Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3.4012.107.2019.4.AW
z 3 kwietnia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 listopada 2019 r. (data wpływu 17 stycznia 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 11 lutego 2020 r. (data wpływu 18 lutego 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego udostępniania basenu weteranom i weteranom poszkodowanym – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 stycznia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego udostępniania basenu weteranom i weteranom poszkodowanym. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem w dniu 18 lutego 2020 r. o doprecyzowanie opisu sprawy oraz o własne stanowisko w sprawie.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, spółką komunalną ze 100% udziałem samorządu terytorialnego z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W ramach prowadzanej działalności gospodarczej świadczy usługi basenowe.

Z obiektu basenowego korzystają również weterani i weterani poszkodowani. Zgodnie ze znowelizowanym art. 30a ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o weteranach działań poza granicami państwa (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 1569, z późn. zm.) weteran i weteran poszkodowany korzystają bezpłatnie z hali sportowej, siłowni i pływalni, będących w zasobie jednostek samorządu terytorialnego.

W praktyce odbywa się to w ten sposób, iż osoby te mogą być wpuszczane na basen po okazaniu legitymacji weterana lub weterana poszkodowanego i korzystać z usług basenowych równocześnie z innymi korzystającymi. W aktualnym stanie Wnioskodawca nie jest związany jakąkolwiek formą zatrudnienia z weteranem ani weteranem poszkodowanym.

Wnioskodawca spodziewa się, że nowelizacja spowoduje zwiększone zainteresowanie weteranów i weteranów poszkodowanych, będących dla Wnioskodawcy klientami, usługami basenowymi. W związku z pojawieniem się ustawowego obowiązku bezpłatnego udostępnienia powierzchni basenowej Wnioskodawca rozważa również konsekwencje takich działań na gruncie podatkowym. Wątpliwości podatnika dotyczą obowiązków podatnika związanych z nieodpłatnym udostępnianiem basenu dla weteranów i weteranów poszkodowanych.

Wnioskodawca w uzupełnieniu do wniosku z dnia 11 lutego 2020 r. w odpowiedzi na pytanie:

1. „Czy Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT?” – wskazał, że „Tak, Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług”.
2. „Kto określa ceny biletów?” – wskazał, że „Ceny biletów określa Zarząd Wnioskodawcy”.
3. „Czy jest prowadzona imienna ewidencja wejść na basen dla weteranów? Czy Wnioskodawca jest w stanie wskazać, kiedy osoby te realizują swoje uprawnienia, korzystając z basenu? – Należy szczegółowo opisać”. – wskazał, że „Wnioskodawca nie prowadzi imiennej ewidencji wejść weteranów i weteranów poszkodowanych. Ustawodawca również nie nałożył obowiązku takiej ewidencji. Zgodnie z art. 30a ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o weteranach działań poza granicami państwa (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 1569, z późn. zm.), weteran ma prawo bezpłatnie korzystać z basenu po okazaniu legitymacji weterana. Ewentualna ewidencja jest technicznie możliwa albowiem dane z legitymacji możemy zaewidencjonować. Jednakże czynione to byłoby wyłącznie wówczas gdyby istniał obowiązek podatkowy związany z imiennym wejściem weterana”.
4. „Czy są określone godziny (w ciągu dnia, tygodnia, miesiąca), w których weterani mogą bezpłatnie korzystać z basenu?” – wskazał, że „Tak, chcemy wyznaczyć określony dzień i godziny korzystania z basenu przez weteranów i weteranów poszkodowanych”.
5. „Wnioskodawca wskazał, że „Zgodnie ze znowelizowanym art. 30a ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o weteranach działań poza granicami państwa (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1569 z późn. zm.) weteran i weteran poszkodowany korzystają bezpłatnie z hali sportowej, siłowni i pływalni, będących w zasobie jednostek samorządu terytorialnego” należy wskazać czy na podstawie ww. przepisów prawa Wnioskodawca jest zobligowany udostępniać nieodpłatnie basen weteranom? Jeżeli nie, należy wskazać na podstawie jakich innych przepisów Wnioskodawca jest zobligowany udostępniać nieodpłatnie basen” – wskazał, że „Wnioskodawca również miał wątpliwość co do tego czy art. 30a ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o weteranach działań poza granicami państwa (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 1569, z późn. zm.), go obejmuje. W tym celu zwrócił się do Ministerstwa Obrony Narodowej za pośrednictwem (…) Urzędu Wojewódzkiego z pismem o wyjaśnienie, pismo z dnia 3 grudnia 2019 r. (załączeniu). Ministerstwo zajęło stanowisko iż (…) jest objęta dyspozycją art. 30a ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o weteranach działań poza granicami państwa (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 1569, z późn. zm.)”.
6. „Czy nieodpłatne udostępnianie basenu weteranom następuje do celów innych niż działalność gospodarcza Wnioskodawcy?” – wskazał, że „Nie, świadczenie usług basenowych jest elementem działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Wnioskodawca usługi te świadczy komercyjnie, sprzedając bilety”.
7. „Czy od wydatków związanych ze świadczoną usługą nieodpłatnego udostępniania basenu, Wnioskodawcy przysługuje w całości lub w części prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego?” – wskazał, że „Tak, od świadczenia usług basenowych Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego”.
8. „Jaki związek z potrzebami prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej ma nieodpłatne udostępnienie weteranom basenu?” – wskazał, że „Świadczenie usług basenowych jest elementem działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Wnioskodawca usługi te świadczy komercyjnie, sprzedając bilety. Weterani i weterani poszkodowani, gdyby nie przepis art. 30a ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o weteranach działań poza granicami państwa (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 1569, z późn. zm.), byliby zobligowani nabyć bilet, wraz z podatkiem od towarów i usług. Przedmiotowy przepis powoduje, że w ramach działalności gospodarczej podatnika, część osób korzysta z usługi odpłatnie, a część (zwolniona na podstawie przytoczonego przepisu) korzysta nieodpłatnie”.
9. „Jakie konkretnie korzyści dla działalności Wnioskodawcy będzie miało nieodpłatne udostępnienie basenu weteranom?” – wskazał, że „Samo nieodpłatne udostępnienie przyniesie Wnioskodawcy straty w postaci braku wpływów ze sprzedaży biletu, w zamian za wyświadczoną usługę udostępnienia basenu (korzystania z basenu)”.
10. „Czy nieodpłatne udostępnienie basenu weteranom wpłynie na osiągnięcie przez Wnioskodawcę obrotu opodatkowanego podatkiem VAT? Jeśli tak, należy wskazać jaki związek z czynnościami opodatkowanymi ma ww. nieodpłatne udostepnienie basenu?” – wskazał, że „Ta kwestia jest przedmiotem zapytania podatnika. Co do zasady Wnioskodawca udostępnia basen odpłatnie. W przedmiotowym przypadku, wejścia na basen będą nieodpłatne. Z perspektywy gospodarczej jest to takie samo skonsumowanie tej samej usługi, z tym że raz w postaci odpłatnej, raz nieodpłatnej. Wnioskodawca nie osiągnie żadnej korzyści finansowej z samego w sobie nieodpłatnego udostępnienia basenu weteranom i weteranom poszkodowanym”.
    
    

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu z dnia 11 lutego 2020 r.).

Czy wartość darmowego wejścia na basen rodzi dla Wnioskodawcy obowiązek rozpoznania podatku należnego związanego z udzieleniem nieodpłatnego świadczenia? (pytanie we wniosku oznaczone nr 2).

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu z dnia 11 lutego 2020 r.), nie jest on zobowiązany rozpoznać i ująć w swojej deklaracji VAT-7 kwoty podatku należnego związanego z nieodpłatnym udostępnieniem basenu dla weteranów i weteranów poszkodowanych. Doprecyzowując, można wskazać, że przez nieodpłatne świadczenie o jakim mowa w pytaniu, Wnioskodawca rozumie nieodpłatne udostępnienie basenu dla weteranów i weteranów poszkodowanych. Ujmując to samo innymi słowy, zdaniem Wnioskodawcy wartość darmowego wejścia na basen nie rodzi dla Wnioskodawcy obowiązku rozpoznania podatku należnego związanego z udzieleniem nieodpłatnego świadczenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106) zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary – na mocy art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Z kolei, w myśl art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia;
2. wszelkie inne darowizny

‒ jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 – w świetle art. 8 ust. 1 ustawy – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Z analizy przywołanego art. 8 ust. 1 ustawy wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu. Przy czym, do uznania czynności za usługę konieczne jest istnienie odbiorcy usługi. Tak więc usługą jest tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący z niego korzyść. Usługa jest czynnością opodatkowaną – co do zasady – w sytuacji kiedy jest odpłatna. Związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie. Odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny. Pod pojęciem odpłatności rozumieć należy prawo podmiotu dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).

Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, że każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi, co do zasady, usługę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Niemniej jednak muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

• w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (wierzyciel/nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,
• świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).
  
  

Należy podkreślić, że oba ww. warunki powinny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało, jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ponadto, zgodnie z unormowaniami zawartymi w art. 8 ust. 2 ustawy, w pewnych, ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję odpłatnego świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 podlega opodatkowaniu ww. podatkiem.

Jak wynika z art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
   
   

Aby użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa, o którym mowa w art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy, uznać za odpłatne świadczenie usług, a zatem za podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być ono dokonane do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika oraz Wnioskodawcy musiało przysługiwać, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Analizując treść powołanego art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy należy zauważyć, że dla ustalenia, czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy tego przepisu, istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności jakie w danej sprawie występują.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że opodatkowaniu podlegają te nieodpłatne usługi, które nie mają związku z prowadzoną działalnością, a więc nie mają wpływu na przyszłe obroty przedsiębiorstwa, jego zyski, wizerunek, odbiór przez kontrahentów.

W konsekwencji należy stwierdzić, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług (ewentualnie nieodpłatne zrównane z odpłatnym świadczeniem), jednak aby takie czynności podlegały opodatkowaniu muszą być one wykonywane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, spółką komunalną ze 100% udziałem samorządu terytorialnego z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W ramach prowadzanej działalności gospodarczej świadczy usługi basenowe.

Z obiektu basenowego korzystają również weterani i weterani poszkodowani. W praktyce odbywa się to w ten sposób, iż osoby te mogą być wpuszczane na basen po okazaniu legitymacji weterana lub weterana poszkodowanego i korzystać z usług basenowych równocześnie z innymi korzystającymi. W aktualnym stanie Wnioskodawca nie jest związany jakąkolwiek formą zatrudnienia z weteranem ani weteranem poszkodowanym.

Wnioskodawca spodziewa się, że nowelizacja spowoduje zwiększone zainteresowanie weteranów i weteranów poszkodowanych, będących dla Wnioskodawcy klientami, usługami basenowymi. W związku z pojawieniem się ustawowego obowiązku bezpłatnego udostępnienia powierzchni basenowej Wnioskodawca rozważa również konsekwencje takich działań na gruncie podatkowym. Ceny biletów określa Zarząd Wnioskodawcy. Wnioskodawca wskazał, że nie prowadzi imiennej ewidencji wejść weteranów i weteranów poszkodowanych. Ustawodawca również nie nałożył obowiązku takiej ewidencji. Zgodnie z art. 30a ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o weteranach działań poza granicami państwa (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 1569, z późn. zm.), weteran ma prawo bezpłatnie korzystać z basenu po okazaniu legitymacji weterana. Ewentualna ewidencja jest technicznie możliwa albowiem dane z legitymacji możemy zaewidencjonować. Jednakże czynione to byłoby wyłącznie wówczas gdyby istniał obowiązek podatkowy związany z imiennym wejściem weterana. Wnioskodawca chce wyznaczyć określony dzień i godziny korzystania z basenu przez weteranów i weteranów poszkodowanych. Ministerstwo zajęło stanowisko iż (…) jest objęta dyspozycją art. 30a ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o weteranach działań poza granicami państwa (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 1569, z późn. zm.). Ponadto Wnioskodawca wskazał, że świadczenie usług basenowych jest elementem działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Wnioskodawca usługi te świadczy komercyjnie, sprzedając bilety. Przysługuje mu prawo do odliczenia podatku naliczonego od świadczonych usług basenowych. Weterani i weterani poszkodowani, gdyby nie przepis art. 30a ustawy o weteranach działań poza granicami państwa, byliby zobligowani nabyć bilet, wraz z podatkiem od towarów i usług. Przedmiotowy przepis powoduje, że w ramach działalności gospodarczej podatnika, część osób korzysta z usługi odpłatnie, a część (zwolniona na podstawie przytoczonego przepisu) korzysta nieodpłatnie. Samo nieodpłatne udostępnienie przyniesie Wnioskodawcy straty w postaci braku wpływów ze sprzedaży biletu, w zamian za wyświadczoną usługę udostępnienia basenu (korzystania z basenu).

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii czy wartość darmowego wejścia na basen przez weteranów i weteranów poszkodowanych rodzi dla Niego obowiązek opodatkowania podatkiem VAT tych usług.

Weteran i weteran poszkodowany na postawie art. 30a. ust. 1 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o weteranach działań poza granicami państwa (Dz. U. z 2019 r., poz. 1569, z późn. zm.), korzystają bezpłatnie z hali sportowej, siłowni i pływalni, będących w zasobie jednostek samorządu terytorialnego. Dokumentem potwierdzającym prawo do korzystania z uprawnień, o których mowa w ust. 1, jest legitymacja weterana lub weterana poszkodowanego (ust. 2 ustawy).

Przepis ten dodany został przez art. 1 pkt 17 ustawy z 19 lipca 2019 r. o zmianie ustawy o weteranach działań poza granicami państwa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2019 r., poz. 1726) z dniem 11 października 2019 r.

Wobec powyższego mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane wyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że przedmiotowa ustawa o weteranach działań poza granicami państwa jest aktem zobowiązującym Wnioskodawcę do nieodpłatnego udostępniania powierzchni basenowej weteranom i weteranom poszkodowanym. Oznacza to, że normy w niej zawarte adresowane są do wszystkich osób spełniających warunki w niej określone.

Ponadto, jak wskazano wyżej, dla ustalenia, czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności jakie w danej sprawie występują. Zatem, aby nieodpłatne świadczenie uznać za odpłatne świadczenie usług, a tym samym za podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, musi być ono świadczone na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika.

Za usługi niezwiązane z prowadzeniem działalności gospodarczej należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej. Niedopełnienie warunku określonego w art. 8 ust. 2 ww. ustawy jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jak podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z wniosku wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca świadczy usługi basenowe. Wnioskodawca usługi te świadczy komercyjnie, sprzedając bilety. Jednocześnie na mocy art. 30a ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o weteranach działań poza granicami państwa (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1569, z późn. zm.) Wnioskodawca jest zobowiązany do świadczenia tych samych usług na rzecz weteranów i weteranów poszkodowanych nieodpłatnie. Gdyby nie powyższa regulacja osoby te byłyby zobligowane nabyć bilet, wraz z podatkiem od towarów i usług. Przedmiotowy przepis powoduje zatem, że w ramach działalności gospodarczej podatnika, część osób korzysta z usługi odpłatnie, a część (zwolniona na podstawie przytoczonego przepisu) korzysta nieodpłatnie.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że nieodpłatne świadczenie (na podstawie art. 30a ust. 1 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r.) przez Wnioskodawcę usług na rzecz weteranów i weteranów poszkodowanych, będzie się odbywało w związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą.

Tym samym w przedmiotowej sprawie brak jest podstaw do traktowania tego nieodpłatnego udostępniania basenu weteranom i weteranom poszkodowanym jako odpłatnego świadczenia usług. Zatem w niniejszej sprawie nie znajdzie zastosowania art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy i ww. świadczenie nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podsumowując, nieodpłatne udostępnienie basenu weteranom i weteranom poszkodowanym, na podstawie przepisu art. 30a ustawy o weteranach działań poza granicami państwa, nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, ponieważ świadczenie to będzie odbywało się w związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Tut. organ informuje, że w pozostałym zakresie wniosku dotyczącym pytania oznaczonego nr 1, zostanie wydana odrębna interpretacja indywidualna prawa podatkowego dotycząca podatku dochodowego.

Zwrócić należy uwagę, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, wynikające z własnego stanowiska w sprawie, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – w wydanej interpretacji rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowana ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs. ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. poz. 374, z późn. zm.).

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.