Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-1.4012.107.2020.2.AKA
z 21 kwietnia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 lutego 2020 r. (data wpływu 11 lutego 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 3 kwietnia 2020 r. (data wpływu 7 kwietnia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania Wnioskodawcy za podatnika w związku ze sprzedażą działek objętych współwłasnością małżeńską – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 lutego 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania Wnioskodawcy za podatnika w związku ze sprzedażą działek objętych współwłasnością małżeńską.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony w dniu 7 kwietnia 2020 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku).

Wnioskodawca jest właścicielem (wraz z Żoną) nieruchomości stanowiącej działki oznaczone w planie zagospodarowania jako przeznaczone pod zabudowę przemysłowo-usługową o łącznej powierzchni 0,55 ha, położonymi w województwie … w powiecie …. Działki są niezabudowane i zostały nabyte na podstawie umowy sprzedaży we … … roku na podstawie trzech osobnych aktów notarialnych. Zakup nastąpił od trzech osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, więc nie był naliczony i odliczany podatek VAT. W dacie nabycia nieruchomości Wnioskodawca pozostawał w związku małżeńskim, gdzie obowiązywał (i obowiązuje nadal) ustrój ustawowej wspólności majątkowej, zatem działki te stanowią prywatny majątek wspólny małżonków.

Działki przylegają do siebie i stanowią powierzchnię łączną 0,55 ha. Zakup był dokonany w celu rozpoczęcia w przyszłości na tym terenie działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę. Od chwili zakupu nie zmienił się w planie zagospodarowania przestrzennego charakter ww. działek, tzn. teren był i jest przeznaczony pod zabudowę przemysłowo -usługową. Wnioskodawca wnioskował i otrzymał pozytywną decyzję o przekwalifikowaniu klasy zakupionych działek z Rlllb na RIVa (decyzja Starosty … nr … z … r.)

Wnioskodawca dokonał również przełożenia napowietrznej sieci energetycznej na linię kablową oraz wybudował stację transformatorową (oddana do użytku …/…). Wszelkie wydatki z tym związane były ponoszone poza wszelką działalnością gospodarczą tzn. finansowane z majątku prywatnego, bez prawa odliczania podatku VAT.

Wszelkie ww. działania miały na celu przygotowanie działek pod rozpoczęcie w nieodległej przyszłości działalności gospodarczej na tym terenie.

Wnioskodawca nie wykorzystywał ww. działek do żadnej działalności.

Z przedmiotowej nieruchomości nie są i nie były dokonywane dostawy (sprzedaż) produktów rolnych, w rozumieniu art. 2 pkt 20 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.). Nigdy nie były i nie są prowadzone działy specjalne produkcji rolnej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - art. 10 ust. 1 pkt 4 ustawy z dn. 26 lipca 1991 r. (Dz. U. z 2018 r. poz. 1509, z późn. zm.).

Przedmiotowa nieruchomość nie była i nie jest przedmiotem najmu, dzierżawy, użyczenia lub innych umów o podobnym charakterze. Zarówno Wnioskodawczyni, jak i jej małżonek, nie zbywali odpłatnie co najmniej w ostatnich 5 latach żadnych nieruchomości. Nie noszą się również z zamiarem sprzedaży żadnej innej nieruchomości będącej w ich posiadaniu, za wyjątkiem opisanej będącej przedmiotem powyższego wniosku o interpretację.

Wnioskodawca nie jest i nie był w chwili zakupu podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca nie dokonywał w przeszłości i nie dokonuje obrotu nieruchomościami. Nie dokonywał i nie zamierza dokonywać żadnych zabiegów marketingowych, w szczególności podziału nieruchomości czy wydania pozwolenia na budowę budynku lub budowli.

Konieczność sprzedaży wiąże się wyłącznie ze zmianą celów życiowych, ze względu na stan zdrowia i wiek emerytalny, rozpoczęcie działalności gospodarczej staje się mocno utrudnione, natomiast środki ze zbycia są niezbędne do przeznaczenia na cele osobiste.

W uzupełnieniu wniosku na pytanie Organu: „Czy działki były wykorzystywane w prowadzeniu przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, w tym działalności rolniczej, w rozumieniu art. 2 pkt 15 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106)?” Wnioskodawca wskazał, że działki nie były wykorzystywane w ww. okolicznościach ani też w jakichkolwiek innych .

Na pytanie Organu: „Czy Wnioskodawca jest rolnikiem ryczałtowym w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy o VAT?” Wnioskodawca odpowiedział, że nie jest i nie był rolnikiem ryczałtowym w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy o VAT.

Na pytanie Organu: „Należy wskazać czy jest potencjalny nabywca działek powstałych po podziale?” Wnioskodawca odpowiedział, że na dzień … Wnioskodawca nie zna żadnego potencjalnego nabywcy działek. Należy dodać, że Wnioskodawca nie dokonał żadnych podziałów działek.

Na pytanie Organu: „Czy przed sprzedażą działek Wnioskodawca udzielił Nabywcy ww. działek pełnomocnictwa występowania w jego imieniu w sprawach dotyczących przedmiotowej działki?” Wnioskodawca odpowiedział, że na dzień … Wnioskodawca nie zna żadnego potencjalnego nabywcy działek, tym samym nie można mówić o żadnych pełnomocnictwach.

Na pytanie Organu: „Czy przed sprzedażą nastąpi podział działek?” Wnioskodawca udzielił odpowiedzi, że nie dokonał i nie zamierza dokonać podziału zakupionych działek.

Na pytanie Organu: „Czy w wyniku podziału działek zostaną wydzielone drogi wewnętrzne na potrzeby dojazdu?” Wnioskodawca odpowiedział, że nie wydzielił ani też nie zamierza wydzielać żadnych dróg wewnętrznych na potrzeby dojazdu.

Na pytanie Organu: „Czy przed sprzedażą działek nastąpi wydanie np. decyzji o warunkach zabudowy lub lokalizacji inwestycji celu publicznego?” Wnioskodawca odpowiedział, że nie składał i nie zamierza składać przed sprzedażą żadnych wniosków o wydanie decyzji o warunkach zabudowy lub lokalizacji inwestycji celu publicznego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż (zbycie) przez Wnioskodawcę opisanej nieruchomości - działek (grunty w planie zabudowy przeznaczone pod zabudowę przemysłowo-usługową) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, zbycie opisywanej nieruchomości nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ Wnioskodawca nie jest podatnikiem w rozumieniu ustawy o VAT.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 1 1 marca 200-4 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 poz. 1221, z późn. zm), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Natomiast przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie zatem z ww. przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju. Jednakże należy zauważyć, że nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 5 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2 bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza  mocą ust. 2 powołanego artykułu  obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Z opisanego stanu faktycznego jednoznacznie wynika, że działania Wnioskodawcy (wraz z małżonką) są czynnościami w ramach zwykłego zarządu majątkiem osobistym. Wnioskodawca nie podejmował żadnych czynności właściwych dla zachowania podmiotów dokonujących takich dostaw w sposób częstotliwy i z zamiarem osiągania zysku, w szczególności nie nabywał w tym celu nieruchomości będącej przedmiotem wniosku.

Wnioskodawca nigdy nie zajmował się i obecnie również jego działania nie wskazują na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami, ponieważ nie podjął żadnych czynności zmierzających do przygotowania działki do sprzedaży. Zmiana charakteru gruntów z grupy Rlllb na RIVa oraz przełożenie linii energetycznej wraz z wybudowaniem stacji transformatorowej miało na celu przygotować działki pod rozpoczęcie w przyszłości działalności gospodarczej na tym terenie. Jeżeli sprzedający nie prowadził żadnych działań marketingowych od chwili zakupu (gdyż celem zakupu było prowadzenie działalności gospodarczej w przyszłości) to sądy jednomyślnie uznają taką sprzedaż gruntów za niepodlegającą podatkowi VAT. Konieczność sprzedaży wynika wyłącznie ze zmiany celów życiowych i konieczności przeznaczenia środków ze zbycia na inny cel, wobec powyższego należy uznać, że sprzedaż opisanej nieruchomości nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż tego typu działek nie podlega podatkowi VAT i nie powinien być ten podatek naliczany przy sprzedaży.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Jak wynika z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Należy więc przyjąć, że na podstawie definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowej (działki), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Jednakże nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Podatnikami – według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy – są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W zakresie prawa unijnego, z mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347, s. 1 z późn. zm.), "działalność gospodarcza" obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Ze wskazanych regulacji wynika, że w świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy o VAT, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą, istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą zbycie majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą. Zatem jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o VAT, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika ponadto, że dla uznania danego podmiotu za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Oznacza to, że aby uznać działalność podmiotu za działalność gospodarczą nie jest konieczne, aby przyniosła ona jakiekolwiek efekty. Podatnikiem jest zatem również podmiot prowadzący działalność generującą straty, a nawet podmiot, który w ogóle nie dokona żadnej sprzedaży. Za podatnika należy uznać również osobę, która zadeklarowała zamiar prowadzenia działalności gospodarczej i poczyniła w tym celu pewne nakłady, mimo że sama działalność gospodarcza jeszcze się nie rozpoczęła, nawet w sytuacji, jeśli nigdy nie zostanie rozpoczęta. Działalność gospodarcza może składać się z kilku następujących po sobie transakcji. Czynności przygotowawcze, takie jak nabycie nieruchomości, które stanowią część tych transakcji, powinny być również traktowane jako działalność gospodarcza. Poniesienie wstępnych wydatków inwestycyjnych w celu i z zamiarem rozpoczęcia przyszłej działalności gospodarczej należy również uznać za działalność gospodarczą. W orzeczeniu z dnia 15 stycznia 1998 r. w sprawie C-37/95 pomiędzy Państwem Belgijskim a Ghent Coal TerminalNV, TSUE (odwołując się do zasady neutralności podatku VAT), wyjaśnia że w sytuacji kiedy nabycie towarów i usług zostało poczynione z zamiarem wykorzystania ich do działalności opodatkowanej, ale z powodów pozostających poza kontrolą podatnika, nie wykorzystał on nabytych towarów i usług w prowadzeniu tej działalności, prawo podatnika do odliczenia zostaje zachowane. Natomiast z orzeczenia TSUE z dnia 8 czerwca 2000 r. C-400/98 w sprawie FinanzamtGoslar przeciwko Brigitte Breitsohl wynika, że osoba, która ma potwierdzony obiektywnymi dowodami zamiar rozpoczęcia prowadzenia w sposób niezależny działalności gospodarczej, i która ponosi wcześniejsze wydatki inwestycyjne w tym celu, musi być uznawana za podatnika, a co za tym idzie ma prawo do niezwłocznego odliczenia podatku od towarów i usług. Natomiast dla uznania danego majątku za prywatny istotny jest sposób jego wykorzystania i podejmowanych w odniesieniu do niego działań w całym okresie posiadania. Aby majątek uznać za prywatny musi być on w całymo kresie posiadania wykorzystywany wyłącznie do celów prywatnych co stwierdził Trybunał Sprawiedliwości UE w orzeczeniu w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej doprowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej wyłącznie do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego powyżej orzeczenia C-291/92 wynika bowiem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania danej nieruchomości, czyjej części, w ramach majątku osobistego.

Zatem, jak wskazano wyżej, dostawa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działania podmiotu dokonującego tej dostawy wskażą znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, które mogą składać się z kilku następujących po sobie transakcji. Czynności takie jak np. poniesienie wydatków inwestycyjnych w celu i z zamiarem rozpoczęcia przyszłej działalności gospodarczej należy również uznać za działalność gospodarczą.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest właścicielem (wraz z Żoną) nieruchomości stanowiącej działki oznaczone w planie zagospodarowania jako przeznaczone pod zabudowę przemysłowo–usługową. Działki są niezabudowane i zostały nabyte na podstawie umowy sprzedaży na podstawie trzech osobnych aktów notarialnych. Zakup nastąpił od trzech osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, więc nie był naliczony i odliczany podatek VAT. Działki przylegają do siebie i stanowią powierzchnie łączną 0,55 ha.

Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów, dostawa towarów (w tym nieruchomości) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika. Warto w tym miejscu zaznaczyć, że powyższe może mieć miejsce również w odniesieniu do czynności dokonanej jednorazowo. Dla uznania czynności za wykonywaną w ramach działalności gospodarczej nie ma bowiem znaczenia częstotliwość jej wykonywania, lecz zamiar z jakim została zrealizowana i okoliczności w jakich ją wykonano.

Czynności takie jak np. poniesienie wydatków inwestycyjnych w celu i z zamiarem rozpoczęcia przyszłej działalności gospodarczej, należy również uznać za działalność gospodarczą, nawet w sytuacji, gdyby działalność ta faktycznie nie została rozpoczęta.

Uwzględniając zatem powołane przepisy oraz elementy stanu sprawy stwierdzić należy, że dokonane przez Wnioskodawcę nabycie ww. nieruchomości - działek oznaczonych w planie zagospodarowania jako przeznaczone pod zabudowę przemysłowo–usługową, stanowiło pierwszą czynność wykonaną w ramach przygotowań zmierzających do rozpoczęcia prowadzenia na niej działalności gospodarczej. Zatem sam zamiar wykorzystania nabytego gruntu dla celów zarobkowych istniał już w momencie zakupu. Niewątpliwie inwestycja w postaci nabycia gruntu w celu przeznaczenia go do prowadzenia ww. działalności (czy to produkcyjnej lub usługowej, czy też polegającej na wykorzystywaniu gruntu w sposób ciągły dla celów zarobkowych), została dokonana w celu osiągnięcia zysków w przyszłości, mimo że aktualnie zamiar ten nie został zrealizowany. Zatem zamiar wykorzystania nieruchomości gruntowej dla celów zarobkowych powzięto już w momencie zakupu gruntu. Ponadto, jak wynika ze wskazanych we wniosku okoliczności, Wnioskodawca – na swój wniosek otrzymał pozytywną decyzję o przekwalifikowaniu klasy zakupionych działek z Rlllb na RIVa. Wnioskodawca dokonał również przełożenia napowietrznej sieci energetycznej na linię kablową oraz wybudował stację transformatorową (oddana do użytku …/…). Wszelkie ww. działania – jak wskazał Wnioskodawca - miały na celu przygotowanie działek pod rozpoczęcie działalności gospodarczej na tym terenie.

Mając na uwadze ww. okoliczności należy stwierdzić, że pomimo iż fizycznie nie wykorzystywano ww. działek w celach związanych z działalnością gospodarczą, to nabycie nieruchomości w celu uzyskania korzyści majątkowych wskazuje, że rozporządzono majątkiem w celu osiągnięcia zysku. Z treści wniosku jednoznacznie wynika, że zakup był dokonany w celu rozpoczęcia w przyszłości na tym terenie działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę i Wnioskodawca poczynił w tym kierunku odpowiednie czynności (przekwalifikowanie gruntu, przełożenie napowietrznej sieci energetycznej na linię kablową, wybudowanie stacji transformatorowej). W związku z powyższym, nabytej nieruchomości nie można uznać za majątek osobisty, skoro zakupiona została na cele inne niż prywatne i dokonano ww. czynności w celu przygotowania działek do rozpoczęcia prowadzenia działalności gospodarczej.

W konsekwencji, w przedmiotowej sprawie występują przesłanki stanowiące podstawę uznania Wnioskodawcy za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, a tym samym czynność sprzedaży działek objętych współwłasnością małżeńską będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, jako odpłatna dostawa towarów na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust 1 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, w szczególności kwestia stawki podatku lub zwolnienia dla przedmiotowej dostawy, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Należy zauważyć, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja nie wywiera skutków prawnych dla żony Wnioskodawcy.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w … za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID - 19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. poz. 374 i 567) dodany przez art. 1 pkt 14 ustawy z dnia 31 marca 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 568).

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.