2020.05.05 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4012.136.2020.1.MK
z 5 maja 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.), art. 15zzs ust. 7 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. z 2020 r. poz. 374 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 20 lutego 2020 r. (data wpływu 9 marca 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub zwrot podatku VAT w związku z realizacją projektu pn. […] - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 marca 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub zwrot podatku VAT w związku z realizacją projektu pn. […].

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca – Gmina […] (dalej jako ,,Wnioskodawca” lub ,,Gmina”) przystępuje do realizacji projektu pn. […] który będzie współfinansowany ze środków […].

Projekt Gminy […] został wybrany do dofinansowania […]. Obecnie trwa etap podpisywania umowy o dofinansowanie ww. projektu pomiędzy Gminą […].

Planowany okres realizacji projektu: […].

Wnioskodawcą projektu jest Gmina […] - jednostka samorządu terytorialnego.

Celem głównym projektu jest wzrost dostępności głównych szlaków drogowych województwa, za sprawą budowy drogi łączącej […].

Cel główny przyczyni się do realizacji celów cząstkowych tj.:

poprawy bezpieczeństwa uczestników ruchu drogowego, użytkowników lokalnej sieci drogowej,
poprawy dostępności terenów inwestycyjnych,
zwiększenia dynamiki rozwoju społeczno - gospodarczego gminy,
poprawy estetyki przestrzeni publicznej.

Przedmiot projektu obejmuje:

prace drogowe związane z budową łącznika, tj. drogi łączącej […] wraz z budową chodnika i ścieżki rowerowej;
odwodnienie;
oświetlenie uliczne, montaż i stawianie słupów oświetleniowych w ilości 18 szt.;
budowę kanału technologicznego.

Produkty projektu nie będą wykorzystywane do działalności o charakterze gospodarczym, natomiast na skutek projektu powstanie element publicznej (gminnej) infrastruktury drogowej. W projekcie nie występuje sprzedaż. Wnioskodawcy nie zostaną przysporzone żadne korzyści o charakterze gospodarczym w związku z realizacją projektu.

Zgodnie z wytycznymi w zakresie kwalifikowalności wydatków w ramach […] podatek VAT może być uznany za wydatek kwalifikowany tylko wtedy, gdy beneficjent nie ma prawnej możliwości jego odzyskania.

W związku z powyższym niezbędne jest uzyskanie interpretacji w następującym zakresie: […] przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub zwrot podatku VAT w związku z realizacją projektu pn. […] w myśl przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Gmina […] jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem VAT. Stosownie do art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym - gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy, do zakresu działania Gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. Zgodnie z art. 7 ust 1 cytowanej ustawy zadania własne obejmują sprawy m.in. z zakresu gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego. W związku z realizacją ww. projektu Gmina będzie ponosić wydatki dokumentowane fakturami VAT wystawionymi na Gminę […]. Nabyte towary i usługi związane z realizacją projektu będą służyć czynnościom niepodlegającym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Gmina będzie nabywała towary celem zrealizowania przedmiotowego zadania nie jako podatnik podatku VAT w ramach swojej działalności, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, lecz jako organ władzy publicznej. Majątek powstały wskutek realizacji przedmiotowej inwestycji będzie stanowił majątek Gminy i będzie służył wyłącznie zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty Gminy. Gmina nie pobiera i nie będzie pobierała od nikogo żadnych opłat z tytułu korzystania z infrastruktury powstałej w wyniku realizacji projektu, za wyjątkiem opłat związanych z udostępnieniem kanału technologicznego. W związku z powyższym, w przypadku zgłoszenia zainteresowania udostępnieniem kanału przez potencjalnego gestora sieci, istnieje możliwość uzyskania przychodu z tytułu udostępnienia wybudowanego kanału technologicznego. Ustawa o drogach publicznych nałożyła na zarządcę drogi obowiązek lokalizacji kanału w trakcie budowy lub przebudowy drogi. Kanał technologiczny udostępnia się na pisemny wniosek podmiotu, który zgłosił zainteresowanie jego udostępnieniem w drodze decyzji administracyjnej, w której określa się warunki udostępnienia tego kanału. Zasady ustalania, uiszczania oraz wysokość stawek opłat za udostępnienie 1 mb kanału określa art. 39 ust. 7h-7i ustawy o drogach publicznych oraz rozporządzenie Ministra Cyfryzacji z dnia 29 czerwca 2016 r. w sprawie udostępniania kanału technologicznego przez zarządców dróg publicznych oraz wysokości stawek opłat za udostępnienia 1 mb kanału technologicznego. Z uwagi na istnienie ustawowego obowiązku realizacji kanału technologicznego, określenie wysokości opłat za udostępnienie kanału technologicznego oraz sposobu jej uiszczania następuje w drodze decyzji administracyjnej. Zatem udostępnienie kanału technologicznego nie stanowi usługi w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W związku z powyższym Gmina […] nie będzie miała możliwości odliczenia całości ani części podatku VAT z pobieranych opłat z tego tytułu.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powyższego przepisu wynika, że jednostka samorządu terytorialnego jest podatnikiem podatku od towarów i usług wyłącznie w zakresie czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. w przypadku, gdy czynności takie są wykonywane na podstawie umów cywilnoprawnych. Oznacza to, że w pozostałym zakresie, np. w zakresie zadań własnych nałożonych na gminę na podstawie odrębnych przepisów, jednostki samorządu terytorialnego nie występują jako podatnicy podatku VAT. Przedmiotowe zadanie należy do zakresu zadań własnych gminy, do realizacji którego Gmina jest zobowiązana ustawą o samorządzie gminnym.

Powstała droga będzie publiczną drogą gminną udostępnianą wszystkim użytkownikom. Będzie to droga służąca ogółowi społeczeństwa. Gmina […] zakłada brak ograniczeń w korzystaniu z drogi przez nieoznaczoną liczbę użytkowników. W konsekwencji należy stwierdzić, że realizowana przez Gminę inwestycja w infrastrukturę drogową komunikującą tereny Specjalnej Strefy Ekonomicznej należy do zakresu zadań własnych, do realizacji których Gmina jest zobowiązana ustawą o samorządzie gminnym. Powstała infrastruktura drogowa będzie należeć do kategorii dróg gminnych, a jej zarządcą będzie Burmistrz Miasta […].

Gmina realizując swe ustawowe obowiązki dotyczące budowy dróg gminnych, podejmuje najpierw uchwały przeznaczające określone tereny na ich budowę w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego, następnie pozyskuje te tereny dla takiego zamierzenia i podejmuje działania dla ich budowy. Zgodnie z ustawą o samorządzie gminnym, gmina co warte podkreślenia, samodzielnie decyduje o zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty, w tym o konieczności budowy określonych dróg gminnych.

Reasumując, Gmina będzie ponosić wydatki dokumentowane fakturami VAT wystawionymi na Gminę, lecz nie będzie mogła dokonywać odliczeń kwot podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z budową infrastruktury związanej z projektem pn. […].

Mając na względzie fakt, że powstała w ramach realizacji projektu infrastruktura będzie służyć Gminie jedynie na potrzeby realizacji jej zadań własnych, to w przedmiotowej sprawie Gmina nie będzie wykonywała świadczeń podlegających opodatkowaniu VAT.

Wobec powyższego, w świetle art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, Gminie nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z zakupami towarów i usług związanych z realizacją przedmiotowego projektu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Gminie […]przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub zwrot podatku VAT w związku z realizacją projektu pn. […]?

Zdaniem Wnioskodawcy, Gminie […] nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz zwrot podatku VAT w związku z realizacją projektu pn. […].

Uzasadnienie:

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatków od towarów i usług w zakresie w jakim towary lub usługi wykorzystywane są do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Żaden z zakładanych wariantów nie zachowuje warunku określonego w ww. artykule, a więc Gmina nie będzie miała możliwości dokonania odliczenia podatku VAT. W związku z powyższym podatek ten przy ubieganiu się o dofinansowanie z […] został uznany jako koszt kwalifikowalny.

W myśl art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 08.03.1990 r. o samorządzie gminnym do zakresu działania gminy należą wszelkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Stosownie do art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym - gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Zgodnie z art. 7 ww. ustawy do zadań własnych gminy należą m.in. sprawy gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego.

Na podstawie art. 39 ust. 6 ustawy o drogach publicznych, zarządca drogi w trakcie budowy lub przebudowy drogi jest obowiązany zlokalizować kanał technologiczny w pasie drogowym:

dróg krajowych;
pozostałych dróg publicznych, chyba że w terminie 60 dni od dnia ogłoszenia informacji, o której mowa w ust. 6a, nie zgłoszono zainteresowania udostępnieniem kanału technologicznego.

Zarządca drogi udostępnia kanał technologiczny na pisemny wniosek podmiotu, który zgłosił zainteresowanie jego udostępnieniem, w drodze decyzji, w której określa warunki udostępnienia tego kanału art. 39 ust. 7 ustawy o drogach publicznych.

W ramach przedmiotowego Projektu planuje się również budowę kanału technologicznego. W związku z powyższym, w przypadku zgłoszenia zainteresowania udostępnieniem kanału, przez potencjalnego gestora sieci, istnieje możliwość uzyskania przychodu z tytułu udostępnienia wybudowanego kanału technologicznego. Kanał technologiczny udostępnia się na pisemny wniosek podmiotu, który zgłosił zainteresowanie jego udostępnieniem w drodze decyzji administracyjnej, w której określa się warunki udostępnienia tego kanału. Z uwagi na istnienie ustawowego obowiązku realizacji kanału technologicznego, określenie wysokości opłat za udostępnienie kanału technologicznego oraz sposobu jej uiszczania, w drodze decyzji administracyjnej, udostępnienie kanału technologicznego nie stanowi usługi w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Infrastruktura, która powstanie w ramach realizacji projektu nie będzie wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej (w szczególności nie będą pobierane opłaty od podmiotów, ani osób z niej korzystających), elementy powstałej infrastruktury drogowej (za wyjątkiem kanału technologicznego) będą nieodpłatnie dostępne jako element ogólnodostępnej infrastruktury społecznej. Z infrastruktury powstałej w ramach projektu będą korzystać nie tylko przedsiębiorcy, ich pracownicy, kontrahenci, czy klienci, ale również mieszkańcy Gminy […] oraz inni użytkownicy. Gmina […] zakłada brak ograniczeń w korzystaniu z drogi przez nieoznaczoną liczbę użytkowników. Efekty (produkty) z realizacji inwestycji nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Należy zauważyć, że budowa dróg gminnych stanowi realizację celu publicznego na poziomie samorządowym, a nie realizację czynności wykonywanych na podstawie zawartych przez Gminę umów cywilnoprawnych. Zatem realizowana inwestycja dotycząca infrastruktury drogowej, nie będzie służyła wykonywaniu czynności opodatkowanych przez Gminę. Wybudowanie infrastruktury drogowej komunikującej tereny inwestycyjne ze Specjalną Strefą Ekonomiczną, nie ma wpływu na związek zakupów dokonanych w celu budowy dróg z czynnościami opodatkowanymi. Gmina nie będzie budowała ww. dróg w zamian za wynagrodzenie otrzymane od inwestora, a wybudowana droga będzie gminną drogą publiczną.

Z treści przywołanej regulacji art. 86 ust. 1 ustawy o VAT jednoznacznie wynika, że prawodawca uzależnia prawo do odliczenia podatku naliczonego od wykorzystywania towarów lub usług do wykonywania czynności opodatkowanych. Katalog czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług zawiera art. 5 ust. 1 ustawy o VAT (są nimi m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju), to do wykonania takich czynności mają być wykorzystywane towary i usługi.

Wskazać należy, że okoliczności towarzyszące konkretnej transakcji zakupu towaru lub usługi powinny wskazywać jednoznacznie, że zakup dokonany został w celu jego wykorzystania w ramach działalności opodatkowanej podatnika, przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej lub planowanej przez niego działalności gospodarczej.

Co do zasady więc, odliczeniu powinien podlegać taki podatek naliczony, który zawarty jest w cenie towarów nabytych w celu wykonania czynności opodatkowanych. W rozpatrywanej sprawie podatek naliczony nie jest ściśle związany z czynnością opodatkowaną, a wręcz przeciwnie podatek naliczony jest związany z towarem (drogą) niesłużącym czynnościom opodatkowanym wykonywanym przez Gminę.

Gmina […] realizując przedmiotowy projekt, wykonuje zadania własne zapisane w ustawie o samorządzie gminnym. Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikom VAT przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie w jakim nabyte towary i usługi wykorzystywane są do wykonywania czynności opodatkowanych.

Gmina realizując inwestycję pn. […] nie będzie wykorzystywać efektów inwestycji do realizacji czynności opodatkowanych. W przypadku zrealizowanej przez Gminę […] inwestycji warunek określony w art. 86 ust. 1 nie będzie zachowany, a więc nie będzie miała możliwości ubiegania się o zwrot podatku VAT.

Podsumowując:

Gmina […] nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, ani ubiegania się o jego zwrot w związku z realizacją projektu pn. […].

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 cyt. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Na mocy art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2-10a ustawy.

Wyjaśnić również należy, że przepisy art. 87 ustawy regulują sposób dokonania przez podatnika rozliczenia w sytuacji, gdy w danym okresie rozliczeniowym deklaruje on nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym. Przepisy te umożliwiają otrzymanie przez podatnika rzeczywistego zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym. Warunkiem, który musi spełnić podatnik, by domagać się zwrotu, jest powstanie w okresie rozliczeniowym różnicy pomiędzy kwotą podatku naliczonego a kwotą podatku należnego. Powyższe wynika z generalnej zasady określonej w przywołanym powyżej art. 87 ust. 1 ustawy.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto, podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższe przepisy wskazują, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników; natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług

Ponadto w myśl art. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 470), zgodnie z którym, drogą publiczną jest droga zaliczona na podstawie niniejszej ustawy do jednej z kategorii dróg, z której może korzystać każdy, zgodnie z jej przeznaczeniem, z ograniczeniami i wyjątkami określonymi w tej ustawie lub innych przepisach szczególnych.

W świetle art. 2 ust. 1 i ust. 2 ustawy o drogach publicznych, drogi publiczne ze względu na funkcje w sieci drogowej, dzielą się na następujące kategorie:

drogi krajowe;
drogi wojewódzkie;
drogi powiatowe;
drogi gminne.

Ulice leżące w ciągu dróg wymienionych w ust. 1, należą do tej samej kategorii co te drogi.

W art. 2a ust. 2 ustawy o drogach publicznych, wskazuje, że drogi wojewódzkie, powiatowe i gminne stanowią własność właściwego samorządu województwa, powiatu lub gminy.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o drogach publicznych, organ administracji rządowej lub jednostki samorządu terytorialnego, do którego właściwości należą sprawy z zakresu planowania, budowy, przebudowy, remontu, utrzymania i ochrony dróg, jest zarządcą drogi.

W myśl art. 19 ust. 2 ustawy o drogach publicznych, zarządcami dróg, z zastrzeżeniem ust. 3, 5, 5a i 8, są dla dróg:

krajowych - Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad;
wojewódzkich - zarząd województwa;
powiatowych - zarząd powiatu;
gminnych - wójt (burmistrz, prezydent miasta).

Stosownie do przepisu art. 20 ustawy o drogach publicznych, do zarządcy drogi należy szczególności:

opracowywanie projektów planów rozwoju sieci drogowej oraz bieżące informowanie o tych planach organów właściwych do sporządzania miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego (pkt 1);
opracowywanie projektów planów finansowania budowy, przebudowy, remontu, utrzymania i ochrony dróg oraz drogowych obiektów inżynierskich (pkt 2);
pełnienie funkcji inwestora (pkt 3);
utrzymanie nawierzchni drogi, chodników, drogowych obiektów inżynierskich, urządzeń zabezpieczających ruch i innych urządzeń związanych z drogą, z wyjątkiem części pasa drogowego, o których mowa w art. 20f pkt 2 (pkt 4);
wykonywanie robót interwencyjnych, robót utrzymaniowych i zabezpieczających (pkt 11).

Drogi i urządzenia związane z drogą powinny spełniać m.in. wymagania określone w rozporządzeniu Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie (Dz. U. z 2016 r. poz. 124 z późn. zm.).

W dziale IV rozporządzenia MTiGM w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie: Wyposażenie techniczne dróg, wskazano urządzenia oświetleniowe. W § 109 ust. 1 tego rozporządzenia zostały określone sytuacje, kiedy droga powinna zostać oświetlona ze względów bezpieczeństwa ruchu.

Rozdział 4a działu IV Wyposażenie techniczne dróg ww. rozporządzenia MTiGM odnosi się do kanałów technologicznych w pasie drogowym. W § 139a ust. 1 wskazano, że umieszczenie w pasie drogowym kanału technologicznego nie może naruszać elementów technicznych drogi oraz nie może powodować ani przyczyniać się do czasowego lub trwałego zagrożenia bezpieczeństwa ruchu drogowego albo zmniejszenia wartości użytkowej drogi. Zgodnie z § 3 pkt 16 ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o kanale technologicznym - rozumie się przez to kanał technologiczny, o którym mowa w ustawie o drogach publicznych. Zgodnie z art. 4 pkt 15a ustawy o drogach publicznych kanał technologiczny to ciąg osłonowych elementów obudowy, studni kablowych oraz innych obiektów lub urządzeń służących umieszczeniu lub eksploatacji:

urządzeń infrastruktury technicznej związanych z potrzebami zarządzania drogami lub potrzebami ruchu drogowego,
linii telekomunikacyjnych wraz z zasilaniem oraz linii elektroenergetycznych, niezwiązanych z potrzebami zarządzania drogami lub potrzebami ruchu drogowego.

W świetle art. 32 ust. 1 ustawy o drogach publicznych w przypadku gdy budowa lub przebudowa drogi w miejscu jej przecięcia się z inną drogą transportu lądowego - z wyjątkiem skrzyżowania z linią kolejową w poziomie szyn, o którym mowa w art. 28 ust. 1 - wodnego, korytarzem powietrznym w strefie lotniska lub urządzeniem typu liniowego (w szczególności linią energetyczną lub telekomunikacyjną, rurociągiem, taśmociągiem) powoduje naruszenie tych obiektów lub urządzeń albo konieczność zmian dotychczasowego ich stanu, przywrócenie poprzedniego stanu lub dokonanie zmiany należy do zarządcy drogi, z zastrzeżeniem ust. 2-4.

Koszty przyłączy do urządzeń liniowych w granicach pasa drogowego, z zastrzeżeniem ust. 4, pokrywa w całości zarządca drogi, a poza tymi granicami właściciel lub użytkownik urządzeń - art. 32 ust. 2 ustawy o drogach publicznych.

Koszty przełożenia urządzeń liniowych w pasie drogowym, wynikające z naruszenia lub konieczności zmian stanu dotychczasowego urządzenia liniowego, w wysokości odpowiadającej wartości tych urządzeń i przy zachowaniu dotychczasowych właściwości użytkowych i parametrów technicznych, z zastrzeżeniem ust. 4, pokrywa zarządca drogi. Jeżeli w wyniku uzgodnień zarządcy drogi z zainteresowaną stroną zostaną wprowadzone ulepszenia urządzeń, koszty tych ulepszeń pokrywa odpowiednio ich właściciel lub użytkownik - art. 32 ust. 3-4 ustawy o drogach publicznych.

Stosownie do art. 32 ust. 5 ustawy o drogach publicznych przekazanie przez zarządcę drogi urządzeń, o których mowa w ust. 2-4, wykonanych w pasie drogowym, osobie uprawnionej następuje nieodpłatnie, na podstawie protokołu zdawczo-odbiorczego.

Na podstawie art. 39 ust. 6 ustawy o drogach publicznych, zarządca drogi w trakcie budowy lub przebudowy drogi jest obowiązany zlokalizować kanał technologiczny w pasie drogowym:

dróg krajowych;
pozostałych dróg publicznych, chyba że w terminie 60 dni od dnia ogłoszenia informacji, o której mowa w ust. 6a, nie zgłoszono zainteresowania udostępnieniem kanału technologicznego.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 713 z późn. zm.) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. W świetle art. 6 ust. 1 tej ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy m.in. z zakresu gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego.

W świetle powołanych wyżej przepisów stwierdzić należy, że zakres aktywności podejmowanej przez jednostkę samorządu terytorialnego należy interpretować w perspektywie ogólnej zasady, tj. że realizacja zadań własnych ma służyć zaspokajaniu zbiorowych potrzeb mieszkańców gminy. Obowiązywanie tej zasady powoduje, że każde działanie podejmowane przez jednostki w imieniu własnym, na własną odpowiedzialność i finansowane z budżetu jednostek, a dotyczące mienia gminy należy uznać za działanie publiczne, służące zaspokajaniu potrzeb wspólnoty samorządowej, które jest wykonywane przez jednostkę samorządu terytorialnego jako zadanie własne.

Zatem czynności wynikające z zadań własnych, z tytułu których gmina nie uzyskuje wpływów pozostają poza zakresem ustawy o podatku od towarów i usług. Są one bowiem realizowane przez gminę poza zakresem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, gmina realizując te czynności nie występuje w charakterze podatnika podatku VAT zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy.

Z przedstawionej treści wniosku wynika, że Wnioskodawca - jednostka samorządu terytorialnego przystępuje do realizacji projektu pn. […] który będzie współfinansowany ze środków […].

Celem głównym projektu jest wzrost dostępności głównych szlaków drogowych województwa, za sprawą budowy drogi łączącej […]. Cel główny przyczyni się do realizacji celów cząstkowych tj.: poprawy bezpieczeństwa uczestników ruchu drogowego, użytkowników lokalnej sieci drogowej, poprawy dostępności terenów inwestycyjnych, zwiększenia dynamiki rozwoju społeczno - gospodarczego gminy, poprawy estetyki przestrzeni publicznej. Przedmiot projektu obejmuje: prace drogowe związane z budową łącznika, tj. drogi łączącej […] wraz z budową chodnika i ścieżki rowerowej, odwodnienie, oświetlenie uliczne, montaż i stawianie słupów oświetleniowych w ilości 18 szt., budowę kanału technologicznego.

Gmina jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem VAT. Przedmiotowe zadanie należy do zakresu zadań własnych gminy, do realizacji którego Gmina jest zobowiązana ustawą o samorządzie gminnym art. 7 ust 1 cytowanej ustawy zadania własne obejmują sprawy m.in. z zakresu gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego. W związku z realizacją ww. projektu Gmina będzie ponosić wydatki dokumentowane fakturami VAT wystawionymi na Gminę. Nabyte towary i usługi związane z realizacją projektu będą służyć czynnościom niepodlegającym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Gmina będzie nabywała towary celem zrealizowania przedmiotowego zadania nie jako podatnik podatku VAT w ramach swojej działalności, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, lecz jako organ władzy publicznej. Majątek powstały wskutek realizacji przedmiotowej inwestycji będzie stanowił majątek Gminy i będzie służył wyłącznie zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty Gminy. Gmina nie pobiera i nie będzie pobierała od nikogo żadnych opłat z tytułu korzystania z infrastruktury powstałej w wyniku realizacji projektu, za wyjątkiem opłat związanych z udostępnieniem kanału technologicznego. W przypadku zgłoszenia zainteresowania udostępnieniem kanału przez potencjalnego gestora sieci, istnieje możliwość uzyskania przychodu z tytułu udostępnienia wybudowanego kanału technologicznego. Z uwagi na istnienie ustawowego obowiązku realizacji kanału technologicznego, określenie wysokości opłat za udostępnienie kanału technologicznego oraz sposobu jej uiszczania następuje w drodze decyzji administracyjnej. Gmina nie będzie miała możliwości odliczenia całości ani części podatku VAT z pobieranych opłat z tego tytułu.

Powstała droga będzie publiczną drogą gminną udostępnianą wszystkim użytkownikom. Będzie to droga służąca ogółowi społeczeństwa. Gmina zakłada brak ograniczeń w korzystaniu z drogi przez nieoznaczoną liczbę użytkowników. Realizowana przez Gminę inwestycja w infrastrukturę drogową komunikującą tereny Specjalnej Strefy Ekonomicznej należy do zakresu zadań własnych, do realizacji których Gmina jest zobowiązana ustawą o samorządzie gminnym. Powstała infrastruktura drogowa będzie należeć do kategorii dróg gminnych, a jej zarządcą będzie Burmistrz Miasta. Realizowana inwestycja dotycząca infrastruktury drogowej, nie będzie służyła wykonywaniu czynności opodatkowanych przez Gminę. Powstała w ramach realizacji projektu infrastruktura będzie służyć Gminie jedynie na potrzeby realizacji jej zadań własnych, to w przedmiotowej sprawie Gmina nie będzie wykonywała świadczeń podlegających opodatkowaniu VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub zwrot podatku VAT w związku z realizacją ww. projektu.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.

W omawianej sprawie związek taki nie występuje – jak wskazał Wnioskodawca – realizowana inwestycja dotycząca infrastruktury drogowej, nie będzie służyła wykonywaniu czynności opodatkowanych przez Gminę. Powstała w ramach realizacji projektu infrastruktura będzie służyć Gminie jedynie na potrzeby realizacji jej zadań własnych, w przedmiotowej sprawie Gmina nie będzie wykonywała świadczeń podlegających opodatkowaniu VAT. Nabyte towary i usługi związane z realizacją projektu będą służyć czynnościom niepodlegającym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Gmina będzie nabywała towary celem zrealizowania przedmiotowego zadania nie jako podatnik podatku VAT lecz jako organ władzy publicznej. Majątek powstały wskutek realizacji przedmiotowej inwestycji będzie stanowił majątek Gminy i będzie służył wyłącznie zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty Gminy. Gmina nie pobiera i nie będzie pobierała od nikogo żadnych opłat z tytułu korzystania z infrastruktury powstałej w wyniku realizacji projektu.

Uwzględniając zatem powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawcy nie przysługuje prawo, do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub zwrotu podatku VAT w związku z realizacją projektu […]. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie będą spełnione – wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy – przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. wydatki związane z realizacją opisanego projektu nie będą służyły do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Tym samym Wnioskodawcy nie przysługuje z tego tytułu prawo do zwrotu podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

Reasumując, Wnioskodawca nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizację projektu pn. […].

W przedmiotowej sprawie, Wnioskodawca nie ma również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 714). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. złożenie zgłoszenia rejestracyjnego i pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Wnioskodawca nie wypełnił ww. warunków rozporządzenia, nie znajduje zastosowania zawarta w nim regulacja w zakresie zwrotu podatku.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Należy zauważyć, iż pojęcie „koszty kwalifikowalne” nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych - art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193, ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54§ 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. z 2020 r., poz. 374, z późn. zm.).

Jednocześnie, stosownie do art. 15zzs ust. 7 ww. ustawy z dnia 2 marca 2020 r., czynności dokonane w postępowaniach, o których mowa w ust. 1, w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID są skuteczne. Tym samym, Strona może skutecznie wnieść skargę pomimo wstrzymania biegu powyższego terminu.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin