Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-1.4011.120.2019.3.DJ
z 3 marca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 września 2019 r. (data wpływu 15 grudnia 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 12 stycznia 2020 r. (data wpływu 12 stycznia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 grudnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości.

W związku z tym, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 10 stycznia 2020 r., nr 0112-KDIL2-1.4011.120.2019.1.DJ na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ww. ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Jednocześnie poinformowano Wnioskodawcę, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d § 1 Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a jego uzupełnieniem, nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 10 stycznia 2020 r., skutecznie doręczono w dniu 12 stycznia 2020 r., natomiast w dniu 12 stycznia 2020 r. (data nadania 12 stycznia 2020 r.), do tut. organu wpłynęło pismo stanowiące odpowiedź na ww. wezwanie.

W złożonym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, mającą miejsce zamieszkania na terytorium Polski oraz podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca jest 100% udziałowcem w spółce (…) Sp. z o.o. z siedzibą w (…). Spółka powstała w wyniku przekształcenia przedsiębiorcy zgodnie z art. 551 § 5 KSH, to jest J. S. wykonującego we własnym imieniu działalność gospodarczą pod firmą: (…) w jednoosobową Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, na podstawie oświadczenia o przekształceniu przedsiębiorcy z dnia 22 kwietnia 2016 r., rep. A nr (…), notariusz (…), Kancelaria Notarialna w (…). Działalność gospodarcza Spółki nie jest związana z nabywaniem i sprzedawaniem nieruchomości. Przedmiotem działalności Spółki są usługi medyczne - podstawowe PKD 86.10.Z.

W latach 2006, 2007, 2012 Wnioskodawca nabył nieruchomości gruntowe wraz z budynkami w związku z prowadzoną indywidualną działalnością medyczną polegającą na prowadzeniu gabinetów lekarskich, NIP (…), REGON (…). Nabyte nieruchomości nie zostały wpisane do ewidencji środków trwałych indywidualnej działalności Wnioskodawcy, ale Wnioskodawca wliczał w koszty uzyskania dochodu wydatki poniesione na bieżące remonty, które nie podniosły wartości lokali wykorzystywanych do prowadzenia działalności gospodarczej. W wyniku przekształcenia indywidualnej działalności Wnioskodawcy w jednoosobową Spółkę kapitałową, ww. nieruchomości nie zostały wniesione do majątku Spółki, pozostały majątkiem osoby prywatnej i do dnia dzisiejszego nie są wpisane do ewidencji środków trwałych Spółki. Wartość lokali uległa wzrostowi w związku z uzyskaniem na nie pozwolenia na użytkowanie nr (…) wydanym przez (…) dnia 1 sierpnia 2018 r. w części D na (…). W dniu 12 maja 2016 r. zaprzestano prowadzić jednoosobową działalność gospodarczą (…), w dniu 5 września 2016 dokonano wykreślenia z Centralnej Ewidencji i Informacji o działalności gospodarczej.

W piśmie, stanowiącym uzupełnienie wniosku Zainteresowany doprecyzował, że:

1. planuje zbyć nieruchomości, które są lokalami niemieszkalnymi po uzyskaniu odpowiedzi, po jakiej dacie ich zbycie nie zostanie obciążone podatkiem dochodowym;
2. indywidualną działalność gospodarczą prowadzi od 1992 roku - wpis do CEiDG, od 1995 roku indywidualne praktyki lekarskie zarejestrowane w (…), od 2007 (…) wpisany do rejestru wojewody pod numerem (…);
3. lokale w (…) jako nowe zakupił od dewelopera, lokale w (…) z wtórnego rynku nieruchomości;
4. lokale zostały zakupione z zamiarem prowadzenia w nich własnej działalności gospodarczej oraz podnajmu innym podmiotom gospodarczym;
5. lokale zostały zakupione z majątku własnego i nie były wykorzystywane w celach osobistych - nie nadawały się do zamieszkania;
6. medyczna działalność jest prowadzona w tych lokalach nadal, ale przedmiot powstały po przekształceniu w sp. z o.o. - lokale nie zostały wprowadzone do majątku spółki tylko pozostały w majątku własnym Wnioskodawcy;
7. cały czas nieprzerwanie w lokalach prowadzona jest działalność medyczna;
8. wszystkie lokale po zaprzestaniu indywidualnej działalności gospodarczej zostały wynajęte Spółce z o.o., która prowadzi w nich działalność medyczną;
9. w lokalach dokonywane były jedynie modernizacje w celu spełnienia zmieniających się na przestrzeni lat wymogów sanitarno-epidemiologicznych;
10. Wnioskodawca posiada jeszcze inne nieruchomości, zarówno zabudowane lokalami mieszkalnymi, inne niemieszkalnymi, jak również niezabudowane, ale na dzień składania wniosku nie planuje ich zbycia – obecnie są w użytku osobistym;
11. Wnioskodawca:
    • sprzedał w 2001 roku mieszkanie w (…), które otrzymał w darowiźnie od rodziców, a uzyskane środki przeznaczył na zakup mieszkania w (…) do użytku własnego;
    • w latach dziewięćdziesiątych sprzedał nieruchomość gruntową niezabudowaną we wsi (…), a uzyskane środki przeznaczył na zakup sąsiedniej nieruchomości;
    • w 2005 roku sprzedał mieszkanie w (…), a uzyskane środki przeznaczył na zakup innego mieszkania;
    • w 2016 roku sprzedał nieruchomość w (…), którą uzyskał darowizną od matki jako masa spadkowa po jej siostrze, a z uzyskanych środków zakupił dom w (…).
    
    

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż nieruchomości nabytych w latach 2006, 2007, 2012 Spółce (…) Sp. z o.o., skutkuje obowiązkiem zapłaty podatku dochodowego przez Wnioskodawcę?

Zdaniem Wnioskodawcy, przychód ze sprzedaży nieruchomości, których dotyczy niniejszy wniosek nie będzie podlegał podatkowi dochodowemu od osób fizycznych.

Zgodnie bowiem z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów jest odpłatne zbycie nieruchomości, jeżeli nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Oznacza to, że sprzedaż nieruchomości po upływie pięcioletniego okresu, o którym mowa w tym przepisie, nie skutkuje obowiązkiem zapłaty podatku dochodowego od przychodu ze zbycia tych nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 551 § 5 ustawy z dnia 15 września 2000 roku Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2019 r., poz. 505, z późn. zm., dalej: k.s.h.) – w brzmieniu obowiązującym w 2016 roku – przedsiębiorca będący osobą fizyczną wykonującą we własnym imieniu działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2013 r. poz. 672, 675 i 983) - (przedsiębiorca przekształcany) może przekształcić formę prowadzonej działalności w jednoosobową spółkę kapitałową (spółkę przekształconą) (przekształcenie przedsiębiorcy w spółkę kapitałową).

Jak stanowi art. 5842 § 1 Kodeksu, spółce przekształconej przysługują wszystkie prawa i obowiązki przedsiębiorcy przekształcanego.

Spółka przekształcona pozostaje podmiotem w szczególności zezwoleń, koncesji oraz ulg, które zostały przyznane przedsiębiorcy przed jego przekształceniem, chyba że ustawa lub decyzja o udzieleniu zezwolenia, koncesji albo ulgi stanowi inaczej (art. 5842 § 2 ww. ustawy).

Osoba fizyczna, o której mowa w art. 551 § 5, staje się z dniem przekształcenia wspólnikiem albo akcjonariuszem spółki przekształconej (art. 5842 § 3 k.s.h.). Jednocześnie, art. 5844 k.s.h. precyzuje, że do przekształcenia przedsiębiorcy stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące powstania spółki przekształconej, jeżeli przepisy niniejszego działu nie stanowią inaczej.

Jak to zostało zaznaczone powyżej, jednoosobowej spółce kapitałowej, powstałej w wyniku przekształcenia przedsiębiorcy prowadzącego jednoosobową działalność gospodarczą, przysługują wszelkie prawa i obowiązki przedsiębiorcy przekształconego.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, źródłem przychodu jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Podkreślić należy, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, zgodnie z którą sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, jeżeli nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Zatem, przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub jej części oraz udziału w nieruchomości nie powstanie, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

• odpłatne zbycie nieruchomości nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz
• zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie.
  
  

W świetle powyższego dla opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości podatkiem dochodowym od osób fizycznych – na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 cytowanej ustawy – istotne znaczenie ma zatem data i sposób ich nabycia.

Z treści wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wynika, że Wnioskodawca jest 100% udziałowcem w spółce (…) Sp. z o.o., której przedmiotem działalności są usługi medyczne. Spółka powstała w wyniku przekształcenia przedsiębiorcy zgodnie z art. 551 § 5 KSH, to jest Wnioskodawcy wykonującego we własnym imieniu działalność gospodarczą w jednoosobową Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością. W dniu 12 maja 2016 r. zaprzestano prowadzić jednoosobową działalność gospodarczą (…), w dniu 5 września 2016 dokonano wykreślenia z Centralnej Ewidencji i Informacji o działalności gospodarczej. W latach 2006, 2007, 2012 Wnioskodawca nabył nieruchomości gruntowe wraz z budynkami (nieruchomości niemieszkalne) w związku z prowadzoną indywidualną działalnością medyczną polegającą na prowadzeniu gabinetów lekarskich. Nabyte nieruchomości nie zostały wpisane do ewidencji środków trwałych indywidualnej działalności Wnioskodawcy. W wyniku przekształcenia indywidualnej działalności Wnioskodawcy w jednoosobową Spółkę kapitałową, ww. nieruchomości nie zostały wniesione do majątku Spółki, pozostały majątkiem osoby prywatnej. Wszystkie te lokale po zaprzestaniu indywidualnej działalności gospodarczej zostały wynajęte Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością (…), na której rzecz Wnioskodawca planuje zbyć ww. nieruchomości, po uzyskaniu odpowiedzi, po jakiej dacie ich zbycie nie zostanie obciążone podatkiem dochodowym.

Jak wskazano, odrębnym źródłem przychodów jest wyszczególniona w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

W myśl natomiast art. 10 ust. 2 pkt 3 cyt. ustawy, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Zgodnie z art. 10 ust. 3 ww. ustawy, przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

W myśl art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Natomiast przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy stanowi, że przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

1. środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,
3. składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
4. składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

– wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Z powyższego wynika, że do przychodów z działalności gospodarczej zalicza się m.in. przychody ze sprzedaży wykorzystywanych na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej składników majątku będących środkami trwałymi oraz wartościami niematerialnymi i prawnymi, jednakże nadmienić należy, że od 1 stycznia 2015 roku przepis ten obejmuje swoim zakresem także przychody ze sprzedaży tych składników majątku wykorzystywanych w działalności gospodarczej, które nie zostały wprowadzone do firmowej ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Dla zastosowania przywołanych przepisów istotne jest, czy nieruchomość była wykorzystywana w działalności gospodarczej, a nie czy została wpisana do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Jak bowiem wskazano w uzasadnieniu do ustawy z dnia 29 sierpnia 2014 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r. poz. 1328, z późn. zm.), wprowadzającej nowe brzmienie wskazanego przepisu art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie lit. a): zmiana ma na celu doprecyzowanie, iż zbycie składnika majątku wykorzystywanego w działalności gospodarczej stanowi przychód z tej działalności. Dotyczy to zarówno składników, które z uwagi na przewidywany okres ich użytkowania, krótszy niż rok, nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych jak i składników, których podatnik - pomimo takiego obowiązku - nie ujął w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Co istotne, unormowania zawarte w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczą również sytuacji, gdy przed sprzedażą dany składnik majątku został przez podatnika wycofany z działalności gospodarczej, a w momencie sprzedaży nie upłynął jeszcze okres sześciu lat, liczonych od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten składnik majątku został wycofany z działalności (art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy).

W myśl art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.

Z treści przytoczonych przepisów wynika zatem, że przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku, do których odnosi się art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c tej ustawy), jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane. Jeżeli jednak między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności, i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat, to przychód ze sprzedaży tych składników majątku nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej.

W niniejszej sprawie Wnioskodawca powziął wątpliwość dotyczącą tego, czy planowana sprzedaż nieruchomości nabytych w latach 2006, 2007, 2012 Spółce (…) sp. z o.o., będzie skutkowała obowiązkiem zapłaty podatku dochodowego przez Wnioskodawcę. Zdaniem Wnioskodawcy, przychód ze sprzedaży nieruchomości, których dotyczy niniejszy wniosek nie będzie podlegał podatkowi dochodowemu od osób fizycznych, bowiem sprzedaż nieruchomości nastąpi po upływie pięcioletniego okresu, o którym mowa w przepisie 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy.

Jednakże, w analizowanej sprawie nie ma racji Wnioskodawca, bowiem na gruncie badanej sprawy nie znajdzie zastosowania przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż – jak już wyżej wywiedziono – w niniejszej sprawie zbycie nieruchomości należy rozpatrywać przez pryzmat wspomnianego wyżej przepisu art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, przychód uzyskany z ich sprzedaży – jeżeli Wnioskodawca dokona sprzedaży nieruchomości (o charakterze niemieszkalnym) przed upływem sześciu lat od ich wycofania z działalności gospodarczej (liczonych od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nieruchomości te zostały wycofane z działalności do dnia ich sprzedaży) – kwalifikował się będzie do zaliczenia go do przychodów z działalności gospodarczej, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy. Natomiast, jeżeli przedmiotowe nieruchomości zostaną sprzedane po upływie tego okresu (i jak można wywieść z treści uzupełnienia wniosku, a konkretnie z odpowiedzi na zadane w wezwaniu w pkt a pytanie, taką decyzję podejmie Wnioskodawca) – wówczas przychód z rzeczonej sprzedaży po stronie Wnioskodawcy nie powstanie.

Należy przy tym zastrzec, iż przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania – właściwy organ – ustali, że przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest odmienny od rzeczywistego, to wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.