Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-1.4011.20.2020.2.AK
z 11 marca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 stycznia 2020 r. (data wpływu 8 stycznia 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 marca 2020 r. (data wpływu 6 marca 202 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 stycznia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej.

W związku z tym, że złożony wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, pismem z dnia 2 marca 2020 r., nr 0112-KDIL2-1.4011.20.2020.1.AK, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ww. ustawy, wezwano Wnioskodawczynię do usunięcia braków, w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Jednocześnie poinformowano Wnioskodawczynię, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d § 1 Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a jego uzupełnieniem, nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 2 marca 2020 r., natomiast w dniu 6 marca 2020 r., do tut. organu wpłynęło pismo będące odpowiedzią na ww. wezwanie.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Decyzją sądu w dniu (…) r. S.J. został umieszczony w rodzinie zastępczej zawodowej prowadzonej przez Wnioskodawczynię. Następnie w dniu (…) 2018 r. dziecko decyzją sądu zostało umieszczone w A. Z kolei w dniu (…) 2019 r. w B.

S.J. urodził się w dniu (…) 2002 r. w (…). W roku podatkowym 2019 S.J. nie uzyskał żadnych dochodów podlegających opodatkowaniu. Małoletni w 2019 r. nie otrzymywał zasiłku pielęgnacyjnego ani renty socjalnej. Nie prowadził również działalności gospodarczej.

Dochody Zainteresowanej w 2019 r. nie przekroczyły kwoty 56.000,00 zł, natomiast łączne dochody Wnioskodawczyni i jej męża nie przekroczyły w 2019 r. kwoty 112.000,00 zł.

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowana wskazała, że w 2019 r. uzyskała dochody podlegające opodatkowaniu wg skali podatkowej. Wnioskodawczyni jest rodzicem zastępczym zawodowym S.J.. A, w którym został umieszczony małoletni S.J. nie zapewnia całodobowego utrzymania. W związku z umieszczeniem S.J. w A w 2019 r. Wnioskodawczyni został zobowiązana do ponoszenia kosztów utrzymania dziecka, tj. kosztów związanych z dowozem i odwozem dziecka do ośrodka, opłat związanych z wyżywieniem w placówce, opłat za leki, artykuły szkolne, leki, rzeczy dla dziecka oraz środki czystości. W 2019 r. po umieszczeniu S.J. w A. oraz w B Wnioskodawczyni sprawowała nad nim opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej zawodowej. W okresie przebywania S.J. w B, instytucja ta nie nakładała na Wnioskodawczynię obowiązku ponoszenia w całości ani w części kosztów jego utrzymania.

W związku z powyższym opisem w uzupełnieniu wniosku sformułowano następujące pytanie.

W związku z umieszczeniem S.J. decyzją sądu w A., a od (…) 2019 r. w B czy Wnioskodawczyni przysługuje ulga prorodzinna za cały rok podatkowy 2019, czy tylko do dnia (…) 2019 r., czyli do dnia umieszczenia w B?

Zdaniem Wnioskodawczyni, ulga prorodzinna przysługuje Zainteresowanej do dnia (…) 2019 r., ponieważ Wnioskodawczyni ponosiła koszty związane z utrzymaniem dziecka w A.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1. wykonywał władzę rodzicielską;
2. pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;
3. sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.
   
   

Natomiast w myśl art. 27f ust. 2 ww. ustawy, odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do:

1. jednego małoletniego dziecka – kwota 92,67 zł, jeżeli dochody podatnika:
   1. pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112 000 zł,
   2. niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56 000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4, do którego ma zastosowanie kwota dochodu określona w lit. a;
2. dwojga małoletnich dzieci – kwota 92,67 zł na każde dziecko;
3. trojga i więcej małoletnich dzieci – kwota:
   1. 92,67 zł odpowiednio na pierwsze i drugie dziecko,
   2. 166,67 zł na trzecie dziecko,
   3. 225 zł na czwarte i każde kolejne dziecko.
   
   

Zgodnie zatem z ogólną zasadą wynikającą z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnikom, jeżeli wykonują władzę rodzicielską, pełnią funkcję albo sprawują opiekę, przysługuje ulga na dzieci małoletnie.

Stosownie do treści art. 27f ust. 6 w powiązaniu z art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3 omawianej ustawy – w brzmieniu obowiązującym do 31 lipca 2019 r. – odliczenie kwoty określonej w ust. 2 przysługuje również podatnikowi, który utrzymywał dzieci pełnoletnie:

• bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,
• do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym i nauce lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b, w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek określonej w art. 27 ust. 1b pkt 1 oraz stawki podatku, określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej

– w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.

Natomiast treść art. 27f ust. 6 w powiązaniu z art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3 omawianej ustawy – w brzmieniu obowiązującym od 1 sierpnia 2019 r. – wskazuje, że odliczenie kwoty określonej w ust. 2 przysługuje również podatnikowi, który utrzymywał dzieci pełnoletnie:

• bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,
• do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym i nauce lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b lub uzyskały przychody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 148, w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek określonej w art. 27 ust. 1b pkt 1 oraz stawki podatku, określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej

– w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.

Za dochody, o których mowa w ust. 2 pkt 1, uważa się dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30b i art. 30c, pomniejszone o kwotę składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a (art. 27f ust. 2a ww. ustawy).

Odliczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lub 3, przysługuje podatnikowi określonemu w ust. 1, który co najmniej przez jeden dzień roku podatkowego wykonywał władzę, pełnił funkcję lub sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do więcej niż jednego dziecka (art. 27f ust. 2b cyt. ustawy).

W myśl art. 27f ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odliczenie, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

1. na podstawie orzeczenia sądu zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych;
2. wstąpiło w związek małżeński.
   
   

W przypadku, gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem (art. 27f ust. 3 ww. ustawy).

Stosownie do art. 27f ust. 4 analizowanej ustawy, odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

Na podstawie art. 27f ust. 5 ww. ustawy, odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów – imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

1. odpis aktu urodzenia dziecka;
2. zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka;
3. odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą;
4. zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.
   
   

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawczyni jest rodzicem zastępczym zawodowym małoletniego dziecka urodzonego w dniu (…) 2002 r. Dziecko zostało umieszczone w rodzinie zawodowej zastępczej prowadzonej przez Wnioskodawczynię na podstawie decyzji sądu w dniu (…) 2012 r. Natomiast w dniu (…) 2018 r. decyzją sądu dziecko zostało umieszczone w A . Ośrodek nie zapewnia całodobowego utrzymania. W związku z pobytem dziecka w A. Zainteresowana została zobowiązana do ponoszenia kosztów jego utrzymania takich jak: koszty dowozu dziecka do ośrodka i z powrotem, koszty wyżywienia, opłaty za leki, odzieży, artykuły szkolne środki czystości. Ponadto Wnioskodawczyni oświadczyła, że w 2019 r., po umieszczeniu dziecka w A w dalszym ciągu sprawowała nad nim opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej. Od dnia (…) 2019 r. dziecko zostało umieszczone w B, jednak Wnioskodawczyni nadal sprawowała nad dzieckiem opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zawodowej. W okresie przebywania dziecka w B instytucja ta nie nakładała na Wnioskodawczynię obowiązku ponoszenia kosztów jego utrzymania w części lub w całości.

Mając na uwadze powyższe Wnioskodawczyni powzięła wątpliwość czy ma prawo do odliczenia ulgi prorodzinnej za cały 2019 r., czy tylko do 3 października 2019 r., tj. do dnia umieszczenia dziecka w areszcie śledczym.

Wskazać należy, że zgodnie z ogólną zasadą wynikającą z art. 27f ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnikom, jeżeli sprawują opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą, przysługuje ulga na dzieci małoletnie. Jednocześnie w myśl wyżej cytowanego art. 27f ust. 2c odliczenie z tytułu ulgi nie przysługuje poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko na podstawie orzeczenia sądu zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych.

W świetle definicji określonej w art. 3 ust. 7 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2020 r., poz. 111), instytucją zapewniającą całodobowe utrzymanie jest dom pomocy społecznej, młodzieżowy ośrodek wychowawczy, schronisko dla nieletnich, zakład poprawczy, areszt śledczy, zakład karny, szkoła wojskowa lub inna szkoła, jeżeli instytucje te zapewniają nieodpłatnie pełne utrzymanie.

Z powyższego wynika, że instytucją zapewniającą całodobowe utrzymanie jest taka instytucja, spośród wyżej wymienionych, która nie nakłada w związku z przebywaniem w niej, obowiązku ponoszenia opłat za utrzymanie. Jeśli instytucja nakłada obowiązek ponoszenia w części lub w całości kosztów utrzymania, wówczas nie jest dla osoby w niej przebywającej instytucją zapewniającą całodobowe utrzymanie w myśl definicji zawartej w art. 3 pkt 7 ww. ustawy. Z powołanego przepisu jasno bowiem wynika, że instytucją zapewniającą całodobowe utrzymanie jest taka instytucja w nim wymieniona, która zapewnia nieodpłatne pełne utrzymanie.

W świetle przedstawionego we wniosku stanu faktycznego uznać należy, że skoro Wnioskodawczyni została zobowiązana do ponoszenia kosztów utrzymania, w związku z umieszczeniem dziecka w A, z uwagi na fakt, że instytucja ta nie spełnia definicji instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie, w rozumieniu ustawy o świadczeniach rodzinnych, stwierdzić należy, że Wnioskodawczyni przysługuje prawo do skorzystania z ulgi prorodzinnej jednakże z uwzględnieniem przepisu art. 27f ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec faktu, że małoletni z dniem (…) 2019 r. został umieszczony w B, a Wnioskodawczyni nie ponosiła kosztów utrzymania dziecka w czasie jego pobytu w B, stwierdzić należy, że B jest instytucją zapewniającą całodobowe utrzymanie, zatem ulga prorodzinna za okres pobytu w tej instytucji Wnioskodawczyni nie przysługuje. Jednocześnie jak wcześniej wskazano odliczenie w ramach ulgi prorodzinnej nie przysługuje podatnikowi, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko na podstawie orzeczenia sądu zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych.

W świetle zacytowanych wyżej przepisów na tle opisanego stanu faktycznego stwierdzić należy, że w 2019 r. Zainteresowanej przysługuje prawo do skorzystania z ulgi prorodzinnej w związku z pełnieniem funkcji rodziny zastępczej. Jednakże zgodnie z przepisem art. 27f ust. 2c pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z umieszczeniem małoletniego B, będącym instytucją zapewniająca całodobowe utrzymanie, ulga prorodzinna nie przysługuje poczynając od miesiąca (a nie od dnia), w którym dziecko zostało umieszczone w B na podstawie orzeczenia sądu.

Końcowo wyjaśnić należy, że w toku postępowania w sprawie wydania interpretacji upoważniony organ nie przeprowadza jakiegokolwiek postępowania dowodowego, a informacje niezbędne do wydania interpretacji czerpie wyłącznie z przedstawionego przez stronę opisu stanu faktycznego. Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny przyszłe będzie się różnił od stanu występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego. Należy też zauważyć, że na podatniku spoczywa obowiązek udowodnienia w toku ewentualnego postępowania podatkowego okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.