Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-1.4011.258.2020.1.JK
z 22 kwietnia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) w zw. z art. 15zzs ust. 7 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 374 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 lutego 2020 r. (data wpływu 2 marca 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi termomodernizacyjnej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 marca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi termomodernizacyjnej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W okresie od marca do września 2019 roku Wnioskodawca przeprowadził termomodernizację w swoim mieszkaniu, którego jest wraz z żoną współwłaścicielem na mocy aktu notarialnego z dnia 1 października 2003 roku.

Termomodernizacja polegała na montażu pompy ciepła, którą zastąpiono kocioł węglowy. W ramach inwestycji Zainteresowany zamontował również panele fotowoltaiczne celem pozyskania energii do zasilania pompy ciepła. Konieczne było także zwiększenie mocy oraz dostosowanie starej instalacji elektrycznej do nowych potrzeb. Wnioskodawca uzyskał zgodę współwłaścicieli budynku, a jednym z warunków było całkowite wzięcie na siebie pokrycia ewentualnych szkód spowodowanych montażem osprzętu na dachu budynku. Całą inwestycję Zainteresowany sfinansował wraz z żoną z własnych oszczędności. Koszt przedsięwzięcia wraz z koniecznymi przeróbkami i niezbędnym dla prawidłowego funkcjonowania osprzętem wyniósł ponad 65 tys. złotych.

Gdyby Wnioskodawca zamieszkiwał w budynku jednorodzinnym przysługiwałaby mu ulga podatkowa z tytułu termomodernizacji, zapewne też mógłby się ubiegać o dofinansowanie z programów rządowych, jednakże mieszka w budynku, gdzie prócz jego są jeszcze cztery mieszkania. Nie jest to więc budynek jednorodzinny, choć przecież zamiana kotła na niezanieczyszczające źródło ciepła z wykorzystaniem odnawialnych źródeł energii do jego zasilania w taki sam sposób chroni środowisko jak w przypadku gdyby działała w budynku jednorodzinnym. Ideą ulgi jak mniema Zainteresowany jest właśnie wspieranie takich jak jego innowacji i dlatego liczył choćby na ulgę w podatkach.

Pompa ciepła zasila tylko mieszkanie Wnioskodawcy, dokładnie tak jak byłoby to w budynku jednorodzinnym. Inwestycja nie wpływa w żaden sposób na status pozostałych mieszkańców, z których każdy ma własne źródło ciepła. Panele fotowoltaiczne zainstalowane na dachu i służą tylko Zainteresowanemu i korzysta z nich w taki sam sposób w jaki wykorzystywałby je na swoim dachu w budynku jednorodzinnym. Budynek jako taki spełnia w tym przypadku jedynie rolę konstrukcji na której oparcie znalazła pompa ciepła oraz panele fotowoltaiczne. Dokładnie tak samo byłoby gdyby je zainstalował w budynku jednorodzinnym.

Instalacja Wnioskodawcy nie koliduje również z interesami sąsiadów, oni również mogą swobodnie dysponować konstrukcją budynku, tak ścianami jak i połacią dachu, gdyby zechcieli zamontować podobną instalację, powierzchni na dachu wystarczy dla wszystkich.

Również pod względem parametrów technicznych budynek mimo że pochodzący z początków XX wieku spełnia wszelkie wymagania, solidna murowana konstrukcja oraz wyremontowany w roku 2007 dach dają gwarancję wytrzymałości i stabilności zamontowanych elementów.

Skoro więc co do zasady i sposobu Zainteresowany wdraża termomodernizację zgodnie, jak sądzi, z ideą ochrony środowiska oraz intencją twórców przepisów wprowadzających ulgę podatkową to dlaczego wyklucza z możliwości skorzystania z ulgi fakt, iż inwestycja nie dotyczy budynku jednorodzinnego?

Czy jest to luka w prawie budowlanym, które nie przewidziało kategorii budynku wielorodzinnego, w odróżnieniu od bloków, gdzie udział liczebny lokatorów w niewielkiej sumarycznie powierzchni dachu nie stwarza warunków na współistnienie na jednej przestrzeni instalacji służącej wszystkim mieszkańcom. Czy jest to zamierzone działanie mające na celu ograniczenie dopłat czy też wsparcia choćby w formie ulgi podatkowej? Czy jest aż tak istotna różnica w wykorzystywaniu do celów termomodernizacji budynku w którym wydzielono dwa lokale, jak dopuszcza prawo i w którym mieszkańcy mają prawo i możliwość ubiegania się o ulgi i dopłaty, a budynkiem gdzie takich lokali jest pięć?

Niestety Wnioskodawca nie znajduje odpowiedzi na te pytania, ani też logicznego uzasadnienia takiego stanu rzeczy. Nie znalazł także w przepisach definicji swojego budynku, ani też opisu podobnego jak jego przypadku w objaśnieniach podatkowych. Na pytania Wnioskodawca nie uzyskałem żadnej odpowiedzi w macierzystym urzędzie skarbowym, polecono jednak, a nawet rekomendowano zwrócenie się bezpośrednio o indywidualną interpretację.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca może skorzystać z ulgi podatkowej za rok 2019 z tytułu poniesionych wydatków na cele termomodernizacji mieszkania, polegającej na całkowitej zamianie dotychczasowego pozyskiwania źródeł energii cieplnej na pochodzącą ze źródła odnawialnego energię elektryczną z jednoczesnym zastosowaniem wysokosprawnej kogeneracji poprzez instalację pompy ciepła zasilanej z mikroinstalacji fotowoltaicznej?

Zdaniem Wnioskodawcy, wraz z małżonką jest współwłaścicielem lokalu nr 1 budynku mieszkalnego na mocy aktu notarialnego. Nieruchomość objęta jest księgą wieczystą prowadzoną przez Sąd Rejonowy. Oboje małżonkowie są płatnikami rozliczającymi się według jednolitej 19% stawki podatkowej. W roku podatkowym 2019 ponieśli na cele termomodernizacji i wykonania mikroinstalacji fotowoltaicznej wydatki w kwocie 64 154,14 zł. Inwestycja została wykonana w budynku, w którym co prawda znajduje się więcej niż dwa lokale, Zainteresowany uważa jednak, że z racji sposobu użytkowania, a przede wszystkim w zakresie dotyczącym wykonanej inwestycji polegającej na termomodernizacji może i traktuje budynek jako jednorodzinny. W kwestii energetycznej, pozyskiwania ciepła do celów użytkowych jest całkowicie niezależny od pozostałych mieszkańców, a elementy konstrukcyjne budynku jak ściana i dach użyte są tu wyłącznie w charakterze oparcia zainstalowanych urządzeń. Równie dobrze mógłby zamontować pompę ciepła wraz z mikroinstalacją fotowoltaiczną na garażu, który należy do niego i znajduje się tylko o kilka metrów od wspomnianego budynku mieszkalnego. Fakt, że Zainteresowany nie wykonał mikroinstalacji na garażu lecz wybrał dach budynku wynika jedynie ze względów pragmatycznych – lepszy i naturalny kąt nachylenia połaci dachowej. Takie rozwiązanie jest wymienione i opisane w informatorze jaki uzyskał z Urzędu Skarbowego - Objaśnienia Podatkowe z dnia 9 listopada 2019 r. We wspomnianym przypadku inwestor uzyskał ulgę, o którą się ubiegał, dlatego Zainteresowany uważa, że i on wraz z małżonką ma do podobnej ulgi prawo.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 26h ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), podatnik będący właścicielem lub współwłaścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego ma prawo odliczyć od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2, wydatki poniesione w roku podatkowym na materiały budowlane, urządzenia i usługi, związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w tym budynku, określone w przepisach wydanych na podstawie ust. 10, które zostanie zakończone w okresie 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

W myśl ww. przepisu adresatami ulgi termomodernizacyjnej są podatnicy podatku dochodowego opłacający podatek według skali podatkowej, 19% stawki podatku oraz opłacający ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, będący właścicielami lub współwłaścicielami jednorodzinnych budynków mieszkalnych, ponoszący wydatki na realizację przedsięwzięć termomodernizacyjnych. Ponadto, odliczenie przysługuje pod warunkiem zakończenia przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w okresie do 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

Zgodnie z art. 5a pkt 18b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, budynek mieszkalny jednorodzinny, o którym mowa w ww. art. 26h ust. 1 to budynek mieszkalny jednorodzinny w rozumieniu art. 3 pkt 2a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz.U. z 2019 r., poz. 1186).

Zgodnie z art. 3 pkt 2a ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o budynku mieszkalnym jednorodzinnym - należy przez to rozumieć budynek wolno stojący albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego o powierzchni całkowitej nieprzekraczającej 30% powierzchni całkowitej budynku.

Z kolei art. 5a pkt 18c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych definiuje przedsięwzięcie termomodernizacyjne jako przedsięwzięcie termomodernizacyjne w rozumieniu ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów (Dz. U. z 2018 r., poz. 966).

W myśl art. 2 pkt 2 ustawy o wspieraniu termomodernizacji i remontów użyte w ustawie określenia oznaczają przedsięwzięcia termomodernizacyjne - przedsięwzięcia, których przedmiotem jest:

1. ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie zapotrzebowania na energię dostarczaną na potrzeby ogrzewania i podgrzewania wody użytkowej oraz ogrzewania do budynków mieszkalnych, budynków zbiorowego zamieszkania oraz budynków stanowiących własność jednostek samorządu terytorialnego służących do wykonywania przez nie zadań publicznych,
2. ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie strat energii pierwotnej w lokalnych sieciach ciepłowniczych oraz zasilających je lokalnych źródłach ciepła, jeżeli budynki wymienione w lit. a), do których dostarczana jest z tych sieci energia, spełniają wymagania w zakresie oszczędności energii, określone w przepisach prawa budowlanego, lub zostały podjęte działania mające na celu zmniejszenie zużycia energii dostarczanej do tych budynków,
3. wykonanie przyłącza technicznego do scentralizowanego źródła ciepła, w związku z likwidacją lokalnego źródła ciepła, w wyniku czego następuje zmniejszenie kosztów pozyskania ciepła dostarczanego do budynków wymienionych w lit. a),
4. całkowita lub częściowa zamiana źródeł energii na źródła odnawialne lub zastosowanie wysokosprawnej kogeneracji.
   
   

Katalog wydatków podlegających odliczeniu znajduje się w załączniku do rozporządzenia Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia 21 grudnia 2018 r. w sprawie określenia wykazu rodzajów materiałów budowlanych, urządzeń i usług związanych z realizacją przedsięwzięć termomodernizacyjnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 2489).

Odliczeniu podlegają wydatki na materiały budowlane i urządzenia:

1. materiały budowlane wykorzystywane do docieplenia przegród budowlanych, płyt balkonowych oraz fundamentów wchodzące w skład systemów dociepleń lub wykorzystywane do zabezpieczenia przed zawilgoceniem;
2. węzeł cieplny wraz z programatorem temperatury,
3. kocioł gazowy kondensacyjny wraz ze sterowaniem, armaturą zabezpieczającą i regulującą oraz układem doprowadzenia powietrza i odprowadzenia spalin,
4. kocioł olejowy kondensacyjny wraz ze sterowaniem, armaturą zabezpieczającą i regulującą oraz układem doprowadzenia powietrza i odprowadzenia spalin,
5. zbiornik na gaz lub zbiornik na olej,
6. kocioł na paliwo stałe spełniający co najmniej wymagania określone w rozporządzeniu Komisji (UE) 2015/1189 z dnia 28 kwietnia 2015 r. w sprawie wykonania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/125/WE w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu dla kotłów na paliwa stałe (Dz. Urz. UE L 193 z dnia 21 lipca 2015 r., s. 100),
7. przyłącze do sieci ciepłowniczej lub gazowej,
8. materiały budowlane wchodzące w skład instalacji ogrzewczej,
9. materiały budowlane wchodzące w skład instalacji przygotowania ciepłej wody użytkowej,
10. materiały budowlane wchodzące w skład systemu ogrzewania elektrycznego,
11. pompa ciepła wraz z osprzętem,
12. kolektor słoneczny wraz z osprzętem,
13. ogniwo fotowoltaiczne wraz z osprzętem,
14. stolarka okienna i drzwiowa, w tym okna, okna połaciowe wraz z systemami montażowymi, drzwi balkonowe, bramy garażowe, powierzchnie przezroczyste nieotwieralne,
15. materiały budowlane składające się na system wentylacji mechanicznej wraz z odzyskaniem ciepła lub odzyskiem ciepła i chłodu.
    
    

Odliczeniem objęte są również wydatki na następujące usługi:

1. wykonanie audytu energetycznego budynku przed realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego,
2. wykonanie analizy termograficznej budynku,
3. wykonanie dokumentacji projektowej związanej z pracami termomodernizacyjnymi,
4. wykonanie ekspertyzy ornitologicznej i chiropterologicznej,
5. docieplenie przegród budowlanych lub płyt balkonowych lub fundamentów,
6. wymiana stolarki zewnętrznej np.: okien, okien połaciowych, drzwi balkonowych, drzwi zewnętrznych, bram garażowych, powierzchni przezroczystych nieotwieralnych,
7. wymiana elementów istniejącej instalacji ogrzewczej lub instalacji przygotowania ciepłej wody użytkowej lub wykonanie nowej instalacji wewnętrznej ogrzewania lub instalacji przygotowania ciepłej wody użytkowej,
8. montaż kotła gazowego kondensacyjnego,
9. montaż kotła olejowego kondensacyjnego,
10. montaż pompy ciepła,
11. montaż kolektora słonecznego,
12. montaż systemu wentylacji mechanicznej z odzyskiem ciepła z powietrza wywiewanego,
13. montaż instalacji fotowoltaicznej,
14. uruchomienie i regulacja źródła ciepła oraz analiza spalin,
15. regulacja i równoważenie hydrauliczne instalacji,
16. demontaż źródła ciepła na paliwo stałe.
    
    

W myśl art. 26h ust. 2 kwota odliczenia nie może przekroczyć 53 000 zł w odniesieniu do wszystkich realizowanych przedsięwzięć termomodernizacyjnych w poszczególnych budynkach, których podatnik jest właścicielem lub współwłaścicielem.

Stosownie do art. 26h ust. 3 ww. ustawy, wysokość wydatków ustala się na podstawie faktur wystawionych przez podatnika podatku od towarów i usług niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku. Jeżeli poniesione wydatki były opodatkowane podatkiem od towarów i usług, za kwotę wydatku uważa się wydatek wraz z podatkiem od towarów i usług, o ile podatek ten nie został odliczony na podstawie ustawy o podatku od towarów i usług (art. 26h ust. 4 ww. ustawy).

Natomiast, zgodnie z art. 26h ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odliczeniu nie podlegają wydatki w części, w jakiej zostały:

1. sfinansowane (dofinansowane) ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej lub wojewódzkich funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej lub zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie;
2. zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub uwzględnione przez podatnika w związku z korzystaniem z ulg podatkowych w rozumieniu Ordynacji podatkowej.
   
   

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono wydatki (art. 22h ust. 6 ww. ustawy).

W myśl art. 22h ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwota odliczenia nieznajdująca pokrycia w rocznym dochodzie podatnika podlega odliczeniu w kolejnych latach, nie dłużej jednak niż przez 6 lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

W tym miejscu wskazać należy, że zgodnie z konstrukcją i systematyką ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe stanowią wyjątek od generalnej zasady powszechności opodatkowania wyrażonej w art. 9 ust. 1 tej ustawy. W związku z tym – jak powszechnie przyjmuje się w orzecznictwie – wykładnia przepisów regulujących ulgi podatkowe powinna być ścisła, a nie rozszerzająca, gdyż mogłaby doprowadzić do zastosowania ulg wobec osób, które zdaniem ustawodawcy nie spełniają ustanowionych przez niego warunków. W orzecznictwie sądów administracyjnych przyjmuje się jednolicie, że wszelkie przepisy regulujące ulgi podatkowe, stanowiące wyjątki od ww. zasady, należy interpretować ściśle, przede wszystkim w oparciu o wykładnię językową (por. wyroki NSA: z 24 września 2009 r., sygn. akt II FSK 649/08; 24 września 2009 r., sygn. akt II FSK 650/08; 12 sierpnia 2011 r., sygn. akt II FSK 374/10; 28 marca 2012 r., sygn. akt II FSK 1781/10). Zatem skoro zgodnie z wykładnią językową ustawa pozwala na skorzystanie z ulgi termomodernizacyjnej właścicielowi lub współwłaścicielowi budynku mieszkalnego jednorodzinnego w rozumieniu art. 3 pkt 2a ustawy – Prawo budowlane, to nieuprawnionym jest rozszerzanie prawa do ulgi na osoby będące właścicielami lokalu mieszkalnego w budynku wielorodzinnym nawet jeżeli spełniają pozostałe warunki uprawniające do skorzystania z omawianej ulgi.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego, a w szczególności fakt, że Zainteresowany, wyraźnie wskazał, iż budynek którego termomodernizacji dokonał nie jest budynkiem jednorodzinnym stwierdzić należy, że Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do skorzystania z ulgi, o której mowa w art. 26h ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wobec powyższego, stanowisko przedstawione we wniosku należało uznać za nieprawidłowe.

Końcowo należy wskazać, że rolą organu podatkowego wydającego interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego jest wykładnia przepisów w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego w kontekście zadanego przez Wnioskodawcę pytania podatkowego, nie zaś ocena racjonalności skonstruowania (objęcia ulgą podatkową określonych kategorii podmiotów czy przedmiotów) konkretnych przepisów podatkowych przez legislatora podatkowego. W konsekwencji Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie ma możliwości odniesienia się do dywagacji Wnioskodawcy odnośnie celu jaki przyświecał ustawodawcy objęcia ulgą właścicieli/współwłaścicieli budynków jednorodzinnych a wykluczenia z tej ulgi właścicieli mieszkań w budynkach wielorodzinnych i czy był to cel zamierzony.

Ponadto informuje się, że z uwagi na fakt, że wniosek został złożony przez jednego ze współwłaścicieli mieszkania interpretacja nie wywołuje skutków prawnych po stronie drugiego ze współwłaścicieli, tj. po stronie małżonki Zainteresowanego, która jeśli chce uzyskać interpretację winna wystąpić z odrębnym wnioskiem spełniającym warunki określone w art. 14b i nast. Ordynacji podatkowej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID- 19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. z 2020 r. poz. 374, z późn. zm.).

Jednocześnie, stosownie do art. 15zzs ust. 7 ww. ustawy z dnia 2 marca 2020 r., czynności dokonane w postępowaniach, o których mowa w ust. 1, w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID są skuteczne. Tym samym, Strona może skutecznie wnieść skargę pomimo wstrzymania biegu powyższego terminu.

Skargę wnosi się na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.