Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-1.4011.113.2020.2.DJ
z 5 marca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 27 stycznia 2020 r. (data wpływu 29 stycznia 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 26 lutego 2020 r. (data wpływu 28 lutego 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi termomodernizacyjnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 stycznia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi termomodernizacyjnej.

W związku z tym, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 24 lutego 2020 r., nr 0112-KDIL2-1.4011.113.2020.1.DJ na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ww. ustawy wezwano Wnioskodawczynię do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Jednocześnie poinformowano Wnioskodawczynię, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d § 1 Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a jego uzupełnieniem, nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 24 lutego 2020 r., natomiast w dniu 28 lutego 2020 r. (data nadania 27 lutego 2020 r.), do tut. organu wpłynęło pismo stanowiące odpowiedź na ww. wezwanie.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (wynikający z wniosku, jak i jego uzupełnienia).

Wnioskodawczyni jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych. W 2019 roku uzyskała dochód wyłącznie z tytułu emerytury. W 2019 r. dokonała wymiany ogrzewania paliwem stałym (węgiel) na ogrzewanie gazem płynnym w budynku mieszkalnym jednorodzinnym, wybudowanym przed II wojną światową, którego jest właścicielką i w którym zamieszkuje. Ponieważ w (…) (miejsce usytuowania nieruchomości) nie ma sieci gazowej, Wnioskodawczyni zamontowała zbiornik na gaz płynny 2700 litrów oraz zakupiła kocioł gazowy kondensacyjny dwufunkcyjny wraz z usługą jego instalacji.

Koszt kotła i jego instalacji wyniósł 10.260,00 zł na podstawie faktury Vat nr (…) z dnia 9 września 2019 r. Powyższa faktura została wystawiona przez podatnika podatku od towarów i usług, niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku. Wydatki związane z zakupem kotła gazowego nie zostały sfinansowane ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej lub zwrócone w jakiejkolwiek formie, natomiast na podstawie wniosku o rozliczenie dotacji celowej z budżetu gminy (…) na przedsięwzięcia służące poprawie jakości powietrza, Wnioskodawczyni otrzymała w 2019 r. dotację w kwocie 5.000,00 zł.

Z (…) sp. z o.o. z siedzibą w (…), ul. (…), w dniu 28 marca 2019 r. Wnioskodawczyni zawarła umowę na najem zbiornika, dostawę gazu oraz na zlecenie budowy instalacji gazowej zewnętrznej na kwotę 3.444,00 zł.

Wg załącznika do umowy (…) sp. z o.o. wykonała następujące:

1. dokumentacja zgłoszeniowa instalacji zbiornikowej wraz z przyłączem gazu,
2. projekt budowy instalacji gazowej w budynku,
3. uzgodnienia p-poż,
4. fundament prefabrykowany pod zbiornik 2700 l,
5. transport zbiornika,
6. posadowienie zbiornika,
7. uziemienie zbiornika,
8. rejestracja zbiornika w UDT.
   
   

Za wykonanie powyższych Wnioskodawczyni otrzymała fakturę Vat nr (…) z dnia 10 czerwca 2019 r. na kwotę 3.444,00 zł.

Wydatki związane z zakupem budowy instalacji gazowej zewnętrznej nie zostały sfinansowane ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej lub zwrócone w jakiejkolwiek formie.

Sp. z o.o. z siedzibą w (…), ul. (…), jest podatnikiem podatku od towarów i usług, niekorzystającym ze zwolnienia od tego podatku.

Wszystkie opisane we wniosku wydatki związane z zakupem kotła gazowego kondensacyjnego oraz z zakupem instalacji gazowej zewnętrznej nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o ryczałcie oraz nie zostały uwzględnione w związku z korzystaniem z ulg podatkowych w rozumieniu Ordynacji podatkowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy kwotę 5.260,00 zł stanowiącą różnicę ceny zakupu kotła gazowego kondensacyjnego (10.260,00 zł) pomniejszoną o otrzymaną dotację (5.000,00 zł) Wnioskodawczyni może odliczyć od podstawy obliczenia podatku dochodowego w zeznaniu rocznym za 2019 r.?
2. Czy kwotę 3.444,00 zł stanowiącą koszt zakupu instalacji zewnętrznej Wnioskodawczyni może odliczyć od podstawy obliczenia podatku dochodowego w zeznaniu rocznym za 2019 r.?
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni, na podstawie art. 26h ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawczyni ma prawo do odliczenia od podstawy obliczenia podatku dochodowego w zeznaniu rocznym za 2019 r. kwoty 5.260,00 zł.

Zakup kotła gazowego kondensacyjnego oraz jego montaż są wymienione w wykazie rodzajów materiałów budowlanych, urządzeń i usług związanych z realizacją przedsięwzięć termomodernizacyjnych wydanym w załączniku do rozporządzenia Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia 21 grudnia 2018 r. (poz. 2489). Kwota 5.260,00 zł nie została sfinansowana ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej lub zwrócona w jakiejkolwiek formie.

Kwotę 3.444,00 zł za usługę montażu instalacji gazowej zewnętrznej Wnioskodawczyni ma prawo do odliczenia od podstawy obliczenia podatku dochodowego w zeznaniu rocznym za 2019 r., ponieważ:

1. kwota ta nie została sfinansowana ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej lub zwrócona w jakiejkolwiek formie,
2. instalacja zewnętrzna jest nierozerwalnie związana z możliwością korzystania z gazu płynnego jako paliwa do ogrzewania domu jednorodzinnego oraz uzyskania ciepłej wody użytkowej,
3. z uwagi na brak sieci gazowej wszystkie usługi i materiały związane z instalacją zewnętrzną Wnioskodawczyni uznaje za przyłącze do sieci gazowej (pkt 7 załącznika do rozporządzenia Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia 21 grudnia 2018 r. – materiały budowlane i urządzenia),
4. brak sieci gazowej nie może pozbawiać podatnika prawa do skorzystania z ulgi termomodernizacyjnej.
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 26h ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), podatnik będący właścicielem lub współwłaścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego ma prawo odliczyć od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2, wydatki poniesione w roku podatkowym na materiały budowlane, urządzenia i usługi, związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w tym budynku, określone w przepisach wydanych na podstawie ust. 10, które zostanie zakończone w okresie 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

W myśl ww. przepisu adresatami ulgi termomodernizacyjnej są podatnicy podatku dochodowego opłacający podatek według skali podatkowej, 19% stawki podatku oraz opłacający ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, będący właścicielami lub współwłaścicielami jednorodzinnych budynków mieszkalnych, ponoszący wydatki na realizację przedsięwzięć termomodernizacyjnych. Ponadto, odliczenie przysługuje pod warunkiem zakończenia przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w okresie do 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

Stosownie do art. 5a pkt 18b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, budynek mieszkalny jednorodzinny, o którym mowa w ww. art. 26h ust. 1 to budynek mieszkalny jednorodzinny w rozumieniu art. 3 pkt 2a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2019 r. poz. 1186, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 3 pkt 2a ustawy Prawo budowlane, ilekroć w ustawie jest mowa o budynku mieszkalnym jednorodzinnym - należy przez to rozumieć budynek wolno stojący albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego o powierzchni całkowitej nieprzekraczającej 30% powierzchni całkowitej budynku.

Z kolei art. 5a pkt 18c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych definiuje przedsięwzięcie termomodernizacyjne jako przedsięwzięcie termomodernizacyjne w rozumieniu ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów (Dz. U. z 2020 r., poz. 22).

W myśl art. 2 pkt 2 ustawy o wspieraniu termomodernizacji i remontów użyte w ustawie określenia oznaczają przedsięwzięcia termomodernizacyjne – przedsięwzięcia, których przedmiotem jest:

1. ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie zapotrzebowania na energię dostarczaną na potrzeby ogrzewania i podgrzewania wody użytkowej oraz ogrzewania do budynków mieszkalnych, budynków zbiorowego zamieszkania oraz budynków stanowiących własność jednostek samorządu terytorialnego służących do wykonywania przez nie zadań publicznych,
2. ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie strat energii pierwotnej w lokalnych sieciach ciepłowniczych oraz zasilających je lokalnych źródłach ciepła, jeżeli budynki wymienione w lit. a, do których dostarczana jest z tych sieci energia, spełniają wymagania w zakresie oszczędności energii, określone w przepisach prawa budowlanego, lub zostały podjęte działania mające na celu zmniejszenie zużycia energii dostarczanej do tych budynków,
3. wykonanie przyłącza technicznego do scentralizowanego źródła ciepła, w związku z likwidacją lokalnego źródła ciepła, w wyniku czego następuje zmniejszenie kosztów pozyskania ciepła dostarczanego do budynków wymienionych w lit. a,
4. całkowita lub częściowa zamiana źródeł energii na źródła odnawialne lub zastosowanie wysokosprawnej kogeneracji.
   
   

Katalog wydatków podlegających odliczeniu znajduje się w załączniku do rozporządzenia Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia 21 grudnia 2018 r. w sprawie określenia wykazu rodzajów materiałów budowlanych, urządzeń i usług związanych z realizacją przedsięwzięć termomodernizacyjnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 2489).

Odliczeniu podlegają wydatki na materiały budowlane i urządzenia:

1. materiały budowlane wykorzystywane do docieplenia przegród budowlanych, płyt balkonowych oraz fundamentów wchodzące w skład systemów dociepleń lub wykorzystywane do zabezpieczenia przed zawilgoceniem,
2. węzeł cieplny wraz z programatorem temperatury,
3. kocioł gazowy kondensacyjny wraz ze sterowaniem, armaturą zabezpieczającą i regulującą oraz układem doprowadzenia powietrza i odprowadzenia spalin,
4. kocioł olejowy kondensacyjny wraz ze sterowaniem, armaturą zabezpieczającą i regulującą oraz układem doprowadzenia powietrza i odprowadzenia spalin,
5. zbiornik na gaz lub zbiornik na olej,
6. kocioł na paliwo stałe spełniający co najmniej wymagania określone w rozporządzeniu Komisji (UE) 2015/1189 z dnia 28 kwietnia 2015 r. w sprawie wykonania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/125/WE w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu dla kotłów na paliwa stałe (Dz. Urz. UE L 193 z dnia 21 lipca 2015 r., s. 100),
7. przyłącze do sieci ciepłowniczej lub gazowej,
8. materiały budowlane wchodzące w skład instalacji ogrzewczej,
9. materiały budowlane wchodzące w skład instalacji przygotowania ciepłej wody użytkowej,
10. materiały budowlane wchodzące w skład systemu ogrzewania elektrycznego,
11. pompa ciepła wraz z osprzętem,
12. kolektor słoneczny wraz z osprzętem,
13. ogniwo fotowoltaiczne wraz z osprzętem,
14. stolarka okienna i drzwiowa, w tym okna, okna połaciowe wraz z systemami montażowymi, drzwi balkonowe, bramy garażowe, powierzchnie przezroczyste nieotwieralne,
15. materiały budowlane składające się na system wentylacji mechanicznej wraz z odzyskaniem ciepła lub odzyskiem ciepła i chłodu.
    
    

Odliczeniem objęte są również wydatki na następujące usługi:

1. wykonanie audytu energetycznego budynku przed realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego,
2. wykonanie analizy termograficznej budynku,
3. wykonanie dokumentacji projektowej związanej z pracami termomodernizacyjnymi,
4. wykonanie ekspertyzy ornitologicznej i chiropterologicznej,
5. docieplenie przegród budowlanych lub płyt balkonowych lub fundamentów,
6. wymiana stolarki zewnętrznej np.: okien, okien połaciowych, drzwi balkonowych, drzwi zewnętrznych, bram garażowych, powierzchni przezroczystych nieotwieralnych,
7. wymiana elementów istniejącej instalacji ogrzewczej lub instalacji przygotowania ciepłej wody użytkowej lub wykonanie nowej instalacji wewnętrznej ogrzewania lub instalacji przygotowania ciepłej wody użytkowej,
8. montaż kotła gazowego kondensacyjnego,
9. montaż kotła olejowego kondensacyjnego,
10. montaż pompy ciepła,
11. montaż kolektora słonecznego,
12. montaż systemu wentylacji mechanicznej z odzyskiem ciepła z powietrza wywiewanego,
13. montaż instalacji fotowoltaicznej,
14. uruchomienie i regulacja źródła ciepła oraz analiza spalin,
15. regulacja i równoważenie hydrauliczne instalacji,
16. demontaż źródła ciepła na paliwo stałe.
    
    

W myśl art. 26h ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwota odliczenia nie może przekroczyć 53 000 zł w odniesieniu do wszystkich realizowanych przedsięwzięć termomodernizacyjnych w poszczególnych budynkach, których podatnik jest właścicielem lub współwłaścicielem.

Stosownie do art. 26h ust. 3 ww. ustawy, wysokość wydatków ustala się na podstawie faktur wystawionych przez podatnika podatku od towarów i usług niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku. Jeżeli poniesione wydatki były opodatkowane podatkiem od towarów i usług, za kwotę wydatku uważa się wydatek wraz z podatkiem od towarów i usług, o ile podatek ten nie został odliczony na podstawie ustawy o podatku od towarów i usług (art. 26h ust. 4 ww. ustawy).

Natomiast, zgodnie z art. 26h ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odliczeniu nie podlegają wydatki w części, w jakiej zostały:

1. sfinansowane (dofinansowane) ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej lub wojewódzkich funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej lub zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie;
2. zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub uwzględnione przez podatnika w związku z korzystaniem z ulg podatkowych w rozumieniu Ordynacji podatkowej.
   
   

Powyższa regulacja wskazuje na brak możliwości odliczenia wydatków, których podatnik nie poniósł, gdyż zostały mu zrefinansowane (zwrócone). Odliczeniu podlegają te wydatki, których ciężar ekonomiczny ponosi podatnik (uszczuplają jego majątek). Nie ma także możliwości odliczenia wydatków, które w jakiejkolwiek formie pomniejszyły już zobowiązanie podatkowe podatnika.

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono wydatki (art. 22h ust. 6 ww. ustawy).

W myśl art. 22h ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwota odliczenia nieznajdująca pokrycia w rocznym dochodzie podatnika podlega odliczeniu w kolejnych latach, nie dłużej jednak niż przez 6 lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

Zgodnie z art. 22h ust. 8 ww. ustawy, podatnik, który po roku, w którym dokonał odliczeń, otrzymał zwrot odliczonych wydatków na realizację przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, jest obowiązany doliczyć odpowiednio kwoty poprzednio odliczone do dochodu za rok podatkowy, w którym otrzymał ten zwrot. W przypadku niezrealizowania przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w terminie, o którym mowa w ust. 1, podatnik dolicza kwoty poprzednio odliczone do dochodu za rok podatkowy, w którym upłynął ten termin (art. 22h ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Z przedstawionego we wniosku i jego uzupełnieniu opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni w 2019 roku uzyskała dochód wyłącznie z tytułu emerytury. Wnioskodawczyni jest właścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego, w którym w 2019 roku zastosowano przedsięwzięcie termomodernizacyjne (zakup kotła gazowego kondensacyjnego oraz zakup instalacji gazowej zewnętrznej). Poniesione wydatki zostały udokumentowane fakturami Vat wystawionymi przez podatnika podatku od towarów i usług, niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku. Wydatki zakup instalacji gazowej zewnętrznej nie zostały sfinansowane ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej lub zwrócone w jakiejkolwiek formie. Wydatki zakup kotła gazowego kondensacyjnego nie zostały sfinansowane ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, natomiast na podstawie wniosku o rozliczenie dotacji celowej z budżetu gminy (…) na przedsięwzięcia służące poprawie jakości powietrza, Wnioskodawczyni otrzymała w 2019 r. dotację w kwocie 5.000,00 zł w związku z jego zakupem (koszt kotła i jego instalacji wyniósł 10.260,00 zł). Pozostały koszt poniesiony przez Wnioskodawczynię za zakup kotła gazowego kondensacyjnego (w kwocie 5.260,00 zł) Wnioskodawczyni chciałaby odliczyć w ramach ulgi termomodernizacyjnej.

Reasumując, ulga termomodernizacyjna przysługuje właścicielowi lub współwłaścicielowi istniejącego już budynku mieszkalnego jednorodzinnego w rozumieniu art. 3 pkt 2a ustawy Prawo budowlane. Katalog wydatków podlegających odliczeniu znajduje się w załączniku do rozporządzenia Ministra Inwestycji i Rozwoju w sprawie określenia wykazu rodzajów materiałów budowlanych, urządzeń i usług związanych z realizacją przedsięwzięć termomodernizacyjnych i wyłącznie w zakresie tych wydatków, podatnikowi przysługuje ulga termomodernizacyjna. Podatnik będący właścicielem lub współwłaścicielem takiego budynku mieszkalnego jednorodzinnego ma prawo odliczyć od podstawy obliczenia podatku, wydatki poniesione w roku podatkowym na materiały budowlane, urządzenia i usługi, związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w tym budynku, które zostanie zakończone w okresie 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek. Kwota odliczenia nie może przekroczyć 53 000 zł w odniesieniu do wszystkich realizowanych przedsięwzięć termomodernizacyjnych w poszczególnych budynkach, których podatnik jest właścicielem lub współwłaścicielem. W ramach ulgi termomodernizacyjnej odliczeniu podlegają wydatki m.in. na zakup kotła gazowego kondensacyjnego oraz zakup instalacji gazowej zewnętrznej. Wysokość wydatków ustala się na podstawie faktur wystawionych przez podatnika podatku od towarów i usług niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku, jednakże odliczeniu podlegają te wydatki, których ciężar ekonomiczny ponosi podatnik (uszczuplają jego majątek).

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku i jego uzupełnieniu opis stanu faktycznego oraz przywołane przepisy prawa, stwierdzić należy, że Wnioskodawczyni ma prawo do odliczenia w zeznaniu rocznym za 2019 rok – w ramach ulgi termomodernizacyjnej, wskazanej w art. 26h ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – wydatków poniesionych na materiały budowlane, urządzenia i usługi związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego (tj. wydatków poniesionych na zakup kotła gazowego kondensacyjnego oraz zakup instalacji gazowej zewnętrznej), które to wydatki zostały poniesione w budynku mieszkalnym jednorodzinnym, którego Wnioskodawczyni jest właścicielem. Jednakże, podkreślić należy, że w przypadku wydatków poniesionych na zakup kotła gazowego kondensacyjnego Wnioskodawczyni ma prawo do skorzystania z ww. ulgi tylko w części, w jakiej wydatek ten nie został dofinansowany (zwrócony) z budżetu gminy (…) na podstawie wniosku o rozliczenie dotacji celowej na przedsięwzięcia służące poprawie jakości powietrza.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.