Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4-3.4012.34.2020.1.EK
z 30 marca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 stycznia 2020 r. (data wpływu 27 stycznia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży maszyny dla instytucji finansującej w celu wzięcia jej w leasing oraz prawa do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących raty leasingowe – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 stycznia 2020 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży maszyny dla instytucji finansującej w celu wzięcia jej w leasing oraz prawa do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących raty leasingowe.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka akcyjna (zwana dalej: „Spółką”, „Wnioskodawcą”) na podstawie wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego prowadzi działalność deweloperską w zakresie budowy osiedli domów jednorodzinnych oraz budynków wielorodzinnych wraz z lokalami użytkowymi. Jest również zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Spółka zamierza dokonać zakupu maszyny z zagranicy - będzie to zatem wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru lub import towaru. Następnie maszyna ta zostanie sprzedana instytucji finansowej, również z wykazanym podatkiem VAT na fakturze, a w dalszej kolejności wzięta w tzw. leasing zwrotny. Wybór leasingu zwrotnego jest podyktowany brakiem zgody instytucji finansowej na zakup maszyny bezpośrednio przez nią z zagranicy oraz chęcią uniknięcia angażowania własnych środków finansowych przez Wnioskodawcę. Spółka zamierza więc zakupić od zagranicznego producenta maszynę z zamiarem jej następnej odsprzedaży instytucji finansowej z równoczesnym zastrzeżeniem dla siebie prawa jej dalszego użytkowania na podstawie umowy leasingu zwrotnego. Zgodnie z postanowieniami umowy, Wnioskodawca będący jednocześnie korzystającym, będzie płacił instytucji finansowej raty leasingowe. Maszyna będzie wykorzystywana w prowadzonej działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy sprzedaż maszyny dla instytucji finansowej w celu jej dalszego wzięcia w leasing będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT?
2. Czy otrzymywane faktury leasingowe od instytucji finansowej dokumentujące raty leasingowe będą stanowiły podstawę do odliczenia podatku VAT w myśl art. 86 ust. 1 ustawy o VAT?
   
   

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż maszyny dla instytucji finansowej w celu jej dalszego wzięcia w leasing będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Ustawa o VAT w art. 7 ust. 1 definiuje dostawę towarów jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Dokonując sprzedaży maszyny dla instytucji finansowej, Wnioskodawca przenosi na nią prawo do rozporządzania maszyną jak właściciel. Zgodnie z tezą wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 4 października 2018 r., sygn. akt I FSK 1815/16 „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054 ze zm.) obejmuje przeniesienie własności towaru w sensie prawnym (cywilistycznym) oraz przeniesienie władztwa ekonomicznego nad tym towarem, dokonane przez dostawcę, który władał nim jako posiadacz samoistny (jak właściciel), i w następstwie którego nabywca może tym towarem rozporządzać jak właściciel, tzn. korzystać z niego z wyłączeniem innych osób, pobierać pożytki i inne dochody, mieć możność przetwarzania go, zużycia, a nawet zniszczenia, a także dokonywać w stosunku do niego czynności prawnych”.

W niniejszej sprawie Wnioskodawca zakupi maszynę od zagranicznego producenta. Maszyna zostanie dostarczona bezpośrednio do Wnioskodawcy a zakup i płatność będzie stosownie udokumentowana. Wnioskodawca wejdzie tym samym w prawne oraz ekonomiczne posiadanie przedmiotowej maszyny. Następnie odsprzeda ją wybranej instytucji finansowej wystawiając na jej rzecz fakturę z wykazanym podatkiem VAT w wysokości 23 %. Przy tej czynności również zostanie rozpoznane przeniesienie prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel, a więc zostanie wypełniona przesłanka warunkująca dostawę towaru w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT. TSUE w wyroku z dnia 8 lutego 1990 r. (C-320/88) wskazał, że „dostawa towarów nie odnosi się do przeniesienia własności zgodnie z procedurami określonymi w stosownych przepisach krajowych, ale obejmuje każde przeniesienie majątku rzeczowego przez jedną stronę, która upoważnia drugą stronę do rozporządzenia tym majątkiem, tak jak gdyby była ona ich właścicielem”. Kluczowa jest zatem kwestia przeniesienia prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel. Nie ma zatem znaczenia fakt, iż po zakupie dokonanym przez Spółkę, będzie ona w posiadaniu przedmiotu umowy leasingu, a instytucja finansowa w rzeczywistości nie wejdzie w jej fizyczne posiadanie po wykupie od Spółki. Ważne jest, że to instytucja finansowa po zakupie maszyny od Wnioskodawcy będzie posiadała prawo do rozporządzania rzeczą jak właściciel i będzie mogła tym prawem dysponować (przenieść je na Spółkę).

Odnieść się również należy do czynności, w ramach której zostanie dokonane przeniesienie prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel z Wnioskodawcy na instytucję finansową oraz późniejsze przeniesienie tego prawa ponownie na Wnioskodawcę, tj. do leasingu zwrotnego. W artykule 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT ustawodawca wskazuje jako przykład przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione. Ustawa o VAT wprost wskazuje zatem na umowy leasingu nie wyłączając przy tym leasingu zwrotnego.

Warto również przeanalizować regulację ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tj. Dz. U. 2019 poz. 1145 ze zm.) zwaną dalej „k.c.” w kwestii umowy leasingu. Zgodnie z art. 709(1) k.c. przez umowę leasingu finansujący zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, nabyć rzecz od oznaczonego zbywcy na warunkach określonych w tej umowie i oddać tę rzecz korzystającemu do używania albo używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony, a korzystający zobowiązuje się zapłacić finansującemu w uzgodnionych ratach wynagrodzenie pieniężne, równe co najmniej cenie lub wynagrodzeniu z tytułu nabycia rzeczy przez finansującego. Na mocy umowy leasingu zwrotnego, to finansujący upoważnia korzystającego do korzystania z przedmiotu umowy (przenosi na niego prawo do rozporządzania rzeczą jak właściciel) oraz pobiera z tytułu tego użytkowania opłaty leasingowe. Korzystający z kolei, bez zgody finansującego nie ma prawa do przenoszenia praw ani obowiązków wynikających z umowy leasingu na inny podmiot oraz nie ma prawa do czynienia w rzeczy zmian, które nie wynikają z przeznaczenia tej rzeczy. Ponadto, finansujący ma prawo do kontroli przedmiotu umowy leasingu pod kątem utrzymywania jej przez korzystającego w należytym stanie. Bezsprzecznie oznacza, że to finansujący jest właścicielem przedmiotu umowy leasingu, a korzystający uzyskuje jedynie prawo do rozporządzania towarem jak właściciel.

Należy również odwołać się do objaśnień Ministra Finansów z dnia 11 grudnia 2018 r. w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji zbycia nieruchomości komercyjnych, w których odniesiono się do leasingu zwrotnego (sale and leaseback) (link: https://mf-arch2.mf.gov.pi/c/documentJibrary/get_file?uuid=cc7e5cfa-1107-4738-be83- 655b242e2248&groupld=764034 ). W objaśnieniach wskazano wprost, iż transakcja sale and leaseback (...) będzie stanowiła czynność opodatkowaną VAT. Ministerstwo Finansów konsekwentnie zatem łączy leasing zwrotny z opodatkowaniem podatkiem VAT traktując zbycie towaru dla finansującego jako dostawę towaru.

Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, że sprzedaż maszyny dla instytucji finansowej w celu jej dalszego wzięcia w leasing będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, faktury leasingowe od instytucji finansowej dokumentujące raty leasingowe będą stanowiły podstawę do odliczenia podatku VAT w myśl art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

Przekładając przepisy ustawy o VAT na okoliczności niniejszej sprawy, wskazać należy, że oddanie maszyny w leasing podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. W związku z tym pociąga to za sobą wszelkie dalsze konsekwencje podatkowe wynikające z opodatkowanej dostawy towaru. W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, co do zasady podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (art. 86 ust. 1 ustawy o VAT).

Kwotę podatku naliczonego stanowi, w myśl art. 86 ust. 2 ustawy o VAT, suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. Nabycia towarów i usług,
2. Dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Wzięta w leasing maszyna będzie wykorzystywana do działalności opodatkowanej, a więc da to Wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku VAT z wynikających faktur dokumentujących raty leasingowe. „Warunkiem odliczenia jest, by nabyte przez podatnika towary i usługi, przy których uiścił on podatek, zostały przez niego wykorzystane do czynności opodatkowanych. Jest to jednocześnie główny kierunek interpretacji i stosowania przepisów ustawy o VAT” (wyrok WSA w Lublinie z dnia 9 października 2019 r., sygn. akt I SA/Lu 13/19).

Mając powyższe na względzie, faktury leasingowe od instytucji finansowej dokumentujące raty leasingowe będą stanowiły podstawę do odliczenia podatku VAT w myśl art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów – w myśl art. 7 ust. 1 ustawy – rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.
   
   

W myśl art. 7 ust. 9 ustawy, przez umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się umowy w wyniku których, zgodnie z przepisami o podatku dochodowym, odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający oraz umowy leasingu w rozumieniu tych przepisów, których przedmiotami są grunty.

Zatem wskazać należy, że ustawa o podatku od towarów i usług definiuje dostawę towarów jako każde przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione. Przy czym, przez umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub inne umowy o podobnym charakterze, o których mowa powyżej, ustawa każe rozumieć umowy, w wyniku których, zgodnie z przepisami o podatku dochodowym, odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający oraz umowy leasingu w rozumieniu tych przepisów, których przedmiotem są grunty.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

W powyższym przepisie przyjęto zatem generalną zasadę, że usługami są wszelkie odpłatne świadczenia, niebędące dostawą towarów. Stąd też stwierdzić należy, że definicja „świadczenia usług” ma charakter dopełniający definicję „dostawy towarów” i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług, transakcji wykonywanych przez podatników w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że w myśl art. 709(1) ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145 z późn. zm.), zwanej dalej k.c., przez umowę leasingu finansujący zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, nabyć rzecz od oznaczonego zbywcy na warunkach określonych w tej umowie i oddać tę rzecz korzystającemu do używania albo używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony, a korzystający zobowiązuje się zapłacić finansującemu w uzgodnionych ratach wynagrodzenie pieniężne, równe co najmniej cenie lub wynagrodzeniu z tytułu nabycia rzeczy przez finansującego.

Jeżeli finansujący zobowiązał się, bez dodatkowego świadczenia, przenieść na korzystającego własność rzeczy po upływie oznaczonego w umowie czasu trwania leasingu, korzystający może żądać przeniesienia własności rzeczy w terminie miesiąca od upływu tego czasu, chyba że strony uzgodniły inny termin – art. 709(16) k.c.

Wobec powyższego, umowa leasingu sprowadza się do używania rzeczy i pobierania pożytków, nie rodzi natomiast powstania prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. W świetle ustawy o podatku od towarów i usług, leasing – co do zasady – jest usługą zdefiniowaną w art. 8 ust. 1 ustawy.

Aby natomiast określoną umowę leasingu uznać – na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 2 oraz ust. 9 ustawy – za dostawę towarów musi ona przede wszystkim dotyczyć towarów. Ponadto musi ona spełniać następujące warunki:

• umowa leasingu musi być zawarta na czas określony,
  

• w wyniku umowy odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający (leasing finansowy) lub przedmiotem leasingu są grunty,
  

• w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności przedmiotu umowy jest przenoszone na korzystającego.
  
  
  

Zatem, pomimo, że ustawa nie wprowadza takiego nazewnictwa, jej przepisy regulują dwa rodzaje leasingu, które w obrocie gospodarczym funkcjonują jako leasing finansowy oraz leasing operacyjny. Na gruncie ustawy, zważywszy na charakter i specyfikę ww. rodzajów leasingu, leasing operacyjny traktowany jest jako świadczenie usług, natomiast leasing finansowy, jako dostawa towarów. Zarówno leasing finansowy jak i leasing operacyjny podlegają ustawie o podatku od towarów i usług.

Leasing zwrotny to szczególny rodzaj leasingu. Jego istotą jest powiązanie umowy leasingu z poprzedzającą ją umową sprzedaży. Leasing zwrotny stanowi bowiem rodzaj umowy cywilnoprawnej na podstawie której dany podmiot (najczęściej przedsiębiorca) posiadający określony majątek sprzedaje go finansującemu, a następnie na podstawie umowy leasingu nadal z niego korzysta.

W konsekwencji, na transakcję leasingu zwrotnego składają się dwie umowy:

• umowa sprzedaży określonych składników aktywów,
  

• umowa leasingu, w której finansujący oddaje w użytkowanie te składniki korzystającemu na określonych w umowie zasadach.
  
  
  

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność deweloperską w zakresie budowy osiedli domów jednorodzinnych oraz budynków wielorodzinnych wraz z lokalami użytkowymi. Jest również zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Spółka zamierza dokonać zakupu maszyny z zagranicy - będzie to zatem wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru lub import towaru. Następnie maszyna ta zostanie sprzedana instytucji finansowej, również z wykazanym podatkiem VAT na fakturze, a w dalszej kolejności wzięta w tzw. leasing zwrotny. Wybór leasingu zwrotnego jest podyktowany brakiem zgody instytucji finansowej na zakup maszyny bezpośrednio przez nią z zagranicy oraz chęcią uniknięcia angażowania własnych środków finansowych przez Wnioskodawcę. Spółka zamierza więc zakupić od zagranicznego producenta maszynę z zamiarem jej następnej odsprzedaży instytucji finansowej z równoczesnym zastrzeżeniem dla siebie prawa jej dalszego użytkowania na podstawie umowy leasingu zwrotnego. Zgodnie z postanowieniami umowy, Wnioskodawca będący jednocześnie korzystającym, będzie płacił instytucji finansowej raty leasingowe. Maszyna będzie wykorzystywana w prowadzonej działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą tego, czy transakcja sprzedaży maszyny dla instytucji finansującej w celu wzięcia jej w leasing będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu na mocy art. 5 ust. 1 ustawy oraz czy Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących raty leasingowe.

Wskazać należy, ze zgodnie z ww. art. 7 ust. 1 ustawy, w przypadku, gdy jedna ze stron transakcji przenosi na drugą stronę prawo do rozporządzania przekazywaną rzeczą jak właściciel to transakcja taka stanowi dostawę towaru. W związku z faktem, że z treści cyt. przepisu (wprowadzonego do polskiego systemu prawnego w oparciu o VI Dyrektywę Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich dotyczących podatków obrotowych powszechny system podatku od wartości dodanej - ujednolicona podstawa wymiaru podatku (77/388/EEC)) nie wynika jednoznacznie, czy odpłatna dostawa towarów podlegająca opodatkowaniu VAT ma miejsce jedynie w przypadku, gdy sprzedawca przenosi na nabywcę własność rzeczy w sensie cywilistycznym, czy też wystarczającą przesłanką do uznania, że doszło do dostawy towarów jest przekazanie nabywcy przedmiotu dostawy do swobodnej dyspozycji (w sensie ekonomicznym), treść tej regulacji została poddana ocenie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: „TSUE”).

Odnosząc się do powyższego zagadnienia w orzeczeniu C-320/88 (Shipping and Forwarding Enterprise – SAFE), TSUE stanął na stanowisku, że dla uznania danej czynności za opodatkowaną dostawę towarów nie ma znaczenia okoliczność, czy dochodzi do przeniesienia własności według prawa właściwego dla danego kraju. Regulacja ta ma zastosowanie do każdego przeniesienia prawa do rozporządzania towarem na inny podmiot, które to przeniesienie skutkuje tym, że strona ta uzyskuje możliwość korzystania z rzeczy jak właściciel, nawet jeśli nie wiązało się ono z cywilnoprawnym przeniesieniem własności.

W przedmiotowym orzeczeniu TSUE posłużył się terminem „przeniesienia własności w sensie ekonomicznym” (praktyczna kontrola nad rzeczą; możliwość swobodnego dysponowania), uniezależniając jednoznacznie opodatkowanie podatkiem VAT od przeniesienia własności rzeczy w sensie cywilnym.

W konsekwencji powyższych stwierdzeń należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie sprzedaż maszyny dla instytucji finansowej w celu dalszego wzięcia jej przez Wnioskodawcę w leasing zwrotny będzie podlegała opodatkowaniu jako dostawa towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy – sprzedaż przedmiotu leasingu przez Wnioskodawcę na rzecz Leasingodawcy. Ponadto oddanie maszyny w leasing przez Leasingodawcę również będzie transakcją podlegającą opodatkowaniu na mocy art. 5 ust. 1 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Przechodząc z kolei do wątpliwości Wnioskodawcy w kwestii prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu rat leasingowych wskazać należy, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Zatem warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku i niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony.

Zgodnie z art. 88 ust. 3a ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy:

1. sprzedaż została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi:
   1. wystawionymi przez podmiot nieistniejący,
   2. (uchylona);
2. transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku;
3. (uchylony);
4. wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne:
   1. stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane – w części dotyczącej tych czynności,
   2. podają kwoty niezgodne z rzeczywistością – w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością,
   3. potwierdzają czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego – w części dotyczącej tych czynności;
5. faktury, faktury korygujące wystawione przez nabywcę zgodnie z odrębnymi przepisami nie zostały zaakceptowane przez sprzedającego;
6. (uchylony);
7. wystawiono faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze – w części dotyczącej tych czynności.”
   
   
   

Wnioskodawca w opisie sprawy wskazał, że jest czynnym podatnikiem podatku VAT, a maszyna, którą Wnioskodawca weźmie w leasing zwrotny będzie wykorzystywana w prowadzonej działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Zatem w przedstawionych okolicznościach sprawy, Wnioskodawca, będzie, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, uprawniony do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących raty leasingowe. Przy czym, prawo to przysługuje pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych określonych w art. 88 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.