Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-2.4010.101.2020.1.AW
z 5 maja 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.) w zw. z art. 15zzs ust. 7 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. z 2020 r. poz. 374 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 14 lutego 2020 r. (data wpływu 6 marca 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy uzyskane w ramach Dofinansowania przysporzenie w postaci zastąpienia należącej do Wnioskodawcy starej sieci ciepłowniczej nową infrastrukturą stanowi dla Wnioskodawcy przychód zwolniony z opodatkowania na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 14 ustaw o podatku dochodowym od osób prawnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 marca 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy uzyskane w ramach Dofinansowania przysporzenie w postaci zastąpienia należącej do Wnioskodawcy starej sieci ciepłowniczej nową infrastrukturą stanowi dla Wnioskodawcy przychód zwolniony z opodatkowania na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Wnioskodawca) prowadzi działalność w zakresie wytwarzania i zaopatrywania w parę wodną, gorącą wodę i powietrze układów klimatyzacyjnych oraz poboru, uzdatniania i dostarczania wody.

Wnioskodawca jest przedsiębiorcą ciepłowniczym i w swojej działalności wykorzystuje infrastrukturę podziemną – sieci ciepłownicze, którymi przesyłana jest energia cieplna do ogrzewanych obiektów. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT, a jedynym udziałowcem Wnioskodawcy jest Gmina Miasta (dalej: Gmina).

Wnioskodawca, w związku z toczącymi się projektami związanymi z rozbudową i remontami infrastruktury drogowej w mieście, jest uczestnikiem takich przedsięwzięć. W ramach jednego z projektów, w związku z koniecznością przebudowy infrastruktury drogowej, Gmina podjęła się realizacji projektu pn.: „Budowa (…)” (dalej: Inwestycja).

Opisana Inwestycja współfinansowana była w 85% w ramach Programu Operacyjnego 2014-2020. Program 2014-2020 to instrument wsparcia rozwoju społeczno-gospodarczego 5 województw ze środków pochodzących z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego (dalej: Dofinansowanie). Środki te zostały przekazane wyłącznie na rachunek Gminy i nie były dalej przekazywane na rachunek Wnioskodawcy. Środki te służyły do zapłaty za usługi podmiotów trzecich związanych z realizacją Inwestycji.

Umowa o Dofinansowanie z Polską Agencją Rozwoju Przedsiębiorczości została podpisana przez Gminę, która dla całości Inwestycji występowała jako inwestor. Natomiast, jak wynika z Zarządzenia Prezydenta Miasta w sprawie zasad postępowania Stron związanych z zakończoną inwestycją „Budowa (…)”, Wnioskodawca pełnił rolę zarządzającego, przez którego należy rozumieć „jednostkę, instytucję zakład budżetowy oraz spółkę z o.o. z 100% udziałem gminy podległe Prezydentowi Miasta, która przejęła na swój majątek środki trwałe powstałe w wyniku wykonania zadania inwestycyjnego z budżetu Miasta”.

Zakres Inwestycji obejmował m.in. „przebudowę kolidującej infrastruktury”, co w istocie sprowadzało się do faktycznej likwidacji kolidującego odcinka sieci ciepłowniczej i zastąpienie go zupełnie nową infrastrukturą. Pierwotnie ułożona linia ciepłownicza stanowiła własność Wnioskodawcy, były to środki trwałe wykazane w rejestrze Wnioskodawcy, od których dokonywano odpisów amortyzacyjnych.

Uzyskane Dofinansowanie na przebudowę Drogi pokryło również koszty robót związane z infrastrukturą ciepłowniczą, tj. likwidacją starej sieci i ułożeniem nowej.

Wnioskodawca, jako strona ekonomicznie i formalnie związana z realizowaną Inwestycją – głównie z uwagi na to, iż Inwestycja obejmowała prace przy infrastrukturze należącej do Wnioskodawcy – finansowo partycypowała przy realizacji Inwestycji. Tym samym, część środków zaangażowanych jako wkład własny w realizację Inwestycji, pochodziła z majątku Wnioskodawcy. Wartość wkładu własnego Wnioskodawcy odpowiada równowartości wymaganych przepisami 15% Inwestycji w części przypadającej na realizację robót związanych z infrastrukturą należącą do Wnioskodawcy tj. wymianę linii ciepłowniczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy uzyskane w ramach Dofinansowania przysporzenie w postaci zastąpienia starej sieci ciepłowniczej należącej do Wnioskodawcy nową infrastrukturą stanowi dla Wnioskodawcy przychód podlegający opodatkowaniu, czy też Wnioskodawca może skorzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 12 ust. 4 pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, uzyskane w ramach Dofinansowania przysporzenie w postaci zastąpienia należącej do Wnioskodawcy starej sieci ciepłowniczej nową infrastrukturą stanowi dla Wnioskodawcy przychód zwolniony z opodatkowania na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 14 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 865 z późn. zm.; dalej: Ustawa).

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 Ustawy, przychodem podlegającym opodatkowaniu są między innymi wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń.

Natomiast na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 14 Ustawy, do przychodów nie zalicza się wartości otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartości innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń finansowanych lub współfinansowanych ze środków budżetu państwa, jednostek samorządu terytorialnego, ze środków agencji rządowych, agencji wykonawczych lub ze środków pochodzących od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych, w ramach rządowych programów.

Z przytoczonego przepisu wynika, że niezależnie czy mamy do czynienia z nieodpłatnie otrzymanymi prawami, rzeczami czy też otrzymanymi świadczeniami, w celu skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania, źródła ich finansowania muszą pochodzić ze środków budżetu państwa, jednostek samorządu terytorialnego, ze środków agencji rządowych, agencji wykonawczych lub ze środków pochodzących od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych.

Analizując powyższy przepis Wnioskodawca dochodzi do wniosku, że dla jego zastosowania decydujące znaczenie powinno mieć źródło finansowania świadczeń. Zdaniem Wnioskodawcy, pojęcie finansowania świadczeń nie zostało w powyższym przepisie ograniczone jedynie do bezpośrednich beneficjentów, a do kręgu odbiorców korzystających ze świadczeń mających źródła w jednej z wymienionych form finansowania.

W analizowanym przypadku mamy do czynienia z dofinansowaniem Inwestycji w wysokości 85% w ramach Programu Operacyjnego 2014-2020. Program ten stanowi instrument wsparcia rozwoju społeczno-gospodarczego 5 województw ze środków pochodzących z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego. Program Operacyjny 2014-2020 został zaakceptowany decyzją Komisji Europejskiej w sprawie przyjęcia Programu Operacyjnego 2014-2020 w ramach pomocy wspólnotowej z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego objętego celem „konwergencja” w Polsce i przyjęty uchwałą Rady Ministrów w sprawie przyjęcia Programu Operacyjnego 2014-2020.

Oznacza to, zdaniem Wnioskodawcy, że w omawianym przypadku przepis art. 12 ust. 4 pkt 14 Ustawy znajduje zastosowanie, ponieważ zgodnie z jego treścią, do przychodów nie zalicza się wartości otrzymanych nieodpłatnie rzeczy lub praw, a także wartości innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń finansowanych lub współfinansowanych ze środków budżetu państwa, jednostek samorządu terytorialnego, ze środków agencji rządowych lub ze środków pochodzących od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych, w ramach rządowych programów.

Zdaniem Wnioskodawcy, przytoczony przepis literalnie nie ogranicza się jedynie do bezpośredniego beneficjenta w znaczeniu formalnym – tj. do strony umowy o dofinansowanie Inwestycji. W ocenie Wnioskodawcy, jest on beneficjentem takiego dofinansowania w ujęciu ekonomicznym. Przede wszystkim zobligowany był do finansowej partycypacji przy realizacji Inwestycji – część środków zaangażowanych jako wkład własny w realizację Inwestycji, pochodziła z majątku Wnioskodawcy. Wartość wkładu własnego Wnioskodawcy odpowiada równowartości wymaganych przepisami 15% Inwestycji w części przypadającej na realizację robót związanych z infrastrukturą należącą do Wnioskodawcy, tj. wymiana linii ciepłowniczej. I to właśnie przychodu z tytułu tej części Inwestycji dotyczy pytanie Spółki o możliwość zastosowania zwolnienia przewidzianego w art. 12 ust. 4 pkt 14 Ustawy.

Wnioskodawca pragnie zauważyć, iż realizacja przedmiotowej Inwestycji wymuszała ingerencję w kolidującą infrastrukturę – w tym infrastrukturę należącą do Wnioskodawcy, a zatem wymiana sieci ciepłowniczej, ułożonej na linii realizowanych robót budowlanych, była nieodzowną częścią prac objętych zakresem Inwestycji.

Dodatkowo, w myśl dokumentów dotyczących zasad postępowania związanych z zakończoną inwestycją, Wnioskodawca w ramach Inwestycji formalnie pełnił rolę zarządzającego, przez którego należy rozumieć „jednostkę, instytucję, zakład budżetowy oraz spółkę z o.o. z 100% udziałem gminy podległe Prezydentowi Miasta, która przejęła na swój majątek środki trwałe powstałe w wyniku wykonania zadania inwestycyjnego z budżetu Miasta”.

Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy, przysporzenie w postaci zastąpienia należącej do Wnioskodawcy starej sieci ciepłowniczej nową infrastrukturą, w ramach otrzymanego Dofinansowania, może skorzystać ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 14 Ustawy.

Przyjęte powyżej stanowisko znajduje w ocenie Wnioskodawcy poparcie w wydanych w tym zakresie interpretacjach indywidualnych. Przykładowo, w interpretacji indywidualnej z dnia 1 lutego 2013 r. (nr IPTPB3/423-277/11-4/KJ), organ uznał za prawidłowe stanowisko podatnika wskazującego, że „(...) pojęcie finansowania świadczeń nie zostało w powyższym przepisie ograniczone jedynie do bezpośrednich beneficjentów a do szerokiego kręgu odbiorców korzystających ze świadczeń mających źródła w finansowaniu budżetowym. Zatem przyjąć należy, iż z uwagi na pochodzenie środków z których zostały sfinansowane nieodpłatne świadczenia otrzymujący nie wykazuje przychodu, jeżeli pochodzą one ze źródeł wskazanych w przepisie”.

Z kolei w interpretacji indywidualnej z 6 czerwca 2017 r. (nr 0114-KDIP2-2.4010.49.2017.1.AG) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej zgodził się z następującym stanowiskiem podatnika:

„(…) Zdaniem Wnioskodawcy, analizowany przepis art. 12 ust. 4 pkt 14 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. nie ogranicza zastosowania określonego w nim zwolnienia od tego, od jakiego podmiotu otrzymano dane świadczenie. W ocenie Wnioskodawcy, zgodnie z literalnym brzmieniem art. 12 ust. 4 pkt 14 ustawy, dla zastosowania tego przepisu decydujące znaczenie ma to, czy dane świadczenie było finansowane lub współfinansowane ze środków budżetu państwa, jednostek samorządu terytorialnego, ze środków agencji rządowych, agencji wykonawczych lub ze środków pochodzących od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych oraz finansowanie/współfinansowanie to nastąpiło w ramach programu rządowego. Analizowane zwolnienie odnosi się bowiem do szerokiego grona odbiorców korzystających ze świadczeń mających źródło w finansowaniu budżetowym. Dla wyłączenia z przychodu nieodpłatnie otrzymanych praw do nakładów przez Spółkę nie ma więc znaczenia, że to M. (a nie Spółka) na podstawie zawartej umowy otrzymała środki finansowe w ramach wskazanego powyżej programu operacyjnego”.

Aktualność powyższych stanowisk została podtrzymana również w interpretacji indywidualnej z dnia 3 lipca 2019 r. W tej interpretacji Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej potwierdził, że bez znaczenia pozostaje fakt, że umowa, na podstawie której dojdzie do otrzymania przez wnioskodawcę nieodpłatnych świadczeń, została zawarta z podmiotem trzecim – tj. wykonawcą. Jak dowiadujemy się z tej samej interpretacji „(…) zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 14 ustawy CIT beneficjent nieodpłatnego świadczenia nie wykazuje przychodu, jeżeli środki na jego sfinansowanie pochodzą ze źródeł określonych w tym przepisie i zostały przyznane w ramach rządowego programu. Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy, analizowany przepis nie ogranicza zastosowania określonego w nim wyłączenia od tego, od jakiego podmiotu otrzymano nieodpłatne świadczenie. Jednocześnie, art. 12 ust. 4 pkt 14 ustawy CIT nie wskazuje wprost, że odnosi się wyłącznie do bezpośrednich beneficjentów nieodpłatnych świadczeń.

(…), decydujące znaczenie ma zatem wyłącznie to, czy dane świadczenie było finansowane lub współfinansowane ze środków budżetu państwa, jednostek samorządu terytorialnego, ze środków agencji rządowych, agencji wykonawczych lub ze środków pochodzących od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych oraz czy finansowanie to (bądź współfinansowanie) nastąpiło w ramach rządowego programu. (…) wyłączenie przychodów, o którym mowa w art. 12 ust. 4 pkt 14 ustawy CIT, dotyczy szerokiego grona beneficjentów korzystających ze świadczeń mających źródło finansowania w środkach publicznych”.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, uzyskane w ramach Dofinansowania przysporzenie w postaci zastąpienia należącej do Wnioskodawcy starej sieci ciepłowniczej nową infrastrukturą stanowi dla Wnioskodawcy przychód zwolniony z opodatkowania na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 14 Ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (zdarzeniem przyszłym) podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. z 2020 r. poz. 374, ze zm.).

Jednocześnie, stosownie do art. 15zzs ust. 7 ww. ustawy z dnia 2 marca 2020 r., czynności dokonane w postępowaniach, o których mowa w ust. 1, w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID są skuteczne. Tym samym, Strona może skutecznie wnieść skargę pomimo wstrzymania biegu powyższego terminu.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.