Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1.4011.83.2019.3.KK
z 5 marca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 listopada 2019 r. (data wpływu 2 grudnia 2019 r.), uzupełnionym w dniu 17 stycznia 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 grudnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 17 stycznia 2020 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym i w świetle art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej jako: „u.p.d.o.f.”) posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy. Od dnia 2 lipca 2019 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, której przedmiotem jest działalność związana z oprogramowaniem (kod PKD 62.01.Z).

Na podstawie umowy zlecenia zawartej ze spółką mającą siedzibę w Polsce (dalej jako: „Spółka”),

Wnioskodawca świadczy usługi polegające na wykonywaniu prac programistycznych na potrzeby Departamentu Rozwoju Oprogramowania Spółki. W zakresie świadczonych usług i uprawnień Wnioskodawcy znajdują się m.in. implementacja wymagań w kodzie programu wg określonej technologii i standardów, poprawa zgłoszonych błędów w programie, tworzenie i aktualizacja dokumentacji technicznej, nadzór merytoryczny oraz wsparcie i konsultacje prac w zadaniach na etapie wstępnym (tzw. spike) w zakresie stosownych rozwiązań technologicznych. W ramach zawartej umowy, Wnioskodawca zobowiązuje się przenieść na Spółkę wszelkie autorskie prawa majątkowe do utworów lub dzieł, które powstaną podczas wykonywania umowy, jak również wyraża zgodę na wykonywanie praw autorskich do tych utworów lub dzieł przez Spółkę. Z tytułu wykonywania umowy Wnioskodawca otrzymuje miesięczne wynagrodzenie ryczałtowe, którego określona w umowie część obejmuje wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych i praw pokrewnych opisanych w umowie. Wnioskodawca rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów i prowadzi odrębną ewidencję, która prowadzi do wyodrębnienia przychodów i kosztów przypadających na autorskie prawo majątkowe do utworów stworzonych w ramach wykonywania umowy.

Wnioskodawca jest częścią samoorganizującego się zespołu programistów, którego członkowie samodzielnie tworzą (programują) poszczególne elementy większego systemu w regularnych odstępach czasu (praca w tzw. Scrumie).

W ramach współpracy ze Spółką, Wnioskodawca tworzy i rozwija oprogramowanie dla klienta Spółki z branży finansowej. Są to dwa systemy - aplikacje - jedna wykorzystywana jest w oddziałach klienta Spółki jako aplikacja desktopowa, do zainstalowania na komputerze, a druga w centrali klienta Spółki jako aplikacja webowa. Główne technologie wykorzystywane przez Wnioskodawcę to: …, …., …, …, …). Oprogramowanie wytwarzane, rozwijane lub ulepszane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności gospodarczej jest w przeważającej części rezultatem jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, podejmowanej w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) w celu zwiększania zasobów wiedzy lub wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Wnioskodawca nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych, sprzętu i oprogramowania, w celu tworzenia dla Spółki nowych zastosowań - funkcjonalności, tj. nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług, w postaci innowacyjnych aplikacji. W konsekwencji rezultatem jego działalności jest utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych - autorskie prawo do programu komputerowego.

Wnioskodawca chciałby skorzystać z przepisów art. 30ca i art. 30cb u.p.d.o.f., obowiązujących od dnia 1 stycznia 2019 roku, które umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania do dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej - w tym przypadku autorskiego prawa do programu komputerowego (art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 u.p.d.o.f.). W konsekwencji, Wnioskodawca zamierza w zeznaniu rocznym za 2019 rok rozliczyć dochód uzyskany z autorskiego prawa do programu komputerowego w ramach umowy ze Spółką z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%.

Wnioskodawca zamierza kontynuować współpracę ze Spółką w ramach umowy zlecenia i na dotychczasowych zasadach także w 2020 r., rozliczając dochód uzyskany z autorskiego prawa do programu komputerowego z uwzględnieniem ww. stawki podatku dochodowego.

W uzupełnieniu wniosku wskazano:

• w ocenie Wnioskodawcy, opracowywane (rozwijane i ulepszane) przez niego produkty, procesy lub usługi są jedyne w swoim rodzaju, tj. innowacyjne, gdyż różnią się od innych tego typu produktów, procesów lub usług dostępnych na rynku w stopniu pozwalającym na takie odróżnienie;
• zgodnie z wiedzą Wnioskodawcy, odpowiedzialność za wykonane przez niego czynności oraz finalny rezultat jego działalności względem osób trzecich (tj. klientów Spółki) ponosi Spółka; co do zasady, Wnioskodawca ponosi jednak odpowiedzialność za wszystkie szkody wynikłe w związku z realizacją umowy zlecenia w stosunku do osób trzecich, firm i jej pracowników oraz podwykonawców do łącznej kwoty 250.000 zł rocznie;
• Wnioskodawca wykonuje zlecone mu czynności samodzielnie - nie pod kierownictwem zleceniodawcy;
• Wnioskodawca nie musi wykonywać zleconych mu czynności w miejscu oraz w czasie wyznaczonym przez zleceniodawcę;
• Wnioskodawca w całości ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną przez niego działalnością;
• czynności związane z ulepszaniem i rozwijaniem oprogramowania, o którym mowa we wniosku dokonywane są na zlecenie podmiotu będącego jego właścicielem;
• z tytułu wykonywania umowy Wnioskodawca otrzymuje miesięczne wynagrodzenie ryczałtowe, którego określona w umowie część obejmuje wynagrodzenie za przeniesienie (sprzedaż) autorskich praw majątkowych i praw pokrewnych z tytułu ulepszania/rozwijania oprogramowania; pod warunkiem potwierdzenia prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy zaprezentowanego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, zamierza on skorzystać z preferencyjnej stawki podatku w stosunku do dochodów ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy opisany wyżej charakter działalności Wnioskodawcy spełnia warunki uznania jej za działalność badawczo-rozwojową, a konkretnie za prace rozwojowe?
2. Czy w opisanym wyżej zdarzeniu Wnioskodawca będzie mógł skorzystać z 5% stawki opodatkowania do dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do tworzonego i rozwijanego przez niego w ramach umowy ze Spółką oprogramowania?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej jako: u.p.d.o.f.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku - Ordynacja podatkowa zaniechano poboru podatku.

Zgodnie natomiast z regulacją art. 30ca u.p.d.o.f., wprowadzoną do ustawy w dniu 1 stycznia 2019 roku (data wejścia w życie) ustawą z dnia 23 października 2018 roku o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania (ust. 1). Regulacja ta skierowana jest zatem do przedsiębiorców uzyskujących dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej. Z kolei zgodnie z treścią art. 30ca ust. 2 pkt 8 ww. ustawy, jednym z kwalifikowanych praw własności intelektualnej jest autorskie prawo do programu komputerowego, które podlega ochronie prawnej na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w przypadku kiedy przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Działalność ta została zdefiniowana w art. 5a pkt 38 u.p.d.o.f.. W świetle przywołanego przepisu, za działalność badawczo-rozwojową uznaje się działalność twórczą, która obejmuje badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W definicji omawianej działalności zawarte jest rozróżnienie, wskazujące że działalność ta obejmuje dwa rodzaje aktywności - badania naukowe oraz prace rozwojowe.

Rozumienie pojęć „badań naukowych” oraz „prac rozwojowych”, zgodnie z treścią art. 5a pkt 39 i 40 u.p.d.o.f., wynika z definicji zawartych w art. 4 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 roku - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, w myśl których:

• badania naukowe są działalnością obejmującą:
  
  
  
  
  1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne,
  2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń;
     
     
     
• prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

O działalności badawczo-rozwojowej można mówić zatem wtedy, kiedy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innych, jak również umiejętności, do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów, usług, procesów lub technologii produkcji.

W świetle ww. regulacji prawnych, preferencyjne opodatkowanie 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, dotyczy zatem dochodów uzyskanych z tytułu opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej - w przedmiotowej sprawie konkretnie autorskiego prawa do programu komputerowego, jak również dochodów ze sprzedaży takiego prawa.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, która obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Oprogramowanie, definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów oraz zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji określonych, wyznaczonych celów, podlega w Polsce ochronie jak utwór literacki (patrz: art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych). Jeżeli oprogramowanie jest rezultatem prac badawczo-rozwojowych polegających na jego wytworzeniu, rozszerzeniu lub ulepszeniu, w świetle art. 30ca ust.2 pkt 8 u.p.d.o.f. może być zakwalifikowane jako kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

Reasumując, warunkiem koniecznym do skorzystania z ww. preferencji jest prowadzenie działalności badawczo-rozwojowej, wiążącej się bezpośrednio z wytworzeniem, rozwojem, ulepszeniem lub komercjalizacją kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, oraz prowadzenie szczegółowej ewidencji rachunkowej, na zasadach określonych w art. 30cb u.p.d.o.f., w sposób, który będzie umożliwiał obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi w wyniku prowadzenia tychże prac dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Podstawa opodatkowania oraz sposób ustalania wysokości dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej wynikają ze stosownej regulacji zawartej w art. 30ca u.p.d.o.f.

W ocenie Wnioskodawcy, mając na względzie przedstawiony przez niego opis zdarzenia oraz obowiązujący stan prawny, spełnia on wszystkie przewidziane prawem warunki do skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% w stosunku do uzyskiwanego przez niego dochodu z tytułu autorskiego prawa do programu komputerowego.

Zdaniem Wnioskodawcy, charakter prowadzonej przez niego działalności spełnia kryteria zakwalifikowania jej jako działalność badawczo-rozwojowa, a konkretnie uznania jej za prace rozwojowe. Przede wszystkim znaczna część prowadzonych przez niego prac ma walor twórczy, jako że służy tworzeniu, rozwijaniu bądź ulepszaniu funkcjonalności, rozwiązań. Oprogramowanie będące przedmiotem, a zarazem rezultatem jego pracy w przewarzającej mierze stanowi wytwór jego pracy twórczej i jest objęte ochroną prawa autorskiego. Dzięki wykorzystaniu posiadanej przez wnioskodawcę wiedzy i umiejętności, m.in. z zakresu matematyki, logiki czy języków programowania, rezultaty jego działalności podejmowanej w ramach współpracy ze Spółką przyczyniają się do tworzenia, rozwoju oraz ulepszania oprogramowania dla podmiotu z branży finansowej. Ponadto, podkreślenia wymaga systematyczny charakter wykonywanej przez wnioskodawcę działalności, prowadzonej w sposób metodyczny, uporządkowany oraz zaplanowany.

Zgodnie z obowiązującą Wnioskodawcę umową zlecenia, przenosi on na Spółkę całość majątkowych praw autorskich do utworów lub dzieł, które powstają podczas jej wykonywania, jak również wyraża zgodę na wykonywanie praw autorskich do tych utworów lub dzieł przez Spółkę. Z tytułu powyższego otrzymuje on określoną w umowie część miesięcznego wynagrodzenia ryczałtowego, co w jego ocenie należy uznać za osiąganie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, a konkretnie dochodu ze sprzedaży autorskiego prawa do programu komputerowego.

Wnioskodawca prowadzi też odrębną ewidencję, na podstawie której możliwe jest wyodrębnienie i powiązanie przychodów i kosztów przypadających na autorskie prawo majątkowe do utworów stworzonych lub ulepszonych w ramach wykonywania zawartej przez niego umowy ze Spółką.

Reasumując, z uwagi na charakter prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności, która spełnia warunki kwalifikowania jej jako działalność badawczo-rozwojowa, oraz osiągania z tego tytułu dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego, w zeznaniu podatkowym za 2019 rok, jak również w roku następnym, Wnioskodawca w pełni zasadnie może skorzystać z preferencyjnej stawki podatkowej 5% do dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do tworzonego i rozwijanego przez niego w ramach umowy ze Spółką oprogramowania

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej (tzw. IP BOX).

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387 ze zm.), jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

1. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668),
2. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2018 r., poz. 1668 z późn. zm.), badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki i technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz cytowane wyżej przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że przedstawione we wniosku działania podejmowane przez Wnioskodawcę spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż są podejmowane w sposób systematyczny, mają twórczy charakter, podejmowane są w celu wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy).

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane

za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy więc stwierdzić, że uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu odpłatnego przeniesienia na zleceniodawcę praw autorskich do wytworzonego oprogramowania, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, Wnioskodawca jest uprawniony do zastosowania do dochodów uzyskanych z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej preferencyjnego opodatkowania wg stawki 5%.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.