Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4012.49.2020.1.PJ
z 30 marca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 27 stycznia 2020 r. (data wpływu 28 stycznia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieuwzględniania obrotu z tytułu usług świadczonych poza terytorium kraju do limitu zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 stycznia 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieuwzględniania obrotu z tytułu usług świadczonych poza terytorium kraju do limitu zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Od października 2019 roku Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą związaną z obróbką mechaniczną elementów metalowych sklasyfikowaną pod nr PKD 25.62.Z. Ewidencja prowadzona jest w ramach zryczałtowanego podatku dochodowego. Wykonywane przez Wnioskodawcę usługi obróbki mechanicznej świadczone są na terenie Belgii i Polski jednocześnie. Zleceniodawcą usług za granicą jest jeden podmiot posiadający zakład obróbki metali na terenie Belgii. W Polsce Wnioskodawca wykonuje usługi na znacznie mniejszą skalę niż zagranicą. Ponadto w Polsce Wnioskodawca nie posiada podmiotu, z którym współpracuje w sposób ciągły, w większości są to sporadyczne, drobne zlecenia. Świadcząc usługi w obu krajach Wnioskodawca przetwarza powierzone materiały w wyrób końcowy, półprodukt lub surowiec do dalszej produkcji, korzystając z zaplecza maszynowego zleceniodawcy w jego siedzibie. Wnioskodawca świadczy tylko i wyłącznie usługę pracy, nie dokonuje zakupów surowców i nie posiada własnego zaplecza w postaci maszyn i narzędzi.

Na potrzeby sprzedaży zagranicznej Wnioskodawca spełnił obowiązek rejestracji na potrzeby VAT-UE, jako podatnik VAT zwolniony, aktywny. Wnioskodawca posiada także zaświadczenie o ustawodawstwie dot. zabezpieczenia społecznego tzw. druk A1 wydany przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych.

Limit obrotów 200 000 zł, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT dotychczas nie został przekroczony z racji rozpoczęcia działalności w październiku ubiegłego roku. Jednakże biorąc pod uwagę osiągane comiesięczne przychody (transakcje oparte są wystawianymi raz w miesiącu fakturami), jako zdarzenie przyszłe Wnioskodawca określa możliwość przekroczenia ww. limitu w ciągu roku 2020.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy w świetle przedstawionego zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca postępuje prawidłowo nie wliczając przychodów ze sprzedaży zagranicą do limitu określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT?

Wnioskodawca przedstawił następujące stanowisko w sprawi eoceny prawnej zdarzenia przyszłego:

W poszukiwaniu odpowiedzi Wnioskodawca napotkał na wyroki sądowe oraz kilka udzielonych indywidualnych interpretacji podatkowych zawierających identyczne zapytanie dot. limitu:

• wykonywania usług artystycznych on-line w USA (568050/I)
• wykonywania usług budowlanych w Niemczech (566899/I)
  
  

W obu przypadkach Wnioskodawca uzyskał twierdzącą odpowiedź, jednakże postanowił upewnić się, występując o interpretację indywidualną dla prowadzonej przez siebie działalności obróbki mechanicznej elementów metalowych.

Wnioskodawca uważa, że sprzedaż usług wykonywanych za granicą nie jest wliczana do limitu, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których suma obrotów nie przekroczyła łącznie 200 000 zł. Studiując ww. ustawę dalej, Wnioskodawca zwrócił uwagę, że kluczowym elementem jest określenie miejsca wykonywania działalności. Ustawodawca określa, że poprzez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Natomiast sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, nie ma tutaj wzmianki o usługach świadczonych za granicą. Centrum świadczenia usług Wnioskodawcy jest zakład obróbki metali z siedzibą w Belgii.

Reasumując, limit zwolnienia podmiotowego 200 000 zł obowiązuje tylko i wyłącznie podczas świadczenia usług na terytorium kraju. Po wnikliwej interpretacji przepisów prawa, mając na uwadze wystąpienie zdarzenia przyszłego, wartości sprzedaży zagranicznej uzyskanej w Belgii Wnioskodawca nie uwzględnia w ww. limicie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju:
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W przypadku świadczenia usług od określenia miejsca świadczenia zależy, czy dane świadczenie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Kwestie dotyczące miejsca świadczenia przy świadczeniu usług uregulowane zostały w rozdziale 3 działu V ustawy. Stosownie do art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania ww. rozdziału:

1. ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:
   
   1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
   2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
   
   

Podatnikiem według art. 28a ustawy jest podmiot wykonujący samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Przy czym, ustawodawca wskazując na działalność gospodarczą odnosi się do jej definicji ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Natomiast na podstawie art. 28b ust. 2 ustawy, w przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Z niniejszych przepisów ustawy wynika, że co do zasady, usługa świadczona na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy, inna niż wskazana w art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy, podlega opodatkowaniu w miejscu siedziby działalności gospodarczej usługobiorcy, chyba że jest świadczona dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej usługobiorcy, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej - wówczas miejscem świadczenia tej usługi jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, dla którego ta usługa jest świadczona.

Na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Natomiast Sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 zwalnia się jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku. Przez sprzedaż rozumie się – w myśl art. 2 pkt 22 ustawy – odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

A contrario nie stanowią sprzedaży w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług m.in. odpłatne dostawy towarów i odpłatne świadczenia usług poza terytorium kraju (a więc dostawy towarów i świadczenia usług, których miejsce świadczenia znajduje się poza Polską).

W związku z powyższym przy ustalaniu prawa do zwolnienia podmiotowego należy brać pod uwagę wyłącznie wartość opodatkowanej sprzedaży towarów i usług na terytorium kraju. W konsekwencji nie uwzględnia się wartości dostaw towarów i świadczenia usług, których miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium Polski.

W przypadku świadczenia usług, dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług, istotnym jest ustalenie miejsca ich świadczenia, bowiem od określenia miejsca świadczenia zależeć będzie miejsce ich opodatkowania.

Zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą związaną z obróbką mechaniczną elementów metalowych. Wykonywane przez Wnioskodawcę usługi obróbki mechanicznej świadczone są na terenie Belgii i Polski jednocześnie. Zleceniodawcą usług zagranicą jest jeden podmiot posiadający zakład obróbki metali na terenie Belgii. Wnioskodawca spełnił obowiązek rejestracji na potrzeby VAT-UE, jako podatnik VAT zwolniony, aktywny.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawidłowości nie wliczania przychodów z tytułu usług świadczonych za granicą do limitu określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Odnosząc się do przedstawionych wątpliwości wskazać należy, że aby prawidłowo zastosować przepisy prawa w zakresie ustalenia miejsca opodatkowania świadczonych usług w pierwszej kolejności konieczne jest określenie miejsca świadczenia usług przez Wnioskodawcę.

Przywołany wcześniej art. 28a ustawy definiuje dla potrzeb przepisów o miejscu świadczenia usług pojęcie podatnika. Definicja ta została wprowadzona w związku z zawarciem w ustawie dwóch podstawowych reguł odnoszących się do miejsca świadczenia, dla zastosowania których ważne jest, czy usługa świadczona jest dla przedsiębiorcy, czy też dla konsumenta. Również dla ustalenia niektórych szczególnych reguł określenia miejsca świadczenia ważne jest czy nabywcą usługi jest przedsiębiorca, czy też konsument. Zaznaczyć należy, że użyta w przedmiotowym przepisie nazwa „podatnik” odnosi się w zasadzie do „przedsiębiorcy” prowadzącego działalność gospodarczą.

Jak zatem wynika z powołanych przepisów, podatnikiem dla potrzeb stosowania przepisów o miejscu świadczenia usług jest podmiot prowadzący działalność gospodarczą, lub podmiot prowadzący działalność gospodarczą odpowiadającą działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy, bez względu na cele i rezultaty takiej działalności. Z powyższego wynika zatem, że podatnikiem jest zarówno podatnik polski, jak i podatnik z innego państwa członkowskiego oraz podatnik z kraju trzeciego. Za podatników są uznawane bowiem również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich Unii Europejskiej oraz państw trzecich.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że w analizowanym przypadku miejscem świadczenia usług na rzecz podmiotu mającego siedzibę w innym niż Polska kraju Unii Europejskiej jest miejsce w którym kontrahent posiada siedzibę działalności gospodarczej. Jak wskazał Wnioskodawca - kontrahent to firma posiadająca zakład obróbki metali na terenie Belgii, a więc jest to podatnik w rozumieniu art. 28a ustawy. Jednocześnie do usług nie znajdują zastosowania szczególne zasady ustalania miejsca świadczenia wynikające z art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy.

Odnosząc zatem cytowane przepisy prawa do przedstawionych okoliczności sprawy należy stwierdzić, że skoro kontrahent z Belgii, na rzecz którego Wnioskodawca świadczył usługi obróbki mechanicznej jest podatnikiem w rozumieniu art. 28a ustawy posiadającym siedzibę działalności gospodarczej w innym niż Polska kraju Unii Europejskiej, to miejscem świadczenia i opodatkowania tych usług - zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy - jest terytorium państwa, w którym ww. usługobiorca ma siedzibę działalności gospodarczej, tj. Królestwo Belgii.

Stosownie zatem do art. 2 pkt 22 ustawy świadczenie przez Wnioskodawcę usług obróbki mechanicznej elementów metalowych nie stanowi sprzedaży, bowiem świadczenie usług ma miejsce poza terytorium kraju.

Wnioskodawca uzyskał przychód z usług obróbki mechanicznej elementów metalowych wykonanych w zakładzie kontrahenta w Belgii. Usługi te, jak wyżej wskazano, nie podlegają opodatkowaniu w Polsce oraz nie stanowią sprzedaży w kraju, która jest uwzględniania przy ustalaniu prawa do zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 9 w zw. z art. 113 ust. 1.

Odpowiadając zatem wprost na pytanie zadane we wniosku należy stwierdzić , ze Wnioskodawca postępuje prawidłowo nie wliczając przychodów ze sprzedaży zagranicą do limitu określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Jednocześnie Organ zaznacza, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie kwestii będących przedmiotem zadanych pytań, zatem zasady fakturowania świadczonych przez Wnioskodawcę usług jako inne kwestie nieobjęte pytaniami nie mogły być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, którego /działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.