2020.04.06 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-1.4012.737.2019.2.IZ
z 6 kwietnia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 20 grudnia 2019 r. (data wpływu 31 grudnia 2019 r.), uzupełnionego pismem z dnia 3 marca 2020 r. (data wpływu 6 marca 2020 r.), stanowiącym odpowiedź na wezwanie tut. Organu z dnia 25 lutego 2020 r. (skutecznie doręczone 27 lutego 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku w zakresie:

uznania świadczonej usługi oprawy gastronomicznej za usługę kompleksową –– jest prawidłowe,
nieuznania Opłaty wstępnej za zaliczkę oraz braku udokumentowania jej fakturą– jest nieprawidłowe.
zastosowania obniżonej stawki podatku VAT dla Opłaty wstępnej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 grudnia 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 3 marca 2020 r. (data wpływu 6 marca 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania świadczonej usługi oprawy gastronomicznej za usługę kompleksową oraz braku obowiązku opodatkowania opłaty wstępnej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej również: Spółka) oraz jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej organizuje imprezy okolicznościowe typu chrzciny, wesela i inne, na których serwowane są posiłki, napoje, zapewniona jest obsługa kelnerska i wystrój sali, na której odbywa się impreza. Dania oferowane w ramach imprez przygotowywane są na miejscu z produktów/ półproduktów nabywanych od dostawców i serwowane są na miejscu. Klient Wnioskodawcy decyduje o rodzaju imprezy oraz o doborze menu w trakcie jej trwania. Dodatkowe atrakcje dla gości (liczba osób uczestniczących w imprezie jest z góry wskazana przez klienta) we własnym zakresie organizowane są przez klienta np. oprawa muzyczna czy usługi fotograficzne. Wnioskodawca z klientem ustala ilość produktów i napojów (w tym alkoholowych) zapewnianych w trakcie trwania imprezy z zastrzeżeniem, że w wypadku niewykorzystania w pełnej wysokości zapewnianych produktów i napojów (w tym alkoholowych) w ramach danej imprezy, cena za świadczoną usługę nie ulega zmniejszeniu. W przypadku zapotrzebowania na większą ilość produktów w trakcie trwania imprezy, Wnioskodawca zwiększa odpowiednio swoje wynagrodzenie.

Wnioskodawca zawiera umowy o świadczenie usług gastronomicznych z klientami, które zdaniem Wnioskodawcy są kompleksowymi usługami związanymi z wyżywieniem. W ramach zawartych umów realizowane są świadczenia polegające na serwowaniu posiłków, napojów (w tym alkoholowych), zapewnieniu obsługi kelnerskiej, wystroju Sali. Wynagrodzenie w ramach realizowanej umowy ustalane jest za całość wykonanej umowy z zastrzeżeniem, że przy zwiększonym zapotrzebowaniu w trakcie trwania imprezy Wnioskodawca zapewnia dodatkowe produkty oraz pobiera za nie dodatkowe wynagrodzenie, a w przypadku niewykorzystania zapewnianych produktów, cena za świadczoną usługę nie ulega zmniejszeniu.

Wnioskodawca świadczy usługi, określone wg Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2008) zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. z 2008 r. poz. 1293, z póżn. zm.):

„Usługi przygotowywania i podawania posiłków w restauracjach” pod symbolem 56.10.11.0, Jako usługi pomocnicze dla powyższych należy wskazać:

„Usługi w zakresie noclegów i usługi towarzyszące świadczone przez hotele, motele, pensjonaty i inne obiekty hotelowe” pod symbolem 55.10.10.0, jako udostępnienie noclegów dla gości,

„Usługi opracowywania projektów wystroju wnętrz i dekoracji” pod symbolem 74.10.11.0, jako wystrój sali w której odbywa się impreza

„Pozostałe usługi związane z rozrywką, gdzie indziej niesklasyfikowane" pod symbolem 93.29.29.0, jako oprawa muzyczna imprezy,

„Usługi świadczone przez organizacje komercyjne i pracodawców” pod symbolem 94.11.10.0, jako przekazane opłaty za możliwość odtwarzania i/lub wykonywania utworów muzycznych,

„Wynajem i usługi zarządzania nieruchomościami niemieszkalnymi własnymi lub dzierżawionymi”, pod symbolem 68.20.12, jako wynajem sali na której odbywa się impreza;

W przypadku organizacji niektórych imprez okolicznościowych, Wnioskodawca ustala z klientem cenę za organizację imprezy okolicznościowej, nie uwzględniając opłat za serwowane napoje (w tym alkoholowe).

W końcowym rozliczeniu Wnioskodawca na fakturze VAT rozlicza imprezę okolicznościową z klientem, a dodatkowo wykazuje na fakturze VAT należne wynagrodzenie za napoje (w tym alkoholowe) serwowane na imprezie. Wnioskodawca w ramach konkretnej umowy z klientem wystawia jedną fakturę, dokumentującą każde świadczenie w ramach umowy. W ramach realizowanej Umowy Wnioskodawca jest w stanie przypisać odpowiadającą mu wartość należnego wynagrodzenia wyłącznie w przypadku usług sprzedaży napojów (w tym alkoholowych), które to wynagrodzenie kalkulowane jest i rozliczane po zakończeniu imprezy.

Wnioskodawca w ramach organizowanej imprezy okolicznościowej zapewnia również usługi określone w poz. 7 Załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r. (poz. 1719) (dalej: Załącznik do rozporządzenia) dla których obniża się stawkę podatku do wysokości 8%, tj. usługi związane z wyżywieniem (PKWU ex 56) z wyłączeniem sprzedaży m.in. napojów alkoholowych, kawy, herbaty, napojów bezalkoholowych gazowanych oraz wody mineralnej.

Wnioskodawca pobiera od podmiotów chcących nabyć określoną usługę opłatę (dalej: Opłata wstępna), która nie odnosi się do konkretnej dostawy towaru/świadczenia usług. Spółka pobiera Opłatę wstępną celem zabezpieczenia swojego interesu przy nabywaniu różnych towarów i usług, niezbędnych do świadczenia w dalszej kolejności usługi organizowania imprezy okolicznościowej zamówionej przez klienta. Opłata wstępna pobierana jest również w przypadku, gdy Wnioskodawca ustala z klientem cenę za organizację imprezy okolicznościowej, nie uwzględniając opłat za serwowane napoje (w tym alkoholowe).

W praktyce zatem Wnioskodawca ustala cenę za organizację imprezy okolicznościowej, która uwzględnia napoje (w tym alkoholowe) albo ich nie uwzględnia. W obu przypadkach Wnioskodawca pobiera Opłatę wstępną za usługę organizacji imprezy okolicznościowej.

Klienci Wnioskodawcy oczekują realizacji usługi polegającej na kompleksowej usłudze imprezy okolicznościowej. Klient ma możliwość wyboru serwowanych dań/napojów (w tym alkoholowych), dodatkowe elementy obsługi wydarzenia jak np. lokal czy usługi kelnerskie. Świadczenia te zgodnie z oczekiwaniami klientów świadczone są w ramach jednej, kompleksowej usługi.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy świadczona usługa oprawy gastronomicznej może korzystać z obniżonej stawki 8% VAT jako kompleksowa usługa związana z wyżywieniem za wyjątkiem usługi sprzedaży napojów wymienionych w poz. 7 Załącznika do rozporządzenia?
Czy Opłata wstępna stanowi zaliczkę/przedpłatę/zadatek w rozumieniu art. 19a ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa VAT)?
Czy Spółka ma obowiązek udokumentowania otrzymania Opłaty wstępnej Fakturą VAT?
Czy w przypadku jeśli Spółka ma obowiązek udokumentowania otrzymania Opłaty wstępnej Fakturą VAT (pytanie nr 3), to czy dopuszczalne jest opodatkowanie takiej opłaty wg stawki 8%, czy konieczne jest wydzielanie dwóch pozycji opodatkowanych stawkami 8 % i 23% ?

z zastosowaniem proporcji?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Odpowiedź na pytanie nr 1

Zdaniem Wnioskodawcy, świadczona usługa oprawy gastronomicznej może korzystać z obniżonej stawki 8% VAT jako kompleksowa usługa związana z wyżywieniem za wyjątkiem usługi sprzedaży napojów wymienionych w poz. 7 Załącznika do rozporządzenia.

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym Wnioskodawca świadczy usługę kompleksową, której podstawowym elementem jest usługa związana z wyżywieniem. Usługa ta opodatkowana jest co do zasady preferencyjną stawką VAT 8%.

Wynagrodzenie Wnioskodawcy za organizację imprezy okolicznościowej jest ustalane w przeliczeniu na jedną osobę, która uczestniczy w imprezie. Podział ceny na poszczególne części usługi jako całości byłby sztuczny i niemożliwy do dokonania. Jak wskazano w wyroku TSUE w sprawie C-231/94 (Faaborg-Gelting Linien) transakcje dotyczące działalności restauracyjnej (świadczenia usług) charakteryzują się ciągiem elementów i czynności od przygotowania posiłku do jego fizycznego podania, wśród których dostawa artykułów żywnościowych stanowi jeden ze składników, a przeważa zdecydowanie świadczenie usług.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Z kolei zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Z kolei zgodnie z art. 146 pkt 3 ustawy VAT w związku z art. 146aa ust. pkt 2, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2 wynosi 8%.

W pozycji 7 załącznika do rozporządzenia wymieniono usługi związane z wyżywieniem (PKWiU ex 56), z wyłączeniem sprzedaży:

napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2%,
napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5%,
napojów, przy przygotowywaniu których jest wykorzystywany napar z kawy lub herbaty, niezależnie od udziału procentowego tego naparu w przygotowywanym napoju,
napojów bezalkoholowych gazowanych,
wód mineralnych,
innych towarów w stanie nieprzetworzonym opodatkowanych stawką, o której mowa w art. 41 ust. 1 ustawy.

Przez PKWiU ex - rozumie się zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (art. 2 pkt 30 ustawy).

Wnioskodawca świadczy usługi gastronomiczne na rzecz klientów (usługi związane z wyżywieniem) i ta część usługi kompleksowej ma decydujący wpływ na fakt zawarcia umowy. Jako dodatkowe do usługi jako całości, Wnioskodawca oferuje dodatkowo infrastrukturę obsługi wydarzenia m.in. lokal w którym odbywa się impreza, usługę kelnerską, napoje, w tym alkohole.

W orzeczeniu w sprawie C-349/96) Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wskazał, że „świadczenie jednolitej usługi ma miejsce w szczególności w przypadkach, gdy jeden lub więcej elementów może być uznany za tworzący świadczenie (usługę) główne podczas, gdy jeden lub więcej elementów mogą być uznane za świadczenia (usługi) dodatkowe, do których stosuje się te same konsekwencje podatkowe, jak w przypadku świadczenia (usługi) głównego. Usługa musi być uznana za dodatkową w stosunku do usługi głównej, jeżeli nie stanowi dla nabywcy celu samego w sobie, ale środek lepszego wykorzystania dostarczonej usługi głównej”.

Wnioskodawca na tej podstawie stoi na stanowisku, że charakteru kompleksowego nie będzie miał taki zbiór świadczeń, których połączenie charakteryzowałoby się sztucznością. Na tej podstawie należy wysunąć wniosek, iż pewne świadczenia ze sobą powiązane mogą być traktowane rozłącznie, jeśli nie tworzą one obiektywnie jednej gospodarczej całości, a ich rozdzielenie ma sztuczny charakter.

Wnioskodawca dokonuje w ramach prowadzonej działalności świadczenia złożonego w postaci organizacji imprezy okolicznościowej, w ramach której przygotowywane i podawane są posiłki oraz udostępniane napoje (w tym alkoholowe). Jak wskazano, ilość przygotowywanych posiłków oraz udostępnianych napojów (w tym alkoholowych) jest z góry określana przez klienta. Przy zwiększonym zapotrzebowaniu w trakcie trwania imprezy Wnioskodawca zapewnia dodatkowe produkty oraz pobiera za nie dodatkowe wynagrodzenie, a w przypadku niewykorzystania zapewnianych produktów, cena za świadczoną usługę nie ulega zmniejszeniu.

W przypadku, gdy Wnioskodawca ustala z klientem cenę za organizację imprezy okolicznościowej, nie uwzględniając opłat za serwowane napoje (w tym alkoholowe), Wnioskodawca nie ustala z góry udostępnianej ilości napojów (w tym alkoholowych), a ich rozliczenie następuje po zakończeniu imprezy według stosownej stawki podatku VAT. Usługa sprzedaży napojów (w tym alkoholowych) pozostaje istotnym elementem przedstawionej usługi kompleksowej polegającej na organizacji imprezy okolicznościowej.

Treść poz. 7 Załącznika do rozporządzenia wskazuje usługi dla których obniża się stawkę podatku do wysokości 8% z wyłączeniem sprzedaży m.in. napojów alkoholowych, kawy, herbaty, napojów bezalkoholowych gazowanych oraz wody mineralnej. Zdaniem Wnioskodawcy oznacza to, że sprzedaż wskazanych wyżej napojów (w tym alkoholowych) nie korzysta z preferencyjnej stawki podatku VAT, a zastosowanie ma stawka 23% VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy VAT, w związku z art. 146a pkt 1 i art. 146aa. ust. 1 pkt 1.

Podobne stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z 17 lutego 2017 r. (sygn. 2461-IBPP2.4512.898.2016.1.ICz), w które to Organ nie zgodził się z podatnikiem co do prawa do stosowania stawki 8% VAT w ramach świadczonej usługi oprawy gastronomicznej wraz z usługą sprzedaży napojów wymienionych w poz. 7 Załącznika do rozporządzenia.

Wobec powyższego, świadczona usługa oprawy gastronomicznej może korzystać z obniżonej stawki 8% VAT jako kompleksowa usługa związana z wyżywieniem, za wyjątkiem usługi sprzedaży napojów wymienionych w poz. 7 Załącznika do rozporządzenia, do których zastosowanie będzie miała stawka 23% VAT.

Odpowiedź na pytanie nr 2

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Z kolei w świetle art. 8 ust. 1 ustawy VAT, przez świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy VAT.

Zgodnie z art. 19a ust. 1 Ustawy VAT, obowiązek podatkowy powstaje co do zasady z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi. Oznacza to, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonano dostawy towarów lub świadczenia usług.

Wyjątkiem jest sytuacja określona w art. 19a ust. 8 ustawy VAT. Zgodnie z tym przepisem, jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z zastrzeżeniem ust. 5 pkt 4 tego artykułu. Oznacza to, że jeśli przed dostawą lub wykonaniem usługi podatnik otrzyma całość lub część zapłaty, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w wysokości przekazanej kwoty.

Dodatkowo, zgodnie z art. 106i ust. 2 ustawy VAT, jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym otrzymano całość lub część zapłaty od nabywcy.

Powyższe oznacza, że zaliczka, przedpłata i zadatek, jako forma zapłaty na poczet przyszłej należności musi być powiązane z konkretną transakcją. Istotne jest, aby przyszłe świadczenie było określone (jasno sprecyzowane i niepodlegające zmianom przez strony po dokonaniu zapłaty). Stanowisko takie zajął Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 25 sierpnia 2010 r. (sygn. I FSK 1100/09) gdzie stwierdził, że „obowiązek podatkowy na podstawie art. 19 ust. 11 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) powstaje jedynie wówczas, gdy zapłata dokonana przed wykonaniem dostawy lub świadczeniem usług, następuje w sytuacji, gdy wszelkie okoliczności mające znaczenie dla zaistnienia zdarzenia podatkowego, tzn. przyszłej dostawy lub świadczenia usług, są jednoznacznie i niezmiennie określone pod względem podmiotowym i przedmiotowym, a nie ma ona jedynie charakteru zabezpieczającego wykonanie nie do końca jeszcze sprecyzowanej czynności opodatkowanej.”

Zagadnienie skutków otrzymania zaliczek na gruncie VAT było również rozstrzygane przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W wyroku z dnia 21 lutego 2006 r. wydanym w sprawie BUPA Hospitals LTd, Goldsborough Developments Ltd przeciwko Commissioners of Customs & Excise (C-419/02) Trybunał wskazał, że „w przypadku dokonania płatności zaliczkowej obowiązek podatkowy w podatku VAT powstaje, zanim dostawa towarów lub świadczenie usług zostaną wykonane. Aby obowiązek podatkowy powstał w takiej sytuacji, wszelkie okoliczności mające znaczenie dla zaistnienia zdarzenia podatkowego, tzn. przyszła dostawa lub przyszłe świadczenie usług, muszą już być znane, a zatem w szczególności, podobnie jak stwierdził rzecznik generalny w pkt 100 opinii, w momencie dokonania takiej zapłaty towary i usługi powinny być szczegółowo określone”.

W interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 29 grudnia 2017 r. (sygn. 0114-KDIP4.4012.597.2017.1.AKO), Organ wskazał, że „można wysnuć wniosek, że aby zapłatę na poczet przyszłych należności uznać za zaliczkę/zadatek/przedpłatę, muszą zostać spełnione następujące przesłanki:

zapłata musi zostać dokonana na poczet konkretnej transakcji, tj. przyszłe świadczenie powinno być określone co do rodzaju w sposób jednoznaczny (określone powinny być cechy identyfikujące rodzaj towaru bądź usługi),

konkretyzacja przyszłego świadczenia powinna być wystarczająco dokładna dla określenia zasad opodatkowania świadczenia, tj. w szczególności należy móc określić miejsce świadczenia i stawkę opodatkowania,

w momencie dokonania zaliczki strony nie mają intencji zmiany świadczenia w przyszłości.

Powyższe oznacza, że przy braku ścisłej konkretyzacji towarów/usług (co do ilości, rodzaju, ceny czy stawki opodatkowania), dokonywana wpłata nie stanowi oraz nie będzie stanowić zaliczki/przedpłaty/ zadatku w rozumieniu przepisów podatkowych, a tym samym nie będzie podlegać opodatkowaniu w VAT.

Działalność gospodarcza Wnioskodawcy polega na organizowaniu imprez okolicznościowych w ramach których świadczone są usługi opodatkowane różnymi stawkami podatku (8% i 23% stawka VAT). Opłata wstępna nie odnosi się do konkretnej dostawy towaru/świadczenia usług. Spółka pobiera Opłatę wstępną celem zabezpieczenia interesu Wnioskodawcy przy nabywaniu różnych towarów i usług, niezbędnych do świadczenia w dalszej kolejności usługi organizowania imprezy okolicznościowej zamówionej przez klienta. Zależnie od przebiegu imprezy oraz zapotrzebowania klienta (i gości) zapotrzebowanie na świadczone usługi może ulec zwiększeniu. Spółka nie ma możliwości powiązania pobieranej Opłaty wstępnej z którymkolwiek elementów składających się na usługę jako całość, w szczególności na rozdzielenie elementów transakcji opodatkowanych różnymi stawkami podatku. W przypadku pobierania Opłaty wstępnej, gdy Wnioskodawca ustala z klientem cenę za organizację imprezy okolicznościowej, nie uwzględniając opłat za serwowane napoje (w tym alkoholowe), pobrana opłata również pełni funkcję zabezpieczającą dla Wnioskodawcy przy ponoszonych kosztach nabycia serwowanych napojów (w tym alkoholowych) mimo, iż całościowe rozliczenie w tym zakresie następuje dopiero po zakończeniu świadczenia usług.

Dodatkowo, stanowisko Wnioskodawcy jest tożsame z rozstrzygnięciami interpretacji indywidualnych wydanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w dniu 13 lutego 2019 r. (sygn. 0114- KDIP4.4012.107.2017.10.KM) oraz w dniu 5 czerwca 2019 r. (sygn. 0112-KDIL1-3.4012.193.2019.1.KS). Organy we wskazanych interpretacjach indywidualnych wskazywały, że skoro podatnik nie ma faktycznej możliwości przyporządkowania płatności (zaliczki/przedpłaty/zadatku) do konkretnych świadczeń, to w stosunku do tych wpłat nie powstanie obowiązek podatkowy na podstawie art. 19a ust. 8 ustawy.

Wobec powyższego, zdaniem Wnioskodawcy Opłata wstępna nie stanowi zaliczki/przedpłaty/zadatku w rozumieniu art. 19a ust. 8 ustawy VAT.

Odpowiedź na pytanie nr 3

W opinii Wnioskodawcy, skoro Opłata wstępna nie stanowi zaliczki/przedpłaty/zadatku w rozumieniu art. 19a ust. 8 ustawy VAT, nie wystąpi również obowiązek udokumentowania rzeczonej wpłaty przy pomocy faktury VAT.

Stanowisko to jest aprobowane zarówno w interpretacjach indywidualnych, jak i w orzecznictwie administracyjnym. Przykładowo, w przytoczonej już interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w dniu 5 czerwca 2019 r. (sygn. 0112-KDIL1-3.4012.193.2019.1.KS) uznał za prawidłowe stanowisko podatnika, który uznał, że „dokonana Opłata rezerwacyjna nie stanowi zaliczki w rozumieniu Ustawy VAT, nie wystąpi również obowiązek udokumentowania rzeczonej wpłaty przy pomocy faktury VAT”.

Podobnie Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 7 marca 2014 r. uznał, że „nie można stwierdzić, że wszelkie okoliczności mające znaczenie dla zaistnienia zdarzenia podatkowego, tzn. przyszłej dostawy zostały jednoznacznie i niezmiennie określone pod względem przedmiotowym. Nie można bowiem tego odnieść do przedmiotu dostawy, co do którego wiadomo jedynie, że dotyczy on jednego rodzaju towaru, tj. obuwia. Opisanym wpłatom nie towarzyszą bowiem żadne konkretne ustalenia, pozwalające na stwierdzenie jakiego rodzaju butów dostawa ma dotyczyć, jakiej ilości, ceny, wielkości zamówienia czy też jego wartości. Informacje takie są nie tylko konieczne do prawidłowego wystawienia faktury, ale również wskazują na wolę stron zrealizowania konkretnej dostawy. Podzielić należy zatem pogląd Sądu pierwszej instancji, że z przedstawionego we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji stanu faktycznego nie wynika, aby zamiarem stron była wcześniejsza zapłata za część należności na poczet dostawy”.

W związku z tym, skoro Wnioskodawca stoi na stanowisku, że Opłata wstępna nie stanowi zapłaty w rozumieniu art. 19a ust. 8 ustawy VAT i brak jest możliwości określenia podstawy opodatkowania oraz właściwej stawki podatkowej w momencie dokonywania wpłaty na poczet przyszłych świadczeń, to w tej sytuacji nie występuje obowiązek podatkowy w zakresie podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 19a ust. 8 ustawy VAT. W przypadku pobierania Opłaty wstępnej, gdy Wnioskodawca ustala z klientem cenę za organizację imprezy okolicznościowej, nie uwzględniając opłat za serwowane napoje (w tym alkoholowe), Wnioskodawca również nie jest w stanie oszacować rzeczywistego zapotrzebowania na te produkty. Tym samym, Spółka nie ma obowiązku wystawienia faktury VAT dokumentującej otrzymanie Opłaty wstępnej zgodnie z art. 106i ust. 2 ustawy VAT.

Odpowiedź na pytanie nr 4

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż w przypadku jeśli Spółka ma obowiązek udokumentowania otrzymania Opłaty wstępnej Fakturą VAT (pytanie nr 3), dopuszczalne jest opodatkowanie takiej zaliczki wyłącznie jedną stawką 8%, a następnie po wystawieniu faktury końcowej (z odrębnymi pozycjami opodatkowanymi wg stawek 8 i 23%) pomniejszenie o wpłaconą zaliczkę kwoty opodatkowanej wg stawki 8%.

Jeżeli faktury zaliczkowe nie obejmują całej zapłaty za dostawę towaru lub świadczenie usługi, wówczas podatnik po wydaniu towaru lub wykonaniu usługi wystawia fakturę na pozostałą część zapłaty (tzw. fakturę końcową), w której:

sumę wartości towarów lub usług pomniejsza o wartość otrzymanych części zapłaty,
kwotę podatku pomniejsza o sumę kwot podatku wykazanego w fakturach dokumentujących otrzymanie części zapłaty.

Zdaniem Wnioskodawcy, skoro w momencie wystawiania faktury zaliczkowej nie jest wiadome, jaka będzie ostateczna proporcja pomiędzy pozycjami opodatkowanymi wg stawek 8 i 23%, dopuszczalne jest przyjęcie zaliczki na poczet usługi gastronomicznej opodatkowanej wg stawki 8% (a nie na poczet sprzedaży towarów z załącznika do rozporządzenia opodatkowanych stawką 23%), a następnie pomniejszenie na końcowej fakturze o otrzymaną zaliczkę wyłącznie wartości usługi gastronomicznej i podatku z tego tytułu opodatkowanych wg stawki 8%; zaliczka pozostałaby bez wpływu na należną do zapłaty cenę i podatek z tytułu dostawy towarów z załącznika do rozporządzenia opodatkowanych wg stawki 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe w zakresie uznania świadczonej usługi oprawy gastronomicznej za usługę kompleksową oraz nieprawidłowe w zakresie nieuznania Opłaty wstępnej za zaliczkę, braku udokumentowania jej fakturą oraz zastosowania obniżonej stawki podatku dla Opłaty wstępnej.

Na wstępie należy zauważyć, że przy określaniu prawidłowej stawki podatku od towarów i usług dla danej czynności, której miejsce świadczenia lub dostawy znajduje się na terytorium kraju, istotne jest prawidłowe jej zaklasyfikowanie wg symbolu PKWiU. Tym samym, wydając przedmiotową interpretację, Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy, tj. na podanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji.

Zauważyć należy, że zgodnie z poz. 7.3 Zasad Metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zawartych w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) – dalej: „PKWiU”, zaliczanie danego produktu do odpowiedniego grupowania, jest obowiązkiem producenta (względnie usługodawcy). Wynika to z faktu, że właśnie producent (usługodawca) posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania, konstrukcji i przeznaczenia wyrobu lub charakteru usługi.

Należy jednak podkreślić, że dokonana przez producenta (usługodawcę) klasyfikacja, nie może naruszać zasad budowy i logiki struktury PKWiU. W razie trudności przy zaliczaniu wyrobu (towaru) lub usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU, można wystąpić w tej sprawie do organów statystycznych. Procedury udzielania informacji w sprawie standardów klasyfikacyjnych (w tym Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług) określa Komunikat Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych.

Tut. Organ nie jest uprawniony do przyporządkowywania formalnego towarów i usług do określonego grupowania klasyfikacyjnego. Podkreślić należy, że kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego, nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów opisanego stanu faktycznego (w szczególności w przypadku błędnej klasyfikacji PKWiU wymienionych we wniosku czynności) lub zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z przepisem art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Powyższy przepis wprost stanowi, że oznaczenia PKWiU stosuje się jedynie w określonych w ustawie lub rozporządzeniach sytuacjach, tzn. gdy przepis wprost odnosi się do symbolu PKWiU.

Stawka podatku – zgodnie z przepisem art. 41 ust. 1 ustawy – wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, innych niż klasyfikowane według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w grupowaniu usługi związane z wyżywieniem (PKWiU 56), stawka podatku wynosi 8%, z zastrzeżeniem art. 114 ust. 1.

Jednocześnie, na podstawie art. 146aa ust. 1 pkt 1 i pkt 2 ustawy – w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż - 6%:

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Zgodnie z art. 146d ust. 1 pkt 1 ustawy, Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia, w okresie, o którym mowa w art. 146aa stawki podatku od 2019 r., może obniżać stawki podatku do wysokości 0 %, 5 % lub 8 % dla dostaw niektórych towarów i świadczenia niektórych usług albo dla części tych dostaw lub części świadczenia usług oraz określać warunki stosowania obniżonych stawek.

W rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r. w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych (Dz. U. z 2018 r. poz. 2350, z późn. zm., zwanym dalej rozporządzeniem), w § 3 ust. 1 pkt 1 przewidziano, że stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy, obniża się do wysokości 8% dla towarów i usług wymienionych w załączniku do rozporządzenia.

W poz. 7 załącznika do rozporządzenia wymieniono usługi związane z wyżywieniem (PKWiU ex 56), z wyłączeniem sprzedaży:

napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2%,
napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5%,
napojów, przy przygotowywaniu których jest wykorzystywany napar z kawy lub herbaty, niezależnie od udziału procentowego tego naparu w przygotowywanym napoju,
napojów bezalkoholowych gazowanych,
wód mineralnych,
innych towarów w stanie nieprzetworzonym opodatkowanych stawką, o której mowa w art. 41 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 2 pkt 30 ustawy, przez PKWiU ex rozumie się zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Zaznaczenia wymaga, że od dnia 1 stycznia 2011 r. klasyfikacją statystyczną dotyczącą towarów i usług, która ma zastosowanie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług, jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.).

Klasyfikacja Wyrobów i Usług zawiera Sekcję I – usługi związane z zakwaterowaniem i usługi gastronomiczne, która obejmuje m.in.:

usługi gastronomiczne,

usługi przygotowywania żywności dla odbiorców zewnętrznych (katering),

usługi stołówkowe,

usługi przygotowywania i podawania napojów.

Przy czym, w klasyfikacji tej ustawodawca w dziale 56 sklasyfikował „Usługi związane z wyżywieniem”, w grupowaniu:

56.10.11.0 Usługi przygotowywania i podawania posiłków w restauracjach,

56.21.11.0 Usługi przygotowywania i dostarczania żywności dla gospodarstw domowych,

56.21.19.0 Usługi przygotowywania i dostarczania żywności dla pozostałych odbiorców zewnętrznych (katering),

56.29.19.0 Pozostałe usługi gastronomiczne świadczone w oparciu o zawartą z klientem umowę,

56.30.10.0 Usługi przygotowywania i podawania napojów.

Należy wskazać, że to podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem wykonywanych czynności. Zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane, według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach nomenklaturach.

Podkreślenia wymaga, że pojęcia używane do oznaczenia towaru lub usługi (grupy towarów lub usług) opodatkowanych stawką obniżoną, a określonych m.in. w załączniku do rozporządzenia, należy interpretować ściśle, zważywszy, że możliwość zastosowania stawki preferencyjnej stanowi odstępstwo od ogólnej zasady, zgodnie z którą towary i usługi opodatkowane są stawką podstawową.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej organizuje imprezy okolicznościowe typu chrzciny, wesela i inne, na których serwowane są posiłki, napoje, zapewniona jest obsługa kelnerska i wystrój sali, na której odbywa się impreza. Dania oferowane w ramach imprez przygotowywane są na miejscu z produktów/ półproduktów nabywanych od dostawców i serwowane są na miejscu. Klient Wnioskodawcy decyduje o rodzaju imprezy oraz o doborze menu w trakcie jej trwania. Dodatkowe atrakcje dla gości (liczba osób uczestniczących w imprezie jest z góry wskazana przez klienta) we własnym zakresie organizowane są przez klienta np. oprawa muzyczna czy usługi fotograficzne. Wnioskodawca z klientem ustala ilość produktów i napojów (w tym alkoholowych) zapewnianych w trakcie trwania imprezy z zastrzeżeniem, że w wypadku niewykorzystania w pełnej wysokości zapewnianych produktów i napojów (w tym alkoholowych) w ramach danej imprezy, cena za świadczoną usługę nie ulega zmniejszeniu. W przypadku zapotrzebowania na większą ilość produktów w trakcie trwania imprezy, Wnioskodawca zwiększa odpowiednio swoje wynagrodzenie.

„Usługi przygotowywania i podawania posiłków w restauracjach” pod symbolem 56.10.11.0, Jako usługi pomocnicze dla powyższych należy wskazać:

„Usługi w zakresie noclegów i usługi towarzyszące świadczone przez hotele, motele, pensjonaty i inne obiekty hotelowe” pod symbolem 55.10.10.0, jako udostępnienie noclegów dla gości,

„Usługi opracowywania projektów wystroju wnętrz i dekoracji” pod symbolem 74.10.11.0, jako wystrój sali w której odbywa się impreza

„Pozostałe usługi związane z rozrywką, gdzie indziej niesklasyfikowane” pod symbolem 93.29.29.0, jako oprawa muzyczna imprezy,

„Usługi świadczone przez organizacje komercyjne i pracodawców” pod symbolem 94.11.10.0, jako przekazane opłaty za możliwość odtwarzania i/lub wykonywania utworów muzycznych,

„Wynajem i usługi zarządzania nieruchomościami niemieszkalnymi własnymi lub dzierżawionymi”, pod symbolem 68.20.12, jako wynajem sali na której odbywa się impreza;

Wnioskodawca w ramach organizowanej imprezy okolicznościowej zapewnia również usługi określone w poz. 7 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r.

Wnioskodawca pobiera od podmiotów chcących nabyć określoną usługę opłatę (Opłata wstępna), która nie odnosi się do konkretnej dostawy towaru/świadczenia usług. Spółka pobiera Opłatę wstępną celem zabezpieczenia swojego interesu przy nabywaniu różnych towarów i usług, niezbędnych do świadczenia w dalszej kolejności usługi organizowania imprezy okolicznościowej zamówionej przez klienta. Opłata wstępna pobierana jest również w przypadku, gdy Wnioskodawca ustala z klientem cenę za organizację imprezy okolicznościowej, nie uwzględniając opłat za serwowane napoje (w tym alkoholowe).

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia, czy w ramach realizacji imprezy okolicznościowej świadczy kompleksową usługę oprawy gastronomicznej związaną z wyżywieniem, która podlega opodatkowaniu obniżoną stawką podatku VAT w wysokości 8%, za wyjątkiem usługi sprzedaży napojów wymienionych w poz. 7 załącznika do rozporządzenia.

W analizowanej sprawie ustalenia wymaga zatem, czy w okolicznościach opisanych we wniosku można mówić o jednym świadczeniu zasadniczym, tj. o świadczeniu kompleksowej usługi związanej z wyżywieniem, na którą składają się inne świadczenia pomocnicze, niebędące celem samym w sobie, lecz środkiem do pełnego zrealizowania usługi podstawowej. Podkreślić należy, że co do zasady, każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług, powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji, gdy jedna usługa obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych.

Pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedna lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej. Natomiast, aby móc wskazać, że dana usługa jest usługą złożoną (kompleksową), winna składać się ona z różnych świadczeń, których realizacja prowadzi jednak do jednego celu. Na usługę złożoną składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu – do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne świadczenia pomocnicze. Natomiast usługę należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania usługi zasadniczej. Pojedyncza usługa traktowana jest zatem jak element usługi kompleksowej wówczas, jeżeli cel świadczenia usługi pomocniczej jest zdeterminowany przez usługę główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać usługi głównej bez usługi pomocniczej.

Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia, usługi nie powinny być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będą jedną usługę kompleksową, obejmującą kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład świadczonej usługi wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu usługi kompleksowej.

Zagadnienie to było przedmiotem wielu orzeczeń wydawanych zarówno przez TSUE, jak i sądy administracyjne (wyroki TSUE, które zapadły w sprawach C-111/05 Aktiebolaget NN v. Skatteverket i C-41/04 Levob Verzekeringen BV i OV Bank NV, z których jednoznacznie wynika, że w sytuacji, gdy „dwa lub więcej niż dwa świadczenia (czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są tak ściśle powiązane, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie dla celów podatku od wartości dodanej”.

Do rozstrzygnięcia, czy w konkretnej sprawie mamy do czynienia z jednym, bądź wieloma świadczeniami, istotne jest dokonanie tej analizy z punktu widzenia klienta, odbiorcy tych czynności. Wymaga to wzięcia pod uwagę wszelkich okoliczności, w jakich następuje transakcja, w celu określenia jej elementów charakterystycznych i dominujących. Element dominujący określa się z punktu widzenia przeciętnego konsumenta oraz z uwzględnieniem, w ramach całościowej oceny, wagi jakościowej, a nie tylko ilościowej, elementów świadczenia usług w stosunku do elementów dostawy towarów.

Wnioskodawca wskazał, że zawiera z klientami umowy o świadczenie usług gastronomicznych. W ramach zawartych umów realizowane są świadczenia polegające na serwowaniu posiłków, napojów (w tym alkoholowych), zapewnieniu obsługi kelnerskiej, wystroju Sali. Wynagrodzenie w ramach realizowanej umowy ustalane jest za całość wykonanej umowy z zastrzeżeniem, że przy zwiększonym zapotrzebowaniu w trakcie trwania imprezy Wnioskodawca zapewnia dodatkowe produkty oraz pobiera za nie dodatkowe wynagrodzenie, a w przypadku niewykorzystania zapewnianych produktów, cena za świadczoną usługę nie ulega zmniejszeniu. Klienci Wnioskodawcy oczekują realizacji imprezy okolicznościowej, w ramach której Klient ma możliwość wyboru serwowanych dań/napojów (w tym alkoholowych), dodatkowych elementów obsługi wydarzenia jak np. lokal czy usługi kelnerskie. Świadczenia te zgodnie z oczekiwaniami klientów świadczone są w ramach jednej, kompleksowej usługi, której usługą zasadniczą jest usługa związana z wyżywieniem sklasyfikowana w PKWiU 56.10.11.0 - „Usługi przygotowywania i podawania posiłków w restauracjach.” Wnioskodawca w ramach konkretnej umowy z klientem wystawia jedną fakturę, dokumentującą każde świadczenie w ramach umowy.

Przedstawiony we wniosku opis sprawy wskazuje, że usługą zasadniczą jest usługa związana z wyżywieniem, która jak wskazał Wnioskodawca mieści się w grupowaniu PKWiU 56.10.11.0 „Usługi przygotowania i podawania posiłków w restauracjach”, natomiast takie czynności, jak np.: wynajem sali, obsługa kelnerska, dekoracja sali, itp., wykonywane są w powiązaniu z usługą zasadniczą, czyli usługą wyżywienia i stanowią tylko jej dopełnienie (stanowią czynności pomocnicze). Dodatkowe, pomocnicze usługi nie są celem dla klientów Wnioskodawcy, służą jedynie do lepszego wykonania usługi związanej z wyżywieniem.

Odnosząc zatem stan prawny do przedstawionego stanu faktycznego należy stwierdzić, że świadczoną przez Wnioskodawcę w ramach realizacji imprez okolicznościowych usługę oprawy gastronomicznej należy uznać za usługę kompleksową związaną z wyżywieniem.

Z kolei w stosunku do stawki podatku dla usługi świadczonej przez Wnioskodawcę, należy stwierdzić, że do ww. kompleksowej usługi oprawy gastronomicznej realizowanej w ramach organizacji imprezy okolicznościowej organizacji, zastosowanie znajdzie 8% stawka podatku VAT, na podstawie art. 41 ust. 2, w związku z art. 146a pkt 2 ustawy, w powiązaniu z § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, z wyłączeniem sprzedaży:

napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2%,
napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5%,
napojów, przy przygotowywaniu których jest wykorzystywany napar z kawy lub herbaty, niezależnie od udziału procentowego tego naparu w przygotowywanym napoju,
napojów bezalkoholowych gazowanych,
wód mineralnych,
innych towarów w stanie nieprzetworzonym opodatkowanych stawką, o której mowa w art. 41 ust. 1 ustawy.

Należy podkreślić, że w rozporządzeniu w zapisie określającym zakres wyłączenia stosowania obniżonej stawki, nie posłużono się terminem „dostawa”, tylko terminem „sprzedaż”, pod którym rozumie się zarówno świadczenie usług, jak i dostawę towarów (art. 2 pkt 22 ustawy).

Z treści poz. 7 załącznika do rozporządzenia wynika więc, że wyłączona z opodatkowania obniżoną stawką podatku w wysokości 8% (a co za tym idzie, objęta stawką podstawową) jest sprzedaż (przez którą rozumiane tu będzie całe świadczenie złożone obejmujące także dostawę produktu do spożycia na miejscu, wraz z wykonaniem czynności dodatkowych), dotycząca produktów wymienionych w pkt 1-6 tej pozycji.

W konsekwencji, do części świadczonej przez Wnioskodawcę usługi obejmującej sprzedaż:

napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1.2%

napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5%,

napojów, przy przygotowaniu których jest wykorzystywany napar z kawy lub herbaty, niezależnie od udziału procentowego tego naparu w przygotowywanym napoju,

napojów bezalkoholowych gazowanych,

wód mineralnych,

innych towarów w stanie nieprzetworzonym opodatkowanych stawką 23%,

niekorzystających ze stawki obniżonej, zastosowanie ma 23% stawka podatku, na podstawie art. 41 ust. 1, w związku z art. 146a pkt 1 ustawy. Okoliczności tej nie zmienia fakt, że wymienione produkty dostarczone są w ramach jednej kompleksowej usługi oprawy gastronomicznej realizowanej w ramach imprezy okolicznościowej.

Podsumowując, należy stwierdzić, że świadczona przez Wnioskodawcę kompleksowa usługa oprawy gastronomicznej, gdzie usługa zasadnicza, tj. usługa związana z wyżywieniem sklasyfikowana jest w PKWIU 56.10.11.0 „Usługi przygotowania i podawania posiłków w restauracjach”, na podstawie art. 41 ust. 2, w związku z art. 146aa pkt 2 ustawy w powiązaniu z § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, opodatkowana jest 8% stawką podatku VAT, z wyłączeniem usługi obejmującej sprzedaż: napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2%, napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5%, napojów, przy przygotowaniu których jest wykorzystywany napar z kawy lub herbaty, niezależnie od udziału procentowego tego naparu w przygotowywanym napoju, napojów bezalkoholowych gazowanych, wód mineralnych, innych towarów w stanie nieprzetworzonym, które na podstawie art. 41 ust. 1 w związku z art. 146aa pkt 1 ustawy podlegają opodatkowaniu 23% stawką podatku VAT. Okoliczności tej nie zmienia fakt, że wymienione produkty dostarczone są w ramach jednej kompleksowej usługi oprawy gastronomicznej.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1, należało uznać za prawidłowe.

Ponadto Wnioskodawca ma wątpliwość, czy otrzymywane Opłaty wstępne stanowią zaliczkę/przedpłatę/ zadatek w rozumieniu art. 19a ust. 8 ustawy i w konsekwencji powinny być udokumentowane fakturą.

Co do zasady, zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 19a ust. 1 cyt. ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

W myśl ust. 8 powołanego artykułu, jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z zastrzeżeniem ust. 5 pkt 4.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.

Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego. Przepis art. 19a ust. 1 formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi co oznacza, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług i powinien być rozliczony za ten okres. Jednakże w sytuacji, gdy przed dokonaniem dostawy lub wykonaniem usługi podatnik otrzyma całość lub część zapłaty, obowiązek podatkowy powstanie z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty.

Należy zauważyć, że ustawodawca nie zamieścił w treści ustawy o VAT definicji zaliczki, zadatku ani przedpłaty.

Zgodnie więc ze Słownikiem Języka Polskiego PWN (wydanie internetowe: https://sjp.pwn.pl), zaliczka to część należności wpłacana lub wypłacana z góry na poczet tej należności, zadatkiem jest część należności wpłacana z góry jako gwarancja dotrzymania umowy, natomiast przedpłata to określona suma pieniędzy, stanowiąca część ceny towaru, wpłacana z góry w celu uzyskania gwarancji jego zakupu w określonym terminie. Zatem zaliczkę wpłaca się na poczet przyszłej dostawy towarów lub przyszłego wykonania usługi przed faktyczną dostawą lub faktycznym wykonaniem usługi. Natomiast przez przedpłatę należy rozumieć określoną sumę pieniędzy, stanowiącą część ceny towaru lub usługi, wpłacaną z góry w celu uzyskania gwarancji zakupu lub wykonania usługi w określonym terminie. W celu uzyskania gwarancji dotrzymania umowy wpłacany jest też zadatek. Stosownie do powyższego, zaliczka jak również zadatek i przedpłata, jako zapłata na poczet przyszłej należności musi być powiązana z konkretną transakcją.

Podkreślić jednak należy, że aby uznać wpłacaną kwotę za zaliczkę/zadatek/przedpłatę na poczet przyszłych dostaw towarów lub świadczenia usług, istotne jest aby przyszłe świadczenie było jasno określone w sposób umożliwiający jego identyfikację, a strony świadczenia, w momencie tej wpłaty, nie miały woli dokonywania jego zmian w przyszłości.

Obowiązek podatkowy nie powstanie w sytuacji, gdy strony nie dokonały ostatecznego skonkretyzowania przyszłych dostaw, na poczet których dokonano wcześniej wpłaty.

W niniejszej sprawie warto przywołać orzeczenie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 21 lutego 2006 r. w sprawie C-419/02 BUPA Hospitals Ltd i Goldsborough Developments Ltd przeciwko Commissioners of Customs & Excise, w którym TSUE wskazał, że „(...) art. 10 ust. 2 akapit trzeci szóstej dyrektywy umożliwia Państwom Członkowskim wprowadzenie zasady, że obowiązek podatkowy w podatku VAT powstanie w czasie późniejszym od zaistnienia zdarzenia podatkowego w trzech przypadkach:

nie później niż w chwili wystawienia faktury lub dokumentu uznawanego za fakturę,

nie później niż w momencie pobrania ceny, bądź

w przypadku, kiedy faktura lub dokument uznawany za fakturę nie jest wystawiony lub jest wystawiony z opóźnieniem, w określonym terminie od daty zdarzenia podatkowego.

Ustęp 2 akapit drugi odchodzi od tego porządku chronologicznego, przewidując, że w przypadku dokonania płatności zaliczkowej obowiązek podatkowy w podatku VAT powstaje zanim dostawa towarów lub świadczenie usług zostaną wykonane. Aby obowiązek podatkowy powstał w takiej sytuacji, wszelkie okoliczności mające znaczenie dla zaistnienia zdarzenia podatkowego, tzn. przyszła dostawa lub świadczenie usług muszą już być znane, a zatem w szczególności, w momencie dokonania takiej zapłaty, towary i usługi powinny być szczegółowo określone”.

Ponadto TSUE przypomniał, że „opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają dostawy towarów i świadczenie usług, a nie płatności dokonane z tytułu tych transakcji”. W konsekwencji Trybunał uznał, że „W zakresie art. 10 ust. 2 akapit drugi szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku, zmienionej dyrektywą Rady 95/7/WE z dnia 10 kwietnia 1995 r., nie mieści się przedpłata, taka jak będąca przedmiotem postępowania przed sądem krajowym, dokonana w kwocie ryczałtowej na towary wskazane w sposób ogólny w wykazie, który może zostać w każdej chwili zmieniony za porozumieniem nabywcy i sprzedawcy, z którego nabywca może ewentualnie wybrać towary, na podstawie umowy, którą może on w każdej chwili rozwiązać, odzyskując w całości niewykorzystaną przedpłatę”.

Zatem opodatkowanie wpłat otrzymanych przed dostawą towarów następuje w przypadku, gdy dostawca będzie w stanie powiązać (przyporządkować) dokonaną wpłatę z konkretnym zamówieniem, czyli skonkretyzowanym towarem.

Podobnie wypowiedział się Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 28 lipca 2009 r. sygn. akt I FSK 932/08. W orzeczeniu tym NSA uznał, że: „Dla uznania wpłaconej kwoty jako zaliczki na poczet wykonanych usług, w rozumieniu art. 19 ust. 11 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), istotnym jest, aby przyszłe świadczenie było określone w sposób jednoznaczny co do rodzaju towaru bądź usługi, tzn. w sposób umożliwiający ich identyfikację, a dodatkowo strony tego świadczenia, w momencie wpłaty zaliczki, nie mają woli dokonywania jego zmian w przyszłości”.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca, celem zabezpieczenia swojego interesu przy nabywaniu różnych towarów i usług, niezbędnych do świadczenia w dalszej kolejności usługi zamówionej przez klienta, pobiera od klientów usługę opłatę wstępną, która nie odnosi się do konkretnej dostawy towaru/świadczenia usług. Opłata wstępna pobierana jest również przypadku, gdy Wnioskodawca ustala z klientem cenę za organizację imprezy okolicznościowej, nie uwzględniając opłat za serwowane napoje (w tym alkoholowe). Zależnie od przebiegu imprezy oraz zapotrzebowania klienta (i gości) zapotrzebowanie na świadczone usługi może ulec zwiększeniu. Wnioskodawca wskazał ponadto, że nie ma możliwości powiązania pobieranej Opłaty wstępnej z którymkolwiek elementów składających się na usługę jako całość, w szczególności na rozdzielenie elementów transakcji opodatkowanych różnymi stawkami podatku. W przypadku pobierania Opłaty wstępnej, gdy Wnioskodawca ustala z klientem cenę za organizację imprezy okolicznościowej, nie uwzględniając opłat za serwowane napoje (w tym alkoholowe), pobrana opłata również pełni funkcję zabezpieczającą dla Wnioskodawcy przy ponoszonych kosztach nabycia serwowanych napojów (w tym alkoholowych) mimo, iż całościowe rozliczenie w tym zakresie następuje dopiero po zakończeniu świadczenia usług.

Biorąc pod uwagę treść złożonego wniosku stwierdzić należy, że pobieraną przez Wnioskodawcę Opłatę wstępna uznać należy za zaliczkę w rozumieniu art. 19a ust. 8 ustawy, gdyż związana jest ona z konkretnym świadczeniem realizowanym przez Wnioskodawcę.

Podkreślić należy, że sam Wnioskodawca przedstawiając opis sprawy wskazał, że „(…) pobiera Opłatę wstępną celem zabezpieczenia swojego interesu przy nabywaniu różnych towarów i usług, niezbędnych do świadczenia w dalszej kolejności usługi organizowania imprezy okolicznościowej zamówionej przez klienta. Opłata wstępna pobierana jest również w przypadku, gdy Wnioskodawca ustala z klientem cenę za organizację imprezy okolicznościowej, nie uwzględniając opłat za serwowane napoje (w tym alkoholowe).”

Oznacza to tym samym, że pobierana przez Wnioskodawcę Opłata wstępna związana jest z konkretną usługą oprawy gastronomicznej realizowanej w ramach organizacji imprezy okolicznościowej, którą Wnioskodawca świadczy na rzecz konkretnego klienta.

Skoro jak wskazano powyżej, potwierdzając w tym zakresie stanowisko Wnioskodawcy, usługa oprawy gastronomicznej realizowanej w ramach imprezy okolicznościowej jest usługą kompleksową związaną z wyżywieniem, to bez znaczenia dla opodatkowania zaliczki pozostaje fakt, jakie towary/ usługi stanowią elementy świadczenia kompleksowego. W momencie świadczenia przez Wnioskodawcę usługi kompleksowej wpłacana przez klientów Opłata wstępna nie jest opłatą za elementy składające się na usługę kompleksową, takie jak przygotowanie i serwowanie posiłków i napojów (w tym alkoholowych), zapewnienie obsługi kelnerskiej, wystroju Sali, lecz jest zaliczką na poczet usługi kompleksowej, której oczekuje klient.

Stwierdzić zatem należy, że w przedmiotowej sprawie otrzymywana przez Wnioskodawcę Opłata wstępna jest zaliczką w rozumieniu art. 19a ust. 8 ustawy, dokonywana jest bowiem na poczet konkretnej transakcji - kompleksowej usługi oprawy gastronomicznej realizowanej w ramach organizacji imprezy okolicznościowej. Wnioskodawca w sposób jednoznaczny jest w stanie określić rodzaj usługi, miejsce jej świadczenia, stawkę podatku. Okoliczności tej nie zmienia fakt, że przedmiotowa usługa kompleksowa podlega opodatkowaniu stawką obniżoną w wysokości 8% podatku, za wyjątkiem towarów wymienionych w załączniku nr 7 do ww. rozporządzenia, które podlegają opodatkowaniu 23 % stawką podatku VAT.

W konsekwencji otrzymanie przez Wnioskodawcę Opłaty wstępnej powinno być, zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 4 ustawy, udokumentowane fakturą.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 i pytania nr 3 uznać należy za nieprawidłowe.

W ocenie Wnioskodawcy, w przypadku uznania Opłaty wstępnej za zaliczkę w rozumieniu art. 19a ust. 8 ustawy, dopuszczalne jest jej opodatkowanie w całości stawką podatku w wysokości 8% `z uwagi na to, że w momencie wystawiania faktury zaliczkowej nie jest wiadome, jaka będzie ostateczna proporcja pomiędzy pozycjami opodatkowanymi wg stawek 8 i 23%.

Z takim poglądem nie można się zgodzić.

Wnioskodawca wskazał bowiem, że ustala z klientem ilość produktów i napojów (w tym alkoholowych) zapewnianych w trakcie trwania imprezy z zastrzeżeniem, że w wypadku niewykorzystania w pełnej wysokości zapewnianych produktów i napojów (w tym alkoholowych) w ramach danej imprezy, cena za świadczoną usługę nie ulega zmniejszeniu. W przypadku zapotrzebowania na większą ilość produktów w trakcie trwania imprezy, Wnioskodawca zwiększa odpowiednio swoje wynagrodzenie.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że w praktyce ustala cenę za organizację imprezy okolicznościowej, która uwzględnia napoje (w tym alkoholowe) albo ich nie uwzględnia i w obu przypadkach Wnioskodawca pobiera Opłatę wstępną za usługę organizacji imprezy okolicznościowej.

Z tak przedstawionych okoliczności sprawy wynika więc, że w momencie otrzymania Opłaty wstępnej Wnioskodawca posiada wiedzę, czy Opłata ta stanowi zaliczkę na poczet świadczonej usługi, w ramach której będą serwowane napoje, w tym alkoholowe, a także wiedzę co do ilości podawanych napojów, bo przecież ustala z klientem ilość tych napojów.

W związku z powyższymi okolicznościami Wnioskodawca może opodatkować całą otrzymaną Opłatę wstępną stawką podatku w wysokości 8% jedynie w sytuacji, gdy dotyczy ona wyłącznie kompleksowej usługi oprawy gastronomicznej realizowanej w ramach imprezy okolicznościowej podczas której, w momencie jej pobierania Strony umowy, tj. Wnioskodawca i klient ustalą, że w ramach świadczonej usługi nie będą podawane towary wymienione w załączniku nr 7 do ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r.

Natomiast w sytuacji, gdy w momencie pobierania Opłaty wstępnej za usługę kompleksową, która podlega opodatkowaniu 8 % stawką podatku VAT, w ramach której podawane będą napoje, w tym alkoholowe, a więc towary opodatkowane stawką podatku w wysokości 23%, Wnioskodawca zobowiązany jest opodatkować otrzymaną Opłatę wstępną z zastosowaniem ustalonej przez siebie proporcji pomiędzy świadczeniem opodatkowanymi według stawki 23% i stawki 8% podatku VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 4 uznać należy za nieprawidłowe.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych stwierdzić należy, że dotyczyły one opodatkowania opłat rezerwacyjnych, w sytuacji, gdy Wnioskodawcy na moment jej otrzymania nie posiadają wiedzy co do ilości, rodzaju, ceny świadczonych usług i dostarczanych towarów, a więc dotyczyły zdarzeń odmiennych niż stan faktyczny przedstawiony w niniejszej sprawie.

W tym miejscu zaznaczyć także należy, że tut. Organ nie neguje tez zawartych w wyroku NSA z dnia 25 stycznia 2010 r. sygn. akt I FSK 1100/09, ale zauważ, że również to rozstrzygnięcie dotyczyło sytuacji odmiennej niż przedstawiona przez Wnioskodawcę.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID - 19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. poz. 374 i 567) dodany przez art. 1 ustawy z dnia 31 marca 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 568)).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin