Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-2.4010.13.2020.3.BD
z 25 marca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 7 stycznia 2020 r. (data wpływu 13 stycznia 2020 r.), uzupełnionym 19 marca 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zastosowania przez Wnioskodawcę obniżonej stawki podatkowej w wysokości 9% do wyliczenia zobowiązania podatkowego za:

• 2019 r. - jest prawidłowe.
• 2020 r. - jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 13 stycznia 2019 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zastosowania przez Wnioskodawcę obniżonej stawki podatkowej w wysokości 9% do wyliczenia zobowiązania podatkowego za:

• 2019 r.,
• 2020 r.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych dlatego pismem z 3 marca 2020 r., Znak: 0111-KDIB1-2.4010.13.2020.1.BD wezwano Wnioskodawcę do ich uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano 19 maca 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Spółdzielnia została postawiona w stan likwidacji z dniem 1 września 2018 r. Za okres od 1 stycznia 2018 r. do 31 sierpnia 2018 r. sporządzony został bilans wykazujący stratę 221 000 złotych. Wartość sprzedaży wraz z kwotą VAT wyniosła 3 546 000 zł. Działalność Spółdzielni za pozostałe cztery miesiące 2018 r. (1 września do 31 grudnia 2018 r.) zamknęła się zyskiem brutto w wysokości 793 000 zł. W zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu CIT-8 za w/w okres Spółdzielnia odliczyła 1/2 straty za poprzedni rok podatkowy (8 miesięcy 2018 r.). Wartość przychodu brutto ze sprzedaży za rok podatkowy od 1 września 2018 r. do 31 grudnia 2018 r. wyniosła 2 605 000 zł. Przewidywana wartość sprzedaży wraz z kwotą należnego podatku VAT za 2019 r. wyniesie 3 400 000 zł.

Z uzupełnienia wniosku wynika również, że:

• wartość przychodu ogółem za 2019 r. wyniosła 3 345 340, 60 zł,
• przewidywana wartość przychodu ogółem w 2020 r. wyniesie 6 070 000, 00 zł.
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Spółdzielnia przy rozliczeniu podatku dochodowego za 2019 r. może zastosować stawkę podatku CIT w wysokości 9% korzystając ze statusu małego podatnika?
2. Czy Spółdzielnia przy naliczeniu podatku dochodowego za 2020 r. może zastosować stawkę podatku CIT w wysokości 9% korzystając ze statusu małego podatnika przy założeniu, że sprzedaż brutto zamknie się kwotą 6 500 000 zł, a proces likwidacji zakończy się do 30 kwietnia 2020 r.?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółdzielnia może skorzystać ze statusu małego podatnika, gdyż wartość sprzedaży wraz z kwotą podatku VAT w poprzednim roku podatkowym (od 1 września do 31 grudnia 2018 r.) nie przekroczyła kwoty 5 135 000 zł, tj. kwoty o której mowa w art. 4a pkt 10 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2019 r. poz. 865 z późn. zm. - w brzmieniu obowiązującym przed ostatnią zmianą tej ustawy). Przychody ze sprzedaży łącznie z podatkiem VAT w 2020 r. również nie przekroczą limitu 2 000 000 euro określonego w zmienionym przepisie art. 4a pkt 10 w/w ustawy, co uzasadnia zastosowanie 9% podatku CIT za 2020 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się w części za prawidłowe, a w części za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 865 ze zm., dalej: updop), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

W myśl art. 7 ust. 2 updop, dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a i art. 24b, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Należy zauważyć, że od 2018 r. w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych przychody podatników zostały rozdzielone na dwa źródła:

• z zysków kapitałowych oraz
• z innych źródeł.

Istotą wprowadzonych zmian jest wyodrębnienie źródła przychodów w postaci zysków kapitałowych i oddzielenie dochodów uzyskiwanych z tego tytułu od pozostałych dochodów uzyskiwanych przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych. Wydzielając odrębne źródło przychodów – z zysków kapitałowych na gruncie updop, ustawodawca zamieścił w ustawie katalog, w którym określił listę przychodów zaliczanych do tego źródła. Oznacza to, że konieczność rozdzielania źródeł przychodów na „przychody operacyjne” i „zyski kapitałowe” nie ma zastosowania jedynie do określonych podmiotów zajmujących się działalnością finansową. W przypadku takich podmiotów kategorie przychodów ze źródła „zyski kapitałowe” stanowią podstawowy rodzaj działalności (są de facto działalnością operacyjną).

Na mocy ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018 r., poz. 2159; dalej: „ustawa zmieniająca”) od 1 stycznia 2019 r. wprowadzone zostały zmiany dotyczące art. 19 ustawy o CIT.

Zgodnie z treścią art. 19 ust. 1 updop, podatek, z zastrzeżeniem art. 21, art. 22, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, wynosi:

• 19% podstawy opodatkowania;
• 9% podstawy opodatkowania od przychodów (dochodów) innych niż z zysków kapitałowych - w przypadku podatników, u których przychody osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1 200 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1.000 zł.
  
  

Stawka 9% podstawy opodatkowania ma zatem zastosowanie wyłącznie do podatników, u których przychody osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły równowartości 1.200.000 euro. Po przekroczeniu tego limitu podatnik traci prawo do obniżonej stawki podatku.

Zgodnie z art. 19 ust. 1d updop, podatnicy, o których mowa w ust. 1 pkt 2, stosują stawkę podatku, o której mowa w tym przepisie, jeżeli posiadają status małego podatnika.

W myśl art. 4a pkt 10 updop, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2019 r., małym podatnikiem jest podatnik, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1 200 000 euro, przy czym przeliczenia tej kwoty dla danego roku podatkowego dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.

Natomiast zgodnie z obowiązującym od 1 stycznia 2020 r. art. 4a pkt 10 updop – wprowadzonym art. 8 ustawy z dnia 9 listopada 2018 r. o zmianie niektórych ustaw w celu wprowadzenia uproszczeń dla przedsiębiorców w prawie podatkowym i gospodarczym (Dz.U. z 2018 r., poz. 2244) małym podatnikiem jest podatnik, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro, przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.

W konsekwencji, w 2019 r. za małego podatnika uznaje się podmiot, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) za 2018 r. nie przekroczyła równowartości kwoty 1 200 000 euro. Z kolei, w 2020 r. za małego podatnika uznaje się podmiot, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) za 2019 r. nie przekroczyła równowartości kwoty 2 000 000 euro.

Należy również mieć na uwadze okoliczność, że z treści art. 19 ust. 1 pkt 2 updop regulującego możliwość zastosowania 9% stawki podatku wynika warunek nieprzekroczenia przez podatnika – wskazanej w przepisie wartości przychodów osiągniętych w roku podatkowym odpowiadających równowartości 1 200 000 euro, po przekroczeniu której podatnik traci prawo do stosowania 9% stawki.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest spółdzielnią, która została postawiona w stan likwidacji. Spółdzielnia w kolejnych latach podatkowych osiągnęła następujące przychody:

• w roku 2018 - przychód ze sprzedaży (brutto) w kwocie – 2.605.000 zł,
  
• w roku 2019 - przychód ze sprzedaży (brutto) w kwocie – 3.400.000 zł,
  - przychód ogółem w kwocie – 3.345.340, 60 zł,
  
• w roku 2020 - przychód ogółem (wartość przewidywana) wyniesie – 6.070.000,00 zł.
  
  

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy ma on prawo rozliczać podatek dochodowy od osób prawnych stosując obniżoną stawkę w wysokości 9% do wyliczenia zobowiązania podatkowego za lata 2019 i 2020.

Odnosząc powyższe do przedstawionych przepisów prawa, stwierdzić należy, że jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawca w 2019 r. spełniał warunki uznania go za małego podatnika w myśl art. 4a pkt 10 updop, gdyż przychody ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) w 2018 r. nie przekroczyły kwoty odpowiadającej równowartości 1 200 000 euro, o której mowa w art. 4a pkt 10 updop, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2019 r. Jednocześnie przychody ogółem osiągnięte przez Spółdzielnie w 2019 r. po przeliczeniu na złote były niższe niż 1.200.000 euro.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy dotyczące możliwości zastosowania obniżonej stawki podatkowej w wysokości 9% do wyliczenia zobowiązania podatkowego za 2019 r. jest prawidłowe.

Natomiast, w odniesieniu do możliwości zastosowania preferencyjnej stawki podatku do wyliczenia zobowiązania podatkowego za 2020 r., stwierdzić należy, że co prawda Wnioskodawca w 2020 r. będzie posiadał status małego podatnika, gdyż wartość przychodów ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) za 2019 r. nie przekroczyła limitu określonego w art. 4a pkt 10 updop, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2020 r., tj. wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro, niemniej jednak Spółdzielnia nie będzie mogła w 2020 r. korzystać z 9% stawki podatkowej do opodatkowania przychodów (dochodów), gdyż wartość przychodów ogółem osiągniętych w 2020 r. przekroczy równowartość w złotych kwoty 1.200.000 euro.

Nie można również zgodzić się z Wnioskodawcą, że dla celów ustalania obniżonej stawki będzie obowiązywał limit 2 000 000 euro. Jak wynika bowiem z ww. przepisów, dla zastosowania preferencyjnej stawki w wysokości 9% wartość przychodów w roku podatkowym nie może przekroczyć 1 200 000 euro. W związku z powyższym, błędne jest wyrażone w stanowisku Wnioskodawcy utożsamianie „limitu przychodu małego podatnika” zawartego w art. 4a pkt 10 updop z limitem przychodów, o którym mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2 updop.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy dotyczące możliwości zastosowania obniżonej stawki podatkowej w wysokości 9% do wyliczenia zobowiązania podatkowego za 2020 r. należy uznać za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.