Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2.4011.174.2020.1.MM
z 7 maja 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 5 lutego 2020 r. (data wpływu 11 lutego 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania odliczeń w ramach ulgi rehabilitacyjnej jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 lutego 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania odliczeń w ramach ulgi rehabilitacyjnej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni jest osobą niepełnosprawną, wobec której Powiatowy Zespół ds. Orzekania o Niepełnosprawności orzekł umiarkowany stopień niepełnosprawności. Niepełnosprawność została orzeczona z powodu upośledzenia narządu ruchu - symbol przyczyny niepełnosprawności: 05-R. W lutym 2015 r. przeszła operację kręgosłupa w odcinku lędźwiowym L4/L5 w czasie, której wstawiono jej implant. Operacja był konieczna, gdyż straciła możliwość chodzenia (nogi nie utrzymywały ciała) i występował silny ból. Po operacji i późniejszej rehabilitacji odzyskała możliwość chodzenia, ból złagodniał. Od dłuższego czasu stan zdrowia Wnioskodawczyni stale się pogarsza, implant się wysunął, nasiliły się bóle, czasem ma problem z chodzeniem jak nastąpi ucisk na nerwy, do tego jeszcze doszedł problem z odcinkiem szyjnym kręgosłupa (nasilona dyskopatia C3-6), dodatkowo odcinek L5/S1 i L3/L4 wystąpiła centralna protruzja krążka, ciągle powtarzające się drętwienia rąk i nóg. Ponadto częste bóle i uciski na nerwy dość często powodują trudności w poruszaniu się (czasem Wnioskodawczyni wykorzystuje przy nasilonym ostrym bólu do łatwiejszego przemieszczania się chodzik, który pozwala jej utrzymać równowagę w poruszaniu się i utrzymaniu pozycji stojącej) oraz niemożność normalnego pochylania się. Kuchnia znajduje się w zajmowanym przez Wnioskodawczynię mieszkaniu. Trzeba było dokonać jej dostosowania i wyposażenia z uwzględnieniem potrzeb Wnioskodawczyni, jako osoby niepełnosprawnej tj. zamontowania blatów na odpowiedniej wysokości w tym szafek podblatowych i nadblatowych (wiszących) by Wnioskodawczyni mogła mimo swojej niepełnosprawności normalnie funkcjonować i z niej korzystać bez utrudnień, samodzielnie. Zakupione standardowe meble kuchenne musiałyby być przerabiane, a koszty przewyższyłyby cenę zamówionej kuchni na wymiar z dostosowaną do potrzeb Wnioskodawczyni wysokością blatu w tym szafek podblatowych i nadblatowych. Standardowe meble kuchenne nie dałyby Wnioskodawczyni możliwości swobodnego korzystania z kuchni w pełnym i normalnym zakresie. Dlatego też dostosowane meble kuchenne do potrzeb Wnioskodawczyni pozwalają zaspokoić podstawy normalności, egzystencji. Problem z kręgosłupem ogranicza normalne funkcjonowanie Wnioskodawczyni, a przystosowanie kuchni i łazienki ułatwia codzienność. W związku z pogarszającym się stanem zdrowia prawdopodobnie konieczna będzie kolejna operacja w sytuacji, gdy rehabilitacja nie będzie niwelowała bólu lub gdy ucisk na nerwy nie będzie odpuszczał, dlatego też z tego powodu Wnioskodawczyni była zmuszona dokonać przystosowania także kuchni w dostosowane meble kuchenne. Przystosowana kuchnia stanowi niezbędny element w dalszej egzystencji Wnioskodawczyni oraz jest podstawowym udogodnieniem przy wykonywaniu podstawowych funkcji życiowych tj. sporządzaniu posiłku. Wnioskodawczyni jest pod stałą kontrolą neurologa oraz neurochirurga. Wydatki na dostosowanie i wyposażenie kuchni w meble kuchenne dostosowane do potrzeb Wnioskodawczyni, jako osoby niepełnosprawnej pokryła ze środków własnych, udokumentowane są fakturami.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy jako osoba niepełnosprawna zaliczona do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności (symbol przyczyny niepełnosprawności: 05-R) Wnioskodawczyni może skorzystać z ulgi rehabilitacyjnej tj. odliczenia od dochodów za 2019 r. wydatków poniesionych na dostosowanie i wyposażenie pomieszczenia kuchennego w meble kuchenne dostosowane do jej niepełnosprawności?

Zdaniem Wnioskodawczyni, z uwagi na nieokreślenie przez ustawodawcę katalogu wydatków na adaptację i wyposażenie mieszkania oraz budynków mieszkalnych potrzeba pogarszającego się stanu zdrowia oraz potrzeby (normalności i ułatwienia codziennego życia) wynikające z jej niepełnosprawności stanowią argument i przesłankę do skorzystania z ulgi rehabilitacyjnej i możliwości odliczenia wydatków na meble kuchenne od dochodu za 2019 r.

Zgodnie bowiem z art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przystosowanie kuchni do potrzeb Wnioskodawczyni, a w szczególności do potrzeb wynikających z jej niepełnosprawności i stanu zdrowia (problem z kręgosłupem w odcinku lędźwiowym i szyjnym) uprawnia ją do skorzystania z odliczenia wydatków poniesionych na dostosowanie i wyposażenie kuchni w meble kuchenne dostosowane do jej niepełnosprawności, z uwagi na nieokreślenie przez ustawodawcę katalogu wydatków na adaptację i wyposażenie mieszkania oraz budynków mieszkalnych. Wnioskodawczyni uważa, że potrzeba pogarszającego się stanu zdrowia oraz potrzeby (normalności i ułatwienia codziennego życia) wynikające z jej niepełnosprawności stanowi argument i przesłankę do skorzystania z ulgi rehabilitacyjnej i możliwości odliczenia wydatków na meble kuchenne od dochodu za 2019 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

W myśl art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387 z późn. zm.), podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30cb i art. 30da-30f, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 23o, art. 23u, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4-4e, 6 i 21 lub art. 24b ust. 1 i 2, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne uprawniające do odliczeń od dochodu przed opodatkowaniem zawiera art. 26 ust. 7a ww. ustawy, zaś zasady i warunki dokonywania tych odliczeń określone zostały w ust. 7 i 7b-7g tego artykułu.

Zgodnie z art. 26 ust. 7 pkt 3 tej ustawy, wysokość wydatków na cele określone w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7c, ustala się na podstawie dokumentu stwierdzającego ich poniesienie, zawierającego w szczególności: dane identyfikujące kupującego (odbiorcę usługi lub towaru) i sprzedającego (towar lub usługę), rodzaj zakupionego towaru lub usługi oraz kwotę zapłaty - w przypadkach innych niż wymienione w pkt 1-3.

Z art. 26 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, uważa się wydatki poniesione na adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności.

Wobec powyższego wyjaśnić należy, że zgodnie z językowym znaczeniem terminu „adaptacja” to „przystosowanie do innego użytku, przerobienie dla nadania innego charakteru, np. w budownictwie przeróbka budynku” (Mały słownik języka polskiego, Warszawa 1994). Natomiast „wyposażenie” to urządzenia potrzebne do prawidłowego funkcjonowania czegoś”.

Adaptacją mieszkania jest zatem przeróbka, mająca mu nadać inny charakter, przystosować do innego użytku, natomiast wyposażenie mieszkania (domu) – to przydanie mu rzeczowych elementów zwiększających jego walory użytkowe. Zatem adaptacja i wyposażenie lokalu (budynku) mieszkalnego musi ułatwiać osobie niepełnosprawnej egzystowanie w tym lokalu (budynku), biorąc pod uwagę rodzaj niepełnosprawności. Stąd też w przypadku każdego niepełnosprawnego, wydatki na adaptację i wyposażenie lokalu (budynku) mieszkalnego mogą być inne, gdyż powinny odzwierciedlać potrzeby wynikające z niepełnosprawności.

Stosownie do art. 26 ust. 7b tejże ustawy, wydatki, o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.

Art. 26 ust. 7 pkt 4 ww. ustawy stanowi, że wysokość wydatków na cele określone w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7c, ustala się na podstawie dokumentu stwierdzającego ich poniesienie, zawierającego w szczególności: dane identyfikujące kupującego (odbiorcę usługi lub towaru) i sprzedającego (towar lub usługę), rodzaj zakupionego towaru lub usługi oraz kwotę zapłaty - w przypadkach innych niż wymienione w pkt 1-3.

Natomiast w myśl art. 26 ust. 7c ww. ustawy w przypadku wydatków, o których mowa w ust. 7a pkt 7, 8 i 14, nie jest wymagane posiadanie dokumentów stwierdzających ich wysokość. Jednakże na żądanie organów podatkowych podatnik jest obowiązany przedstawić dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

1. wskazać z imienia i nazwiska osoby, które opłacono w związku z pełnieniem przez nie funkcji przewodnika;
2. okazać certyfikat potwierdzający status psa asystującego;
3. (uchylony).

Zgodnie z art. 26 ust. 7d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

1. orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach lub
2. decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo
3. orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.

W myśl art. 26 ust. 7f ww. ustawy ilekroć w przepisach ust. 7a jest mowa o osobach zaliczonych do:

1. I grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:
   
   
   
   
   1. całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji albo
      
   2. znaczny stopień niepełnosprawności;
      
      
      
2. II grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:
   
   
   
   
   1. całkowitą niezdolność do pracy albo
      
   2. umiarkowany stopień niepełnosprawności.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawczyni jest osobą niepełnosprawną, wobec której Powiatowy Zespół ds. Orzekania o Niepełnosprawności orzekł umiarkowany stopień niepełnosprawności. Niepełnosprawność została orzeczona z powodu upośledzenia narządu ruchu - symbol przyczyny niepełnosprawności: 05-R.

Kuchnia znajduje się w zajmowanym przez Wnioskodawczynię mieszkaniu i trzeba było dokonać jej dostosowania i wyposażenia z uwzględnieniem potrzeb Wnioskodawczyni, jako osoby niepełnosprawnej tj. zamontowania blatów na odpowiedniej wysokości w tym szafek podblatowych i nadblatowych (wiszących) by Wnioskodawczyni mogła mimo swojej niepełnosprawności normalnie funkcjonować i z niej korzystać bez utrudnień, samodzielnie. Zakupione standardowe meble kuchenne musiałyby być przerabiane, a koszty przewyższyłyby cenę zamówionej kuchni na wymiar z dostosowaną do potrzeb Wnioskodawczyni wysokością blatu w tym szafek podblatowych i nadblatowych.

Kwestie odnoszące się do wydatków na adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności były przedmiotem rozstrzygnięć przed sądami administracyjnymi. Przykładowo, w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 29 czerwca 2011 r. sygn. akt I SA/Wr 667/11 uznano, iż „Dokonując wykładni zawartego w art. 26 ust. 7a pkt 1 updof pojęcia adaptacji i wyposażenia mieszkań oraz budynków mieszkalnych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności wskazać należy, iż w doktrynie zwraca się uwagę, że przez adaptację i wyposażenie, o których mowa w powyższym przepisie, należy rozumieć takie przystosowanie mieszkania (budynku), które umożliwia lub ułatwia życie w nim osobie niepełnosprawnej (por. A. Bartosiewicz, R. Kubacki, PIT. Komentarz, Lex, 2010, wyd. II). Należy zwrócić uwagę, że pojęcie „adaptacja" rozumieć należy jako „przystosowanie", które jednak niekoniecznie oznaczać musi „ulepszenie", czy „przekształcenie" zaistniałego stanu rzeczy – w tym przypadku warunków mieszkaniowych dla potrzeb osoby niepełnosprawnej.”.

Z kolei, w wyroku WSA w Łodzi z dnia 6 września 2011 r. sygn. akt I SA/Łd 547/11, Sąd stwierdził, iż „Ocena, czy dany wydatek (mieszkaniowy) jest podyktowany jedynie potrzebami wynikającymi z niepełnosprawności podatnika lub osoby pozostającej na jego utrzymaniu i zmierza do zaspokojenia tych potrzeb, powinna się dokonać nie tylko przez ocenę charakteru zmian w szeroko rozumianej substancji mieszkaniowej, ale przede wszystkim przez pryzmat potrzeb, którymi zmiany te zostały podyktowane (tak w wyroku NSA z dnia 10 kwietnia 1997 r. sygn. akt SA/Sz 696/96, ONSA 1997, nr 4, poz. 193, a także w wyroku NSA z dnia 20 czerwca 2000 r. sygn. akt I SA/Łd 465/98 i z dnia 28 stycznia 2003 r. sygn. akt I SA/Łd 661/01).”

Mając na uwadze powyższe wskazać należy, że w opisanym stanie faktycznym wydatków związanych z zakupem mebli kuchennych na wymiar nie można uznać za wydatki poniesione na cele rehabilitacyjne. Niewątpliwie wymiana ww. mebli wpłynie na polepszenie warunków bytowych Wnioskodawczyni, jednakże trudno doszukać się w tych wydatkach cech mających związek z posiadaną przez Wnioskodawczynię niepełnosprawnością. Dopiero bowiem spełnienie tego warunku umożliwia zaliczenie wydatków do wydatków poniesionych na cele rehabilitacyjne. Sam fakt zamontowania szafek wiszących (nadblatowych) i podblatowych na odpowiedniej wysokości trudno uznać za wystarczający do zakwalifikowania tych wydatków jako wydatków związanych z posiadaną niepełnosprawnością. Jak bowiem powszechnie wiadomo - również standardowe szafki kuchenne wiszące dostępne w sklepach mają różną wysokość oraz można montować je na dowolnej wysokości zależnej od potrzeb użytkownika, w tym m.in. mając na uwadze jego wzrost. Natomiast szafki podblatowe dostępne w sklepach mają wysokość dostosowaną do przeciętnego wzrostu użytkownika, tak że korzystanie z nich (za wyjątkiem osób o nietypowym wzroście lub poruszających się na wózku inwalidzkim) nie powinno nastręczać problemu. Dodatkowo podkreślić należy, że obecnie w ofercie sklepów znajdują się szafki podblatowe, które ustawiane są na wymiennych nóżkach, zatem, regulacja wysokości tych szafek również nie powinna nastręczać większych problemów. Wobec powyższego nie sposób uznać, że zakup mebli kuchennych na wymiar – z uwagi na konieczność zamontowania szafek podblatowych i nadblatowych na wysokości odpowiadającej potrzebom Wnioskodawczyni – był podyktowany jedynie potrzebami wynikającymi z niepełnosprawności.

W konsekwencji wydatki poniesione na zakup ww. mebli kuchennych nie podlegają odliczeniu od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego opisanego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy) z zastrzeżeniem art. 15zzs ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. poz. 374 z późn. zm.). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.