2020.03.04 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3.4012.131.2019.2.MŁ
z 4 marca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 grudnia 2019 r. (data wpływu 23 grudnia 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 stycznia 2020 r. (data wpływu 23 stycznia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją dwóch komplementarnych projektów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 grudnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w ww. zakresie. Dnia 23 stycznia 2020 r. wniosek został uzupełniony o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (Fundacja) realizuje dwa komplementarne projekty pt.: „X”:

1. Umowę o powierzenie grantu w programie „1”, na który otrzymała dofinansowanie ze środków publicznych. Projekt jest realizowany na podstawie umowy jaką zawarto w dnu xx października 2019 r. z Fundacją A. Przedmiotem umowy jest udzielenie przez A wsparcia ze środków publicznych w formie grantu (dofinansowana). Podstawą zawarcia umowy jest Program pt. „(…)”, Fundacji A, program finansowany ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach (…). W jego ramach Wnioskodawca realizuje projekt zatytułowany „(…)”.

2. Umowę (…). Podstawą zawarcia umowy jest Program „2”, program finansowany ze środków Komisji Europejskiej w ramach (…).

Oba projekty są komplementarne wobec siebie a głównym celem utworzenie nowych (lub istotna modernizacja istniejących) Centrów Doskonałości, mających siedzibę w państwach członkowskich/regionach, które są określone jako mniej rozwinięte w zakresie badań i innowacji poprzez mechanizm łączenia sił (…) z wiodącymi instytucjami badawczymi w (…) (lub konsorcjum takich instytucji), a także krajowymi lub regionalnymi władzami, agencjami do spraw badań na poziomie krajowym lub regionalnym co będzie miało istotne znaczenie w tych partnerstwach. Badania naukowe, o których mowa w art. 2 pkt 3 lit a), b), c), pkt 4, 6 i 8 ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki, są definiowane jako:

badania naukowe:

badania podstawowe – oryginalne prace badawcze eksperymentalne lub teoretyczne podejmowane przede wszystkim w celu zdobywania nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne.
badania stosowane – prace badawcze podejmowane w celu zdobycia nowej wiedzy, zorientowane przede wszystkim na zastosowanie w praktyce,
badania przemysłowe – badania mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności w celu opracowywania nowych produktów, procesów i usług lub wprowadzania znaczących ulepszeń do istniejących produktów, procesów i usług; badania te uwzględniają tworzenie elementów składowych systemów złożonych, budowę prototypów w środowisku laboratoryjnym lub w środowisku stymulującym istniejące systemy, szczególnie do oceny przydatności danych rodzajów technologii, a także budowę niezbędnych w tych badaniach linii pilotażowych, w tym do uzyskania dowodu w przypadku technologii generycznych;
prace rozwojowe – nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów i usług, z wyłączeniem prac obejmujących rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, istniejących usług oraz innych operacji wtoku, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń, w szczególności:
opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych oraz demonstracje, testowanie i walidację nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług w otoczeniu stanowiącym model warunków rzeczywistego funkcjonowania, których głównym celem jest dalsze udoskonalenie techniczne produktów, procesów lub usług, których ostateczny kształt nie został określony,
opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych, które można wykorzystać do celów komercyjnych, w przypadku gdy prototyp lub projekt pilotażowy stanowi produkt końcowy gotowy do wykorzystania komercyjnego, a jego produkcja wyłącznie do celów demonstracyjnych i walidacyjnych jest zbyt kosztowna;
działalność badawczo-rozwojowa – działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań;
działalność upowszechniająca naukę – realizację zadań wspierających rozwój polskiej nauki przez upowszechnianie, promocję i popularyzację wyników działalności badawczo-rozwojowej, innowacyjnej i wynalazczej, w tym w skali międzynarodowej, a także zadań związanych z utrzymaniem zasobów o dużym znaczeniu dla nauki i jej dziedzictwa, nieobejmujących prowadzenia badań naukowych lub prac rozwojowych;

Działalność badawcza i rozwojowa polega na poszukiwaniu możliwych zastosowań praktycznych dla wyników badań bądź na poszukiwaniu nowych rozwiązań pozwalających na osiągnięcie z góry założonych celów praktycznych.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym jako czynny podatnik podatku VAT.

Fundacja pod nazwą (…), zwana dalej „Fundacją”, została ustanowiona oświadczeniami woli swoich Fundatorów zawartymi w akcie notarialnym sporządzonym w dniu (…) 2019 r. przez notariusz (…).

Fundacja działa na podstawie przepisów Ustawy z dnia 6 kwietnia 1984 r. o fundacjach (tj. Dz. U. z 2018 r., poz. 1491) oraz postanowień niniejszego Statutu.

Fundacja posiada osobowość prawną. Fundacja została ustanowiona na czas nieoznaczony. Siedzibą Fundacji jest (…).

Nadzór nad Fundacją sprawuje minister (…).

Ze względu na swój cel, sposób jego realizacji oraz formy działania, Fundacja należy do systemu szkolnictwa wyższego i nauki w rozumieniu Ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2018 r., poz. 1668) oraz stanowi organizację prowadzącą badania i upowszechniającą wiedzę w rozumieniu Rozporządzenia Komisji Unii Europejskiej nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu (Dz. Urz. UE z 2014 r. Nr L 187/1), Fundacja działa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przy czym w zakresie niezbędnym dla właściwego realizowania celów Fundacji, może ona prowadzić działalność także poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej. Fundacja może tworzyć oddziały inne jednostki organizacyjne, a w zakresie działalności prowadzonej poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej – również przedstawicielstwa.

Celem Fundacji jest prowadzenie działań o dużym znaczeniu w zakresie nauki i rozwoju, w międzynarodowym środowisku, z uwzględnieniem wysokich standardów etycznych, w szczególności jeśli chodzi o dobre praktyki naukowe, a także upowszechnianie wiedzy.

Działania Fundacji obejmują badania podstawowe i wdrożeniowe związane z metodami obliczeniowymi, technikami i technologiami spersonalizowanej diagnostyki i leczenia pacjentów, a także z innymi, powiązanymi dyscyplinami nauki i techniki. Fundacja realizuje ww. cele w szczególności poprzez: prowadzenie ciągłej działalności badawczej i rozwojowej; wdrażanie rezultatów badań; dążenie do współpracy z osobami i instytucjami reprezentującymi regionalny, krajowy i międzynarodowy ekosystem innowacji, w tym z instytucjami zajmującymi się opieką zdrowotną, organizacjami komercyjnymi, jednostkami badawczymi oraz zrzeszeniami pacjentów; działalność ukierunkowaną na rozwój młodych badaczy; inicjowanie i wspieranie międzynarodowej współpracy naukowej; udział w kształceniu na studiach pierwszego drugiego stopnia, a także na studiach doktoranckich, w ramach programów prowadzonych przez inne jednostki naukowe, organizowanie zajęć dydaktycznych. udział studentów w pracach badawczych oraz występowanie w roli ich promotorów lub kopromotorów; organizowanie zajęć praktycznych, kursów i warsztatów, a także seminariów naukowych; publikowanie rezultatów badań prowadzonych w ramach Fundacji: udział w stowarzyszeniach zrzeszających instytucje polskie i zagraniczne o celach zbliżonych do celów Fundacji; komercjalizację rezultatów badań prowadzonych w ramach Fundacji; promowanie kultury pracy, która kładzie nacisk na jakość prowadzonych badań, w tym zachowanie najwyższych standardów etycznych; popularyzowanie osiągnięć naukowych Fundacji.

Czas trwania projektu w programie „1” to lata 1 październik 2019 r. – 31 grudnia 2023 r. (4 lata i 3 miesiące), zaś w programie „2” to lata 1 sierpnia 2019 r. – 31 lipca 2026 r. (7 lat). Są one dofinansowywane w 100% dla Wnioskodawcy.

Opis

Przy czym, na dzień dzisiejszy nie można przewidzieć jednoznacznie czy Fundacja w wyniku wdrożenia projektu badawczego będzie osiągała obroty. Nie wiadomo bowiem czy prowadzone badania dadzą pozytywny wynik. Ich efekt będzie dopiero znany około 2020 roku.

Zakupy związane z realizacją obu projektów w okresie ich realizacji od 1 październik 2019 r. do 31 lipca 2026 r. będą służyły wyłącznie na rzecz projektów, tj. planowanej sprzedaży opodatkowanej. Po zakończeniu realizacji projektów zakupiona aparatura badawcza będzie przyjęta na stan majątku rzeczowego Wnioskodawcy, będzie on służył działalności opodatkowanej jak również działalności badawczo-naukowej.

W odpowiedzi na wezwanie z 17 stycznia 2020 r. Wnioskodawca wskazał, że:

Nabyte w ramach dwóch komplementarnych projektów towary i usługi są ponoszone w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą opodatkowaną podatkiem VAT.
W przypadku wystąpienia wydatków do poszczególnych rodzajów działalności (opodatkowanej i/lub zwolnionej) jest możliwość przypisania wydatków do poszczególnych rodzajów działalności.
Efekty projektów będą przedmiotem czynności opodatkowanych, tj. badań naukowych i prac rozwojowych:
1. Programu „1” – realizacja wysokiej jakości badań naukowych i prac rozwojowych,
2. Programu „2” – realizacja działań wspierających badania naukowe i prace rozwojowe realizowane w ramach Programu „1”.
  Prawa autorskie do uzyskanych w wyniku realizacji projektów wyników badań naukowych będą przysługiwać Wnioskodawcy. Wyniki badań naukowych będą publikowane w czasopismach naukowych i prezentowane na konferencjach krajowych oraz zagranicznych. Będą również udostępniane na równych zasadach rynkowych odpłatnie lub nieodpłatnie wszystkim zainteresowanym podmiotom. Ich efekty będą przez pracowników Fundacji wykorzystywane do dalszych badań naukowych. Jednocześnie zaznaczyć należy, iż w przypadku osiągnięcia pozytywnych rezultatów badań Fundacja planuje dokonać komercjalizacji ich wyników poprzez sprzedaż wyników prac badawczych. W przypadku sprzedaży, będzie to sprzedaż opodatkowana podatkiem od towarów i usług.
  Głównym celem prowadzonych prac badawczych jest opracowanie nowych rozwiązań technicznych i technologicznych o charakterze aplikacyjnym jak również ich komercjalizacja. W sytuacji gdy projekt zakończy się sukcesem, wówczas będzie możliwa komercjalizacja badań (opodatkowana sprzedaż). Po uzyskaniu pozytywnych wyników badań Fundacja zakłada, że winny być one sprzedane w formie licencji lub praw autorskich zainteresowanym podmiotom. Zakupiony w toku realizacji projektu sprzęt, po jego zakończeniu, będzie służył działalności naukowo-badawczej jak i sprzedaży opodatkowanej.
  Zakupy związane z realizacją obu projektów będą służyły wyłącznie na rzecz projektów tj. planowanej sprzedaży opodatkowanej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług, które zostaną nabyte w zakresie realizacji niniejszych komplementarnych projektów badawczych?

Zdaniem Wnioskodawcy, będzie mu przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur zakupu towarów i usług wykorzystywanych do realizacji opisanych w stanie faktycznym projektów badawczych. Zarówno w przypadku, gdy po 2020 r. nastąpi sprzedaż opodatkowana podatkiem VAT, jak i w przypadku gdy z przyczyn niezależnych od Podatnika (w szczególności w przypadku nieosiągnięcia zakładanych rezultatów) planowana sprzedaż opodatkowana nie zostanie zrealizowana.

Zgodne z treścią art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (zwanej dalej ustawą o VAT), podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielne działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Zatem z powołanego przepisu prawa podatkowego jednoznacznie wynika, że uznane podmiotu gospodarczego za podatnika podatku VAT nie jest związane z celem czy rezultatem prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Sam fakt istnienia tej działalności de facto powoduje, że podmiot ten staje się podatnikiem tego podatku. Powyższe potwierdza art. 15 ust. 2 ww. ustawy, w którym czytamy, że działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców łub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Działalność gospodarcza nie jest uzależniona od rezultatu, czyli widocznego efektu podejmowanych przez podatników działań. Nie musi więc ona oznaczać konieczności osiągania przychodów czy zysków, ważny jest jedynie zamiar prowadzonej w tym zakresie działalności (podjęcia ekonomicznego ryzyka tej działalności).

W związku z powyższym należy podkreślić, iż nie jest ważny rezultat prowadzonej działalności, a jedynie zamiar jej prowadzenia. Jednocześnie podatnik, który prowadzi taką działalność gospodarczą nabywa towary i usługi służące mu do zainicjowania tej działalności gospodarczej. W konsekwencji przy ponoszeniu ww. wydatków, podatnik jest uprawniony do odliczenia kwoty podatku naliczonego już na etapie przygotowywania tej działalności. Prawo to przysługuje mu nawet gdy w momencie dokonywania zakupów inwestycyjnych nie dokonał czynności opodatkowanej podatkiem VAT. Ważne jest aby przesłanką ponoszenia wydatków inwestycyjnych byt zamiar wykorzystania ich do takiej działalności opodatkowanej.

Prawo to może zostać wyłączone jedynie w przypadku ewentualnego oszustwa ze strony podatnika jego nadużyć, co potwierdza wyraźne orzeczenie ETS w sprawie C-15/81 z dnia 5 maja 1982 r. pomiędzy Schul a lnspecteur der Inwerrechten en Accijzen. Nie jest ważny rezultat prowadzonej działalności. Istotnym jest zamiar prowadzenia działalności i ponoszone w związku z tym faktem wydatki. Przy ponoszeniu kosztów związanych z wydatkami inwestycyjnymi, można w pełni korzystać z prawa do odliczenia już na etapie ich przygotowywania.

W tym miejscu należy także wskazać, iż jedną z podstawowych zasad funkcjonowania podatku od towarów i usług jest zasada neutralności.

Powyższe zostało wielokrotnie potwierdzone przez Europejski Trybunał Sprawiedliwości, w tym m.in. w orzeczeniach w sprawie (połączonej) C-388/97, C-344/97, C-390/97 Pelzl i in., C-200/90 Dansk Denkavit i Potisen Trading C-475/03 Banca popolare di Cremona Soc. Coop. Ad. Przez zasadę neutralności należy rozumieć opodatkowanie, którego ostateczny koszt ponosi konsument (nabywca towaru lub usługi), a nie podatnik VAT (pośredniczący w obrocie gospodarczym). Tym samym, zasada ta sprowadza się do zapewnienia podatnikowi tego podatku uniknięcia obciążenia kosztem naliczonego podatku, dzięki możliwości jego odliczenia. W konsekwencji, podatnik VAT nie może być obarczony jego ekonomicznym kosztem.

Powyższe stanowisko znajduje akceptację także w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, które ze względu na tożsamość konstrukcyjną polskiego podatku od towarów i usług z podatkiem od wartości dodanej przyjętą W VI Dyrektywie Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich dotyczących podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (77/388/EEC) powinno znaleźć zastosowanie w zakresie przestrzegania zasady neutralności tego podatku ( wyroki NSA z dnia 7 czerwca 2004 r., FSK 87/04 Monitor Podatkowy 2004, nr 10, s. 40, 25 lutego 2005 r.. FSK 1633/04 NSA i WSA 2006, nr 5, poz. 151, 13 grudnia 2005 r., I FSK 384/05 NSA i WSA 2006, nr 4. Poz. 107). System odliczeń ustanowiony przez Szóstą Dyrektywę ma na celu całkowite uwolnienie przedsiębiorcy od ciężaru podatku VAT należnego lub zapłaconego w ramach jego całej działalności gospodarczej niezależnie od jej celu lub wyniku pod warunkiem, że co do zasady. podlega ona sama podatkowi VAT (wyroki ETS z dnia 15 stycznia 1998 r. w sprawie C-37/95 Ghent Coal Terminal, Rec. str. 1-1, pkt 15 „prawo od odliczenia zostało zastosowane, aby w pełni uwolnić przedsiębiorcę od kosztów VAT zapłaconego k należnego przy prowadzeniu przezeń działalności gospodarczej. Wspólny system podatku VAT zapewnia, że każda działalność gospodarcza, bez względu na jej cel i efekt, jeżeli sama podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny” oraz z dnia 22 lutego 2001 r. w sprawie C-408/98 Abbey National, Rec. str. l-1361, pkt 24.

Podobnie ETS wypowiedział się w sprawie C-268/83 DA. Rompelman i EA. Rompelman – Van Deelen przeciwko Minister van Financien: „co więcej zasada neutralności VAT, w odniesieniu do obciążenia podatkowego przedsiębiorcy wymaga, by uprzednie nakłady inwestycyjne poniesione w celu i z zamiarem rozpoczęcia działalności gospodarczej były traktowane jako działalność gospodarcza. Jakakolwiek inna wykładania art. 4 Dyrektywy spowodowałaby obciążenie przedsiębiorcy kosztem podatku VAT w toku prowadzonej przez niego działalności bez umożliwienia mu odliczenia zgodnie z art. 17 i wprowadziłaby arbitralne rozróżnienie pomiędzy wydatkami inwestycyjnymi poniesionymi przed rozpoczęciem rzeczywistego wykorzystania majątku oraz wydatkami poniesionymi wtoku takiego wykorzystania”. Tym samym już pierwszy wydatek inwestycyjny podjęty w celu prowadzenia działalności gospodarczej powoduje uznanie samej działalności za rozpoczętą. Należy bowiem podkreślić, iż działalnością gospodarczą nie jest samo dokonanie sprzedaży, lecz także wykonywanie innych czynności jakie na tę działalność się składają, tak aby zmierzały do podjęcia działalności sprzedażowej przedsięwzięcia. W konsekwencji do tych czynności należy także zaliczyć czynności przygotowawcze i inwestycyjne choć w momencie ich podjęcia nie miałyby odwzorowania w sprzedaży opodatkowanej. Ustawa o VAT ustanawia zasadę w niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej. Istotna jest intencja nabycia. Jeśli dany zakup ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście, jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych. Należy dokonać oceny, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było wykonywanie czynności opodatkowanych. Z ogólnie przyjętej definicji „zamiaru” wynika, że jest to projekt, plan czy intencja zrealizowania czegoś. Istotą zamiaru są intencje, jakie przyświecają dokonywanym czynnościom, jak i cel, który dana osoba ma osiągnąć dokunując tych czynności.

W sprawie C-110/94 podkreślono wyraźnie, że już pierwsze wydatki inwestycyjne jakie poniesiono dla celów i z zamysłem rozpoczęcia działalności, muszą zostać potraktowane jak działalność gospodarcza. Ponadto, samo prawo do odliczenia nie może być ograniczane czasem czy zakresem przedmiotowym. Możliwość wykonywania tego prawa zapewniona ma być niezwłocznie i w odniesieniu do wszystkich kwot podatku (sprawa C-177/99). Podstawą dla funkcjonowania podatku od wartości dodanej jest jego neutralność.

W odniesieniu do przedmiotowej sprawy należy także wskazać na orzeczenie ETS z dnia 15 stycznia 1998 r. w sprawie C-37/95, w którym Trybunał wyraźnie wskazał, iż podatnik jest uprawniony do odliczenia VAT naliczonego za towary i usługi nabyte w związku z pracami inwestycyjnymi wykonanymi z przeznaczeniem ich na planowana działalność gospodarczą podlegającą opodatkowaniu. Sam fakt niewykorzystania towarów czy usług, jakie nabyto w celu wykorzystania ich w prowadzonej działalności, nie stanowi podstawy do pozbawienia podatnika prawa do odliczenia podatku naliczonego. Trybunał w uzasadnieniu podkreślił, iż „prawo do odliczenia zostało wprowadzone, aby całkowicie uwolnić przedsiębiorcę od kosztów VAT zapłaconego lub podlegającego zapłacie w toku jego działalności gospodarczej. Wspólny system podatku od wartości dodanej konsekwentnie zapewnia, że każda działalność gospodarcza, niezależnie od jej celu i efektu, pod warunkiem że sama podlega VAT, jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny”.

Powyższe stanowisko jest także potwierdzone przez polskie sądy administracyjne, w tym m.in. w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 2 marca 2009 r. (sygn. I SA/Bk 2/09) gdzie czytamy: „(...) W świetle przepisów ustawy o VAT, wydatki ponoszone przez podatnika na zakup towarów usług badane z punktu widzenia ich wykorzystywania w działalności gospodarczej przez podatnika należy oceniać z punktu widzenia dążenia do uzyskania przychodu, a nie rezultatu, jaki przyniosły w postaci konkretnego przychodu. Stąd również brak konkretnych przychodów. jako rezultatu ponoszonych wydatków, nie może być powodem ich zakwestionowania, jeżeli wydatki na zakup towarów i usług pozostają w związku z działalnością spółki (...)”. Podobne stanowisko zajmują organy podatkowe. Dla przykładu, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 13 marca 2009 r. (sygn. ILPP2/443-5/09-2/JK): z uwagi na spełnienie podstawowej pozytywnej przesłanki warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonywaniem w przyszłości czynności opodatkowanych, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur zakupu towarów i usług wykorzystywanych do realizacji opisanego projektu badawczego, zarówno w przypadku gdy po 2011 r. nastąpi sprzedaż opodatkowana VAT, jak i w przypadku gdy z przyczyn niezależnych od Zainteresowanego, w szczególności w przypadku nieosiągnięcia zakładanych rezultatów, planowana sprzedaż opodatkowana VAT nie zostanie zrealizowana oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 28 kwietnia 2014 r. (sygn. IBPP2/443-67/14/BW): możliwość odliczenia podatku naliczonego nie stanowi żadnego przywileju dla podatnika, lecz jest podstawowym i fundamentalnym uprawnieniem, wynikającym z samej konstrukcji podatku od wartości dodanej. Wspólny system podatku od wartości dodanej zapewnia, że jakakolwiek działalność gospodarcza, bez względu na jej cel oraz rezultat, o ile sama jest opodatkowana VAT, jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny. Pozwala to na zachowanie zasady potrącalności, która powinna być na gruncie ustawy o VAT rozumiana możliwie najszerzej. Oznacza to, że zawsze ma ona zastosowanie przy nabyciu towarów i usług dokonanym z zamiarem wykorzystania ich w działalności opodatkowanej. W świetle powyższego stwierdzić należy, że nabycie towarów i usług przeznaczonych do przyszłego wykorzystania ich dla czynności opodatkowanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej bez względu na to jakie faktycznie będą efekty tej działalności, należy uznać w momencie ich nabycia za związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

Zatem odnosząc się bezpośrednio do treści art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, tj. prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przysługuje w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W tym zakresie powyższy przepis prawa podatkowego wskazuje, że prawo do obniżenia ww. podatku przysługuje wyłącznie w przypadku gdy nabycie towaru lub usługi służy podatnikowi do wykonywania przez niego działalności opodatkowanej. A contrario niewykorzystanie nabycia w takim celu powoduje, że prawo takie podatnikowi nie przysługuje. Po przeprowadzeniu analizy przepisów cyt. art. 15 ust. 1 oraz art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług należy stwierdzić, iż podatnikiem jest podmiot prowadzący działalność gospodarczą bez względu na rezultat czy cel tej działalności. Prawo do odliczenia podatku od nabytych towarów i usług przysługuje, jeśli pozostaje ono w związku z tą działalnością. Podatnikiem jest więc nawet podmiot, który ponosiłby straty z takiej działalności, lub jego pierwotne zamierzenia co do sposobu wykorzystania wyników projektu nie byłby w przyszłości zrealizowane.

W tym miejscu należy wskazać, iż Fundacja obecnie zakłada (w momencie przystępowania i realizacji projektów badawczych), że przedmiotowe projekty badawcze będą jej służyły zarówno działalności statutowej, jak również komercyjnej (sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT).

Fundacja ma bowiem zamiar sprzedawać zainteresowanym podmiotom licencje/prawa autorskie do wyników prowadzonych badań bądź też dokonywać odpłatnego wdrożenia otrzymanych wyników do przedsiębiorstw komercyjnych (które będą zainteresowane takim świadczeniem). Niemniej nie można obecnie przewidzieć rezultatu osiągniętych wyników projektu badawczego. Tym samym nie jest obecnie pewne, że wyniki te posłużą po zakończeniu projektów badawczych w ogóle działalności Fundacji (działalności opodatkowanej Wnioskodawcy – na zasadzie sprzedaży praw autorskich do tych wyników, świadczenia wdrożenia wyników do określonych przedsiębiorstw, czy wydania publikacji naukowej). Jednocześnie Fundacja zakłada z ekonomicznymi konsekwencjami ryzyka działalności, iż cel ten jednak zrealizuje.

W konsekwencji, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż związek wszelkiego rodzaju nabytych towarów czy usług z celem prowadzenia opisanych projektów badawczych o zamierzonych przez jego współtwórców rezultatach, jest podstawą do możliwości odliczenia podatku przy ich zakupie. Na prawo do odliczenia nie będzie miał wpływu także inny niż planowany obecnie rezultat badań, lub ich całkowity brak. Bez względu na fakt, czy realizacja projektów odniesie zamierzony skutek, to w momencie nabycia towarów i usług zachowana pozostanie pierwotna intencja ich nabycia. Zostały zaś nabyte celem wykonywania m.in. czynności opodatkowanych. Jeżeli nawet Fundacja z tytułu realizacji projektu nie osiągnie żadnych obrotów, z powodów obiektywnych (tzn. prowadzone badania nie zakończą się pozytywnym wynikiem), to czynność opodatkowana nie wystąpi nie dlatego, że świadomie zmieniono ww. pierwotne przeznaczenie nabytych towarów i usług, lecz dlatego że wskutek niezależnych od Fundacji czynników, wykorzystanie ich do czynności opodatkowanych stało się niemożliwe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106) zwanej dalej „ustawą”, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Art. 86 ust. 1 ustawy, stanowi, że w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z art. 87 ust. 1 ustawy wynika, że w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu VAT.

Podatnik w celu odliczenia podatku naliczonego, w pierwszej kolejności ma obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości przy nabyciu towarów i usług związanych z czynnościami opodatkowanymi.

Należy również podkreślić, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W tym miejscu należy wskazać, iż możliwość odliczenia podatku naliczonego nie stanowi żadnego przywileju dla podatnika, lecz jest podstawowym i fundamentalnym uprawnieniem, wynikającym z samej konstrukcji podatku od wartości dodanej. Z orzecznictwa TSUE wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego w zasadzie nie może być ograniczone ani pod względem czasu, ani pod względem zakresu przedmiotowego. TSUE zwracał uwagę, iż właśnie zasada odliczenia podatku naliczonego zapewnia uzyskanie neutralności podatku. System odliczeń podatku oznacza całkowite uwolnienie przedsiębiorcy od obciążeń z tytułu VAT zapłaconego lub należnego (do zapłaty) w prowadzonej działalności gospodarczej. Wspólny system podatku od wartości dodanej zapewnia, że jakakolwiek działalność gospodarcza, bez względu na jej cel oraz rezultat, o ile sama jest opodatkowana VAT, jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny. Pozwala to na zachowanie zasady potrącalności, która powinna być na gruncie ustawy rozumiana możliwie najszerzej. Oznacza to, że zawsze ma ona zastosowanie przy nabyciu towarów i usług dokonanym z zamiarem wykorzystania ich w działalności opodatkowanej.

Ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać, aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Istotna jest intencja nabycia – jeśli dany towar czy usługa ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych, wówczas – po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych – odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

W każdym więc przypadku należy dokonać oceny, czy intencją dokonującego określonej czynności, z którą łączą się skutki prawno-podatkowe było wykonywanie czynności opodatkowanych. Z ogólnie przyjętej definicji „zamiaru” wynika, że jest to projekt, plan czy intencja zrealizowania czegoś. Istotą zamiaru są intencje jakie przyświecają dokonywanym czynnościom, jak i cel, który dany podmiot ma osiągnąć dokonując tych czynności.

Z opisu sprawy wynika, Wnioskodawca realizuje dwa komplementarne projekty pt.: „X”:

Umowę o powierzenie grantu w programie „1”, na który otrzymała dofinansowanie ze środków publicznych. Projekt jest realizowany na podstawie umowy jaką zawarto w dnu xx października 2019 r. z Fundacją A. Przedmiotem umowy jest udzielenie przez A wsparcia ze środków publicznych w formie grantu (dofinansowana). Podstawą zawarcia umowy jest Program pt. „(…)”, Fundacji A, program finansowany ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Programu Operacyjnego (…). W jego ramach Wnioskodawca realizuje projekt zatytułowany „X”.
Umowę (…). Podstawą zawarcia umowy jest Program „2”, program finansowany ze środków Komisji Europejskiej w ramach (…).

Oba projekty są komplementarne wobec siebie a głównym celem utworzenie nowych (lub istotna modernizacja istniejących) Centrów Doskonałości, mających siedzibę w państwach członkowskich/regionach, które są określone jako mniej rozwinięte w zakresie badań i innowacji poprzez mechanizm łączenia sił (…) z wiodącymi instytucjami badawczymi w Europie (lub konsorcjum takich instytucji), a także krajowymi lub regionalnymi władzami, agencjami do spraw badań na poziomie krajowym lub regionalnym co będzie miało istotne znaczenie w tych partnerstwach. Badania naukowe, o których mowa w art. 2 pkt 3 lit a), b), c), pkt 4, 6 i 8 ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki, są definiowane jako:

badania naukowe:

badania podstawowe – oryginalne prace badawcze eksperymentalne lub teoretyczne podejmowane przede wszystkim w celu zdobywania nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne.
badania stosowane – prace badawcze podejmowane w celu zdobycia nowej wiedzy, zorientowane przede wszystkim na zastosowanie w praktyce,
badania przemysłowe – badania mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności w celu opracowywania nowych produktów, procesów i usług lub wprowadzania znaczących ulepszeń do istniejących produktów, procesów i usług; badania te uwzględniają tworzenie elementów składowych systemów złożonych, budowę prototypów w Środowisku laboratoryjnym lub w środowisku stymulującym istniejące systemy, szczególnie do oceny przydatności danych rodzajów technologii, a także budowę niezbędnych w tych badaniach linii pilotażowych, w tym do uzyskania dowodu w przypadku technologii generycznych;
prace rozwojowe – nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów i usług, z wyłączeniem prac obejmujących rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, istniejących usług oraz innych operacji wtoku, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń, w szczególności:
opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych oraz demonstracje, testowanie i walidację nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług w otoczeniu stanowiącym model warunków rzeczywistego funkcjonowania, których głównym celem jest dalsze udoskonalenie techniczne produktów, procesów lub usług, których ostateczny kształt nie został określony,
opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych, które można wykorzystać do celów komercyjnych, w przypadku gdy prototyp lub projekt pilotażowy stanowi produkt końcowy gotowy do wykorzystania komercyjnego, a jego produkcja wyłącznie do celów demonstracyjnych i walidacyjnych jest zbyt kosztowna;
działalność badawczo-rozwojowa – działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań;
działalność upowszechniająca naukę – realizację zadań wspierających rozwój polskiej nauki przez upowszechnianie, promocję i popularyzację wyników działalności badawczo-rozwojowej, innowacyjnej i wynalazczej, w tym w skali międzynarodowej, a także zadań związanych z utrzymaniem zasobów o dużym znaczeniu dla nauki i jej dziedzictwa, nieobejmujących prowadzenia badań naukowych lub prac rozwojowych;

Wnioskodawca jest zarejestrowanym jako czynny podatnik podatku VAT. Nadzór nad Fundacją sprawuje minister właściwy do spraw nauki i szkolnictwa wyższego. Ze względu na swój cel, sposób jego realizacji oraz formy działania, Fundacja należy do systemu szkolnictwa wyższego i nauki w rozumieniu Ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz stanowi organizację prowadzącą badania i upowszechniającą wiedzę w rozumieniu Rozporządzenia Komisji Unii Europejskiej. Celem Fundacji jest prowadzenie działań o dużym znaczeniu w zakresie nauki i rozwoju, w międzynarodowym środowisku, z uwzględnieniem wysokich standardów etycznych, w szczególności jeśli chodzi o dobre praktyki naukowe, a także upowszechnianie wiedzy.

Prawa autorskie do uzyskanych w wyniku realizacji projektu wyników badań naukowych będą przysługiwać Wnioskodawcy. Wyniki badań naukowych będą publikowane w czasopismach naukowych i prezentowane na konferencjach krajowych oraz zagranicznych. Będą również udostępniane na równych zasadach rynkowych odpłatnie lub nieodpłatnie wszystkim zainteresowanym podmiotom. Ich efekty będą przez pracowników Fundacji wykorzystywane do dalszych badań naukowych. Jednocześnie zaznaczyć należy, iż w przypadku osiągnięcia pozytywnych rezultatów badań Fundacja planuje dokonać komercjalizacji ich wyników poprzez sprzedaż wyników prac badawczych. W przypadku sprzedaży, będzie to sprzedaż opodatkowana podatkiem od towarów i usług. Głównym celem prowadzonych prac badawczych jest opracowanie nowych rozwiązań technicznych i technologicznych o charakterze aplikacyjnym jak również ich komercjalizacja. W sytuacji gdy projekt zakończy się sukcesem, wówczas będzie możliwa komercjalizacja badań (opodatkowana sprzedaż). Po uzyskaniu pozytywnych wyników badań Fundacja zakłada, że winny być one sprzedane w formie licencji lub praw autorskich zainteresowanym podmiotom. Zakupiony w toku realizacji projektu sprzęt, po jego zakończeniu, będzie służył działalności naukowo-badawczej jak i sprzedaży opodatkowanej. Nabyte w ramach dwóch komplementarnych projektów towary i usługi są ponoszone w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą opodatkowaną podatkiem VAT. W przypadku wystąpienia wydatków do poszczególnych rodzajów działalności (opodatkowanej i/lub zwolnionej) jest możliwość przypisania wydatków do poszczególnych rodzajów działalności. Efekty projektów będą przedmiotem czynności opodatkowanych tj. badań naukowych i prac rozwojowych. Zakupy związane z realizacją obu projektów będą służyły wyłącznie na rzecz projektów tj. planowanej sprzedaży opodatkowanej.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu nabycia towarów i usług, które zostaną nabyte w zakresie realizacji niniejszych komplementarnych projektów badawczych.

W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 6 kwietnia 1984 r. o fundacjach (Dz. U. z 2018 r., poz. 1491) fundacja może być ustanowiona dla realizacji zgodnych z podstawowymi interesami Rzeczypospolitej Polskiej celów społecznie lub gospodarczo użytecznych, w szczególności takich jak: ochrona zdrowia, rozwój gospodarki i nauki, oświata i wychowanie, kultura i sztuka, opieka i pomoc społeczna, ochrona środowiska oraz opieka nad zabytkami.

Natomiast zgodnie z art. 5 ust. 5 ww. ustawy fundacja może prowadzić działalność gospodarczą w rozmiarach służących realizacji jej celów. (...).

Co do zasady, na podstawie ww. przepisów działalność fundacji można więc podzielić na działalność związaną z realizacją celów, dla których fundacja została powołana (statutową) oraz pozostałą działalność gospodarczą (która, co do zasady, ma wspomagać działalność statutową).

Jak już wskazano wyżej, każde nabycie towarów i usług przeznaczonych do czynności opodatkowanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej bez względu na to jakie faktycznie będą efekty tej działalności należy uznać za związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych. Istotna jest bowiem intencja nabycia.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane, ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możliwość wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami. Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zatem zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.

W rozpatrywanej sprawie Wnioskodawca wskazał, że zakupy związane z realizacją obu projektów będą służyły wyłącznie na rzecz projektów tj. planowanej sprzedaży opodatkowanej. Należy zauważyć, że w przypadku realizacji działań gospodarczych, których wyniki są przeznaczone na sprzedaż, nabyte towary i usługi związane z realizacją tych działań należy uznać za służące czynnościom opodatkowanym, nawet w przypadku gdy zakładana sprzedaż, z przyczyn niezależnych od podatnika, nie dojdzie do skutku.

W niniejszej sprawie, Wnioskodawca – w przypadku osiągnięcia pozytywnych rezultatów badań planuje dokonać komercjalizacji ich wyników poprzez sprzedaż wyników prac badawczych. W przypadku sprzedaży, będzie to sprzedaż opodatkowana podatkiem od towarów i usług. Głównym celem prowadzonych prac badawczych jest opracowanie nowych rozwiązań technicznych i technologicznych o charakterze aplikacyjnym jak również ich komercjalizacja. W sytuacji gdy projekt zakończy się sukcesem, wówczas będzie możliwa komercjalizacja badań (opodatkowana sprzedaż). Po uzyskaniu pozytywnych wyników badań Fundacja zakłada, że winny być one sprzedane w formie licencji lub praw autorskich zainteresowanym podmiotom. Przy czym, na dzień dzisiejszy nie można przewidzieć jednoznacznie czy Fundacja w wyniku wdrożenia projektu badawczego będzie osiągała obroty. Jednak z opisu sprawy wynika, że nadrzędnym celem projektu jest osiągnięcie efektów, które będzie można skomercjalizować, czyli że wydatki ponoszone są z zamiarem wykonywania w przyszłości czynności opodatkowanych.

W tym miejscu należy podkreślić również, iż z orzecznictwa Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego w zasadzie nie może być ograniczone ani pod względem czasu, ani pod względem zakresu przedmiotowego. ETS zwracał uwagę, iż właśnie zasada odliczenia podatku naliczonego zapewnia uzyskanie neutralności podatku. System odliczeń podatku oznacza całkowite uwolnienie przedsiębiorcy od obciążeń z tytułu VAT zapłaconego lub należnego (do zapłaty) w prowadzonej działalności gospodarczej. Wspólny system podatku od wartości dodanej zapewnia, że jakakolwiek działalność gospodarcza, bez względu na jej cel oraz rezultat, o ile sama jest opodatkowana VAT, jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny. Pozwala to na zachowanie zasady potrącalności, która powinna być na gruncie ustawy o VAT rozumiana możliwie najszerzej. Oznacza to, że zawsze ma ona zastosowanie przy nabyciu towarów i usług dokonanym z zamiarem wykorzystania ich w działalności opodatkowanej.

Na zasadę neutralności podatku od wartości dodanej powoływano się m.in. w sprawach dotyczących przypadków, gdy z powodów niezależnych od podatnika, podatnik nigdy nie wykorzystał nabytych towarów i usług do prowadzenia działalności opodatkowanej, ale nabycie zostało dokonane z zamiarem takiego wykorzystania. Sytuacja tego rodzaju miała miejsce np. w przypadku spółki belgijskiej, która dokonała odliczenia podatku VAT związanego z robotami inwestycyjnymi przeprowadzonymi na nabytej przez firmę działce w porcie Ghent (sprawa C-37/95). Europejski Trybunał Sprawiedliwości stwierdził, że w sytuacji kiedy nabycie towarów i usług zostało poczynione z zamiarem wykorzystania ich do działalności opodatkowanej, ale z powodów pozostających poza kontrolą podatnika nie wykorzystał on nabytych towarów i usług w prowadzeniu tej działalności, prawo do odliczenia zostaje zachowane.

Istotna jest intencja nabycia – jeśli dany towar ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas – po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych – odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

Zatem mając na uwadze powołane wyżej przepisy ustawy, należy wskazać, że badania, które mają mieć z założenia charakter komercyjny, tzn. zakładane jest osiągnięcie wyników, które będą przedmiotem sprzedaży (niezależnie od rzeczywistego efektu, bowiem specyfika „komercjalizacji” badań naukowych powoduje, że tylko niektóre z nich kończą się finansowym sukcesem), prowadzone są w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. W konsekwencji, z uwagi na związek z przyszłymi czynnościami opodatkowanymi poniesionych wydatków na realizację dwóch komplementarnych projektów, należy stwierdzić, że na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją ww. projektów.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone, tj. późniejsze wykorzystanie towarów oraz w związku z tym korekta dotychczas odliczonego podatku VAT.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Odnośnie powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Odnosząc się do powołanych przez Zainteresowanego we wniosku wyroków sądów administracyjnych tut. Organ wyjaśnia, że wskazane wyroki zostały potraktowane jako element argumentacji Wnioskodawcy, są to jednak rozstrzygnięcia odnoszące się do indywidualnej sprawy i co do zasady wiążą one stronę postępowania w konkretnych, indywidualnych sprawach, nie rozciągając swojego oddziaływania na inne, choćby podobne lub zbieżne sprawy. Zatem, wskazane we wniosku wyroki sądów nie mają wpływu na podjęte w niniejszej interpretacji rozstrzygnięcie.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin