Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-1.4011.100.2020.1.MKA
z 19 marca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 stycznia 2020 r. (data wpływu 27 stycznia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania należności zagranicznej otrzymywanej w związku z pełnieniem służby wojskowej poza granicami państwa w Dowództwie Operacji Sił Specjalnych NATO – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 stycznia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania należności zagranicznej otrzymywanej w związku z pełnieniem służby wojskowej poza granicami państwa w Dowództwie Operacji Sił Specjalnych NATO.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest podatnikiem w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, a jego miejsce zamieszkania i siedziba dla celów podatkowych to Polska. Wnioskodawca podlega w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Wnioskodawca jest żołnierzem zawodowym, który decyzją Ministerstwa Obrony Narodowej został wyznaczony do pełnienia służby poza granicami kraju w strukturach sił sojuszniczych NATO, a konkretnie w głównej kwaterze NATO, tj. w Dowództwie Operacji Sił Specjalnych NATO (NSHQ) w (…) w (…).

Rozkazem personalnym z dnia (…) maja 2015 r. Minister Obrony Narodowej wyznaczył Wnioskodawcę na stanowisko służbowe specjalisty w NSHQ w (…), w (…). Na podstawie tego rozkazu personalnego Wnioskodawca otrzymał wyciąg z rozkazu dziennego, w którym określono wykaz stanowisk służbowych przeznaczonych dla żołnierzy zawodowych pełniących służbę poza granicami państwa w strukturach organizacji międzynarodowych struktur wojskowych. Obowiązki na wyznaczonym stanowisku Wnioskodawca objął z dniem 1 lipca 2015 r. W tym czasie jego służba polegała na utrzymywaniu ciągłej gotowości do działania w ramach struktur NATO w Dowództwie Operacji Sił Specjalnych NATO ( NSHQ w (…)).

Rodzajem wykonywanych czynności w okresie dotyczącym niniejszego wniosku, tj. w okresie od 1 lipca 2015 r. do 30 czerwca 2018 r. było pełnienie służby wojskowej w Dowództwie Operacji Sił Specjalnych NATO w (…), w (…). W związku z powyższym, z tytułu służby poza granicami państwa, Wnioskodawca otrzymywał należność zagraniczną wypłacaną na podstawie odrębnych przepisów, tj. przede wszystkim ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych oraz rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej w sprawie należności pieniężnych żołnierzy zawodowych pełniących służbę poza granicami kraju. Wynagrodzenie wypłacane było w euro i następnie było przeliczane na złotówki i zostało ono opodatkowane, a kwoty przyjęte do opodatkowania i wykazane w wystawionej Wnioskodawcy informacji o dochodach oraz pobranych zaliczkach zostały uwzględnione w PIT-11. Zawierały więc one należność zagraniczną, od której pobrano w 2016 r. zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych w wysokości (…) zł, w 2017 r. zaliczkę na podatek w wysokości: (…) zł, w 2018 r. zaliczkę na podatek w wysokości: (…) zł. Kwoty przychodu przyjęte do opodatkowania i wykazane w wystawionej Wnioskodawcy informacji o dochodach oraz pobranych zaliczkach na podatek dochodowy (PIT-11) zawierają należność zagraniczną w wysokości: za rok 2016: (…) zł, za rok 2017: (…) zł, za rok 2018: (…) zł. Należność zagraniczna była wypłacana przez Departament Administracyjny MON w (…), który pobierał zaliczki na podatek od wypłacanych kwot.

Wnioskodawca w okresie, którego dotyczy interpretacja, brał udział we wszelkich czynnościach, do wykonywania których został skierowany przez Dowództwo Operacji Sił Specjalnych NATO w (…) w (…).

Wnioskodawca będąc wyznaczony na stanowisko poza granicami państwa nie przebywał w podróży zagranicznej. Jednocześnie, jak wynika z rozkazu personalnego, pozostawał na stanowisku przeznaczonym dla żołnierzy zawodowych i pełnił służbę, jako żołnierz zawodowy. Oznacza to więc, że nie było to stanowisko dla członków służby zagranicznej.

Wnioskodawca podkreśla, że będąc oficerem Wojska Polskiego, został wyznaczony na stanowisko służbowe specjalisty w NATO Special Operations Headquarters w (…) w okresie od 1 lipca 2015 r. do 30 czerwca 2018 r. rozkazem personalnym nr (…) z dnia (…) maja 2015 r. wydanym przez Dyrektora Departamentu Kadr MON, będąc na wykazie stanowisk służbowych przeznaczonych dla żołnierzy zawodowych pełniących służbę poza granicami państwa w strukturach organizacji międzynarodowych i międzynarodowych strukturach wojskowych. Podstawa prawna: art. 19 ust. 1 pkt 1, art. 24 ust. 1 i ust 2 pkt 2, art. 35 ust. 1 oraz art. 37 ust. 1, 2 i 5 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U z 2014r., poz. 1414 z późniejszymi zm.), § 2 ust. 1 pkt 2 oraz § 4 ust 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 marca 2015 r w sprawie pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa (DZ. U z 2015r., poz.479), § 28 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 9 września 2014 r. w sprawie trybu wyznaczania żołnierzy zawodowych na stanowiska służbowe i zwalniania z tych stanowisk (Dz. U. z 2014 r., poz.1292).

W okresie służby Wnioskodawcy, NSHQ uczestniczyła w misji wzmocnienia NATO oraz państw sojuszniczych w zakresie planowania i realizacji czynności w walce z terroryzmem. Jednocześnie Wnioskodawca pełnił w 2017 r. w strukturach NSHQ dyżur bojowy w (…) (... NATO) utrzymując gotowość bojową oraz wspierając misję bojową NATO (…), a także wzmacniając działania antyterrorystyczne na ternie (…) okupowanym przez tzw. separatystów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym przez Wnioskodawcę stanie faktycznym, w związku z pełnieniem służby wojskowej w Dowództwie Operacji Sił Specjalnych NATO (NSHQ) w (…), w (…), które to Dowództwo ma na celu stałe wzmacnianie sił państwa i sił sojuszniczych, należność zagraniczna podlega zwolnieniu na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, przepis art. 21 ust. 1 punkt 83 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. 2018, poz. 200 z późn. zm.) obejmuje swoim zakresem należność zagraniczną tych żołnierzy, którzy wykonywali zadania, do których wykonania zostali skierowani rozkazem Ministra Obrony Narodowej poza granicami państwa, w składzie Dowództwa Operacji Sił Specjalnych NATO, które to Dowództwo działa dla wzmocnienia sił państwa oraz państw sojuszniczych, a także w akcjach zapobiegawczych aktom terroryzmu lub ich skutkom, niezależnie od tego, czy jest to jednostka wojskowa polska, czy też czynności te wykonywane są w ramach działań sojuszniczych. Nie budzi wątpliwości, że Polska jest członkiem NATO, a Dowództwo Operacji Sił Specjalnych NATO jest istotnym elementem działania tej struktury wojskowej.

Ponieważ zadaniem tej struktury jest między innymi obrona i wzmocnienie sił państwa, albo państw sojuszniczych, w tym Polski, więc służba w Dowództwie Operacji Sił Specjalnych NATO z całą pewnością wzmacnia siły sojusznicze w różnej formie, a ponadto należy zwrócić uwagę na fakt, że jako jeden z elementów struktury organizacyjnej NATO (NSHQ) stale wzmacnia całość NATO w ramach wykonywania zadań sojuszniczych, które wykonywane są również w czasie pokoju, ponieważ służą one do zapobieżenia konfliktom zbrojnym, jak również aktom terroryzmu. Należy podkreślić, że w okresie służby Wnioskodawcy, NSHQ uczestniczyła w misji wzmocnienia NATO oraz państw sojuszniczych w zakresie planowania i realizacji czynności w walce z terroryzmem. Jednocześnie Wnioskodawca pełnił w 2017 r. w strukturach NSHQ dyżur bojowy w SPECIAL OPERATIONS COMPONENT COMMAND NATO Response Forces (Dowództwo Komponentu Wojsk Specjalnych Sił Odpowiedzi NATO) utrzymując gotowość bojową oraz wspierając misję bojową NATO w Afganistanie, a także wzmacniając działania antyterrorystyczne na ternie Ukrainy okupowanym przez tzw. separatystów.

Zdaniem Wnioskodawcy, skoro zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podlegają wszelkie dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, a w art. 21 ust. 1 punkt 83 lit. a oraz art. 21 ust. 1 punkt 83 jest wymieniona służba wojskowa w takiej formie, jaką pełnił Wnioskodawca, a ponadto, skoro zgodnie z art. 24 ust. 1 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, żołnierz zawodowy może być wyznaczony lub skierowany do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa i w myśl ust. 2 wyżej wymieniowego przepisu, do pełnienia służby zawodowej wojskowej poza granicami wyznacza Minister Obrony Narodowej lub też Dyrektor Departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwy dla spraw kadr, a takie wyznaczenie w formie rozkazu miało miejsce w przedmiotowej sprawie, spełniony więc został szczegółowy tryb postępowania przy wyznaczaniu lub kierowaniu żołnierza zawodowego do pełnienia służby wojskowej poza granicami kraju na stanowisku służbowym, bezpośrednio w strukturach organizacyjnych NATO.

Stosownie do postanowień art. 102 ust. 1 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, żołnierzowi zawodowemu wyznaczonemu do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa przysługuje uposażenie zasadnicze, a zgodnie z art. 102 ust. 3 ustawy, żołnierzowi zawodowemu, o którym mowa w niniejszej sprawie, w czasie zajmowania stanowiska służbowego poza granicami państwa przysługują wypłacane w walucie polskiej lub obcej należności zagraniczne na pokrycie zwiększonych kosztów związanych z pełnieniem obowiązków i funkcji poza granicami państwa, ustalone odpowiednio do zakresu ich pełnienia oraz kosztów utrzymania poza granicami państwa. W związku z powyższym w przedmiotowej sprawie Wnioskodawcy wypłacano należność zagraniczną, która wiązała się właśnie z pokryciem zwiększonych kosztów związanych z pełnieniem obowiązków i funkcji w NSHQ.

W rezultacie Wnioskodawca uważa, że na podstawie art. 21 ust. 1 punkt 83 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są świadczenia przyznane na podstawie odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych dotyczących żołnierzy zawodowych wykonujących zadania poza granicami państwa, w sytuacji, gdy służą one udziałom w konflikcie zbrojnym lub też wzmocnieniu sił państwa lub też państw sojuszniczych, misji pokojowej, akcji zapobieżenia aktom terroryzmu lub ich skutkom. Skoro zaś Wnioskodawca pełnił służbę wojskową w Dowództwie Operacji Sił Specjalnych NATO, to charakter tej instytucji oraz charakter całego działania NATO pozwala na stwierdzenie, iż działania te służyły z całą pewnością wzmocnieniu sił państwa, jak również akcji zapobieżenia aktom terroryzmu oraz ich skutkom. Wnioskodawca podkreśla, iż z orzecznictwa sądowo- administracyjnego (między innymi II FSK 1548/14, II FSK 1167/17) wynika, iż wolą ustawodawcy było zwolnienie należności pieniężnych z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych otrzymywanych przez żołnierzy, którzy pełnili służbę w jednostce wojskowej użytej poza granicami państwa w celu udziału w konflikcie zbrojnym lub dla wzmocnienia sił państwa, albo państw sojuszniczych, misji pokojowej, akcji zapobieżenia aktom terroryzmu lub ich skutkom. Należy podkreślić, że wykładania celowościowa art. 21 ust. 1 punkt 83 p.d.o.f wskazuje, że identyfikacja beneficjentów zwolnienia z art. 21 ust. 1 punkt 83 możliwa jest na gruncie wykładni językowej i nie ma potrzeby odwoływania się do innych przepisów na zasadzie wykładni systemowej, zewnętrznej.

W rezultacie przyznanie zwolnienia dla żołnierzy w składzie międzynarodowych jednostek wojskowych uzależniono od dodatkowych warunków związanych z :

„ a) posiadaniem przez podatnika status żołnierza; b) otrzymywaniem przez nich świadczeń (przyznanych na podstawie odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw) wiążących się z wykonywaniem zadań poza granicami państwa; c) wykonywaniem zadań w składzie jednostki wojskowej; d) użyciem jednostki w celu udziału w konflikcie zbrojnym lub dla wzmocnienia sił państwa albo państw sojuszniczych, misji pokojowej, akcji zapobieżenia aktom terroryzmu lub ich skutkom." (II FSK 1167/17).

Dlatego Wnioskodawca uważa, że należność zagraniczna wypłacana Wnioskodawcy, jako żołnierzowi zawodowemu wyznaczonemu rozkazem personalnym Dyrektora Departamentu Kadr do pełnienia poza granicami państwa w składzie jednostki wojskowej w głównej kwaterze Dowództwa Operacji Sił Specjalnych NATO korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 punkt 83 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych regulują przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), a przebieg służby wojskowej żołnierzy zawodowych określają ustawa z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 2019 r., poz. 330, z późn. zm.) oraz akty wykonawcze wydane na jej podstawie.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 24 ust. 1 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, żołnierz zawodowy może być wyznaczony lub skierowany do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa.

W myśl ust. 2 ww. artykułu, do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa wyznacza:

1. Minister Obrony Narodowej – żołnierzy zawodowych na stanowiska służbowe o stopniach etatowych od stopnia pułkownika (komandora) do stopnia generała (admirała) oraz na które wyznacza na podstawie przepisów odrębnych ustaw;
2. dyrektor departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw kadr – pozostałych żołnierzy zawodowych.
   
   

Do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa kieruje Szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego (art. 24 ust. 3 ww. ustawy).

Sytuacje, w których następuje wyznaczenie lub skierowanie żołnierza do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa, szczegółowy tryb postępowania przy wyznaczaniu lub kierowaniu, a także odwoływania do kraju z tej służby, jak również warunki przyznawania świadczeń żołnierzom zawodowym, reguluje rozporządzenie Rady Ministrów wydane na podstawie art. 24 ust. 8 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych.

Od 4 kwietnia 2015 r. jest to rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 10 marca 2015 r. w sprawie pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa (Dz. U. z 2015 r., poz. 479).

Stosownie do § 2 ust. 1 tego rozporządzenia, wyznaczenie żołnierza do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa następuje w przypadkach pełnienia tej służby na stanowiskach służbowych:

1. w polskich przedstawicielstwach wojskowych przy:
   1. organizacjach międzynarodowych,
   2. międzynarodowych strukturach wojskowych;
2. bezpośrednio w strukturach organizacji międzynarodowych i międzynarodowych strukturach wojskowych;
3. w ataszatach obrony przy przedstawicielstwach dyplomatycznych i w stałych przedstawicielstwach przy organizacjach międzynarodowych, podległych ministrowi właściwemu do spraw zagranicznych, mających siedzibę poza granicami państwa;
4. przy siłach zbrojnych albo przy innych strukturach obronnych państw obcych.
   
   

Z kolei jak stanowi § 3 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia, skierowanie żołnierza do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa następuje w przypadkach pełnienia tej służby:

1. w składzie jednostki wojskowej użytej zgodnie z przepisami ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o zasadach użycia lub pobytu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa (Dz. U. z 2014 r. poz. 1510),
2. w kwaterach głównych, dowództwach i sztabach misji organizacji międzynarodowych i sił wielonarodowych,
3. jako obserwator wojskowy lub osoba posiadająca status obserwatora wojskowego w misjach pokojowych organizacji międzynarodowych i sił wielonarodowych.
   
   

Zgodnie z art. 2 pkt 1 lit. a-c) ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o zasadach użycia lub pobytu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa (Dz. U. z 2014 r., poz. 1510), użycie Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa oznacza obecność jednostek wojskowych poza granicami państwa w celu udziału w:

1. konflikcie zbrojnym lub dla wzmocnienia sił państwa albo państw sojuszniczych,
2. misji pokojowej,
3. akcji zapobieżenia aktom terroryzmu lub ich skutkom.
   
   

Stosownie do postanowień art. 102 ust. 1 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, żołnierzowi zawodowemu wyznaczonemu do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa przysługuje uposażenie zasadnicze ustalone z uwzględnieniem grupy uposażenia określonej dla stanowiska służbowego, na jakie został wyznaczony do pełnienia służby poza granicami państwa.

Żołnierzowi zawodowemu skierowanemu do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa przysługuje uposażenie zasadnicze ustalone z uwzględnieniem grupy uposażenia według stanowiska służbowego zajmowanego przed skierowaniem (art. 102 ust. 2 cyt. ustawy).

Zgodnie zaś z art. 102 ust. 3 powyższej ustawy, żołnierzowi zawodowemu, o którym mowa w ust. 1, w czasie zajmowania stanowiska służbowego poza granicami państwa przysługują, wypłacane w walucie polskiej lub obcej:

1. należność zagraniczna – na pokrycie zwiększonych kosztów związanych z pełnieniem obowiązków i funkcji poza granicami państwa, ustalona odpowiednio do zakresu ich pełnienia oraz kosztów utrzymania poza granicami państwa;
2. jednorazowy zasiłek adaptacyjny – w przypadku wyznaczenia na okres powodujący zmianę miejsca zamieszkania.
   
   

Wysokość i szczegółowe warunki przyznawania i wypłaty należności zagranicznej oraz innych świadczeń pieniężnych przysługujących żołnierzom zawodowym wyznaczonym albo skierowanym do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa, określa rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 marca 2010 r. w sprawie należności pieniężnych żołnierzy zawodowych pełniących służbę poza granicami państwa (Dz. U. z 2015 r., poz. 1578) wydane na podstawie art. 102 ust. 10 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 83 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są świadczenia przyznane na podstawie odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw żołnierzom oraz pracownikom wojska wykonującym zadania poza granicami państwa:

1. w składzie jednostki wojskowej użytej w celu udziału w konflikcie zbrojnym lub dla wzmocnienia sił państwa albo państw sojuszniczych, misji pokojowej, akcji zapobieżenia aktom terroryzmu lub ich skutkom,
2. jako obserwator wojskowy lub osoba posiadająca status obserwatora wojskowego w misjach pokojowych organizacji międzynarodowych i sił wielonarodowych

– z wyjątkiem wynagrodzenia za pracę oraz uposażeń i innych należności pieniężnych przysługujących z tytułu pełnienia służby.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca jest żołnierzem zawodowym. Rozkazem personalnym Dyrektora Departamentu Kadr Ministerstwa Obrony Narodowej z dnia (…) maja 2015 r. Zainteresowany został wyznaczony do pełnienia służby poza granicami państwa na okres od 1 lipca 2015 r. do 30 czerwca 2018 r. na stanowisko służbowe specjalisty w NATO Special Operations Headquarters w (…). Wnioskodawca z tytułu służby poza granicami państwa, otrzymywał należność zagraniczną wypłacaną na podstawie odrębnych przepisów, tj. ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych oraz rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej w sprawie należności pieniężnych żołnierzy zawodowych pełniących służbę poza granicami kraju. Wnioskodawca w okresie, którego dotyczy interpretacja, brał udział we wszelkich czynnościach, do wykonywania których został skierowany przez Dowództwo Operacji Sił Specjalnych NATO w (…) w (…). NSHQ uczestniczyła w misji wzmocnienia NATO oraz państw sojuszniczych w zakresie planowania i realizacji czynności w walce z terroryzmem. Jednocześnie Wnioskodawca pełnił w 2017 r. w strukturach NSHQ dyżur bojowy w SPECIAL OPERATIONS COMPONENT COMMAND NATO Response Forces (Dowództwo Komponentu Wojsk Specjalnych Sił Odpowiedzi NATO) utrzymując gotowość bojową oraz wspierając misję bojową NATO w Afganistanie, a także wzmacniając działania antyterrorystyczne na ternie Ukrainy okupowanym przez tzw. separatystów.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa stwierdzić należy, że należność zagraniczna wypłacana Wnioskodawcy jako żołnierzowi zawodowemu, wyznaczonemu rozkazem personalnym Dyrektora Departamentu Kadr Ministerstwa Obrony Narodowej do pełnienia służby wojskowej w Dowództwie Operacji Sił Specjalnych NATO (NSHQ) w (…), w (…), które to Dowództwo ma na celu stałe wzmacnianie sił państwa i sił sojuszniczych, korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Końcowo należy podkreślić, że zakres interpretacji indywidualnej, zdeterminowany jest przede wszystkim przedstawionym przez Wnioskodawcę stanem faktycznym jak i własnym stanowiskiem Wnioskodawcy. Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie się różnił od stanu występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego. Należy też zauważyć, że na podatniku spoczywa obowiązek udowodnienia w toku ewentualnego postępowania podatkowego okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę wyroków sądów administracyjnych, wskazać należy, że stanowisko przyjęte w tych orzeczeniach nie może stanowić samodzielnej podstawy prawnej stanowiska tut. organu. Powyższe wynika przede wszystkim z przeszkód natury formalnoprawnej. Zgodnie bowiem z art. 153 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.