów obowiązujących pieczęci nie ma możliwości dokonania ich kontroli”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe w zakresie prawa do opodatkowania przez Wnioskodawcę sprzedaży towarów stawką podatku VAT w wysokości 0% na podstawie przedstawionych Wnioskodawcy przez Podróżnych dokumentów, które nie są opatrzone podpisem polskiego funkcjonariusza i stemplem polskich służb celnych, lecz podpisem funkcjonariusza i stemplem służb celnych innego kraju UE przez którego granice towary te opuściły terytorium UE oraz jest nieprawidłowe w zakresie złożenia przez Podróżnego oświadczenia w celu potwierdzenia wywozu towarów, że przedstawiony przez niego dokument TAX FREE jest opatrzony podpisem funkcjonariusza celnego i stemplem służb celnych z innego kraju UE, przez którego granice towary opuściły terytorium UE.

Zgodnie z przepisem art. 126 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą o VAT”, osoby fizyczne niemające stałego miejsca zamieszkania na terytorium Unii Europejskiej, zwane dalej „podróżnymi”, mają prawo do otrzymania zwrotu podatku zapłaconego przy nabyciu towarów na terytorium kraju, które w stanie nienaruszonym zostały wywiezione przez nie poza terytorium Unii Europejskiej w bagażu osobistym podróżnego, z zastrzeżeniem ust. 3 oraz art. 127 i 128.

W myśl ust. 2 powołanego artykułu, stałe miejsce zamieszkania, o którym mowa w ust. 1 ustala się na podstawie paszportu lub innego dokumentu stwierdzającego tożsamość.

Warunki, które musi spełnić sprzedawca aby dokonywać zwrotu podatku na rzecz podróżnych zostały wymienione w art. 127 ustawy o VAT.

Według art. 127 ust. 1 ustawy o VAT, zwrot podatku, o którym mowa w art. 126 ust. 1, przysługuje w przypadku zakupu towarów u podatników, zwanych dalej „sprzedawcami”, którzy:

1. są zarejestrowani jako podatnicy podatku oraz
2. prowadzą ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących, oraz
3. zawarli umowy w sprawie zwrotu podatku przynajmniej z jednym z podmiotów, o których mowa w ust. 8.
   
   

Przepisu ust. 1 pkt 3 nie stosuje się w przypadku, gdy sprzedawca dokonuje zwrotu podatku podróżnemu (art. 127 ust. 2 ustawy o VAT).

Stosownie do art. 127 ust. 3 ustawy o VAT, sprzedawcami nie mogą być podatnicy, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9.

Przepis art. 127 ust. 4 ustawy o VAT stanowi, że sprzedawcy są obowiązani:

1. poinformować naczelnika urzędu skarbowego na piśmie, że są sprzedawcami;
2. zapewnić podróżnym pisemną informację o zasadach zwrotu podatku w czterech językach: polskim, angielskim, niemieckim i rosyjskim;
3. oznaczyć punkty sprzedaży znakiem informującym podróżnych o możliwości zakupu w tych punktach towarów, od których przysługuje zwrot podatku;
4. poinformować naczelnika urzędu skarbowego o miejscu, gdzie podróżny dokonujący u nich zakupu towarów może odebrać podatek, oraz z kim mają zawarte umowy o zwrot podatku, i przedłożyć kopie tych umów.
   
   

Na podstawie art. 127 ust. 5 ustawy o VAT, zwrot podatku podróżnym jest dokonywany w złotych przez sprzedawcę lub przez podmioty, których przedmiotem działalności jest dokonywanie zwrotu, o którym mowa w art. 126 ust. 1 zwrot podatku jest dokonywany w formie wypłaty gotówkowej lub polecenia przelewu, czeku rozrachunkowego lub karty płatniczej.

W art. 128 ust. 1 ustawy o VAT wskazano, że zwrot podatku może być dokonany, jeżeli podróżny wywiózł zakupiony towar poza terytorium Unii Europejskiej nie później niż w ostatnim dniu trzeciego miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonał zakupu.

Z kolei art. 128 ust. 2 ustawy o VAT stanowi, że podstawą do dokonania zwrotu podatku jest przedstawienie przez podróżnego dokumentu wystawionego przez sprzedawcę, na którym urząd celno-skarbowy potwierdził stemplem zaopatrzonym w numerator wywóz towarów. Do dokumentu powinien być przymocowany wystawiony przez sprzedawcę paragon z kasy rejestrującej.

Przepis art. 129 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, że do dostawy towarów, od których dokonano zwrotu podatku podróżnemu, sprzedawca stosuje stawkę podatku 0%, pod warunkiem że:

1. spełnił warunki, o których mowa w art. 127 ust. 4 pkt 1 i 4, oraz
2. przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument określony w art. 128 ust. 2, zawierający potwierdzenie wywozu tych towarów poza terytorium Unii Europejskiej;
3. posiada dokumenty, określone odrębnymi przepisami, potwierdzające dokonanie zwrotu kwoty tego podatku - w przypadku gdy zwrot podatku został dokonany w formie polecenia przelewu, czeku rozrachunkowego lub karty płatniczej.
   
   

Otrzymanie przez podatnika dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej w terminie późniejszym niż określony w ust. 1 pkt 2, nie później jednak niż przed upływem 10 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dokonano dostawy, upoważnia podatnika do dokonania korekty podatku należnego od tej dostawy w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym podatnik otrzymał ten dokument (art. 129 ust. 2 ustawy o VAT).

Natomiast na mocy art. 130 ust. 1 ustawy o VAT Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie określenia wzorów: znaku informującego podróżnych o możliwości zakupu w punktach sprzedaży towarów, od których przysługuje zwrot podatku od towarów i usług, oraz stempla potwierdzającego wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, a także określenia niezbędnych danych, które powinien zawierać dokument będący podstawą do dokonania zwrotu podatku podróżnym (Dz. U. z 2018 r., poz. 521), zwane dalej „rozporządzeniem”.

Zgodnie z § 4 pkt 12 rozporządzenia dokument, o którym mowa w art. 128 ust. 2 ustawy, powinien zawierać co najmniej napis: „Potwierdzam tożsamość podróżnego oraz że towary wymienione w dokumencie zostały wywiezione poza terytorium Unii Europejskiej” oraz miejsce na podpis funkcjonariusza Służby Celno-Skarbowej i pieczęć „Polska-Cło”.

Z kolei stosownie do § 4 pkt 13 rozporządzenia stanowi, że dokument, o którym mowa w art. 128 ust. 2 ustawy, powinien zawierać co najmniej miejsce na stempel potwierdzający wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej.

Wzór stempla potwierdzającego wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej zawiera Załącznik nr 2 do rozporządzenia. Określa on mianowicie kształt stempla, jego wymiary oraz dane jakie stempel winien zawierać dotyczące identyfikacji urzędu celnego, a w szczególności datę oraz zwrot „VAT-ZWROT”.

Powyższe uregulowania dotyczą wyłącznie sytuacji kiedy to podróżny przekracza granicę Polski z państwem trzecim. Zdarzają się jednak przypadki, gdy podróżny, który dokona zakupów na terytorium Polski, przekracza granicę z państwem trzecim w innym kraju członkowskim niż Polska. Wówczas to pieczęć stosowana w celu wydania potwierdzenia o wywozie towarów poza terytorium Unii Europejskiej powinna być zgodna ze wzorem określonym przez przepisy tego kraju.

Przytoczone regulacje odpowiadają zapisom Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.).

I tak, w rozdziale 6, zatytułowanym „Zwolnienia w eksporcie”, w tytule IX ww. dyrektywy, zawarto art. 146 ust. 1 lit. b), który stanowi, że państwa członkowskie zwalniają dostawy towarów wysyłanych lub transportowanych poza terytorium Wspólnoty przez nabywcę lub na rzecz nabywcy niemającego siedziby na terytorium danego państwa, z wyłączeniem towarów transportowanych przez samego nabywcę do celów wyposażenia lub zaopatrzenia w paliwo i ogólnego zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz samolotów turystycznych lub wszelkich innych środków transportu służących do celów prywatnych.

Według art. 147 ust. 1 dyrektywy, w przypadku gdy dostawa towarów, o której mowa w art. 146 ust. 1 lit. b), dotyczy towarów przewożonych w bagażu osobistym podróżnych, zwolnienie to ma zastosowanie wyłącznie po spełnieniu następujących warunków:

1. podróżny nie ma miejsca zamieszkania na terytorium Wspólnoty;
2. towary zostaną przetransportowane poza terytorium Wspólnoty przed końcem trzeciego miesiąca następującego po miesiącu, w którym dostawa została dokonana;
3. całkowita wartość dostawy, wraz z VAT, przekracza kwotę 175 (EUR) lub równowartość tej kwoty w walucie krajowej ustalaną raz w roku przy zastosowaniu kursu wymiany obowiązującego w pierwszym dniu roboczym października ze skutkiem od 1 stycznia roku następnego.
   
   

Państwa członkowskie mogą jednakże zwolnić dostawę, której całkowita wartość jest niższa od kwoty przewidzianej w akapicie pierwszym lit. c).

Stosownie do ust. 2 cyt. artykułu, do celów ust. 1 przez „podróżnego niemającego siedziby we Wspólnocie” rozumie się podróżnego, którego stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu nie znajduje się na terytorium Wspólnoty. W takim przypadku przez „stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu” rozumie się miejsce wskazane jako takie w paszporcie, dowodzie osobistym lub każdym innym dokumencie potwierdzającym tożsamość uznanym za ważny przez państwo członkowskie, na którego terytorium odbywa się dostawa.

Dowód wywozu stanowi faktura lub inny zastępujący ją dokument, potwierdzony przez urząd celny, przez który towary zostały wywiezione ze Wspólnoty.

Każde państwo członkowskie przekazuje Komisji wzory pieczęci, jakie stosuje w celu wydania potwierdzenia, o którym mowa w akapicie drugim. Komisja przekazuje te informacje organom podatkowym w pozostałych państwach członkowskich.

Zgodnie z art. 273 dyrektywy, państwa członkowskie mogą nałożyć inne obowiązki, jakie uznają za niezbędne dla zapewnienia prawidłowego poboru VAT i zapobieżenia oszustwom podatkowym, pod warunkiem równego traktowania transakcji krajowych i transakcji dokonywanych między państwami członkowskimi przez podatników oraz pod warunkiem, że obowiązki te, w wymianie handlowej między państwami członkowskimi, nie będą prowadzić do powstania formalności związanych z przekraczaniem granic. Możliwość przewidziana w akapicie pierwszym nie może zostać wykorzystana do nałożenia dodatkowych obowiązków związanych fakturowaniem poza obowiązkami, które zostały określone w rozdziale 3.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest importerem i dystrybutorem części zamiennych do samochodów osobowych oraz pojazdów użytkowych w Europie Środkowo- Wschodniej. Wnioskodawca sprzedaje swoje produkty w Polsce również na rzecz osób fizycznych niemających stałego miejsca zamieszkania na terytorium Unii Europejskiej (Podróżni). Wnioskodawca jest sprzedawcą uprawnionym do zwracania podatku VAT Podróżnym. Podróżni, którzy u Wnioskodawcy dokonali zakupów, przy okazji kolejnego pobytu w Polsce, często zgłaszają się po zwrot VAT z dokumentami wystawionymi przez Wnioskodawcę przy sprzedaży towarów. Zdarza się, że z dokumentów, które przedstawiają Wnioskodawcy Podróżni, wynika, że nabyte u Niego towary opuściły terytorium Unii Europejskiej, jednak przez granicę innego niż Polska kraju należącego do UE (np. Węgier). Takie dokumenty nie są opatrzone podpisem polskiego funkcjonariusza celnego i stemplem polskich służb celnych, lecz podpisem funkcjonariusza celnego i stemplem służb celnych z innego kraju Unii Europejskiej, przez którego granicę towary opuściły terytorium Unii Europejskiej. Stempel służb celnych z innego kraju Unii Europejskiej nie jest zgodny ze wzorem, o którym mowa w polskich przepisach. W przypadku wywozu towaru z Węgier Podróżni przedstawiają Wnioskodawcy dokument TAX FREE, opatrzony stemplem, na którym: w górnej części jest zamieszczone oznaczenie „VAM Customs”, w dolnej części z lewej strony zamieszczone jest oznaczenie „NAV”, które oznacza Węgierski Urząd Skarbowy, z lewej strony widoczny jest graficzny znak nawiązujący do herbu Węgier, który jest zamieszczony dole strony internetowej Węgierskiego Narodowego Urzędu Celno-Skarbowego.

Ad 1

Wątpliwości Wnioskodawcy związane są z uprawnieniem do zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 0% oraz prawa do dokonania zwrotu podatku VAT Podróżnym w sytuacji, gdy dokumenty potwierdzające wywóz towarów poza terytorium UE nie są opatrzone podpisem polskiego funkcjonariusza celnego i stemplem polskich służb celnych, lecz według oświadczenia Podróżnego podpisem funkcjonariusza celnego i stemplem służb celnych z innego kraju UE, przez którego granicę towary opuściły terytorium UE.

W świetle powyżej powołanych przepisów prawa podatkowego stwierdzić należy, że warunkiem koniecznym dla dokonania zwrotu podatku Podróżnemu jest wywóz towarów poza granice Unii Europejskiej oraz posiadanie dokumentu potwierdzającego ten wywóz. W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których potwierdzenia wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej dokonywać będzie inny niż polski urząd celny. W przypadku dokonania wywozu zakupionych uprzednio towarów na terytorium Polski do państwa trzeciego, ale przez granicę z innym niż Polska krajem członkowskim, potwierdzenia wywozu towarów będzie dokonywać urząd celny tego państwa, z którego towary będą ostatecznie wywiezione poza terytorium Unii Europejskiej. Należy wskazać, że obowiązek używania stempla, którego wzór został określony w rozporządzeniu ciąży jedynie na polskiej służbie celno-skarbowej i wynika z art. 128 ust. 2 ustawy o VAT.

Należy zatem stwierdzić, że zwrot podatku VAT przysługuje podróżnemu niezależnie od tego czy wywiózł on towary poza terytorium Unii Europejskiej z terytorium Polski czy też z terytorium innego kraju członkowskiego. Poświadczenia wywozu dokonuje urząd celny kraju, z którego wywóz faktycznie następuje, na podstawie przepisów obowiązujących w danym kraju. W sytuacji, gdy Podróżny przedstawi sprzedawcy wystawiony przez niego dokument TAX FREE potwierdzony pieczęcią urzędu celnego obowiązującą według przepisów administracyjnych państwa członkowskiego, z którego podróżny opuszczał terytorium Unii Europejskiej, należy uznać, że zostały spełnione wymagania jakie ustawa o VAT wiąże z obowiązkiem potwierdzenia wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej.

W sytuacji, gdy Podróżny wywiózł zakupiony towar poza terytorium Unii Europejskiej nie później niż w ostatnim dniu trzeciego miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonał zakupu i dysponuje imiennym dokumentem „zwrot VAT dla podróżnych” na którym potwierdzenia wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej dokonał, np. funkcjonariusz celny służb celnych stemplem stosowanym na Węgrzech do potwierdzenia wywozu towarów przez Podróżnego poza terytorium Unii Europejskiej, dokument ten uprawnia Wnioskodawcę do dokonania zwrotu podatku na rzecz Podróżnego i zastosowania w stosunku do tej sprzedaży 0% stawki podatku VAT.

W sytuacji, gdy Wnioskodawca nie ma możliwości dostępu do wzorów pieczęci obowiązujących w innych niż Polska krajach, np. Węgier, należy przyjąć, że dokument TAX FREE opatrzony stemplem służb celnych oraz podpisem funkcjonariusza celnego danego kraju jest dokumentem wiarygodnym, potwierdzającym wywóz towarów poza granice Unii Europejskiej.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 wniosku należy uznać za prawidłowe.

Ad 2

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również kwestii, czy wystarczającym do potwierdzenia wywozu towarów jest oświadczenie podróżnego, że przedstawiony przez niego dokument TAX FREE jest opatrzony podpisem funkcjonariusza celnego i stemplem służb celnych z innego kraju UE, przez którego granice towary opuściły terytorium UE.

Należy zauważyć, że w przepisach ustawy o VAT oraz rozporządzenia nie wskazano na konieczność składania oświadczenia przez podróżnego, że dokument TAX FREE został podpisany przez funkcjonariusza celnego i opatrzony stemplem służb celnych z innego kraju Unii Europejskiej, w którym wywieziono zakupiony towar poza granice Unii Europejskiej, który to dokument uprawnia do dokonania zwrotu podatku na rzecz podróżnego i zastosowania w stosunku do tej sprzedaży 0% stawki podatku VAT. Jak już zostało wyżej wskazane, w sytuacji gdy Podróżny przedstawi Wnioskodawcy wystawiony przez niego dokument TAX FREE, potwierdzony pieczęcią urzędu celnego obowiązującą według przepisów administracyjnych państwa członkowskiego, z którego podróżny opuszczał terytorium Unii Europejskiej, należy uznać, że zostały spełnione wymagania jakie ustawa o VAT wiąże z obowiązkiem potwierdzenia wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej. Nie można zgodzić się zatem z Wnioskodawcą, że takie oświadczenie stanowi dokument, który jest wystarczający do potwierdzenia wywozu towarów przez Podróżnego w ww. okolicznościach. W tym miejscu należy zaznaczyć, że autentyczność stempla służb celnych innego kraju niż Polska (np. Węgier) może podlegać weryfikacji w drodze ewentualnego postępowania kontrolnego prowadzonego przez właściwe organy podatkowe. Wnioskodawca nieposiadający dostępu do wzorów obowiązujących stempli służb celnych innego kraju niż Polska nie ma możliwości dokonania ich kontroli.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 wniosku należy uznać za nieprawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Stosownie do § 2 ww. artykułu przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym,

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.