Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-3.4010.83.2020.1.PC
z 24 kwietnia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) oraz art. 15zzs ust. 7 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. z 2020 r., poz. 374, ze zm.) - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 14 lutego 2020 r. (data wpływu 26 lutego 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy w sytuacji, gdy w trakcie roku podatkowego nastąpi przekroczenie dostępnego limitu pomocy publicznej w formie zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych, Spółka będzie zobowiązana do kalkulacji i wpłaty miesięcznych zaliczek na podatek dochodowy z działalności określonej w Zezwoleniu, prowadzonej na terenie SSE – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 lutego 2020 r. wpłynął do tut. Organu wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy w sytuacji, gdy w trakcie roku podatkowego nastąpi przekroczenie dostępnego limitu pomocy publicznej w formie zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych, Spółka będzie zobowiązana do kalkulacji i wpłaty miesięcznych zaliczek na podatek dochodowy z działalności określonej w Zezwoleniu, prowadzonej na terenie SSE.

We wniosku przedstawiono następujący zdarzenie przyszłe:

P. Spółka z o.o. (dalej: „Spółka”, „Wnioskodawca”) jest zakładem produkcyjnym, którego podstawowym profilem działalności jest produkcja komponentów silników lotniczych - głównie systemów orurowania odpowiedzialnego za przepływ powietrza, rozprowadzenie płynów eksploatacyjnych i paliwa wewnątrz silnika.

Rok podatkowy Spółki jest zgodny z rokiem kalendarzowym.

Działalność Spółki prowadzona jest na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (dalej: „Strefa”), na podstawie zezwolenia wydanego Spółce w dniu 31 sierpnia 2017 r. (dalej: „Zezwolenie”) w oparciu o przepis art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 865 z póżn. zm.; dalej: „ustawa o PDOP”).

Co do zasady, Zezwoleniem objęta jest całość podstawowej działalności prowadzonej przez Spółkę - równocześnie jednak, w ograniczonym zakresie, pomocniczo Spółka generuje także przychody z działalności pobocznej nieobjętej zwolnieniem z podatku w ramach Zezwolenia (przychody finansowe, przychody z doraźnego świadczenia usług itp.)

Spółka kalkuluje wysokość przysługującej jej pomocy publicznej w formie zwolnienia z PDOP w oparciu o poniesione kwalifikowane wydatki inwestycyjne.

Spółka jest podmiotem, o którym mowa w § 5 ust. 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz.U. z 2015 r., poz. 465 z późn. zm., dalej: „rozporządzenie w sprawie pomocy publicznej”), tj. przedsiębiorcą, którego przedsiębiorstwo zostało objęte granicami SSE w związku z realizacją nowej inwestycji (tzw. inwestycja brownfield).

Oznacza to, iż zwolnienie z podatku CIT o którym mowa w przepisie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o UPDP, przysługuje Spółce od miesiąca następującego po miesiącu, w którym poniesione zostały wydatki inwestycyjne i osiągnięty został poziom zatrudnienia określone w Zezwoleniu, tj.:

• poniesione zostały na terenie strefy wydatki inwestycyjne w rozumieniu § 6 ust. 1 rozporządzenia w sprawę pomocy publicznej w wysokości co najmniej 20 mln zł,
• zwiększone zostało dotychczasowe zatrudnienie w Spółce kształtujące się na poziomie średnio 296 osób, poprzez zatrudnienie na terenie strefy, po dniu uzyskania zezwolenia, co najmniej 30 nowych pracowników.
  
  

Warunek dotyczący zatrudnienia określonej liczby pracowników określony w Zezwoleniu, wypełniony został przez Spółkę do dnia 31 grudnia 2017 r., wysokość minimalnych wydatków inwestycyjnych określonych w Zezwoleniu (kwota 20 mln zł) wydatkowana została przez Spółkę do końca lipca 2019 r.

Po wypełnieniu powyższych warunków, w odniesieniu do dochodu wygenerowanego na działalności prowadzonej na terenie SSE i objętej Zezwoleniem, Spółka nabyła prawo do zwolnienia dochodów strefowych z podatku dochodowego określonych w przepisie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o PDOP, z którego korzystać będzie aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej dostępnej dla realizowanego projektu. (§ 5 ust. 4 rozporządzenia w sprawie pomocy publicznej).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w sytuacji, gdy w trakcie roku podatkowego nastąpi przekroczenie dostępnego limitu pomocy publicznej w formie zwolnienia z PDOP, Spółka będzie zobowiązana do kalkulacji i wpłaty miesięcznych zaliczek na podatek dochodowy z działalności określonej w Zezwoleniu, prowadzonej na terenie SSE?

Zdaniem Wnioskodawcy, kalkulacja dokładnej wartości pomocy publicznej, przysługującej Spółce w postaci zwolnienia z PDOP z tytułu działalności na terenie SSE na podstawie Zezwolenia, jest możliwa dopiero na dzień 31 marca roku następującego po zakończeniu danego roku podatkowego (tj. na ostatni dzień, w którym Spółka będzie zobowiązana do złożenia zeznania rocznego CIT-8 za rok podatkowy); w trakcie całego roku podatkowego, Spółka nie ma możliwości dokładnego określenia wysokości dostępnej i wykorzystanej pomocy publicznej - nie są znane bowiem ostateczne wartości stopy dyskontowej, a tym samym rzeczywista wartość wykorzystanej pomocy publicznej, kalkulowane dopiero na dzień 31 marca roku następnego (termin graniczny złożenia deklaracji CIT za dany rok podatkowy). W efekcie, w trakcie trwania roku podatkowego, w którym nastąpi osiągnięcie limitu dostępnej regionalnej pomocy publicznej w formie zwolnienia z PDOP z ramach Zezwolenia, Spółka nie będzie zobowiązana do wpłaty ewentualnych zaliczek miesięcznych na PDOP od dochodu z działalności strefowej - podatek taki podlegać będzie jednak w rozliczeniu rocznym za dany rok podatkowy, składanym na dzień 31 marca roku następnego.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o PDOP (winno być: „ art. 17 ust. 1 pkt 34”), wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE na podstawie zezwolenia, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Ustawa o PDOP wskazuje zatem, iż dla oceny, czy wielkość zwolnienia z tytułu Zezwolenia nie przekracza maksymalnej, dopuszczalnej wysokości pomocy publicznej na danym obszarze, pod uwagę brana jest wartość pomocy publicznej już udzielonej i wciąż możliwej do udzielenia na podstawie zezwolenia na działalność na terenie SSE.

Szczegółowy sposób kalkulacji przysługującego limitu pomocy publicznej z tytułu Zezwolenia, zdefiniowany został w § 7 rozporządzenia w sprawie pomocy publicznej. Zgodnie z § 7 ust. 1 powołanego rozporządzenia, koszty kwalifikowane inwestycji oraz wielkość pomocy są dyskontowane na dzień uzyskania zezwolenia, natomiast na podstawie ust. 6 powołanego paragrafu, zdyskontowaną wartość poniesionych kosztów oraz otrzymywanej pomocy oblicza się przy zastosowaniu wzoru, składową którego jest czas który upłynął od dnia uzyskania Zezwolenia.

W oparciu o art. 2 pkt 11 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 362, z późn. zm.), w przypadku zwolnienia z PDOP, dniem udzielenia pomocy na który dyskontowane są poniesione nakłady inwestycyjne oraz przeliczana otrzymana pomoc publiczna jest dzień, w którym zgodnie z odrębnymi przepisami, upływa termin złożenia zeznania rocznego (a zatem w przypadku PDOP 31 marca roku następującego po rozliczeniowym roku podatkowym).

Reasumując powołane przepisy, weryfikacja wysokości dostępnej i wykorzystanej pomocy publicznej z tytułu Zezwolenia w danym roku podatkowym, może być dokonana dopiero i wyłącznie po zakończeniu roku podatkowego, na wskazany dzień udzielenia pomocy (31 marca roku następującego po roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały dochody podlegające zwolnieniu). Na wskazaną datę, podatnik zobligowany jest wyliczyć dokładną wysokość różnicy pomiędzy:

• wartością całkowitej dostępnej dla Spółki pomocy publicznej w formie zwolnienia podatkowego, obliczoną jako iloczyn kosztów kwalifikowanych (w wartości zdyskontowanej na dzień uzyskania zezwolenia) oraz współczynnika intensywności pomocy publicznej (w przypadku Spółki - 35%),
• wartością pomocy dotychczas otrzymanej w formie zwolnienia z PDOP (zdyskontowanej uprzednio przy zastosowaniu współczynników dyskontujących właściwych dla okresu od dnia udzielenia zezwolenia do dnia wykorzystania danej transzy pomocy publicznej).
  
  

Obliczona w ten sposób różnica, stanowi wielkość dostępnego dla Spółki zwolnienia z PDOP. Równocześnie w sytuacji, gdy wysokość zdyskontowanego zobowiązania podatkowego z tytułu działalności strefowej za dany rok:

• jest mniejsza lub równa wysokości dostępnego zwolnienia podatkowego (z uwzględnieniem mechanizmu dyskontowania), zwolnieniu z PDOP podlega całkowita wielkość dochodu z działalności strefowej, będąca podstawą do obliczenia hipotetycznego zobowiązania podatkowego za dany rok,
• jest większa od wartości dostępnego, zdyskontowanego zwolnienia podatkowego za taki okres, zwolnieniu z PDOP podlega wyłącznie dochód strefowy do wysokości dostępnego zdyskontowanego zwolnienia z podatku z ramach Zezwolenia; równocześnie, w odniesieniu do nadwyżki wypracowanego dochodu ponad wskazany limit, podatnik zobowiązany jest do zapłaty PDOP na zasadach ogólnych, jednak dopiero w dacie złożenia zeznania rocznego CIT-8 za dany okres (o ile wartość zaliczek wpłaconych w trakcie trwania roku podatkowego będzie niższa niż całkowita wartość zobowiązania podatkowego za ten rok); brak jest bowiem technicznej możliwości kalkulacji limitu dostępnej pomocy publicznej przed dniem 31 marca roku kolejnego, z uwagi na nieznane wartości dyskontowania pomocy publicznej; brak możliwości kalkulacji zaliczek na PDOP od dochodu z działalności strefowej w trakcie roku podatkowego, powoduje brak obowiązku ich wpłaty w formie miesięcznych zaliczek.
  
  

Spółka wskazuje, że prezentowane przez Spółkę stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacjach organów podatkowych, w szczególności:

• interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 10 listopada 2014 r., znak: IBPBI/2/423-989/14/KP, w której Dyrektor uznał za prawidłowe stanowisko Wnioskodawcy argumentującego w analogicznej sprawie, że fizycznie, obowiązek wpłaty zaliczki w trakcie roku podatkowego jest niemożliwy do wypełnienia, wysokość zdyskontowanego dochodu możliwego do zwolnienia z podatku obliczona zostanie dopiero po uzyskaniu i zdyskontowaniu wartości pomocy publicznej za dany rok, a więc nie wcześniej niż 31 marca roku następującego;
• interpretacji Dyrektora Krajowej Izby Skarbowej z 23 sierpnia 2019 r., znak: 0111-KDIB1-3.4010.267.2019.1.APO, w której Dyrektor uznał, że z uwagi na fakt, że zwolnienie podatkowe udzielane jest w dniu, w którym zgodnie z odrębnymi przepisami upływa termin złożenia zeznania rocznego, Wnioskodawca nie jest w stanie dokonać uprzedniej precyzyjnej kalkulacji wielkości dostępnego limitu zwolnienia, należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że możliwość określenia wartości dostępnego zwolnienia podatkowego występuje dopiero na dzień faktycznego udzielenia pomocy, tj. na dzień, w którym upływa termin złożenia zeznania rocznego. 
  
  

Analogiczne stanowisko zostało wyrażone m.in. w interpretacjach:

• Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, 10 grudnia 2012 r., znak IBPBI/2/423-1175/12/SD,
• Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, 5 stycznia 2015 r., znak IBPBI/2/423-1248/14/AK,
• Dyrektora Krajowej Izby Skarbowej z dnia 3 kwietnia 2019 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.76.2019.1.APO,
• Dyrektora Krajowej Izby Skarbowej z dnia 3 czerwca 2019 r., sygn. 0114-KDIP2-3.4010.69.2019.1.MS.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. z 2020 r., poz. 374, ze zm.).

Jednocześnie, stosownie do art. 15zzs ust. 7 ww. ustawy z dnia 2 marca 2020 r., czynności dokonane w postępowaniach, o których mowa w ust. 1, w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID są skuteczne. Tym samym, Strona może skutecznie wnieść skargę pomimo wstrzymania biegu powyższego terminu.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.