Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1.4011.121.2020.2.KK
z 5 maja 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.) w zw. z art. 15zzs ust. 7 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r., poz. 374, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 lutego 2020 r., uzupełnionym w dniu 2 kwietnia 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 lutego 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 2 kwietnia 2020 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca od dnia 1 maja 2018 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, której przeważającym przedmiotem jest działalność związana z oprogramowaniem (PKD 62.01.Z). Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (zwanej dalej „ustawy PIT”). Wnioskodawca rozlicza się w oparciu o podatkową księgę przychodów i rozchodów. Jednocześnie, na potrzeby skorzystania z preferencyjnego opodatkowania wg stawki 5% podatku dochodowego od osób fizycznych (tzw. IP Box), prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję zgodnie z wymogami określonymi w art. 30cb ustawy o PIT.

Od dnia 2 maja 2018 r., na podstawie umowy, Wnioskodawca świadczy na terenie Polski na rzecz S. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej zwaną „Spółką”) usługi informatyczne, których efektem są programy komputerowe.

Zgodnie z przedmiotową umową w zakres obowiązków Wnioskodawcy wchodzi tworzenie, dokonywanie lub rozwijanie własności intelektualnej rozumianej jako wszystkie projekty wynalazcze, w tym wynalazki, wzory użytkowe i wzory przemysłowe, jak również utwory, znaki towarowe, bazy danych, know-how i inne przedmioty własności intelektualnej. W ramach umowy Wnioskodawca przenosi na Spółkę majątkowe prawa autorskie do utworów powstałych w związku z wykonywaniem umowy na wszystkich znanych stronom w dacie zawarcia umowy polach eksploatacji, włączając pola eksploatacji wymienione w art. 50 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (zwanej dalej „ustawą PrAut”) oraz w przypadku programów komputerowych, pola eksploatacji wymienione w art. 74 ust. 4 ustawy PrAut.

Z tytułu wykonanych usług programistycznych Wnioskodawca wystawia na rzecz Spółki faktury dokumentujące wysokość wynagrodzenia. Kwoty wyszczególnione na fakturach uwzględniają wynagrodzenie z tytułu przeniesienia na rzecz Spółki praw autorskich do wytworzonego oprogramowania. W ramach działalności realizowanej na rzecz Spółki Wnioskodawca jest zaangażowany w projektowanie innowacyjnych rozwiązań informatycznych stanowiących programy komputerowe, dzięki którym wytwarzane są nowe produkty z branży automotive bądź które mają na celu zwiększenie atrakcyjności istniejących na rynku produktów bądź usprawnienie procesów technologicznych podmiotów funkcjonujących na rynku towarów i usług. Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę jest realizowane na zlecenie klientów Spółki bądź w celu zaprezentowania na wydarzeniach z branży IT i tym samym promowania marki Spółki i pozyskiwania nowych projektów informatycznych.

W zakres prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności wchodzi udział w pracach, których efektem jest innowacyjne oprogramowanie wykorzystywane na niskopoziomowych urządzeniach będących elementami różnego rodzaju pojazdów mechanicznych. Czynności Wnioskodawcy skupiają się na projektowaniu nowych funkcjonalności i interfejsów, tworzeniu testujących aplikacji służących do weryfikowania jakości tworzonego produktu, a także projektowaniu i implementowaniu algorytmów odpowiedzialnych za działanie finalnego urządzenia. Ponadto Wnioskodawca pracuje przy budowie prototypów urządzeń i oprogramowania dla klientów z branży motoryzacyjnej oraz jest odpowiedzialny za ich integrację, aby możliwe było dalsze połączenie stworzonych rozwiązań w większy system. Elementem prac prowadzonych przez Wnioskodawcę jest również tworzenie oprogramowania sterującego, którego zadaniem jest weryfikacja jakości produktu zarówno pod kątem funkcjonalnych jak i niefunkcjonalnych wymagań narzuconych przez klientów (np. pod kątem wydajności i bezpieczeństwa). Rezultatem powyżej wymienionych czynności jest wytworzenie nowatorskiego oprogramowania działającego bezpośrednio na urządzeniach wbudowanych, które prezentuje nowe możliwości i funkcjonalności dla rozwiązań takich jak: interfejsy w kokpitach samochodowych, symulatory kamery wstecznej z identyfikacją obiektów znajdujących się za pojazdem, miniaturowe wyświetlacze oparte na mikrokontrolerach wraz z prezentacją możliwych funkcji i zastosowań oraz inne. Współtworzone przez Wnioskodawcę rozwiązania mogą podnieść atrakcyjność zamawiającego na rynku branży automotive poprzez prezentację unikalnych funkcjonalności mających za zadanie między innych zwiększyć bezpieczeństwo i komfort potencjalnych użytkowników końcowych.

Wnioskodawca, na podstawie umowy, świadczy również na rzecz Spółki usługi programistyczne polegające na tworzeniu programów komputerowych, których zadaniem jest testowanie i usprawnianie w sposób zautomatyzowany procesów wykorzystywanych przez klientów Spółki w swojej bieżącej działalności. Bierze udział w pracach mających na celu przygotowanie kodu źródłowego takich aplikacji, a także projektuje nowe funkcjonalności i interfejsy do nich. Zadaniem aplikacji testujących projektowanych przez Wnioskodawcę jest identyfikacja awarii i słabych punktów w funkcjonowaniu aktualnego oprogramowania i procesów klienta (np. stosowanych przez niego aplikacji mobilnych czy internetowych) oraz automatyczne zapewnienie działań naprawczych i prewencyjnych. Tego typu aplikacje umożliwiają klientowi zarządzanie procesami technologicznymi w firmie w sposób efektywny i niejednokrotnie eliminują żmudną pracę ręczną. Podkreślenia wymaga fakt, iż oprogramowanie testujące tworzone przez Wnioskodawcę jest produktem samodzielnym i niezależnym od oprogramowania, które ma być przedmiotem testów. Oznacza to, że Wnioskodawca tworzy aplikacje testujące od podstaw, nie wykorzystując do tego kodu źródłowego oprogramowania testowanego. Przy tworzeniu zautomatyzowanych aplikacji testujących Wnioskodawca stosuje się jedynie do wytycznych klienta i określonych przez niego parametrów, nie wykorzystując przy tym wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty. W celu wykonania powyżej opisanych czynności Wnioskodawca łączy i wykorzystuje szeroko rozumianą wiedzę z zakresu nauk informatycznych i umiejętności programistycznych, posługując się między innymi różnego rodzaju bibliotekami programistycznymi, językami programowania, frameworkami oraz systemami operacyjnymi. Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty ani praw autorskich innych podmiotów. Korzysta jedynie z darmowych bibliotek programistycznych, na podstawie których tworzy własne aplikacje. Praca Wnioskodawcy, w wyniku której dochodzi do stworzenia programów komputerowych, jest organizowana według harmonogramu czasowego projektu narzuconego przez Spółkę bądź klientów Spółki. Ponadto jest realizowana z zamiarem osiągnięcia celów wytyczonych przez zamawiających produkt, a także z uwzględnieniem źródeł i harmonogramu finansowania projektu.

W uzupełnieniu wniosku wskazano:

• Odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat oraz wykonywanie przez Wnioskodawcę czynności ponosi sam Wnioskodawca. Zgodnie z umową, na podstawie której Wnioskodawca świadczy usługi programistyczne na rzecz Spółki, jest on zobowiązany do ponoszenia odpowiedzialności odszkodowawczej za wszelkie szkody mogące wystąpić w trakcie realizacji umowy zarówno po stronie Spółki, jak i osób trzecich, tj. klientów Spółki lub innych osób, wobec których Spółka może ponosić odpowiedzialność kontraktową, jeżeli zdarzenia te będą wynikiem działania lub zaniechania Wnioskodawcy. Ponadto Wnioskodawca może korzystać z pomocy osób trzecich (podwykonawców, pracowników itp.), za których niewykonanie lub nienależyte wykonanie umowy ponosi odpowiedzialność jak za działania własne.
• Zlecone Wnioskodawcy czynności na podstawie umowy nie są wykonywane pod kierownictwem Spółki, a miejsce i czas pracy nie są Wnioskodawcy narzucone. Zgodnie z umową Wnioskodawca nie ma obowiązku wykonywać żadnych poleceń Spółki. Swoje czynności wykonuje w różnych miejscach, a czas świadczenia usług określa samodzielnie, przy uwzględnieniu niezbędnego zakresu współpracy z klientem Spółki, na rzecz którego tworzone jest oprogramowanie.
• Wnioskodawca, świadcząc usługi programistyczne, ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.
• Dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest uwzględniony w cenie sprzedaży świadczonych przez Wnioskodawcę usług programistycznych i taki dochód Wnioskodawca ma zamiar opodatkować preferencyjną stawką.
• Wnioskodawca współtworzy oprogramowanie od podstaw, w związku z czym sam jest właścicielem współtworzonego oprogramowania, do którego autorskie prawa majątkowe przenosi na Spółkę za wynagrodzeniem.
• Na pytanie organu czy nowe funkcjonalności, interfejsy, aplikacje testujące służące do weryfikowania jakości tworzonego produktu, algorytmy odpowiedzialne za działanie finalnego urządzenia, prototypy urządzeń i oprogramowania dla klientów z branży motoryzacyjnej, oprogramowanie sterujące, którego zadaniem jest weryfikacja jakości produktu zarówno pod kątem funkcjonalnych, jak i niefunkcjonalnych wymagań narzuconych przez klientów stanowią odrębne programy komputerowe, które podlegają ochronie prawnej z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, Wnioskodawca wyraził opinię, że jego zdaniem oprogramowanie sterujące służące do weryfikowania w sposób zautomatyzowany jakości produktu oraz oprogramowanie służące do testowania i usprawniania w sposób zautomatyzowany procesów wykorzystywanych w bieżącej działalności podmiotów gospodarczych stanowią odrębne programy komputerowe, które podlegają ochronie prawnej z art. 74 ustawy PrAut. Pozostałe, wymienione w pytaniu zdarzenia stanowią elementy lub części składowe tworzonego oprogramowania.
• Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja zgodna z wymogami określonymi w art. 30cb ustawy o PIT jest prowadzona na bieżąco od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia przez Wnioskodawcę kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy kwalifikowane dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uzyskane w ramach opisanego stanu faktycznego Wnioskodawca może opodatkować preferencyjną stawką w wysokości 5% zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy PIT, tzw. IP Box?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na wątpliwości Wnioskodawcy w zakresie opodatkowania preferencyjną stawką podatkową dochodów uzyskiwanych z tytułu sprzedaży praw do elementów lub części składowych tworzonego oprogramowania. W zakresie oprogramowania sterującego służącego do weryfikowania w sposób zautomatyzowany jakości produktu oraz oprogramowania służącego do testowania i usprawniania w sposób zautomatyzowany procesów wykorzystywanych w bieżącej działalności podmiotów gospodarczych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, spełnia on wszystkie wymogi ustawowe warunkujące możliwość skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy PIT podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Z kolei zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy PIT, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest między innymi autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw (tj. w przypadku programu komputerowego - ustawy PrAut), którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Działalność badawczo-rozwojowa została zdefiniowana w art. 5a ust. 38 ustawy PIT i oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Zgodnie z art. 5a ust. 39 ustawy PIT badania naukowe oznaczają badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (dalej „ustawy PrSzk”), tj. prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne oraz badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy PrSzk, tj. prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń. Natomiast zgodnie z art. 5a ust. 40 ustawy PIT prace rozwojowe oznaczają prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy PrSzk. tj. działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. W myśl art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy PIT dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest dochód z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty między innymi z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi.

Według Wnioskodawcy prowadzi on działalność badawczo-rozwojową. Jest to działalność o charakterze twórczym, polega bowiem na tworzeniu oprogramowania od podstaw. Wnioskodawca kreuje rozwiązania technologiczne, które przyczyniają się do powstawania nowych lub ulepszonych produktów oraz usprawniania procesów technologicznych. Projekty tworzone w wyniku pracy Wnioskodawcy co do zasady powstają w oparciu o autorskie pomysły, uwzględniając jedynie wytyczne klientów, na rzecz których są przygotowywane, bądź względy funkcjonalności. Rozwiązania tworzone i testowane przy udziale Wnioskodawcy mają charakter indywidualny i oryginalny, ponieważ są efektem określonych procesów myślowych Wnioskodawcy oraz wymagają kreatywności. Działalność Wnioskodawcy wypełnia znamiona definicji prac rozwojowych, ponieważ tworząc oprogramowanie Wnioskodawca wykorzystuje i poszerza posiadaną wiedzę i umiejętności z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania do stworzenia nowych, lepszych rozwiązań.

Ze względu na wielość i różnorodność prowadzonych projektów czynności Wnioskodawcy nie mają charakteru rutynowego. Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową w sposób systematyczny. Projekty, przy realizacji których jest on zaangażowany, przeprowadzane są w przeważającej mierze według określonego na początku harmonogramu prac, a także wytyczonych do osiągnięcia celów. Ze względu na potrzebę dostarczenia produktu klientowi w określonym terminie oraz ograniczenia wynikające ze źródeł finansowania prac czynności podejmowane przez Wnioskodawcę mają charakter zaplanowany i uporządkowany.

Celem działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawcy jest wykorzystanie posiadanych zasobów wiedzy do tworzenia nowych, usprawnionych produktów i procesów. Dzięki temu tworzone przez niego rozwiązania mają charakter innowacyjny i nowatorski oraz odróżniają się od rozwiązań dotychczas funkcjonujących na rynku. Efektem powyżej opisanej działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawcy jest wytworzenie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w postaci autorskich praw do programu komputerowego/oprogramowania, rozumianego jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów oraz podlegającego ochronie prawnej jako utwór literacki w rozumieniu art. 1 ustawy PrAut.

Wnioskodawca przygotowuje nowe funkcjonalności i interfejsy, projektuje i implementuje algorytmy odpowiedzialne za działanie urządzeń końcowych, zajmuje się integracją elementów tworzonego oprogramowania, a także tworzy rozwiązania weryfikujące tworzone aplikacje w sposób zautomatyzowany. Wnioskodawca, jako współwłaściciel wytworzonego oprogramowania, przenosi na Spółkę całość autorskich praw majątkowych do niego za wynagrodzeniem, które jest uwzględnione w cenie sprzedaży świadczonych usług. Wobec powyższego uznać należy, iż Wnioskodawca osiąga z tego tytułu w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego. W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, spełnia on warunki wymagane do skorzystania z preferencji podatkowej IP Box i może opodatkować dochody uzyskane w ramach opisanego stanu faktycznego stawką w wysokości 5% zgodnie z art. 30ca ustawy PIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie opodatkowania preferencyjną stawką podatkową dochodów uzyskiwanych z tytułu sprzedaży praw do elementów lub części składowych tworzonego oprogramowania jest nieprawidłowe.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej (tzw. IP BOX).

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387 ze zm.), jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

• prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

• podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy).

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231 ze zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

W niniejszej sprawie czynności wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach jego działalności skupiają się na projektowaniu nowych funkcjonalności i interfejsów, tworzeniu testujących aplikacji służących do weryfikowania jakości tworzonego produktu, a także projektowaniu i implementowaniu algorytmów odpowiedzialnych za działanie finalnego urządzenia. Ponadto Wnioskodawca pracuje przy budowie prototypów urządzeń i oprogramowania dla klientów z branży motoryzacyjnej oraz jest odpowiedzialny za ich integrację, aby możliwe było dalsze połączenie stworzonych rozwiązań w większy system. Wnioskodawca wskazuje także, że nowe funkcjonalności, interfejsy, algorytmy odpowiedzialne za działanie finalnego urządzenia oraz prototypy urządzeń i oprogramowania dla klientów z branży motoryzacyjnej stanowią elementy lub części składowe tworzonego oprogramowania. Nie można zatem uznać tych elementów i części składowych za odrębne programy komputerowe (nowe kwalifikowane prawa własności intelektualnej w postaci nowych autorskich praw do programów komputerowych podlegających ochronie prawnej z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych). W konsekwencji wskazane efekty działalności badawczo-rozwojowej prowadzonej przez Wnioskodawcę nie stanowią kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ww. ustawy.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy więc stwierdzić, że Wnioskodawca - wbrew jego przekonaniu - nie będzie mógł zastosować preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5%, o której mowa w art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do dochodów uzyskanych z tytułu przenoszenia na Zleceniodawców autorskich praw majątkowych do stworzonych utworów w postaci: nowych funkcjonalności, interfejsów, algorytmów odpowiedzialnych za działanie finalnego urządzenia oraz prototypów urządzeń i oprogramowania dla klientów z branży motoryzacyjnej niebędących programami komputerowymi, a tym samym nie będących kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 tej ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała albo drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych - Dz. U. z 2020 r. poz. 374, z późn. zm.)

Jednocześnie, stosownie do art. 15zzs ust. 7 ww. ustawy z dnia 2 marca 2020 r., czynności dokonane w postępowaniach, o których mowa w ust. 1, w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID są skuteczne. Tym samym, Strona może skutecznie wnieść skargę pomimo wstrzymania biegu powyższego terminu.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.