Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-1.4010.8.2020.1.SG
z 8 kwietnia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 2 stycznia 2020 r. (data wpływu 9 stycznia 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy w stanie prawnym obowiązującym od1 stycznia 2019 r., sposób oraz forma prawna udostępniania Parkingu, spełnia wskazaną w art. 24b ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przesłankę uwzględnienia przychodu z Parkingu w podstawie opodatkowania podatkiem od przychodów z budynków (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 stycznia 2020 r. do Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2019 r., sposób oraz forma prawna udostępniania Parkingu, spełnia wskazaną w art. 24b ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przesłankę uwzględnienia przychodu z Parkingu w podstawie opodatkowania podatkiem od przychodów z budynków (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1).

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Sp. z o.o. (dalej: „Spółka”, „Wnioskodawca”) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych oraz podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Spółka jest właścicielem centrum handlowo-usługowego, obejmującego dwa odrębne od siebie obiekty (budynki):

• budynek centrum handlowo-usługowego (dalej: „CH”),
• wielopoziomowy parking (dalej: „Parking”).
  
  

W 2010 r. Spółka wprowadziła CH i Parking do ewidencji środków trwałych prowadzonej przez Spółkę dla potrzeb rozliczeń z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych, jako odrębne środki trwałe, klasyfikując je zgodnie z Klasyfikacją Środków Trwałych według rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT) (Dz.U. z 1999 r. Nr 112, poz. 1317), odpowiednio: CH - jako budynek handlowo-usługowy (rodzaj 103 KŚT), a Parking jako budynek transportu i łączności (rodzaj 102 KŚT).

Zastosowana przez Wnioskodawcę klasyfikacja jest tożsama na gruncie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 3 października 2016 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT) (Dz.U. z 2016 r. poz. 1864).

Wnioskodawca amortyzuje CH i Parking metodą liniową poprzez dokonywanie miesięcznych odpisów amortyzacyjnych.

Podatkowa wartość początkowa poszczególnych obiektów, zarówno CH, jak i Parkingu, przekracza 10.000.000 zł.

Powierzchnia użytkowa CH jest przedmiotem umów najmu zawieranych z podmiotami prowadzącymi działalność handlowo-usługową na terenie CH. Łączny udział oddanej do używania na podstawie umów najmu zawieranych przez Spółkę powierzchni użytkowej CH przekracza 5% całkowitej powierzchni użytkowej CH.

Część spośród zawartych przez Wnioskodawcę i najemców CH umów najmu zawiera postanowienia:

• opłatach dodatkowych za korzystanie z części wspólnych CH, takich jak: hole, korytarze, toalety, sale konferencyjne z których korzystają współpracownicy Wnioskodawcy, jak i pracownicy najemców, a także osoby trzecie - w tym osoby fizyczne będące klientami centrum handlowo-usługowego Spółki (Wnioskodawca nie zawiera jednakże umów, w których zakres przedmiotu najmu obejmowałby, określony w jakikolwiek sposób, udział w części wspólnej), lub
• dotyczące obowiązku zapewnienia przez Wnioskodawcę określonej liczby godzin bezpłatnego parkowania na Parkingu dla klientów poszczególnych najemców powierzchni CH.
  
  

Ponadto przedmiotem umów najmu zawartych przez Wnioskodawcę z podmiotami prowadzącymi działalność handlowo-usługową na terenie centrum handlowo-usługowego Spółki są również pomieszczenia użytkowe położone w budynku Parkingu - powierzchnia tych pomieszczeń stanowi znikomy, tj. wynoszący ok. 1%, udział w powierzchni użytkowej Parkingu. Również w przypadku takich umów ustalony w nich zakres przedmiotu najmu nie obejmuje, określonego w jakikolwiek sposób, udziału w części wspólnej.

Powierzchnia całkowita Parkingu wynosi około 30.000 m². Parking jest budynkiem wielokondygnacyjnym, mieszczących łącznie kilkaset miejsc parkingowych. Powierzchnia jednego miejsca parkingowego to około 11,5 m². Z monitorowanego przez Wnioskodawcę stanu zajętości Parkingu, wynika, że średnia dzienna zajętość wszystkich miejsc parkingowych to ok. 20%. Procent zajętości miejsc parkingowych jest zmienny w ciągu dnia i zawiera się średnio w przedziale pomiędzy ok. 12% a 33%.

Sposób korzystania z Parkingu reguluje „Regulamin funkcjonowania parkingu niestrzeżonego ogólnodostępnego” (dalej: „Regulamin”). Zgodnie z treścią regulaminu, wjazd na Parking oznacza zawarcie umowy najmu miejsca parkingowego. Korzystanie z Parkingu od poniedziałku do piątku jest co do zasady płatne dla klientów centrum handlowo-usługowego Wnioskodawcy - Regulamin określa stawkę godzinową za każdą rozpoczętą godzinę parkowania. W Regulaminie przewidziano również przypadki w których korzystanie z Parkingu jest dla klientów centrum handlowo-usługowego Spółki nieodpłatne. Mianowicie okazanie paragonu fiskalnego na określoną kwotę za zakupy dokonane na terenie centrum handlowo-usługowego Spółki, uprawnia do bezpłatnego parkowania w dniu dokonania zakupu przez określony w Regulaminie czas. Co więcej, zgodnie z Regulaminem w soboty i w niedziele parkowanie na Parkingu jest całkowicie bezpłatne. Spółka oferuje również możliwość korzystania z Parkingu na podstawie wykupionego abonamentu.

Na podstawie Regulaminu użytkownik Parkingu jest zobowiązany do parkowania pojazdu wyłącznie w wyznaczonych do tego miejscach. W Regulaminie brak jest postanowień, które wskazywałyby jakiekolwiek odrębne opłaty z tytułu korzystania z części powierzchni wspólnej Parkingu, takich jak wjazd na parking, trasy dojazdowe do miejsc parkingowych, schody etc.

Podsumowując, powierzchnia Parkingu może być oddawana do odpłatnego używania na podstawie:

1. umów najmu zawartych przez Wnioskodawcę z podmiotami prowadzącymi działalność handlowo-usługową na terenie centrum handlowo-usługowego Spółki, których przedmiotem są pomieszczenia użytkowe położone w budynku Parkingu - powierzchnia tych pomieszczeń stanowi znikomy, tj. wynoszący ok. 1%, udział w powierzchni użytkowej Parkingu,
2. umów najmu między Wnioskodawcą i niektórymi najemcami CH, zawierających postanowienia dotyczące obowiązku zapewnienia przez Wnioskodawcę określonej liczby godzin bezpłatnego parkowania na Parkingu dla klientów poszczególnych najemców powierzchni CH,
3. umów najmu między Wnioskodawcą i niektórymi najemcami CH, zawierających postanowienia dotyczące obowiązku zapewnienia przez Wnioskodawcę określonej liczby abonamentów parkingowych,
4. wjazdu indywidualnego kierowcy na Parking w celu skorzystania z miejsca parkingowego zgodnie z Regulaminem (w ten sposób Parking jest odpłatnie udostępniany wyłącznie od poniedziałku do piątku),
5. wykupienia abonamentu parkingowego przez indywidualnego kierowcę.
   
   

Obecnie przy obliczaniu podstawy opodatkowania podatkiem z art. 24b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „UPDOP”) Wnioskodawca uwzględnia całkowitą powierzchnię Parkingu. Mając jednakże na uwadze zmiany dotyczące treści art. 24b dniem 1 stycznia 2019 r., Spółka powzięła wątpliwość, czy ma obowiązek uwzględniania opodatkowania podatkiem z art. 24b ust. 1 UPDOP, a jeżeli taki obowiązek istnieje, czy obliczania przez Spółkę podstawy opodatkowania podatkiem z art. 24b UPDOP jest prawidłowy.

W związku z opisanymi wątpliwościami, Wnioskodawca opracował metodologię, która w ocenie Wnioskodawcy powinna mieć zastosowanie do obliczenia podstawy opodatkowania podatkiem z art. 24b ust. 1 UPDOP z tytułu Parkingu, w przypadku stwierdzenia, że z uwagi na sposób oddania Parkingu do używania, Parking w ogóle spełnia warunek z art. 24b ust. 1 pkt 2 UPDOP.

Opracowana przez Wnioskodawcę metodologia ma na celu odzwierciedlenie powierzchni użytkowej oddanej do używania w dniu wskazanym w art. 24b ust. 3 UPDOP, tj. na pierwszy dzień każdego miesiąca. Zgodnie z założeniami metodologii obliczenie proporcji z art. 24b ust. 6 UPDOP, ustalenie podstawy opodatkowania z tytułu Parkingu, który został oddany do używania w części, powinno następować z uwzględnieniem wszystkich występujących u Wnioskodawcy sposobów odpłatnego udostępniania powierzchni użytkowej Parkingu, tj.:

• powierzchni pomieszczeń użytkowych położonych w budynku Parkingu oddanej do używania na podstawie umów najmu zawieranych z podmiotami prowadzącymi działalność handlowo-usługową na terenie centrum handlowo-usługowego Spółki,
• powierzchni miejsc parkingowych w liczbie abonamentów parkingowych zapewnianych przez Spółkę na podstawie umów najmu z niektórymi najemcami CH,
• powierzchni będącej równowartością sumy powierzchni miejsc parkingowych zajętych przez indywidualnych kierowców w momencie maksymalnego zapełnienia Parkingu w pierwszym dniu danego miesiąca (wartość ta uwzględnia liczbę miejsc parkingowych zajętych przez kierowców będących klientami najemców wobec których w zawartych umowach najmu powierzchni CH, Wnioskodawca zobowiązał się do zapewnienia ich klientom określonej liczby godzin bezpłatnego parkowania, jaki i pozostałych kierowców wjeżdżających na Parking),
• powierzchni będącej równowartością sumy powierzchni miejsc parkingowych odpowiadającej liczbie wykupionych przez indywidualnych kierowców abonamentów parkingowych w pierwszym dniu danego miesiąca.
  
  

Według założeń metodologii opracowanej przez Spółkę wyliczenie proporcji o której mowa w art. 24b ust. 6 UPDOP można zatem wyrazić następującym wzorem:

x = ( P(UN) + P(K) + P(A) ) / P(C)

gdzie:

P(UN) - powierzchnia pomieszczeń użytkowych położonych w budynku Parkingu oddanych do używania na podstawie umów najmu zawieranych z podmiotami prowadzącymi działalność handlowo-usługową na terenie centrum handlowo-usługowego Spółki,

P(K) - powierzchnia będąca równowartością sumy powierzchni miejsc parkingowych zajętych przez indywidualnych kierowców w momencie maksymalnego zapełnienia Parkingu w pierwszym dniu danego miesiąca, wartość ta uwzględnia liczbę miejsc parkingowych zajętych zarówno przez kierowców będących klientami najemców wobec których w zawartych umowach najmu powierzchni CH, Wnioskodawca zobowiązał się do zapewnienia ich klientom określonej liczby godzin bezpłatnego parkowania, jaki i pozostałych kierowców wjeżdżających na Parking (do tej kategorii zaliczani są również kierowcy korzystający z Parkingu bezpłatnie z uwagi na okazanie paragonu za dokonane na terenie centrum handlowo-usługowego Spółki zakupy, w dni w których parking jest co do zasady płatny), zgodnie z Regulaminem Parking jest odpłatnie udostępniany indywidualnym kierowcom wyłącznie od poniedziałku do piątku, więc opisywana zmienna P(K) podlega uwzględnieniu wyłącznie gdy pierwszy dzień danego miesiąca przypada na dzień roboczy,

P(A) - powierzchnia miejsc parkingowych w liczbie odpowiadającej sumie liczby abonamentów parkingowych zapewnianych przez Spółkę na podstawie umów najmu z niektórymi najemcami CH oraz liczby abonamentów parkingowych wykupionych przez indywidualnych kierowców,

P(C) - powierzchnia całkowita budynku Parkingu.

Zastosowanie opracowanej metodologii może skutkować tym, iż niewykluczone są przypadki w których Parking w danym miesiącu nie powinien być uwzględniany w obliczaniu podstawy opodatkowania podatkiem z art. 24b ust. 1 UPDOP, ponieważ obliczony zgodnie z założeniami metodologii opracowanej przez Wnioskodawcę udział powierzchni użytkowej Parkingu oddanej do używania w pierwszym dniu danego miesiąca nie będzie przekraczał 5% całkowitej powierzchni użytkowej Parkingu - takie sytuacje mogą mieć miejsce np. gdy pierwszy dzień danego miesiąca przypadnie na dzień wolny od pracy, tj. dzień w którym wjazd na Parking dla indywidualnych kierowców jest nieodpłatny, a suma powierzchni:

• pomieszczeń użytkowych położonych w budynku Parkingu oddanych do używania na podstawie umów najmu zawieranych z podmiotami prowadzącymi działalność handlowo-usługową na terenie centrum handlowo-usługowego Spółki,
• miejsc parkingowych w liczbie wykupionych abonamentów parkingowych,
• miejsc parkingowych w liczbie abonamentów parkingowych zapewnianych przez Spółkę na podstawie umów najmu z niektórymi najemcami CH oraz w związku z wykupieniem abonamentów parkingowych przez indywidualnych użytkowników,

- nie będzie przekraczać 5% całkowitej powierzchni użytkowej Parkingu.

Spółka wchodzi w skład międzynarodowej grupy kapitałowej, jednakże w przypadku Spółki nie występują okoliczności, o których mowa w art. 24b ust. 10 UPDOP.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

1.Czy w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2019 r., sposób oraz forma prawna udostępniania Parkingu, spełnia wskazaną w art. 24b ust. 1 pkt 2 UPDOP przesłankę uwzględnienia przychodu z Parkingu w podstawie opodatkowania podatkiem od przychodów z budynków?

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2019 r., sposób oraz forma prawna udostępniania Parkingu, spełnia wskazaną w art. 24b ust. 1 pkt 2 UPDOP przesłankę uwzględnienia przychodu z Parkingu w podstawie opodatkowania podatkiem od przychodów z budynków.

Przedmiotowy wniosek dotyczy znowelizowanej z dniem 1 stycznia 2019 r. treści art. 24b UPDOP, wobec czego Wnioskodawca w poniższym uzasadnieniu prezentowanego stanowiska powołuje przepisy UPDOP w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r.

Zgodnie z art. 24b ust. 1 UPDOP podatek dochodowy od przychodu ze środka trwałego będącego budynkiem, który:

1. stanowi własność albo współwłasność podatnika,
2. został oddany w całości albo w części do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze,
3. jest położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej

- zwany dalej „podatkiem od przychodów z budynków”, wynosi 0,035% podstawy opodatkowania za każdy miesiąc.

W przepisie art. 24b ust. 3 UPDOP ustawodawca wskazał, że przychód, o którym mowa w ust. 1, stanowi ustalona na pierwszy dzień każdego miesiąca wartość początkowa podlegającego opodatkowaniu środka trwałego wynikająca z prowadzonej ewidencji, a w miesiącu, w którym środek trwały został wprowadzony do ewidencji - wartość początkowa ustalona na dzień wprowadzenia środka trwałego do ewidencji.

Natomiast art. 24b ust. 6 UPDOP stanowi, że w przypadku gdy budynek został oddany do używania w części, przychód ustala się proporcjonalnie do udziału powierzchni użytkowej oddanej do używania w całkowitej powierzchni użytkowej tego budynku. Proporcję, o której mowa w zdaniu pierwszym, ustala się na dzień określony w ust. 3. W myśl art. 24b ust. 7 UPDOP nie ustala się przychodu, o którym mowa w ust. 1, w przypadku, gdy ustalony na dzień określony w ust. 3, łączny udział oddanej do używania powierzchni użytkowej budynku nie przekracza 5% całkowitej powierzchni użytkowej tego budynku.

Zgodnie z art. 24b ust. 9 UPDOP podstawę opodatkowania stanowi suma przychodów, o których mowa w ust. 1, z poszczególnych budynków, pomniejszona o kwotę 10 000 000 zł.

W ocenie Wnioskodawcy, z uwagi na sposób i formę udostępniania Parkingu zasadniczo spełnia on przesłankę wskazaną w art. 24b ust. 1 pkt 2 UPDOP. We wskazanym przepisie ustawodawca, wymieniając obok umowy najmu i dzierżawy, również „inną umowę o podobnym charakterze” przewidział otwarty katalog umów, których zawarcie w celu oddania do używania środka trwałego stanowiącego budynek powoduje objęcie tego środka trwałego (jeżeli spełnia on jednocześnie pozostałe przesłanki wskazane w art. 24b ust. 1 UPDOP) opodatkowaniem podatkiem od przychodów z budynków.

Jak wspomniano, powierzchnia Parkingu może być oddawana do odpłatnego używania na podstawie:

1. umów najmu zawartych przez Wnioskodawcę z podmiotami prowadzącymi działalność handlowo-usługową na terenie centrum handlowo-usługowego Spółki, których przedmiotem są pomieszczenia użytkowe położone w budynku Parkingu - powierzchnia tych pomieszczeń stanowi znikomy, tj. wynoszący ok. 1%, udział w powierzchni użytkowej Parkingu,
2. umów najmu między Wnioskodawcą i niektórymi najemcami CH, zawierających postanowienia dotyczące obowiązku zapewnienia przez Wnioskodawcę określonej liczby godzin bezpłatnego parkowania na Parkingu dla klientów poszczególnych najemców powierzchni CH,
3. umów najmu między Wnioskodawca i niektórymi najemcami CH, zawierających postanowienia dotyczące obowiązku zapewnienia przez Wnioskodawcę określonej liczby abonamentów parkingowych,
4. wjazdu indywidualnego kierowcy na Parking w celu skorzystania z miejsca parkingowego zgodnie z Regulaminem (w ten sposób Parking jest odpłatnie udostępniany wyłącznie od poniedziałku do piątku),
5. wykupienia abonamentu parkingowego przez indywidualnego kierowcę.
   
   

W ocenie Wnioskodawcy, nie ma wątpliwości, iż udostępnienie Parkingu w sposób wskazany w pkt 1 powyżej, tj. zawarcie umowy najmu pomieszczeń użytkowych położonych w budynku Parkingu, spełnia przesłankę z art. 24b ust. 1 pkt 2 UPDOP. Natomiast pozostałe wymienione powyżej podstawy korzystania z Parkingu, poza przypadkami nieodpłatnego parkowania na Parkingu, można w ocenie Wnioskodawcy zakwalifikować jako wskazane art. 24b ust. 1 pkt 2 UPDOP „inne umowy o podobnym charakterze”. Wynika to z faktu, iż uznanie danej umowy za umowę o podobnym charakterze do innej umowy, jest uzależnione od posiadania przez tą umowę istotnych cech tej drugiej umowy.

Jak wynika z art. 659 § 1 i § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1145, z późn. zm., dalej: „KC”) przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz, który może być oznaczony w pieniądzach lub w świadczeniach innego rodzaju.

Natomiast zgodnie z art. 693 § 1 i § 2 KC, przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz. Czynsz może być zastrzeżony w pieniądzach lub świadczeniach innego rodzaju. Może być również oznaczony w ułamkowej części pożytków.

Z powyższego zatem wynika, że istotą zarówno umowy najmu, jak i umowy dzierżawy jest oddanie innemu podmiotowi do używania (bądź użytkowania) za odpłatnością pewnych składników majątku.

Uwzględniając powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, pomimo że podstawa korzystania z Parkingu wskazana w pkt 2, 3 oraz 5 powyżej ma w istocie charakter usługi polegającej na zapewnieniu za odpłatnością korzystania z określonej liczby miejsc parkingowych znajdujących się na terenie Parkingu, w ocenie Wnioskodawcy istnieją przesłanki, by uznać ten sposób oddawania Parkingu do używania za spełniający przesłankę z art. 24b ust. 1 pkt 2 UPDOP.

Mając na uwadze powyższe, a także fakt, iż zgodnie z Regulaminem przez wjazd na teren Parkingu, użytkownik zawiera „umowę najmu miejsca parkingowego”, w ocenie Wnioskodawcy również udostępnianie Parkingu na podstawie wskazanej w pkt 4 powyżej, spełnia ustanowioną w art. 24b ust. 1 pkt UPDOP przesłankę „oddania do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub podobnej”, ale wyłącznie wtedy gdy korzystanie z Parkingu jest odpłatne. Zastrzeżenie co do uznania, że przesłankę z art. 24b ust. 1 pkt 2 UPDOP wypełnia nawet krótkoterminowe korzystanie przez jednostkowe, nieznane podmioty z pojedynczych miejsc parkingowych (czyli jak szczegółowo opisane w pkt 4, ale wyłącznie w przypadkach gdy Regulamin Parkingu przewiduje odpłatność za parkowanie (tj. od poniedziałku do piątku), ma o tyle istotne znaczenie, iż w innym wypadku powierzchnia użytkowa Parkingu oddana do używania na podstawie umów wskazanych w art. 24b ust. 1 pkt 2 UPDOP nie przekraczałaby 5% progu o którym mowa w art. 24b ust. 7 UPDOP.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2019 r., sposób oraz forma prawna udostępniania Parkingu, spełnia wskazaną w art. 24b ust. 1 pkt 2 UPDOP przesłankę uwzględnienia przychodu z Parkingu w podstawie opodatkowania podatkiem od przychodów z budynków.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 24b ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2019 r. poz. 865, z późn. zm.; dalej: „updop”), podatek dochodowy od przychodu ze środka trwałego będącego budynkiem, który:

1. stanowi własność albo współwłasność podatnika,
2. został oddany w całości albo w części do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze,
3. jest położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej

- zwany dalej „podatkiem od przychodów z budynków”, wynosi 0,035% podstawy opodatkowania za każdy miesiąc.

Stosownie do art. 24b ust. 2 updop, zwalnia się od podatku od przychodów z budynków przychód ze środka trwałego będącego budynkiem mieszkalnym oddanym do używania w ramach realizacji programów rządowych i samorządowych dotyczących budownictwa społecznego, jeżeli zwolnienie to stanowi rekompensatę spełniającą warunki określone w decyzji Komisji z dnia 20 grudnia 2011 r. w sprawie stosowania art. 106 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy państwa w formie rekompensaty z tytułu świadczenia usług publicznych, przyznawanej przedsiębiorstwom zobowiązanym do wykonywania usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym (Dz. Urz. UE L 7 z 11.01.2012, str. 3).

W myśl art. 24b ust. 3 updop, przychód, o którym mowa w ust. 1, stanowi ustalona na pierwszy dzień każdego miesiąca wartość początkowa podlegającego opodatkowaniu środka trwałego wynikająca z prowadzonej ewidencji, a w miesiącu, w którym środek trwały został wprowadzony do ewidencji – wartość początkowa ustalona na dzień wprowadzenia środka trwałego do ewidencji.

Zgodnie z art. 24b ust. 6 updop, w przypadku gdy budynek został oddany do używania w części, przychód ustala się proporcjonalnie do udziału powierzchni użytkowej oddanej do używania w całkowitej powierzchni użytkowej tego budynku. Proporcję, o której mowa w zdaniu pierwszym, ustala się na dzień określony w ust. 3.

Na podstawie art. 24b ust. 7 updop, nie ustala się przychodu, o którym mowa w ust. 1, w przypadku, gdy ustalony na dzień określony w ust. 3, łączny udział oddanej do używania powierzchni użytkowej budynku nie przekracza 5% całkowitej powierzchni użytkowej tego budynku.

W myśl art. 24b ust. 9 updop, podstawę opodatkowania stanowi suma przychodów, o których mowa w ust. 1, z poszczególnych budynków, pomniejszona o kwotę 10 000 000 zł.

Stosownie do art. 24b ust. 11 updop, podatnicy są obowiązani za każdy miesiąc obliczać podatek od przychodów z budynków i wpłacać go na rachunek urzędu skarbowego w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, za który płacony jest podatek. Jeżeli podatnik przed upływem terminu, o którym mowa w zdaniu pierwszym, złoży zeznanie, o którym mowa w art. 27 ust. 1, podatek od przychodów z budynków za ostatni miesiąc roku podatkowego wpłaca nie później niż w terminie złożenia tego zeznania.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest m.in. kwestia ustalenia, czy w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2019 r., sposób oraz forma prawna udostępniania Parkingu, spełnia wskazaną w art. 24b ust. 1 pkt 2 UPDOP przesłankę uwzględnienia przychodu z Parkingu w podstawie opodatkowania podatkiem od przychodów z budynków.

W wyniku nowelizacji ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych od dnia 1 stycznia 2019 r., minimalnym podatkiem dochodowym zostały objęte wszystkie nieruchomości – budynki, niezależnie od ich klasyfikacji (m.in. mieszkalne, niemieszkalne, przemysłowe, magazynowe) położone na terytorium Polski, jeżeli generują przychody z najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze. Z zakresu tego podatku zostały wyłączone jedynie przychody z budynków mieszkalnych, jeżeli zostały oddane do używania w ramach rządowych (samorządowych) programów dotyczących budownictwa społecznego, przy spełnieniu warunków określonych w ustawie. Ponadto zmiana dotyczy progu 10.000.000 zł, poniżej którego nieruchomość nie podlega opodatkowaniu, na 10.000.000 zł „kwoty wolnej” przypadającej na podatnika. Zatem podstawą opodatkowania będzie suma wartości początkowej poszczególnych środków trwałych – budynków ustalona na pierwszy dzień każdego miesiąca, pomniejszona o kwotę 10.000.000 zł.

Powyższe wynika również z treści uzasadnienia do projektu ustawy nowelizującej (druk sejmowy 2291-A), zgodnie z którym: „Na podstawie ustawy z dnia 27 października 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. poz. 2175) do ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej „ustawa PIT”) oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej „ustawa CIT”) zostały wprowadzone regulacje dotyczące tzw. minimalnego podatku dochodowego. Rozwiązanie to skierowane jest do podatników posiadających określone nieruchomości komercyjne w postaci budynków biurowych oraz budynków handlowo-usługowych, których wartość początkowa przekracza 10 mln zł. Przepisy te zaczęły obowiązywać od dnia 1 stycznia 2018 r. Regulacje dotyczące minimalnego podatku dochodowego są przedmiotem postępowania przed Komisją Europejską (KE) w przedmiocie badania, czy nie stanowią niedozwolonej pomocy publicznej.

Zgodnie z ustaleniami dokonanymi przez stronę polską z KE obowiązujące w Polsce przepisy wymagają zmian w kierunku:

1. objęcia minimalnym podatkiem dochodowym wszystkich nieruchomości – budynków, z wyłączeniem budynków mieszkalnych, jeżeli zostały oddane do używania w ramach rządowych (samorządowych) programów dotyczących budownictwa społecznego i takie zwolnienie jest zgodne z zasadami pomocy publicznej;
2. stosowania minimalnego podatku dochodowego w odniesieniu do tych nieruchomości (ich części), które są wynajmowane;
3. zmiany progu 10 mln zł, poniżej którego nieruchomość nie podlega opodatkowaniu minimalnym podatkiem dochodowym z nieruchomości na podatnika;
4. możliwości uniknięcia obciążenia (zwrot) podatkiem od przychodów z budynków w przypadku potwierdzenia przez organ podatkowy zapłaty podatku PIT lub CIT we właściwej wysokości, jeżeli podatnik wystąpi z wnioskiem o zwrot tego podatku.
   
   

Proponowane w autopoprawce zmiany wychodzą naprzeciw ww. oczekiwaniom KE. W wyniku proponowanych zmian minimalnym podatkiem dochodowym (w projekcie proponuje się, aby podatek ten został określony jako „podatek od przychodów z budynków”), zostaną, co do zasady, objęte wszystkie budynki (mieszkalne i niemieszkalne) położone na terytorium Polski. Podkreślić należy, iż podatek od przychodów z budynków będzie płacony od tych środków trwałych w postaci budynków, które generują przychody z ich najmu (dzierżawy itp.). W przypadku podatników podatku PIT podatek minimalny nie będzie dotyczył umów najmu zawieranych poza działalnością gospodarczą (tzw. najem prywatny). Jeżeli tylko część budynku będzie oddana do używania na podstawie umowy najmu, wówczas podatnik będzie obowiązany do zapłaty podatku od przychodów z budynków od tej części, która została wynajęta. Z zakresu tego podatku zostaną wyłączone te budynki mieszkalne, które zostaną oddane do używania w ramach realizacji programów rządowych i samorządowych dotyczących budownictwa społecznego, pod warunkiem iż takie zwolnienie będzie stanowiło rekompensatę spełniającą warunki określone w decyzji Komisji Europejskiej z dnia 20 grudnia 2011 r. w sprawie stosowania art. 106 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy państwa w formie rekompensaty z tytułu świadczenia usług publicznych, przyznawanej przedsiębiorstwom zobowiązanym do wykonywania usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym. Zmianie ulega również sposób stosowania limitu (kwoty) 10 mln zł, poniżej którego nieruchomości nie były objęte podatkiem od przychodów z budynków i która to wartość stanowiła swoistą kwotę wolną (na nieruchomość). Proponuje się, aby taka kwota przypadała na podatnika bez względu na ilość i wartość posiadanych przez niego budynków”.

Warunkiem kwalifikującym budynek do objęcia podatkiem na podstawie art. 24b updop (poza warunkiem własności lub współwłasności, położenia na terytorium RP) jest jego oddanie w całości albo w części do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze. Aby uznać umowę za umowę o podobnym charakterze do danej umowy, powinna ona mieć istotne cechy tej umowy. Istotną cechą umowy najmu i dzierżawy jest odpłatność.

Stosowanie do art. 659 § 1 i § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1145, z późn. zm.) przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz, który może być oznaczony w pieniądzach lub w świadczeniach innego rodzaju.

Natomiast zgodnie z art. 693 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego, przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz. Czynsz może być zastrzeżony w pieniądzach lub świadczeniach innego rodzaju. Może być również oznaczony w ułamkowej części pożytków.

Z opisu sprawy wynika m.in., że sposób korzystania z Parkingu reguluje „Regulamin funkcjonowania parkingu niestrzeżonego ogólnodostępnego”. Zgodnie z treścią regulaminu, wjazd na Parking oznacza zawarcie umowy najmu miejsca parkingowego. Korzystanie z Parkingu od poniedziałku do piątku jest co do zasady płatne dla klientów centrum handlowo-usługowego Wnioskodawcy - Regulamin określa stawkę godzinową za każdą rozpoczętą godzinę parkowania. W Regulaminie przewidziano również przypadki, w których korzystanie z Parkingu jest dla klientów centrum handlowo-usługowego Spółki nieodpłatne. Mianowicie okazanie paragonu fiskalnego na określoną kwotę za zakupy dokonane na terenie centrum handlowo-usługowego Spółki, uprawnia do bezpłatnego parkowania w dniu dokonania zakupu przez określony w Regulaminie czas. Co więcej, zgodnie z Regulaminem w soboty i w niedziele parkowanie na Parkingu jest całkowicie bezpłatne. Spółka oferuje również możliwość korzystania z Parkingu na podstawie wykupionego abonamentu. Na podstawie Regulaminu użytkownik Parkingu jest zobowiązany do parkowania pojazdu wyłącznie w wyznaczonych do tego miejscach.

W Regulaminie brak jest postanowień, które wskazywałyby jakiekolwiek odrębne opłaty z tytułu korzystania z części powierzchni wspólnej Parkingu, takich jak wjazd na Parking, trasy dojazdowe do miejsc parkingowych, schody etc.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że z opisu sprawy wynika, że wielopoziomowy parking został przez Wnioskodawcę sklasyfikowany według KŚT pod symbolem 102 - jako budynek transportu i łączności. Ponadto sposób oraz forma udostępniania Parkingu, o którym mowa we wniosku, jest co do zasady umową najmu miejsca parkingowego pod warunkiem, że umowa jest odpłatna, w związku z czym taki budynek spełnia przesłankę opodatkowania podatkiem od przychodów z budynków, określoną w art. 24b ust. 1 pkt 2 updop w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r.

Wobec powyższego należy wskazać, że w przypadku gdy Parking został oddany w najem (dzierżawę) w części, przychód ustala się proporcjonalnie do udziału powierzchni wynajętej (dzierżawionej) w całkowitej powierzchni użytkowej tego budynku. Proporcję ustala się na pierwszy dzień każdego miesiąca, a w miesiącu, w którym środek trwały został wprowadzony do ewidencji - na dzień wprowadzenia środka trwałego do ewidencji. Czas, na jaki zawarto umowę najmu jest we wskazanym kontekście pozbawiony znaczenia. Zatem w kalkulacji ujmuje się nawet powierzchnię wynajętą na kilka godzin lub dni w danym miesiącu.

Z art. 24b updop nie wynika, by warunkiem objęcia opodatkowaniem podatkiem od przychodów z budynków było oddanie do używania, w rozumieniu tego przepisu, budynku lub jego części na cały miesiąc. Udostępnianie budynku lub jego części na podstawie umów, o których mowa w art. 24b ust. 1 updop na godziny lub poszczególne dni w miesiącu również wypełnia przesłanki do objęcia podatkiem od przychodów z budynków.

Skutkować to powinno tym, że wynajmowany przez Wnioskodawcę Parking, w którym miejsca parkingowe wynajmowane są na kilka godzin lub dni w danym miesiącu powinien zostać objęty podatkiem wynikającym z art. 24b updop.

Z kolei sposób obliczenia podatku ze środka trwałego będącego budynkiem został przedstawiony w art. 24b ust. 3 z uwzględnieniem art. 24b ust. 1, ust. 6 i ust. 9 updop. Dokonując obliczenia podatku na podstawie wyżej wymienionych przepisów Spółka powinna wziąć pod uwagę przychód ustalony proporcjonalnie do udziału powierzchni użytkowej oddanej do używania w całości powierzchni użytkowej tego budynku. Proporcję, o której mowa w zdaniu pierwszym ustala się na dzień określony w ust. 3 (art. 24b ust. 6 updop). Z kolei w art. 24b ust. 3 updop mowa jest o pierwszym dniu każdego miesiąca, a w miesiącu w którym środek trwały został wprowadzony do ewidencji o dniu wprowadzenia środka trwałego do ewidencji. Zatem ustalając przychód ze środka trwałego (Parkingu) Spółka powinna wziąć pod uwagę proporcję powierzchni oddanej do używania w proporcji całkowitej budynku ustaloną na pierwszy dzień każdego miesiąca.

Przy obliczaniu podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od przychodu ze środka trwałego będącego budynkiem nie należy uwzględniać części wspólnych wymienionych we wniosku w przypadku których nie jest możliwe ustalenie jaka ich część dotyczy wynajmowanej powierzchni.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2019 r., sposób oraz forma prawna udostępniania Parkingu, spełnia wskazaną w art. 24b ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przesłankę uwzględnienia przychodu z Parkingu w podstawie opodatkowania podatkiem od przychodów z budynków należało uznać za prawidłowe.

Odnosząc się natomiast do przywołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych wskazać należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Nadmienić należy, że w pozostałym zakresie wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w odniesieniu do zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. z 2020 r., poz. 374 ze zm.).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.