2020.03.05 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-1.4010.509.2019.2.BS
z 5 marca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 14 listopada 2019 r. (data wpływu 20 listopada 2019 r.), uzupełnionym 23 stycznia 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia:

czy Premia wypłacona przez Wnioskodawcę, na podstawie wystawionej noty uznaniowej stanowi dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – jest prawidłowe,
czy Premia podlega zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów jako koszt inny niż bezpośrednio związany z przychodami (tzw. pośredni koszt uzyskania przychodów), i w konsekwencji podlega zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w dniu poniesienia tego kosztu, tj. w dniu, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 listopada 2019 r. do Organu wpłynął wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia:

czy Premia wypłacona przez Wnioskodawcę, na podstawie wystawionej noty uznaniowej stanowi dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,
czy Premia podlega zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów jako koszt inny niż bezpośrednio związany z przychodami (tzw. pośredni koszt uzyskania przychodów), i w konsekwencji podlega zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w dniu poniesienia tego kosztu, tj. w dniu, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 8 stycznia 2020 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4010.509.2019.1.BS, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 23 stycznia 2020 r.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca Sp. z o.o., (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych oraz podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Wnioskodawca posiada również siedzibę działalności gospodarczej oraz jest zrejestrowany dla celów VAT na terytorium Polski. Spółka prowadzi działalność gospodarczą w branży tekstylnej, polegającą na produkcji tkanin.

W ramach prowadzonej działalności Spółka produkuje poszycia samochodowe, tkaniny i części cięte (dalej: „Towary” lub „Wyroby”), wykorzystywane do produkcji komponentów - elementów wyposażenia pojazdów określonych marek samochodowych określonych dalej jako marki X. Wyprodukowane przez Wnioskodawcę Towary będące przedmiotem zapytania nie są bezpośrednio sprzedawane do producentów samochodów marki X (dalej: „Producent X”). Towary sprzedawane są przez Wnioskodawcę w ramach „łańcucha dostaw” innemu podmiotowi (dalej: „Nabywca”), będącemu polskim rezydentem, który następnie wykorzystuje nabyte od Wnioskodawcy Towary do produkcji komponentów/elementów wyposażenia pojazdów samochodowych (np. foteli samochodowych), sprzedawanych następnie Producentowi X. Nabywca jest również podatnikiem zarejestrowanym dla celów VAT w Polsce.

W związku z tym, że Spółka nie sprzedaje Towarów bezpośrednio Producentowi X, nie wystawia temu podmiotowi faktur VAT. W związku z dokonywanymi dostawami towarów, Wnioskodawca wystawia faktury VAT wyłącznie na rzecz Nabywcy, jako bezpośredniego kontrahenta, będącego odbiorcą sprzedawanych przez Spółkę Towarów.

Biorąc pod uwagę obopólny interes zaangażowanych w transakcję stron, w tym Spółki jako producenta wyrobów służących do produkcji wyposażenia pojazdów samochodowych marki X, na mocy dokonanych ustaleń, Spółka dokonuje wypłaty bezpośrednio na rzecz Producenta X premii pieniężnej (dalej: „Premia”).

W przypadku gdy minimalna wartość netto zakupów dokonanych przez Nabywcę od Spółki osiągnie/przekroczy uzgodnioną w ramach ustaleń Spółki z Producentem X minimalną wartość w danym okresie, Producent X, nabywa prawo do Premii związanej z zakupami Towarów zrealizowanymi za pośrednictwem Nabywcy, który wykorzystuje Wyroby do produkcji towarów sprzedawanych następnie do Producenta X.

Ponieważ pomiędzy Wnioskodawcą a Producentem X nie dochodzi bezpośrednio do transakcji sprzedaży Towarów, Spółka nie wystawia na rzecz Producenta X faktur VAT (faktury VAT wystawiane są przez Spółkę z tytułu sprzedaży Towarów na rzecz Nabywcy). Tym samym Premia jest dokumentowana za pomocą noty uznaniowej wystawianej przez Spółkę na rzecz Producenta X. Na tej podstawie następuje wypłata premii na rzecz Producenta X.

Koszt Premii obciąża Spółkę, tj. wydatek ten nie jest zwracany Spółce przez żaden inny podmiot, koszt ten pozostaje pokryty ze środków finansowych Spółki.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z 21 stycznia 2020 r., Wnioskodawca wskazał m.in., że Spółka zawarła umowę o współpracy handlowej (dalej: „Umowa”) z podmiotem będącym producentem samochodów, określonym we Wniosku jako Producent „X” (dalej również: Producent „X”). Przedmiotowa umowa reguluje m.in. zakres praw i obowiązków stron związanych w szczególności z wypłatą przez Spółkę premii (dalej: „Premia”) na rzecz Producenta „X”.

Z zawartych w Umowie zapisów dotyczących warunków jakie uprawniają Producenta „X” do uzyskania Premii wynika, iż Premia zostanie wypłacona przez Spółkę Producentowi „X” w przypadku gdy minimalna wartość netto zakupów dokonanych od Spółki przez podmiot trzeci, który dla Producenta jest dostawcą komponentów (produkowanych z wykorzystaniem towarów produkowanych w zakładzie Spółki) do produkcji pojazdów (wskazany we Wniosku jako „Nabywca”, dalej również: „Nabywca”) osiągnie / przekroczy określoną w Umowie minimalną wartość we wskazanym w Umowie okresie.

Po spełnieniu ww. warunków Spółka na mocy zawartej Umowy jest zobowiązana do wypłaty na rzecz Producenta „X” Premii w kwocie wskazanej w Umowie.

Poniżej Spółka przytacza wybrane postanowienia umowne w tym zakresie (przy czym nazwy podmiotów zostały zastąpione określeniami jakie zostały nadane we wniosku Spółki oraz Spółka nie podaje kwoty wypłaconej premii czy kwoty minimalnego progu zakupów).

Zważywszy, że:

[Producent X] wyraża chęć zakupu pośredniego znaczących ilości towarów produkowanych przez Spółkę (dalej „Towary”), za pośrednictwem transakcji zakupu produktów (komponentów/elementów wyposażenia pojazdów marek X) od spółki YY Sp. z o.o. [Nabywca], do produkcji których wykorzystywane są Towary Spółki;
Spółka dostarcza na rzecz Nabywcy znaczącą ilość Towarów (poszycia samochodowe), wykorzystywanych do produkcji komponentów/elementów wyposażenia pojazdów marek X, które Nabywca sprzedaje na rzecz Producenta X;
Producent X efektywnie zakupi od innego podmiotu (Nabywcy) produkty wyprodukowane z wykorzystaniem Towarów Spółki.

Strony ustaliły m.in., iż:

W przypadku gdy minimalna wartość netto zakupów dokonanych przez Nabywcę od Spółki osiągnie/przekroczy kwotę x (dalej: „Minimalna Wielkość”) w okresie od - do (zwany dalej: „Okresem Skuteczności”), Producent X nabywa prawo do premii od zakupów Towarów Spółki realizowanych za pośrednictwem transakcji z Nabywcą, po przekroczeniu Minimalnej Wielkości w Okresie Skuteczności i Spółka zobowiązuje się do zapłaty na rzecz Producenta X Premii, o której mowa poniżej. Premia wynika ze sprzedaży Towarów Spółki pośrednio na rzecz Producenta X jako że wyroby Spółki są wykorzystywane do produkcji marek pojazdów X jako stanowiące komponent do produkcji towarów Nabywcy.
Premia zostanie wypłacona na rzecz Producenta X pod warunkiem, że w Okresie Skuteczności Nabywca zakupi od Spółki (w sposób opisany powyżej) Minimalną Wielkość Towarów.
Premia zostanie wypłacona w wysokości x EUR.
Spółka wystawi notę uznaniową uwzględniająca ww. kwotę Premii.

Wskazując związek przyczynowo - skutkowy pomiędzy wydatkami poniesionymi przez Spółkę na wypłatę Premii a osiągnięciem przychodów lub zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów, Spółka podkreśla, że podstawowym warunkiem uzyskania Premii przez Producenta „X” skutkującym jednocześnie obowiązkiem wypłaty przez Spółkę Premii na rzecz Producenta X, jest zrealizowanie/osiągnięcie przez Nabywcę minimalnego pułapu wielkości zakupów Towarów sprzedawanych przez Spółkę. Towary te są następnie wykorzystywane przez Nabywcę do produkcji komponentów/elementów wyposażenia pojazdów samochodowych marki X produkowanych przez Producenta „X”, sprzedawanych przez Nabywcę na rzecz Producenta X. Powyższa zależność w ramach ww. łańcucha dostaw oznacza, iż dokonując sprzedaży Towarów na rzecz Nabywcy (które są wykorzystywane przez Nabywcę do produkcji elementów sprzedawanych przez ten podmiot do Producenta X), Spółka uzyskuje przychody ze sprzedaży Towarów, a jednocześnie w sytuacji, w której Nabywca osiąga odpowiednią wielkość zakupów Towarów dokonanych od Spółki wskazaną w Umowie zawartej przez Spółkę z Producentem X, Spółka jest zobowiązana ponieść koszt wypłaty premii na rzecz Producenta X, na rzecz którego Spółka nie dokonuje bezpośredniej sprzedaży Towarów z uwagi na konieczność zaangażowania w ramach łańcucha dostaw Nabywcy - przy czym Producent określa zapotrzebowanie względem Nabywcy (z uwzględnieniem Towarów dostarczanych przez Spółkę), a tym samym Towary Spółki wpisują się w potrzeby Producenta X. Jednocześnie Towary Spółki zakupione przez Nabywcę finalnie stanowią komponent produkowanych przez Producenta X pojazdów marek X. Konsekwentnie, sprzedaż Towarów do Nabywcy jest zależna od zakupów Producenta X od Nabywcy w ramach przedmiotowego łańcucha dostaw. W ramach przedmiotowej transakcji z Producentem X, koszt wypłaty Premii na rzecz Producenta X jest związany zatem z przychodami osiąganymi przez Spółkę z tytułu sprzedaży Towarów na rzecz Nabywcy, służących do produkcji komponentów/wyposażenia/elementów sprzedawanych przez Nabywcę do Producenta X, wykorzystywanych przez tego producenta do produkcji pojazdów. Z perspektywy Spółki wypłata Premii ekonomicznie spełnia rolę rabatu (im większy obrót, tym niższa może być cena jednostkowa), jednocześnie zapewniając atrakcyjność oferty Spółki, i zabezpieczając jej przychody. Wypłata Premii jest pochodną wzrostu przychodów Spółki z transakcji sprzedaży Towarów do Nabywcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy Premia wypłacona przez Wnioskodawcę, na podstawie wystawionej noty uznaniowej stanowi dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?
Czy Premia podlega zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów jako koszt inny niż bezpośrednio związany z przychodami (tzw. pośredni koszt uzyskania przychodów), i w konsekwencji podlega zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w dniu poniesienia tego kosztu, tj. w dniu, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych?

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, Premia wypłacona przez Spółkę na podstawie noty uznaniowej, stanowi dla niego koszt uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 865 z późn. zm., dalej: „ustawa o PDOP”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Koszty ponoszone przez podatnika należy oceniać pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów, zabezpieczenia lub zachowania źródła przychodów tak, aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości. Koszty poniesione w celu zachowania źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu były uzyskiwane lub, aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób, gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Tym samym, kosztami uzyskania przychodów będą również koszty pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami.

W oparciu o ugruntowaną praktykę, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione łącznie następujące warunki:

został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,
jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów (źródła przychodów) lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
został właściwie udokumentowany,
nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o PDOP, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów lub wydatków, których wysokość zaliczenia w ciężar kosztów podatkowych została ustawowo ograniczona.

Poniesienie wydatku przez podatnika oraz definitywny charakter wydatku

Odnosząc powyższe przesłanki do sprawy będącej przedmiotem wniosku jako, że Premia została wypłacona i sfinansowana z zasobów majątkowych Spółki oraz nie została/nie zostanie w jakikolwiek sposób zwrócona Spółce, poniesiony przez Wnioskodawcę wydatek należy uznać za definitywny i pokryty z zasobów finansowych podatnika (Spółki).

Związek wydatku z działalnością gospodarczą oraz poniesienie wydatku w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów (źródła przychodów)

Zdaniem Wnioskodawcy, koszt z tytułu wypłaty Premii jest związany z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą i ma na celu zabezpieczenie współpracy handlowej z Producentem X w ramach łańcucha dostaw, w którym uczestniczy Spółka, a w konsekwencji zabezpieczenie jej źródła przychodów. Należy podkreślić, że warunkiem wypłaty Premii jest osiągnięcie przez Wnioskodawcę określonej wartości sprzedaży produkowanych Towarów z bezpośrednim kontrahentem, tj. Nabywcą. Nabyte przez Nabywcę od Spółki Towary (poszycia samochodowe) służą następnie do produkcji komponentów/elementów wyposażenia pojazdów marek X, które Nabywca sprzedaje Producentowi X.

Zatem również w interesie Producenta X jako beneficjenta Premii, jest dokonywanie zakupu komponentów/elementów samochodowych od Nabywcy, gdyż ten, aby je wyprodukować nabywa od Wnioskodawcy wykorzystywane do tego procesu Towary. Tym samym powyższe ma motywować Producenta X do pośredniego nabycia Towarów od Spółki.

Ponadto w ocenie Wnioskodawcy mimo braku bezpośrednich transakcji pomiędzy Spółką a Producentem X, udzielenie Premii Producentowi X jest jednym ze sposobów intensyfikacji sprzedaży Towarów Spółki. Podkreślenia wymaga, że produkowane przez Spółkę Towary są wykorzystywane do produkcji kupowanych od Nabywcy przez Producenta X elementów wyposażenia pojazdów samochodowych marki X. Dzięki temu możliwe jest utrzymanie współpracy handlowej w ramach łańcucha dostaw, w którym uczestniczy Spółka co może mieć wpływ na wysokość osiąganych przez Spółkę przychodów. Z powyższych względów, zdaniem Wnioskodawcy, koszt Premii jest bez wątpienia związany z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą, gdyż zdaniem Spółki pośrednio przyczynia się do zachowania i zabezpieczenia źródła jej przychodów.

Ponadto, wypłata Premii ma miejsce w przypadku gdy określony poziom sprzedaży zostanie osiągnięty przez Spółkę w odniesieniu do sprzedaży Towarów na rzecz nabywcy. Tym samym, Premia w ocenie Spółki motywuje Nabywcę do zakupów Towarów od Spółki, w ramach realizacji kontraktu dla Producenta X, w którym uczestniczy Spółka jako, że jej Wyroby służą do produkcji elementów wyposażenia samochodów marki X.

Spółka podkreśla, że podstawowym warunkiem uzyskania Premii przez Producenta X jest osiągnięcie przez Nabywcę minimalnego pułapu zakupów Towarów oferowanych przez Spółkę. Towary te są następnie wykorzystywane do produkcji komponentów/elementów wyposażenia pojazdów samochodowych marki X produkowanych przez Producenta X. Zatem warunek celowości i racjonalności poniesionego wydatku jest, zdaniem Wnioskodawcy, niewątpliwie spełniony, gdyż wypłacona dla Producenta X Premia, ma na celu ponad wszelką wątpliwość zachowanie/zabezpieczenie źródła przychodu.

Należy zatem uznać, iż Premia jest wydatkiem celowym, racjonalnym i związanym z działalnością gospodarczą Spółki, w tym wykazuje związek ze źródłem przychodu z tytułu sprzedaży Towarów.

Właściwe udokumentowanie wydatku

Zaliczenie wydatku do kosztów uzyskania przychodów uwarunkowane jest także prawidłowym udokumentowaniem kosztu.

Obowiązek dokumentowania wydatków w celu zakwalifikowania ich jako kosztu uzyskania przychodów nie wynika literalnie z przepisu art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP. Wniosek taki można pośrednio wywieść z art. 9 ust. 1 ustawy o PDOP, który nakłada na podatników obowiązek prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający prawidłowe określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy.

Odrębnymi przepisami, do których nawiązuje wyżej wspomniany art. 9 ustawy o PDOP, są regulacje ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 351 ze zm.).

W kontekście przytoczonych powyżej przepisów Wnioskodawca chciałby podkreślić, że kwota wypłaconej Premii jest udokumentowana notą uznaniową wystawianą przez Wnioskodawcę.

Zdaniem Spółki koszt Premii udokumentowany notą uznaniową wystawioną na rzecz Producenta X spełnia przesłanki należytego udokumentowania, tj. w sposób pozwalający na zaliczenie wydatku do kosztów uzyskania przychodów.

Ponadto, Wnioskodawca zaznaczył, że wydatki na wypłatę przedmiotowej Premii nie zostały wskazane w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy, ani w ocenie Spółki nie podlegają również innym ograniczeniom.

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy, koszt wypłaconej Premii spełnia warunki do uznania go za koszt uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP.

Ponadto, zdaniem Spółki, koszt wypłaconej Premii powinien być ujmowany przez Wnioskodawcę jako koszt uzyskania przychodów, nie zaś jako zmniejszenie przychodów.

Zgodnie bowiem z art. 12 ust. 3 ustawy PDOP za przychody związane z działalnością gospodarczą, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje pojęcia „bonifikata” i „skonto”. W odczytaniu znaczenia przepisu art. 12 ust. 3 ww. ustawy należy kierować się więc ich powszechnym znaczeniem.

Przyjmując za słownikiem języka polskiego PWN (https://sip.pwn.pl/szukaj/bonifikata.html) „bonifikata” – to «zmniejszenie ustalonej ceny towaru lub usługi». Bonifikata zatem jest udzielana wówczas, gdy wystąpią okoliczności uzasadniające obniżenie ustalonej wcześniej ceny, których nie można było przewidzieć w momencie zawierania umowy sprzedaży. Natomiast w przypadku, jeżeli okoliczności wpływające na zmniejszenie ceny są znane stronom przed zawarciem umowy sprzedaży, to powinny znaleźć odzwierciedlenie w cenie określonej w tej umowie.

Z kolei skonto według ww. słownika oznacza: «zniżkę ceny towaru objętego sprzedażą kredytową lub ratalną, udzieloną nabywcy płacącemu gotówką przed ustalonym terminem».

Natomiast pojęcie „rabat” zgodnie z ww. słownikiem języka polskiego PWN oznacza: «obniżenie ceny jakiegoś towaru o pewną kwotę; też: ta kwota». Zatem z powyższego wynika, że wartość rabatu obniża kwotę należną zbywcy danego towaru obniżając tym samym jego przychód.

Z kolei przez pojęcie „premia” należy rozumieć, zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN (https://sip.pwn.pl/szukaj/premia.html), m.in.: «dodatek do pensji przyznawany pracownikowi zależnie od osiągniętych wyników pracy»; «nagrodę za coś, często mającą zachęcić do czegoś osobę nagradzaną». W świetle powyższego premia pieniężna będzie stanowiła „dodatkowe wynagrodzenie” mające na celu zachęcenie potencjalnego jej beneficjenta do określonego działania nierzadko związanego ze wzmożonym wysiłkiem, zintensyfikowaną aktywnością w określonym obszarze.

W związku z tym, że Premia nie stanowi bezpośredniego zmniejszenia przychodu ze sprzedaży Towarów na rzecz Nabywcy, nie powinna być traktowana jako zmniejszenie przychodów Spółki ale jako jej koszt uzyskania przychodów, gdyż rzeczony wydatek bez wątpienia wykazuje związek z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą. Dodatkowo podkreślić należy, że w związku z tym, że wydatek na wypłatę Premii jest ponoszony na rzecz innego podmiotu niż bezpośredni kontrahent Spółki (Nabywca), zdaniem Spółki nie powinien on korygować przychodów z tytułu sprzedaży na rzecz bezpośredniego kontrahenta (Nabywcy).

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, Premia podlega zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów jako koszt uzyskania przychodów inny niż bezpośrednio związany z przychodami (tzw. koszt pośredni) potrącalny w dacie jego poniesienia, zgodnie z art. 15 ust. 4d oraz 4e ustawy o PDOP.

W art. 15 ustawy o PDOP, regulującym zagadnienie kosztów uzyskania przychodów, dokonano również rozróżnienia kosztów bezpośrednio związanych z przychodami oraz innych niż bezpośrednio związane z przychodami, czyli tzw. kosztów pośrednich. Ustawodawca wskazał również moment, w którym powinny być te koszty potrącane.

Zgodnie z art. 15 ust. 4 ustawy o PDOP koszty bezpośrednie powinny być – co do zasady – rozliczane w roku podatkowym, w którym zostały osiągnięte odpowiadające im przychody.

Zgodnie natomiast z art. 15 ust. 4d ustawy o PDOP koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, tzw. (koszty pośrednie), są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Stosownie do art. 15 ust. 4e ustawy o PDOP, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Zdaniem Wnioskodawcy, kosztami uzyskania przychodów bezpośrednio związanymi z przychodami są takie wydatki, których poniesienie przekłada się wprost (w sposób bezpośredni) na uzyskanie konkretnych przychodów. W ich przypadku możliwe jest „zidentyfikowanie” wpływu danego kosztu na wielkość osiągniętych przychodów. Do tej kategorii należą głównie te koszty, które mogą być przydzielone, przypisane do określonych wyrobów bądź usług.

Natomiast pośrednie koszty uzyskania przychodów to takie wydatki, których nie da się przypisać wprost do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione oraz celowe z punktu widzenia prowadzonej działalności gospodarczej, jako prowadzące do osiągnięcia przychodu lub zachowania, zabezpieczenia jego źródła. Mimo, że nie pozostają one w uchwytnym związku z konkretnymi przychodami, gdyż brak jest możliwości ustalenia, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód, to nie można odmówić im celowości oraz racjonalności oraz tego, że ich poniesienie w pewnej perspektywie czasu przyczyniło się do osiągnięcia przychodu, jego zwiększenia lub zabezpieczenia źródła przychodu. Zatem będą to wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, lecz przyczyniające się w sposób ogólny do osiąganych przychodów, gdyż nie sposób jest ustalić uzyskaniu jakiego konkretnego przychodu dany wydatek służy.

W ocenie Spółki, Premia dla Producenta X stanowi koszt inny niż bezpośrednio związany z przychodami, tzw. pośredni koszt uzyskania przychodów. Na powyższą ocenę wpływ ma przede wszystkim brak bezpośredniej zależności pomiędzy wypłaconą Premią a konkretnymi przychodami osiąganymi przez Spółkę w relacji z Producentem X, gdyż ten jako beneficjent Premii nie jest bezpośrednim kontrahentem Spółki, od której nabywa Towary.

Innymi słowy, w związku z tym, że kosztu Premii należnej Producentowi X z tytułu osiągnięcia/przekroczenia przez Nabywcę minimalnego pułapu zakupów Towarów od Spółki, nie sposób powiązać ani przełożyć (w stosunku jeden do jednego) na konkretną jednostkę przychodu Spółki osiąganą z bezpośrednim kontrahentem (Nabywcą), wydatek na jej wypłatę, zdaniem Wnioskodawcy, nie stanowi kosztu uzyskania przychodu bezpośrednio związanego z przychodem z tytułu sprzedaży na rzecz Nabywcy. Spółka bowiem jest zobowiązana wypłacić Premię w określonej ogólnej kwocie po osiągnięciu przez Nabywcę określonej wartości zakupów.

Niezależnie od powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, wydatek poniesiony na wypłatę Premii stanowi inny niż bezpośrednio związany z przychodami, koszt uzyskania przychodów (tzw. pośredni koszt uzyskania przychodów), potrącalny, zgodnie z ww. przepisami, w dacie poniesienia, tj. w dniu, na który koszt zostanie ujęty w księgach rachunkowych (zaksięgowany) na podstawie noty księgowej wystawionej przez Spółkę.

Jednocześnie, na poparcie przedstawionej we wniosku argumentacji, Wnioskodawca zaznacza, że analizowane zagadnienie było przedmiotem wielu rozstrzygnięć organów podatkowych, a wskazane przez Spółkę stanowisko zostało potwierdzone w licznych interpretacjach indywidualnych prawa podatkowego wydawanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej:” Dyrektor KIS”), m.in. w interpretacji indywidualnej:

z 5 marca 2019 r., Znak: 0111-KDIB2-1.4010.10.2019.2.AR, w której Dyrektor KIS odstępując od uzasadnienia prawnego uznał następujące stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe: Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że bonus pieniężny (rabat pośredni) zostanie udzielony Klientowi, a więc podmiotowi niebędącemu bezpośrednim kontrahentem Spółki. Spółka będzie dokonywała bowiem dostaw na rzecz Finansującego, a nie Klienta. Wnioskodawca nie będzie wystawiał podmiotowi uzyskującemu bonus pieniężny (rabat pośredni) faktur VAT. Będą one wystawiane na rzecz Finansującego. Wobec powyższego w przedmiotowej sprawie nie może znaleźć zastosowania przepis art. 12 ust. 3 u.p.d.o.p.(...)
Celem udzielenia bonusów pieniężnych (rabatów pośrednich) na rzecz Klienta będzie generowanie jak najlepszych wyników sprzedaży pojazdów oferowanych przez Wnioskodawcę, a tym samym zwiększenie przychodów Wnioskodawcy. Zdaniem Spółki udzielanie bonusów odniesie pozytywny skutek - Klient uzyska dodatkowe środki na rozwój swojej działalności, a tym samym zwiększy zasoby finansowe, które pośrednio wpłyną na zwiększenie możliwości zakupowych na kolejne pojazdy. Udzielanie bonusów ma zachęcić podmioty niepowiązane z Wnioskodawcą do zwiększenia zakupów pojazdów od Spółki. Zwiększenie ilości i wartości towarów nabywanych przez Klienta za pośrednictwem Finansującego powoduje zwiększenie sprzedaży Wnioskodawcy. W konsekwencji wypłacone bonusy pieniężne (rabaty pośrednie) przyczyniają się do zwiększenia przychodów Wnioskodawcy.
Udzielenie bonusu pieniężnego (rabatu pośredniego) zostanie należycie udokumentowane. Noty księgowe będą wystawiane zgodnie z wymogami dla dowodów księgowych (..).
Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę w związku z wypłatą bonusu pieniężnego (rabatu pośredniego) na rzecz Klienta, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów. (...)
W ocenie Spółki, bonusy pieniężne (rabaty pośrednie) stanowią pośrednie koszty uzyskania przychodów. Brak jest bowiem bezpośredniej zależności pomiędzy udzielanymi bonusami pieniężnymi a konkretnymi przychodami osiąganymi przez Spółkę. Mając na względzie powyższe, zdaniem Spółki, wypłacane na rzecz Klientów bonusy pieniężne (rabaty pośrednie) należy zakwalifikować do kosztów pośrednich, potrącalnych w kwocie netto w dacie ich poniesienia, przez którą należy rozumieć dzień ujęcia kosztu w księgach rachunkowych Spółki (zgodnie z art. 15 ust. 4e u.p.d.o.p.).
z 2 listopada 2018 r., Znak: 0111-KDIB1-2.4010.333.2018.4.AW, w której Dyrektor KIS uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe oraz w wydanym uzasadnieniu stwierdził, że: Biorąc pod uwagę przedstawiony opis zdarzenia przyszłego oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że wydatki poniesione przez Spółkę w związku z wypłatą bonusów pieniężnych na rzecz Beneficjentów, będzie można uznać za koszty uzyskania przychodów Spółki. Spełnione bowiem zostaną przesłanki wynikające z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. – przedmiotowe wydatki pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami Spółki. Ponadto wydatki te nie będą mieściły się w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy.
Podsumowując, kwota bonusu pieniężnego wypłaconego Beneficjentowi stanowić będzie dla Spółki koszt uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.
Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie jest prawidłowe. (...)
Odnosząc opisane zdarzenie do powołanych przepisów prawa podatkowego należy stwierdzić, że wydatki poniesione przez Spółkę dotyczące wypłacanego przez nią na rzecz Beneficjenta bonusu pieniężnego należy kwalifikować do kosztów „pośrednich”, gdyż nie mają one bezpośredniego odzwierciedlenia w uzyskanych przez Spółkę przychodach, ale ich poniesienie jest warunkiem ich uzyskania. (...)
Wobec powyższego bonus pieniężny wypłacany Beneficjentowi przez Spółkę na podstawie uregulowań wynikających z art. 15 ust. 4d u.p.d.o.p. należy uznać dla celów podatkowych za koszt inny niż bezpośrednio związany z przychodami. Wydatek ten, jako tzw. koszt pośredni, zgodnie z art. 15 ust. 4d ww. ustawy powinien być potrącony w dacie jego poniesienia.
Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie jest prawidłowe.
z 2 listopada 2018 r., Znak: 0111-KDIB1-2.4010.334.2018.4.AW, w której Dyrektor KIS uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe oraz w wydanym uzasadnieniu stwierdził, że: Biorąc pod uwagę przedstawiony opis zdarzenia przyszłego oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że wydatki poniesione przez Spółkę w związku z wypłatą bonusów pieniężnych na rzecz Beneficjentów, będzie można uznać za koszty uzyskania przychodów Spółki. Spełnione bowiem zostaną przesłanki wynikające z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. - przedmiotowe wydatki pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami Spółki. Ponadto wydatki te nie będą mieściły się w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy.
Podsumowując, kwota bonusu pieniężnego wypłaconego Beneficjentowi stanowić będzie dla Spółki koszt uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.
Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie jest prawidłowe. (...)
Odnosząc opisane zdarzenie do powołanych przepisów prawa podatkowego należy stwierdzić, że wydatki poniesione przez Spółkę dotyczące wypłacanego przez nią na rzecz Beneficjenta bonusu pieniężnego należy kwalifikować do kosztów „pośrednich", gdyż nie mają one bezpośredniego odzwierciedlenia w uzyskanych przez Spółkę przychodach, ale ich poniesienie jest warunkiem ich uzyskania. (...)
Wobec powyższego bonus pieniężny wypłacany Beneficjentowi przez Spółkę na podstawie uregulowań wynikających z art. 15 ust. 4d u.p.d.o.p. należy uznać dla celów podatkowych za koszt inny niż bezpośrednio związany z przychodami. Wydatek ten, jako tzw. koszt pośredni, zgodnie z art. 15 ust. 4d ww. ustawy powinien być potrącony w dacie jego poniesienia.
Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie jest prawidłowe.
z 4 października 2018 r., Znak: 0111-KDIB2-1.4010.301.2018.2.MJ, w której Dyrektor KIS odstępując od uzasadnienia prawnego uznał następujące stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe: Udzielanie bonusów ma zachęcić podmioty niepowiązane z Wnioskodawcą do zwiększenia zakupów pojazdów od Spółki. Zwiększenie ilości i wartości towarów nabywanych przez Klienta za pośrednictwem Finansującego powoduje zwiększenie sprzedaży Wnioskodawcy. W konsekwencji, wypłacone bonusy pieniężne (rabaty pośrednie) przyczyniają się do zwiększenia przychodów Wnioskodawcy.
Udzielenie bonusu pieniężnego (rabatu pośredniego) zostanie należycie udokumentowane. Noty księgowe będą wystawiane zgodnie z wymogami dla dowodów księgowych (...).
Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę w związku z wypłatą bonusu pieniężnego (rabatu pośredniego) na rzecz Klienta, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów. (...)
W ocenie Spółki, bonusy pieniężne (rabaty pośrednie) stanowią pośrednie koszty uzyskania przychodów. Brak jest bowiem bezpośredniej zależności pomiędzy udzielanymi bonusami pieniężnymi a konkretnymi przychodami osiąganymi przez Spółkę. Mając na względzie powyższe, zdaniem Spółki, wypłacane na rzecz Klientów bonusy pieniężne (rabaty pośrednie) należy zakwalifikować do kosztów pośrednich, potrącalnych w kwocie netto w dacie ich poniesienia, przez którą należy rozumieć dzień ujęcia kosztu w księgach rachunkowych Spółki (zgodnie z art. 15 ust. 4e u.p.d.o.p.).
z 14 września 2018 r., Znak: 0111-KDIB1-3.4010.355.2018.l.BM, w której Dyrektor KIS odstępując od uzasadnienia prawnego uznał następujące stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe: Należy w tym miejscu zauważyć, iż z uwagi na fakt, że Spółka sprzedaje swoje Produkty bezpośrednio Dystrybutorom (a nie Detalistom), to na ich rzecz wystawia faktury dokumentujące sprzedaż tychże Produktów. To jednak Detaliści (a nie Dystrybutorzy) będą otrzymywać od Spółki Premie, o których mowa w niniejszym wniosku. Stąd, z uwagi na brak tożsamości w ujęciu podmiotowym, w świetle przepisów o VAT udzielenie Premii nie będzie mogło być potwierdzone w sposób, o którym mowa wprost w tych przepisach, tj. dokumentem VAT, jakim jest faktura, w szczególności zaś fakturami korygującymi wystawianymi przez Spółkę do wystawionych przez nią wcześniej faktur na rzecz Dystrybutorów, dokumentujących sprzedaż Produktów przez Spółkę na ich rzecz. (...)
Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, należy uznać, iż w niniejszych okolicznościach będą spełnione wszystkie z omówionych powyżej warunków, a w konsekwencji ponoszone przez Spółkę wydatki z tytułu udzielenia Detalistom Premii będą mogły stanowić koszty uzyskania przychodów Spółki.
Końcowo Wnioskodawca podkreślił, iż okoliczność, że Premie nie będą udzielane Dystrybutorom, a więc podmiotom, na rzecz których prowadzona jest/będzie bezpośrednio sprzedaż Produktów przez Spółkę, a dopiero kolejnym podmiotom w łańcuchu dostaw Produktów, tj. Detalistom nabywającym Produkty od Dystrybutorów, oznacza, iż w niniejszych okolicznościach nie będzie miało zastosowania wyłączenie z przychodów dla wartości udzielonych przez podatnika (tu: Spółkę) bonifikat i skont określone w art. 12 ust. 3 ustawy CIT. Dyspozycją niniejszego przepisu są bowiem objęte jedynie przypadki, gdy bonifikata/skonto/rabat są udzielane kontrahentowi, na rzecz którego podatnik dokonuje bezpośrednio sprzedaży i od którego uzyskuje bezpośrednio przychód z tytułu sprzedaży towarów na jego rzecz. Co istotne, niniejsza wykładnia jest podzielana także w orzecznictwie sądów administracyjnych (zob. np. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 3 lipca 2012 r., sygn. akt II FSK 2558/10). (...)
Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, wydatki, które będą ponoszone przez Spółkę w związku z wypłatami Premii na rzecz Detalistów, powinny zostać uznane za koszt uzyskania przychodów o charakterze pośrednim. W omawianym zdarzeniu przyszłym, brak będzie bowiem możliwości zidentyfikowania konkretnych przychodów, z którymi wydatki te mogłyby być powiązane. Spółka nie będzie bowiem dokonywać sprzedaży Produktów bezpośrednio na rzecz Detalistów, ale na rzecz Dystrybutorów, wobec czego nie będzie możliwe bezpośrednie powiązanie Premii wypłaconych na rzecz Detalistów z konkretnymi przychodami Spółki z tytułu sprzedaży Produktów. Nie sposób zatem, zdaniem Wnioskodawcy, wskazać konkretnego wynagrodzenia (przychodu), do którego miałaby się odnosić wypłacana na rzecz Detalisty określona kwota przyznanej Premii.
Wydatki związane z udzieleniem przez Spółkę Premii na rzecz Detalistów będą przyczyniać się w sposób ogólny do zwiększenia przychodów podatkowych Spółki, jednocześnie nie wykazując z ww. przychodami tak ścisłego związku, by mogły zostać przyporządkowane do konkretnej ich kwoty/pozycji. W konsekwencji, powinny zostać uznane za koszt uzyskania przychodów o charakterze pośrednim, potrącalny w dacie ich poniesienia, tj. w dniu, na który koszt zostanie ujęty w księgach rachunkowych (zaksięgowany) na podstawie uznaniowych not księgowych (tj. Not dla Dęta listy), które będą potwierdzać ostatecznie definitywne poniesienie wydatku przez Spółkę.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, koszt premii pieniężnej wypłaconej na rzecz Producenta X, tj. podmiotu niebędącego bezpośrednim nabywcą Towarów sprzedawanych przez Spółkę w ramach omawianej transakcji, na podstawie wystawionej noty uznaniowej, będzie stanowić dla Spółki inny niż bezpośrednio związany z przychodami, koszt uzyskania przychodów (tzw. pośredni koszt uzyskania przychodów), potrącalny w dacie jego poniesienia, stosownie do art. 15 ust. 4d oraz 4e ustawy o PDOP.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, tut. Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego, czy też zdarzenia przyszłego.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin