Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-1.4011.108.2020.4.MD
z 26 marca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy – przedstawione we wniosku z dnia 28 stycznia 2020 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 28 stycznia 2020 r., identyfikator poświadczenia przedłożenia UPP ….), uzupełnionym pismem z dnia 14 marca 2020 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 14 marca 2020 r., identyfikator poświadczenia przedłożenia UPP ….), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie zakwalifikowania do przychodów z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej otrzymywanych należności na pokrycie kosztów przesyłki-jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 stycznia 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz podatku od towarów i usług.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 11 marca 2020 r., Nr 0114-KDIP1-1.4012.46.2020.2.JO, 0113-KDIPT2-1.4011.108.2020.3.MD, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 i § 2 oraz art. 14f w związku z art. 14h powołanej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano za pośrednictwem platformy ePUAP w dniu 11 marca 2020 r. (data doręczenia 13 marca 2020 r., identyfikator poświadczenia doręczenia UPD …).

Wnioskodawca uzupełnił wniosek pismem z dnia 14 marca 2020 r., przesłanym za pośrednictwem platformy ePUAP w dniu 14 marca 2020 r. (identyfikator poświadczenia przedłożenia UPP ….).

We wniosku po jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca od dnia 3 kwietnia 2019 r. prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży detalicznej towarów przez Internet za pośrednictwem portali internetowych, opodatkowaną zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Jest czynnym podatnikiem VAT.

Sprzedawane towary są wysyłane kupującym za pośrednictwem dostawców. Wnioskodawca zajmuje się wyłącznie sprzedażą towarów i nie świadczy usług dostawy towarów. Wysyłka odbywa się za pośrednictwem firm kurierskich oraz …. Po zakupie klient uiszcza na rachunek bankowy Wnioskodawcy zapłatę za towar powiększoną o koszty przesyłki należne dostawcy.

W regulaminie sklepu internetowego zawarty jest zapis: „Dokonując zakupu, Kupujący automatycznie udziela Sprzedającemu pełnomocnictwa na jednorazowe zawarcie umowy z firmą realizującą odpłatną dostawę zamówionych towarów na nadanie przesyłki w imieniu i na koszt kupującego. Kwota przekazana przez Kupującego, jako opłata za transport jest kwotą zwrotu opłaty przewozowej, a nie wynagrodzeniem za usługi transportowe”. Każdy kupujący w celu sfinansowania transakcji zakupu ma obowiązek zaakceptować zapisy regulaminu.

Wnioskodawca pobiera z góry zryczałtowaną kwotę na pokrycie kosztów przesyłki, jej zapakowania i zabezpieczenia. Ewentualne nadwyżki środków pieniężnych pozostałe po pokryciu rzeczywistych kosztów przesyłki zapłaconych podmiotowi świadczącemu usługę doręczania towarów, podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Wnioskodawca ma zawartą umowę z firmą kurierską oraz …, co w kontekście pełnomocnictwa udzielanego przez klienta przy zakupie oznacza, że umowa jest zawarta de facto na rzecz kupującego. Wnioskodawca w celu usprawnienia procesu sprzedaży korzysta ze stałej umowy z firmą kurierską oraz …, zamiast zawierać umowy każdorazowo po dokonanej transakcji.

Wnioskodawca prowadzi ww. działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży detalicznej przez domy sprzedaży detalicznej oraz …. Usługi świadczone w ramach prowadzonej działalności gospodarczej sklasyfikowane są pod symbolem PKWiU 47.91.Z.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy środki pieniężne, które wpływają na rachunek bankowy Wnioskodawcy na opłacenie w imieniu kupującego kosztów przesyłki nabytego towaru wchodzą w skład świadczenia zasadniczego i stanowią dla Wnioskodawcy przychód z działalności gospodarczej, zwiększając podstawę opodatkowania podatkiem VAT sprzedawanego towaru?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania dotyczącego zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, natomiast w zakresie podatku od towarów i usług wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, stosownie do treści art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W przedstawionym stanie faktycznym kwoty otrzymane od kupującego na pokrycie kosztów przesyłki, nie są kwotami należnymi Wnioskodawcy z tytułu sprzedaży towarów. Wnioskodawca bowiem działając jako pełnomocnik, zobowiązany jest do przekazania otrzymanych kwot na rzecz podmiotu doręczającego przesyłkę w zamian za świadczone na rzecz klientów usługi dostawy. Posiadając pełnomocnictwo, stosownie do art. 95 § 2 Kodeksu cywilnego, czynność prawna dokonana przez przedstawiciela w granicach umocowania, pociąga za sobą skutki bezpośrednio dla reprezentowanego.

Stosownie do art. 79 pkt c) Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, s. 1, z późn. zm.), podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot otrzymanych przez podatnika od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy, a zaksięgowanych przez podatnika na koncie przejściowym.

Mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa należy uznać, że w opisanej sytuacji nie powstanie przychód w rozumieniu art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem otrzymane przez Wnioskodawcę kwoty na dostarczenie przesyłek z zakupionym towarem nie zwiększają podstawy opodatkowania, jako przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej i nie zwiększają podstawy opodatkowania podatkiem VAT sprzedawanego towaru, gdyż kwota ta nie stanowi dla Wnioskodawcy obrotu, o którym mowa w art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku, gdy po pokryciu kosztów przesyłki pozostają ewentualne nadwyżki środków pieniężnych, zwiększają one podstawę opodatkowania, jako przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz podatku VAT.

Wnioskodawca na potwierdzenie prawidłowości powyższego stanowiska wskazuje interpretacje podatkowe wydane przez: Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 13 lutego 2013 r., Nr PPP2/443-1301/11-2/AO, Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 13 listopada 2015 r., Nr IPTPB1/4511-572/15-2/ASZ, Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 19 lutego 2016 r., Nr IBPP2/4512-1081/15/AZ.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego - jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2019 r., poz. 43, z późn. zm.), ustawa ta reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą.

W myśl art. 4 ust. 1 pkt 12 tej ustawy, przez pozarolniczą działalność gospodarczą należy rozumieć pozarolniczą działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym.

Stosownie do art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, osoby fizyczne osiągające przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej mogą opłacać zryczałtowany podatek dochodowy w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Stosownie do art. 6 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 7a ust. 4 lub art. 14 ustawy o podatku dochodowym, z zastrzeżeniem ust. 1e i 1f, w tym również gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych i przedsiębiorstwa w spadku lub spółki jawnej osób fizycznych, zwanych dalej „spółką” (…).

W myśl art. 6 ust. 4 pkt 1 ww. ustawy, podatnicy opłacają w roku podatkowym ryczałt od przychodów ewidencjonowanych z działalności wymienionej w ust. 1, jeżeli w roku poprzedzającym rok podatkowy:

1. uzyskali przychody z tej działalności, prowadzonej wyłącznie samodzielnie, w wysokości nieprzekraczającej 250 000 euro, lub
2. uzyskali przychody wyłącznie z działalności prowadzonej w formie spółki, a suma przychodów wspólników spółki z tej działalności nie przekroczyła kwoty 250 000 euro.
   
   

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Przychodem z działalności gospodarczej, na podstawie art. 14 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, są również dotacje, subwencje, dopłaty, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 13, i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

Jednakże w myśl art. 14 ust. 3 pkt 3a ww. ustawy, do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się zwróconych innych wydatków niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca od dnia 3 kwietnia 2019 r. prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży detalicznej towarów przez … za pośrednictwem portali internetowych, opodatkowaną zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Jest czynnym podatnikiem VAT. Sprzedawane towary są wysyłane kupującym za pośrednictwem dostawców. Wnioskodawca zajmuje się wyłącznie sprzedażą towarów i nie świadczy usług dostawy towarów. Wysyłka odbywa się za pośrednictwem firm kurierskich oraz …. Po zakupie klient uiszcza na rachunek bankowy Wnioskodawcy zapłatę za towar powiększoną o koszty przesyłki należne dostawcy. W regulaminie sklepu internetowego zawarty jest zapis: „Dokonując zakupu, Kupujący automatycznie udziela Sprzedającemu pełnomocnictwa na jednorazowe zawarcie umowy z firmą realizującą odpłatną dostawę zamówionych towarów na nadanie przesyłki w imieniu i na koszt kupującego. Kwota przekazana przez Kupującego, jako opłata za transport jest kwotą zwrotu opłaty przewozowej, a nie wynagrodzeniem za usługi transportowe”. Każdy kupujący w celu sfinansowania transakcji zakupu ma obowiązek zaakceptować zapisy regulaminu.

Wnioskodawca pobiera z góry zryczałtowaną kwotę na pokrycie kosztów przesyłki, jej zapakowania i zabezpieczenia. Ewentualne nadwyżki środków pieniężnych pozostałe po pokryciu rzeczywistych kosztów przesyłki zapłaconych podmiotowi świadczącemu usługę doręczania towarów, podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Wnioskodawca ma zawartą umowę z firmą kurierską oraz …, co w kontekście pełnomocnictwa udzielanego przez klienta przy zakupie oznacza, że umowa jest zawarta de facto na rzecz kupującego. W celu usprawnienia procesu sprzedaży korzysta ze stałej umowy z firmą kurierską oraz …, zamiast zawierać umowy każdorazowo po dokonanej transakcji.

Wnioskodawca prowadzi ww. działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży detalicznej przez domy sprzedaży detalicznej oraz …. Usługi świadczone przez wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej sklasyfikowane są pod symbolem PKWiU 47.91.Z.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że jeżeli w regulaminie prowadzonej sprzedaży wysyłkowej (internetowej) zostanie wyraźnie zastrzeżone, że kupujący automatycznie udziela Wnioskodawcy pełnomocnictwa na jednorazowe zawarcie umowy z firmą realizującą odpłatną dostawę zamówionych towarów na nadanie przesyłki w imieniu i na rzecz kupującego, to – w zakresie otrzymanych od kupującego kwot, stanowiących faktycznie poniesione koszty wysyłki towarów – nie powstanie u Wnioskodawcy przychód podatkowy w rozumieniu cytowanych powyżej przepisów.

Działając w imieniu i na rachunek nabywcy towarów, jako jego pełnomocnik, Wnioskodawca zobowiązany będzie do przekazania kwot otrzymanych tytułem kosztów wysyłki towaru na rzecz operatora …. lub kuriera. Należy jednak podkreślić, że warunkiem bezwzględnym i podstawowym dla takiej klasyfikacji ww. kwot otrzymanych od nabywcy towarów jest działanie Wnioskodawcy w imieniu i na jego rzecz (rachunek), na podstawie zawartej umowy i stosownego pełnomocnictwa udzielonego, m.in. w sposób wskazany we wniosku.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie zaznaczyć należy, że ewentualna nadwyżka środków pieniężnych pozostała po pokryciu rzeczywistych kosztów przesyłki, zapłaconych podmiotowi świadczącemu usługę doręczania towarów, będzie stanowić dla Wnioskodawczyni przychód z prowadzonej działalności gospodarczej, podlegający opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Wskazać należy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Należy zastrzec, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli w wyniku ewentualnego postępowania podatkowego lub kontrolnego organy podatkowe ustalą, że przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od rzeczywistego, to Wnioskodawca nie będzie mógł powołać się na niniejszą interpretację indywidualną.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n ww. ustawy, nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.