Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4-3.4012.3.2020.2.RK
z 10 kwietnia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku wspólnym z dnia31 grudnia 2019 r. (data wpływu 3 stycznia 2020 r.)uzupełnionym pismem z dnia 12 lutego 2020 r. (data wpływu 19 lutego 2020 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 3 lutego 2020 r. (skutecznie doręczone 7 lutego 2020 r.),o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania podatkiem VAT transakcji sprzedaży działki - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 stycznia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek wspólny uzupełniony pismem z dnia 12 lutego2020 r. (data wpływu 19 lutego 2020 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 3 lutego 2020 r. (skutecznie doręczone 7 lutego 2020 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania podatkiem VAT transakcji sprzedaży działki.

We wniosku złożonym przez:

• Zainteresowanego będącego stroną postępowania:
  Pana M.
• Zainteresowaną niebędącą stroną postępowania:
  Panią A.
  
  

Przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Dnia 27 lutego 2006 roku Wnioskodawca wraz z żoną nabyli niezabudowaną działkę jako wspólność małżeńską. W 2020 roku Wnioskodawca wraz z żoną chcieliby działkę sprzedać. Na działce będą zainstalowane media tj. woda. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług transportowych, jest podatnikiem VAT. Żona Wnioskodawcy prowadzi działalność gospodarczą usługi księgowe, jest podatnikiem VAT. Działka nie służyła działalności gospodarczej i nie była z żaden sposób wykorzystywana do działalności gospodarczej.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowani wskazali, że dla działki o numerze ewidencyjnym 1, położonej we wsi A., obowiązuje Miejscowy Plan Zagospodarowania Przestrzennego dla części wsi … zatwierdzony uchwałą Rady Gminy dnia 28 grudnia 2017 r. (Dz. Urz. Woj. z dnia 15 marca …) jako:

• MN,U – teren zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej z dopuszczeniem zabudowy usługowej. Zaświadczenie wydane przez Urząd Gminy z dnia 3 stycznia 2020 r.
  
  

Ww. działka nie była nigdy wykorzystywana przez któregokolwiek z małżonków jako najem lub dzierżawa, jak również nie służyła do prowadzenia jakiejkolwiek działalności gospodarczej.

Z inicjatywy małżonków w styczniu 2020 r. na działce została zainstalowana woda - przyłącze wodociągowe. Na działce nie ma prądu – przyłącza energetycznego, nie ma szamba, działka nie posiada kanalizacji sanitarnej, kanalizacyjnej.

Działka korzysta z nieodpłatnej służebności gruntowej polegającej na prawie przejścia i przejazdu po działkach nr 2 i 3 na podstawie aktu notarialnego zakupu działki z 27 lutego 2006 roku. Żadne nowe drogi nie były wydzielone do działki nr 1.

Wykonanie przyłącza wodociągowego spowodowane było nie zwiększeniem atrakcyjności działki lecz podyktowane było skomplikowaną procedurą uzyskania zgody od osób fizycznych, które są współwłaścicielami przyłącza wodociągowego wraz z … Wodociągowo-Kanalizacyjnym.

Niezałatwienie uzyskania zgody na przyłączenie do przyłącza wody przez Zainteresowanych jako właścicieli mogłoby zniechęcić potencjalnego nabywcę do zakupu działki jako utrudniony dostęp do mediów.

Ogłoszenie o zbyciu działki to tablica na działce oraz portal ….

Zainteresowani nie korzystali i nie będą korzystać z biura zajmującego się obrotem nieruchomościami dla działki objętej zapytaniem.

Działka o numerze 1 o powierzchni 1000 m2 znajdująca się w A.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż działki z majątku prywatnego Zainteresowanych będzie opodatkowana podatkiem VAT. Z uwagi na fakt, że właściciele są podatnikami VAT w innym zakresie?

Zdaniem Zainteresowanych:

Sprzedaż działki budowlanej nie będzie opodatkowana podatkiem VAT. Działka nie była w żaden sposób wykorzystywana do działalności gospodarczej u żadnego z małżonków. Małżonkowie prowadzą działalności gospodarcze, ale w innym zakresie, ich działalności nie mają żadnego związku z obrotem nieruchomościami.

W opodatkowaniu majątku osobistego, w tym przypadku sprzedaż działki, nie może mieć znaczenia, że Zainteresowani są podatnikami VAT i z tego tytułu opodatkowaniu podlega sprzedaż działki z majątku prywatnego małżonków.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zatem należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawado rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą w ujęciu art. 7ust. 1 ustawy podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy – przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Towarem jest także udział w prawie własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r., s. 1, z późn. zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE”, państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy:

1. określone udziały w nieruchomości,
2. prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości,
3. udziały i inne równoważne udziałom tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części.
   
   

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145 z późn. zm.).

Ze współwłasnością mamy do czynienia wtedy, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom (art. 195 Kodeksu cywilnego). Stosownie do art. 196 § 1ww. ustawy, współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. Przy czym domniemywa się, że udziały współwłaścicieli są równe (art. 197 Kodeksu cywilnego).

Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności (art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego).

Podkreślić należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 ustawy Kodeks cywilny). Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

Należy więc przyjąć, że na podstawie definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie udziału w nieruchomości dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której stanowi art. 7ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Jednak nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – zgodnie z treścią art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższe przepisy pozwalają stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Tym samym, nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Wobec tego, właściwe jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników podatku VAT w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej. W tym kontekście, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych, okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Jednakże każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT jest uznany za podatnika podatku od towarów i usług. Zatem wykorzystywanie majątku prywatnego stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży nieruchomości jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został i faktycznie wykorzystany na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej.

W kwestii opodatkowania dostawy nieruchomości istotne jest, czy zbywca w celu dokonania sprzedaży podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

W zakresie opodatkowania transakcji sprzedaży nieruchomości wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w orzeczeniu z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10. TSUE orzekł, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w wypadku gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienieo opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Z opisu sprawy przedstawionego w złożonym wniosku wynika, że dnia 27 lutego 2006 roku Wnioskodawca wraz z żoną nabyli niezabudowaną działkę jako wspólność małżeńską, w 2020 chcieliby działkę sprzedać. Na działce będą zainstalowane media tj. woda. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług transportowych, jest podatnikiem VAT. Żona Wnioskodawcy prowadzi działalność gospodarczą usługi księgowe, jest podatnikiem VAT. Działka nie służyła działalności gospodarczej i nie była z żaden sposób wykorzystywana do działalności gospodarczej. Dla działki o numerze ewidencyjnym 1, położonej we wsi P., obowiązuje Miejscowy Plan Zagospodarowania Przestrzennego dla części wsi … zatwierdzony uchwałą Rady Gminy dnia 28 grudnia 2017 r. jako MN,U – teren zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej z dopuszczeniem zabudowy usługowej. Ww. działka nie była nigdy wykorzystywana przez któregokolwiek z małżonków jako najem lub dzierżawa, jak również nie służyła do prowadzenia jakiejkolwiek działalności gospodarczej. Z inicjatywy małżonków w styczniu 2020 r. na działce została zainstalowana woda - przyłącze wodociągowe. Na działce nie ma prądu – przyłącza energetycznego, nie ma szamba, działka nie posiada kanalizacji sanitarnej, kanalizacyjnej. Działka korzysta z nieodpłatnej służebności gruntowej polegającej na prawie przejścia i przejazdu po działkach nr 2 i 3 na podstawie aktu notarialnego zakupu działki z 27 lutego 2006 roku. Żadne nowe drogi nie były wydzielone do działki nr 1. Wykonanie przyłącza wodociągowego spowodowane było nie zwiększeniem atrakcyjności działki lecz podyktowane było skomplikowaną procedurą uzyskania zgody od osób fizycznych, które są współwłaścicielami przyłącza wodociągowego wraz z … Wodociągowo-Kanalizacyjnym. Nieuzyskanie zgody na przyłączenie do przyłącza wody przez Zainteresowanych jako właścicieli mogłoby zniechęcić potencjalnego nabywcę do zakupu działki jako utrudniony dostęp do mediów. Zainteresowani nie korzystali i nie będą korzystać z biura zajmującego się obrotem nieruchomościami dla działki objętej zapytaniem. Ogłoszenie o zbyciu działki to tablica na działce oraz portal ….

Wątpliwości Zainteresowanychdotyczą określenia, czy sprzedaż działki będzie opodatkowana podatkiem VAT z uwagi na fakt, że właściciele są podatnikami VAT w innym zakresie.

Aby ocenić, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Jak wyjaśniono wyżej - odwołując się zarówno do treści przepisów ustawy o VAT, jak i stanowiska judykatury - w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

Analiza sprawy w kontekście powołanych przepisów oraz ww. wyroku TSUE w sprawach C-180/10 i C-181/10 prowadzi do wniosku, że sprzedaż działki, której Zainteresowani są współwłaścicielami, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż brak jest przesłanek, aby w związku z tą transakcją uznać Wnioskodawcę oraz Jego żonę za podatników tego podatku.

Pomimo, że grunt spełnia definicję towaru, o którym mowa w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, to nie można uznać, że przy dokonywaniu sprzedaży działki nr1, Zainteresowani będą działali w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT.

Z opisu sprawy nie wynika taka aktywność Zainteresowanych, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Okoliczności sprawy wskazują, że Zainteresowani co prawda prowadzą działalność gospodarczą, ale nie jest to działalność w zakresie obrotu nieruchomościami. Podkreślić należy, że działka nie była wykorzystywana w działalności gospodarczej Wnioskodawcy ani jego żony, nie była także przedmiotem najmu ani dzierżawy.Jak wynika z opisu sprawy dla działki nr 1 obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego ustanowiony uchwałą Rady Gminy. Na przedmiotowej działce z inicjatywy Zainteresowanych wykonano przyłącze wodociągowe, na działce nie ma prądu – przyłącza energetycznego, nie ma szamba, działka nie posiada kanalizacji sanitarnej. Działka korzysta z nieodpłatnej służebności gruntowej polegającej na prawie przejścia i przejazdu. Ogłoszenie o zbyciu działki nie wykracza poza zwykłe formy ogłoszenia, gdyż zostało dokonane na portalu internetowym oraz na tablicy na działce.Zainteresowani nie korzystali i nie będą korzystać z biura zajmującego się obrotem nieruchomościami.

Wobec powyższych okoliczności, należy uznać, że sprzedaż przedmiotowej działki nie będzie stanowić działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu, gdyż brak jest przesłanek świadczących o takiej aktywności Zainteresowanych w przedmiocie sprzedaży tej działki, która to aktywność byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego - stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności).

W konsekwencji, w niniejszej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać Wnioskodawcę i jego żonę za podatników podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, prowadzących działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Tym samym, Zainteresowani dokonując sprzedaży działki nr 1 nie będą działać w charakterze podatników podatku VAT, będą jedynie korzystać z przysługującego im prawa do rozporządzania własnym majątkiem. W konsekwencji, należy zgodzić się z Zainteresowanymi, że sprzedaż przedmiotowej działki, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem stanowisko Zainteresowanych należało uznać za prawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Stosownie do § 2 ww. artykułu przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego … w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID - 19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. poz. 374 i 567) dodany przez art. 1 ustawy z dnia 31 marca 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 568)).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.