Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-3.4015.9.2020.1.ASZ
z 16 marca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2019 r., poz. 900, ze zm.) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 20 stycznia 2020 r. (data wpływu – 23 stycznia 2020 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych odwołania darowizny − jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 stycznia 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych odwołania darowizny.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 31 marca 2003 r. Wnioskodawczyni zawarła umowę darowizny, udokumentowaną aktem notarialnym. Na podstawie umowy darowizny Wnioskodawczyni nabyła prawo do lokalu mieszkalnego (spółdzielcze własnościowe prawa do lokalu) oraz garażu podziemnego przynależnego do tego lokalu. Darczyńcami byli rodzice Wnioskodawczyni.

Umowa darowizny nie została wykonana, ponieważ przedmioty umowy darowizny nie zostały nigdy wydane Wnioskodawczyni do posiadania.

Fakt ten Wnioskodawczyni oraz darczyńcy zamierzają udokumentować aktem notarialnym, w którym oświadczą co następuje:

• Wnioskodawczyni oraz darczyńcy oświadczają, że zgodnie rozwiązują umowę darowizny, nie zachowując z tytułu jej zawarcia wzajemnych roszczeń.
• Wnioskodawczyni przeniesie zwrotnie na darczyńców spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego oraz udział w garażu przynależnym do lokalu mieszkalnego.
  
  

W konsekwencji powyższych działań, przywrócony zostanie stan prawny posiadania spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego oraz przynależnego temu lokalowi garażu, sprzed zawarcia umowy darowizny.

W związku z powyższym opisem m.in. zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym stanie faktycznym, prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawczyni, że odwołanie darowizny nie powoduje powstania zobowiązania podatkowego w podatku od spadków i darowizn?

Zdaniem Wnioskodawczyni, zakres opodatkowania w podatku od spadków i darowizn określa przepis art. 1 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Przepisy te zawierają zamknięty katalog sytuacji, z którymi ustawa o podatku od spadków i darowizn wiąże powstanie obowiązku podatkowego. W opinii Wnioskodawczyni, wymieniony w tych przepisach enumeratywnie katalog sytuacji nie zawiera faktu odwołania darowizny. Konsekwentnie zatem odwołanie darowizny pozostaje poza przedmiotem opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja dotyczy skutków podatkowych odwołania darowizny na gruncie ustawy o podatku od spadków i darowizn; natomiast w zakresie powstania zobowiązania podatkowego w związku z brakiem spełnienia warunków do ulgi mieszkaniowej zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie znak: 0111-KDIB2-3.4017.1.2020.1ASZ.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. z 2019 r., poz. 1813) podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:

1. dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego;
2. darowizny, polecenia darczyńcy;
3. zasiedzenia;
4. nieodpłatnego zniesienia współwłasności;
5. zachowku, jeżeli uprawniony nie uzyskał go w postaci uczynionej przez spadkodawcę darowizny lub w drodze dziedziczenia albo w postaci zapisu;
6. nieodpłatnej: renty, użytkowania oraz służebności.
   
   

W myśl art. 1 ust. 2 ww. ustawy, podatkowi podlega również nabycie praw do wkładu oszczędnościowego na podstawie dyspozycji wkładem na wypadek śmierci oraz nabycie jednostek uczestnictwa na podstawie dyspozycji uczestnika funduszu inwestycyjnego otwartego albo specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego na wypadek jego śmierci.

Na podstawie art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2019 r., poz. 1145, ze zm.) przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Na podstawie art. 898 § 1 Kodeksu cywilnego darczyńca może odwołać darowiznę nawet już wykonaną, jeżeli obdarowany dopuścił się względem niego rażącej niewdzięczności. Zwrot przedmiotu odwołanej darowizny powinien nastąpić stosownie do przepisów o bezpodstawnym wzbogaceniu. Od chwili zdarzenia uzasadniającego odwołanie obdarowany ponosi odpowiedzialność na równi z bezpodstawnie wzbogaconym, który powinien się liczyć z obowiązkiem zwrotu (art. 898 § 2 Kodeksu cywilnego).

Treść przepisu art. 898 § 2 Kodeksu cywilnego daje jasny wyraz temu, że przez odwołanie korzyść uzyskana z darowizny staje się od chwili zdarzenia uzasadniającego odwołanie bezpodstawna i właśnie dlatego rodzi obowiązek zwrotu. Przyjęta w ww. przepisie konstrukcja wiążąca odwołanie z bezpodstawnym wzbogaceniem, wyłącza przypisanie skutku rzeczowego, a mianowicie tego skutku, że obdarowany przestaje być właścicielem, staje się zaś nim z powrotem darczyńca.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni zawarła umowę darowizny, na podstawie której nabyła prawo do lokalu mieszkalnego (spółdzielcze własnościowe prawa do lokalu) oraz garażu podziemnego przynależnego do tego lokalu. Darczyńcami byli rodzice Wnioskodawczyni. Umowa darowizny nie została wykonana, ponieważ przedmioty umowy darowizny nie zostały nigdy wydane Wnioskodawczyni do posiadania. Fakt ten Wnioskodawczyni oraz darczyńcy zamierzają udokumentować aktem notarialnym, w którym oświadczą co następuje:

• Wnioskodawczyni oraz darczyńcy oświadczają, że zgodnie rozwiązują umowę darowizny, nie zachowując z tytułu jej zawarcia wzajemnych roszczeń.
• Wnioskodawczyni przeniesie zwrotnie na darczyńców spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego oraz udział w garażu przynależnym do lokalu mieszkalnego.
  
  

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż skoro zgodnie z art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej tytułem enumeratywnie wymienionym w tym przepisie, to odwołanie darowizny – jako nieobjęte zakresem ustawy – nie podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Zatem taka czynność (o ile jest możliwa w świetle przepisów Kodeksu cywilnego i nawet gdy jest dokonana skutecznie) nie spowoduje po stronie Wnioskodawczyni powstania obowiązku podatkowego w podatku od spadków i darowizn.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Jednocześnie informuje się, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Przedmiotowa interpretacja – zgodnie ze złożonym wnioskiem – została wydana wyłącznie dla Wnioskodawczyni i tylko ona może czerpać z niej ochronę.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.