Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-2.4011.720.2019.1.JM
z 28 lutego 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 31 grudnia 2019 r. (data wpływu 31 grudnia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie opodatkowania przychodów uzyskiwanych z najmu mieszkania – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 grudnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie opodatkowania przychodów uzyskiwanych z najmu mieszkania.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Od dnia 6 stycznia 2018 r. Wnioskodawca wynajmuje lokal mieszkalny na cele mieszkalne, którego jest współwłaścicielem wraz z bratem i uzyskuje przychody z najmu. Wnioskodawca załączył umowę najmu, której sprawa dotyczy. W umowie najmu zastrzeżono, że najemca z tytułu najmu zobowiązany jest do zapłaty co miesiąc czynszu najmu w stałej wysokości 1.174 zł...- & 3 pkt 1 umowy najmu. W umowie najmu zastrzeżono również, że niezależnie od czynszu, najemca zobowiązuje się pokrywać koszty związane z eksploatacją lokalu, w tym kosztów związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej, opłat na media i fundusz remontowy oraz energii elektrycznej. Ich wysokość wynika z uchwały Spółdzielni Mieszkaniowej o wysokości zaliczek na poczet eksploatacji lokalu mieszkalnego oraz faktur VAT od dostawców mediów i energii elektrycznej w wysokości 426 zł miesięcznie ... - & 3 pkt 4 umowy najmu. Comiesięczna zaliczka w wysokości 426 zł na koszty związane z eksploatacją lokalu, w tym kosztów związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej, opłat na media i fundusz remontowy oraz energii elektrycznej pozwala kontrolować, czy najemca nie zalega z płatnościami czynszu względem Spółdzielni Mieszkaniowej oraz innych dostawców mediów i energii elektrycznej. Co kilka miesięcy następuje rozliczenie zaliczek uiszczonych przez najemcę związanych z eksploatacją lokalu z wartością rzeczywistych kosztów na podstawie faktur rozliczających rzeczywiste koszty, wystawionych przez Spółdzielnię Mieszkaniową oraz dostawców energii elektrycznej. Jako Wynajmujący w zakresie uiszczania tych opłat Wnioskodawca wraz z bratem pełni jedynie rolę pośrednika pomiędzy najemcą a usługodawcami. Wszystkie opłaty, w tym czynsz najmu oraz opłaty eksploatacyjne i opłaty za energię elektryczną, są wpłacane przez najemcę na rachunek bankowy podatnika. Formą opodatkowania z jakiej Wnioskodawca korzysta i rozlicza najem jest ryczałt ewidencjonowany.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy podatek ryczałtowy powinien być płacony jedynie od kwoty czynszu najmu czy od całej otrzymywanej kwoty od najemcy, a więc wraz z kosztami związanymi z eksploatacją lokalu, w tym kosztów związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej, opłat na media i fundusz remontowy oraz energii elektrycznej, które są ponoszone przez najemcę, a Wnioskodawca jako wynajmujący jest jedynie pośrednikiem w ich rozliczaniu pomiędzy najemcą a usługodawcami?

Zdaniem Wnioskodawcy, jedynie wysokość czynszu najmu określona w umowie stanowi przysporzenie majątkowe wynajmującego i generuje przychód do opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym. Natomiast wszelkie koszty związane z eksploatacją lokalu, w tym kosztów związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej, opłat na media i fundusz remontowy oraz energii elektrycznej, które są ponoszone przez najemcę nie stanowią przysporzenia majątkowego wynajmującego i nie generują przychodu do opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym. W umowie najmu jest wyraźnie wskazane, że niezależnie od czynszu najmu, to najemca będzie pokrywać koszty związane z eksploatacją lokalu, w tym kosztów związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej, opłat na media i fundusz remontowy oraz energii elektrycznej. Wynajmujący pełni tylko rolę pośrednika i przekazuję te środki pomiędzy najemcą a usługodawcami, co pozwala kontrolować, czy najemca nie zalega z płatnościami. Środki te nie stanowią zysku Wynajmującego. Co kilka miesięcy następuje rozliczenie zaliczek uiszczonych przez najemcę związanych z eksploatacją lokalu z wartością rzeczywistych kosztów na podstawie faktur rozliczających rzeczywiste koszty, wystawionych przez Spółdzielnię Mieszkaniową oraz dostawców energii elektrycznej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), źródłami przychodów są najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Przychodami, w myśl art. 11 ust. 1 przywołanej ustawy, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Oznacza to, że określenia wysokości przychodu z najmu zaliczanego do źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc najmu niestanowiącego pozarolniczej działalności gospodarczej, należy dokonywać w oparciu o postanowienia wyżej powołanego art. 11 ww. ustawy.

Z uwagi na fakt, że przedmiotowy wniosek związany jest nieodłącznie z konsekwencjami prawnopodatkowymi, zaistniałymi w związku ze zdarzeniem regulowanym przez odmienne (niż materia podatkowa) dziedziny prawa, tutejszy Organ zobligowany jest odwołać się do stosownych przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145, z późn. zm.), celem dokonania kompleksowej oceny prawidłowości rozumowania Wnioskodawczyni w kontekście przedstawionego do analizy stanu faktycznego.

Zgodnie z treścią art. 659 § 1 wskazanej ustawy, przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz. Przy czym, czynsz może być oznaczony w pieniądzach lub świadczeniach innego rodzaju (art. 659 § 2 ww. ustawy).

Natomiast w myśl art. 2 ust. 1a ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2019 r., poz. 43), osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Stosownie do zapisu art. 6 ust. 1a ww. ustawy, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5% przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, do kwoty 100.000 zł, od nadwyżki ponad tę kwotę ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 12,5% przychodów.

Z przytoczonych powyżej uregulowań prawnych wynika, że podstawą generowania przychodów z najmu jest fakt zawarcia stosownej umowy między stronami. Określona w umowie wysokość czynszu stanowi przysporzenie majątkowe wynajmującego, tym samym generuje przychód w rozumieniu podatkowym. Jednakże, aby powstał przychód po stronie wynajmującego muszą zaistnieć przesłanki określone w wyżej powołanym art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, czyli czynsz musi zostać otrzymany lub postawiony do dyspozycji wynajmującego. Składnikiem przychodu osiąganego z najmu przez wynajmującego nie będą natomiast ponoszone przez najemcę wydatki (opłaty) związane z przedmiotem najmu (np. koszty związane z eksploatacją lokalu, centralne ogrzewanie, woda), jeżeli z umowy wynika, że najemca jest zobowiązany do ich ponoszenia. Dodatkowe opłaty ponoszone przez najemcę w związku z użytkowaniem mieszkania nie mieszczą się w pojęciu świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak również nie powodują przysporzenia majątkowego po stronie wynajmującego. W zakresie uiszczania tych opłat wynajmujący pełni jedynie rolę pośrednika pomiędzy najemcą a usługodawcami.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że od dnia 6 stycznia 2018 r. Wnioskodawca wynajmuje lokal mieszkalny na cele mieszkalne, którego jest współwłaścicielem i uzyskuje przychody z najmu. W umowie najmu zastrzeżono, że najemca z tytułu najmu zobowiązany jest do zapłaty co miesiąc czynszu najmu w stałej wysokości 1.174 zł umowy najmu oraz niezależnie od czynszu, najemca zobowiązuje się pokrywać koszty związane z eksploatacją lokalu, w tym kosztów związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej, opłat na media i fundusz remontowy oraz energii elektrycznej. Ich wysokość wynika z uchwały Spółdzielni Mieszkaniowej o wysokości zaliczek na poczet eksploatacji lokalu mieszkalnego oraz faktur VAT od dostawców mediów i energii elektrycznej w wysokości 426 zł miesięcznie. Co kilka miesięcy następuje rozliczenie zaliczek uiszczonych przez najemcę związanych z eksploatacją lokalu z wartością rzeczywistych kosztów na podstawie faktur rozliczających rzeczywiste koszty, wystawionych przez Spółdzielnię Mieszkaniową oraz dostawców energii elektrycznej. Jako Wynajmujący w zakresie uiszczania tych opłat Wnioskodawca wraz z bratem pełni jedynie rolę pośrednika pomiędzy najemcą a usługodawcami. Wszystkie opłaty, w tym czynsz najmu oraz opłaty eksploatacyjne i opłaty za energię elektryczną, są wpłacane przez najemcę na rachunek bankowy podatnika. Formą opodatkowania z jakiej Wnioskodawca korzysta i rozlicza najem jest ryczałt ewidencjonowany.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa stwierdzić należy, że koszty związane z eksploatacją lokalu, w tym koszty związane z utrzymaniem nieruchomości wspólnej, opłaty na media i fundusz remontowy oraz energii elektrycznej do ponoszenia których w umowie najmu zobowiązał się Najemca, nie będą stanowić w myśl art. 6 ust. la ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne przychodu z najmu lokalu mieszkalnego. W zakresie uiszczania tych opłat Wnioskodawca pełni bowiem jedynie rolę pośrednika pomiędzy Najemcą, a usługodawcami. Tym samym, przychód dla Wnioskodawcy, od którego winien obliczać zryczałtowany podatek dochodowy, będzie stanowić wyłącznie kwota otrzymana od Najemcy tytułem czynszu najmu rozumianego jako wynagrodzenie za oddanie przedmiotu najmu w używanie.

Zatem, podatek ryczałtowy powinien być płacony jedynie od kwoty czynszu najmu. Natomiast wszelkie koszty związane z eksploatacją lokalu, w tym kosztów związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej, opłat na media i fundusz remontowy oraz energii elektrycznej, które są ponoszone przez najemcę nie stanowią przysporzenia majątkowego wynajmującego i nie generują przychodu do opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym.

Stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego organ nie przeprowadza postępowania dowodowego, lecz opiera się jedynie na stanie faktycznym przedstawionym we wniosku. Zatem, dokumenty (załączniki) dołączone do wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej nie podlegały analizie i weryfikacji w ramach wydanej interpretacji. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.