2020.04.24 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-1.4010.39.2020.3.JC
z 24 kwietnia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), w zw. z art. 15zzs ust. 7 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 374, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 stycznia 2020 r. (data wpływu 29 stycznia 2020 r.) uzupełnionym pismem z dnia 24 marca 2020 r. (data nadania 25 marca 2020 r., data wpływu 27 marca 2020 r.) na wezwanie z dnia 13 marca 2020 r. nr 0114-KDIP2-1.4010.39.2020.2.JC oraz 0111-KDIB3-3.4013.17.2020.3.PK (data doręczenia 18 marca 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Spółka jako podmiot realizujący na zlecenie transmisje audiowizualne jest obowiązana do uiszczania podatku dochodowego od osób prawnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 stycznia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Spółka jako podmiot realizujący na zlecenie transmisje audiowizualne jest obowiązana do uiszczania podatku dochodowego od osób prawnych.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (Spółka) prowadzi działalność polegającą na kompleksowym świadczeniu usług obejmujących produkcję programów multimedialnych, audiowizualnych, materiałów marketingowych i innych materiałów telewizyjnych, filmowych, transmitowanych bezpośrednio ("na żywo", "on line", "Livestreaming") na rzecz podmiotów zagranicznych organizujących lub przyjmujących zakłady na zdarzenia związane z "symulowanymi grami online" z przeznaczeniem do dalszej obróbki technicznej, wprowadzenia modyfikacji graficznych i funkcjonalnych, w celu dalszej sprzedaży nabywcom zagranicznym.

Spółka zamierza produkować materiały audiowizualne dedykowane na rzecz podmiotów posiadających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i na rzecz podmiotów zagranicznych urządzających gry i zakłady wymienione w Ustawie z dnia 19 listopada 2009 r. (t.j Dz. U. 2019.0.847 dalej zwanej "UGH") o grach hazardowych oraz na rzecz podmiotów przyjmujących zakłady na zdarzenia związane z "symulowanymi grami online", które uprzednio uzyskały od właściwego organu skarbowego koncesję lub zezwolenie na urządzanie zakładów wzajemnych w punktach stacjonarnych oraz przez Internet. Uzyskanie pozytywnej dla spółki interpretacji umożliwi jej poszerzenie bazy klientów o możliwość sprzedaży na rynku polskim produktów podobnych to tych, jakie obecnie oferowane są jedynie przez podmioty zagraniczne.

Przedmiotem produkcji Spółki będą materiały audiowizualne emitowane bez wątpienia w czasie rzeczywistym przy wykorzystaniu łączy teleinformatycznych. Materiały audiowizualne dostarczane przez Spółkę podmiot zlecający Wnioskodawcy usługę produkcji, rozbuduje o własną szatę graficzną, regulaminy gier oraz o mechanizmy płatnicze umożliwiające zawieranie transakcji za pośrednictwem sieci Internet. W trakcie emitowanego na żywo programu będzie miała miejsce symulacja jednej z gier online prowadzonej przez prezenterkę telewizyjną. Uczestnicy działając na podstawie zatwierdzanego w zezwoleniu regulaminu gry będą wpłacać stawki na rzecz podmiotu zlecającego wykonanie produkcji audiowizualnej. Obecna w studio TV prezenterka przeprowadza symulację gry, której wynik jest podstawą do wypłaty wygranej. Wynik gry nie będzie znany zlecającemu wykonanie zlecenia i zlecający wykonanie produkcji multimedialnej nie będzie miał jakiejkolwiek możliwości wpływania na realizowaną na żywo symulację gry. W zakresie jego kompetencji pozostaje wybór miejsca publikacji symulacji gry, szata graficzna portalu, w którym będzie symulacja gry publikowana oraz ustalenie treści i opublikowanie regulaminu gry. Wysokość wypłaty będzie uzależniona od indywidualnie ustalonych zasad umówionych pomiędzy wpłacającym a przyjmującym zakład. Wnioskodawca nie będzie uczestnikiem procesu zawieranego zakładu ani nie będzie wykonywać żadnych innych czynności poza dostarczeniem sygnału audio wideo transmitowanego w czasie rzeczywistym.

Zgodnie z art. 2 ust. 1-5a UGH, zakładami wzajemnymi są zakłady o wygrane pieniężne lub rzeczowe, polegające na odgadywaniu wyników sportowego współzawodnictwa ludzi lub zwierząt, w których uczestnicy wpłacają stawki, a wysokość wygranej zależy od łącznej kwoty wpłaconych stawek lub polegające na odgadywaniu zaistnienia różnych zdarzeń, w tym zdarzeń wirtualnych, w których uczestnicy wpłacają stawki, a wysokość wygranych zależy od umówionego, między przyjmującym zakład a wpłacającym stawkę, stosunku wpłaty do wygranej.

Spółka nie zamierza: przyjmować zakładów wzajemnych, ustalać regulaminów gier ani pobierać żadnych innych opłat, niż opłaty należne jej z tytułu wykonania usługi produkcji, transmisji i przekazania do emisji materiału audiowizualnego przygotowanego zgodnie z wytycznymi i wymogami podmiotu zamawiającego. Podmiot zamawiający produkcję będzie się trudnił przyjmowaniem zakładów wzajemnych na zdarzenia związane z symulowanymi grami „Online” transmitowanymi na żywo („livestreaming”) stosownie do treści i zakresu zezwolenia udzielonego mu przez właściwe organy skarbowe. Przyjmowanie zakładów będzie miało miejsce wyłącznie w punktach przyjmowania zakładów wzajemnych lub przez sieć Internet na zasadach i warunkach określonych w zatwierdzonych regulaminach i w udzielonym podmiotowi zamawiającemu zezwoleniu, a także na zasadach wynikających z innych przepisów ustawy o grach hazardowych. Przed rozpoczęciem współpracy z podmiotem zlecającym opracowanie i przygotowanie produkcji audiowizualnej przygotowanej emisji "na żywo" podmiot zmawiający zobowiązany będzie uzyskać zezwolenie wydawane przez Ministra Finansów i okazać je Wnioskodawcy. W przypadku zmiany powszechnie obowiązujących przepisów prawa w zakresie regulującym możliwość składania u Wnioskodawcy przez podmiot zamawiający zapotrzebowania na produkcję programu, który po nadaniu mu docelowej formy może służyć do zawierania zakładów wzajemnych, Wnioskodawca w ramach obowiązującego procedury wewnętrznej zawiesi współpracę do czasu przedłożenia mu uaktualnionych zezwoleń.

Docelowymi odbiorcami usług świadczonych przez Spółkę są podmioty działające na podstawie właściwej koncesji, zezwolenia lub dokonanego zgłoszenia do ministra właściwego do spraw budżetu państwa, finansów publicznych oraz instytucji finansowych na prowadzenie działalności w zakresie przyjmowania zakładów wzajemnych prowadzonych za pośrednictwem sieci internetowej. Mają to być podmioty prowadzące działalność regulowaną, a dostarczany im przez Spółkę produkt w postaci materiału audiowizualnego staje się symulacją gry transmitowaną online dopiero w momencie, gdy podmioty te dostosują materiał audiowizualny do potrzeb konkretnie oznaczonej gry przeznaczonej dla określonych odbiorców. To na tych podmiotach będzie spoczywać obowiązek wprowadzenia mechanizmu weryfikacji ukończenia przez uczestnika gry 18 roku życia oraz organizacji i realizacji transakcji płatniczych zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa.

Spółka dopuszcza możliwości, iż w przyszłości nabywcami produkcji audiowizualnych będą spółki akcyjne lub spółki z ograniczoną odpowiedzialnością albo spółki działające na zasadach właściwych dla tych spółek, które mają siedzibę na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu (EFTA) - strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, prowadzące działalność w zakresie gier cylindrycznych, gier w karty, gier w kości, gier na automatach, gier bingo pieniężnych, zakładów wzajemnych. Warunkiem by Spółka świadczyła usługę na rzecz podmiotów zamawiających jest to, by spółki te mogły prowadzić tę działalność na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na zasadach i warunkach określonych w zatwierdzonym przez właściwe organy regulaminie, udzielonym zezwoleniu, a także na zasadach wynikających z przepisów ustawy o grach hazardowych lub innych ustaw.

Spółka posiada pełnię praw autorskich do transmitowanych materiałów i udostępnia je podmiotom trzecim drogą elektroniczną. Spółka w ramach swojej działalności nie oferuje i nie zamierza oferować dostępu do gry ani możliwości wygranej. W tym przypadku mowa jedynie o opracowaniu i nadzorze nad procesem produkcji materiału audiowizualnego, który transmitowany jest do odbiorców w czasie rzeczywistym. Produkt multimedialny, jaki będzie emitowany w technologii Livestreaming Spółki ma możliwość wprowadzenia geoblokady, ograniczającej obszar emisji do określonego terytorium narodowego. Odbiorcy omawianego materiału dostosowują "półprodukt" do potrzeb oznaczonej symulacji gry i oferują uczestnikom wzięcie w niej udziału poprzez zawarcie zakładu wzajemnego dającego możliwość wygranej. Z uwagi na to, że Odbiorca transmisji niezależnie od woli Wnioskodawcy nadaje jej indywidualne cechy finalnego produktu świadczące o jej charakterze to jest, dodaje odpowiednie menu wyboru opcji umożliwiających udział w symulacji gry, ustala regulaminy, stawki i procedury zawierania zakładu, weryfikuje wiek uczestników, decyduje o dacie rozpoczęcia, zawieszania czy wstrzymania emisji i wprowadza inne modyfikacje, które to modyfikacje odróżniają jego produkt finalny od produktu spółki, to usługa Wnioskodawcy winna być klasyfikowana jako produkcja filmowa transmisji z symulacji zdarzeń losowych.

Spółka ma w planach rozpoczęcie świadczenia usług produkcji multimedialnej materiałów filmowych służących do organizacji przez podmioty uprawnione zakładów na różne zdarzenia wynikające z symulacji gier online na terenie Rzeczypospolitej Polskiej. W związku z tym powstały wątpliwości dotyczące oceny prawnopodatkowej planowanej działalności, co uzasadnia wystąpienie o interpretację indywidualną powyższego stanu faktycznego. W celu określenia istotnych kwestii związanych z rozpoczęciem działalności adresowanej do nabywców usług będących organizatorami zakładów wzajemnych adresowanych do osób zamieszkałych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz w celu ustalania wymiaru obowiązującej stawki podatkowej i innych ciążących na niej obowiązków podatkowych konieczne jest uzyskanie odpowiedzi na poniższe pytania.

Pismem z dnia 24 marca 2020 r. Wnioskodawca wskazał:

W ocenie Spółki wniosek dotyczy zarówno stanu faktycznego (sprzedaż cyfrowych produkcji filmowych podmiotom zagranicznych) jaki i zdarzenia przyszłego, gdyż Spółka jeszcze nie rozpoczęła realizacji zleceń na rzecz podmiotów (np. bukmacherów) oferujących swoje usługi podmiotom i osobom fizycznym z Polski.
Wszystkie trzy pytania dotyczą zdarzeń przyszłych, przy czym pytanie nr 3 dotyczy także i stanu faktycznego.
W ocenie Spółki jej działalność nie stanowi gry losowej albo zakładu wzajemnego. Usługa produkcji audiowizualnej sprzedawana i transmitowana w trybie Lifestreaming jest jedynie czynnością techniczną, wspierającą działalność przedsiębiorcy, którą można przyrównać do leasingu pojazdu, lub sprzedaży dostępu do sieci światłowodowej. Produkt jaki sprzedaje Spółka może być ale nie musi być częścią gry urządzanej przez podmioty trzecie.
Usługa świadczona przez Spółkę jest zautomatyzowana jedynie w zakresie kontroli utrzymania ciągłości transmisji. Treść transmitowanego programu każdorazowo wymaga udziału przeszkolonych prezenterek telewizyjnych, nadzoru realizatorów, operatorów dźwięków i udziału innych pracowników technicznych związanych z obsługą transmisji lub/i obsługą studia.
Wystąpienie zdarzenia przez Spółkę było planowane przed 31 marca 2020 r. Jednakże z uwagi na brak odpowiedzi na przedmiotowy wniosek oraz ze względu na wystąpienie siły wyższej w postaci Pandemii Coronavirusa SARS CoV 2 nie należy przypuszczać by nastąpiło przed datą 15 kwietnia 2020 r.
Wniosek dotyczy sytuacji, gdy nabywcami będą podatnicy mający siedzibę albo stałe miejsce prowadzenia działalności zarówno na terenie kraju jak i podmioty, podatnicy mający siedzibę albo stałe miejsce prowadzenia działalności poza terytorium kraju.
Z uwagi na występowanie podmiotów - podatnicy mających siedzibę albo stałe miejsce prowadzenia działalności poza terytorium Rzeczpospolitej Polskiej Spółka podaje poniższe dane identyfikacyjne tych podmiotów.

W piśmie z dnia 24 marca 2020 r. Wnioskodawca ostatecznie sformułował treść pytań oznaczonych numerami 1 i 3.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy produkcja i sprzedaż materiałów audiowizualnych zgodnie z wytycznymi podmiotów zamawiających na warunkach opisanych we wniosku nie stoi w sprzeczności z art. 6 ust. 1 i 3 oraz art. 28 ust. 1 Ustawy o grach hazardowych oraz czy producent jedynie materiału audiowizualnego nie podejmujący żadnych innych czynności związanych z przyjęciem zakładu wypełnia przesłanki wystarczające do uznania go za „urządzającego gry”?
Czy Spółka Wnioskodawca będąca producentem materiałów audiowizualnych wykorzystywanych na rzecz podmiotów posiadających stosowne zezwolenia, do przyjmowania zakładów wzajemnych na zdarzenia losowe związane z symulowanymi grami online posiadającymi cechy zakładu wzajemnego, którego rozpoczęcie, zakończenie i wyniki są znane w tym samym czasie wszystkim uczestnikom, i z których to Spółka nie będzie czerpać w sposób bezpośredni przychodów z tytułu organizacji zakładu wzajemnego będzie zobowiązana do odprowadzania 12% podatku należnego od gier określonego w art. 73 UGH oraz podatku od towarów i usług według stawki 23% z tytułu świadczenia usługi elektronicznej wymienionej w art. 2 pkt 26 Ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. 2017 poz. 1221 z późn. zm.) oraz w art. 7 Rozporządzenia Rady (UE) z dn. 15 marca 2011 r. nr 282/2011?
Czy Spółka jako podmiot realizujący na zlecenie transmisje audiowizualne jest obowiązana do jednoczesnego uiszczania podatku dochodowego od osób prawnych, podatku od towarów i usług oraz podatku od gier?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie 3, dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych. W zakresie podatku od towarów i usług oraz podatku od gier wniosek zostanie rozpatrzony odrębnie.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 3

Spółka stoi na stanowisku, iż nie podejmuje czynności cechujących organizatora urządzającego zakłady wzajemne, osiąga przychód jedynie z tytułu dostarczonych drogą teleinformatyczną transmisji audiowizualnych oraz Spółka nie oferuje wygranych pieniężnych ani rzeczowych, nie jest podmiotem urządzającym gry i zakłady na podstawie koncesji lub stosownego zezwolenia i jako taka nie powinna być opodatkowana podatkiem od gier. Spółka uzyskuje jednie część przychodów wygenerowanych przez uczestników, która to część jest ściśle związaną z wynagrodzeniami za wykonanie i obsługę techniczną produkcji audiowizualnych zleconych przez podmiot posiadający koncesję lub zezwolenie. Produkt jaki sprzedaje Spółka podmiotowi organizującemu zakłady na zdarzenia związane z symulowanymi grami online jest dla organizatora kosztem przeprowadzenia gry. Spółka w zakładanym modelu współpracy w żaden sposób nie będzie uczestniczyć w zawieraniu transakcji, ani nie będzie pośredniczyć w ustalaniu stawek bądź w transferach pieniężnych pomiędzy uczestnikami a organizatorem Spółka nie będzie uczestniczyć w żadnych transakcjach mających charakter kasowy. Stosownie do opisywanego przypadku opodatkowania podatkiem od gier, gdzie podstawą jest przychód uzyskany z gry, czyli wartości pieniężne otrzymane od lub należne organizatorowi, podlega działalność podmiotów zlecających wykonanie produkcji audiowizualnej online w trybie "Livestreaming". Spółka takiego przychodu nie otrzymuje, zatem nie jest objęta obowiązkiem naliczenia i odprowadzenia podatku od gier.

Z uwagi na powyższe Wnioskodawca stoi na stanowisku, że przychody osiągane przez Spółkę z tytułu sprzedaży usług związanych z produkcją programów audiowizualnych winny być opodatkowane podatkiem dochodowym od osób prawnych. Spółka uznaje, iż nie wiąże jej treść art. 43 ust. 1 pkt 15 ustawy o VAT a transakcje z podmiotami zlecającymi produkcję transmisji audiowizualnych winny podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w wysokości 23% zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie wskazać należy, że w kontekście zadanego pytania oraz własnego stanowiska Wnioskodawcy w sprawie wyznaczających zakres rozpatrzenia wniosku, przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej było wyłącznie ustalenie czy przychody osiągane przez Spółkę z tytułu sprzedaży usług związanych z produkcją programów audiowizualnych winny być opodatkowane podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 1 ust. 1-3 oraz art. 1a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2019 r., poz. 865, z późn. zm., dalej: „updop”), podatnikami (podatku dochodowego od osób prawnych) są:

osoby prawne,

spółki kapitałowe w organizacji,

jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, z wyjątkiem przedsiębiorstw w spadku i spółek niemających osobowości prawnej,

spółki komandytowo-akcyjne mające siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

spółki niemające osobowości prawnej mające siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego innego państwa są traktowane jak osoby prawne i podlegają w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania;

podatkowe grupy kapitałowe.

Zgodnie bowiem z art. 1 ust. 1 updop, ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób prawnych i spółek kapitałowych w organizacji.

Stosownie do treści art. 1 ust. 2 updop, przepisy ustawy mają również zastosowanie do jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, z wyjątkiem przedsiębiorstw w spadku i spółek niemających osobowości prawnej, z zastrzeżeniem ust. 1 i 3.

W myśl ust. 3 powyższego artykułu przepisy ustawy mają również zastosowanie do:

spółek komandytowo-akcyjnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
spółek niemających osobowości prawnej mających siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego innego państwa są traktowane jak osoby prawne i podlegają w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania.

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2019 r., poz. 505), spółka kapitałowa to spółka z ograniczoną odpowiedzialnością i spółka akcyjna.

W myśl art. 2 ust. 1 updop, przepisów ustawy nie stosuje się do:

przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem dochodów z działów specjalnych produkcji rolnej;
przychodów z gospodarki leśnej w rozumieniu ustawy o lasach;
przychodów wynikających z czynności, które nie mogą być przedmiotem prawnie skutecznej umowy;
przychodów (dochodów) przedsiębiorcy żeglugowego opodatkowanych na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym (Dz. U. z 2019 r. poz. 31), z zastrzeżeniem art. 9 ust. 1a;
przychodów przedsiębiorcy okrętowego opodatkowanych na zasadach wynikających z ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 471), z zastrzeżeniem art. 9 ust. 1a;
wypłat, o których mowa w art. 27 ustawy z dnia 5 lipca 2018 r. o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej i innych ułatwieniach związanych z sukcesją przedsiębiorstw (Dz. U. poz. 1629).

Stosownie zaś do treści art. 7 ust. 1 i ust. 2 updop, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód. Dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Sposób ujęcia przedmiotu opodatkowania w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych wskazuje na objęcie zakresem ustawy wszystkich zdarzeń, z którymi wiąże się dla podatnika konkretna korzyść o wymiarze finansowym, powodująca zwiększenie aktywów lub zmniejszenie pasywów. Nie jest przy tym istotne źródło korzyści, chodzi bowiem o każdy przypadek powodujący wzrost wartości majątku lub zmniejszenie zobowiązań ciążących na podatniku. Bez znaczenia jest również to, czy przysporzenie jest wynikiem działania innej osoby, czy też samego podatnika, jak również to, czy korzyść wiąże się z konkretnymi przepływami finansowymi.

Należy przy tym wyjaśnić, że omawiana ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera legalnej definicji przychodu podatkowego. Ustawodawca ograniczył się w tym zakresie do wskazania w art. 12 ust. 1 przykładowych przysporzeń, zaliczanych do tej kategorii. Zgodnie z tym przepisem, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe, wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń (art. 12 ust. 1 pkt 1-2 updop).

Z kolei, zgodnie z art. 12 ust. 3 updop, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, a także za przychody uzyskane z zysków kapitałowych, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Przychodami są także inne świadczenia wskazane w ust. 1 art. 12 updop.

W art. 12 ust. 4 updop zawarto natomiast katalog przysporzeń, które nie są przychodami w rozumieniu ustawy.

Jak wynika z opisu wniosku, Spółka prowadzi działalność polegającą na kompleksowym świadczeniu usług obejmujących produkcję programów multimedialnych, audiowizualnych, materiałów marketingowych i innych materiałów telewizyjnych, filmowych, transmitowanych bezpośrednio ("na żywo", "on line", "Livestreaming") na rzecz podmiotów zagranicznych organizujących lub przyjmujących zakłady na zdarzenia związane z "symulowanymi grami online" z przeznaczeniem do dalszej obróbki technicznej, wprowadzenia modyfikacji graficznych i funkcjonalnych, w celu dalszej sprzedaży nabywcom zagranicznym. Spółka zamierza produkować materiały audiowizualne dedykowane na rzecz podmiotów posiadających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i na rzecz podmiotów zagranicznych urządzających gry i zakłady wymienione w Ustawie z dnia 19 listopada 2009 r. (t.j Dz. U. 2019.0.847 dalej zwanej "UGH") o grach hazardowych oraz na rzecz podmiotów przyjmujących zakłady na zdarzenia związane z "symulowanymi grami online", które uprzednio uzyskały od właściwego organu skarbowego koncesję lub zezwolenie na urządzanie zakładów wzajemnych w punktach stacjonarnych oraz przez Internet.

Spółka posiada pełnię praw autorskich do transmitowanych materiałów i udostępnia je podmiotom trzecim drogą elektroniczną. Spółka w ramach swojej działalności nie oferuje i nie zamierza oferować dostępu do gry ani możliwości wygranej. W tym przypadku mowa jedynie o opracowaniu i nadzorze nad procesem produkcji materiału audiowizualnego, który transmitowany jest do odbiorców w czasie rzeczywistym. Produkt multimedialny, jaki będzie emitowany w technologii Livestreaming Spółki ma możliwość wprowadzenia geoblokady, ograniczającej obszar emisji do określonego terytorium narodowego. Odbiorcy omawianego materiału dostosowują "półprodukt" do potrzeb oznaczonej symulacji gry i oferują uczestnikom wzięcie w niej udziału poprzez zawarcie zakładu wzajemnego dającego możliwość wygranej. Z uwagi na to, że Odbiorca transmisji niezależnie od woli Wnioskodawcy nadaje jej indywidualne cechy finalnego produktu świadczące o jej charakterze to jest, dodaje odpowiednie menu wyboru opcji umożliwiających udział w symulacji gry, ustala regulaminy, stawki i procedury zawierania zakładu, weryfikuje wiek uczestników, decyduje o dacie rozpoczęcia, zawieszania czy wstrzymania emisji i wprowadza inne modyfikacje, które to modyfikacje odróżniają jego produkt finalny od produktu Spółki, to usługa Wnioskodawcy winna być klasyfikowana jako produkcja filmowa transmisji z symulacji zdarzeń losowych.

W ocenie Spółki jej działalność nie stanowi gry losowej albo zakładu wzajemnego. Usługa produkcji audiowizualnej sprzedawana i transmitowana w trybie Lifestreaming jest jedynie czynnością techniczną, wspierającą działalność przedsiębiorcy, którą można przyrównać do leasingu pojazdu, lub sprzedaży dostępu do sieci światłowodowej. Produkt jaki sprzedaje Spółka może być ale nie musi być częścią gry urządzanej przez podmioty trzecie.

Odnosząc powołane powyżej przepisy prawa podatkowego do opisanego we wniosku stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że przychody osiągane przez Spółkę z tytułu sprzedaży usług związanych z produkcją programów audiowizualnych winny być opodatkowane podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Należy jednocześnie zaakcentować, że w ww. art. 2 updop jednoznacznie są wskazane źródła przychodów, czy też rodzaje działalności, do których nie stosuje się przepisów tej ustawy. Przy czym należy zauważyć, że katalog ten jest zamknięty i brak jest w nim przychodów z działalności w zakresie gier losowych, zakładów wzajemnych i gier na automatach. Dokonywanie rozszerzania ww. wyłączeń na przychody uzyskiwane z innych źródeł, jest niedopuszczalne.

Podsumowując, przychody osiągane przez Spółkę z tytułu sprzedaży usług związanych z produkcją programów audiowizualnych winny być opodatkowane podatkiem dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Spółka jako podmiot realizujący na zlecenie transmisje audiowizualne jest obowiązana do uiszczania podatku dochodowego od osób prawych należało uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID - 19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. poz. 374 z późn. zm.).

Jednocześnie, stosownie do art. 15zzs ust. 7 ww. ustawy z dnia 2 marca 2020 r., czynności dokonane w postępowaniach, o których mowa w ust. 1, w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID są skuteczne. Tym samym, Strona może skutecznie wnieść skargę pomimo wstrzymania biegu powyższego terminu.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin