Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4-1.4012.76.2019.3.BS
z 6 marca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 grudnia 2019 r. (data wpływu 10 grudnia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie skutków podatkowych nieodpłatnego otrzymania przedsiębiorstwa od spółki cywilnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 grudnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie skutków podatkowych nieodpłatnego otrzymania przedsiębiorstwa od spółki cywilnej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Małżonkowie prowadzą działalność gospodarczą w formie dwuosobowej spółki cywilnej. Małżonkowie nie posiadają rozdzielności majątkowej, a Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Spółka prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Spółka została założona w … r. i na potrzeby swojej działalności zakupiła niewielką nieruchomość jako bazę-biuro, w której działa. Przedmiotem działalności spółki są: roboty budowlane związane z budową dróg i autostrad. Majątek spółki to samochody ciężarowe i osobowe dostosowane, w postaci specjalistycznych oznakowań i osprzętu, do pracy na drodze i autostradzie. Środki transportu z dostosowanymi urządzeniami zapewniającymi bezpieczeństwo pracy na drogach i autostradach, stanowią istotny element majątku. Spółka nie posiada wartości niematerialnych i prawnych. Spółka zatrudnia też 3 pracowników na umowę o pracę. W ewidencji środków trwałych Spółki figurują m.in: samochody ciężarowe ,,,, strzały świetlne, przyczepy ciężarowe, ciągnik rolniczy … , koparko-ładowarka, baza-biuro; pozostałe rzeczy na bieżąco są amortyzowane przy zakupie.

Z uwagi na osiągnięcie wieku emerytalnego małżonki, wspólnicy zamierzają rozwiązać spółkę cywilną i przed jej rozwiązaniem przenieść nieodpłatnie przedsiębiorstwo, łącznie z jej pracownikami, w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego tylko na jednego z małżonków – Wnioskodawcę, który będzie ją kontynuował, będąc czynnym podatnikiem VAT w swojej jednoosobowej firmie. Firma Wnioskodawcy zostanie założona przed planowanym terminem likwidacji spółki cywilnej. Firma Wnioskodawcy zamierza dokładnie kontynuować przedmiot działania spółki cywilnej, której rozwiązanie planują.

Przeniesienie Spółki obejmuje:

1. oznaczenie przedsiębiorstwa z drobną zmianą w nazwie z ,,, na Firma „ … ”,
2. środki trwałe, urządzenia i prawa do ruchomości i nieruchomość stanowiącą bazę Spółki,
3. przeniesienie pracowników zatrudnionych na umowę o pracę na zasadach i warunkach określonych w ich umowach,
4. zobowiązania – nie występują,
5. należności – nie występują.
   
   

Zbywane przedsiębiorstwo zachowa funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami i posłuży kontynuowaniu działalności Firmy.

Zgodnie z art. 75¹ § 1 Kodeksu cywilnego zbycie majątku ruchomego przedsiębiorstwa nastąpi w formie pisemnej z podpisami notarialnie poświadczonymi, natomiast przekazanie nieruchomości – bazy, nastąpi w formie aktu notarialnego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy czynność nieodpłatnego przekazania całego przedsiębiorstwa, tj. spółki cywilnej przed jej rozwiązaniem w formie pisemnej z notarialnie poświadczonymi podpisami, oraz aktu notarialnego na przekazanie nieruchomości-bazy do jednoosobowej działalności współmałżonka – jednego ze wspólników, który będzie kontynuować działalność, wpłynie na powstanie podatku VAT w stosunku do dotychczasowej spółki cywilnej?
2. Czy, w świetle art. 91 ust. 1-8 ustawy o VAT na Wnioskodawcy będzie ciążył obowiązek dokonania korekty podatku odliczonego VAT od majątku trwałego otrzymanego w formie nieodpłatnego przekazania przedsiębiorstwa od spółki cywilnej?
   
   

(pytanie oznaczone we wniosku nr 3)

Zdaniem Wnioskodawcy:

Pytanie nr 1.

Według Wnioskodawcy i współmałżonka, którzy szukali odpowiedzi w przepisach prawa, nieodpłatne przeniesienie spółki cywilnej przed jej likwidacją do jednoosobowej działalności wspólnika - współmałżonka jest zgodne z istniejącymi ustawami i prawem i nie powodują wpływu na powstanie podatku VAT.

Przepisy, które tę kwestię regulują:

Art. 75¹ § 1 k.c. zbycie przedsiębiorstwa winno być dokonane w formie pisemnej z podpisami notarialnie poświadczonymi.

Art. 55¹ k.c., który określa przedmiot przedsiębiorstwa „Przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej i obejmuje w szczególności”:

1. nazwę przedsiębiorstwa
   
2. własność ruchomości, nieruchomości, w tym urządzenia, materiały, towary i wyroby, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości
   
3. prawa wynikające z umów
   
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne
   
5. koncesje, licencje, pozwolenia
   
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej
   
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne
   
8. tajemnice przedsiębiorstwa
   
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
   
   
   

Transakcja nie będzie podlegała podatkowi VAT zgodnie z art. 6 ustawy o VAT bowiem art. 6 przepisów ustawy nie stosuje się do:

1. transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa
2. czynności, które nie mogą być przedmiotem prawnie skutecznej umowy.
   
   

Na mocy art. 6 pkt 1 wyżej wymienionej ustawy nieodpłatne przekazanie całego przedsiębiorstwa-spółki cywilnej jednemu ze wspólników przed jej rozwiązaniem nie będzie podlegało przepisom ustawy o VAT. Ponadto w szczególności z art. 7 ust. 2 pkt 1 wynika, że nieodpłatne przekazanie towarów zaliczone może być do kategorii dostawy, to podlega także regulacji zawartej w art. 6 pkt 1 ustawy jeżeli obejmuje, jak w opisie zdarzenia przyszłego, zbiór składników majątkowych stanowiących przedsiębiorstwo. Tym samym czynność ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT

Pytanie nr 2 (oznaczone we wniosku nr 3).

Jak wskazano w art. 91 ust. 9 ustawy o VAT, obowiązek ewentualnej korekty podatku naliczonego od środków trwałych zostanie przeniesiony na nabywcę nieodpłatnie przekazanego przedsiębiorstwa – spółki cywilnej.

Zgodne z tym przepisem w przypadku zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej jego części, korekta określona w art. 91 ust. 1-8 ustawy o VAT dokonywana jest odpowiednio przez nabywcę przedsiębiorstwa lub zorganizowanej jego części. Zasada ta ma zastosowanie w przypadku gdy podatnik rozliczał podatek naliczony związany z zakupami, które w przekazanym przedsiębiorstwie posłużyły sprzedaży opodatkowanej i zwolnionej, zgodnie z proporcją, o której mowa w art. 90 ust. 2-9 ustawy o VAT lub też gdy towary te zostały przeznaczone do innego rodzaju działalności.

W związku z powyższym nie nastąpi, po stronie Wnioskodawcy obowiązek korekty VAT odliczonego z uwagi na prowadzenie wyłącznie sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT przez Spółkę Cywilną.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do ust. 2 ww. artykułu, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

– jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Przez towary, według art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przepisy art. 6 ustawy wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są tutaj wskazane te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, czynności te – chociaż można je zakwalifikować jako odpłatną dostawę towarów czy też odpłatne świadczenie usług – nie podlegają opodatkowaniu.

I tak, na mocy art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ustawodawca w ww. przepisie nie zdefiniował, co należy rozumieć pod pojęciem „transakcji zbycia”. Uwzględniając zakres przedmiotowy ustawy o podatku od towarów i usług pojęcie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawa towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np.: sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

Wyłączenie stosowania ustawy o podatku od towarów i usług przewidziane w przepisie art. 6 pkt 1 ustawy obejmuje jednakże tylko te czynności zrównane z pojęciem dostawy towarów, których przedmiotem jest przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa.

Zaznaczyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”. Zatem dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy posłużyć się definicją sformułowaną w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145, z późn. zm.). zwanej dalej k.c.

Zgodnie z art. 55¹ k.c., przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej; majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
7. tajemnice przedsiębiorstwa;
8. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
   
   

W tym miejscu należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 55² k.c., czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba, że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Ustawodawca w ww. przepisie wskazał, jakiego rodzaju elementy wchodzą w skład kompleksu składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, czyli przedsiębiorstwa, które może być przedmiotem czynności prawnej. Nie wszystkie jednak elementy tworzące pojęcie przedsiębiorstwa są na tyle istotne, by bez ich zbycia nie można było mówić o zbyciu przedsiębiorstwa.

Przedsiębiorstwo jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy zbywany majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji sprzedaży. Jednak nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Natomiast zorganizowaną część przedsiębiorstwa – zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy – stanowi organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – w myśl art. 15 ust. 2 – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca wraz z małżonką prowadzi działalność gospodarczą w formie dwuosobowej spółki cywilnej. Małżonkowie nie posiadają rozdzielności majątkowej, a Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Spółka prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Spółka została założona w … r. i na potrzeby swojej działalności zakupiła niewielką nieruchomość jako bazę-biuro, w której działa. Przedmiotem działalności spółki są: roboty budowlane związane z budową dróg i autostrad. Majątek spółki to samochody ciężarowe i osobowe dostosowane, w postaci specjalistycznych oznakowań i osprzętu, do pracy na drodze i autostradzie. Środki transportu z dostosowanymi urządzeniami zapewniającymi bezpieczeństwo pracy na drogach i autostradach, stanowią istotny element majątku. Spółka nie posiada wartości niematerialnych i prawnych. Spółka zatrudnia też 3 pracowników na umowę o pracę. W ewidencji środków trwałych Spółki figurują m.in: samochody ciężarowe … , strzały świetlne, przyczepy ciężarowe, ciągnik rolniczy …, koparko-ładowarka, baza-biuro; pozostałe rzeczy na bieżąco są amortyzowane przy zakupie. Z uwagi na osiągnięcie wieku emerytalnego małżonki, wspólnicy zamierzają rozwiązać spółkę cywilną i przed jej rozwiązaniem przenieść nieodpłatnie przedsiębiorstwo, łącznie z jej pracownikami, w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego tylko na jednego z małżonków – Wnioskodawcę, który będzie ją kontynuował, będąc czynnym podatnikiem VAT w swojej jednoosobowej firmie. Firma Wnioskodawcy zostanie założona przed planowanym terminem likwidacji spółki cywilnej. Firma Wnioskodawcy zamierza dokładnie kontynuować przedmiot działania spółki cywilnej, której rozwiązanie planują. Przeniesienie Spółki obejmuje: oznaczenie przedsiębiorstwa z drobną zmianą w nazwie, środki trwałe, urządzenia i prawa do ruchomości i nieruchomość stanowiącą bazę Spółki, przeniesienie pracowników zatrudnionych na umowę o pracę na zasadach i warunkach określonych w ich umowach, zobowiązania – nie występują, należności – nie występują. Zbywane przedsiębiorstwo zachowa funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami i posłuży kontynuowaniu działalności Firmy.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy czynność nieodpłatnego przekazania całego przedsiębiorstwa – spółki cywilnej przed jej likwidacją do jednoosobowej działalności jednego ze wspólników – współmałżonka, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem VAT i w konsekwencji czy na Wnioskodawcy będzie ciążył obowiązek dokonania korekty podatku naliczonego.

Podstawy prawne funkcjonowania spółki cywilnej określają przepisy art. 860-875 powołanej wyżej ustawy Kodeks cywilny. Zgodnie z art. 860 § 1 k.c., przez umowę spółki wspólnicy zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego przez działanie w sposób oznaczony, w szczególności przez wniesienie wkładów.

Spółka cywilna nie posiada więc podmiotowości prawnej w rozumieniu prawa cywilnego. Nie oznacza to jednak, że inne przepisy nie mogą traktować jej jako podmiotu zawartych z nią stosunków prawnych.

Z treści powołanego wyżej art. 15 ust. 1 ustawy wynika, że podatnikami są między innymi jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, do których zaliczyć bez wątpienia należy także spółki cywilne, których odrębność jako podatnika od poszczególnych wspólników nie jest kwestionowana. Spółka cywilna jest więc samodzielnym podatnikiem podatku VAT – zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy – podlega ewidencji, wystawia faktury i może odliczać VAT.

Zatem, podatnikiem podatku od towarów i usług jest spółka cywilna, a nie każdy ze wspólników odrębnie. Tym samym, przekazanie przedsiębiorstwa nastąpi pomiędzy spółką a osobą fizyczną będącą wspólnikiem w tej spółce, która będzie prowadzącą odrębną od spółki cywilnej działalność gospodarczą.

Nieodpłatne przekazanie majątku przez spółkę cywilną na rzecz wspólnika w sytuacji, gdy przekazujący jest podatnikiem podatku od towarów i usług, co do zasady, będzie podlegać przepisom ustawy o podatku od towarów i usług na zasadach ogólnych, chyba że z przepisów tej ustawy wynika, że do takiej dostawy (jak to ma miejsce w sytuacji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 6 pkt 1 ustawy) nie stosuje się jej przepisów.

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz przedstawione okoliczności sprawy, należy stwierdzić, że czynność nieodpłatnego przekazania całego przedsiębiorstwa – spółki cywilnej, spełniającego wymogi określone w art. 55¹ ustawy Kodeks cywilny, na rzecz jednego ze wspólników, który będzie kontynuował działalność gospodarczą prowadzoną dotąd przez spółkę cywilną – zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy – będzie czynnością wyłączoną z opodatkowania podatkiem od towarów i usług. W konsekwencji czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 uznano za prawidłowe.

W odniesieniu do obowiązku dokonania korekty podatku odliczonego VAT od majątku trwałego otrzymanego w formie nieodpłatnego przekazania przedsiębiorstwa od spółki cywilnej, należy zauważyć, że podstawowe zasady dotyczące odliczenia podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ustawy.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Jak wynika z konstrukcji cytowanych wyżej przepisów, obowiązkiem podatnika w pierwszej kolejności jest przypisanie konkretnych wydatków do określonych rodzajów sprzedaży (opodatkowanej lub zwolnionej) realizowanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10 – art. 90 ust. 2 ustawy.

Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do dokonania korekty zostały określone w art. 91 ustawy.

Według art. 91 ust. 1 ustawy – po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

Natomiast w myśl art. 91 ust. 2 ustawy – w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Obowiązek skorygowania podatku naliczonego od wcześniej nabytych towarów lub środków trwałych wykorzystywanych przez podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych, które są następnie przedmiotem zbycia (aportu) przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, reguluje art. 91 ust. 9 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, w przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zatem korekta podatku naliczonego, o której mowa w art. 91 ust. 1-8 ustawy, dotyczy podatku naliczonego od zakupów związanych jednocześnie z czynnościami, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego oraz z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, jeżeli podatnik nie jest w stanie wyodrębnić całości lub części kwot podatku, które posłużyłyby tylko czynnościom opodatkowanym oraz gdy zmianie uległo przeznaczenie towaru, od którego podatek został odliczony lub nieodliczony w całości. Ponadto, korekta ta jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, będącego następcą prawnym (beneficjentem praw i obowiązków zbywcy), który w tym zakresie przejmuje, wynikające z art. 91 ust. 1-8 ustawy, obowiązki swojego poprzednika.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że z uwagi na okoliczność, że przedmiotem zbycia będzie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ ustawy Kodeks cywilny, to nabywca tego przedsiębiorstwa – Wnioskodawca będzie zobowiązany do dokonania ewentualnej korekty podatku naliczonego, zgodnie z art. 91 ust. 9 ustawy.

Należy jednak zauważyć, że jak wskazał Wnioskodawca, jednoosobowa Firma Wnioskodawcy zamierza dokładnie kontynuować przedmiot działania spółki cywilnej, Zatem, skoro nabywca przedsiębiorstwa – Wnioskodawca będzie wykorzystywać otrzymane składniki majątkowe wyłącznie do czynności opodatkowanych, nie będzie zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 (oznaczonego we wniosku nr 3) uznano za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie podatku od towarów i usług (pytania oznaczone we wniosku nr 1 i 3), w części dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) sprawa została rozpatrzona odrębnie.

W myśl art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Ponieważ stroną wniosku o wydanie przedmiotowej interpretacji jest Wnioskodawca – należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja wywołuje skutki prawne wyłącznie dla Wnioskodawcy, a nie dla małżonki Wnioskodawcy i spółki cywilnej.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.