2020.03.13 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-2.4012.714.2019.2.PC
z 13 marca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 listopada 2019 r. (data wpływu 4 grudnia 2019 r.) uzupełnionym w dniu 6 marca 2020 r. (data wpływu 9 marca 2020 r.) na wezwanie Organu z dnia 28 lutego 2020 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

prawidłowe w zakresie rozpoznania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów

nieprawidłowe w zakresie wykazania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów poprzez korektę deklaracji VAT za miesiąc listopad 2019 r.

UZASADNIENIE

W dniu 4 grudnia 2019 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług m.in. w zakresie rozpoznania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz wykazania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów poprzez korektę deklaracji VAT za miesiąc listopad 2019 r. Wniosek został uzupełniony w dniu 6 marca 2020 r. (data wpływu 9 marca 2020 r.) na wezwanie Organu z dnia 28 lutego 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Realizując wysyłki dla odbiorcy (…) Wnioskodawca korzysta z ich systemu sprzedaży, system generuje wszystkie dane do wystawienia dokumentów sprzedaży, wysyłki odbywają się na bazie (….), towar odbierany jest z magazynów Wnioskodawcy transportem odbiorcy. Dla odbiorcy (…) realizowane są wysyłki na export, dostawy wewnątrzwspólnotowe oraz dostawy krajowe. Wysyłki na export dokonywane są w systemie bezpośrednim z magazynu Wnioskodawcy do odbiorcy oraz za pośrednictwem magazynu przeładunkowego, z którego towar następnie wysyłany jest do docelowego odbiorcy poza granicami Unii Europejskiej.

W styczniu 2019 r. Wnioskodawca wystawił faktury exportowe nr (…) dla (…) z przeznaczeniem dla odbiorcy w USA (…). Towar nie był wysyłany bezpośrednio do odbiorcy tylko do magazynu przeładunkowego w Polsce co jest uwidocznione w załączanych do faktur sprzedaży dokumentach Pcking list 1. Następnie z magazynu przeładunkowego towar miał być wysłany do odbiorcy w USA. Na podstawie upoważnienia Wnioskodawcy wszystkie niezbędne formalności exportowe dokonywała (…) i dostarczała Wnioskodawcy odpowiednie dokumenty potwierdzające dokonanie exportu / potwierdzenia wywozu komunikaty IE 599. W związku z tym że do 25 marca 2019 r. Wnioskodawca nie posiadał potwierdzenia wywozu IE 599 dla wysyłek dotyczących wymienionych faktur w deklaracji dla podatku od towarów i usług VAT-7 za miesiąc luty 2019 r. Wnioskodawca naliczył podatek VAT należny jak do dostaw krajowych w wysokości 23%. Po wielokrotnych monitach o dostarczenie dokumentów potwierdzających dokonanie wywozu towaru do USA odbiorca poinformował, że towar który miał być wysłany do USA został w miesiącu maju 2019 r. wysłany do magazynu (…) Niemczech. (…) nie poinformowała z jakiego powodu towary nie zostały wyeksportowane do USA i przeznaczone na rynek wewnątrzwspólnotowy WDT. Odbiorca potwierdza, że towar został dostarczony do magazynu (…) w Niemczech. W miesiącu listopadzie 2019 r. dokonaliśmy korekty minusowej do wystawionych przez nas faktur exportowych nr (…). Na cały towar objęty skorygowanymi fakturami eksportowymi wystawiliśmy faktury WDT dokumentujące dostawy wewnątrzwspólnotowe. Odbiorca posiada właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych.

Na wezwanie Organu w odpowiedzi na pytania:

czy Wnioskodawca jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9;
czy Wnioskodawca jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE;
czy wymieniony we wniosku „odbiorca (…)” oraz „odbiorca” oznacza ten sam podmiot i czy podmiot ten jest nabywcą, na rzecz którego Wnioskodawca dokonał dostawy towaru jeśli nie należy precyzyjnie wyjaśnić na czyją rzecz – jakiego konkretnie podmiotu - Wnioskodawca dokonał dostawy towarów;
czy nabywca towaru jest podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium Niemiec;
jak dokładnie przebiegał transport, przez kogo/na czyją rzecz był organizowany i zrealizowany transport w tej konkretnej transakcji będącej przedmiotem zapytania;
czy towar został wysłany do magazynu (…) w Niemczech z magazynu przeładunkowego w Polsce;
co konkretnie oznacza „magazyn przeładunkowy w Polsce” – do kogo należy, w jakim celu towar został tam przetransportowany; przez kogo/ na czyją rzecz towar był przechowywany w magazynie przeładunkowym w Polsce; jakim celom służyło przechowywanie towaru w magazynie przeładunkowym w Polsce,
czy przechowywanie towaru w „magazynie przeładunkowym w Polsce” wpłynęło w jakikolwiek sposób na zmianę właściwości (tożsamości) towaru; czy poza przechowywaniem towar był w „magazynie przeładunkowym w Polsce” poddany innym czynnościom (jakim) mającym na celu modyfikację towaru (w jaki sposób, w jakim zakresie);
kto (lub na czyją rzecz) dokonał wysyłki towaru z „magazynu przeładunkowego w Polsce” do magazynu (…) w Niemczech – czy transport dokonany był przez Wnioskodawcę (lub na rzecz Wnioskodawcy) i dopiero w magazynie w Niemczech towar został odebrany przez nabywcę („odbiorcę”), czy też towar z magazynu w Polsce do magazynu w Niemczech transportował nabywca na własną rzecz (we własnym zakresie);
czy towar w „magazynie przeładunkowym w Polsce” pozostawał własnością Wnioskodawcy, czy też był już w tym momencie własnością nabywcy;
kiedy nastąpiło przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel w transakcji pomiędzy Wnioskodawcą a nabywcą towaru, gdzie znajdował się towar w momencie przeniesienia tego prawa;
co dokładnie oznacza zdanie: „Odbiorca potwierdza, że towar został dostarczony do magazynu (…) w Niemczech.” – czy oznacza to, że odbiorca potwierdził dostarczenie mu przez Wnioskodawcę towaru do magazynu w Niemczech, gdzie nabywca towar odebrał, czy też zdanie to oznacza, że odbiorca przetransportował we własnym zakresie do magazynu w Niemczech towar odebrany od Wnioskodawcy z magazynu w Polsce;
czy Wnioskodawca posiada dowody (dokumenty), że towar został wywieziony z terytorium kraju i dostarczony do nabywcy towaru na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;
kiedy konkretnie Wnioskodawca wszedł w posiadanie dowodów (dokumentów), że towar został wywieziony z terytorium kraju i dostarczony do nabywcy towaru na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju
jednoznaczne w sposób niebudzący wątpliwości opisanie precyzyjnie „krok po kroku” w jaki sposób była dokumentowana (fakturowana) transakcja będąca przedmiotem zapytania, tj. z jaką datą, jaką dokładnie fakturą, jaką transakcję rozpoznano w przypadku danej konkretnej faktury itp. w tym jeśli dana faktura była fakturą korygującą należy precyzyjnie wskazać, którą fakturę korygowała i w jaki sposób korygowała
jednoznaczne w sposób niebudzący wątpliwości opisanie precyzyjnie „krok po kroku” w jaki sposób była wykazywana w deklaracji VAT-7 transakcja będąca przedmiotem zapytania, tj. w jakiej/której konkretnie deklaracji, w jakiej konkretnie pozycji danej deklaracji, jaką transakcję rozpoznano w danej deklaracji itp.
co konkretnie należy rozumieć przez „dokonaliśmy korekty minusowe” (Wnioskodawca we wniosku wskazał „(…) W miesiącu listopadzie 2019 r. dokonaliśmy korekty minusowe do wystawionych przez nas faktur exportowych nr (…). (…)”)
co konkretnie należy rozumieć przez „wystawiliśmy faktury WDT dokumentujące dostawy wewnątrzwspólnotowe” (Wnioskodawca we wniosku wskazał „(…) Na cały towar objęty skorygowanymi fakturami eksportowymi wystawiliśmy faktury WDT dokumentujące dostawy wewnątrzwspólnotowe. (…)”

Wnioskodawca uzupełnił opis sprawy wskazując:

Pkt 1. Wnioskodawca nie jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9.

Pkt 2 Wnioskodawca jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE (…)

Pkt 3 Wymieniony we wniosku „Odbiorca (…)” oraz „Odbiorca” oznacza ten sam podmiot i jest on również nabywcą na rzecz którego Wnioskodawca dokonał dostawy towaru.

Pkt 4 Nabywca towaru jest podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium Niemiec - VAT Nr. (…)

Pkt 5 Wnioskodawca zgłasza gotowość odbioru towaru do odbiorcy - (…), Odbiorca - (…) organizuje i realizuje transport. Przebieg transportu - na zlecenie Odbiorcy (…), Odbiorca podstawił pod załadunek do magazynu Wnioskodawcy środki transportu, na które został załadowany towar i przewieziony do magazynu Odbiorcy (…) w Polsce (…).

Pkt 6 Towar został wysłany do magazynu (…) w Niemczech z magazynu przeładunkowego, który znajduje się w Polsce.

Pkt 7 Towar został wysłany do magazynu przeładunkowego w Polsce. Magazyn przeładunkowy inaczej CP (Consolidation Point) to jednostka (…) lub jednostka inna niż (…) konsolidująca lub dekonsolidująca towary. Konsolidacja polega na łączeniu ładunków o masie mniejszej niż ładunek ciężarówki ((…)) od wielu spedytorów w centralnym punkcie pochodzenia przez konsolidatora ładunków i transportowaniu ich jako pojedynczej przesyłki do punktu docelowego. Towar był przechowywany w magazynie przeładunkowym w Polsce ponieważ czekał na dalsze przesłanie go do innego magazynu znajdującego na terenie USA - (…)

Pkt 8 Przechowywanie towaru w magazynie w Polsce nie wpłynęło w żaden sposób na zmianę właściwości towaru oraz towar nie był poddany innym czynnościom mającym ma celu jego modyfikację.

Pkt 9 Odbiorca - (…) dokonała wysyłki towaru z magazynu przeładunkowego w Polsce do magazynu w Niemczech. Odbiorca - (…) transportował towar we własnym zakresie. Właścicielem towaru i jego dysponentem po jego załadunku na podstawiony środek transportu jest odbiorca (…).

Pkt 10 Towar w magazynie przeładunkowym w Polsce był w tym momencie własnością Odbiorcy - (…).

Pkt 11 Przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel w transakcji między Wnioskodawcą a nabywcą towaru /odbiorcą (…)/ nastąpiło w momencie opuszczenia towaru z magazynu wnioskodawcy.

Pkt 12 Zdanie „odbiorca potwierdza, że towar został dostarczony do magazynu (…) w Niemczech” oznacza, że Odbiorca przetransportował we własnym zakresie do magazynu w Niemczech towar znajdujący się w magazynie w Polsce (…), który uprzednio był odebrany od Wnioskodawcy z magazynu w Polsce (z siedziby Wnioskodawcy).

Pkt 13 Wnioskodawca potwierdza że podsiada dowody, że towar został wywieziony z terytorium kraju i dostarczony do nabywcy towaru na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

Pkt 14 Po wielokrotnych monitach o dostarczenie dokumentów potwierdzających dokonanie wywozu towaru do USA dnia 6 sierpnia 2019 r. Wnioskodawca został telefonicznie i mailowo poinformowany przez przedstawiciela firmy Odbiorcy (…), że towar był przekierowany do magazynu w Niemczech - nie mógł być wysłany do USA. Na potwierdzenie czego odbiorca (…) przesłał Wnioskodawcy wewnętrzny dokument transportowy przekierowujący towar z Magazynu (…) do magazynu (…) oraz noty debetowe które również potwierdzają że wysyłki które były przeznaczone na export do (…) USA zostały przekierowane i dostarczone do (…) Niemcy.

Pkt 15. W miesiącu styczeń 2019 Wnioskodawca wystawił faktury exportowe nr (…) z datą 25.01.2019 i (…) z dnia 30.01.2019 r. dla (…) z przeznaczenie dla odbiorcy (…) w USA - (…) zamówienia wygenerowane z systemu (…)/ towar nie był wysłany bezpośrednio do odbiorcy (…) w USA tylko do magazynu przeładunkowego w Polsce (…) /ponieważ tak wynikało z zamówień od odbiorcy (…)/ skąd miał być wysłany do magazynu w USA. Dnia 28.11.2019 r. Wnioskodawca wystawił korekty faktur exportowych (…) do faktury (…) do faktury (…), (…) do faktury (…), faktura (…) do faktury (…) na całą wartość faktur exportowych pomniejszając wartość exportu zaksięgowanych w ewidencji księgowej za m-c styczeń 2019 r. Następnie na cały towar w ilościach i wartościach, które były korygowane Wnioskodawca wystawił faktury WDT (…) z dnia 30.11.2019 r. dla odbiorcy (…) dokumentujące dostawy wewnątrzwspólnotowe.

Pkt 16. W związku z tym, że do wymienionych w pkt 15 faktur exportowych (…) do dnia 25.02.2019 r. Wnioskodawca nie posiadał potwierdzenia wywozu dokumentu IE 599, w deklaracji VAT 7 za m-c styczeń 2019 dostawy te nie zostały wykazane. Do dnia 25.03.2019 r. w dalszym ciągu Wnioskodawca nie posiadał potwierdzenia wywozu dokument IE 599, do dostaw objętych w/w fakturami exportowymi, w związku z czym w deklaracji VAT-7 za miesiąc luty 2019 Wnioskodawca opodatkował export towaru jak dostawy krajowe stawką w wysokości 23%, co zostało ujęte w deklaracji w pozycji 6 „Dostawa towarów oraz świadczenie usług na terytorium kraju opodatkowane stawką 22% albo 23%”. W ewidencji dla celów podatku VAT i deklaracji podatkowych VAT-7 do chwili obecnej ujęte są dostawy exportowe dotyczące faktur wystawionych w m-cu styczniu 2019 r., które w deklaracji VAT-7 za m-c luty 2019 r. zostały opodatkowane stawką podatku jak dostawy krajowe. Natomiast korekty faktur eksportowych wystawione w dniu 28.11.2019 r. i faktury WDT wystawione w dniu 30.11.2019 r. zaewidencjonowane są w systemie finansowo-księgowym Wnioskodawcy.

Pkt 17. Wyjaśnienie do pkt 17 i 18 została szczegółowo opisane w pkt 15.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania oznaczone we wniosku nr 1 i 3 (ostatecznie sformułowane w odpowiedzi na wezwanie):

Czy dostarczenie towaru do odbiorcy (…) w Niemczech spełnia wymogi do zaliczenia jej do dostawy wewnątrzwspólnotowej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług?
Czy w nawiązaniu do pytania nr 1 sformułowanego w pierwotnym wniosku gdy dostawy WDT wg faktur nr (…) z dnia 30.11.2019 r. Wnioskodawca może uznać za spełniające wymogi dostaw wewnątrzwspólnotowych zgodnie z ustawą o VAT, to czy Wnioskodawca może skorygować deklaracje VAT za m-c listopad 2019 r. poprzez powiększenie dostaw wewnątrzwspólnotowych wykazanych w pkt 7 deklaracji VAT-7?

Zdaniem Wnioskodawcy,

Dostawa towaru do Niemiec spełnia wymogi określone w art. 13 ust. 1, 2 ustawy o podatku od towarów i usług.
Dokonanie dostaw dla (…) objęte wymienionymi w pkt 15 i pytaniu nr 2 fakturami spełnia wymogi uznania ich za dostawy wewnątrzwspólnotowe i uprawnia Wnioskodawcę do dokonania korekty VAT-7 za miesiąc listopad 2019 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest:

prawidłowe w zakresie rozpoznania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów

nieprawidłowe w zakresie wykazania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów poprzez korektę deklaracji VAT za miesiąc listopad 2019 r.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2018 r. poz. 2174 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Ilekroć w przepisach jest mowa o terytorium kraju rozumie się przez to terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a (art. 2 pkt 1 ustawy). Natomiast ilekroć jest mowa o terytorium państwa trzeciego – w myśl art. 2 pkt 5 ustawy – rozumie się przez to terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Towarami zaś, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z kolei przez eksport towarów, zgodnie z art. 2 pkt 8 ustawy, rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez:

dostawcę lub na jego rzecz, lub
nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę do celów wyposażenia lub zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz turystycznych statków powietrznych lub innych środków transportu służących do celów prywatnych

– jeżeli wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.

Definiując pojęcie eksportu towarów ustawodawca dokonał rozróżnienia sytuacji, gdy będący przedmiotem wywozu towar jest wywożony przez dostawcę lub na jego rzecz oraz gdy wywóz dokonywany jest przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz. Sytuacja kiedy eksporter lub podmiot przez niego upoważniony sam dokonuje wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej - stanowi tzw. eksport bezpośredni. Eksport pośredni natomiast ma miejsce wówczas, gdy wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, w wykonaniu dostawy towarów, jest dokonywany przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium Polski lub na jego rzecz.

Natomiast w myśl art. 13 ust. 1 ustawy przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

W myśl art. 13 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;
podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.

Stosownie do art. 13 ust. 6 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, z zastrzeżeniem ust. 7.

Zatem, przy spełnieniu warunków odnośnie podmiotów biorących udział w transakcji, co do zasady, w przypadku gdy w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ustawy następuje wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju występuje wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów. Zachodzi wówczas transakcja wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w sprzedaży, której po stronie nabywcy odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w zakupie.

Stosownie do treści art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast na podstawie art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

W wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42 (art. 41 ust. 3 ustawy).

Należy zaznaczyć, że stosownie do art. 42 ust. 1 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej;
podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;
podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.

Warunki te muszą być spełnione łącznie. Spełnienie pierwszego z nich ma zagwarantować, że czynność zostanie potraktowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie w kraju odbiorcy i zostanie tam faktycznie opodatkowana, a drugi wskazuje, że istotnie nastąpił wywóz towarów z jednego państwa członkowskiego (z kraju) i jego transport (przemieszczenie) do innego państwa członkowskiego. Istotą transakcji wewnątrzwspólnotowych jest faktyczne opodatkowanie dostawy towaru w państwie przeznaczenia (do którego towar jest docelowo przemieszczany). Dostawa, która następuje na terytorium państwa dostawcy towarów, jest opodatkowana stawką 0%, a w państwie nabywcy następuje opodatkowanie tej dostawy według stawki podatku tam właściwej. Transakcja opodatkowana w ten sposób ma na celu uniknięcie zakłócania konkurencji, powodowanego podwójnym opodatkowaniem lub brakiem opodatkowania. Jednak zastosowanie stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów uzależnione jest także od zarejestrowania podatnika jako podatnika VAT UE, najpóźniej w momencie składania deklaracji uwzględniającej daną dostawę.

Podstawowe znaczenie dla udokumentowania wywozu towarów w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, realizowanej z udziałem przewoźnika lub spedytora odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, mają dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy.

Dowodami, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 – zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy – są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju – w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),
(uchylony),
specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku
(uchylony)

– z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.

Przy tym w myśl art. 42 ust. 11 ustawy, w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;
dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;
dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny – dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania;
dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Należy wskazać, że jeżeli wywóz towarów następuje w wyniku dokonania transakcji z ustalonym nabywcą, w celu dostawy, tj. przeniesienia na konkretny podmiot prawa do rozporządzania wywożonym towarem jak właściciel, zachodzi wówczas wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, której po stronie nabywcy odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w zakupie. Podkreślić należy, że zakwalifikowanie danej transakcji jako dostawy wewnątrzwspólnotowej, na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy, wymaga czasowego i materialnego związku pomiędzy dostawą danego towaru i jego transportem.

W związku z tym istotne jest to, aby posiadane dokumenty zawierały informacje, z których wynika, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego. Ponadto, dokumenty, o których mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, mają łącznie potwierdzać określony fakt, co oznacza, że zebrane razem mają dać jednoznaczną informację, której wymaga ten przepis.

Przy tym w myśl art. 42 ust. 12 ustawy jeżeli warunek, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie został spełniony przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za:

okres kwartalny - podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za ten okres; podatnik wykazuje tę dostawę w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za następny okres rozliczeniowy ze stawką właściwą dla dostawy danego towaru na terytorium kraju, jeżeli przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za ten następny okres rozliczeniowy nie posiada dowodów, o których mowa w ust. 1 pkt 2;
okres miesięczny - podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za ten okres; podatnik wykazuje tę dostawę w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za kolejny po następnym okresie rozliczeniowym okres rozliczeniowy ze stawką właściwą dla dostawy danego towaru na terytorium kraju, jeżeli przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatnik za ten kolejny po następnym okresie rozliczeniowym okres rozliczeniowy nie posiada dowodów, o których mowa w ust. 1 pkt 2.

Natomiast zgodnie z art. 42 ust. 12a ustawy w przypadkach, o których mowa w ust. 12, otrzymanie dowodów, o których mowa w ust. 1 pkt 2, upoważnia podatnika do wykazania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów ze stawką 0% w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za okres rozliczeniowy, w którym dostawa ta została dokonana, i dokonania korekty deklaracji podatkowej oraz odpowiednio informacji podsumowującej, o której mowa w art. 100 ust. 1.

Jednocześnie zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano tej dostawy, z zastrzeżeniem ust. 4 oraz art. 20a.

Z powołanego przepisu wynika, że dokonanie dostawy w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów rozpoczyna bieg szczególnego rodzaju terminu wyznaczającego moment powstania obowiązku podatkowego. Termin ten kończy bieg w 15. dniu miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano tej dostawy. Do czasu upływu tego terminu, wystawienie faktury dokumentującej przedmiotową transakcję skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego w momencie jej wystawienia. Jeśli jednak do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy, faktura nie zostanie wystawiona, obowiązek podatkowy powstaje niezależnie od daty wystawienia faktury.

W świetle art. 99 ust. 1 ustawy – podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c i art. 133.

Zgodnie z art. 81 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) – zwanej dalej Ordynacją podatkową – jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.

Stosownie do art. 81 § 2 Ordynacji podatkowej – skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji.

Korekta deklaracji ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim jej sporządzeniu. Może ona dotyczyć każdej pozycji deklaracji, np. określenia wysokości zobowiązania podatkowego, wysokości kwoty zwrotu podatku oraz innych danych zawartych w treści deklaracji (np.: adresu, nr NIP) – o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Skorygowanie deklaracji polega na ponownym – poprawnym już – wypełnieniu jej formularza, z zaznaczeniem, że w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji. Skorzystanie przez podatnika z wprowadzonej przez ustawodawcę instytucji korekty deklaracji powoduje, że złożona przez niego deklaracja korygująca zastępuje pierwotną (korygowaną) deklarację i pociąga za sobą skutki prawne, pozbawiające jednocześnie pierwotną deklarację mocy prawnej. Korekta deklaracji ma na celu skorygowanie błędu poprzez zastąpienie go właściwym zapisem.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy oraz jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE. Natomiast nabywca towaru jest podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium Niemiec. W styczniu 2019 r. Wnioskodawca wystawił faktury exportowe nr (…) z datą 25.01.2019 i (…) z dnia 30.01.2019 r. dla (…) z przeznaczeniem dla odbiorcy w USA (…). Towar nie był wysyłany bezpośrednio do odbiorcy tylko do magazynu przeładunkowego w Polsce (Wnioskodawca zgłasza gotowość odbioru towaru do odbiorcy - (…), Odbiorca - (…) organizuje i realizuje transport). Następnie z magazynu przeładunkowego towar miał być wysłany do odbiorcy w USA (na podstawie upoważnienia Wnioskodawcy wszystkie niezbędne formalności exportowe dokonywała (…) i dostarczała Wnioskodawcy odpowiednie dokumenty potwierdzające dokonanie exportu / potwierdzenia wywozu komunikaty IE 599). Towar był przechowywany w magazynie przeładunkowym w Polsce ponieważ czekał na dalsze przesłanie go do innego magazynu znajdującego na terenie USA. Przechowywanie towaru w magazynie w Polsce nie wpłynęło w żaden sposób na zmianę właściwości towaru oraz towar nie był poddany innym czynnościom mającym ma celu jego modyfikację. W związku z tym że do 25 marca 2019 r. Wnioskodawca nie posiadał potwierdzenia wywozu IE 599 dla wysyłek dotyczących wymienionych faktur w deklaracji dla podatku od towarów i usług VAT-7 za miesiąc luty 2019 r. Wnioskodawca naliczył podatek VAT należny jak do dostaw krajowych w wysokości 23%, co zostało ujęte w deklaracji w pozycji 6 „Dostawa towarów oraz świadczenie usług na terytorium kraju opodatkowane stawką 22% albo 23%”. Po wielokrotnych monitach o dostarczenie dokumentów potwierdzających dokonanie wywozu towaru do USA odbiorca poinformował, że towar który miał być wysłany do USA został w miesiącu maju 2019 r. wysłany z magazynu przeładunkowego, który znajduje się w Polsce do magazynu (…) w Niemczech. Dnia 28.11.2019 r. Wnioskodawca wystawił korekty faktur exportowych (…) do faktury (…), (…) do faktury (…), (…) do faktury (…), (…) do faktury (…) na całą wartość faktur exportowych pomniejszając wartość exportu zaksięgowanych w ewidencji księgowej za m-c styczeń 2019 r. Następnie na cały towar w ilościach i wartościach, które były korygowane Wnioskodawca wystawił faktury WDT dokumentujące dostawy wewnątrzwspólnotowe (…) z dnia 30.11.2019 r. dla odbiorcy (…). Wnioskodawca podsiada dowody, że towar został wywieziony z terytorium kraju i dostarczony do nabywcy towaru na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju. Po wielokrotnych monitach o dostarczenie dokumentów potwierdzających dokonanie wywozu towaru do USA dnia 6 sierpnia 2019 r. Wnioskodawca został telefonicznie i mailowo poinformowany przez przedstawiciela firmy Odbiorcy (…), że towar był przekierowany do magazynu w Niemczech - nie mógł być wysłany do USA. Na potwierdzenie czego odbiorca (…) przesłał Wnioskodawcy wewnętrzny dokument transportowy przekierowujący towar z Magazynu (…) do magazynu (…) oraz noty debetowe które również potwierdzają że wysyłki które były przeznaczone na export do (…) USA zostały przekierowane i dostarczone do (…) Niemcy.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii czy dostarczenie towaru do odbiorcy (…) w Niemczech spełnia wymogi dostawy wewnątrzwspólnotowej w rozumieniu ustawy oraz gdy dostawy WDT wg faktur nr (…) z dnia 30 listopada 2019 r. Wnioskodawca może uznać za spełniające wymogi dostaw wewnątrzwspólnotowych zgodnie z ustawą, to czy Wnioskodawca może skorygować deklaracje VAT za m-c listopad 2019 r. poprzez powiększenie dostaw wewnątrzwspólnotowych wykazanych w pkt 7 deklaracji VAT-7.

Mając na uwadze wskazane przepisy prawa podatkowego oraz podane przez Wnioskodawcę informacje należy uznać, że w analizowanym przypadku doszło do transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, o której mowa w art. 13 ust. 1 ustawy. Jak wskazano Wnioskodawca jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy oraz jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE. Natomiast nabywca towaru jest podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium Niemiec. Jednocześnie mimo, że towary pierwotnie miały zostać wywiezione (przez nabywcę) poza terytorium Polski na terytorium kraju trzeciego (USA) ostatecznie zostały wywiezione (przez nabywcę) poza terytorium Polski na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju (Niemiec). Co prawda towary z magazynu przeładunkowego znajdującego się w Polsce zostały wysłane na terytorium Niemiec dopiero w miesiącu maju 2019 r. Niemniej jednak, jak wskazano, towar był przechowywany w magazynie przeładunkowym w Polsce ponieważ czekał na dalsze przesłanie go do innego magazynu i przechowywanie towaru w magazynie w Polsce nie wpłynęło w żaden sposób na zmianę właściwości towaru oraz towar nie był poddany innym czynnościom mającym ma celu jego modyfikację. Przy tym Wnioskodawca dokonując transakcji na rzecz nabywcy posiadał informację, że towary zostaną wywiezione poza terytorium Polski oraz przeniósł prawo do rozporządzania towarem jak właściciel na nabywcę. Co więcej Wnioskodawca podsiada dowody, że towar został wywieziony z terytorium kraju i dostarczony do nabywcy towaru na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju. Zatem należy uznać, że w analizowanym przypadku doszło do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Nie można jednak zgodzić się z Wnioskodawcą, że może skorygować deklarację VAT za miesiąc listopad 2019 r. poprzez powiększenie dostaw wewnątrzwspólnotowych wykazanych w pkt 7 deklaracji VAT-7. Jak wskazano zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano tej dostawy. Z wniosku wynika, że nabywca towar od Wnioskodawcy odebrał w styczniu 2019 r. zaś na terytorium Niemiec towar został wysłany w miesiącu maju 2019 r. Przy tym, z wniosku wynika, że dnia 6 sierpnia 2019 r. Wnioskodawca został telefonicznie i mailowo poinformowany przez przedstawiciela nabywcy, że towar był przekierowany do magazynu w Niemczech i na potwierdzenie nabywca przesłał Wnioskodawcy wewnętrzny dokument transportowy przekierowujący towar z Magazynu (…) do magazynu (…) oraz noty debetowe, które potwierdzają że wysyłki które były przeznaczone na export do (…) USA zostały przekierowane i dostarczone do (…) Niemcy. Natomiast faktury dokumentujące dostawy wewnątrzwspólnotowe (…) zostały wystawione dopiero 30 listopada 2019 r. (tj. do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy, faktura nie zostanie wystawiona). Zatem, wbrew twierdzeniom Wnioskodawcy, opodatkowaną stawką podatku w wysokości 0% wewnątrzwspólnotową dostawę towarów Wnioskodawca winien wykazać poprzez korektę deklaracji VAT za miesiąc, w którym dokonano tej wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie rozpoznania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów należało uznać za prawidłowe. Natomiast w zakresie wykazania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów poprzez korektę deklaracji VAT za miesiąc listopad 2019 r. należało uznać za nieprawidłowe.

Organ wskazuje, że niniejsza interpretacja rozstrzyga tylko i wyłącznie w zakresie pytania oznaczonego we wniosku i uzupełnieniu nr 1 i 3 (tj. w zakresie rozpoznania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz wykazania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów poprzez korektę deklaracji VAT za miesiąc listopad 2019 r.) natomiast w zakresie pytania oznaczonego we wniosku i uzupełnieniu nr 2 zostanie wydane odrębne rozstrzygniecie.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Tut. Organ informuje, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie Organ wskazuje, że jako element stanu faktycznego przyjął, że Wnioskodawca faktury dokumentujące dostawy wewnątrzwspólnotowe (…) wystawił dnia 30 listopada 2019 r. i nie analizował zasadności oraz prawidłowości dokonania korekty faktur exportowych a także wystawienia dnia 30 listopada 2019 r. faktur dokumentujących dostawy wewnątrzwspólnotowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin