Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3.4012.48.2020.3.MŁ
z 24 kwietnia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.), w zw. z art. 15zzs ust. 7 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 374 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 stycznia 2020 r. (data wpływu 28 stycznia 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 lutego 2020 r. (data wpływu 10 lutego 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku umieszczenia numeru NIP na paragonie – bilecie miesięcznym – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 stycznia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku umieszczenia numeru NIP na paragonie – bilecie miesięcznym. Dnia 10 lutego 2020 r. wniosek został uzupełniony o sformułowanie pytania oraz doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą z zakresu przewozu osób. Zainteresowany wykonuje przewozy regularne na rzecz Gminy (umowa na przewozy szkolne na podstawie zakupu biletów miesięcznych dla uczniów).

Pytanie Wnioskodawcy dotyczy wpisania numeru NIP na paragonach (w tym przypadku na biletach miesięcznych). Bilety miesięczne są drukowane na drukarce fiskalnej podłączonej do programu Bilet MSQL, bilety te Wnioskodawca drukuje (sprzedaż fiskalna) i podłącza do zestawienia ogólnego (aby gmina widziała dla jakiego dziecka jest wystawiony bilet). Bilety te wraz z zestawieniami załączone są do faktury VAT sprzedaży. Gmina jako Nabywca tych biletów odbiera faktury sprzedaży i za nie płaci. Na fakturze Wnioskodawca wpisuje w treści – „sprzedaż biletów miesięcznych na przewozy szkolne”.

W uzupełnieniu do wniosku z dnia 6 lutego 2020 r. Wnioskodawca wskazał, że prowadzi działalność gospodarczą polegającą na przewozie pasażerskim. W ramach prowadzonej działalności zawarta została umowa z Urzędem Gminy na mocy której Wnioskodawca świadczy usługi przewozu uczniów do szkół na terenie ww. Gminy.

Każdemu uczniowi Wnioskodawca wystawia imienny bilet miesięczny drukowany z drukarki fiskalnej (nie wystawia żadnych dodatkowych paragonów do biletu miesięcznego).

Urząd Gminy zgodnie z zawartą umową o świadczenie usług przewozu uczniów przekazał imienne zestawienie uczniów, dla których Wnioskodawca drukuje bilety miesięczne.

Co miesiąc takie zestawienie wraz z imiennymi biletami miesięcznymi Wnioskodawca załącza do faktury sprzedaży dla Urzędu Gminy jako nabywcy usług.

Raport fiskalny sprzedaży imiennych biletów miesięcznych za każdy miesiąc rozliczany jest w przychodach z działalności.

W uzupełnieniu do wniosku w zakresie:

Pytania pierwszego o treści „Kto jest zleceniodawcą świadczonych przez Wnioskodawcę usług w przedmiotowej sprawie, Gmina, czy rodzice dzieci?” – Wnioskodawca wskazał, że Zleceniodawcą świadczonych usług w przedmiotowej sprawie jest Urząd Gminy (urząd Gminy ma ustawowy obowiązek zapewnienia przewozów uczniów do placówek oświatowych).

Pytania drugiego o treści „Czy Wnioskodawca ma techniczną możliwość wpisania numeru NIP na paragonie – bilecie miesięcznym?” – Wnioskodawca wskazał, że na dzień dzisiejszy nie ma możliwości wpisania numeru NIP na paragonie/bilecie miesięcznym.

Pytania trzeciego o treści „Czy bilety miesięczne pełnią rolę paragonów?” – Wnioskodawca wskazał, że bilet miesięczny pod względem podatkowym jest paragonem fiskalnym, pod względem ustawy Prawo Przewozowe jest dokumentem potwierdzającym dokonanie przewozu i ubezpieczeniem w razie wypadku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu do wniosku z dnia 6 lutego 2020 r.).

Czy Wnioskodawca ma obowiązek wystawiać bilet imienny miesięczny uczniom z numerem NIP Urzędu Gminy, dla której Zainteresowany wystawia fakturę za sprzedane imienne bilety miesięczne?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu do wniosku z dnia 6 lutego 2020 r.), wystawiany przez niego imienny bilet miesięczny jest jednocześnie paragonem fiskalnym. Urząd Gminy zgodnie z umową o świadczenie usług dowozu uczniów dla których należy się wydrukować imienny bilet miesięczny.

Następnie na podstawie wystawionych biletów miesięcznych Wnioskodawca wystawia fakturę sprzedaży dla Urzędu Gminy. W ocenie Wnioskodawcy nie ma konieczności umieszczać NIP Gminy na bilecie imiennym miesięcznym.

Ponadto w ramach ww. wątpliwości Wnioskodawca zadzwonił na infolinię podatkową, gdzie udzielono mu ustnej odpowiedzi, że nie musi wpisywać numeru NIP na bilecie skoro jest załącznikiem do faktury sprzedaży (jako dowód wykonania usługi).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. 2020 r., poz. 106, z póżn. zm.), zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…) – art. 7 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy – przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Stosownie do art. 111 ust. 1b ustawy w ewidencji, o której mowa w ust. 1, wykazuje się dane o sprzedaży, zawarte w dokumentach wystawianych przy zastosowaniu kas rejestrujących, w tym określające przedmiot opodatkowania, wysokość podstawy opodatkowania i podatku należnego oraz dane służące identyfikacji poszczególnych sprzedaży, w tym numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku albo podatku od wartości dodanej.

W myśl art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy, podatnicy prowadzący ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać wydrukowany dokument nabywcy.

Sposób prowadzenia przez podatników ewidencji oraz warunki używania kas rejestrujących określono w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2019 r., poz. 816) zwanego dalej rozporządzeniem.

Przez paragon fiskalny albo fakturę rozumie się dokument fiskalny wystawiany przy użyciu kasy dla nabywcy, potwierdzający dokonanie sprzedaży (§ 2 pkt 16 rozporządzenia).

Zgodnie z § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia, podatnicy prowadzą ewidencję każdej czynności sprzedaży, w tym sprzedaży zwolnionej od podatku, przy użyciu kas, które zostały nabyte w okresie obowiązywania potwierdzenia, że kasa spełnia funkcje wymienione odpowiednio w art. 111 ust. 6a lub w art. 145a ust. 2 ustawy oraz wymagania techniczne (kryteria i warunki techniczne) dla kas, wyłącznie w trybie fiskalnym pracy tej kasy, po dokonaniu jej fiskalizacji.

Natomiast w myśl § 6 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia podatnicy, prowadząc ewidencję wystawiają i wydają nabywcy, bez jego żądania, paragon fiskalny podczas dokonywania sprzedaży, nie później niż z chwilą przyjęcia należności, bez względu na formę płatności, z zastrzeżeniem § 12.

Jak wynika z § 27 ust. 1 rozporządzenia, w przypadku kas z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii o zastosowaniu specjalnym przeznaczonych do prowadzenia ewidencji przy świadczeniu usług w zakresie transportu pasażerskiego, paragon fiskalny zawiera co najmniej:

1. imię i nazwisko lub nazwę podatnika, adres punktu sprzedaży, a dla sprzedaży prowadzonej w miejscach niestałych - adres siedziby lub miejsca zamieszkania podatnika;
2. numer identyfikacji podatkowej (NIP) podatnika;
3. numer kolejny wydruku;
4. datę oraz godzinę i minutę sprzedaży;
5. oznaczenie „PARAGON FISKALNY”;
6. oznaczenie „BILET” lub „OPŁATA DODATKOWA”;
7. rodzaj biletu;
8. tytuł ulgi w przypadku biletu ulgowego;
9. imię i nazwisko posiadacza biletu w przypadku biletów okresowych imiennych;
10. numer kursu;
11. nazwę przystanku początkowego i końcowego lub zakres ważności, lub okres ważności biletu;
12. cenę jednostkową usługi;
13. wartość ulgi w przypadku biletu ulgowego;
14. liczbę i wartość sumaryczną sprzedaży danej usługi, z oznaczeniem literowym przypisanej stawki podatku;
15. wartość opustów, obniżek lub narzutów, o ile występują;
16. wartość sprzedaży brutto i wysokość podatku według poszczególnych stawek podatku z oznaczeniem literowym, po uwzględnieniu opustów, obniżek lub narzutów;
17. wartość sprzedaży zwolnionej od podatku z oznaczeniem literowym;
18. łączną wysokość podatku;
19. łączną wartość sprzedaży brutto;
20. oznaczenie waluty, w której jest zapisywana sprzedaż, przynajmniej przy łącznej wartości sprzedaży brutto;
21. kolejny numer paragonu fiskalnego;
22. logo fiskalne i numer unikatowy.
    
    

W myśl § 27 ust. 2 ww. rozporządzenia, dane zawarte na paragonie fiskalnym powinny znajdować się w kolejności określonej w ust. 1, z wyjątkiem danych o dacie oraz godzinie i minucie sprzedaży, a logo fiskalne i numer unikatowy powinny być umieszczone centralnie w ostatniej linii paragonu fiskalnego.

Z cytowanego wyżej art. 111 ust. 1 ustawy jednoznacznie wynika, że obowiązek ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej ciąży na podatnikach dokonujących sprzedaży na rzecz dwóch rodzajów podmiotów, mianowicie osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Należy podkreślić, że obowiązek ten dotyczy wyłącznie sprzedaży, która została dokonana na rzecz tych wyżej wymienionych podmiotów. Tym samym obowiązek ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej nie wystąpi w przypadku sprzedaży na rzecz innych podmiotów, bowiem sprzedaż na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą (w tym osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą) należy udokumentować fakturą VAT. Jednocześnie przepisy ustawy nie zabraniają ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kas rejestrujących na rzecz ww. podmiotów. Jednakże w takim przypadku należy pamiętać, że ustawodawca do takiej sprzedaży przewidział określone warunki ewidencyjne.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Jak stanowi art. 106b ust. 3 ustawy, na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4, oraz otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów – jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1,
2. sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118

– jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów – co do zasady – podatnik VAT jest zobowiązany wystawiać fakturę dokumentującą sprzedaż towarów i usług na rzecz innego podatnika. Zatem ustawodawca nie nakłada na podatników obowiązku wystawiania faktur dokumentujących sprzedaż realizowaną na rzecz podmiotów nie będących podatnikami VAT. Niemniej jednak, stosownie do art. 106b ust. 3 pkt 1 ustawy, na zgłoszone w odpowiednim terminie żądanie nabywcy (niebędącego podatnikiem), podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż. Zasada ta nie dotyczy czynności wymienionych w art. 19a ust. 5 pkt 4 ustawy.

Zgodnie z brzmieniem art. 106e ust. 1 ustawy, faktura powinna zawierać m.in.:

1. datę wystawienia;
2. kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
3. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
4. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
5. numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;
6. datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;
7. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
8. miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
9. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
10. kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
11. wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
12. stawkę podatku;
13. sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
14. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
15. kwotę należności ogółem (…).
    
    

Z kolei art. 106g ust. 1 ustawy stanowi, że faktury wystawia się co najmniej w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje nabywca, a drugi zachowuje w swojej dokumentacji podatnik dokonujący sprzedaży.

Stosownie do art. 106h ust. 1 ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 września 2019 r.) – w przypadku gdy faktura dotyczy sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, do egzemplarza faktury pozostającego u podatnika dołącza się paragon dokumentujący tę sprzedaż.

Na mocy art. 106h ust. 2 ustawy (w brzmieniu od 1 września 2019 r.) – przepis ust. 1 nie dotyczy sprzedaży dokumentowanej fakturą wystawianą przy zastosowaniu kasy rejestrującej, w przypadkach gdy wartość sprzedaży i kwota podatku są zaewidencjonowane w raporcie fiskalnym dobowym kasy.

W przypadku gdy faktura w formie elektronicznej dotyczy sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, podatnik zostawia w dokumentacji paragon dotyczący tej sprzedaży z danymi identyfikującymi tę fakturę (art. 106h ust. 3 ustawy – w brzmieniu obowiązującym od 1 września 2019 r.).

Zgodnie z art. 106h ust. 4 ustawy – przepisu ust. 1 nie stosuje się w przypadku, gdy paragon został uznany za fakturę wystawioną zgodnie z art. 106e ust. 5 pkt 3.

W tym miejscu należy wskazać, że na podstawie art. 1 pkt 21 ustawy z dnia 4 lipca 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2019 r. poz. 1520) do art. 106b dodano ust. 5-7, które zaczęły obowiązywać od 1 stycznia 2020 r.

W myśl art. 106b ust. 5 ustawy w przypadku sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej potwierdzonej paragonem fiskalnym fakturę na rzecz podatnika podatku lub podatku od wartości dodanej wystawia się wyłącznie, jeżeli paragon potwierdzający dokonanie tej sprzedaży zawiera numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej.

Ww. przepis art. 106b ust. 5 ustawy wprowadza zasadę, zgodnie z którą w przypadku sprzedaży zarejestrowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, fakturę do paragonu fiskalnego na rzecz nabywcy posługującego się NIP (lub numerem podatku od wartości dodanej) wystawia się tylko w przypadku, gdy paragon dokumentujący tę sprzedaż zawiera ten numer.

Należy podkreślić, że przepisy art. 106b ust. 5 ustawy regulują szczegółowo kwestie dokumentowania transakcji, które zostały uprzednio zewidencjonowane przy zastosowaniu kasy rejestrującej. Ww. przepisy wymuszają pewną konsekwencję podatnika. To znaczy, jeżeli dokonuje on zakupu jako podatnik, a nie jako konsument, to powinien o tym fakcie poinformować sprzedawcę w momencie dokonywania zakupu.

Jak wynika z przedstawionego opisu sprawy, Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na przewozie pasażerskim. W ramach prowadzonej działalności zawarta została umowa z Urzędem Gminy na mocy której Wnioskodawca świadczy usługi przewozu uczniów do szkół na terenie ww. Gminy. Każdemu uczniowi Wnioskodawca wystawia imienny bilet miesięczny drukowany z drukarki fiskalnej (nie wystawia żadnych dodatkowych paragonów do biletu miesięcznego). Urząd Gminy zgodnie z zawartą umową o świadczenie usług przewozu uczniów przekazał imienne zestawienie uczniów dla których Wnioskodawca drukuje bilety miesięczne. Co miesiąc takie zestawienie wraz z imiennymi biletami miesięcznymi Wnioskodawca załącza do faktury sprzedaży dla urzędu gminy jako nabywcy usług. Zleceniodawcą świadczonych usług w przedmiotowej sprawie jest Urząd Gminy (urząd gminy ma ustawowy obowiązek zapewnienia przewozów uczniów do placówek oświatowych). Na dzień dzisiejszy nie ma możliwości wpisania numeru NIP na paragonie/bilecie miesięcznym.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą obowiązku umieszczenia numeru NIP na paragonie – bilecie miesięcznym.

Odnosząc powołane przepisy do opisanego we wniosku opisu sprawy stwierdzić należy, że Wnioskodawca na podstawie art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy jest obowiązany do wystawienia faktury dokumentującej sprzedaż na rzecz osoby prawnej – Gminy. Podkreślić należy, że w systemie podatku od towarów i usług faktury są dokumentami sformalizowanymi potwierdzającymi rzeczywiste transakcje gospodarcze dokonywane przez podatnika. Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi wówczas, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze, czyli w istocie stwierdza fakt nabycia określonych towarów lub usług.

Faktura winna potwierdzać czynności faktycznie dokonane między Wnioskodawcą a osobą prawną. Zatem wystawiona faktura winna dokumentować zdarzenie gospodarcze, jakim jest sprzedaż biletu miesięcznego dla konkretnego ucznia z tej Gminy. Zatem Wnioskodawca nie jest obowiązany do ewidencjonowania tej sprzedaży (usługi przewozu uczniów do szkół) przy zastosowaniu kasy rejestrującej. Z drugiej jednak strony, każdemu uczniowi Wnioskodawca wystawia imienny bilet miesięczny drukowany z drukarki fiskalnej (nie wystawia żadnych dodatkowych paragonów do biletu miesięcznego). Ponadto jak wskazał Wnioskodawca bilet miesięczny pod względem podatkowym jest paragonem fiskalnym, pod względem ustawy Prawo Przewozowe jest dokumentem potwierdzającym dokonanie przewozu i ubezpieczeniem w razie wypadku.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę, że Wnioskodawca znajduje się w specyficznej sytuacji, gdyż dokonuje sprzedaży dla Gminy, a przy zastosowaniu drukarki fiskalnej drukuje bilety dla poszczególnych uczniów. Fakt stosowania rozwiązania technicznego polegającego na generowaniu wydruków z drukarki fiskalnej, będących równocześnie imiennymi biletami miesięcznymi, które następnie są podstawą do wystawienia zbiorczej faktury VAT dla Gminy, nie spowoduje jednak obowiązku umieszczenia numeru NIP na paragonie – bilecie miesięcznym.

Wnioskodawca nie ma zatem obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej sprzedaży ww. usług dotyczących przewozu uczniów do szkół świadczonych na rzecz Gminy, zatem z powyższych względów, w szczególności z uwagi na wystawienie faktury VAT, nie ma również potrzeby umieszczania numeru NIP Gminy na paragonach – biletach miesięcznych wystawianych dla uczniów.

W konsekwencji należy stwierdzić, że Wnioskodawca nie ma obowiązku umieszczania numeru NIP Gminy na paragonie – bilecie miesięcznym wystawianym dla uczniów, ponieważ zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy wystawia on na Gminę fakturę dokumentującą usługę przewozu uczniów do szkół na terenie Gminy.

Wskazać należy, że nie jest błędem jeśli podatnik ewidencjonuje w kasie rejestrującej całą sprzedaż jaka występuje w jego przedsiębiorstwie, jednakże musi zadbać o to, aby deklaracja podatkowa sporządzona na podstawie prowadzonych w firmie ewidencji, które dwukrotnie obejmują tę samą sprzedaż, była rzetelna.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zauważyć należy, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 374, z późn. zm.).

Jednocześnie, stosownie do art. 15zzs ust. 7 ww. ustawy z dnia 2 marca 2020 r., czynności dokonane w postępowaniach, o których mowa w ust. 1, w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID są skuteczne. Tym samym, Strona może skutecznie wnieść skargę pomimo wstrzymania biegu powyższego terminu

Skargę wnosi się na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.