2020.03.13 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0114-KDIP1-2.4012.733.2019.1.JŻ

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-2.4012.733.2019.1.JŻ
z 13 marca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 grudnia 2019 r. (data wpływu 17 grudnia 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania nieodpłatnego udostępnienia Mapy (...) oraz udzielenia licencji na podstawie Porozumienia z B. – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 grudnia 2019 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania nieodpłatnego udostępnienia Mapy (...) oraz udzielenia licencji na podstawie Porozumienia z B.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka S.A. (dalej „Spółka” lub „A. S.A.”) jest zarządcą linii (...). Spółka jest zarejestrowana jako podatnik podatku od towarów i usług VAT czynny. Większościowym udziałowcem Spółki jest (...). W ramach zarządzania infrastrukturą (...) Spółka udostępnia linie (...) przewoźnikom i uzyskuje z tego tytułu obrót opodatkowany podatkiem od towarów i usług. W ramach działalności gospodarczej Spółka buduje oraz modernizuje linie (...).

Spółka wykonuje zadania zarządcy infrastruktury(...). Zgodnie z tym przepisem do zadań zarządcy infrastruktury, zwanego dalej "zarządcą", należy w szczególności utrzymywanie infrastruktury (...) w stanie zapewniającym bezpieczny ruch (...), w tym nadzór nad funkcjonowaniem, budowa, rozwój i modernizacja sieci (...). Spółka realizuje inwestycje obejmujące modernizację i rozwój sieci (...), które są finansowane lub współfinansowanych ze środków Unii Europejskiej.

Spółka zamierza zawrzeć z B. (dalej także „B.”) porozumienie o współpracy w zakresie określenia zasad współdziałania A. S.A. i B. polegającego na udostępnieniu B. systemu informatycznego „(...) Mapa (...)” (dalej też: „Mapa (...)”) umożliwiającego wizualizację m.in. bieżącej sytuacji ruchowej na sieci linii (...) zarządzanych przez A. S.A. tj. lokalizowania aktualnego położenia (...), w celu realizacji przez Strony swoich ustawowych zadań, w tym sposobu przekazywania informacji i zasad korzystania z nich, wzajemnych praw i obowiązków Stron oraz zakresu koniecznych dostosowań technicznych i zabezpieczeń przesyłu informacji (dalej również „Porozumienie”).

Porozumienie określi również warunki udzielenia licencji na Mapę (...).

W preambule projektowanego Porozumienia wskazano następujące okoliczności jego zawarcia:(...)

lokalizację aktualnego położenia (...) towarowych na sieci zarządzanej przez A. S.A. w postaci wizualizacji;
numer pociągu;
przewoźnik;
rodzaj pociągu;
relacja pociągu;
trasa pociągu i czasy przyjazdu przez stacje pośrednie;
informację o pociągach, w których przewoźnik wskazał przewóz Towarów Wysokiego Ryzyka i Towarów Niebezpiecznych.

W ramach Mapy (...) A. S.A. nie udostępnia B. informacji, o których mowa powyżej, dotyczących (...). Spółka nie udostępni informacji dotyczących (...) tych przewoźników, którzy nie wyrazili na to zgody.

Zgodnie z projektowanym Porozumieniem B. zobowiązuje się do:

korzystania z Mapy (...) oraz informacji przekazywanych za jej pośrednictwem zgodnie z postanowieniami Porozumienia, a także wyłącznie w celu realizacji ustawowych zadań nałożonych na B.;
nieujawniania podmiotom trzecim informacji uzyskanych w związku z realizacją Porozumienia, z wyjątkiem przekazania informacji na podstawie bezwzględnie obowiązujących przepisów prawa, a w szczególności na żądanie sądu, prokuratury, organów podatkowych, organów kontrolnych lub instytucji unijnych;
stosowania zabezpieczeń technicznych i organizacyjnych w celu ochrony pozyskanych za pośrednictwem Mapy (...) informacji na poziomie adekwatnym do występujących zagrożeń, w tym w szczególności zgodnie z § 2 ust. 3, oraz informowania o incydentach dotyczących naruszenia zasad ochrony informacji i podjętych działaniach zmierzających do zapobieżenia negatywnym skutkom utraty poufności, dostępności lub integralności informacji oraz podjętych działaniach w celu zapobiegania wystąpienia podobnych incydentów w przyszłości;
ograniczenia dostępu do Mapy (...) oraz informacji przekazywanych za jej pośrednictwem wyłącznie do tych funkcjonariuszy lub osób zatrudnionych w jednostce organizacyjnej B., którym taki dostęp oraz te informacje są niezbędne do wykonania czynności służbowych w celu realizacji ustawowych zadań B.

Udostępnienie Mapy (...) oraz informacji, o których mowa powyżej, jest nieodpłatne.

Koszty konieczne do realizacji Porozumienia ponosi każda ze Stron we własnym zakresie.

Mapa (...) stanowi utwór w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jednolity Dz. U. z 2019 r., poz. 1231 ze zm.), do którego A. S.A. przysługują nieograniczone i wyłączne autorskie prawa majątkowe.

W ramach udostępnienia systemu informatycznego „(...) Mapa (...)”, A. S.A. udziela B. licencji do Mapy (...) w zakresie i na warunkach przewidzianych w Porozumieniu. B. na podstawie Porozumienia nabywa jedynie prawo do korzystania z Mapy (...) i nie uzyskuje autorskich praw majątkowych do Mapy (...). B. nie może przenieść na podmioty trzecie praw i obowiązków wynikających z Porozumienia.

utrwalanie i zwielokrotnianie Mapy (...) (wersji instalacyjnej) w celu zabezpieczenia przed utratą bądź uszkodzeniem;
korzystanie z mapy (...) zgodnie z Porozumieniem;
wprowadzanie Mapy (...) do pamięci komputerów;
korzystanie z Mapy (...) w wewnętrznej sieci informatycznej B. przez upoważnione osoby. Licencja udzielana jest wyłącznie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, na terminalach komputerowych wymienionych w Załączniku do Porozumienia oraz przez okres obowiązywania Porozumienia. B. nie ma prawa do tłumaczenia, przystosowywania, zmiany układu lub dokonywania jakichkolwiek innych zmian w Mapie (...), a także do rozpowszechniania (w tym użyczenia lub najmu, sprzedaży, dzierżawy) lub udostępniania w inny sposób Mapy (...) lub jej kopii. B. nie przysługuje prawo do dokonania opracowań Mapy (...), ani prawo do wykonywania zależnych praw autorskich do Mapy (...). B. nie jest uprawniona do zarobkowego wykorzystywania Mapy (...). B. nie może upoważnić podmiotów trzecich do korzystania z Mapy (...) w zakresie uzyskanej licencji (zakaz sublicencji).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy nieodpłatne udostępnienie B. Mapy (...) w celu realizacji przez B. swoich ustawowych zadań oraz udzielenie licencji w zakresie i na warunkach przewidzianych w Porozumieniu będzie stanowiło podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nieodpłatne świadczenie usług?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Spółki nieodpłatne udostępnienie B. Mapy (...) w celu realizacji przez B. swoich ustawowych zadań oraz udzielenie licencji w zakresie i na warunkach przewidzianych w Porozumieniu nie będzie stanowiło podlegającego opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nieodpłatnego świadczenie usług.

Zgodnie z art. 8. ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. Zgodnie z art. 5 tej ustawy opodatkowaniu podlegają wyłącznie czynności odpłatne, zaś nieodpłatne wyjątkowo - w okolicznościach wskazanych w art. 7 ust. 2 i 8 ust. 2 tej ustawy.

Przenosząc treść powyższych regulacji na opisane we wniosku zdarzenie przyszłe uznać należy, że udostępnienie Mapy (...) oraz udzielenie licencji musi być oceniane jako świadczenie usług. Usługi nieodpłatne podlegają zaś opodatkowaniu tylko w przypadku określonym w art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. Przepis ten przewiduje, że za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Powstanie obowiązku podatkowego z tytułu nieodpłatnego świadczenia usług jest zatem uwarunkowane wykonaniem tego świadczenia poza potrzebami działalności gospodarczej Spółki. Pogląd ten jest utrwalony w praktyce interpretacyjnej DKIS. W interpretacji z dnia 28 listopada 2018 r. sygn. 0112-KDIL2-2.4012.410.2018.2.JK wskazano, że „Analizując treść przytoczonego wyżej art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, należy zauważyć, że dla ustalenia, czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego przepisu istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności, jakie w danej sprawie występują.

Przy czym, za usługi niezwiązane z prowadzeniem przedsiębiorstwa (świadczone do celów innych niż działalność gospodarcza) należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą.

Natomiast przez usługi związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, należy rozumieć te usługi, które są wykonywane nieodpłatnie w związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej podatnika, potrzebami związanymi z funkcjonowaniem prowadzonego przedsiębiorstwa. W tym więc aspekcie winny być rozpatrywane działania podejmowane przez dany podmiot”. Podobnie w interpretacji z dnia 19 października 2018 r. znak 0114-KDIP4.4012.584.2018.2.MP DKIS stwierdził, że: „W związku z powyższym należy stwierdzić, że opodatkowaniu podlegają te nieodpłatne usługi, które nie mają związku z prowadzoną działalnością, a więc nie mają wpływu na przyszłe obroty przedsiębiorstwa, jego zyski, wizerunek, odbiór przez kontrahentów” (podobnie Interpretacja z dnia 11 lipca 2017 r. znak 0114-KDIP4.4012.215.2017.2.MPE, z dnia 7 grudnia 2016 r. znak 0461- ITPP1.4512.768.2016.1.MN).

Spółka wskazuje, że w praktyce interpretacyjnej DKIS za utrwalony należy uznać pogląd, zgodnie z którym świadczenia o charakterze nieodpłatnym nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jeśli są następstwem czynionych inwestycji, albo są dokonywane w ramach umów o współpracy. W odniesieniu do przekazywanie różnego rodzaju nakładów osobom trzecim, poczynionych w związku z prowadzoną w ramach działalności gospodarczej inwestycją, czynności takie wpisują się w cele takiej działalności, bowiem umożliwia lub ułatwia prowadzenie opodatkowanej działalności gospodarczej. W interpretacji z dnia 11 października 2018 r. sygn. 0112-KDIL1-1.4012.632.2018.1.MW oceniono, że „Uwzględniając okoliczności sprawy oraz ww. regulacje prawne uznać należy, że nieodpłatne przekazanie na rzecz Gminy Miasto B drogi gminnej wraz z infrastrukturą stanowić będzie nieodpłatne świadczenie usług, jednakże czynność ta nie będzie spełniała wskazanej w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy przesłanki do objęcia jej opodatkowaniem. W konsekwencji należy uznać, że nieodpłatne przekazanie przez Spółkę na rzecz Gminy Miasto B. drogi gminnej wraz z infrastrukturą nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług”. Stanowisko to potwierdza szereg interpretacji indywidualnych, w tym w szczególności interpretacja z dnia 1 grudnia 2014 r. sygn. IBPP2/443-852/14/JJ, interpretacji indywidualnej z dnia 17 czerwca 2015 r. sygn. IPPP3/4512-253/15-3/JŻ, interpretacja indywidualna z dnia 16 grudnia 2014 r. sygn. IBPP1/443-868/14/LSz, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach (przekazanie przez podatnika nakładów poniesionych w związku z przebudową sieci elektroenergetycznej będącej własnością innego podmiotu), interpretacji z dnia 10 października 2017 r. sygn. 0112-KDIL1-1-4012.360.2017.1.MJ oraz 0112-KDIL1-1.4012.364.2017.1.SJ).

Bezpośrednio w odniesieniu do przekazywania elementów infrastruktury przez zarządców infrastruktury (...) Minister Finansów wypowiedział się w szczególności w interpretacji z dnia 24 listopada 2015 r. sygn. IPPP3/4512-706/15-2/KP, 30 stycznia 2018 r. sygn. 0114- KDIP4.4012.15.2018.1.MP, 20 stycznia 2017 r. znak 3063-ILPP2-2.4512.206.2016.1.AD, 27 grudnia 2017 r. znak 0111-KDIB3-1.4012.736.2017.1.JP, 16 maja 2019 r. sygn. 0114-KDIP1-1.4012.131.2019.2.AM.

Podobnie jest w przypadku umów o współpracy, które nie kreują czynności opodatkowanych między stronami, bowiem ich celem nie jest świadczenie sobie wzajemnie usług. Wspólne działania są ukierunkowane na osiągnięcie - poprzez koordynację działań - wspólnego celu gospodarczego.

Jak wskazuje się w orzecznictwie sądowym "47. Szerokie, odwołujące się do pojęcia świadczenia, określenie zakresu przedmiotowego w art. 8 ust. 1 ustawy VAT, nie może być odczytywane w ten sposób, że świadczeniem usług jest każda czynność czy zdarzenie, którego efektem jest odpłatne przysporzenie jednej ze stron na skutek działania, bądź zaniechania innej strony. Z powołanego przepisu wynika, że usługą jest każde, co do zasady, odpłatne świadczenie, które nie jest dostawą towarów i które przejawia się tym, że świadczeniobiorca (konsument) wynosi z niego, choćby nawet potencjalną korzyść. Posiłkując się także wskazówkami zawartymi w orzeczeniach Trybunału Sprawiedliwości (np. wyrok z 3 marca 1994r w sprawie C-16/93, wyrok z 1 kwietnia 1982 r. w sprawie C-89/81, wyrok z 5 lutego 1980 r. w sprawie C-154/80 czy w sprawie C- 276/97, C-358/97 i 408/97) można sformułować ogólne stanowisko, że za świadczenie usług za wynagrodzeniem, a więc czynność podlegającą opodatkowaniu VAT uważane mogą być relacje, w których:

istnieje jakiś związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne,

wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy,

istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi,

odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem,

istnieje możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego.

48. Naczelny Sąd Administracyjny orzekający w tej sprawie podziela także utrwalone już w orzecznictwie sądów administracyjnych stanowisko, że przy ustalaniu na gruncie art. 8 ust. 1 ustawy VAT, jako przedmiotu opodatkowania, świadczenia usług o złożonym charakterze, jakie stanowią umowy o współpracy (kooperacyjne), należy przede wszystkim uwzględniać cel takich porozumień gospodarczych, a nie dokonywać wyodrębniania, na potrzeby podatkowe poszczególnych czynności służących realizacji tego celu (tak NSA w wyroku z dnia 23 kwietnia 2008 r., I FSK 1788/07, wyroku z dnia 9 października 2008 r. w sprawie I FSK 291/08 czy wyroku z dnia 29 lutego 2012 r. w sprawie I FSK 562/11). W powołanych orzeczeniach zaprezentowany został pogląd, że celem kooperacji (współpracy, współdziałania) jest uzyskanie przez skoordynowane i wspólne działania partnerów rezultatu o korzystnym dla nich wymiarze ekonomicznym. Działań takich nie można, do celów podatku od towarów i usług, wydzielać i oceniać jednostkowo, lecz z uwzględnieniem ich charakteru działania złożonego i wspólnego, tworzącego w aspekcie gospodarczym jedną całość, którego końcowym efektem, jest zrealizowanie wspólnego przedsięwzięcia” (wyrok NSA z dnia 12 czerwca 2013 r. sygn. I FSK 1128/12). Pogląd ten należy uznać za utrwalony w orzecznictwie (Podobnie NSA w wyroku z dnia 10 października 2014 r. sygn. I FSK 1493/13).

W orzecznictwie sądowym wskazuje się, że cele przedsiębiorstwa należy rozumieć jako działania powodujące zarówno bezpośrednie przełożenie na wartość sprzedaży podatnika, jak również działania poprawiające jego wizerunek lub niezbędne dla wykonywania danej działalności. W przypadku czynności nieodpłatnej korzyść świadczącego podatnika winna też dominować nad korzyścią beneficjenta takiego świadczenia.

W wyroku z dnia 23 marca 2010 r. sygn. I FSK 326/09 NSA wskazał, że „Odpowiadając na podstawowe pytanie, jak należy rozumieć usługi związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, należy stwierdzić, że chodzi o takie usługi, które są wykonywane nieodpłatnie w związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej podmiotu, potrzebami związanymi z funkcjonowaniem prowadzonego przedsiębiorstwa.. (...) A więc wyżej wskazane cele podjętych przez Spółkę działań w sensie gospodarczym przemawiają za tym, że działania te, jako przynoszące korzyści prowadzonej działalności gospodarczej, tym samym są związane z jej prowadzeniem, a więc, jak to określa art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa Spółki. To że są to usługi tego samego rodzaju, co świadczone odpłatnie w ramach przedmiotu działania Spółki, nie ma żadnego znaczenia dla oceny istnienia, bądź nie, ich związku z funkcjonowaniem podmiotu”.

W wyroku z dnia 2 grudnia 2010 r. sygn. I FSK 2011/09 wskazano zaś, że „Co więcej, nie bez znaczenia jest fakt, że podział został wymuszony nakazem prawa, z którym wiążą się określone sankcje wskazane we wniosku. W tak przedstawionym stanie faktycznym należy stwierdzić, że o związku danej czynności z prowadzonym przedsiębiorstwem najlepiej świadczy, iż czynność podziału warunkuje prawidłowe funkcjonowanie tego przedsiębiorstwa. (...) Kryterium pozwalającym natomiast na ustalenie, że konkretna nieodpłatna czynność prowadzi przede wszystkim do wymienionych sytuacji, powinno być ustalenie czy po stronie beneficjenta nastąpiła konsumpcja i czy miała ona charakter dominujący nad realizacją celów przedsiębiorstwa, prowadzonego przez podmiot dokonujący nieodpłatnego świadczenia”.

W wyroku z dnia 23 października 2015 r. sygn. I FSK 1104/14 NSA ocenił zaś, że „W świetle powyższego, oceniając, czy dana usługa służy działalności przedsiębiorstwa podatnika, należy zbadać, czy jest ona dla tego celu niezbędna, jak również zważyć, czyja korzyść jest dominująca. Jeżeli korzyść podatnika przeważa nad korzyścią pracownika, wówczas świadczenie to zachowuje swój nieodpłatny charakter i nie podlega opodatkowaniu.

(...) Również w tym orzeczeniu TSUE podkreślił znaczenie ścisłego związku pomiędzy działalnością gospodarczą podatnika a świadczoną nieodpłatnie usługą. Wskazał ponadto, że usługa ta powinna służyć przede wszystkim interesom podatnika, a korzyść pracownika powinna mieć charakter uboczny”.

Jak wskazano w interpretacji z dnia 19 października 2018 r. znak 0114-KDIP4.4012.584.2018.2.MP „Nie znajdzie tu również zastosowania art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT, gdyż nieodpłatne udzielenie licencji na wykorzystanie znaku towarowego wpisuje się w cel prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności. Wspólne przedsięwzięcie banku i Wnioskodawcy zmierza do pozyskania środków finansowych na prowadzenie działalności o charakterze charytatywno - opiekuńczym, w szczególności na realizację Programu.

W konsekwencji, nieodpłatne udzielenie licencji na znak towarowy w celu umieszczenia go na karcie płatniczej emitowanej przez bank nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług”.

Spółka wskazuje przy tym, że w orzecznictwie sądowym za utrwalony należy uznać pogląd, że w przypadku umów o współpracy, świadczenia stron dążących do realizacji swoich celów przez skoordynowane działania nie stanowią świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. (por. wyrok NSA z dnia 28 października 2016 r. sygn. I FSK 461/15: „7.1. Przechodząc do oceny zasadności zarzutów skargi kasacyjnej w zakresie prawa materialnego wskazać należy, jak to już zauważył Naczelny Sąd Administracyjny między innymi w wyrokach z 6 sierpnia 2014 r. sygn. akt I FSK 1288/13 i 12 sierpnia 2015 sygn. akt I FSK 1373/14, że w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego istnieje ugruntowane stanowisko uznające, że przy ustalaniu na gruncie art. 8 ust. 1 u.p.t.u. jako przedmiotu opodatkowania, świadczenia usług o złożonym charakterze, jakie stanowią umowy o współpracy (kooperacyjne, czy konsorcjalne), należy uwzględniać podstawowy cel wynikający z takich porozumień gospodarczych, a nie dokonywać wyodrębniania na potrzeby podatkowe w sposób oderwany od ich sensu gospodarczego poszczególnych czynności służących realizacji tego celu (vide powołane we wskazanym wyroku orzeczenia NSA z 23 kwietnia 2008 r. sygn. akt I FSK 1788/07, z 9 października 2008 r. sygn. akt I FSK 291/08, z 29 lutego 2012 r. sygn. akt I FSK 526/11, z akt 12 czerwca 2013 r. sygn. akt I FSK 1128/12, z 4 czerwca 2014 r. sygn. akt I FSK 1012/13, z 25 czerwca 2014 r. sygn. akt I FSK 1108/13 i sygn. akt I FSK 1072/13, z 6 sierpnia 2014 r. sygn. akt I FSK 1288/13) (...) 5.4. Na wstępie rozważań warto jest wskazać, że w zakresie omawianej problematyki dotyczącej rozliczeń w ramach konsorcjum istnieje ugruntowane już orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego, uznające, że przy ustalaniu na gruncie art. 8 ust. 1 ustawy o VAT jako przedmiotu opodatkowania - świadczenia usług o złożonym charakterze, jakie stanowią umowy o współpracy (kooperacyjne lub konsorcjalne), należy uwzględniać podstawowy cel wynikający z takich porozumień gospodarczych, a nie dokonywać wyodrębniania na potrzeby podatkowe w sposób oderwany od ich sensu gospodarczego poszczególnych czynności służących realizacji tego celu (por. wyrok NSA z dnia 12 sierpnia 2015r. sygn. akt I FSK 1373/14 i powoływane tam orzecznictwo sądów administracyjnych)”. Podobnie NSA wyroku z dnia 8 czerwca 2017 r. sygn. I FSK 1839/15.

W wyroku NSA z dnia 29 sierpnia 2014 r. sygn. I FSK 1281/13 wskazano, że „Co do zasady trafny natomiast jest pogląd WSA w Gdańsku, że udostępnienia przedmiotowych samochodów zleceniobiorcom Spółki nie można zakwalifikować również jako nieodpłatnego świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, przede wszystkim jednak dlatego, że czynności te - jak wyżej wskazano - mają charakter techniczny i pomocniczy w stosunku do zamawianych przez Spółkę usług transportowych, tym samym nie stanowią odpłatnego bądź nieodpłatnego świadczenia usług”.

W powyższym kontekście należy ocenić, czy udostępnienie nieodpłatnie B. Mapy (...) w celu realizacji przez Strony swoich ustawowych zadań wpisuje się w realizację działalności gospodarczej Spółki i jest niezbędne dla jej wykonywania. Jak wynika z cytowanego orzecznictwa, jeśli dane czynności są niezbędne dla wykonywania działalności podatnika, wówczas wpisują się w cele działalności gospodarczej.

Konfrontując powyższe wnioski z planowanym Porozumieniem należy ocenić, że udostępnienie nieodpłatnie Mapy (...) (oraz udzielenie licencji) spełnia powyższy warunek. Zasady wykonywania działalności gospodarczej Spółki jako zarządcy infrastruktury (...) wyznaczane są ogółem regulacji prawnych systemu prawa. Z przepisów ustawy z dnia 16 grudnia 2016 r. o zasadach zarządzania mieniem państwowym (tekst jednolity Dz. U. z 2019 r., poz. 1302 ze zm. oraz ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 768 z późn. zm.) wynika obowiązek współdziałania z organami B., w tym nieodpłatnego udostępniania organom B. informacji w sprawach indywidualnych oraz udzielania im pomocy, w tym pomocy technicznej, przy wykonywaniu ich zadań (art. 46 ust. 1 ustawy o B.).

Spółka prowadzi działalność gospodarczą na zasadach co do zasady tożsamych z innymi podatnikami. Obowiązki podatników podatku od towarów i usług w zakresie prowadzonej działalności kształtują przepisy prawa, które nakładają na podatników podatku obowiązek współdziałania z organami podatkowymi, w szczególności w zakresie przekazywania informacji uzyskanych w związku z prowadzoną działalnością. W szczególności art. 48 ustawy o B. nakłada obowiązek przekazywania informacji B. przez banki i instytucje ubezpieczeniowe. Przepis art. 64 tej ustawy określa zaś uprawnienia funkcjonariuszy kontroli celno-skarbowej (i odpowiednio obowiązki osób, wobec których podejmowane są czynności w ramach kontroli celno-skarbowej). Ponadto art. 74 ustawy o B. zobowiązuje niektórych podatników (ze względu na rodzaj działalności) do zapewnienia na własny koszt (art. 75) warunków i środków do sprawnego przeprowadzania kontroli.

Ponadto, jak wynika z (…) ustawy o B., kontrolujący może wystąpić do kontrahentów kontrolowanego o: (…)

Podobne uprawnienia organów podatkowych wynikają z przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.). Zgodnie z art. 155 § 1 tej ustawy organ podatkowy może wezwać stronę lub inne osoby do złożenia wyjaśnień, zeznań, przedłożenia dokumentów lub dokonania określonej czynności osobiście, przez pełnomocnika lub na piśmie, w tym także w formie dokumentu elektronicznego, jeżeli jest to niezbędne dla wyjaśnienia stanu faktycznego lub rozstrzygnięcia sprawy.

Jak stanowi art. 274c § 1 organ podatkowy, w związku z postępowaniem podatkowym lub kontrolą podatkową, może zażądać od kontrahentów podatnika wykonujących działalność gospodarczą:

przedstawienia dokumentów, w zakresie objętym postępowaniem lub kontrolą u podatnika, w celu sprawdzenia ich prawidłowości i rzetelności;
przekazania, za pomocą środków komunikacji elektronicznej lub na informatycznym nośniku danych, wyciągu z ksiąg podatkowych i dowodów księgowych zapisanego w postaci elektronicznej odpowiadającej strukturze logicznej, o której mowa w art. 193a § 2, jeżeli kontrahent podatnika prowadzi księgi podatkowe przy użyciu programów komputerowych; przepis art. 168 § 3a pkt 1 stosuje się odpowiednio.

Mając powyższe na względzie należy uznać, że w świetle art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. w cele działalności gospodarczej każdego podatnika podatku od towarów i usług (w tym niebędącego podmiotem publicznym lub państwową osobą prawną) wpisuje się realizacja obowiązków (nieodpłatnie) wynikających z przepisów regulujących zakres działania i kompetencje organów podatkowych. W szczególności w cele działalności wpisuje się udzielanie informacji na wezwanie organu dotyczących kontrahenta podatnika. Jest to naturalna konsekwencja prowadzonej działalności.

W świetle przytoczonej wykładni art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. nie ulega wątpliwości, że podatnik podatku od towarów i usług, który został wezwany przez organ podatkowy do udzielenia wyjaśnień, przekazania danych lub dokumentów dotyczących współpracy z kontrahentem nie wykonuje na rzecz organu podatkowego żadnej usługi, która mogłaby podlegać opodatkowaniu. Realizacja obowiązku prawnego współdziałania z organem stanowi czynność, która spełnia przedmiotową definicję usługi, ale z uwagi na ścisły związek z prowadzeniem działalności gospodarczej, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.

Zdaniem Spółki czynności polegające na udostępnieniu B. na podstawie Porozumienia Mapy (...) oraz niezbędnej w tym zakresie licencji nie mogą być oceniane inaczej. Zdaniem Spółki dla zastosowania w sprawie art. 8 ust 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. nie mają znaczenia podstawa przekazania informacji ani jej forma. Spółka zwraca uwagę, że jako zarządca infrastruktury udostępnia linie (...) przewoźnikom, którzy są kontrahentami Spółki w rozumieniu przywołanych wyżej przepisów. W braku porozumienia, organy B. nadal byłyby uprawnione do żądania udzielenia informacji o ruchu pociągów, bowiem są to dane dotyczące usług Spółki (udostępnienie linii) wykonywanych na rzecz jej kontrahentów.

Sam fakt, że udostępnienie tych danych następuje nie na podstawie wezwania organu B., ale Porozumienia, nie może wpływać na ocenę czynności Spółki, jako wykonywanych na cele prowadzonej działalności gospodarczej. Ponieważ Spółka jest państwową osobą prawną, to warunki jej działalności są ukształtowane nieco inaczej od warunków dotyczących prywatnych przedsiębiorców. Warunki działalności Spółki powodują bowiem szerzej ukształtowany zakres obowiązku współpracy z organami podatkowymi, niż ma to miejsce w przypadku prywatnych przedsiębiorców.

Zdaniem Spółki mając na względzie treść Porozumienia oraz sposób przekazywania informacji, Spółka odnosi również korzyści z przyjętej formuły współpracy. Zważywszy, że Porozumienie zakłada udostępnienie Mapy (...) bezpośrednio B., Spółka ograniczy koszty związane z koniecznością udzielania wyjaśnień i odpowiadania na żądania B. o udostępnienie danych. Jak wynika z art. 45 ust. 2 ustawy o B. organ B. nie może żądać dokumentów i informacji, do których ma dostęp. Ponieważ na podstawie Porozumienia B. będzie mieć bezpośrednio dostęp do danych z Mapy (...) (dzięki dostępowi w miejscach wskazanych w Załączniku oraz udzielonej licencji), B. nie będzie uprawniony do żądania tych informacji od Spółki. Spółka nie będzie zatem musiała angażować środków technicznych i personelu do gromadzenia i przekazywania danych administracji podatkowej. W powyższym zakresie Spółka nie tylko będzie realizować obowiązek prawny, ale równocześnie przyjęta w Porozumieniu formuła współpracy będzie skutkowała ograniczeniem kosztów prowadzonej działalności. Porozumienie gwarantuje również, że udostępniona Mapa (...) nie będzie wykorzystywana przez B. na cele inne niż realizacja zadań ustawowych.

Z powyższych względów realizacja Porozumienia nie powinna skutkować powstaniem obowiązku podatkowego na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., zaś czynności Spółki w wykonaniu Porozumienia nie będą podlegać opodatkowaniu z uwagi na związek z prowadzoną działalnością.

Spółka podkreśla przy tym, że z uwagi na szczególny status (zarządca infrastruktury (...), państwowa osoba prawna), dotychczas zawierała podobne porozumienia z innymi podmiotami publicznymi (państwowymi osobami prawnymi, organami administracji publicznej), występując przy tym o wydanie interpretacji indywidualnej. W dotychczasowej praktyce interpretacyjnej Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej oceniał, że tego typu porozumienia (umowy o współpracy), nie skutkowały obowiązkiem rozliczenia podatku należnego na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. Spółka wskazuje w szczególności na interpretacje indywidualne z dnia:

13 sierpnia 2019 r. sygn. 0114-KDIP1-1.4012.346.2019.1.RR, dotyczącą współpracy (...) nie będzie stanowiło podlegającego opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nieodpłatnego świadczenia usług,
22 sierpnia 2019 r. sygn. 0114-KDIP1-1.4012.366.2019 1.KOM, dotyczącą porozumienia (...). W interpretacji DKIS podzielił stanowisko Spółki, zgodnie z którym nieodpłatne udostępnienie Systemów na rzecz (...) nie będzie stanowiło podlegającego opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nieodpłatnego świadczenia usług.
5 listopada 2019 r. sygn. 0114-KDIP1-1.4012.480.2019.1.RR. W interpretacji DKIS podzielił stanowisko Spółki, zgodnie z którym nieodpłatne udostępnienie (...) nie będzie stanowiło podlegającego opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nieodpłatnego świadczenia usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z analizy przywołanego art. 8 ust. 1 ustawy wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu. Przy czym, do uznania czynności za usługę konieczne jest istnienie odbiorcy usługi. Tak więc usługą jest tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący z niego korzyść. Usługa jest czynnością opodatkowaną – co do zasady – w sytuacji kiedy jest odpłatna. Związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie. Odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny. Pod pojęciem odpłatności rozumieć należy prawo podmiotu świadczącego usługę do żądania od odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).

Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, że każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi, co do zasady, usługę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Niemniej jednak muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (wierzyciel/nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,
świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Należy podkreślić, że oba ww. warunki powinny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało, jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług

Przy czym, jak wynika z art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Zgodnie z unormowaniami zawartymi w art. 8 ust. 2 ustawy w pewnych, ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję odpłatnego świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Analizując treść powołanego art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy należy zauważyć, że dla ustalenia, czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy tego przepisu istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności jakie w danej sprawie występują.

Jednocześnie wskazać należy, że aby czynność stanowiąca świadczenie usług podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług musi być wykonana przez podatnika.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy nadmienić, że pojęcie podatnika obejmuje swym zakresem podmioty, które dokonują czynności podlegającej opodatkowaniu. Ustawodawca określił wskazane pojęcie na tyle szeroko, by w każdym przypadku profesjonalnej aktywności zawodowej, dokonywania czynności opodatkowanych podmiot mógł zostać uznany za podatnika w zakresie tych czynności. Działalność gospodarcza ma miejsce również wówczas, gdy nie przyniosła ona żadnych widocznych efektów (bez względu na cel lub rezultat takiej działalności). Charakterystyka ta pozwala na uznanie, że pojęcie podatnika na gruncie podatku od towarów i usług ma wymiar autonomiczny – niezależny od uregulowań innych aktów normatywnych regulujących stosunki prawnopodatkowe.

Z opisu sprawy wynika, że A. S.A. jest zarządcą linii (...). Spółka jest zarejestrowana jako podatnik podatku od towarów i usług VAT czynny. Większościowym udziałowcem Spółki jest (...). W ramach zarządzania infrastrukturą (...) Spółka udostępnia linie (...) przewoźnikom i uzyskuje z tego tytułu obrót opodatkowany podatkiem od towarów i usług. W ramach działalności gospodarczej Spółka buduje oraz modernizuje linie (...). Spółka wykonuje zadania zarządcy infrastruktury (...).

Spółka zamierza zawrzeć z B. porozumienie o współpracy w zakresie określenia zasad współdziałania A. S.A. i B. polegającego na udostępnieniu B. systemu informatycznego „(...) Mapa (...)” umożliwiającego wizualizację m.in. bieżącej sytuacji ruchowej na sieci linii (...) zarządzanych przez A. S.A. tj. lokalizowania aktualnego położenia (...), w celu realizacji przez Strony swoich ustawowych zadań, w tym sposobu przekazywania informacji i zasad korzystania z nich, wzajemnych praw i obowiązków Stron oraz zakresu koniecznych dostosowań technicznych i zabezpieczeń przesyłu informacji.

Porozumienie określi również warunki udzielenia licencji na Mapę (...).

Zgodnie z projektowanym Porozumieniem, Spółka w ramach współdziałania udostępni na terminalach komputerowych B. system informatyczny „(...) Mapa (...)” oraz za jego pośrednictwem będzie udostępniał B. w czasie rzeczywistym tylko do odczytu następujące informacje: lokalizację aktualnego położenia (...) towarowych na sieci zarządzanej przez A. S.A. w postaci wizualizacji; numer pociągu; przewoźnik; rodzaj pociągu; relacja pociągu; trasa pociągu i czasy przyjazdu przez stacje pośrednie; informację o pociągach, w których przewoźnik wskazał przewóz Towarów Wysokiego Ryzyka i Towarów Niebezpiecznych.

Zgodnie z projektowanym Porozumieniem B. zobowiązuje się do: korzystania z Mapy (...) oraz informacji przekazywanych za jej pośrednictwem zgodnie z postanowieniami Porozumienia, a także wyłącznie w celu realizacji ustawowych zadań nałożonych na B.; nieujawniania podmiotom trzecim informacji uzyskanych w związku z realizacją Porozumienia, z wyjątkiem przekazania informacji na podstawie bezwzględnie obowiązujących przepisów prawa, a w szczególności na żądanie sądu, prokuratury, organów podatkowych, organów kontrolnych lub instytucji unijnych; stosowania zabezpieczeń technicznych i organizacyjnych w celu ochrony pozyskanych za pośrednictwem Mapy (...) informacji na poziomie adekwatnym do występujących zagrożeń, w tym w szczególności zgodnie z § 2 ust. 3, oraz informowania o incydentach dotyczących naruszenia zasad ochrony informacji i podjętych działaniach zmierzających do zapobieżenia negatywnym skutkom utraty poufności, dostępności lub integralności informacji oraz podjętych działaniach w celu zapobiegania wystąpienia podobnych incydentów w przyszłości; ograniczenia dostępu do Mapy (...) oraz informacji przekazywanych za jej pośrednictwem wyłącznie do tych funkcjonariuszy lub osób zatrudnionych w jednostce organizacyjnej B., którym taki dostęp oraz te informacje są niezbędne do wykonania czynności służbowych w celu realizacji ustawowych zadań B..

Udostępnienie Mapy (...) oraz informacji, o których mowa powyżej, jest nieodpłatne.

Koszty konieczne do realizacji Porozumienia ponosi każda ze Stron we własnym zakresie.

Mapa (...) stanowi utwór w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, do którego A. S.A. przysługują nieograniczone i wyłączne autorskie prawa majątkowe.

Zgodnie z Porozumieniem B. jest uprawniona do korzystania z Mapy (...) wyłącznie w celu realizacji własnych zadań ustawowych. Licencja ma charakter niewyłączny i uprawnia B. do korzystania z Mapy (...) na następujących polach eksploatacji: utrwalanie i zwielokrotnianie Mapy (...) (wersji instalacyjnej) w celu zabezpieczenia przed utratą bądź uszkodzeniem; korzystanie z mapy (...) zgodnie z Porozumieniem; wprowadzanie Mapy (...) do pamięci komputerów; korzystanie z Mapy (...) w wewnętrznej sieci informatycznej B. przez upoważnione osoby. Licencja udzielana jest wyłącznie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, na terminalach komputerowych wymienionych w Załączniku do Porozumienia oraz przez okres obowiązywania Porozumienia. B. nie ma prawa do tłumaczenia, przystosowywania, zmiany układu lub dokonywania jakichkolwiek innych zmian w Mapie (...), a także do rozpowszechniania (w tym użyczenia lub najmu, sprzedaży, dzierżawy) lub udostępniania w inny sposób Mapy (...) lub jej kopii. B. nie przysługuje prawo do dokonania opracowań Mapy (...), ani prawo do wykonywania zależnych praw autorskich do Mapy (...). B. nie jest uprawniona do zarobkowego wykorzystywania Mapy (...). B. nie może upoważnić podmiotów trzecich do korzystania z Mapy (...) w zakresie uzyskanej licencji (zakaz sublicencji).

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia czy nieodpłatne udostępnienie B. Mapy (...) w celu realizacji przez B. swoich ustawowych zadań oraz udzielenie licencji w zakresie i na warunkach przewidzianych w Porozumieniu będzie stanowiło podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nieodpłatne świadczenie usług.

Należy wskazać, że ustalenie czy dane świadczenie opisane w zdarzeniu przyszłym będzie stanowiło podlegające opodatkowaniu nieodpłatne świadczenie usług, wymaga oceny celu w jakim będzie realizowane, w tym czy realizowane w ramach danego świadczenia czynności będą niezbędne dla wykonywania działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

Cele prowadzonej działalności gospodarczej należy rozpatrywać w kontekście definicji działalności gospodarczej, określonej m.in. w art. 15 ust. 2 ustawy. W związku z prowadzeniem działalności gospodarczej u podatnika mogą wystąpić działania czy sytuacje, które nie generują opodatkowania podatkiem VAT. „Towarzyszą” one działalności gospodarczej i nie stanowią obok niej odrębnego przedmiotu działalności podatnika. Nie podlegają one opodatkowaniu podatkiem VAT, jednakże ich występowanie nie oznacza, że u podatnika występują czynności wykonywane poza działalnością gospodarczą. Za czynności zrównane z czynnościami wykonywanymi w ramach działalności gospodarczej uznaje się także nieodpłatną dostawę towarów lub nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste, w przypadkach, o których mowa w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy. Uzasadnia to fakt, że chociaż czynności te z definicji nie mają związku z działalnością gospodarczą, w przypadkach określonych w tych przepisach następuje obowiązek naliczenia VAT. Natomiast przez cele inne rozumie się sferę działalności danego podmiotu niebędącą działalnością gospodarczą w rozumieniu wskazanego art. 15 ust. 2 ustawy.

Przepisy ustawy (...), określają m.in. zasady korzystania z infrastruktury (...), zarządzania infrastrukturą (...) i jej utrzymania.

Zgodnie (…) ustawy, do zadań zarządcy infrastruktury, należy:

zarządzanie infrastrukturą (...) (…);
utrzymywanie infrastruktury (...) w stanie zapewniającym bezpieczny ruch (...), (…);
zarządzanie nieruchomościami będącymi elementem infrastruktury (...);
budowa, rozwój i modernizacja sieci (...).

Wnioskodawca przedstawiając własne stanowisko w sprawie wyraził opinię, że udostępnienie nieodpłatnie Mapy (...) (oraz udzielenie licencji) wpisuje się w realizację działalności gospodarczej Spółki i jest niezbędne dla jej wykonania. Spółka podnosi, że sam fakt, że udostępnienie tych danych następuje nie na podstawie wezwania organu B., ale Porozumienia, nie może wpływać na ocenę czynności Spółki, jako wykonywanych na cele prowadzonej działalności gospodarczej. Z powyższym twierdzeniem nie można się jednak zgodzić.

Mając na uwadze treść wyżej cytowanych przepisów wskazać należy, że nieodpłatne udostępnienie Mapy (...) wraz z udzieleniem licencji przez Wnioskodawcę na rzecz B. w ramach zawartego Porozumienia nie stanowi czynności niepodlegającej opodatkowaniu z uwagi na zakwalifikowanie tych czynności jako realizację działalności gospodarczej Spółki. Wskazać należy, że nieodpłatne świadczenie usług nie podlega opodatkowaniu na mocy art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, w przypadku gdy wpisuje się w cel prowadzonej działalności gospodarczej. Zatem, w sytuacji, gdy nieodpłatne świadczenie usług wpisuje się w cel prowadzonej działalności gospodarczej przesłanka uznania nieodpłatnej czynności (świadczenia usług) za odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu nie jest spełniona i świadczenie takie nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast, cele i charakter działalności gospodarczej prowadzonej przez podatnika analizowane są w odniesieniu do definicji zawartej w art. 15 ust. 2 ustawy. W analizowanym sprawie przekazywanie przez Spółkę informacji B. w postaci interaktywnej Mapy (...) wraz z licencją nie wpisuje się w cel prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej. Jest bowiem wykonywaniem przez Spółkę ustawowych obowiązków jakimi jest współdziałanie z organami B. i nieodpłatne przekazywanie tym organom informacji niezbędnych do realizacji ustawowych zadań nałożonych na organy B.. Wnioskodawca jako państwowa osoba prawna - w celu realizacji swoich ustawowych obowiązków współdziałania z organami B. - nieodpłatnie przekazuje organom B. informacje niezbędne dla realizacji zadań tych organów, tj. udostępnia (w drodze zawartego z B. porozumienia o współpracy) nieodpłatnie B., na terminalach komputerowych B., system informatyczny „(...) Mapa (...)”, za pośrednictwem którego będzie możliwe uzyskanie m.in. informacji o rzeczywistej lokalizacji (...) towarowych na sieci zarządzanej przez Spółkę, przewoźniku oraz trasie pociągu i czasach przejazdu przez stacje pośrednie. Ww. system ma służyć (i być wykorzystywany przez B.) do realizacji ustawowych zadań własnych B., którymi jest m.in. wykonywanie zadań wynikających z ustawy (...). Co również istotne, w przypadku braku ww. porozumienia, organy B. nadal byłyby uprawnione do żądania informacji o ruchu pociągów, które to informacje ze względu na zakres i profil prowadzonej działalności są w posiadaniu Wnioskodawcy. Ponadto, istotą nieodpłatnego świadczenia jest nie tylko jego bezpłatność rozumiana jako brak wynagrodzenia, ale także brak jakiegokolwiek świadczenia wzajemnego. W niniejszej sprawie B. nie dokonuje na rzecz Wnioskodawcy żadnych czynności. Z kolei Wnioskodawca - nieodpłatnie udostępniając B. ww. system informatyczny - wykonuje jedynie swoje ustawowe obowiązki jako państwowa osoba prawna obowiązana na podstawie ustawy o B. do nieodpłatnego udostępniania informacji organom B. celem realizowania przez te organy ustawowych zadań. Powyższego nie zmienia również okoliczność, że Wnioskodawca zamierza zawrzeć porozumienie z B., bowiem jak zresztą wskazano w opisie sprawy porozumienie to ma na celu realizację przez strony swoich ustawowych zadań. Zatem porozumienie to nie ma celu wzajemnego świadczenia usług. Wykonywane przez Spółkę czynności na rzecz B. nie stanowią świadczenia usług w rozumieniu ustawy o VAT.

Reasumując powyższe, czynności wykonywane przez Spółkę nieodpłatnie na rzecz B. na podstawie zawartego ww. porozumienia, stanowią czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT.

W konsekwencji w związku z tym, że Wnioskodawca wywiódł prawidłowy skutek prawny w zakresie braku opodatkowania nieodpłatnego udostępnienia Mapy (...) oraz udzielenia licencji na podstawie Porozumienia z B., pomimo uznania, że czynności Spółki w wykonaniu Porozumienia nie będą podlegać opodatkowaniu z uwagi na związek z prowadzoną działalnością, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie, odnosząc się do wskazanych we własnym stanowisku interpretacji prawa podatkowego wskazać należy, że żadna z nich nie rozstrzyga w sprawie analogicznej do zaprezentowanej w przedmiotowym wniosku. Powołane w stanowisku interpretacje na poparcie niniejszego stanowiska, że czynności Spółki w wykonaniu Porozumienia nie będą podlegać opodatkowaniu z uwagi na związek z prowadzoną działalnością, nie dotyczą przede wszystkim takich samych porozumień/umów (co do przedmiotu zamówienia/współpracy) oraz podmiotów będących stornami porozumień/współpracy. Zatem, powołane interpretacje, które są wydawane w indywidualnych sprawach podatników nie mogą stanowić poparcia dla stanowiska Wnioskodawcy w zakresie związku realizowanych zadań z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

W myśl art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin