Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-1.4012.790.2019.2.WN
z 3 marca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 22 listopada 2019 r. (data wpływu 22 listopada 2019 r.), uzupełnionym pismem z 28 stycznia 2020 r. (data wpływu 28 stycznia 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT:

• posiłków wykonywanych na podstawie „zamówienia” dla uczniów - jest nieprawidłowe,
• posiłków wykonywanych na zamówienie rodziców - jest nieprawidłowe,
• usług cateringowych z dowozem dla innych instytucji i osób prywatnych - jest prawidłowe,
• wpłat dokonywanych przez rodziców uczniów w związku z prowadzeniem Ogniska Muzycznego - jest nieprawidłowe,
• sprzedaży artykułów szkolnych i spożywczych prowadzonej w sklepikach szkolnych - jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 28 listopada 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług m.in. w zakresie opodatkowania podatkiem VAT czynności opisanych we wniosku.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 28 stycznia 2020 r. (data wpływu 28 stycznia 2020 r.), przesłanym w związku z wezwaniem tut. organu z 17 stycznia 2020 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.790.2019.1.WN.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Gminny Ośrodek Kultury jest jednostką organizacyjną utworzoną przez Gminę w celu realizacji zadań własnych Gminy i działa na podstawie: - ustawy z dn. 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. nr 142 poz. 1591 ze zm.) - ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej z dn. 25 października 1991 r. (Dz. U. z 2001 nr. 13, poz. 123 ze zm.) - ustawy o pomocy społecznej z dnia 29 listopada 1990 r. ze zm. - ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi – statutu. W statucie GOK oprócz zapisów dotyczących działalności kulturalnej widnieją także paragrafy mówiące: „Do zadań Gminnego Ośrodka Kultury należy także zaspokajanie potrzeb dzieci i młodzieży poprzez prowadzenie dożywiania w placówkach oświatowych prowadzonych przez Gminę” (...). „Świadczenie usług gastronomicznych” (...). W związku z powyższym GOK utrzymuje kuchnie w szkołach na terenie Gminy oraz zatrudnia kucharki, które przygotowują ciepłe posiłki dla dzieci i młodzieży wydawane w szkołach (GOK wykonuje zadanie własne gminy pkt. A, B, D). Gminny Ośrodek Kultury prowadzi jedną główną stołówkę w Szkole Podstawowej, gdzie przygotowywana jest większość posiłków, które następnie rozwożone są do trzech pozostałych szkół, w których ośrodek kultury prowadzi również dożywianie. Szkoły te otrzymują dania główne za wyjątkiem dodatków (tj. ziemniaków, ryżu, makaronów, które są gotowane na miejscu, surówek itp.). Śniadania i podwieczorki przygotowywane są na miejscu. Wszystkie kuchnie zostały przekazane przez dyrektorów szkół w posiadanie Gminnego Ośrodka Kultury. W pozostałych trzech szkołach działają punkty wydawania posiłków. Ośrodek Kultury dowozi przygotowane posiłki w termosach, natomiast wydawaniem zajmują się pracownicy szkoły.

1. Część posiłków wykonywana jest na podstawie „zamówienia” - porozumienia z miejscowym Gminnym Ośrodkiem Pomocy Społecznej, który pozyskuje od Wojewody środki z programu „Posiłek ….” (ok. 80% Wojewoda - 20% wkład własny Gminy). Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej na podstawie ilości wydanych decyzji o dożywianiu składa co miesiąc do Wojewody zapotrzebowanie na środki potrzebne na realizacje w/w programu i informuje GOK o potrzebnej ilości posiłków. Dotacja wpływa do Urzędu Gminy, a następnie przelewana jest do GOPS. GOK na podstawie porozumienia co miesiąc ustala z GOPS-em ilość wydanych obiadów i wystawia rachunek uproszczony za posiłki oraz dowozy posiłków za każdy miniony miesiąc.
2. Kolejna część posiłków wykonywana jest na zamówienie rodziców - rodzice ponoszą 100% odpłatności za posiłki (na początku roku szkolnego rodzice składają karty zgłoszenia na obiady szkolne). W tym przypadku rodzice płacą z góry za każdy miesiąc a w razie nieobecności dziecka odpis uwzględniany jest w opłacie za kolejny miesiąc.
3. GOK wykonuje też usługi cateringowe z dowozem dla innych instytucji, tj. Dom Opieki, dla którego posiłki dofinansowane są z Programu Urzędu Wojewódzkiego „….” oraz z budżetu Urzędu Gminy (60% UG, 40% - Urząd Wojewódzki - na podstawie umów), Urząd Gminy, Niepubliczne Przedszkole oraz Żłobek …. i osób prywatnych.
4. GOK prowadzi Ognisko Muzyczne, w ramach którego wpłaty dokonywane przez rodziców na podstawie umowy z GOK w całości pokrywają wynagrodzenie nauczycieli. GOK z tytułu tej działalności nie osiąga żadnego zysku.
5. Przy dwóch szkołach ośrodek kultury prowadzi sklepik szkolny, w których prowadzona jest sprzedaż artykułów szkolnych i spożywczych.
   
   

Do działalności opisanej w pkt. A, B, C Gminny Ośrodek Kultury ma wydzielone konto bankowe osobne od działalności kulturalnej. Wpływają na nie dochody z których dokonywane są wszelakie zakupy niezbędne do prowadzenia działalności związanej z wyżywieniem, utrzymaniem kuchni oraz wypłatą wynagrodzenia dla pracowników. Podstawową działalnością GOK jest działalność kulturalna. Działalność tą prowadzi zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a. ustawy o VAT. Ta działalność GOK utrzymuje się przede wszystkim z dotacji podmiotowej przeznaczonej na działalność kulturalną. Zdarzają się sporadyczne przychody w postaci darowizn, jednak nie przekraczają one kilku procent budżetu.

Dotacja z Urzędu Gminy wpływa na konto służące do działalności podstawowej - kulturalnej.

Dodatkowo Wnioskodawca uzupełnił opis sprawy odnosząc się do pytań tut. Organu w następujący sposób:

1. Czy Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług?

Na dzień 28 stycznia 2020 roku GOK nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Rejestracja zależna jest od otrzymanej interpretacji.

2. Czy Wnioskodawca posiada status jednostki objętej systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2019 r., poz. 1481 z późn. zm.)?

Wnioskodawca nie posiada statusu jednostki objętej systemem oświaty. Działalność wykonywana jest na bazie ustawy o działalności kulturalnej i statutu jednostki, który określa zadania Ośrodka Kultury w zakresie dożywiania. W ocenie Gminnego Ośrodka Kultury pomimo że nie jest zobowiązany wymienionymi ustawami, wykonuje on usługi w zakresie opieki nad dziećmi jako podmiot zewnętrzny realizując tzw. dożywianie jako usługę dodatkową do działalności podstawowej szkoły.

3. Czy Wnioskodawca wykonuje usługi w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą w ramach i na zasadach określonych w przepisach o systemie oświaty oraz przepisów ustawy - prawo oświatowe?

Wnioskodawca nie jest zobowiązany wyżej wymienionymi ustawami, mimo to jako podmiot zewnętrzny realizuje tzw. dożywianie jako usługę dodatkową do działalności podstawowej szkoły w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą.

4.Kto będzie korzystał oprócz uczniów z posiłków w ramach programu „Posiłek …” (pracownicy pedagogiczni, niepedagogiczni, nauczyciele i personel innych szkół, osoby trzecie - z zewnątrz)?

Z programu „Posiłek …..” oprócz dzieci i młodzieży korzystają osoby dorosłe wyznaczone na podstawie wywiadu środowiskowego przez Ośrodek Pomocy Społecznej.

5. Jaka jest klasyfikacja statystyczna (należy podać pełny siedmiocyfrowy symbol) czynności żywienia w ramach programu „Posiłek ...”, zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.)?

56.29.19.0 Pozostałe usługi gastronomiczne świadczone w oparciu o zawartą z klientem umowę

6. Na podstawie jakich przepisów będzie pobierana opłata za wyżywienie (dotyczy pkt A i B) czy przepisy te regulują wysokość pobieranej opłaty?

Opłata pobierana będzie na podstawie przepisów ustanowionych w ramach własnej jednostki i uchwał Rady Gminy. Przepisy te nie regulują cen, jedynie procentową wysokość refundacji kosztu posiłków dla dzieci i młodzieży przebywających w placówkach oświatowych na terenie Gminy.

Cena posiłku wynika z kalkulacji kosztów (zużytych artykułów spożywczych, kosztów mediów, kosztów pracy).

7. Czy głównym celem świadczenia usług (opisanych w pkt A i B) będących przedmiotem pytania jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez Wnioskodawcę, poprzez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia?

Głównym celem świadczenia usług (opisanych w pkt A i B) będących przedmiotem pytania nie jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez Wnioskodawcę. Przychody przeznaczane są na finansowanie poniesionych kosztów.

8. Czy odpłatność za wyżywienie uczniów wyliczona jest jako pokrycie faktycznych kosztów wytworzenia posiłków, tzw. wsad do kotła?

Cena jest wyliczana jako pokrycie faktycznych kosztów ale w rozumieniu wnioskodawcy faktyczne koszty obejmują: tzw. wsad do kotła, koszty pracy oraz koszty mediów itp.

9. Jaka jest klasyfikacja statystyczna (należy podać pełny siedmiocyfrowy symbol) dla usług cateringowych świadczonych dla innych instytucji, zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.)

56.29.19.0 Pozostałe usługi gastronomiczne świadczone w oparciu o zawartą z klientem umowę.

10. Czy w związku ze świadczonymi usługami opisanymi we wniosku od pkt A do E, nabywane przez Wnioskodawcę towary i usługi wykorzystywane będą wykorzystywane wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT?

Nie będą związane wyłącznie z czynnościami opodatkowanymi, ponieważ wśród wykonywanych usług są również czynności, które nie podlegają opodatkowaniu jak np. działalność kulturalna - Ognisko Muzyczne.

11. Czy Wnioskodawca jest podmiotem prawa publicznego lub innym podmiotem uznanym na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym lub wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej?

Wnioskodawca jest podmiotem prawa publicznego. Działa na postawie ustawy o działalności kulturalnej, ustawy o pomocy społecznej, ustawy o wychowaniu w trzeźwości oraz ustawy o samorządzie gminnym. Gminny Ośrodek Kultury jest wpisany do Rejestru Instytucji Kultury.

12. Czy sprzedaż towarów w sklepiku szkolnym będzie dokonywana wyłącznie na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej?

TAK

W związku z powyższym w zakresie podatku od towarów i usług zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 28 stycznia 2020 r.):

Jakimi stawkami podatku od towarów i usług VAT należy opodatkować usługi i czy podatnikowi przysługuje prawo odliczenia podatku VAT od zakupów związanych sprzedażą opodatkowaną.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Od stycznia 2020 r. Gminny Ośrodek Kultury dokona rejestracji w Urzędzie Skarbowym jako czynny podatnik podatku VAT. W związku powyższym Gminny Ośrodek Kultury stoi na stanowisku:

• usługi opisane w pkt A i B będą objęte stawką „zw” - bowiem ustawa o podatku od towarów i usług nie uzależnia zastosowania zwolnienia od podatku przewidzianego na podst. art. 43 ust. 1 pkt 24 od źródła finansowania odpłatności uiszczonej za korzystanie ze stołówki szkolnej przez uczniów. Bezpośrednim i rzeczywistym beneficjentem tych usług pozostają uczniowie. Należy przyjąć, że niezależnie od tego jaki podmiot dokonuje płatności, w sytuacji gdy dana usługa stanowi usługę opieki nad dziećmi i młodzieżą wykonywaną w formach i na zasadach określonych w przepisach o systemie oświaty będzie podlegała zwolnieniu. Należy tu zaznaczyć, że GOK wykonuje zadanie własne Gminy. Jak wcześniej wspomniano GOK został powołany do wykonywania zadań własnych Gminy. Koszt posiłku jest równy wysokości kosztów surowca zużytego do przygotowania wspomnianego posiłku wraz z kosztami obsługi. Jak wynika z powyższego opisu GOK nie ma zysku z tej działalności. Jednocześnie zgodnie z art. 43 ust. 18 ustawy o VAT Gminny Ośrodek Kultury będzie korzystał ze zwolnienia usług kulturalnych na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a, dlatego, że jako podmiot wykonujący te czynności, nie osiąga w sposób systematyczny zysków z tej działalności a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczone w całości na kontynuację bądź doskonalenia świadczonych usług (przepis ten znajduje oparcie w art. 133 akapit 1 lit. A dyrektywy 2006/112/WE).
• usługi opisane w pkt. C zdaniem Gminnego Ośrodka Kultury będą objęte stawką 8%, ponieważ jest to działalność cateringowa, która nie jest zadaniem własnym Gminy i w świetle ustawy o podatku VAT jest objęta stawką 8%.
• usługi opisane w pkt D jak wynika z powyższego opisu, w związku z faktem, że są to zajęcia edukacyjne, wpłaty od rodziców będą zwolnione z podatku VAT.
• usługi opisane w pkt E uzyskany dochód z tytułu sprzedaży w sklepikach będzie opodatkowany podatkiem od towarów i usług VAT. Sprzedaż udokumentowana będzie na podstawie kas fiskalnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie opodatkowania podatkiem VAT:

• posiłków wykonywanych na podstawie „zamówienia” dla uczniów - jest nieprawidłowe,
• posiłków wykonywanych na zamówienie rodziców - jest nieprawidłowe,
• usług cateringowych z dowozem dla innych instytucji i osób prywatnych - jest prawidłowe,
• wpłat dokonywanych przez rodziców uczniów w związku z prowadzeniem Ogniska Muzycznego - jest nieprawidłowe,
• sprzedaży artykułów szkolnych i spożywczych prowadzonej w sklepikach szkolnych - jest prawidłowe.
  
  

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Na mocy art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Powyższy przepis wprost stanowi, że oznaczenia PKWiU stosuje się jedynie w określonych w ustawie lub rozporządzeniach sytuacjach, tzn. gdy przepis wprost odnosi się do symbolu PKWiU.

Podkreślić zatem należy, iż prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja towarów stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług w stosunku do towarów, dla których przepisy VAT powołują stosowną klasyfikację statystyczną.

Przez świadczenie usług – w świetle art. 8 ust. 1 ustawy – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, (...).

Z uwagi na powyższe unormowania, pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W związku z powyższym, czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności, przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Podkreślenia wymaga, że na gruncie podatku od towarów i usług dana czynność może być albo odpłatna albo nieodpłatna. Jeśli tylko czynność została wykonana za wynagrodzeniem, to jest ona odpłatna. Nie ma żadnego znaczenia, czy wynagrodzenie to pokrywa koszty świadczenia tej czynności poniesione przez podatnika, ewentualnie kreuje dla podatnika zysk. Także czynności wykonane „po kosztach” ich świadczenia, bądź poniżej tych koszów, są czynnościami odpłatnymi, o ile tylko pobrano za nie wynagrodzenie.

W przytoczonych przepisach została zrealizowana zasada powszechności opodatkowania wyrażona w art. 1 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L Nr 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE. Definicja świadczenia usług stanowi dopełnienie definicji dostawy towarów i tym samym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wszystkie czynności odpłatnego obrotu profesjonalnego.

Stosownie do treści przepisu art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – na mocy art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast w myśl art. 146aa ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%,

• stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
  
• stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy wynosi 8%.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku, bądź zwolnienie od podatku.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy – zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane:

1. w formach i na zasadach określonych w przepisach o pomocy społecznej oraz w przepisach o systemie oświaty oraz w przepisach ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe (Dz. U. z 2018 r. poz. 996, 1000, 1290 i 1669),
2. przez podmioty sprawujące opiekę nad dziećmi w wieku do 3 lat.
   
   

Według regulacji art. 43 ust. 17 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.
   
   

Należy zwrócić uwagę, że zwolnienie określone w art. 43 ust. 1 pkt 24 lit. a ustawy dotyczy zasadniczo usług opieki nad dziećmi i młodzieżą (jako usługi podstawowej) i dostawy towarów oraz świadczenia usług ściśle z tymi usługami związanych.

Dla zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie ww. przepisów istotne jest spełnienie zawartych w tych przepisach warunków. Zwrócić należy uwagę, że powyższe uregulowania odsyłają bezpośrednio do przepisów ustawy Prawo oświatowe.

Stosownie do art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe (Dz. U. z 2019 r., poz. 1148 ze zm.), system oświaty zapewnia w szczególności realizację prawa każdego obywatela Rzeczypospolitej Polskiej do kształcenia się oraz prawa dzieci i młodzieży do wychowania i opieki, odpowiednich do wieku i osiągniętego rozwoju.

Jak stanowi art. 2 przywołanej ustawy Prawo oświatowe, system oświaty obejmuje:

1. przedszkola, w tym: specjalne, integracyjne, z oddziałami specjalnymi lub integracyjnymi, a także inne formy wychowania przedszkolnego;
   
2. szkoły:
   
   1. podstawowe, w tym: specjalne, integracyjne, z oddziałami przedszkolnymi, integracyjnymi, specjalnymi, przysposabiającymi do pracy, dwujęzycznymi, sportowymi i mistrzostwa sportowego, sportowe i mistrzostwa sportowego,
   2. ponadpodstawowe, w tym: specjalne, integracyjne, dwujęzyczne, z oddziałami integracyjnymi, specjalnymi, dwujęzycznymi, sportowymi i mistrzostwa sportowego, sportowe, mistrzostwa sportowego, rolnicze, leśne, morskie, żeglugi śródlądowej oraz rybołówstwa,
   3. artystyczne;
      
      

Stosownie do art. 8 ust. 2 pkt 1 cyt. ustawy, szkoła i placówka, z zastrzeżeniem ust. 4-13, może być zakładana i prowadzona przez jednostkę samorządu terytorialnego.

W myśl art. 106 ust. 1 ustawy Prawo oświatowe, w celu zapewnienia prawidłowej realizacji zadań opiekuńczych, w szczególności wspierania prawidłowego rozwoju uczniów, szkoła może zorganizować stołówkę.

Stosownie do art. 106 ust. 2 ww. ustawy, korzystanie z posiłków w stołówce szkolnej jest odpłatne.

Z art. 106 ust. 3 tej ustawy wynika, że warunki korzystania ze stołówki szkolnej, w tym wysokość opłat za posiłki, ustala dyrektor szkoły w porozumieniu z organem prowadzącym szkołę.

Na podstawie art. 106 ust. 4 cyt. ustawy, do opłat wnoszonych za korzystanie przez uczniów z posiłku w stołówce szkolnej, o których mowa w ust. 3, nie wlicza się wynagrodzeń pracowników i składek naliczanych od tych wynagrodzeń oraz kosztów utrzymania stołówki.

Powołane przepisy ustawy Prawo oświatowe wyraźnie wskazują na możliwość prowadzenia przez szkoły publiczne stołówek. Celem ich prowadzenia nie jest jednak świadczenie usług gastronomicznych jako takich, ale wyłącznie pełnienie funkcji socjalno-bytowych, polegających na zapewnieniu żywienia w ramach realizacji przez szkoły funkcji opiekuńczej.

Z opisu sprawy wynika, że Gminny Ośrodek Kultury jest jednostką organizacyjną utworzoną przez Gminę. Wnioskodawca nie posiada statusu jednostki objętej systemem oświaty. Działalność wykonywana jest na bazie ustawy o działalności kulturalnej i statutu jednostki, który określa zadania Ośrodka Kultury w zakresie dożywiania.

Gminny Ośrodek Kultury prowadzi jedną główną stołówkę w Szkole Podstawowej, gdzie przygotowywana jest większość posiłków, które następnie rozwożone są do trzech pozostałych szkół, w których Ośrodek Kultury prowadzi również dożywianie. Śniadania i podwieczorki przygotowywane są na miejscu. W pozostałych trzech szkołach działają punkty wydawania posiłków. Ośrodek Kultury dowozi przygotowane posiłki w termosach, natomiast wydawaniem zajmują się pracownicy szkoły.

Z programu „Posiłek …..” oprócz dzieci i młodzieży korzystają osoby dorosłe wyznaczone na podstawie wywiadu środowiskowego przez Ośrodek Pomocy Społecznej.

Czynności żywienia w ramach programu „Posiłek ….”, zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.) Wnioskodawca sklasyfikował pod symbolem 56.29.19.0 Pozostałe usługi gastronomiczne świadczone w oparciu o zawartą z klientem umowę.

Cena posiłków jest wyliczana jako pokrycie faktycznych kosztów ale w rozumieniu wnioskodawcy faktyczne koszty obejmują: tzw. wsad do kotła, koszty pracy oraz koszty mediów itp. Rodzice ponoszą 100% odpłatności za posiłki.

W pierwszej kolejności wątpliwości Wnioskodawcy odnoszą się do zastosowania zwolnienia od podatku VAT do usług żywienia świadczonych na rzecz uczniów.

Analizując powołane wyżej regulacje prawne należy zauważyć, że zwolnienie od podatku, określone w art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy, ma charakter podmiotowo-przedmiotowy, zatem warunkiem jego zastosowania jest to, aby dany podmiot wykonywał usługi w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą w formach i na zasadach określonych w odpowiednich przepisach, tj. w przepisach o pomocy społecznej oraz w przepisach o systemie oświaty i ustawy Prawo oświatowe.

Wskazać należy, w niniejszej sprawie, że usługi dotyczące wyżywienia uczniów w szkołach – jak wskazał sam Wnioskodawca – są odpłatne, a ponadto świadczone przez jednostkę nie posiadającą statusu jednostki objętej systemem oświaty.

W tej sytuacji w odniesieniu do Wnioskodawcy nie jest spełniona podmiotowa przesłanka do zastosowania zwolnienia na podstawie wskazanego przepisu art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy o VAT dla świadczonych prze niego usług w zakresie przygotowywania i sprzedaży posiłków dla uczniów (pkt A i B).

Natomiast w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r. w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych (Dz.U. z 2018 r., poz. 2350) w § 3 ust. 1 pkt 1 przewidziano, że stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług obniża się do wysokości 8% dla towarów i usług wymienionych w załączniku do rozporządzenia.

W poz. 7 załącznika do rozporządzenia wymieniono usługi związane z wyżywieniem (PKWiU ex 56), z wyłączeniem sprzedaży:

1. napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2%,
2. napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5%,
3. napojów, przy przygotowywaniu których jest wykorzystywany napar z kawy lub herbaty, niezależnie od udziału procentowego tego naparu w przygotowywanym napoju,
4. napojów bezalkoholowych gazowanych,
5. wód mineralnych,
6. innych towarów w stanie nieprzetworzonym opodatkowanych stawką, o której mowa w art. 41 ust. 1 ustawy.
   
   

W myśl art. 2 pkt 30 ustawy przez PKWiU ex rozumie się zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Klasyfikacja Wyrobów i Usług zawiera Sekcję I – usługi związane z zakwaterowaniem i usługi gastronomiczne, która obejmuje m.in.:

• usługi gastronomiczne,
• usługi przygotowywania żywności dla odbiorców zewnętrznych (katering),
• usługi stołówkowe,
• usługi przygotowywania i podawania napojów.
  
  

Przy czym, w klasyfikacji tej ustawodawca w dziale 56 sklasyfikował „Usługi związane z wyżywieniem”, w grupowaniu:

• 56.10.11.0 Usługi przygotowywania i podawania posiłków w restauracjach,
• 56.21.11.0 Usługi przygotowywania i dostarczania żywności dla gospodarstw domowych,
• 56.21.19.0 Usługi przygotowywania i dostarczania żywności dla pozostałych odbiorców zewnętrznych (katering),
• 56.29.19.0 Pozostałe usługi gastronomiczne świadczone w oparciu o zawartą z klientem umowę,
• 56.30.10.0 Usługi przygotowywania i podawania napojów.
  
  

Należy wskazać, że to podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem wykonywanych czynności. Zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach.

Podkreślenia wymaga, że pojęcia używane do oznaczenia towaru lub usługi (grupy towarów lub usług) opodatkowanych stawką obniżoną, a określonych m.in. w załączniku do ww. rozporządzenia, należy interpretować ściśle, zważywszy, że możliwość zastosowania stawki preferencyjnej stanowi odstępstwo od ogólnej zasady, zgodnie z którą towary i usługi opodatkowane są stawką podstawową.

Zatem uwzględniając powołane przepisy oraz przedstawiony opis sprawy wskazać należy, że usługa sklasyfikowana wg PKWiU z 2008 r. w grupowaniu: 56.21.19.0 – pozostałe usługi gastronomiczne świadczone w oparciu o zawartą z klientem umowę – mieści się w poz. 7 załącznika nr 1 do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r. w sprawie towarów i usług dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania stawek obniżonych i podlega opodatkowaniu preferencyjną stawką podatku VAT w wysokości 8%, na podstawie § 3 ust. 1 pkt 1 w związku poz. 7 ww. rozporządzenia. Zatem, usługi żywienia uczniów (pkt A i B opisu sprawy) sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 56.21.19.0 powinny być opodatkowane właściwą stawką dla tych usług, tj. stawką podatku 8%.

Dlatego też stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zastosowania zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy o VAT dla usług opisanych w pkt A i B (żywienie uczniów) należy uznać za nieprawidłowe.

W dalszej kolejności Wnioskodawca powziął wątpliwości co do opodatkowania usług opisanych w pkt C, tj. usług cateringowych z dowozem dla innych instytucji i osób prywatnych.

W tak przedstawionym stanie faktycznym należy stwierdzić, że usługi cateringu dla innych instytucji i osób prywatnych świadczone przez Wnioskodawcę, sklasyfikowane wg PKWiU z 2008 r. w grupowaniu: 56.21.19.0 – pozostałe usługi gastronomiczne świadczone w oparciu o zawartą z klientem umowę – mieszczą się w poz. 7 załącznika nr 1 do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r. w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania stawek obniżonych i podlegają opodatkowaniu preferencyjną stawką podatku VAT w wysokości 8%, na podstawie § 3 ust. 1 pkt 1 w związku poz. 7 ww. rozporządzenia. Zatem, usługi cateringu z dowozem dla innych instytucji i osób prywatnych, sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 56.21.19.0 powinny być opodatkowana właściwą stawką dla tej usługi, tj. stawką podatku 8%.

Dlatego też stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zastosowania stawki 8%, dla usług cateringu należy uznać za prawidłowe.

W odniesieniu do usług świadczonych przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonego przez niego Ogniska Muzycznego wskazać należy, że na mocy art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy, zwalnia się od podatku usługi kulturalne świadczone przez:

1. podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym lub wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną,
2. indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.
   
   

Jednocześnie zgodnie ze wskazanym już wyżej art. 43 ust. 17 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.
   
   

W świetle art. 43 ust. 18 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 31, 32 i 33 lit. a, stosuje się pod warunkiem, że podmioty wykonujące czynności, o których mowa w tych przepisach, nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Analizując powołaną wyżej regulację zauważyć należy, że warunkiem zastosowania zwolnienia od podatku jest spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym dotyczącej rodzaju świadczonych usług, tj. usług kulturalnych jak również przesłanki podmiotowej odnoszącej się do usługodawcy. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, iż zwolnienie nie ma zastosowania.

Podmiotem mogącym świadczyć usługi kulturalne korzystającym ze zwolnienia może być m.in. podmiot prawa publicznego lub inny podmiot uznany na podstawie odrębnych przepisów za instytucję o charakterze kulturalnym pod warunkiem, że podmiot ten nie osiąga w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług (art. 43 ust. 18 ustawy).

Z kolei spełnienie warunku przedmiotowego odnosi się do wyżej przytoczonego art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy, zgodnie z którym zwalnia się z podatku usługi kulturalne (…). Ustawa nie podaje definicji pojęcia „usług kulturalnych”. Jego znaczenie należy zatem ustalić w oparciu o dostępne metody wykładni. W prawie podatkowym pierwszorzędne znaczenie ma wykładnia językowa. Zatem zgodnie z jej regułami, odnosząc się do znaczenia terminu „usługi kulturalne” w języku potocznym, możemy stwierdzić, iż pod pojęciem tym kryją się usługi odnoszące się do kultury, w zakresie kultury itp.

Wykładnia systemowa pozwala nam na ustalenie zakresu rozumienia pojęcia w znaczeniu w jakim posługują się nim inne akty prawne należące do systemu prawa (wykładnia systemowa zewnętrzna). W tym celu należy sięgnąć do ustaw wprost lub pośrednio odnoszących się do działalności prowadzonej w sferze kulturalnej, tj. ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2020 r., poz. 194).

Zgodnie z art. 1 ust. 1 tej ustawy, działalność kulturalna polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury.

Formami organizacyjnymi działalności kulturalnej są w szczególności: teatry, opery, operetki, filharmonie, orkiestry, instytucje filmowe, kina, muzea, biblioteki, domy kultury, ogniska artystyczne, galerie sztuki oraz ośrodki badań i dokumentacji w różnych dziedzinach kultury (art. 2 ww. ustawy).

Zgodnie zaś z przepisem art. 3 ust. 2 cyt. ustawy, działalność kulturalna określona w art. 1 ust. 1 nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu odrębnych przepisów.

W myśl art. 8 ustawy o działalności kulturalnej, ministrowie oraz kierownicy urzędów centralnych organizują działalność kulturalną, tworząc państwowe instytucje kultury, dla których prowadzenie takiej działalności jest podstawowym celem statutowym.

Natomiast jednostki samorządu terytorialnego organizują działalność kulturalną, tworząc samorządowe instytucje kultury, dla których prowadzenie takiej działalności jest podstawowym celem statutowym (art. 9 ust. 1). Podmioty tworzące instytucje kultury, o których mowa w art. 8 i 9, zwane są dalej organizatorami, a ilekroć w ustawie jest mowa o instytucji kultury bez bliższego określenia – należy przez to rozumieć zarówno państwową, jak i samorządową instytucję kultury (art. 10 ust. 1 i 2).

Zgodnie z art. 13 ust. 1 ww. ustawy, instytucje kultury działają na podstawie aktu o ich utworzeniu oraz statutu nadanego przez organizatora.

W przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego nie budzi wątpliwości, iż Wnioskodawca wypełnia przesłanki podmiotowe wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy o VAT. Wnioskodawca jest podmiotem, o jakim mowa w tym przepisie, jak bowiem wskazał został utworzony przez gminę i działa na podstawie ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej z 25 października 1991 r. oraz jest wpisany do Rejestru Instytucji Kultury.

Ponadto odnosząc się do opisu sprawy wskazać należy, że zgodnie z powyższą charakterystyką terminu „kultura”, świadczenie usług w ramach prowadzonego Ogniska Muzycznego, wiąże się bezpośrednio z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością kulturalną, zatem usługi te mieszczą się w zakresie pojęcia „usługi kulturalne”, bowiem ich głównym celem jest upowszechnianie i rozwój kultury.

Tak więc świadczenie usług w ramach prowadzonego Ogniska Muzycznego w ramach którego na rzecz Wnioskodawcy dokonywane są przez rodziców wpłaty na podstawie zawartych umów, wpisuje się usługi kulturalne. W sprawie będącej przedmiotem wniosku, podkreślić należy, że Wnioskodawca wskazał, że wpłaty rodziców w całości pokrywają wynagrodzenie nauczycieli, Wnioskodawca z tytułu tej działalności nie osiąga żadne zysku.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi dla dzieci w ramach prowadzonego Ogniska Muzycznego, korzystać będą ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, zgodnie z powołanym wcześniej art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy o VAT, bowiem Wnioskodawca jest samorządową instytucją kultury wpisaną do Rejestru Instytucji Kultury.

Wobec powyższego, mimo iż Wnioskodawca w powyższym zakresie wywiódł prawidłowy wniosek co do możliwości zastosowania zwolnienia od podatku bowiem zwolnienie to wynika z innych a wskazanych powyżej przyczyn, zatem stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należy uznać je za nieprawidłowe.

Kolejną wątpliwością Wnioskodawcy jest opodatkowanie czynności związanych z prowadzeniem sklepiku szkolnego, bowiem jak wynika z opisu sprawy przy dwóch szkołach GOK prowadzi sklepik szkolny, w których prowadzona jest sprzedaż artykułów szkolnych i spożywczych.

Nie ulega wątpliwości, że dokonując sprzedaży w prowadzonych sklepikach szkolnych, GOK wykonuje czynności dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT. W rozpatrywanej sytuacji charakter odpłatny będą miały dokonywane wyłącznie dla osób fizycznych czynności sprzedaży towarów (artykułów szkolnych i spożywczych).

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz przywołanych przepisów prowadzi do wniosku, że wykonywane przez GOK czynności odpłatnej dostawy towarów w ramach prowadzonych sklepików szkolnych są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT wg właściwej stawki dla artykułów szkolnych i spożywczych.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie jest prawidłowe.

Natomiast wniosek w zakresie prawa odliczenia podatku VAT od zakupów związanych sprzedażą opodatkowaną został załatwiony odrębnym rozstrzygnięciem.

Należy zaznaczyć, że na podstawie ustawy z dnia 9 sierpnia 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2019 r., poz. 1751), zwanej dalej „ustawą nowelizującą” dokonano zmian przepisów m.in. ustawy o VAT.

I tak, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy nowelizującej, przepisy art. 2 pkt 15, 20, 21 i 30, art. 5a, art. 19a ust. 5 pkt 3 lit. b i c i pkt 4 lit. b tiret drugie, art. 29a ust. 15 pkt 3, art. 41 ust. 2, 2a, 12, 12c-12f, 13 i ust. 14e pkt 3, art. 43 ust. 20, art. 83 ust. 1 pkt 1, 14 i 15, art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. b tiret pierwsze i art. 120 ust. 1 pkt 1 lit. a-d i pkt 4 ustawy zmienianej w art. 1 oraz załączników nr 3, 10 i 12 do ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się od dnia 1 kwietnia 2020 r., z zastrzeżeniem ust. 3.

Przy czym w myśl art. 7 ust. 2 ustawy nowelizującej, w okresie od dnia 1 listopada 2019 r. do dnia 31 marca 2020 r. przepisy art. 2 pkt 15, 20, 21 i 30, art. 5a, art. 19a ust. 5 pkt 3 lit. b i c i pkt 4 lit. b tiret drugie, art. 29a ust. 15 pkt 3, art. 41 ust. 2, 2a, 12, 12c, 13 i ust. 14e pkt 3, art. 43 ust. 20, art. 83 ust. 1 pkt 1, 2, 14 i 15, art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. b tiret pierwsze i art. 120 ust. 1 pkt 1 lit. a-d i pkt 4 ustawy zmienianej w art. 1 oraz załącznika nr 2, załącznika nr 3, z wyłączeniem poz. 72 75, załącznika nr 10, z wyłączeniem poz. 32-35, oraz załącznika nr 12 do ustawy zmienianej w art. 1 stosuje się w brzmieniu dotychczasowym.

Ponadto, należy wskazać, że kwestia ustalenia wysokości stawki podatku od towarów i usług dla dostawy towarów lub świadczenia usług od dnia 1 kwietnia 2020 r. może być określona tylko i wyłącznie w ramach wydania wiążącej informacji stawkowej określonej w art. 42a ustawy o VAT.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, niniejsza interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Dodatkowo należy wskazać, że interpretacja rozstrzyga ściśle w zakresie wyznaczonym pytaniem Wnioskodawcy. Stąd też wszelkie inne kwestie nie objęte pytaniem nie były przedmiotem rozstrzygnięcia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.