Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-2.4012.713.2019.4.RM
z 5 marca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 grudnia 2019 r. (data wpływu 5 grudnia 2019 r.), uzupełnionym w dniu 3 lutego 2020 r. (data wpływu 5 lutego 2020 r.) na wezwanie Organu z dnia 24 stycznia 2020 r. (skutecznie doręczone w dniu 28 stycznia 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku rozpoznania odpłatnego świadczenia usług na podstawie art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 grudnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku rozpoznania odpłatnego świadczenia usług na podstawie art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy.

Wniosek uzupełniony został w dniu 3 lutego 2020 r. (data wpływu 5 lutego 2020 r.) na wezwanie Organu z dnia 24 stycznia 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (dalej „CIT”), podlegającym w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu oraz zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej „VAT”).

W ramach prowadzonej działalności w Polsce, Spółka prowadzi sprzedaż oraz działania marketingowe związane ze środkami ochrony zdrowia, lekami bez recepty oraz kosmetykami.

Spółka jest częścią międzynarodowego koncernu farmaceutycznego … (dalej: „Grupa X”), do którego należy również brytyjska spółka … (dalej: „X …”).

W związku z zapotrzebowaniem Spółki, pracownicy innych spółek z Grupy X (dalej „Osoby Oddelegowane”) są delegowani do wykonywania pracy w Polsce na jej rzecz. Delegowanie pracowników do wykonywania pracy w innym państwie jest powszechną praktyką w ramach Grupy X. Na podstawie umowy zawartej pomiędzy Spółką a X … (dalej: „Umowa o Oddelegowaniu”) X … pośredniczy w procesie delegacji zapewniając Osobom Oddelegowanym niezbędne świadczenia dodatkowe oraz obsługując cały proces od strony administracyjnej. W trakcie trwania oddelegowania, Osoby Oddelegowane pozostają pracownikami spółki z Grupy X, w której pracowali przed relokacją (dalej: „Spółka Macierzysta”). Okres oddelegowania do wykonywania pracy ustalany jest odrębnie z każdą Osobą Oddelegowaną.

Na mocy Umowy o Oddelegowaniu, Spółka zobowiązuje się wobec X … do zwrotu określonych kosztów związanych z wykonywaniem w Polsce pracy przez Osoby Oddelegowane.

Koszty te stanowią później element wynagrodzenia z tytułu świadczonych usług, wypłacanego na rzecz X …. Rozliczenie wynagrodzenia następuje w okresach miesięcznych, jest ujęte w jednej pozycji na fakturze i oprócz wspomnianych kosztów składa się na nie także tzw. opłata za zarządzanie („management fee”). Poszczególne składniki wynagrodzenia X … wyszczególniane są w załączniku do faktury.

Zakres świadczeń dla Osób Oddelegowanych określany jest każdorazowo w Liście Oddelegowania („Letter of Assigment”) podpisywanym przez daną Osobę Oddelegowaną.

Zawiera on informacje o warunkach pracy, wynagrodzeniu i należnych świadczeniach podczas wykonywania przez Osobę Oddelegowaną pracy w Polsce. Świadczenia różnią się w zależności od ustaleń z Osobą Oddelegowaną i mogą należeć do nich:

• wsparcie procesu osiedlenia w Polsce (w tym: pośrednictwo w poszukiwaniu mieszkania, usługi przeprowadzki),
  

• zapewnienie zakwaterowania w Polsce (w tym pokrycie opłat za media i usługi telekomunikacyjne),
  

• pokrycie kosztów transportu,
  

• zapewnienie pakietu usług opieki medycznej,
  

• kurs językowy,
  

• dodatkowe świadczenie pieniężne na pokrycie nieprzewidzianych wydatków związanych z relokacją,
  

• pokrycie kosztów reprezentacji przed Państwową Inspekcją Pracy,
  

• pokrycie opłat bankowych,
  

• usługi związane z edukacją dzieci Osób Oddelegowanych (opłata za szkoły, przedszkola, koszty przejazdów do szkoły),
  

• pokrycie ciężaru składek na ubezpieczenie społeczne,
  

• wyrównanie różnicy pomiędzy obciążeniem podatkiem dochodowym od osób fizycznych (dalej „PIT”) należnym od Osoby Oddelegowanej w Polsce a podatkiem o podobnym charakterze w kraju siedziby Spółki Macierzystej,
  

• pokrycie kosztów konsultacji związanych z rozliczaniem przez Osoby Oddelegowane PIT w Polsce. Rozliczenia PIT Osób Oddelegowanych dokonuje firma zewnętrzna, która następnie fakturuje za swoje usługi X ….
  
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie oznaczone we wniosku nr 2, ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku:

Czy w opisanym stanie faktycznym Spółka zobowiązana jest do opodatkowania świadczenia usług na rzecz Osób Oddelegowanych na podstawie art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy, ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku:

W ocenie Wnioskodawcy, nie jest on zobowiązany do opodatkowania świadczenia usług na rzecz Osób Oddelegowanych, na podstawie art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym, w rozumieniu przywołanych przepisów, Spółka nie dokonuje nieodpłatnego świadczenia usług na rzecz Osób Oddelegowanych. W związku z tym nie jest zobowiązana do opodatkowania świadczenia usług na rzecz Osób Oddelegowanych na podstawie art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z kolei, na podstawie art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym, w rozumieniu przywołanych przepisów, Spółka nie dokonuje nieodpłatnego świadczenia usług na rzecz Osób Oddelegowanych.

W opisanym stanie faktycznym, Spółka nie pozostaje w związku cywilnoprawnym z Osobami Oddelegowanymi. Pozostają oni pracownikami Spółek Macierzystych, a wszelkie świadczenia pozapłacowe, będące przedmiotem niniejszego wniosku, zapewniane są im przez X …. Spółka nie pośredniczy w przekazaniu przedmiotowych świadczeń dodatkowych Osobom Oddelegowanym. Mimo, że finalnie koszt tych świadczeń ponosi Spółka, nie jest ona podmiotem umów z dostawcami zewnętrznymi bezpośrednio świadczącymi wspomniane usługi (np. Spółka nie jest najemcą zapewnianych Osobom Oddelegowanym mieszkań). Koszt tych świadczeń stanowi następnie element kalkulacyjny wynagrodzenia wypłacanego X … za Kompleksowe Usługi Oddelegowania.

Powyżej przedstawione stanowisko Wnioskodawcy, znajduje potwierdzenie w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, który w interpretacji indywidualnej z dnia 8 czerwca 2015 r. (sygn. ILPP4/4512-1-90/15-4/EWW) stwierdził: „mając na uwadze opis stanu faktycznego należy stwierdzić, że powyższy przepis nie ma zastosowania w przedmiotowej sprawie. W związku z nabyciem usługi doradztwa w zakresie zarządzania produkcją i jakością, Wnioskodawca nie wykonuje opisanych świadczeń dodatkowych. Jest on jedynie obciążany ich kosztami, jako że czynności te stanowią elementy składowe ww. kompleksowej usługi, nabywanej przez Wnioskodawcę od Kontrahenta. Zgodnie z umową zawartą pomiędzy stronami, Wnioskodawca dokonując zwrotu kosztów poniesionych przez Kontrahenta w związku z oddelegowaniem jego pracownika na terytorium Polski, dokonuje zapłaty części wynagrodzenia za wykonywaną na swoją rzecz usługę doradztwa w zakresie zarządzania produkcją i jakością. Zatem Wnioskodawca nie świadczy nieodpłatnych usług na terytorium kraju.”

Wnioskodawca chciałby zaznaczyć, że nawet gdyby uznać, że świadczy on nieodpłatnie usługi na rzecz Osób Oddelegowanych, warunki uznania ich za czynności opodatkowane nie zostaną spełnione. Nie są one bowiem świadczone na cele osobiste lub inne niezwiązane z działalnością gospodarczą podatnika. Przepisy ustawy o VAT nie definiują pojęcia „potrzeby osobiste”. Można się jednak w tym zakresie posiłkować wyjaśnieniami zawartymi w interpretacjach podatkowych.

Przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z 25 stycznia 2016 r. (sygn. ILPP1/4512-1-808/15-4/HW) uznał, że potrzebami osobistymi są takie, które dotyczą danej osoby i są jej prywatnymi potrzebami, a więc niezwiązanymi z prowadzoną przez tę osobę działalnością gospodarczą, statusem pracownika czy pełnioną funkcją. Organ uznał, że można przyjąć, że potrzebami osobistymi są takie, których realizacja nie wiąże się w żaden sposób ze stosunkiem pracy, ich zaspokojenie zaś wynika wyłącznie z dobrej woli pracodawcy, który nie ma przecież obowiązku zaspokajania potrzeb osobistych pracownika. Przeciwstawne są im potrzeby pracownicze, których realizacja nie wynika z woli stron stosunku pracy, lecz których zaspokojenie jest obowiązkiem pracodawcy. Mają one źródło w przepisach prawa takich jak Kodeks pracy, regulacje innych ustaw dotyczących praw pracowniczych, przepisy BHP czy układy zbiorowe pracy. Organ skarbowy stanął na stanowisku, że jeżeli nieodpłatne świadczenie będzie - jak twierdzi - wpisywało się w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wówczas przesłanka uznania takiej czynności nieodpłatnej za odpłatne świadczenie usług nie zostanie wypełniona.

Świadczenia na rzecz pracowników mają ścisły związek z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą. Przyznanie Osobom Oddelegowanym dodatkowych świadczeń mających zapewnić im warunki życia porównywalne do warunków, jakie osoba ta posiadała mieszkając i pracując w kraju macierzystym jest konieczne do zrealizowania oddelegowania. W przypadku ich braku, oddelegowanie nie doszłoby do skutku. Świadczenia te służą realizacji celów gospodarczych Wnioskodawcy - zapewnienie kadry pracowniczej, a potencjalna korzyść osobista uzyskiwana przez pracowników z takiego bezpłatnego świadczenia ma drugorzędne znaczenie w stosunku do potrzeb prowadzonego przedsiębiorstwa. Wszelkie świadczenia pozapłacowe mają na celu skuteczne wykonanie Umowy Oddelegowania.

Powyższe znajduje również odzwierciedlenie w krajowym orzecznictwie. Przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, w interpretacji indywidualnej z dnia 29 czerwca 2012 r. (sygn. ILPP4/443-141/12-4/EWW), która dotyczy zbliżonego stanu faktycznego, podniósł, że co prawda świadczenia takie, jak np. ponoszenie kosztów usług telefonicznych dla oddelegowanych pracowników nie ma bezpośredniego związku z działalnością gospodarczą Spółki (produkcja dywaników samochodowych), ale jednocześnie celem tych świadczeń jest zapewnienie odpowiedniego pobytu pracowników na terytorium Polski, co pozwala na realizację zleconych czynności w ramach umów oddelegowania. Ten pośredni związek przesądza, w opinii organu podatkowego o braku opodatkowania nieodpłatnego świadczenia usług o takim charakterze.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu tym podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…). Towarami zaś są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Natomiast przez świadczenie usług – w świetle art. 8 ust. 1 ustawy – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Zatem wskazać należy, że pod pojęciem usługi należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą towarów w myśl art. 7 ustawy. Każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi zatem co do zasady usługę w rozumieniu ustawy, niemniej jednak muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

• w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, nabywca jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,
  

• świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).
  
  
  

Zatem, co do zasady, aby dana czynność (usługa) podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy świadczoną usługą, a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

Jednocześnie zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
   
   

Zatem przepisy ustawy o podatku od towarów i usług formułują zasadę, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega co do zasady odpłatne świadczenie usług, a nieodpłatne ich świadczenie traktuje się jako odpłatne w przypadkach określonych w art. 8 ust. 2 ustawy.

Analiza art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy wskazuje, że opodatkowaniu podlega jako odpłatne świadczenie usług, użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza (w tym w szczególności m.in. do celów osobistych podatnika lub jego pracowników), jeżeli przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, w całości lub w części, przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych. Tylko łączne zaistnienie ww. przesłanek umożliwia objęcie zakresem opodatkowania VAT usług świadczonych nieodpłatnie.

Natomiast treść powołanego art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy wskazuje, że aby nieodpłatne świadczenie uznać za odpłatne świadczenie usług, a tym samym za podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, musi być ono świadczone na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika. Natomiast jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisuje się w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Należy zatem stwierdzić, że opodatkowaniu podlegają te nieodpłatne usługi, które nie mają związku z prowadzoną działalnością. Za usługi świadczone do celów innych niż działalność gospodarcza należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej. Niedopełnienie któregokolwiek z określonych warunków jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Kwestia „odpłatności” była niejednokrotnie przedmiotem rozważań Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W powołanym przez Stronę wyroku C-102/86 w sprawie Apple and Pear Development Council, TSUE wskazał, że: „czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem”. Natomiast w wyroku C-16/93 Tolsma, Trybunał wskazał, że czynność: „podlega opodatkowaniu wyłącznie wtedy, gdy istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne, przy czym wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy”.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca - zarejestrowany czynny podatnik VAT jest częścią międzynarodowego koncernu farmaceutycznego (Grupa X), do którego należy również brytyjska spółka (X …).

W związku z zapotrzebowaniem, pracownicy innych spółek z Grupy X są delegowani do wykonywania pracy w Polsce na rzecz Wnioskodawcy. W trakcie oddelegowania, Osoby Oddelegowane pozostają pracownikami Spółki Macierzystej, w której pracowali przed relokacją.

Na podstawie Umowy o Oddelegowaniu zawartej pomiędzy Wnioskodawcą i brytyjską spółką X …, spółka X … pośredniczy w procesie delegacji zapewniając Osobom Oddelegowanym niezbędne świadczenia dodatkowe oraz obsługę administracyjną procesu delegacji. Na podstawie Umowy o Oddelegowaniu, Wnioskodawca zobowiązany jest do zwrotu określonych kosztów związanych z wykonywaniem w Polsce pracy przez Osoby Oddelegowane - brytyjskiej spółce X …. Koszty te stanowią element wynagrodzenia z tytułu świadczonych usług, wypłacanego przez Wnioskodawcę na rzecz brytyjskiej spółki X …. Rozliczenie wynagrodzenia następuje w okresach miesięcznych, jest ujęte w jednej pozycji na fakturze i oprócz wspomnianych kosztów składa się na nie także tzw. opłata za zarządzanie.

Zakres świadczeń dedykowanych Osobom Oddelegowanym określany jest w Liście Oddelegowania, który zawiera m.in. informacje o świadczeniach przysługujących Osobie Oddelegowanej podczas wykonywania pracy w Polsce. Zakres oferowanych świadczeń może obejmować wsparcie procesu osiedlenia w Polsce (np. pośrednictwo w poszukiwaniu mieszkania, usługi przeprowadzki), zapewnienie zakwaterowania w Polsce (np. pokrycie opłat za media i usługi telekomunikacyjne), pokrycie kosztów transportu, reprezentacji przed Państwową Inspekcją Pracy, składek na ubezpieczenie społeczne oraz opłat bankowych, kurs językowy, pakiet usług opieki medycznej, usługi związane z edukacją dzieci Osób Oddelegowanych (opłata za szkoły, przedszkola, koszty przejazdów do szkoły), wyrównanie różnicy pomiędzy obciążeniem podatkiem dochodowym od osób fizycznych (PIT) należnym od Osoby Oddelegowanej w Polsce a podatkiem o podobnym charakterze w kraju siedziby Spółki Macierzystej, pokrycie kosztów konsultacji związanych z rozliczaniem przez Osoby Oddelegowane PIT w Polsce oraz dodatkowe świadczenie pieniężne na pokrycie nieprzewidzianych wydatków związanych z relokacją.

Wnioskodawca wyraził wątpliwość czy jest zobowiązany do opodatkowania świadczenia usług na rzecz Osób Oddelegowanych, na podstawie art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy.

Odnosząc się do niniejszych wątpliwości wskazać należy, że na podstawie Umowy o Oddelegowaniu zawartej pomiędzy Wnioskodawcą i brytyjską spółką X …, spółka X … pośredniczy w procesie delegacji zapewniając Osobom Oddelegowanym niezbędne świadczenia dodatkowe oraz obsługę administracyjną procesu delegacji. W trakcie trwania oddelegowania, Osoby Oddelegowane pozostają pracownikami spółki z Grupy X, w której pracowali przed relokacją. Natomiast Wnioskodawca zobowiązany jest do zwrotu określonych kosztów związanych z wykonywaniem w Polsce pracy przez Osoby Oddelegowane - brytyjskiej spółce X …. Koszty te stanowią element wynagrodzenia z tytułu świadczonych usług, wypłacanego przez Wnioskodawcę na rzecz brytyjskiej spółki X … (rozliczenie wynagrodzenia następuje w okresach miesięcznych, jest ujęte w jednej pozycji na fakturze i oprócz kosztów składa się na nie także tzw. opłata za zarządzanie). Zatem w analizowanym przypadku pomiędzy Wnioskodawcą i Osobami Oddelegowanymi nie dochodzi do odpłatnego świadczenia usług, w rozumieniu art. 8 ust. 1 pkt 2 ustawy.

W konsekwencji w przedmiotowym przypadku Wnioskodawca nie jest zobowiązany do rozpoznania odpłatnego świadczenia usług na rzecz Osób Oddelegowanych, o którym mowa w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, z którego wynika, że nie świadczy nieodpłatnych usług na rzecz Osób Oddelegowanych, na podstawie art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie wskazuje się, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

W związku z tym, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie zakresu podatku od towarów i usług, w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.