Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-1.4012.67.2020.2.WL
z 7 maja 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 stycznia 2020 r. (data wpływu 24 stycznia 2020 r.) uzupełnionym pismami z dnia 3 kwietnia 2020 r. (data wpływu 10 kwietnia 2020 r.) oraz 28 kwietnia 2020 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku VAT w związku z realizacją zadania pn.: „...” - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 stycznia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku VAT w związku z realizacją zadania pn.: „...”.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismami z dnia 3 kwietnia 2020 r. (data wpływu 10 kwietnia 2020 r.) oraz 28 kwietnia 2020 r. o doprecyzowanie opisu sprawy i doprecyzowanie własnego stanowiska.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku).

Gmina ... jest jednostką samorządu terytorialnego, posiadającą osobowość prawną, będącą zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT). Centralizacja rozliczeń podatku od towarów i usług nastąpiła w Gminie z dniem 1 stycznia 2017 roku.

Gmina ... złożyła w Urzędzie Marszałkowskim wniosek oraz podpisała umowę o dofinansowanie projektu pod nazwą „...”. Projekt realizowany będzie w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa ... na lata 2014-2020.

W ramach projektu zostaną zamontowane :

1. pompy ciepła w Szkole Podstawowej w A,
2. instalacje fotowoltaiczne (6 sztuk) typu on-grid na budynkach: Gminnego Domu Kultury w A, Domu Ludowego w B, Świetlicy wiejskiej w C, Domu Ludowego w D, Świetlicy wiejskiej w E, Świetlicy wiejskiej w F.
   
   

Ostateczny termin zakończenia realizacji projektu - 31 grudnia 2020r.

Wyżej wymienione zadanie należy do zadań własnych Gminy, o których mowa w art. 7 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym.

Faktury dokumentujące poniesione wydatki w ramach realizacji projektu będą wystawiane na Gminę ....

Budynek Szkoły Podstawowej w A oraz teren przy szkole (na którym planowane są odwierty) dla którego projektowane są pompy ciepła znajduje się w miejscowości .... Jest on własnością Gminy, jest ogólnodostępny i przeznaczony na cele edukacji publicznej.

Znajdują się w nim cztery lokale przeznaczone na cele mieszkalne (obecnie trzy z nich są wynajmowane). Ponadto obecnie do 31.12.2020 r. Jedno pomieszczenie jest wynajmowane na cele użytkowe, znajduje się w nim gabinet rehabilitacyjny. Po upływie tego terminu umowa nie zostanie przedłużona na kolejny okres, ponieważ planuje się przeznaczyć to pomieszczenie na cele edukacji publicznej.

Zakupione towary i usługi jak też efekty zrealizowanego zadania polegającego na montażu pomp ciepła w Szkole Podstawowej w A nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Budynek Gminnego Domu Kultury dla którego projektowany jest montaż instalacji fotowoltaicznych znajduje się w miejscowości ... i jest własnością Gminy .... Budynek ten Gmina przekazała na czas nieoznaczony Gminnemu Domowi Kultury w bezpłatne użytkowanie. Zgodnie z porozumieniami zawartymi przez Gminny Dom Kultury jest on także siedzibą Gminnego Ośrodka ... i Gminnej …. Jest to obiekt ogólnodostępny, wykorzystywany na potrzeby mieszkańców Gminy ....

Zakupione towary i usługi jak też efekty zrealizowanego zadania polegającego na montażu instalacji fotowoltaicznych na budynku Gminnego Domu Kultury nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Budynki świetlic wiejskich i domów ludowych dla którego projektowany jest montaż instalacji fotowoltaicznych są własnością Gminy ..., służą głównie mieszkańcom poszczególnych sołectw, w celu zaspokojenia zbiorowych potrzeb dotyczących kultury. Budynki te mogą być również odpłatnie wynajmowane mieszkańcom. Z tego tytułu Gmina pobiera czynsz oraz ryczałtową opłatę za zużycie mediów. Stawki opłat określone są zarządzeniem Wójta Gminy. Gmina pokrywa również koszty utrzymania tych budynków.

Zakupione towary i usługi jak też efekty zrealizowanego zadania polegającego na montażu instalacji fotowoltaicznych na świetlicach wiejskich oraz domach ludowych będą ale tylko w niewielkim zakresie wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Ponadto w piśmie z dnia 3 kwietnia 2020 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał:

„Gmina ... informuje, że w przypadku budowy instalacji fotowoltaicznych na budynku:

1. Domu Ludowego w B instalacje te wraz z budynkiem:
   • w niewielkim zakresie będą wykorzystywane do celów prowadzonej działalności gospodarczej (odpłatny wynajem),
     
   • będą wykorzystywane przez mieszkańców na cele inne niż działalność gospodarcza m.in. prowadzenie działalności kulturalnej przez koła gospodyń wiejskich oraz mieszkańców poszczególnych sołectw, zorganizowania zebrań wiejskich itp.,
     
   • nie istnieje możliwość przyporządkowania wydatków w całości do celów działalności gospodarczej,
   • nie będą wykorzystywane przez Gminę do wykonywania czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług,
   • będą służyły głównie do wykonywania zadań nałożonych na Gminę ustawą z dnia 8 marca o samorządzie gminnym (art. 7).

2. Domu Ludowego w D instalacje te wraz z budynkiem:
   • w niewielkim zakresie będą wykorzystywane do celów prowadzonej działalności gospodarczej (odpłatny wynajem),
   • będą wykorzystywane przez mieszkańców na cele inne niż działalność gospodarcza m.in. prowadzenie działalności kulturalnej przez koła gospodyń wiejskich oraz mieszkańców poszczególnych sołectw, zorganizowania zebrań wiejskich itp.,
   • nie istnieje możliwość przyporządkowania wydatków w całości do celów działalności gospodarczej,
   • nie będą wykorzystywane przez Gminę do wykonywania czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług,
   • będą służyły głównie do wykonywania zadań nałożonych na Gminę ustawą z dnia 8 marca o samorządzie gminnym (art. 7).
   
   
   

3. Świetlicy wiejskiej w C instalacje te wraz z budynkiem:
   • w niewielkim zakresie będą wykorzystywane do celów prowadzonej działalności gospodarczej (odpłatny wynajem),
   • będą wykorzystywane przez mieszkańców na cele inne niż działalność gospodarcza m.in. prowadzenie działalności kulturalnej przez koła gospodyń wiejskich oraz mieszkańców poszczególnych sołectw, zorganizowania zebrań wiejskich itp.,
   • nie istnieje możliwość przyporządkowania wydatków w całości do celów działalności gospodarczej,
   • nie będą wykorzystywane przez Gminę do wykonywania czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług,
   • będą służyły głównie do wykonywania zadań nałożonych na Gminę ustawą z dnia 8 marca o samorządzie gminnym (art. 7).

4. Świetlicy wiejskiej w E instalacje te wraz z budynkiem:
   • w niewielkim zakresie będą wykorzystywane do celów prowadzonej działalności gospodarczej (odpłatny wynajem),
   • będą wykorzystywane przez mieszkańców na cele inne niż działalność gospodarcza m.in. prowadzenie działalności kulturalnej przez koła gospodyń wiejskich oraz mieszkańców poszczególnych sołectw, zorganizowania zebrań wiejskich itp.,
   • nie istnieje możliwość przyporządkowania wydatków w całości do celów działalności gospodarczej,
     
   • nie będą wykorzystywane przez Gminę do wykonywania czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług,
   • będą służyły głównie do wykonywania zadań nałożonych na Gminę ustawą z dnia 8 marca o samorządzie gminnym (art. 7),

5. Świetlicy wiejskiej w F instalacje te wraz z budynkiem:
   • w niewielkim zakresie będą wykorzystywane do celów prowadzonej działalności gospodarczej (odpłatny wynajem),
   • będą wykorzystywane przez mieszkańców na cele inne niż działalność gospodarcza m.in. prowadzenie działalności kulturalnej przez koła gospodyń wiejskich oraz mieszkańców poszczególnych sołectw, zorganizowania zebrań wiejskich itp.,
   • nie istnieje możliwość przyporządkowania wydatków w całości do celów działalności gospodarczej,
   • nie będą wykorzystywane przez Gminę do wykonywania czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług,
   • będą służyły głównie do wykonywania zadań nałożonych na Gminę ustawą z dnia 8 marca o samorządzie gminnym (art. 7).”
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy będzie istniała prawna możliwość odliczenia podatku VAT przez gminę ... na zasadach określonych w ustawie z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadania pn.: „...”?

Zdaniem Wnioskodawcy (doprecyzowanym w uzupełnieniu wniosku), Gmina ... uważa że, nie będzie miała prawnej możliwości odliczenia podatku od towarów i usług w związku z montażem pomp ciepła w Szkole Podstawowej w A oraz w związku z montażem instalacji fotowoltaicznej na budynku gminnego Domu Kultury w A które będą wykonane w ramach zadania pn.: „...” ponieważ w trakcie realizacji jak również po zakończeniu montażu tych urządzeń nie wystąpią żadne czynności opodatkowane, nawet takie które są realizowane na podstawie umowy cywilno-prawnej.

Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz organów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami do realizacji których zostały powołane, z wyłączeniem czynności cywilno-prawnych.

Gmina ... będzie miała prawną możliwość częściowego odliczenia podatku od towarów i usług w związku z montażem instalacji fotowoltaicznej na budynkach świetlic wiejskich i domów ludowych które będą wykonane w ramach zadania pn.: „...” ponieważ w trakcie realizacji jak również po zakończeniu montażu tych urządzeń wystąpią w niewielkim zakresie czynności opodatkowane realizowane na podstawie umowy cywilno-prawnej (najem). W związku z tym, że budynki te służą głównie do celów innych niż działalność gospodarcza i nie jest możliwe określenie zakresu wykorzystania zakupionych towarów i usług do celów działalności gospodarczej należy w celu odliczenia podatku VAT zastosować proporcję określoną w rozporządzeniu ministra finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określenia zakresu wykorzystania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Na mocy art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy również podkreślić, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Podatnik w celu odliczenia podatku naliczonego, w pierwszej kolejności ma obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości przy nabyciu towarów i usług związanych z czynnościami opodatkowanymi. Brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności niepodlegających temu podatkowi lub zwolnionych od podatku.

Z kolei na mocy art. 86 ust. 2a ustawy, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2b ustawy, sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

1. zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz
2. obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.
   
   

W myśl z art. 86 ust. 2c ustawy, przy wyborze sposobu określenia proporcji można wykorzystać w szczególności następujące dane:

1. średnioroczną liczbę osób wykonujących wyłącznie prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie osób wykonujących prace w ramach działalności gospodarczej i poza tą działalnością;
2. średnioroczną liczbę godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą i poza tą działalnością;
3. roczny obrót z działalności gospodarczej w rocznym obrocie podatnika z działalności gospodarczej powiększonym o otrzymane przychody z innej działalności, w tym wartość dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, otrzymanych na sfinansowanie wykonywanej przez tego podatnika działalności innej niż gospodarcza;
4. średnioroczną powierzchnię wykorzystywaną do działalności gospodarczej w ogólnej średniorocznej powierzchni wykorzystywanej do działalności gospodarczej i poza tą działalnością.
   
   

Według art. 86 ust. 2d ustawy, w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje się dane za poprzedni rok podatkowy.

Na mocy art. 86 ust. 2e ustawy, podatnik rozpoczynający w danym roku podatkowym wykonywanie działalności gospodarczej i działalności innej niż działalność gospodarcza, w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje dane wyliczone szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego w formie protokołu.

Stosownie do art. 86 ust. 2f ustawy, przepis ust. 2e stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć dane za poprzedni rok podatkowy byłyby niereprezentatywne.

Na podstawie art. 86 ust. 2g ustawy, proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. Przepisy art. 90 ust. 5, 6, 9a i 10 stosuje się odpowiednio.

W tym miejscu wskazać należy, że w przypadku gdy podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie ust. 22, uzna, że wskazany zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 22 sposób określenia proporcji nie będzie najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć, może zastosować inny bardziej reprezentatywny sposób określenia proporcji (art. 86 ust. 2h ustawy).

Ponadto, zgodnie z art. 86 ust. 22, ustawy minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego.

Na podstawie powyższej delegacji, zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. z 2015 r., poz. 2193, z późn. zm.), zwane dalej rozporządzeniem. Rozporządzenie to określa w przypadku niektórych podatników sposób określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć, zwany dalej „sposobem określenia proporcji” oraz wskazuje dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem sposobu określenia proporcji (§ 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia).

W ww. rozporządzeniu zostali wskazani podatnicy, do których przepisy w nim zawarte się odnoszą. Są to m.in. jednostki samorządu terytorialnego.

Powołany wyżej przepis art. 86 ust. 2a ustawy wprost określa, co stanowi kwotę podatku naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych.

Zgodnie z tą normą, w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (z wyjątkiem wykorzystania na cele osobiste, do których może mieć zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy), w sytuacji gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej.

Podkreślenia wymaga, że dla stwierdzenia, czy działalność lub transakcje stanowią „cele inne niż związane z działalnością gospodarczą” znaczenie ma, czy mieszczą się one w przedmiocie działalności danej jednostki.

Cele prowadzonej działalności gospodarczej należy rozpatrywać w kontekście definicji działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 i ust. 3 ustawy. W związku z prowadzeniem działalności gospodarczej, u podatnika mogą wystąpić działania czy sytuacje, które nie generują opodatkowania podatkiem VAT. „Towarzyszą” one działalności gospodarczej i nie stanowią obok niej odrębnego przedmiotu działalności podatnika. Nie podlegają one opodatkowaniu podatkiem VAT, jednakże ich występowanie nie oznacza, że u podatnika występują czynności wykonywane poza działalnością gospodarczą. Może to być przykładowo otrzymanie odszkodowań umownych czy odsetek za nieterminowe dokonywanie płatności od kontrahentów. Natomiast przez „cele inne niż związane z działalnością gospodarczą” rozumie się sferę działalności danego podmiotu niebędącą działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 i ust. 3 ustawy (przykładowo działalność podmiotu w charakterze organu władzy czy nieodpłatną działalność statutową).

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – w myśl art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Wobec tego, należy stwierdzić, że za podatnika VAT będzie uznany tylko taki podmiot, który dokonuje czynności zmierzających do wykorzystania nabytych towarów i usług do celów opodatkowanej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Ponadto, należy zauważyć, że na mocy art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady, zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Należy wskazać, że w świetle art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r., poz. 713), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym do zakresu działania gminy należą wszelkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Katalog zadań własnych gminy został określony w art. 7 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości odliczenia podatku VAT w związku z realizacją zadania pn.: „...”.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina, będąca zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, podpisała umowę o dofinansowanie projektu pod nazwą „...”. Projekt realizowany będzie w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa ... na lata 2014-2020.

Ostateczny termin zakończenia realizacji projektu - 31 grudnia 2020r. Wyżej wymienione zadanie należy do zadań własnych Gminy, o których mowa w art. 7 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym. Faktury dokumentujące poniesione wydatki w ramach realizacji projektu będą wystawiane na Gminę ....

W ramach projektu zostaną zamontowane :

1. pompy ciepła w Szkole Podstawowej w A,
2. instalacje fotowoltaiczne (6 sztuk) typu on-grid na budynkach: Gminnego Domu Kultury w A, Domu Ludowego w B, Świetlicy wiejskiej w C, Domu Ludowego w D, Świetlicy wiejskiej w E, Świetlicy wiejskiej w F.
   
   

Zakupione towary i usługi jak też efekty zrealizowanego zadania polegającego na montażu pomp ciepła w Szkole Podstawowej w A nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Budynek Gminnego Domu Kultury dla którego projektowany jest montaż instalacji fotowoltaicznych znajduje się w miejscowości ... i jest własnością Gminy .... Zakupione towary i usługi jak też efekty zrealizowanego zadania polegającego na montażu instalacji fotowoltaicznych na budynku Gminnego Domu Kultury nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W przypadku budowy instalacji fotowoltaicznych na budynku:

1. Domu Ludowego w B instalacje te wraz z budynkiem:
   • w niewielkim zakresie będą wykorzystywane do celów prowadzonej działalności gospodarczej (odpłatny wynajem),
   • będą wykorzystywane przez mieszkańców na cele inne niż działalność gospodarcza m.in. prowadzenie działalności kulturalnej przez koła gospodyń wiejskich oraz mieszkańców poszczególnych sołectw, zorganizowania zebrań wiejskich itp.,
     
   • nie istnieje możliwość przyporządkowania wydatków w całości do celów działalności gospodarczej,
   • nie będą wykorzystywane przez Gminę do wykonywania czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług,
     
   • będą służyły głównie do wykonywania zadań nałożonych na Gminę ustawą z dnia 8 marca o samorządzie gminnym (art. 7).
   
   

2. Domu Ludowego w D instalacje te wraz z budynkiem:
   • w niewielkim zakresie będą wykorzystywane do celów prowadzonej działalności gospodarczej (odpłatny wynajem),
   • będą wykorzystywane przez mieszkańców na cele inne niż działalność gospodarcza m.in. prowadzenie działalności kulturalnej przez koła gospodyń wiejskich oraz mieszkańców poszczególnych sołectw, zorganizowania zebrań wiejskich itp.,
   • nie istnieje możliwość przyporządkowania wydatków w całości do celów działalności gospodarczej,
     
   • nie będą wykorzystywane przez Gminę do wykonywania czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług,
     
   • będą służyły głównie do wykonywania zadań nałożonych na Gminę ustawą z dnia 8 marca o samorządzie gminnym (art. 7).
   
   

3. Świetlicy wiejskiej w C instalacje te wraz z budynkiem:
   • w niewielkim zakresie będą wykorzystywane do celów prowadzonej działalności gospodarczej (odpłatny wynajem),
   • będą wykorzystywane przez mieszkańców na cele inne niż działalność gospodarcza m.in. prowadzenie działalności kulturalnej przez koła gospodyń wiejskich oraz mieszkańców poszczególnych sołectw, zorganizowania zebrań wiejskich itp.,
     
   • nie istnieje możliwość przyporządkowania wydatków w całości do celów działalności gospodarczej,
     
   • nie będą wykorzystywane przez Gminę do wykonywania czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług,
   • będą służyły głównie do wykonywania zadań nałożonych na Gminę ustawą z dnia 8 marca o samorządzie gminnym (art. 7).

4. Świetlicy wiejskiej w E instalacje te wraz z budynkiem:
   • w niewielkim zakresie będą wykorzystywane do celów prowadzonej działalności gospodarczej (odpłatny wynajem),
   • będą wykorzystywane przez mieszkańców na cele inne niż działalność gospodarcza m.in. prowadzenie działalności kulturalnej przez koła gospodyń wiejskich oraz mieszkańców poszczególnych sołectw, zorganizowania zebrań wiejskich itp.,
   • nie istnieje możliwość przyporządkowania wydatków w całości do celów działalności gospodarczej,
   • nie będą wykorzystywane przez Gminę do wykonywania czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług,
     
   • będą służyły głównie do wykonywania zadań nałożonych na Gminę ustawą z dnia 8 marca o samorządzie gminnym (art. 7),
   
   
   

5. Świetlicy wiejskiej w F instalacje te wraz z budynkiem:
   • w niewielkim zakresie będą wykorzystywane do celów prowadzonej działalności gospodarczej (odpłatny wynajem),
     
   • będą wykorzystywane przez mieszkańców na cele inne niż działalność gospodarcza m.in. prowadzenie działalności kulturalnej przez koła gospodyń wiejskich oraz mieszkańców poszczególnych sołectw, zorganizowania zebrań wiejskich itp.,
     
   • nie istnieje możliwość przyporządkowania wydatków w całości do celów działalności gospodarczej,
   • nie będą wykorzystywane przez Gminę do wykonywania czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług
     
   • będą służyły głównie do wykonywania zadań nałożonych na Gminę ustawą z dnia 8 marca o samorządzie gminnym (art. 7).”
   
   

Odnosząc się do prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją projektu w części dotyczącej montażu instalacji fotowoltaicznych na budynkach: Domu Ludowego w B, Domu Ludowego w D, Świetlicy wiejskiej w C, Świetlicy wiejskiej w E i Świetlicy wiejskiej w F, które będą wykorzystywane zarówno do działalności gospodarczej oraz do działalności innej niż działalność gospodarcza, a Wnioskodawca nie ma możliwości przyporządkowania wydatków w całości do celów prowadzonej działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, Wnioskodawca winien dokonać wyliczenia kwoty podatku naliczonego przypisanego do działalności gospodarczej, zgodnie z art. 86 ust. 2a i następne ustawy oraz przepisów ww. rozporządzenia.

Z uwagi na fakt, iż instalacje fotowoltaiczne na Domu Ludowym w B, Domu Ludowym w D, Świetlicy wiejskiej w C, Świetlicy wiejskiej w E i Świetlicy wiejskiej w F nie będą wykorzystywane do czynności zwolnionych, to wyliczona na podstawie art. 86 ust. 2a i następne ustawy oraz przepisów rozporządzenia kwota podatku naliczonego stanowi kwotę podatku naliczonego do odliczenia.

Z kolei, w związku z realizacją projektu w części dotyczącej montażu pomp ciepła w Szkole Podstawowej w A oraz instalacji fotowoltaicznej na budynku Gminnego Domu Kultury w A należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W omawianej sprawie warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie będzie spełniony, ponieważ – jak wynika z okoliczności sprawy – efekty zrealizowanego zadania polegającego na montażu pomp ciepła w Szkole Podstawowej w A oraz instalacji fotowoltaicznej na budynku Gminnego Domu Kultury w A nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. W związku z powyższym, Gmina nie będzie miała prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z wydatkami ponoszonymi z tytułu realizacji w części dotyczącej montażu pomp ciepła w Szkole Podstawowej w A oraz instalacji fotowoltaicznej na budynku Gminnego Domu Kultury w A.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.