Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-3.4010.108.2020.1.IZ
z 30 kwietnia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) oraz art. 15zzs ust. 7 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. z 2020 r., poz. 374, ze zm.) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 26 lutego 2020 r. (data wpływu 4 marca 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy Spółka będzie mogła zastosować obniżone stawki amortyzacyjne w stosunku do nowych środków trwałych od samego początku, czyli począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do Ewidencji (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 marca 2020 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy Spółka będzie mogła zastosować obniżone stawki amortyzacyjne w stosunku do nowych środków trwałych od samego początku, czyli począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do Ewidencji.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

X sp. z o.o. (dalej: „Spółka”, „Wnioskodawca”) z siedzibą w (…) jest członkiem grupy Y, podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: „PDOP”), prowadzącym działalność gospodarczą polegającą w przeważającej części na produkcji węży ogrodowych i specjalistycznych, systemów rynnowych oraz akcesoriów ogrodniczych. Grupa Y jest jednym z czołowych polskich przetwórców tworzyw sztucznych.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie dwóch odrębnych Stref Ekonomicznych na podstawie następujących zezwoleń:

• Zezwolenia nr (…) z dnia 8 lutego 2017 r. na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie (…) Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: „SSE1”),
• Zezwolenia nr (…) z dnia 26 października 2016 r. na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (…) (dalej: „SSE2”),
• Zezwolenia nr (…) z dnia 18 grudnia 2013 r. na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE1,
• Zezwolenia nr (…) z dnia 3 stycznia 2012 r. na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE2,
• Zezwolenia nr (…) z dnia 28 września 2010 r. na prowadzenie działalności na terenie SSE1.
  
  

Spółka wskazuje, że w stosunku do środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych obecnie ujętych w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych (dalej: „Ewidencja”) dla celów podatkowych Spółka zasadniczo dokonuje (będzie dokonywać) odpisów amortyzacyjnych metodą liniową przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych wynikających z Wykazu rocznych stawek amortyzacyjnych stanowiącego Załącznik nr 1 (dalej: „Wykaz”) do ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 865 ze zm., dalej: „UPDOP”).

Spółka w stosunku do niektórych/wybranych środków trwałych planuje obniżyć stawki amortyzacyjne z Wykazu. W przyszłości Spółka planuje modyfikować tak obniżone stawki amortyzacyjne poprzez ich podwyższanie lub obniżanie, jednakże w żadnym przypadku nie dojdzie w wyniku takiej modyfikacji do zmiany stawki na stawkę wyższą niż stawka przewidziana w Wykazie.

Ponadto, Spółka nabędzie nowe środki trwałe, w stosunku do których zastosuje obniżone stawki amortyzacyjne od momentu wprowadzenia ich do Ewidencji. W przyszłości do nowo nabywanych środków trwałych Spółka również planuje stosować obniżone stawki amortyzacyjne od momentu wprowadzenia ich do Ewidencji.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Czy Spółka będzie mogła zastosować obniżone stawki amortyzacyjne w stosunku do nowych środków trwałych od samego początku, czyli począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do Ewidencji? (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka będzie mogła stosować obniżone stawki amortyzacyjne w stosunku do nowych środków trwałych od samego początku, czyli począwszy od miesiąca wprowadzenia ich do Ewidencji.

Wnioskodawca już na wstępie zaznacza, że analogiczny stan faktyczny/zdarzenie przyszłe były przedmiotem interpretacji indywidualnych wydanych w sierpniu 2019 r. W treści przedmiotowych interpretacji Dyrektor Krajowej Izby Skarbowej (dalej: „DKIS”) uznał za prawidłowe stanowiska wnioskodawców odzwierciedlające stanowisko przedstawione przez Wnioskodawcę w niniejszym wniosku (na gruncie tożsamych przepisów). Przedmiotowe interpretacje, wydane 16 sierpnia 2019 r., są następujące:

1. 0111-KDIB2-3.4010.201.2019.2.KK - w zakresie analogicznym do wskazanego w pytaniu nr 1,
2. 0111-KDIB2-3.4010.259.2019.1.KK - w zakresie analogicznym do wskazanego w pytaniu nr 2,
3. 0111-KDIB2-3.4010.260.2019.1.KK - w zakresie analogicznym do wskazanego w pytaniu nr 3,
4. 0111-KDIB2-3.4010.261.2019.1.KK - w zakresie analogicznym do wskazanego w pytaniu nr 4,
5. 0111-KDIB2-3.4010.262.2019.1.KK - w zakresie analogicznym do wskazanego w pytaniu nr 5,
6. 0111-KDIB2-3.4010.264.2019.1.KK - w zakresie analogicznym do wskazanego w pytaniu nr 6,
7. 0111-KDIB2-3.4010.265.2019.1.KK - w zakresie analogicznym do wskazanego w pytaniu nr 7.
   
   

Poniżej Spółka prezentuje szczegółowe uzasadnienie swojego stanowiska w zakresie każdego z ww. pytań.

Ad. 1.

Zgodnie z art. 16i ust. 1 UPDOP, odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 16j-16ł, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1. Natomiast na podstawie art. 16i ust. 5 UPDOP, podatnicy mogą obniżać podane w Wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych stawki dla poszczególnych środków trwałych. Zmiany stawki dokonuje się począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do Ewidencji albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.

Powyższy przepis art. 16i ust. 5 UPDOP wskazuje, że obniżenie stawek amortyzacyjnych dotyczy zarówno środków trwałych wprowadzanych po raz pierwszy do Ewidencji, jak i środków trwałych będących już przedmiotem amortyzacji. W odniesieniu do nowych środków trwałych dopiero co wprowadzonych do Ewidencji zmiana stawek amortyzacyjnych (tj. ich obniżenie do wartości niższych niż określone w Wykazie jak będzie to miało miejsce w przypadku Spółki) może nastąpić już począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do Ewidencji. W praktyce oznacza to, że obniżenie stawek amortyzacyjnych dla wprowadzanych po raz pierwszy do Ewidencji środków trwałych może nastąpić w momencie dokonania pierwszego w danym roku odpisu amortyzacyjnego. W konsekwencji, zdaniem Spółki, brak jest podstaw do przyjęcia odmiennego stanowiska niż zaprezentowane powyżej.

Spółka wskazuje, że przyjęte przez nią stanowisko znajduje swoje odzwierciedlenie m.in. w interpretacjach indywidualnych wydanych przez:

• DKIS z 21 stycznia 2020 r., o sygn. 0114-KDIP2-1.4010.487.2019.1.KS, w treści której organ stwierdził, że: „Wnioskodawca będzie mógł obniżyć stawki amortyzacyjne/zastosować obniżone stawki amortyzacyjne (...) w stosunku do nowo nabytych środków trwałych od miesiąca wprowadzenia ich do Ewidencji” [interpretacja dotycząca przedsiębiorcy działającego na podstawie Decyzji o Wsparciu - dopisek Wnioskodawcy],
• DKIS z 16 sierpnia 2019 r., o sygn. 0111-KDIB2-3.4010.201.2019.2.KK, w treści której organ uznał za prawidłowe w całości następujące stanowisko spółki: „Spółka mogła/będzie mogła stosować obniżone stawki amortyzacyjne w stosunku do nowych środków trwałych wprowadzanych po raz pierwszy do ewidencji środków trwałych począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały ujęte w Ewidencji”,
• DKIS z 23 sierpnia 2018 r., o sygn. 0111-KDIB1-1.4010.249.2018.1.BK, w treści której organ odstępując od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy, potwierdził następujące stanowisko: „spółka będzie mogła stosować obniżone stawki amortyzacyjne w stosunku do nowych środków trwałych wprowadzanych po raz pierwszy do ewidencji środków trwałych począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały ujęte w Ewidencji”,
• DKIS z 18 września 2018 r., o sygn. 0111-KDIB1-3.4010.365.2018.1.MBD, w której organ uznał za prawidłowe w całości stanowisko wnioskodawcy, zakładające, że: „Spółka będzie mogła stosować obniżone stawki amortyzacyjne w stosunku do nowych środków trwałych wprowadzanych po raz pierwszy do ewidencji środków trwałych począwszy od miesiąca, w którym środki te zostaną ujęte w Ewidencji”,
• DKIS z 18 maja 2017 r., o sygn. 0111-KDIB2-1.4010.10.2017.1 BJ, w której organ podatkowy uznał za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym „(...) mogła/będzie mogła stosować obniżone stawki amortyzacyjne w stosunku do nowych środków trwałych wprowadzanych po raz pierwszy do ewidencji środków trwałych począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały ujęte w Ewidencji”,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 19 stycznia 2017 r., o sygn. 0461- ITPB3.4510.682.2016.1.MJ, w której organ podatkowy uznał za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym „(...) Spółka będzie mogła stosować obniżone stawki amortyzacyjne w stosunku do nowych środków trwałych wprowadzanych po raz pierwszy do ewidencji środków trwałych począwszy od miesiąca, w którym środki te zostaną ujęte w Ewidencji”,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 31 sierpnia 2016 r„ o sygn. ITPB3/4510-336/16-2/JG, w której organ podatkowy uznał za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym „Spółka mogła/będzie mogła stosować obniżone stawki amortyzacyjne w stosunku do nowych środków trwałych wprowadzanych po raz pierwszy do ewidencji środków trwałych począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały ujęte w Ewidencji”.
  
  

Podsumowując, Spółka będzie mogła stosować obniżone stawki amortyzacyjne w stosunku do nowych środków trwałych wprowadzanych po raz pierwszy do Ewidencji środków trwałych począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały ujęte w Ewidencji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienić należy, że w zakresie przedstawionych we wniosku pytań oznaczonych 2-7 zostały wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. z 2020 r., poz. 374, ze zm.).

Jednocześnie, stosownie do art. 15zzs ust. 7 ww. ustawy z dnia 2 marca 2020 r., czynności dokonane w postępowaniach, o których mowa w ust. 1, w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID są skuteczne. Tym samym, Strona może skutecznie wnieść skargę pomimo wstrzymania biegu powyższego terminu.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.