Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-3.4011.196.2020.3.AC
z 24 kwietnia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), art. 15zzs ust. 7 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020r., poz. 374, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 lutego 2020 r. (data wpływu 19 lutego 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 kwietnia 2020 r. (data wpływu 10 kwietnia 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych nabycia nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 lutego 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, podatku od czynności cywilnoprawnych oraz podatku od spadków i darowizn.

Z uwagi na braki formalne wniosku, Organ podatkowy pismem z dnia 25 marca 2020 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.196.2020.2.ST 0111-KDIB2-2.4014.28.2020.3.PB 0111-KDIB2-2.4015.18.2020.3.PB (doręczonym dnia 30 marca 2020 r.) wezwał Wnioskodawcę na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) do jego uzupełnienia, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia. W odpowiedzi na ww. wezwanie w dniu 10 kwietnia 2020 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (data nadania 6 kwietnia 2020 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca zamierza wraz z żoną zakupić nieruchomość – działkę budowlaną oraz udział w drugiej działce (mającej stanowić drogę wewnętrzną). Pomiędzy Wnioskodawcą, a jego żoną nie została ustanowiona rozdzielność majątkowa. Nabycie nieruchomości nastąpi do majątku wspólnego małżonków. Żona Wnioskodawcy jest bratanicą osoby sprzedającej. Z uwagi na więzy rodzinne, cena sprzedaży będzie niższa aniżeli cena rynkowa nieruchomości i będzie wynosiła 80 000 zł. Cena ta jest według szacunków Wnioskodawcy o około 1/3 niższa od wartości rynkowej. W akcie notarialnym sprzedaży nieruchomości, Wnioskodawca ma zamiar wskazać jako podstawę opodatkowania wartość rynkową nieruchomości (która będzie różnić się od ceny sprzedaży) i od tej wartości uiścić podatek od czynności cywilnoprawnych.

Pismem z dnia 6 kwietnia 2020 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że posiada nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w myśl art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej „ustawa o PIT”). Cena sprzedaży, podana w akcie notarialnym, będzie wynosiła 80 000 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy prawidłowym będzie wskazanie w akcie notarialnym sprzedaży nieruchomości, jako podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, wartości rynkowej nieruchomości, która będzie różniła się od ceny przedmiotu sprzedaży?
2. Czy w związku z zakupem nieruchomości poniżej ceny rynkowej po stronie Wnioskodawcy powstanie przychód, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowiący różnicę pomiędzy ceną sprzedaży a ceną rynkową nieruchomości, a w szczególności czy będzie to przychód z częściowo nieodpłatnych świadczeń, o którym mowa w art. 11 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
3. Czy jeżeli odpowiedź na pytanie nr 2 będzie twierdząca – przychód ten będzie dla Wnioskodawcy zwolniony z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z tym, że żona Wnioskodawcy jest osobą mieszcząca się w II grupie podatkowej wobec osoby sprzedającej, a nieruchomość jest nabywana do majątku wspólnego?
4. Czy w związku z zakupem nieruchomości poniżej ceny rynkowej po stronie Wnioskodawcy powstanie obowiązek podatkowy, na podstawie ustawy o podatku od spadków i darowizn?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy wyłącznie w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych (pytania oznaczone we wniosku nr 2 i nr 3). W pozostałym zakresie wniosku, dotyczącym podatku od czynności cywilnoprawnych oraz podatku od spadków i darowizn, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy (po uzupełnieniu wniosku), w związku z zakupem nieruchomości za cenę 80 000 zł, po Jego stronie nie powstanie przychód, w rozumieniu ustawy o PIT, pomimo że cena ta różni się od ceny rynkowej przedmiotu sprzedaży. W szczególności Wnioskodawca stoi na stanowisku, że na skutek zawarcia transakcji sprzedaży, na warunkach opisanych we wniosku, nie dojdzie po Jego stronie do uzyskania świadczenia częściowo odpłatnego, o którym mowa w art. 11 ust. 2b ustawy o PIT.

Źródłem przychodu, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT, jest odpłatne zbycie nieruchomości. Tym samym w wyniku zawarcia transakcji odpłatnego zbycia nieruchomości, przychód może powstać wyłącznie po stronie sprzedającego, a nie kupującego. W konsekwencji, nawet jeżeli kupujący nabywa nieruchomość za cenę, odbiegającą od ceny rynkowej, z chwilą zakupu nie powstaje po jego stronie przychód, w rozumieniu ustawy o PIT.

Zdaniem Wnioskodawcy, jeżeli Organ podatkowy potwierdzi Jego stanowisko, w zakresie pytania nr 2, odpowiedź na pytanie nr 3 pozostaje bezprzedmiotowa. W sytuacji jednak, gdyby Organ uznał stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 za nieprawidłowe i uznał, że w wyniku zawarcia umowy sprzedaży nieruchomości, po Jego stronie powstaje przychód, w rozumieniu ustawy o PIT (w zakresie różnicy pomiędzy ceną zakupu nieruchomości, a jej wartością rynkową), przychód ten będzie dla Wnioskodawcy zwolniony z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o PIT. Wynika to z tego, że zakup następuje do majątku wspólnego małżonków, a żona Wnioskodawcy jest bratanicą sprzedającej, należy zatem do II grupy podatkowej. Udziałów w majątku wspólnym małżonków, którzy nie zawarli umowy o rozdzielności majątkowej, nie da się wyodrębnić, gdyż współwłasność ta ma charakter współwłasności łącznej, w której nie wyodrębnia się udziałów ułamkowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Z treści cytowanego przepisu wynika, że źródłem przychodu podatnika jest m.in. odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie lub wybudowanie.

Zgodnie z zasadą wynikającą z art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Przy czym wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia (art. 19 ust. 3 ww. ustawy).

Stosownie natomiast do art. 19 ust. 4 cyt. ustawy, jeżeli wartość wyrażona w cenie określonej w umowie odpłatnego zbycia znacznie odbiega od wartości rynkowej nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, organ podatkowy wezwie strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej. W razie nieudzielenia odpowiedzi, niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej, organ podatkowy określi wartość z uwzględnieniem opinii biegłego lub biegłych. Jeżeli wartość ustalona w ten sposób odbiega co najmniej o 33% od wartości wyrażonej w cenie, koszty opinii biegłego lub biegłych ponosi zbywający.

Z opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca zamierza wraz z żoną zakupić nieruchomość – działkę budowlaną oraz udział w drugiej działce (mającej stanowić drogę wewnętrzną). Pomiędzy Wnioskodawcą, a jego żoną nie została ustanowiona rozdzielność majątkowa. Nabycie nieruchomości nastąpi do majątku wspólnego małżonków. Żona Wnioskodawcy jest bratanicą osoby sprzedającej. Z uwagi na więzy rodzinne, cena sprzedaży będzie niższa aniżeli cena rynkowa nieruchomości i będzie wynosiła 80 000 zł. Cena ta jest według szacunków Wnioskodawcy o około 1/3 niższa od wartości rynkowej. W akcie notarialnym sprzedaży nieruchomości, Wnioskodawca ma zamiar wskazać jako podstawę opodatkowania wartość rynkową nieruchomości (która będzie różnić się od ceny sprzedaży) i od tej wartości uiścić podatek od czynności cywilnoprawnych. Cena sprzedaży, podana w akcie notarialnym, będzie wynosiła 80 000 zł.

Odnosząc powyższe uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że skutki podatkowe, a tym samym obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu sprzedaży nieruchomości lub jej części oraz udziału w nieruchomości spoczywa na sprzedającym. Podatek dochodowy z tytułu sprzedaży nieruchomości płaci sprzedający. Oznacza to, że nabycie przez Wnioskodawcę nieruchomości – działki budowlanej oraz udziału w drugiej działce (mającej stanowić drogę wewnętrzną) nie spowoduje po stronie Wnioskodawcy, jako nabywcy, konieczności zapłaty podatku dochodowego od różnicy pomiędzy wartością rynkową tej nieruchomości a faktycznie zapłaconą ceną.

Ustawodawca przewiduje, że przychód ze sprzedaży nieruchomości co do zasady jest równy cenie określonej w stosownej umowie cywilnoprawnej. Niezależnie jednak od powyższego przepis art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, regulujący ustalenie wysokości przychodu m.in. z odpłatnego zbycia nieruchomości upoważnia organy podatkowe do kontroli podanych w umowach cywilnoprawnych, w tym umowie sprzedaży, wyrażonej w tej umowie wartości nabycia danej nieruchomości bądź prawa majątkowego. Wskazany zatem przez ustawodawcę przepis art. 19 ww. ustawy dotyczy możliwości ustalenia rzeczywistej wartości rzeczy lub praw w przypadku podejrzenia, że cena wyrażona w umowie jest zaniżona. Ustalenia rynkowej wartości nieruchomości, a w konsekwencji również przychodu organ podatkowy dokonuje na podstawie przeprowadzonego, przy udziale stron przedmiotowej umowy, postępowania. W sytuacji zatem gdy cena wyrażona w umowie bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej nieruchomości organ podatkowy określa przychód. Przychód ten określony zostaje jednak po stronie sprzedającego, gdyż to u niego powstaje obowiązek w podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu sprzedaży nieruchomości. Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że cena przedmiotowej nieruchomości, zawarta w umowie sprzedaży jest niższa od wartości rynkowej. W związku z czym, jeżeli zawarta w ten sposób pomiędzy Wnioskodawcą a sprzedającym umowa sprzedaży ww. nieruchomości wzbudzi wątpliwość organu podatkowego, to taka umowa może zostać poddana weryfikacji w toku przeprowadzonego przy udziale stron przedmiotowej umowy przez organ podatkowy postępowania. W przypadku nawet, gdyby organ podatkowy uznał, że cena zawarta w umowie bez uzasadnionej przyczyny znacznie odbiega od wartości rynkowej tej nieruchomości, to dla Wnioskodawcy jako nabywcy przedmiotowej nieruchomości nie będzie to skutkowało obowiązkiem zapłaty podatku dochodowego.

Dodatkowo wyjaśnić należy, że w przedstawionym przez Wnioskodawcę zdarzeniu przyszłym nie ma w ogóle zastosowania regulacja prawna wynikająca z art. 11 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis ten stanowi, że jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne to przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 1 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika. Wyjaśnić należy, że przepis art. 11 ust. 2b stanowi integralną część przepisu art. 11. Przepis art. 11 zawiera ogólną definicję przychodu, którą należy stosować w przypadkach, gdy przepisy szczególne nie regulują tej kwestii odmiennie, w szczególności nie przewidują odrębnego sposobu określania momentu uzyskania przychodu lub jego wysokości (co wynika bezpośrednio z zastrzeżenia zawartego w tym przepisie). Oznacza to, że jeżeli przepis szczególny (w tym art. 19 ww. ustawy) inaczej zastrzega rozumienie pojęcia konkretnego przychodu z danego źródła, definicja ta nie ma w ogóle zastosowania. Ustawodawca w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w przepisie art. 10 ust. 1 pkt 8 wprost wskazuje na źródło przychodu, którym niewątpliwie jest przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości, a w art. 19 określa sposób ustalenia tego przychodu, co tym samym wyklucza zastosowanie przepisu art. 11, a tym bardziej przepisu art. 11 ust. 2b ww. ustawy.

W konsekwencji, w przedmiotowej sprawie nie będzie miał zastosowania również przepis art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym wolna od podatku dochodowego jest wartość świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczona zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, otrzymanych od osób zaliczonych do I i II grupy podatkowej w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn, z zastrzeżeniem ust. 20.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że nabycie przez Wnioskodawcę nieruchomości – działki budowlanej oraz udziału w drugiej działce (mającej stanowić drogę wewnętrzną) nie rodzi po Jej stronie, jako nabywcy przedmiotowego udziału, obowiązku zapłaty podatku dochodowego. W przypadku, gdyby jednak organ podatkowy w toku kontroli uznał, że cena nabycia ww. udziału w przedmiotowej nieruchomości zawarta w umowie sprzedaży jest zaniżona, a tym samym nie uwzględniłby przyczyn uzasadniających podanie w umowie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej tej nieruchomości, to organ ten określi wartość rynkową nieruchomości, co w konsekwencji oznacza, że to po stronie zbywcy a nie Wnioskodawcy, jako nabywcy powstanie obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych w pełnej wysokości.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie tutejszy Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.

Ponadto Organ wskazuje, że zgodnie z treścią art. 14b § 1 ww. ustawy – Ordynacja podatkowa, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Zatem interpretacje indywidualne prawa podatkowego wydawane są wyłącznie na wniosek zainteresowanego i tylko w jego indywidualnej sprawie. Zainteresowanym jest każdy, kto złoży wniosek w sprawie indywidualnej, która jego dotyczy. W związku z tym zaznacza się, że interpretacja odnosi się tylko i wyłącznie do Wnioskodawcy i nie ma zastosowania do pozostałych uczestników transakcji, np. żony Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem Organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs. ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych Dz. U. z 2020r. poz. 374 z późn. zm.).

Jednocześnie, stosownie do art. 15zzs ust. 7 ww. ustawy z dnia 2 marca 2020 r., czynności dokonane w postępowaniach, o których mowa w ust. 1, w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID są skuteczne. Tym samym, Strona może skutecznie wnieść skargę pomimo wstrzymania biegu powyższego terminu.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.